'Ierland zal weer
hoge ogen gooien'
Ria Valk kauwt, Jerney
lacht en Gert 'houst'
Rtv show
r~7
Een juweel
van een
natuurserie
'Stemmen voor de Korenslagnog op zoek naar vocalisten
VRIJDAG 1 MEI 1992
10
De eeuwige binding van Johnny Logan met Songfestival
HERTME THEO HAKKERT
M ijn naam zal zijn hele
W leven verbonden blij-
mven met het Eurovisie
Songfestival, omdat hij er als
enige in slaagde het festival
twee maal te winnen. Ook dit
jaar is de Ier Johnny Logan weer
van de partij. Hij is zaterdag 9
mei in het Zweedse Malmö bij
de finale van het Songfestival
aanwezig als componist van de
Ierse inzending 'Why me', die
wordt gezongen door Linda
Martin.
Weer Johnny Logan dus. Hij
won in 1980 met 'What's ano
ther year'. Hij herhaalde het
kunststukje zeven jaar later met
'Hold me now'. Ln nu ziet hij
Ierland weer als een van de
grootste kanshebbers. Zonder
overigens alle inzendingen te
hebben gehoord. Ook
Humphrey Campbells 'Wijs me
de weg' kent hij nog niet.
„Veel mensen zijn vergeten
dat ik in 1984 ook al het Ierse
lied geschreven had. Voor de
groep Terminal 3, waar Linda
Martin toen in zong. We eindig
den toen tweede, achter Zwe
den. Linda en ik zijn goede
vrienden gebleven. Nu hebben
we er samen aan gewerkt. 'Why
me' is een lied geworden dat
net zo sterk is als 'Hold me
now'. Ik geloof oprecht dat het
moeilijk zal zijn Ierland te ver
slaan. Iemand vertelde me dat
we eigenlijk alleen concurrentie
hoeven te verwachten van Joe
goslavië. Dat is weer zo'n jong
grietje."
Ballad met power
l.ogan doelt op het bekende Da
na-, Nicole- en Sandra Kim-ef-
fect van de jonge zangeresjes,
die de jury zo wisten te vertede
ren. Zelf gelooft hij heilig in de
goede song. „Ik werd benaderd
door Linda's management. Ze
bleven aan me trekken. Uitein
delijk ben ik er voor gaan zitten.
Ik probeerde eerst volgens de
geijkte formules een lied voor
raar te Ktotfvn. Dat werkte
niet. Toen dachr ik aan num
mers die ik al voor mezelf had
geschreven. Een ervan van was
'Why me'. De tekst is sterk. Het
is een ballad met power. Qua
opbouw lijkt het sterk op 'Hold
me now".
„Er is een succesformule, ja.
Natuurlijk is er de bijna ver
plichte octaafverhoging. Maar
daarnaast worden vooral stom
me teksten gebruikt. Kijk naar
het nummer dat Terminal 3
versloeg in '84: 'Diggi-loo-diggy-
ley in my golden boots'. Met alle
respect voor de Zweedse bevol
king en de Herrey's die het zon
gen: dat was een lied volgens de
formule en het verkocht voor
geen meter. Leuk om er het
Songfestival mee te winnen,
maar je komt er niet verder
mee".
„Kijk naar 'Hold me now'. Dat
kwam zelfs op nummer 1 in
Australië. In heel Europa werd
het nummer 1 of 2. Ik stond drie-
weken bovenaan in Engeland.
Ik heb vreselijk veel geld ver
diend aan 'Hold me now'. Ik
heb volledige vrijheid van han
delen, een paar auto's, een
prachtig huis, een gezonde
bankrekening en een mooie
nieuwe cd. De laatste vijf jaar
zijn de beste van mijn leven".
„Ik word dan wellicht blijvend
met het Songfestival geassoci
eerd. Maar de beide liedjes waar
ik mee gewonnen heb zijn wel
standards geworden. Hold me
now' werd vlak voor Kerst door
de luisteraars van Capitol Radio
in Ixmdon gekozen bij de vijftig
beste songs aller tijden. Dan
kan het toch niet slecht zijn?"
Springplank
Volgens de Ier moet je als artiest
het Songfestival niet als doel,
maar als middel zien. Als
springplank voor je verdere car
rière. „Er zijn zo veel winnaars
waar je nooit meer iets van
hoort. Het publiek heeft veel
over muziek geleerd. Het aan
bod op radio en televisie is
enorm verbreed. Er is heel veel
muziek beschikbaar. Je houdt
het publiek niet meer voor de
gek. Een lied moet ze raken. Het
moet iets voor ze betekenen.
Een fout die veel gemaakt wordt
bij het Songfestival is dat de ar
tiest binnen het tijdbestek van
drie minuten teveel wil. Er
wordt van alles in zo'n nummer
gestopt, maar meestal is minder
juist meer".
Hou het simpel, is de bood
schap. En wees origineel. Zoals
de saxsolo in 'What's another
year', die de geijkte orkestsolo
verving. „Ik heb moeten vech-
Johnny Logan: „Ik heb vertrouwen in het Songfestival."
ten om die saxsolo erin te krij
gen. Het was eerst een country-
nummer met een gitaarsolo.
Toen ik voorstelde er een saxso
lo van te maken, vroegen ze
zich af hoe dat in beeld ge
bracht moest worden. Het was
een echt gevecht, maar het pak
te goed uit. Het jaar daarop wa
ren er vier liedjes met een sax
solo".
Johnny l>ogan is een van de
weinige Songfestival-winnaars
die een aardige carrière hebben
opgebouwd. Maar pas na 'Hold
me now'. Ook Logan ging na
zijn eerste succes onderuit. Uit
onervarenheid. „Eigenlijk moet
je een managementscursus vol
gen voor je aan een Songfestival
begint. Wanneer het festival
voorbij is, is het oud nieuws.
Maar als de artiest succes wil
boeken, moet zij of hij binnen
een maand in elk land in Euro
pa aan het werk. Er is ook druk
om veel concerten te geven in je
eigen land. In de eerste plaats
moet je fit zijn en vastberaden.
En vergeet niet dat je business
bent geworden. Ik zag mezelf
als zanger, maar ik was handel".
CLOSE UP
Jolanda Oukes
Natuurfilms en -do
cumentaires beho
ren tot het zeldza
me soort tv-amusement dat
kwalitatief gezien bijna altijd op
hoog niveau staat. Wat dat be
treft maakt het niets uit of ze
vanuit het buitenland zijn aan
gevoerd of niet.
I )e makers weten feilloos hoe ze
hun liefde vooi de natuur op de
kijker moeten overbrengen. Een
vak apart, zo blijkt maar weer.
Want waar andere programma
makers de plank vaak flink mis
slaan, daar slagen de makers
van natuurfilms en -documen
taires praktisch altijd.
De KRO heeft thans een juweel
tje in huis. 'Het liind van de
Arend', een achtdelige Britse se
rie, waarvan volgende week al
weer het derde deel wordt uit
gezonden. Een 'moetje' voor
degenen die zich vanuit de luie
stoel willen laten meevoeren
door ongerepte wouden, zinde
rende steppen of woeststro-
mende rivieren.
'Het Land van de Arend' is ge
maakt naar aanleiding van Co
lumbus' ontdekking van de
Nieuwe Wereld. 500 jaar gele
den. De serie concentreert zich
op de natuur in Canada en de
Verenigde Staten. Centraal staat
de invloed die de eindeloze
stroom kolonisten uit de Oude
Wereld hebben uitgeoefend op
flora en fauna.
Maar 'Het Land van de Arend' is
meer dan alleen een natuurdo-
cumentaire. Het is in feite een
natuurserie, gebaseerd op de
geschiedenis. Naast informatie
over planten- en dierenwereld
krijgt de kijker ook een histo
risch overzicht van wat er sinds
1492 is gebeurd met kolonisten,
planten, dieren en oorspronke
lijke bevolking.
'Het land van de arend': een moetje voor de natuurliefhebbers onder de tv-kijkers.
De verdeling in aandacht is
goed gekozen. De beelden laten
de natuur zien in al haar ver
schijningsvormen, het com
mentaar wordt onder meer ge
leverd door nazaten van de oor
spronkelijke bewoners. Bij de
werkelijk schitterende beelden
van een arend die zich op de
wind over heuvels en dalen laat
voeren, vertelt een Iherokee-
indiaan over de mytische bete
kenis van de vogel. En bij beel
den van de blauwrugkreeft
wordt verteld hoe de indianen
die vingen en waarom de eerste
lading kolonisten het met een
aanzienlijk minder smakelijke
soort moest doen.
Deze combinatie werkt goed.
De fraaie beelden drukken het
commentaar niet weg omdat
ook het gesproken woord de kij
ker boeit. 'Het Land van de
Arend' is eigenlijk een spannen
de geschiedenisles die aan de
hand van prachtige opnamen
ook nog eens het oog streelt.
De al eerder aangehaalde opna
men van een vliegende arend
waren ronduit indrukwekkend.
De camera bevindt zich, zo lijkt
het tenminste, boven de arend.
Vanaf dat punt zie je dus de
arend vliegen boven een glooi
end landschap. In feite geeft de
camera een indruk van hetgeen
de arend onder zich ziet.
De kijker laat zich graag bedon
deren. dus als voor deze opna
men een kast vol trucs is leegge
haald, wil de kijker dat maar lie
ver niet weten. Ontluisterend
wat dat betreft was een docu
mentaire die onlangs op de
Britse televisie te zien was. Om
dat de fraaiste dierenopnamen
alleen met gigantische telelen
zen kunnen worden gemaakt,
valt het geluid helemaal weg. In
een studio worden de geluiden
erbij gemaakt, als ware het een
hoorspel.
Voor het vrolijke gespetter van
een speelse otter in een beekje
bijvoorbeeld zit een studiome
dewerker tot aan de ellebogen
in een afwasbakje met water. En
voor de zachte tred van een ijs
beer in de sneeuw worden chi-
ARCHIEFFOTO MARTIJN DE JONGE
rurghandschoenen verfrom
meld.
Geluidsjagers kunnen vinding
rijk zijn, dat was al lang bekend.
Niettemin is het toch elke keer
weer leuk te vernemen dat der
gelijke experts bereid zijn de
gekste attributen naar de studio
slepen om het realistische ge
luid voort te brengen dat bij de
beelden past. Nooit wordt ove
rigens geluidtrucage vermoed
bij het zien van de aandoenlijke
beelden van een badende baby
olifant. Zo levensecht klinken
de begeleidende kunstmatige
baddergeluiden.
AMSTERDAM
Minder dan een maand voor de Koren-
slag in het Olympisch Stadion, hebben
duizenden individuele zangers en 650
zangkoren zich gemeld als deelnemers
aan de recordpoging zingen in het open
baar. Binnen de organiserende vereni
ging 'Stemmen voor de Korenslag' wordt
ernaar gestreefd op zaterdag 16 mei ten
minste 80.000 vocalisten binnen de
poorten van het Amsterdamse stadion te
krijgen, teneinde een eervolle vennel
ding te verkrijgen in het Guinness Book
of Records. De recordpoging zal onder
muzikale leiding staan van Geert van
Tijn.
Hoewel nog dagelijks honderden in
schrijvingen binnenkomen op het vere-
nigingsecretariaat telt het 'zangkoor' nog
niet de 80.000 lieden, vereist voor een
nieuw wereldrecord. Koren en groepen
kunnen zich telefonisch melden op 020-
624.84.12. Individuele belangstellenden
kunnen volstaan met het overmaken van
10 gulden op girorekening 332478 t.n.v.
Korenslag Amsterdam. Het deelnamebe
wijs wordt na 6 mei verzonden.
Op verzoek van vele niet-hoofdstede-
lijke deelnemers is het aanvangstijdstip
van het eveitfement vervroegd. De Koren-
slag, waarin onder meer het speciaal
door Theo Loevendie gecomponeerde
klankstuk ten gehore zal worden ge
bracht, duurt nu van 19.00 uur tot 21.00
uur. In de weken voorafgaande geeft di
rigent Geert van Tijn nog tal van open
bare zanglessen. Vandaag deed hij dat al
bij Radio Noord-Holland.
In samenwerking met het Nationaal 4
5 mei Comité organiseert Korenslag op
Bevrijdingsdag nog een 'laatste opmaat'
voor de massale samenzang in het
Olympisch Stadion in Groningen, Am
sterdam, Haarlem, Vlissingen, Wagenin-
Ben Cramer ceremoniemeester van het dufste feest sinds jaren
Dureco - Dutch Re
cord Company - be
staat veertig jaar.
Hetgeen gevierd wordt met een
zo vermeldt althans de uitno
diging spectaculaire tv-spe-
cial, gepresenteerd door Dure-
co-veteraan Ben Cramer. Aan
sluitend is er een party, vandaar
dat feestelijke kleding gewenst
is. Dus hijs ik me in zwart flu
weel, rijd een ingewikkeld aan
tal rondjes op een verlaten in
dustrieterrein in Utrecht en
weet ten slotte de bijgelever
de plattegrond is van een inge
nieuze ingewikkeldheid de
Central Studio's te localiseren
waar de festiviteiten zullen
plaatsvinden.
Een vurige Spaanse band
zingt de genodigden een warm
welkom toe. „Waarom hebben
ze hier geen bier?", moppert
Vincent Steinmetz. de society-
specialist van De Krant op Zon
dag. We proberen een glaasje
wijn en komen tot de conclusie
dat verdere consumptie hiervan
sterk af te raden is, willen we de
spectaculaire feestelijkheden
zonder knetterende hoofdpijn
kunnen blijven volgen. Inmid
dels stroomt de grote hal vol be
zoekers. Voornamelijk Dureco-
personeel, de aangekondigde
internationale sterren laten
vooralsnog op zich wachten.
Gouden dag
De feestelijke kleding varieert
deze avond voor de heren van
spijkerbroek met t-shirt tot
smoking, met alles erop en er
aan. Wat betreft de dames is het
hoofdzakelijk Groot Gala: satijn,
lakschoenen en veel glitter. Ik
merk terloops voor u op dat het
décolleté definitief uit is, en de
broekrok of city-bermuda defi
nitief in. Geen aantrekkelijke
ruil. Hoe dan ook, de Utrechtse
kappers en zonnebankcentra
hebben ongetwijfeld een gou
den dag gehad vandaag. Chiel
van Praag probeert wanhopig
een alcoholvrij biertje te krijgen.
Ook Vincent Steinmetz is nog
steeds op zoek naar iets drink
baars. Er zijn twee rijkgevulde
bars die ieders gretigheid op
wekken, maar daar wordt voor
alsnog niet geschonken.
„Na de tv-opnamen, geloof
ik", meent een barman. Men is
zeker bang dat de Dureco-me-
dewerkers massaal ladderzat op
de tv zullen verschijnen. We
hangen wat aan een tafeltje in
afwachting van de dingen die
komen gaan. En worden wegge
stuurd. „Deze tafel is gereser
veerd voor de ouders van Ben
Cramer," deelt een hostess ons
mee. „Wij zijn de ouders van
Ben Cramer," legt Vincent
Steinmetz beleefd uit. Inventie
ve geesten daar bij De Krant op
Zondag.
En dan, ha! Daar is de eerste
Ster: Ria Valk. In wit mini, sma
kelijk kauwgom kauwend en
vergezeld van haar nieuwe lief
de, de alom gespierde Bobbie.
Leuk hier, Ria? „Ja énig!" Een
dikke oude man in een te krap
pe smoking biedt me een pla
tencontract aan. Ik moet dan
wel na afloop van de party even
met hem mee naar huis om
'wat zaken te regelen'. Dan
gaan gelukldg de deuren van de
studio open en worden we naar
binnen gedirigeerd. Op de tafels
plastic bekertjes, blikjes fris en
chocoladekoekjes. Voor de pro-
Dufheid kende volgens Panda en vele andere aanwezigen geen tijd op
de Dureco-party, al houste Gert Timmerman er lustig op los. Hermien
(rechts) houdt het op een gereserveerde blik. foto frank fahrner
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
minenten, op een speciaal po
dium, wordt iets beter gezorgd:
schalen met asperges en flessen
lauwe Griekse wijn.
Gert en Hermien
De prominenten bestaan uit
platenbonzen, een ouder echt
paar dat op Ben Cramer lijkt,
Ria Valk met Bob
bie, Jerney Kaag
man en Gert en
Hermien Tim
merman, met
nieuwe jeugdige
kapsels. Gert en
Hermien? Leven
die nog? Jawel. En
hoe! Gert knip
oogt naar me en
Hermien kijkt
glimlachend toe.
Over de opnamen
vertel ik u verder
niets - kijk en ge
niet vanavond
zelve. Laat mij
slechts vermelden
dat Dureco Senior
nummer één -
Ben Cramer (drie
gouden platen,
één keer Songfes
tival) - van de trap
rolde waardoor er
een opname over moest en dat
alom getwijfeld werd aan het
waarheidsgehalte van de aan
kondiging dat hij alles live zong.
„Hij zal wel blij zijn dat Dureco
jarig is," wordt er achter me ge
mompeld, „dan kan hij weer
eens optreden."
Wat zijn de mensen toch vals.
Na de opnamen dan eindelijk
het knalfeest. Hoera! De bar is
open. Er speelt een voortreffelij
ke band, de Belgische "Vaja con
dios'. Er staat een haringkar met
meer dan perfecte waar. Er is
een toren van champagnefles
sen. En er is een koud buffet dat
qua omvang alle grenzen der
verbeelding overschrijdt, (,,'t
Kost wat hè, zo'n buffet", aldus
een medewerkster van Dureco.
„Baby, this is business", aldus
haar baas.)
Verder is dit het dufste feest
dat ik sinds jaren heb meege
maakt. Men staat maar wat te
staan. Men hangt maar wat.
Men propt wat gerookte paling
in z'n binnenzak. Echt waar, ik
heb het zelf gezien. Waarom
doet u dat? „Ga ik straks thuis
opeten, ik vind er hier niets
twee bussen. Ge- jes. Ach ja.
juich: „Ha, de Fransen zijn er!" Ik ga ma<
Het blijken de medewerkers van aan.
Dureco's Franse cd-fabriek. Fi
les onderweg, dus ze hebben
het hele programma gemist,
maar ze storten zich met groot
enthousiasme op de haringkar.
„Qu'est-ce-que e'est que faLeg
dat maar eens uit.
zich enorm, 't is een leuk feest
en de bitterbal
len smaken pri
ma. Nog heel
even geduld en
dan komen ze
helemaal terug
met een nieuwe
cd. En met een
nieuwe single:
'House'. Gert
houst een paar
pasjes voor me
en geloof me,
dat belooft wat.
Ad Visser en zijn
vrouw hebben
het programma
gemist, maar
zijn toch naar de
party gekomen
omdat Ad Dure
co een goede
platenmaat
schappij vindt,
omdat ze veel
aandacht schen
ken aan het Nederlands reper
toire. Ad zelf is thans druk met
zijn nieuwe televisie program
ma 'Natuurlijk Nederlands',
vertelt hij, voor hij zich naar een
wat rustiger plek haast omdat
de band hem wat te hard in de
oren klinkt.
Lekkere prestatie
Justian, vierde bij het Nationale
Songfestival, hoort ook bij de
Dureco 'stal'. Vindt hij het erg
dat hij niet naar Malmö gaat?
„O nee, helemaal niet. Vierde is
een hele lekkere prestatie. En ik
heb er veel van geleerd. Je staat
toch ineens voor een miljoe
nen-publiek. Het Nationale
Songfestival heeft mij er ook toe
geïnspireerd om Nederlandse
stukken te gaan schrijven. Ne
derlandse nummers hebben op
het moment veel succes, dus
daar moet je op inspringen."
De avond vordert. Jerney
Kaagman lacht naar iedereen
die eruit ziet als een fotograaf.
Ria Valk kauwt kauwgom. Dries
Roelvink hapt in een bitterbal.
Annie de Reuver neemt een
slokje fris. Gert Timmermans
doet nog een paar 'house'-pas-
s vroeg op huis
STRIPS
BOLLEBOOM
gen, Zwolle en Den Bosch. In deze ste
den worden op locale festivals openbare
zanglessen gegeven. Eveneens op 5 mei
organiseert de vereniging 'Stemmen
voor de Korenslag' in Eindhoven,
Utrecht en Nijmegen regionale repeti
ties. Tijdens alle zangjessen wordt het
klankstuk van Loevendie en het speciaal
voor Bevrijdingsdag gecomponeeerde 5
mei-lied 'Hier sta ik' gerepeteerd.
De VARA zal overigens op 16 mei een
live-reportage verzorgen van de Koren
slag. 'Sonja' zal geheel in het teken staan
van het evenement.
BOES
