Eigen bedrijf beginnen blijft een 'lastige' zaak ZATERDAGS ZATERDAG 25 APRIL 1992 BIJVOEGSEL Rob van der Wildt „Het is voor mij onmogelijk om onder een baas te werken." \tt*ro - Pbrkeren Bezoekers Bijgebouw VidK SwHc Oiectie-Beheer- "«ussen Spectaculaire stijging van aantal 'starters' De inspanning weegt zelden op tegen de beloning en de kans op mislukken is groter dan de kans op slagen, maar toch wagen steeds meer mensen zich eraan: het beginnen van een eigen zaak. Het aantal 'starters' dat zich bij de Kamer van Koophandel van Rijnland inschreef, steeg van 951 in 1987 naar 1497 in 1991. Maar het aantal opheffingen nam netzo hard toe. Wat drijft al die beginnende ondernemers? Directeur Brandhorst van de Stichting Werkgelegenheid en twee beginners gaan op zoek naar het antivoord. „Het is gewoon leuk om te kijken of het lukt. In- en uitschrijvingen KvK Rijnland (van beginnende ondernemers) V V" !***>- J' aac: ';"v- -A—.m Willard Brandhorst Je eigen bedrijf beginnen is spannend. Het is aardig om te kijken of het je lukt." fOTO'HlUCOKUmK 'Het onzekere heeji ook wel iets aantrekkelijks Aantal faillissementen 1987 1988 1989 1990 1991 Aantal starters Inlographic Ruige' J Hoogerd<|k LO/AD B'O" Kamer van Koophandel MARJOLEIN VAN ROTTERDAM zijn", zegt Willard Brandhorst, „dat de grote toename van het aantal personen dat eigen baas wordt, precies in een periode van economische achteruitgang valt. Steeds meer mensen raken hun baan kwijt. En doordat het zo slecht gaat met de economie, komen ze niet zo gemakkelijk meer aan de bak. Ter wijl ze vaak wel capaciteiten hebben." Ook beginnen mensen volgens Brandhorst soms aan een eigen zaak omdat grote bedrij ven en instellingen bij reorganisaties werk gaan uitbesteden. Dat is goedkoper dan zelf bepaalde afdelingen in stand houden. „In een van onze bedrijfsverzamelgebouwen (ge vestigd In de Evertsenstraat en aan de Mid delstegracht in Leiden) zit bijvoorbeeld ie mand die gespecialiseerd is in het maken van kleine chirurgische instrumenten. Dat kon hij binnen het Academisch Ziekenhuis Leiden niet blijven doen. Hij heeft nu een eigen be drijf dat apparaatjes maakt voor het meten van de binnenkant van het oor." Bovendien is het imago van de zelfstandige ondernemer de laatste tijd verbeterd, denkt Brandhorst. „Vroeger was het vies om een ei gen bedrijf te hebben, dat is nu niet meer zo. Het mag weer.". Eigenwijs De Stichting Werkgelegenheid helpt starten de ondernemers, onder meer door het geven van cursussen en voorlichtingsavonden. Spe ciaal voor mensen die voor het eerst een ei gen zaak beginnen, heeft de stichting in 1987 de Starterswinkel geopend. In de twee be drijfsverzamelgebouwen kunnen beginnende ondernemers goedkoop bedrijfsruimte hu ren. En in sommige gevallen staat de stich ting zelfs borg voor een lening. Ondanks al die hulp is het draaiend houden van een eigen zaak niet gemakkelijk, moet Brandhorst toegeven. Het is vaak een harde strijd en het vereist dan ook een speciaal ka rakter: „Je moet goed alleen kunnen zijn. Je moet eigenwijs zijn en doorzettingsvermogen hebben. En ook moet je, vooral in het begin, tevreden zijn met heel weinig inkomsten." Veel mensen die aan een eigen zaak begin nen, houden het dan ook niet zo lang vol. In Leiden en omstreken hebben 755 starters hun bedrijf in het afgelopen jaar opgeheven, zo blijkt uit cijfers van de Kamer van Koop handel. Die korte levensduur van de eerste onderneming, wordt door diverse onderzoe ken bevestigd. Veel statfers blijken het al in de eerste drie jaar voor gezien houden en na vijf jaar is zelfs de helft ermee opgehouden. Heel vaak komt dat volgens Brandhorst door financiële moeilijkheden. „Het geld is voor iemand die pas begonnen is met een ei gen zaak. vaak iets frustrerends", zegt Brand horst, „De eerste belastingaanslag komt pas na een paar jaar. Vaak is het niet gelukt daar geld voor opzij te leggen. Dus komt een deel van de starters niet over die aanslag heen." Maar ook als een bedrijf wel door die eer ste jaren heen komt, kunnen de financiën problemen op blijven leveren. „Groeien is duur. Een bedrijf dat goed draait, zoals het timmerbedrijf van de familie Van der Steen hier in het bedrijfsverzamelgebouw, moet op een gegeven moment uitbreiden. Anders kunnen ze de grotere opdrachten niet aan. Maar voor investeringen is veel geld nodig. En dat is er niet altijd", legt Brandhorst uit. SnjGEREN Ook zaken die niets met geld te maken heb ben. kunnen ervoor zorgen dat iemand het zelfstandig ondernemerschap opgeeft. „Het gebeurt regelmatig dat de achterban na een paar jaar gaat stijgeren, bijvoorbeeld. Eigen baas zijn betekent nu eenmaal niet, dat je een negen-tot-vijf-baan hebt. Zeventig uur per week werken, is heel normaal." Toch is het runnen van een eigen bedrijf volgens Brandhorst zo leuk dat het zeker de moeite waard is om het ooit eens te probe ren. „Je eigen bedrijf starten, is spannend. Het is aardig om te kijken of het je lukt. En je hebt veel meer vrijheid dan in een gewone baan. Je kunt doen en laten wat je wilt" Hoewel de stichting over belangstelling niet te klagen heeft, zouden nog veel meer mensen wat hem betreft de stap naar een ei gen zaak mogen wagen. „In de VS is het heel gewoon om wat vaker te wisselen van de ma nier waarop je je brood verdient. Het zou he lemaal geen kwaad kunnen als Nederlanders daar ook eens wat flexibeler in zouden wor den, als ze niet meer tot hun pensioen op de zelfde stoel bleven zitten." „Ik wil Je het adres van mijn psychiater wel geven.** Ld- denaur Rob van der WUdt heeft zo rijn eigen verklaring waarom hij zelfstandig ondernemer Is geworden. „Het is voor mij onmogelijk onder een baas te werken. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar dat Is me niet gelukt. Ik kan mi) niet plooien naar de wil van iemand anders." Zo'n vijftien Jaar geleden vestigde Van der Wildt zich voor het eerst als tekstschrijver. Dat mislukte. Na wat pogingen om toch bij een baas te gaan werken, begon hij twee en een half jaar geleden opnieuw voor zichzelf. Het bevalt hem prima, al beseft hij dat de druk om steeds nieuwe opdrachtgevers te vinden, hem mis schien op den duur teveel wordt. „Dat is een nadeel, ze ker als Jc een gezin hebt. En wat ook een nadeel is, is dat Jc altijd alles alleen moet doen. Je hebt nooit voe ding van anderen. Je moet alles uit Je eigen lenen ha len." Maar de nadelen vindt Van der WUdt niet opwegen tegen het voordeel van de vrijheid, die hij nu heeft. „Ik hoef tenminste niet veertig Jaar hetzelfde te doen en ik kan werken wanneer Ik wiL Als Ik een dag geen zin heb, doe Ik niks. En als ik iet* niet wil, doe Ik het gewoon niet." Een van die dingen die Rob van der WUdt prindpieei weigert, is onder rijn tarief te werken. „De gangbare ta rieven voor tekstschrijvers liggen veel te laag. Ik voer een oorlogje tegen die lage tarieven, dus ik werk zelf niet voor minder dan 140 gulden per uur. En dan heb Ik nog maar net een redelijk inkomen." Tot nu toe heeft Van der Wildt hrt, dankzij een vaste opdrachtgever, aardig kunnen redden, niettemin ziet hij de belastingaanslag die hem te waditen staat, met enige angst tegemoet. „Er komt mi echt ren moeilijke periode aan. Ik heb voor die aanslag geen reserve. Want, zoals iedereen In rijn aanloopperiode, heb Ik de afgelopen tijd flink moeten Investeren. En dan hou Je dus niets over." Maar met een grijns voegt hij eraan toe dat die angst ook weer niet overdreven moet worden: „Het onzekere heeft per dot van rekening ook iets aantrrkkdljka." Veel slechte zakenmensen in modebranche „In het begin waren we al tevreden als we quitte speel den. We waren hed naïef en gingen er met een Mind enthousiasme tegenaan. Keihard werken vonden we geen probleem, niks verdienen ook niet." De Lddac mode ontwerpster Dorien Vlasblom (niet haar werkelijke naam omdat ze anoniem wU blijven) vertelt over de beginperiode In haar Inmiddels weer op gehesen bedrijf, dat ze na de kunstacademie met een klasgenoot begon. 7JJ en haar partner specialiseerden rich In vrouwenkleding. Twee keer per Jaar maakten ze een collectie van zo'n dertig kledingstukken. Dorien; „Wat we maakten was voornamelijk commercieel: we wisten dat Je kleding die Mipergetailieerd is of strak om de heupen rit, op de Nederlandse markt niet kwijt kon." Dorien begon om puur praktische redenen een eigen bedrijf: „Omdat ik anders niet aan de slag kwam. Het is een ramp ais Je in de modewereld een haan wfh vinden. Zelfs nu, nu ik vijf Jaar ervaring heb, hikt het me nog niet. Het aanbod k vcd te groot" Een aantal dingen viel Dorien en haar vennoot bi) het zaken doen enorm tegen. Met onbetrouwbare Idantrn en een naaiatelier dat de «pullen nooit op tijd klaar had, hadden ze geen rekening gehouden, „in de mode branche lopen ontzettend ved slechte zakenmensen rond. Daardoor was ik tachtig procent van de tijd hevig met het binnenhalen van het gcid. Het kwam er op neer dat het eigenlijke onfwerpwrrfc In de avonduren moest gebeuren. Hel ergste was. dat alle problemen buiten onze schuld onstonden. En dat we van de rech ter nog niet eens gelijk kregen ook: In het geval van het naaiatelier zei de rechter bijvoorbeeld dat daar toch niks te halen viel en dat we daarom maar tevreden Toen twee grote afnemers i Dorien de maat voL „We hadden op papier een goed In komen. maar doordat we steeds van die grote tegensta gen kenden, hielden we na vijf Jaar nog steeds biets over. Uiteindelijk hebben we daarom beskrten cni» op te houden."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 39