ASC is en blijft uniek Vizier nu gericht op talentvolle jeugd Sport VRIJDAG 1 MEI 1992 21 Geschiedenis herhaalt zich voor cricketclub OEGSTGEEST TIM BROUWER DE KONING De geschiedenis van cricketver eniging Ajax kent net als die van ASC een grillig verloop. De van oorsprong Leidse club. op 1 juni 1892 opgericht, wisselde sterke jaren af met perioden van ver val, maar overleefde alle stor men. Het Nederlandse kam pioenschap van 1897 vormde het absolute sportieve hoogte punt. Daar staat tegenover, dat Ajax pas op zondag 3 mei ein delijk een vast dak boven het hoofd krijgt. Frits de Jongh (41), sinds 1958 een vaste waarde van Ajax, moet in zijn geheugen graven om alle loKaties te noemen, waarop hij de thuiswedstrijden van Ajax afwerkte. „Het mooiste was toch de Kempenaerstraat", zegt de Sassenheimer. „Daar speelden we op hetzelfde veld als ASC. Als het voetbalseizoen was afgelopen, konden wii aan de bak. Verder herinner ix mij Roomburg, Leiden Zuid-West en het Piet Paaltjenspad en in Oegstgeest verschillende velden op de Voskuyl en bij LMHC." Aan het voorlopige einde van die zwerftocht woont Ajax aan de Hofbrouckerlaan als een goede buurman naast de hockeyclub die nu LOHC heet. Van de andere buur, tennisvere niging OLTC, heeft Ajax een ruimte gehuurd die als clubhuis gaat dienen. De Jongh: „Ik hoop dat het hek inmiddels is verwij derd en dat de tegels er liggen. Verder is het heel mooi gewor den. Ik ben er zelf pas wezen kijken." Vertrek Ook op sportief gebied heeft Ajax zijn zaakjes voor elkaar. „Wij hebben teams in alle cate gorieën. Alleen de groep van 15- tot 20-jarigen is ondervertegen woordigd. Ajax 1, waarvan ik overigens geen deel meer uit maak, komt nu uit in de tweede klasse A. Dat is inderdaad wel eens beter geweest. Ik heb in de jaren tachtig nog met Ajax in de eerste klasse gespeeld. Daarna hebben we door het vertrek van een aantal spelers een veer moeten laten." Wat dat betreft heeft de ge schiedenis zich een paar maal herhaald. Al in het begin van de eeuw onstond een leegloop bij Ajax, toen sterke spelers naar Indië vertrokken. In de jaren twintig, toen Ajax nog spelers voor het Nederlands elftal lever de, kwam er eveneens een kink in de kabel. Maar altijd* slaagde Ajax erin het tij te keren. Goede trainers De Jongh noemt Mare Slin gerland, Eddy Fifield en de hui dige trainer Tony Opatha en wervingsacties onder de jeugd droegen daartoe bij. In de conservatieve sport die cricket nog altijd is, bleef veel bij het oude. Het kost De Jongh dan ook moeite om belangrijke verschillen met het verleden aan te geven. „Een cricketwed strijd duurt nu maximaal twee keer 55 overs, daarbij blijft het. Ongelimiteerd bowlen is er niet meer bij. Maar ja, dat went snel. De jeugd wordt ermee opge voed." Paplepel De Jongh kreeg cricket door zijn vader met de paplepel ingego ten en in die tijd was het de ge woonste zaak van de wereld om ook buiten het veld wat voor de vereniging te doen. Die vanzelf sprekendheid mist De Jongh, oud-voorzitter en -secretaris van de cricketcommissie en cricket-afgevaardigde in de ju bileumcommissie, nu nog wel eens. Tijdgebrek vindt hij geen argument. Als je van het spelle tje houdt, mag dat geen rol spe len. Cricket doe je nu eenmaal niet in een uurtje. Voor spelverruwing, zoals dat in het voetbal veelvuldig voor komt, is oud-voetballer De Jongh niet bang. De band met de voetbaltak van ASC zou hechter kunnen zijn, als beide afdelingen hetzelfde onderkrf men zouden hebben. Hoezeer cricket en voetbal in de naam Ajax zijn verstrengeld, bleek al in 1900. De Jongh, gnif felend: „Toen had het Amster damse Ajax onze toestemming nodig om de naam van de oude Griekse held te mogen voeren." Om ze uit elkaar te houden, kreeg de voetbalclub aanvanke lijk een letter achter haar naam geplakt: Ajax (A). Zonder die toevoeging dacht iedereen rond de eeuwisseling bij de naam Ajax kennelijk meteen aan de leidse cricket kampioen van 1897. De upper-ten van ASC in de jaren twintig, toen de roodzwarten zelfs voor Sparta en Feyenoord niet op de loop gingen. Links zittend international Henk Wamsteker en links staand Joop Brouwer, de latere hoofdredacteur van het Leidsch Dagblad. Op de achtergrond de karakteristieke tribune die in 1966 afbrandde. foto apchilf Leidse club viert honderdjarig bestaan Is voetbalvandalisme typisch iets van deze tijd? Zijn fu sies en sponsors zaken die vooral het hedendaagse voet bal raken? En moet het wegsturen van een trainer wor den gerekend tot de onverkwikkelijke gebeurtenissen die de jaren negentig zo onpersoonlijk maken? De neiging bestaat om dit soort 'negatieve' verschijnselen inderdaad aan de moderne tijd toe te schrijven. Maar niets blijkt minder waar. Sla wat dat betreft de honderdjarige ge schiedenis van ASC er maar eens op na. Kortom, anno 1992 is er in voetballand niets nieuws onder de zon. Alles is al een keer aan bod gekomen, het is allemaal een kwestie van herhalingen en versterkingen. Hoewel, als vere niging is en blijft ASC natuurlijk uniek in haar soort. Daar is geen tweede van, althans niet in deze omstreken. De club is niet alleen de oudste op voetbalge- bied in Leiden, maar heeft ook van een heel specifiek karakter. Dat is van meet af aan zo ge weest en dat zal altijd wel zo blijven ook. Ooit, in een grijs verleden, was ASC de beste van de regio. In de gloriejaren van dexlub rond de eeuwissseling en later in de jaren twintig speelde het eerste van rood zwart op het hoogste niveau van Neder land tegen roemruchte tegen standers als Sparta en Feye noord. ASC stond zelfs in de na- Het jubileumboek van de club, opgericht 1 juni 1892, behandelt de historie van Leidens oudste voetbalvereniging en de nummer twintig van Nederland op een lijst die wordt aange voerd door UD (1875), HC- C/HW (1878) en HFC (1879) in chronologische volgorde. Het begint meteen goed in 1925. Getuige de notulen van de ver gaderingen in die tijd ging het bepaald niet van een leien dak je. Zo moest het bestuur van ASC ook toen al optreden tegen een trainer die in het bijzijn van zijn pupillen stevig 'zat te borre len'. diende een aantal drukte makers rond het veld op de vin gers te worden getikt en moest een antwoord worden gegeven op de klemmende vraag om al dan niet reclame achter de doe len te voeren. tionale bekerfinale die met 1-3 verloren ging tegen Velocitas Breda. In die jaren leverde de vereniging, toen nog spelend op Pomona, twee heuse internatio nals in de figuren van Iman Do zy en Henk Wamsteker. Wat dat betreft hebben de za ken zich ten nadele van ASC ge keerd. De club die in 1903 me de-oprichter was van de Afde ling Leiden met Sportman en Beresteyn vertoeft tegen woordig in de kelder van die zelfde afdeling. Nog nooit in de lange historie van de club ein digde het standaardteam zo laag als uitgerekend in het jaar waarin hel nonderjarig bestaan wordt gevierd. Wat dat aangaat is het jubileumjaar een zwarte bladzijde in de geschiedenis. Of ze daar op de Kempenaerstraat echt van wakker liggen is overi gens de vraag. Als de tap maar loopt, Het begon dus allemaal in 1892. Met een heel klein stukje geschiedvervalsing. Want feite lijk bestaat alleen de cricketclub Ajax 100 jaar. Voetballen deden ze vanaf 1897, aan 'de weg naar Zoeterwoude', zoals de om schrijving luidde. Dat voetbal len gebeurde eveneens onder de naam Ajax, vanaf 1898 aan het Ajax-laantje bij Pomona, dat later om volstrekt onduidelijke redenen is omgedoopt in Nach tegaallaan. Na de eerste glorie jaren moesten twee fusies kort achtereen (1918 en 1919) Ajax van een vroege dood redden. Het samengaan met Sportman zelf opgericht in 18% le verde de naam Ajax Sportman Combinatie op, kortweg ASC. De versmelting met DSV lever de de club de latere internatio nal Henk Wamsteker op. Even voor de fusies kreeg de club het terrein aan de Kem penaerstraat toegewezen, een knus veld waarop ASC nog altijd speelt, maar waar door de jaren heen het nodige om te doen is geweest. Of het nu onder Gerrit Prevo, Joop Spoor of Jan Splin ter was, om eens een paar illus tere voorzitters te noemen, al tijd dreigde ASC naar een ande re lokatie te moeten uitkijken. Daarbij vielen namen als Haas- wijk, De Voscuyl, De Kwakel of de Leidse Straatweg. Ten slotte was Jan Splinter het touwtrek ken beu. De pas overleden oud- praeses, die na onenigheid ASC verbitterd achterliet, zette in 1986 rigoureus het mes in de oude troep. Het clubhuis onder de karakteritieke hoge tribune werd compleet gerenoveerd. De aftandse kleedhokken gingen plat. Inplaats daarvan verrezen modeme kleedkamers. Een vreemd clubje Om die tribune is trouwens het nodige te doen geweest. Het fraaie, uit 1923 daterende, bouwsel brandde in 1964 in an derhalf uur tijd tot de grond toe af. Oorzaak onbekend. Dat de houten opstallen de oorlog had den overleefd was trouwens vooral te danken geweest aan de toenmalige voorzitter Sieb Koopmans. In de hongerwinter bracht hij menig nachtje door onder de tribune om slooplusti- gen van snode plannen af te houden. Twee jaar na de brand, in 1966, stond er een nieuwe tri bune. In 1980 kwam er een einde aan een roemruchte periode. ASC. in de jaren zeventig een zaalvoetbal-grootmacht die dui zenden mensen naar de Groen- oordhallen trok, degradeerde voor het eerst in het 88-jange bestaan uit de KNVB naar de Af deling. Het eerste team nam vervolgens plaats in de 'heen en weer' die tussen de vierde klas se en de onderbond pendelde, maar moet vooral de laatste ja ren met een wel zeer beschei den rol genoegen nemen. Dat is wel even wennen voor de honderdjarige die ooit gelijk op ging met Ajax IA) Maar voor de rest is er niets nieuws onder de zon, zoals de geschiedenis van ASC vertelt. 22 N 3 schappij ki "een beno Wat mij ooit aan jubileumgeschnften van de Ajax Sportman-Combinatie. ASC dus, onder ogen is gekom«l heeft mfl nimmer kunnen boeien. Het was vaak het gemakzuch tig gefröbel van lieden die liever het glas dan de pen hanteerden. Maar nu. bij het eeuwfeest van de rood- zwarten, ligt er een kloek boekwerk dat er in alle op zichten mag zijn: informatief, onderhoudend, vermake lijk en vooral de sfeer van deze merkwaardige club uit stekend weergevend. Hulde aan de samenstellers: Peter de Bruijn. Jaap Ja cobs. Lom an Leefmans. Carole Massoe en Gert-Jan On- viee. Ik heb een paar puntjes van kritiek. De indeling dwingt je er bijna toe het boek twee keer te lezen, de oorlogsjaren zijn te summier behandeld en verder had een aantal karakteristieke ASC-figuren wel wat nader mogen worden belicht. Ach, er moet altijd wat te zeu ren overblijven, nietwaar Het mooiste hoofdstuk van het boek is naar mijn smaak dat over de (inmiddels afgeschafte) ballotage hij ASC. Dat is smikkelen en smullen geblazen, al realiseer ik me zeer goed dat het destijds voor sommige aspi rant-leden een bittere belevenis moet zijn geweest Maar zo gaat het met veel zogenaamd ernstige zaken: als de adem van de tijd erover is gegaan, resteren slechts spot en ironie. Om in de dagen van Olim lid van ASC te kunnen wor den. moest )e beslist uil de hogere lagen van de maat- i komen. Nog in de jaren zeventig gold dat je lï benooriijke jongen uit een behoorliik milieu" moest zijn, desnoods te bepalen via huisbezoek I n beetje zweverig criterium In de praktijk kwam het hier op neer. aldus een lid van de ballotage commissie in 1973, dat iemand lid kon worden van ASC "als ik hem met een gerust hart met m'n dochter naar een bal kan sturen Drie tellen rust om even te lachen. Hoe is het gros van de ASC'ers dan in hemelsnaam ooit door de ballotage gekomen, vraag je je af. ASC hield zich. zeker voor de oorlog, voor een sjieke vereniging Maar werd dat buiten leiden ook zo gezien door clubs die eveneens MO elite vorming deden' Dat viel nogal mee. of tegen, zo men wil Daar is bi|v. het geval-Wamsteker in 1927 dat de landelijke pers haalde. In het jubileumboek wordt het niet ge noemd. maar het is te amusant om het niet even te vermelden Henk Wamsteker (1900-1959). de late re chirurg, was een uitstekende voet baller (hi) haalde nog het Oranjeteam) die aanvankelijk voor ASC speelde, maar in de loop van 1927 naar het def tige HFC in Haarlem overstapte. Om dat ASC in dat seizoen uit de eerste klasse degradeerde, werd dat in de Sportkroniek gezien als een vorm van verraad. "De ratten verlaten het zin kende schip". "Geen sprake van", aldus HFC-be- stuurslid Van Lennep in een ander blad, 'De Revue der Sporten'. "Wamsteker voelde zich in ASC niet meer thuis. In Leiden heeft men gepro beerd om de volksclub Sportman te verhinden met de oude studentenclub Ajax. waardoor ASC ontstaan is als een combinatie van volksvoetballers en niet-volksvoet ballers. F.en tijdlang ging dat goed. maar nu blijkt het dat de leden, die voortkwamen uit het vroegere Ajax- milieu, zich uit ASC terugtrekken, w aardoor deze com binatie mettertijd geheel een volksclub zal worden" De boodschap was duidelijk: voor HFC bestond ASC uit niet meer dan een zootje plebs en daar kon een man als Wamsteker zich niet langer vertonen. Het ASC-bestuur, bloedend uit talloze wonden na deze frontale aanval, reageerde bitter. Wamsteker had bii ASC nimmer een signaal van <mvr« i< gegeven Hi| h.td het oude Ajax trouwens niet eens gekend, dat was voor zijn tijd geweest De zaak zat heel anders in elkaar, meende het ASC-bestuur. En hoe kwam men er in Haarlem bij dat de Sportman een 'volksclub' was ge weest? Driewerf schande Het betrof hier een heel be hoorlijke burgervereniging. Zo ging het nog kolommen door. Twee keurige clubs die even de houding aannamen van kijvende viswijv en Koddig, hoor. Is het tussen ASC en HFC eigenlijk ooit nog goed gekomen? De samenstellers van het jubileumboek zijn nogal opti mistic h gestemd over d. MhOflM Mfl MB daar wat minder zeker over. ASC. ooit een trotse eerste klasser die Feyenoord versloeg, speelt tegenwoordig al lerbelabberdst lnd< erlaagsti klasse van bet voetbal staat het voorlaatste ASC zal toch eens de invloed moe ten indammen van de coterie 'ouwe jongens' die al ja ren bij de club de voet op de rem houdt Nee, dat hoeft niet ten koste van de sfeer te gaan >nzm. Wie dat roept, staat te vaak hi| de t.ij» in pl.i.i!- .-..itti ihn-n r%rv LEIDEN ROB ONDERWATER Een eeuw ASC is het verhaal over de suc cessen van vroeger. Maar kom anno 1992 nog eens om een aansprekend re sultaat. Roodzwart vertoefde met het eerste voetbalelftal in het zojuist afgeslo ten seizoen 'anoniem' in de Leidse afde ling. De door ouderen veel geslaakte kreet 'vroeger was alles beter' is dan ook zeker van toepassing op de jarige good-old. ASC-voorzitter Fred Kuijers hoopt op een kentering. Maar de praeses volgt met zijn club de weg der geleidelijkheid. Voetballers die voor geld hun ziel en za ligheid aan een club verkopen, zullen in Oegstgeest niet worden aangetroffen. Dat is ongezond, vindt Kuijers, en daar om richt hij zijn vizier op de jeugd. Want met die afdeling gaat het de laatste ti|d voortvarend, heeft het voormalige raads lid tot zijn voldoening geconstateerd. „We hebben in potentie veel mogelijk heden", zegt de voorzitter. ,,Op de lange duur moeten we daar toch de vruchten van plukken. Je ziet nu al dat we meer B- en C-junioren hebben dan voorheen. En dit seizoen hebben een paar A-junioren hun opwachting gemaakt in het eerste Zo willen wij het doen en niet anders." Ook al staat gezelligheid bij ASC hoog in het vaandel, er wordt wel degelijk waar de gehecht aan de prestaties van het eer ste elftal. Kuijers: „We zijn geen knikker- club. ASC wil zo hoog mogelijk spelen, daar mogen geen misverstanden over bestaan." Vervelende bijkomstigheid is de toe stand van de accommodatie. ASC heeft de beschikking over slechts één veld. Met 600 leden duidelijk een te krappe behuizing. Sommige seniorenteams spe len op zondag thuiswedstrijden bij buur UDO. De jubilaris is niet in dt gelegen heid om uit te breiden. „We kunnen hooguit wat aanpassingen doen. De club is van plan om net huidige oefenveld te transformeren tot een kunstgrasveid. Dan bieden we in de eerste plaats onder dak aan de allerjongsten. In de tweede plaats scheppen we een uitstekende trai- ningsmogeiijkheid." Het hoofdveld krijgt volgend seizoen een grondige opknapbeurt. Dal moest eigenlijk dit jaar gebeuren, maar vanwe ge de ontmoeting met Oranje moest de renovatie worden uitgesteld. Kuijers hoopt dat met die face lift het prestatie niveau van ASC zal stijgen. „Want op een beter veld. zal er beter gevoetbald kunnen wordeh. Denk ik zo". Kuijers („Ik heb geen kijk op voetbal") is van orgine een cricketter Die sport be oefent hij nog steeds, op zaterdag met de veteranen van Ajax. Vroeger speelde hij bij het Haagse Ouick. Twee seizoenen geleden, tijdens de woelige bestuurspe riode bij ASC, werd hem gevraagd plaats te nemen in een commissie van goede diensten. Daarna nam Kuijers zitting in het interim-bestuur en nu is hij de eerste man van het ASC-bestuur. En dat wil hij nog wel een tijdje blijven. Kuijers heeft de club doorgelicht en aangepast aan de modeme tijd. „De sta tuten waren verouderd. Er moesten ne gen mensen in het bestuur zitten. Dat aantal hebben we teruggebracht tot \i|f Op zo'n manier verloopt de communica tie gemakkelijker." Het bestuurscollege ontmoet elkaar wekelijks een keer en de laatste tijd is er telkens hetzelfde agendapunt: Oranje Heel ASC heeft in Sn rats pMH OM I het al dan niet doorgaan van de wed strijd der wedstrijden, maar op 1 juni. precies op de verjaardag, krijgt ASC het mooist denkbare cadeau. Kuijers maakt zich geen zorgen over de organisatie. „Het wordt een wedstnjd voor Oegst geest. Vandaar dat wc een elftal met spe lers van ASC Oegstgeest en UDO heb ben uitgenodigd We hopen ook dat er veel mensen uit onze gemeente komen. En als ze dan allemaal op dc fiets komen, zijn wc meteen mooi van het parkeer probleem af." De afdeling cricket moet met minder genoegen nemen Het eerste mannen- team speelt zondag, tifdens de open daA. een wedstrijd tegen het Nederlands vrouwenelftaJ Kuijers is verheugd over het nieuwe dan dat Ajax tegenwoordig weer uitstraalt. Dat was trouwens hard nodig, want de club reeg degradaties aaneen en dreigde in de vergetelheid te geraken. Inmiddels telt Ajax 100 leden en is een van de grootste club» van Nedcf- land. Binnenkort wordt een nieuw club huis (het voormalige tuinhuis van OLTC) in gebruik genomen. Kuijers. „Voordien moesten we gebruik maken van dc kan tine van LOHC. In zo'n grote ruimte voel je je toch niet op je gemak. Deze oplos sing is ideaal. We kunnen op hetzelfde veld blijven spelen en hebben nu een ei gen onderkomen Maar volgens Kuijers voldoet dit alles niet aan het ideaalbeeld. ..Het mooiste is dat Ajax zijn thuiswedstrijden speelt op het veld van ASC. Zoals vroeger het geval was. Want op deze manier kri|g je geen verbondenheid tussen de afdelingen Er zijn wel jongens die voetballen en cricketten, maar dat zijn er maar wei nig" Ook al is hij geen voetballer („maar ik heb wel tot m n vijftiende gespeeld, hoor"), de sfeer bij ASC staat hem aan. Het is er gezellig Soms té Dat onder vindt hij wel eens aan den lijve. De ande re dag opstaan met een ietwat wazige blik in de ogen is ook niet alles De voet ballers lijken er ook last van te hebben, want presteren doen ze de laatste jarrn niet meer Kuijers „Na de winter wordt inderdaad minder gepresteerd Maar volgens mij ligt dat aan de slechte ac commodatie. Dan kunnen ze niet trai- Kantinehezoek is op die momenten het 'enigr' alternatief. Kuijert: „Kijk, het is prettig als wc hoog spelen, maar gezet- ligheid is ook belangrijk. Dat komt het teamverband ten goede.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 21