'Op leeftijd werd Sartre revolutionair' Ti 'K 'Weet je welhoe je waarheid schrijft?' Rtv show ■r Klankbeeld over Marten Toonder DONDERDAG 30 APRIL 1992 Filmportret van een geëngageerde auteur hilversum hcarderen Annie Cohen-Sola], de biografe van Jean-Paul Sartre, vindt hem uniek. „Normaal", zegt ze aan het begin van de tweedelige tv-serie 'We verzet ten ons met recht' over het le ven van de Franse schrijver/filo soof, „ben je op jeugdige leeftijd links, schuift die geëngageerd heid op naar het midden als je trouwt en sterf je rechts. Sartre daarentegen begon zijn leven a- politiek, raakte langzaamaan geëngageerd en werd naarmate hij ouder werd steeds revolutio nairder. Hij was op hoge leeftijd geen ouwe sul, geen monu ment, eerder een oude jongere. Prachtig". Sartre stierf rige leeftijd als nair. Als één va ropeanen met opgekomen vi van de leden I raktion (RAF), de stadsguerrilla die vooral in de jaren zeventig huishield in de Bondsrepubliek Duitsland. De eenzame opslui ting van de vier kopstukken Baader, Meinhoff, Ennslin en Raspe bracht veel rumoer onder de linkse jeugd teweeg. Die werd weer gevolgd door een overspannen contrareactie van de Duitse overheid: opsporings foto's in benzinestations en aanhoudingen van 'linksuit- ziende types'. Sartre hield zijn hoofd koel en registreerde in feite alleen het onmenselijke van die reactie van de regering. Het werd hem niet in dank af- i 1980 op 74-ja- revolutio- de weinige Eu- hij de rechten Rote Armee t leiden door emoties, te allen tijde overheerst de ratio. Zo wil al thans de omschrijving van de ideale Filosoof. Maar een mens is maar een mens en Sartre was er ook maar één die wel degelijk gevoelens had en daardoor ge leid werd. Zijn haat tegen de burgerij kwam voort uit zijn be schermde bourgeoisafkomst, zijn haat tegen autoriteiten kwam voort uit frustratie over zijn overheersende stiefvader („De man tegen wie ik mijn le ven lang geschreven heb"). Zijn voorkeur voor praten had te maken met zijn lelijkheid. Als kind werd hij door meisjes uit gescholden voor 'schele imbe ciel'. Een vrouw voor één nacht, zo realiseerde hij zich toen, kon hij op zijn buik schrijven. In de documentaire zegt hij: „Ik moest haar geestelijk verleiden. Dus veel praten. En veel praten houdt in dat het langer wordt dan één nacht. Een echte rela- Op 24-jarige leeftijd ontmoet hij in 1929 Simone de Beauvoir. Ze zou tot zijn dood bij hem blijven. Hun relatie ze zijn nooit getrouwd stond echter open voor 'buitenechtelijke' uit stapjes. Heel vooruitstrevend, maar ook heel kwetsend. J. B. Pontalis, redacteur van Les Temps Modemes (een blad dat Sartre na de Tweede Wereld oorlog opzette) herinnert zich in de documentaire: „Het was in feite een bourgeoishuwelijk waarin de man tegen de vrouw zegt 'je bent anders', maar te gen zijn vriendin 'ik ben ge trouwd'. Ze waren allebei kam pioenen in het manipuleren. Ze gebruikten de mensen die van hen hielden met veel minach ting en zelfgenoegzaamheid. Sommigen vinden dat op liai sons dangereuses lijken, maar dat is het niet. Want daarin ne men de hoofdpersonen risico's, terwijl zij de risico's bij anderen legden. Zijzelf bleven buiten schot. Dus eigenlijk was het een pervers, maar in aanleg burger lijk stel." Sartre en De Beauvoir sleten hun dagen met hun vrienden denkend, discussiërend en schrijvend in Café Flore in de Parijse wijk Saint Germain des Prés. Maar terwijl die vrienden in de jaren dertig naar Spanje trokken om tegen het fascisme te strijden, bleef Sartre thuis. Hij trok vlak voor het begin van de Tweede Wereldoorlog naar het fascistische Berlijn om te den ken en te schrijven. Zonder scrupules. Hij had geen last van zwarthemden gehad, zei hij la- Politiek Als gemobiliseerd soldaat moest hij toch de oorlog in, maar zon der een schot gelost te hebben kwam hij al snel in een krijgsge vangenkamp terecht. Daar be gon zijn politieke bewustzijn. Eenmaal op vrije voeten begon hij te schrijven (toneelstukken), maar tot de bevrijding hield hij zich rustig. In het bevrijde Parijs was er weer ruimte voor Sartre. Het existentialisme ('de mens is verantwoordelijk voor zijn da den') bijvoorbeeld. Sartre had inmiddels grote bekendheid gekregen door zijn Filosofisch werk 'L'être en Ie néant' ('Het zijn en het niets'). Francois Bott, literair redacteur van Le Monde, zag in dit boek zijn persoonlijke bijbel. In de documentaire vertelt hij dat „al le waarheden van het leven,, in Jean-Paul Sartre: „Op hoge leeftijd geen sul, i jongere." dat boek te vinden zijn. „Als ik met een meisje een afspraakje maakte, las ik vooraf eerst de hoofdstukken over liefde van 'L'être et le néant'. Daar hield ik mij dan aan". Sartre had een enerverend le ven. Dat na te vertellen kost veel tijd of moet snel. 'We verzetten ons met recht' koos voor het laatste. In twee delen van vijftig minuten vanavond (Nederland 3, 21.01 uur) deel 1 en vrijdag (Nederland 3, 20.25 uur) deel 2 wordt in sneltreinvaart de ene filosofische verhandeling na de Een weekblad, volgeschreven met de wijsheid van de dikke duim edy gezien bij zijn eigen graF, 'De eerste zonder hoofd', 'Bevroren man na 147 jaar weer tot leven gebracht'. „En gij geleuft het?" zou juf frouw To, de nuchtere Betuwse die vroe ger ons huishouden runde, gezegd heb ben. 'Annie heeft derde oog', 'Vrouw ge dood door bontjas'. En gij geleuft het? Hoe dan ook: gij leest het. In 'De Nieu we', het spraakmakende weekblad van Peter Muller, de man met de dikste duim van Nederland. 'De Nieuwe' bestaat de ze week één jaar. Een verjaardag die niet alleen de gehele mpdia-wereld, maar ook de redactie zelf schijnt te verbazen; op de ballonnen die de feestzaal sieren staat te lezen: 'De Nieuwe, 1991-1992. Hoe bestéét het!' De schrijvende pers liet massaal verstek gaan bij het verjaardags partijtje. Panda besloot zich niets aan te trekken van al die kinnesinne en mengde zich in Amsterdam tussen het aller vreemdste publiek dat ooit in één ruimte bijeen was. Het feest wordt gegeven in het gebouw waar vroeger, in de gloriedagen van de CPN, het partijblad 'De Waarheid' werd gedrukt. Reilen tot gegniffel. „De waar heid, Peter? Weet jij eigenlijk wel hoe je dat woord spelt?" „De waarheid, ach wat. De waarheid bestaat niet." Willem de Ridder, de grootste sprookjesverteller van Nederland, gaat hier tijdens zijn feestrede nog eens uitgebreid op in. „Wat is de waarheid? Bestaat de waar heid? Is het waar dat wat in de krant staat waar is?" Hoe dan ook, waar of niet waar. daar gaat het helêmaal niet om in 'De Nieuwe'. „'De Nieuwe vertelt ons wat we graag willet^ horen, wat ons bloed sneller doet stromen. De zoge naamde feiten? Nou, veel plezier met de feiten. Kun je lachen. Feiten zijn het treurigste wat er is." Primeur De formule schijnt te werken. In een jaar tijd heeft 'De Nieuwe' een oplage bereikt van 200.000. Het blad komt sinds kort ook uit in Duitsland, onder de naam *Neue Sperial' (EMt bt nicht WO en daar loopt de verkoop - nu al - zelfs nog heter dan in Nederland. Oostenrijk, Bel gië en Engeland worden binnenkort ver blijd met hun eigen editie van 'De Nieu we' en tegen het eind van dit jaar wordt gerekend op het magische aantal van een half miljoen trouwe lezers. En, een primeur: vanaf volgende week is het eer ste nummer van 'De Nieuwe' in Honga rije te koop. Peter Muller staat dan ook glimmend van tevredenheid bij de ingang om zijn gasten te verwelkomen. Het succes straalt van hem af en zijn grijns wordt gretig door de camera's van RTL 4, RTL Plus en AT 5 gefilmd. Want hoewel de schrijvende pers opvallend afwezig is. te levisie is er volop. En niet ten onrechte, want dit zal een feestje worden'dat ie dereen nog lang zal heugen. Zo is er bij voorbeeld een blindt mtvrouw, in gezel- Panda, geflankeerd door de man met de dikste duim van Nederiand. schap van haar blindegelei- de man, want ze houdt niet van honden. Voor het oog van de draaiende camera's gebeurt er een wonder: het licht in haar ogen blijkt op eens op miraculeuze wijze te zijn teruggekeerd. Ze kan duidelijke redenen reeds op voorhand meegebrachte vouwfiets, verlaat ze. stra lend van geluk, het pand. Er is een autotelefoon zoekge raakt, meldt vervolgens ie mand via de omroepinstalla tie. Paniek. Speculaties. Wie heeft het ding gepikt? Dok in deze kwestie voltrekt zich al ras een wonder: toevalliger wijze is er vanavond een pa ranormaal begaafd medium aanwezig, die feilloos aan geeft waar het vermiste ap paraat zich bevindt. Er wordt v gefluisterd: „Zo meteen komen i mannelijke strippers." „Heeft Graaf Dracula al gezien, hij zot acht uur zijn." Enorm beroemd Een jongeman loopt, als hij mij e ningen ziet maken op mijn kladblokje, opvallend vaak langs me heen met een exemplaar van 'De Nieuwe' onder zijn arm. Hij infor meert of ik misschien wil we ten wie hij is. Want, zegt hij, hij is enorm beroemd. De jongen blijkt Huibert Kool te zijn, 'de man met de twee tongen'. In nummer 2, twee de jaargang, prijkt hij met de mond wijd open op een pa ginagrote foto, een tong raakt bijna zijn bovenlip, de ande re bungelt er een beetje bij. Laat eens in het echt zien? vraag ik. Tja, da s nou pech. Direct na het maken van de foto is op kosten van Peter Muller een van zijn twee ton gen operatief verwijderd. Er wordt nog steeds met smart gewacht op de mannelijke strippers. Vooralsnog geen spoor van iets wat op de Chippendales'lijkt, zodat het vermoeden rijst dat de heren misschien qnderweg massaal blind zijn geworden, dan wel zijn gedood door een bontjas. Dan: commotie op de gang! Camera ploegen en fotografen verdringen zich. Peter Muller dringt zich door de opge- Het Wereldje PANDA DE L'ISLE STARDOM -V Dat broers wel eens van me ning verschillen is niets bijzon ders Ruzie komt in de beste fa milies voor. Zo ook bij de broers Rob en Ferdi Bolland. Uitbarstin gen op het werk zijn bij het paar aan de orde van de dag. Geen musicus of geluidsman kijkt daar nog vreemd van op. Bleef het nou maar bij een woordenwisse ling, maar nee hoor, de heren gaan elkaar nog te lijf ook. Dat vond iedereen toch een beetje te gek voor twee volwassen kerels. Ook Bolland en Bolland vonden hun gedrag bij nader inzien ei genlijk ook kinderachtig. Ze heb ben nu dan ook plechtig beloofd niet meer met elkaar op de vuist te gaan. >Er zijn nogal wat vrouwen die moeite hebben met ouder wor den. 's Morgens in de spiegel kij ken en de schrik slaat hen vaak om het hart. Alweer een rimpel erbij. Zo ook de 56-jarige nog al tijd aantrekkelijke actrice Sigrid Koetse Blijkbaar was zij zelf niet meer tevreden met haar uiterlijk en onderging een schoonheids operatie. Nu ziet ze er weer tien jaar jonger pit. IJdelheid? Wel een beetje natuurlijk, maar Koet- se had last van overhangende oogleden en die drukten weer op haar contactlenzen. Vandaar. Zangeres Bonnie St. Claire gaat scheiden van Albert Hol. Na twintig jaar huwelijk heeft ze Sigrid Koetse heeft geen last meer van haar lenzen nu haar oogleden operatief zijn opgetrokken. foto anp haar echtgenoot de deur gewe zen van haar kapitale bungalow in de Betuwe. De laatste tijd had den ze elkaar niet veel meer te vertellen, behalve tijdens de ru zies. De zangeres kon er niet meer tegen en besloot tot de scheiding. Het paar is in ge meenschap van goederen ge trouwd. Als Albert kwaad wil kan dat Bonnie dus nog een lieve duit gaan kosten. JY De drukst bezette buitenland se acteur in Hollywood is op dit moment Rutger Hauer. Hij over treft zelfs Arnold Schwarzeneg ger. Hauer speelde de afgelopen twaalf jaar maar liefst twintig grote filmrollen. Volgende maand gaat de 21ste film in première en Hauer is al met de 22ste bezig. Hij woont op een groot jacht dat hij kan aanmeren in elke Ameri kaanse kustplaats waar moet worden gefilmd. -Y Robert Long vindt nog steeds niet dat hij voldoende heeft be reikt in het leven. Hoewel hij bij na vijftig jaar is, meent hij dat het echte leven nog moet begin nen. Hij heeft nog steeds het idee dat het grote ei nog moet worden gelegd. Wat dat ook mo ge wezen. Twintig seconden duurde het debuut van kroonprins Willem Alexander als dirigent. Duidelijk gespannen liep hij het Lieve Vrouwekerkhofplein op in Amers foort. Eenmaal op het podium zwaaide hij met het stokje dui zend fanfares en muziekvereni gingen toe om tegelijk de 'Natio nale Bomenmars' in te zetten. Dat lukte en de Amersfoorters wilden Alex daar hartelijk dank voor zeggen. Zij nodigden hem uit een pilsje te gaan drinken. De kroonprins liet het rondje aan zich voorbij gaan. andere politieke daad behan deld. Toegevoegde archiefbeel den zorgen daarbij nog voor enige rust, maar de film heeft verder de snelheid van een vi deoclip. In een derde film 'SartTe con tra Sartre' (zondag, Nederland 3, 20.10 uur) wordt zijn eigen le vensverhaal verteld, gebaseerd op twee van zijn literaire wer ken: 'Het Freudscenario' en 'De woorden'. Deze film is voor een deel gedramatiseerd. Didier Be- zace speelt daarin de rol van Sartre. Schepper van Olivier B. Bommel wordt tachtig jaar hilversum annemiek huyerman Gelukkig voor de luisteraar staat het radio-i view met Marien Toonder er helemaal op. Het is voorgekomen dat de geluidsband op onverklaar bare wijze blanco bleef, volgens de schepper van Olivier B. Bommel en Tom Poes. Ruim een kwart eeuw Ierland heeft de schrijver-tekenaar door drenkt van de mysterieuze Keltische sfeer waarin geesten een belangrijke rol spelen. Hij spreekt daar enigszins terughoudend over, „want anders ben je meteen die man die in kaboutertjes ge looft." Marien Toonder wordt morgen tachtig jaar. Ter gelegenheid daarvan reisde interviewster Corinne Hemink naar Greystones aan de Ierse oostkust, waar Toonder na de dood van zijn vrouw Phiny vorig jaar nu alleen woont. Tijdens het gesprek zorgt huishoudster Nora voor zalmbroodjes. De open haard brandt en buiten ruist de zee. In een omgeving, een heer van stand waardig, gaat Toonder diepgaand in op de populariteit van een, zoals hij het uitdrukt, in eerste instantie vrij ordi naire beer. Drie jaar na de geboorte van Tom Poes intro duceerde Toonder in 1941 Ollie B. Bommel. Dat tijdstip bepaalde de beer in hoge mate, vertelt Toonder. „Tom Poes ontmoet een vreemdeling uit een land waar geen oorlog is. De Amerikaanse toerist lag voor de hand en Bommel werd over eenkomstig de doorsnee-Amerikaan van toen en nu gekleed in een opzichtige jas met ruiten." Toonders vrouw vond dat van alle figuren haar man het meest op Bommel leek. Heel aanschou welijk beschrijft Toonder het geheimzinnige pro ces van de schepping van een beer die zich ver volgens onder de schrijver uitwurmt en zijn eigen weg gaat. Olivier B. Bommel werd het archetype dat de gevoelskant van de mens vertegenwoor digt. Ook staat hij voor diens strijd om hogerop te komen. Bommel was iemand zonder veel opvoe ding en cultuur. Hij ziet dat in en voedt zichzelf op, waarna hij op zoek gaat naar een bij zijn nieu we status van heer passend voorvaderlijk kasteel. Opgave volbracht De meeste verhalen zijn te herleiden tot drie ba siselementen, is Toonders ervaring. De held, de schurk en de zoekgeraakte schat keren in steeds andere varianten terug. Na twaalfduizend afleve ringen beeindigde hij de strip in 1986 en liet Bommel met Juffrouw Doddel in het huwelijk tre den. Tom Poes, de rationele tegenhanger van de beer, trok verder. Mailen Toonder had het gevoel dat hij zijn opgave had volbracht en wilde niet het risico lopen dat hij zichzelf zou herhalen. Inmid dels voltooide hij het eerste deel van zijn autobio grafie "Vroeger was de aarde plat'. Radiomaakster Hemink interviewde voor 'Een leven lang' o.a. Jan Tinbergen, Theun de Vries en Aya Zikken. De gesprekken duren altijd een uur. Die lengte laat toe dat het gesprek in alle rust wordt opgebouwd en dat werpt vruchten af. He mink heeft in de serie al veel geslaagde radiopor tretten afgeleverd, waarin oudere kunstenaars en wetenschappers boeiend over hun werk vertellen en ook hun persoonlijk leven ontsluiten voor de interviewster. Het gesprek met Toonder leverde zoveel materiaal op, dat de maakster besloot tot een tweede deel, waarin Toonder over zijn jeugd jaren, de oorlog en zijn autobiografie vertelt. Over ouder worden zegt Marten Toonder dat de leeftijd van tachtig jaar hem niets zegt. Het li chaam wordt ouder, maar de geest niet. Die wordt hoogstens iets rijper, vindt hij. Toonder zelf voelt zich een jaar of 35, 40 en net zo intelligent en dom als hij toen was. Hij zou naar eigen zeg gen ook weer precies dezelfde fouten van toen maken. (Een leven lang, morgenochtend om 11.00 uur op Radio 5. Deel 2 wordt op vrijdag 8 mei uitgezonden) STRIPS wonden massa en verwelkomt met uit gestoken handen zijn nieuwe gast: kolo nel Wilking, beter bekend als de af en toe spontaan in het rond schietende F^stolen Paultje. De in vol ornaat gestoken kolo nel - uniform, medailles - wordt verge zeld van een legertje lijfwachten. Desge vraagd meldt hij in het bijzijn van de ca mera's dat het op het moment reuze be roerd gaat met de wapenhandel en dat degenen die belangstelling hebben voor de jacht op tijgers, beren en andere grote dieren zich het beste tot hem kunnen wenden. Dan valt zijn hlik op mij. Hij kijkt me strak aan. Ik krimp in elkaar. Is dit het roemrucht einde van 'Het We reldje'? Maar hij schudt me vriendelijk de hand en informeert naar mijn ge zondheid. Vooralsnog is die prima in or de. Maar als ik een paar uur later thuis kom, word ik acuut geveld door een he vige voedselvergiftiging. De vraag i ik enige bordjes genuttigd heb, urenlang in de buitengewoon warme feestruimte heeft staan zweten, of een handige truc van het jarige sensatieblad: 'Columniste uit geschakeld door rolmops.' 'En gij geleuft het?' We zullen het nooit weten. BOLLEBOOM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 10