Oost-Europa ten voeten uit Pronk wil minder eisen aan hulp Binnenland ABN AMRO voegt 70 kantoren samen Industriebond wil Gezond Werk Burgemeester Seinstra stapt toch op in Goes Op weg naar Cambodja DE P'pJjS YaVl DE GÊZüï LDELEID _DOl NDERDAG 23 APRIL 1992 ANP Algemeen Nede«Un<fc Pe^txxeju GPO Cemeerncheppe*#» Pe»v*e»nt Eis 8 jaar voor bankroof breda Een 23-jarige Barnevelder heeft gisteren acht jaar cel ho ren eisen voor de overval op een bank half januari in Breda. Door een 78-jarige klant met een pistool te bedreigen kreeg hij 55.000 gulden los van de baliemedewerkster. Toen de man weg vluchtte, botste een andere klant van de bank met zijn auto ex pres tegen de gestolen vluchtauto aan. Ook anderen probeerden de vlucht te voorkomen, waarna de overvaller begon te schieten. Daarbij werd een 58-jarige bedrijfsleider van een supermarkt in een been getroffen. Even later werd de man gearresteerd. Staatsloterij wil de grens over den haag De Staatsloterij wil het staatslot ook in België en Duitsland aan de man en vrouw brengen. Momenteel onder zoekt de Staatsloterij een samenwerking met de Belgische natio nale loterij en de Nordwestdeutsche klassenloterie, zo hebben de staatssecretarissen Van Amelsvoort van financiën en Kosto van justitie gisteren laten weten. Beide bewindslieden zijn erg te spreken over de Staatsloterij. Ruim tweederde van het ingelegde geld gaat als prijzen terug naar de kopers, de lotprijs is relatief laag en het aantal winnaars relatief hoog. Ahold stopt met Fresh Company zaandam Ahold stopt met The Fresh Comoany, een experi mentele keten van winkels met verse produkten, vooral gericht op jonge mensen die snel luxe boodschappen of complete maal tijden willen kopen. Van de vier winkels sluiten die in de Am sterdamse Beethovenstraat en die in Eindhoven en Leidschen- dam op 4 mei voorgoed hun deuren. De Fresh Company-winkel aan het Amsterdamse Koningsplein blijft open. Die boekt als enige goede resultaten. Ondernemers blijven somber den haag Ondernemers zijn voor het derde achtereenvolgende kwartaal somber gestemd. De speciale 'barometer' die het mi nisterie voor economische zaken hiervoor heeft ontwikkeld, daalde het eerste kwartaal van 1992 tot 95,3. In december vorig jaar lag dit cijfer nog op 98,3. Naast economische gegevens be palen de verwachtingen van de ondernemers de stand van de barometer. Met name de bouw en industrie blijken bezorgd over hun rendement en omzet. Voor deze sectoren daalde de baro meter van 95,5 naar 84,9. De andere sectoren (handel en overi ge) waren minder pessimistisch gestemd. Aegon legt zich meer toe op 'leven' Amsterdam Verzekeraar Aegon mikt bij toekomstige uitbreiding van zijn activiteiten vooral op overnemingen in de levensverze keringssfeër. Dat heeft topman Peters gisteren gezegd in een toelichting op de jaarcijfers. 'Leven' droeg vorig jaar al 63 pro cent aan de omzet van de verzekeraar bij. De totale nettowinst van de verzekeraar bedroeg vorig jaar 827 miljoen gulden. 'Fusie ligt op schema t)en haag gpdland opnieuw, van 458 naar f 466. Ze werden bemensd door BN en AMRO gaan dit jaar nog 18.077 tegen 17.912 een jaar D kantoren samenvoegen, eerder. In Nederland daalde het oms letterlijk tegenover elkaar aantal kantoren van 1474 naar de plaatselijke hoofdstraat 1462 en het aantal medewerkers jelegen kantoren worden één van 41.722 tot 40.252. tBN AMRO-vestiging. Volgend De samenvoegingen van dit jaar volgen er nog eens tussen en komend jaar moeten uitein de 40 en 50 samenvoegingen, delijk een half miljard gulden daardoor in totaal ruim dui- aan kostenbesparing opleveren, zend arbeidsplaatsen verdwij- Daar komt nog een besparing <^nen. van 75 tot 80 miljoen gulden in De fusie is in het buitenland- het buitenland bovenop. „We se kantorennet vrijwel voltooid, liggen redelijk op schema", al- Door overnames en nieuwe ves- dus de voorzitter van de raad tigjngen steeg vorig jaar het van bestuur Nelissen gisteren, aantal kantoren in het buiten- Actie tegen ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid De Industriebond FNV heeft gisteren het startsein gegeven voor de actie Gezond Werken. Tot 12 ju ni gaan bestuurders en kaderleden na wat bedrij ven in de grootmetaal (200.000 werknemers) doen om de arbeidsomstandigheden te verbete ren en ziekte en arbeidsongeschiktheid te voorko men. Met de actie wil de bond ervoor zorgen dat de vele goede bedoelingen van politieke partijen, bonden en werkgeversorganisaties ook worden omgezet in daden. Want het échte debat over dit onderwerp wordt volgens de Industriebond niet gehouden aan de onderhandelingstafel of in de Tweede Kamer, maar op de werkvloer. De bond erkent dat het ziekteverzuim momen teel te hoog is (in 1991 zo'n 8,5 procent). De op lossing ligt volgens de bond echter niet in 'nega tieve prikkels', zoals het inleveren van vakantie dagen bij ziekte, maar in betere werkomstandig heden en een goede verzuimbegeleiding. Volgens woordvoerder Koorevaar is een goed overleg tussen werkgevers en werknemers daarbij onontbeerlijk. „Maar er zijn nog veel onderne mingen waar de werkgever niet of nauwelijks overlegt met zijn personeel. Daar is het veel moei lijker om een positief beleid op te zetten". Tijdens de actie zullen kaderleden kijken hoe de werksituatie is in het eigen bedrijf. Verder zal de bond in de districten Gelderland, Limburg en Dordrecht onderzoek doen naar de arbeidsom standigheden. In bijna het hele land organiseert de bond actiedagen, waar zowel positieve als ne gatieve zaken in een bedrijf aan de orde stellen. De actie wordt niet gesteund door de werkge versorganisatie in de grootmetaal, de FME. Vol gens de bond lijden de werkgevers aan koudwa tervrees. Het is immers niet de bedoeling om werkgevers aan de schandpaal te nagelen. De FME waarschuwt ervoor dat een gedegen arbeidsomstandighedenbeleid niet één-twee-drie in een onderneming is ingevoerd. In het april nummer van het FME-blad Metalektro Profiel schrijft voorzitter Biankert van de metaalwerkge- vers dat het zeker één tot twee jaar duurt voordat een onderneming beleid heeft ontwikkeld en in gevoerd. Vakcentrales gaan nauwer samenwerken UTRECHT» GPD De vakcentrales van FNV, CNV en MHP gaan nauwer samen werken. Zij hebben in principe besloten een nieuw overlegor gaan op te richten dat eens per maand bijeen komt om te bekij ken op welke terreinen geza menlijk actie kan worden on dernomen. Het speciaal ont worpen gemeenschappelijk briefpapier ligt al klaar voor ge bruik op de kantoren in Amster dam, Utrecht en Houten. Het voorstel voor samenwerking vloeit voort uit het gezamenlijk optrekken tegen de Ziektewet - /wao-maatregelen van het kabi net. De drie vakcentrales denken met de samenwerking vooral meer leden te winnen. 'Geen uitzicht op herstel relatie wethouders Burgemeester Seinstra van Goes vertrekt. Hij heeft minister Da- les van binnenlandse zaken om een regeling gevraagd, die het hem mogelijk maakt op te stap pen. Formeel heeft Seinstra zijn ontslag niet ingediend, omdat het nemen van ontslag ernstige financiële consequenties heeft. Seinstra, oud-burgemeester van Nieuwkoop, verklaarde gis teren dat hij zich de afgelopen weken zorgvuldig heeft beraden op de ernstig verstoorde ver houdingen met zijn wethou ders. Eéll van hen stapte zelfs op toen Seinstra te kennen gaf te willen aanblijven. Gisteren kwam Seinstra tot de conclussie 'dat er geen uitzicht is op een herstel van de onderlinge ver houdingen'. Seinstra werd in fe bruari '89 burgemii st. r MB Goes. Hij is sinds half maart met verlof. De vier Goese wet houders - later gesteund door een meerderheid van de raad - hebben sindsdien aangestuurd op een definitief vertrek van de Goese burgemeester /i) \or\so ten hem onder meer a-colle giaal gedrag en een wat al te ruimhartige manier van decla reren Semstr.i ment dat de wethouders zich onvoldoende hebben ingespannen om tot een oplossing te komen. Het is nog niet duidelijk, wat Seinstra gaat doen. „Er zijn bur gemeesters, die zeggen: eens Burgemeester, altijd burge meester. Maar zo denk ik daar niet over". 'Westen stapelt voorwaarden Jan Pronk is blij dat hij geen minister is in een ontwikke lingsland. „Ik zou me geen raad weten met de vele eisen die westerse landen aan ontwikkelingshulp stellen", zei hij gisteren op een congres van de Novib. „We stapelen voorwaarde op voorwaarde. Van naleving van de men senrechten tot democratisering, het terugdringen van de fensie-uitgaven en het voeren van een milieuvriendelijke politiek. Dat kan zo niet doorgaan", aldus de minister van ontwikkelingssamenwerking. Dat betekent overigens niet. be nadrukte hij, dat hulpgevers geen voorwaarden mogen stel len. Wel moeten ze daarbij dui delijk prioriteiten stellen. Wat Pronk betreft moeten die liggen bij de mensenrechten, waarbij vrijheid voor alles gaat. Vrijheid gaat zelfs voor voedsel, omdat er zonder vrijheid geen eerlijke verdeling van het beschikbare voedsel is. In tal van landen is niet de beschikbare hoeveelheid voedsel, mdar de ongelijke ver deling ervan een belangrijke oorzaak van hongersnood. De eveneens vaak aan hulp ver bonden eis van economische hervormingen (naar een wes ters vrije-marktmodel) staat laag op Pronks lijstje. ter zijn opmerkelijk. Allereerst omdat het mensenrechtenbe- leid in de eerste plaats bij mi nister Van den Broek van bui tenlandse zaken ligt en niet bij Pronk. Dat is hem nog eens on der de neus gewreven naar aan leiding van de kwestie-Indone- sië. Ten tweede staat minister Pronk zelf bekend als een mi nister van ontwikkelingssamen werking die allerminst zuinig is met het stellen van voorwaar den aan het ge\-en van ontwik kelingshulp. Pronk zei gisteren evenwel dat de grenzen van het mensenrechtenbeleid van wes terse landen zijn bereikt. Het rijke westen moet 'bescheiden en wijs' zijn. zei hij met een ver wijzing naar de kwestie-Indone sië. schiphol Een militair kijkt op Schiphol naar het vliegtuig waar mee hij even later naar Cam bodja zal vertrekken. Hij behoort tot een verkenningsploeg van 25 man die gisteren naar het Zuid- oostaziatische land vertrok om de komst van het Nederlandse contingent voor de VN-vredes- Tijdens de lunch uit eigen keuken tuurt de directeur van een groot streekziekenhuis over zijn leesbril naar zijn bezoekers. „Ik wil het best bekennen", begint hij aarze lend. „Tot voor kort zetten wij alles op alles om de mensen dezelfde dag weer naar huis te sturen. De polikliniek kreeg het steeds drukker. Onze bedden bleven vaker onbe zet. Zo komen wij wel steeds dieper in de rode cijfers. Daarom heb ik onze specialis ten op het idee gebracht de mensen maar wat sneller voor enkele dagen in ons zie kenhuis op te nemen. Mijn collega's doen precies hetzelfde." In de loop van de jaren tachtig stegen de kosten van de zorg van 33 miljard tot 53 miljard gulden. De geleidelijke vergrijzing van de bevolking, invoering van zeer gea vanceerde medische technieken, looneisen van zorgverleners en toenemende druk om groeiende wachtlijsten weg te werken, zul len in de jaren negentig onherroepelijk lei den tot sterke kosten- en premiestijgingen. Dat maakt een stelselherziening onont koombaar. En wie anders dan de overheid moet die organiseren. In de jaren vijftig en zestig beschikten Haagse beleidsmakers nauwelijks over in strumenten om de zorgsector te sturen. In 1974 vaardigde de christen-democratische staatssecretaris Hendriks een blauwdruk uit, waarop het huidige stelsel nog altijd in sterke mate is gebaseerd. De vraag naar zorg zou worden gekanaliseerd via een volksverzekering, gefinancierd door een in komensafhankelijke premie, met een maximum. De overheid zou daarnaast het aanbod van zorg strak reguleren via de Wet Voorzieningen Gezondheidszorg (wvg). Wanneer de overheid vraag en aanbod re guleert, werkt het marktmechanisme niet goed. Prijzen en tarieven zouden daarom centraal, langs administratieve weg wor den vastgesteld op basis van een Wet Ta rieven Gezondheidszorg (wtg). Het was Oost-Europa ten voeten uit. een hoogte punt in het maakbaarheidsdenken dat het optreden van het kabinet-Den Uyl (1973- Flip de Kam Frans Nypels 1977) zo vaak kenmerkte. Volksverzekering De geschiedenis leert hoe moeilijk het is om in de zorgsector iets te veranderen. Om te beginnen werd direct al in 1975 de volksverzekering tegen ziektekosten we gens maatschappelijk verzet van de politie ke agenda afgevoerd. De premie van de ge plande volksverzekering hing af van het in komen. Mensen met een laag inkomen zouden weinig premie hoeven te betalen. Toen de volksverzekering werd afgescho ten, kwamen deze kwetsbare groepen, zoals kleine zelfstandigen en bejaarden die hoofdzakelijk '/an de aow moeten leven, steeds meer in het nauw, omdat hun pre mies de pan uitrezen. De overheid moest toen wel ingrijpen. Bejaarden gingen in 1986 grotendeels naar het ziekenfonds. De andere ziekenfonds verzekerden moesten meer premie betalen om de kosten van deze slechte risico's op te vangen. Bejaarden die niet in het zieken fonds terecht konden en kleine zelfstandi gen waren aangewezen op een particuliere verzekeraar. Maar verzekeraars toonden zich weinig happig om deze slechte risico's op te nemen. Daarom bleek aanvullende wetgeving nodig: de Wet Toegang Ziekte kostenverzekering (wtz). Voortaan moes ten verzekeraars door de wet aangewezen groepen als verzekerden accepteren, waar bij dekking volgens de 'standaardpakket polis' en premiehoogte dwingend door de overheid werden voorgeschreven. Particuliere maatschappijen stellen op deze polissen thans jaarlijks een verlies van 1,7 miljard gulden te lijden. Dit tekort wordt omgeslagen over alle particulier ver zekerden via de zogenoemde wtz-bijdrage. Opnieuw: gedwongen solidariteit van goe de met slechte risico's. De planning van het aanbod werd slechts gedeeltelijk een succes. Weliswaar kwam in 1981 de Wet Voorzieningen Ge zondheidszorg (wvg) tot stand, die moge lijkheden bood om de groei van het voor- zieriingenaanbod te beperken, maar slechts enkele onderdelen van de nieuwe wet traden direct in werking. Alleen de bouwstop voor ziekenhuizen krachtens de al langer bestaande Wet Ziekenhuisvoor zieningen bleek tamelijk effectief. Minder ziekenhuisbedden Plannen uit 1982 en 1987 om het aantal ziekenhuisbedden met in totaal ruim elf duizend te verminderen, en andere bezui nigingsmaatregelen zijn onvoldoende of met grote vertraging gerealiseerd. Dat kwam mede door gebrek aan medewerking van gemeenten en provincies, die zich vaak tel tegen sluiting van ziekenhuisafde lingen verzetten. Voor zover het aantal bedden is teruggebracht, gebeurde dat doorgaans in het kader van vervangende nieuwbouw, waarbij goedkope, oude bed den werden vervangen door een geringer aantal peperdure nieuwe bedden. Ook de rechter zat de overheid soms dwars, doordat patiënten en medisch spe cialisten via rechtszaken nieuwe of ruimere voorzieningen afdwongen, tegen de be doeling van de wetgever in. Zo werd het streven naar kostenbeheersing stelselmatig uitgehold. Om prijzen en tarieven te beheersen, werd in 1981 eveneens de Wet Tarieven Gezondheidszorg van kracht. Op grond van deze wtg werd in 1983 een budgette ringssysteem voor ziekenhuizen en ver pleeghuizen ingevoerd 1 Ik ziekenhuis kreeg in het vervolg jaarlijks een budget toegewezen. Na de nodige aanloopproble men werd in 1988 een systeem van 'func tiegerichte budgettering' ingevoerd. Bij dat systeem zijn de ter beschikking komende middelen onder andere afhankelijk van het aantal mensen in het verzorgingsgebied en van het aantal verrichtingen. Uitgaande van overheidsnormen onderhandelt de ziekenhuisdirectie jaarlijks over het budget en de tarieven met vertegenwoordigers van ziekenfondsen en particuliere verzeke raars. Zo wordt bijvoorbeeld het tarief per lig dag afgesproken. Omdat veel ziekenhuizen erin slagen het aantal ligdagen te beper ken, halen zij vaak niet het oorspronkelijk begrote aantal. De kostenbesparing slaagt, maar de directie zit vervolgens met de ge bakken peren. De financiële administratie kan geen rekening sturen voor een leeg bed; dus lijdt het ziekenhuis onderbezet- tingsverliezen. Om dat verlies goed te ma ken. mag de directie in latere jaren de ta rieven tijdelijk extra verhogen. Vandaar dat de ziekenhuistarieven regelmatig met tien tallen prrxenirn sti|geB en soms ook weer fors dalen. Het daaropvolgende jaar gaan de verze keraars uit van minder ligdagen. Hierdoor krimpt het béB llÜBMt budget, zonder dat de ziekenhuisdirectie erin slaagt de kosten voldoende te drukken. Steeds meer zieken huizen komen hierdoor in de rode cijfers. In 1990 had al dnekwart van de ziekenhui zen een exploitatietekort. Dat tekort wordt gedekt door een banklening, maar banken tonen zich steeds vaker beducht om het te kort voor te financieren. Daarom tekent zich in ziekenhuisland een nieuwe trend af. Directies suggereren de medische staf patiënten wat vaker op te nemen dan misschien strikt genomen noodzakelijk is. Zo komen de bedden ten minste weer vol en worden in de toekomst onderbezettingsverliezen vermeden. Ver moedelijk komt hierdoor een eind aan de daling van het aantal ligdagen uit de jaren tachtig. Het instrument van de budgette ring is bot geworden. Verrichtingen De tot nu toe bereikte vermindering van het aantal ligdagen bewijst dat de budget tering aanvankelijk goed heeft gewerkt. Desondanks stegen de kosten, onder meer door de sterke groei van het aantal verrich tingen van medisch specialisten. De over heid is er - ondanks wetgeving en afspra ken met de Landelijke Specialisten Vcreni- §ing - in de jaren tachtig niet in geslaagd e inkomens van deze vrije beroepsbeoe fenaren volgens plan te temperen. Specia listen reageerden op tariefverlagingen door het aantal vcrrubtingon op ti- mhu, to dat hun omzet op peil bleet. Vijftien jaar aanbodplanning en tarie- ven beleid hebben geleid tot een woud van regels, allerlei verstarring en een grote bu- roaur ratio Hot pn|sm«s h.irmmo is in do zorgsector nagenoeg uitgeschakeld. Nie mand snapt mecT h<* ysteem vai g< zondheidszorg in elkaar steekt. In 1987 kwam de door de regering ingestelde com- mKsie Dekker met vergaande voorstellen om hot marktmechanisme m de» sector gedeeltelijk in ere te herstellen. Onderlinge OBC urrontio van zorgaanbieders en verre keraars zou automatisch leiden tot lagere prijzen, kosten en premies Het tweede ka binet Lubbers nam de DekkeT-voorstellen in grote lijnen over Daarmee was de kiel gelegd voor de stelselherziening die nu in opspraak is geraakt als het pUn Simons.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 5