Brit spoort verloren Ark op Wetenschap Nieuwe röntgenbronnen Tiende deel aarde na '45 beschadigd Bioloog krijgt Pionier-subsidie voor celonderzoek WOENSDAG 8 APRIL 1992 Computer alternatief voor dierproef utrecht Moderne computertechnieken kunnen een belangrijke rol spelen bij het voorspellen van de afbraak en giftigheid van geneesmiddelen en andere chemicaliën in het lichaam. Daar mee kan de computer het aantal dierproeven doen verminde ren. Dat zegt farmaco-chemicus drs. L Koymans in zijn proef schrift waarop hij vorige week promoveerde aan de Vrije Univer siteit Amsterdam. Israëlische van 51 krijgt tweeling Jeruzalem Een Israëlische vrouw van 51 jaar heeft het leven ge schonken aan een tweeling. De vrouw, die al zes jaar in de men opauze was. was door middel van kunstmatige bevruchting ge ïmpregneerd met eicellen van een donor, zo heeft professor Shlomo Mashiach van het Medisch Centrum Shiba meegedeeld. De baby's, die door middel van de keizersnede ter wereld kwa men, wogen elk 2,5 pond. Nigerianen minder talrijk dan gedacht LAGOS» Nigeria telt 88,5 miljoen inwoners, vele miljoenen min der dan werd aangenomen. Dat blijkt uit een volkstelling die is uitgevoerd in opdracht van de regering. Eerder gingen interna tionale organisaties als de VN en de Wereldbank er van uit dat er tussen de 100 en 120 miljoen Nigerianen waren. Nigeria heeft wel een van de snelst groeiende bevolkingen ter wereld. De laatste bevolkingsschatting van de VN plaatste Nigeria in 2025 op de vierde plaats in de wereld, voorafgegaan door China, India en de voormalige Sovjetunie. Van Staveren prof in sport en recht Amsterdam Mr. dr. Heiko van Staveren (49) is benoemd tot bij zonder hoogleraar sport en recht aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Van Staveren studeerde rechten in Utrecht en was tot 1985 verbonden aan de juridische faculteit aldaar. In 1981 promoveerde hij op het proefschrift „Het voetbalcontract, op de grens van sportregel en rechtsregel". In 1985 werd hij benoemd tot universitair hoofddocent sociaal recht aan de VU. De oud speler van Sparta is onder meer voorzitter van de Stichting Ne derlands Wielrennersfonds en juridisch adviseur bij de Konink lijke Nederlansche Wielrenunie. Kinderen drugmoeders zijn taai Amsterdam 'Drugbaby's beginnen hun leven weliswaar met een forse groeiachterstand maar die halen ze later bijna helemaal weer in. Dat concludeert de Amsterdamse kinderarts S. Soepat- mi na een onderzoek van 157 baby's van verslaafde moeders. Een deel van hen volgde ze ook toen ze wat groter waren. De kans op sterfte is groter, het geboortegewicht is te laag of ze wor den te vroeg geboren. Bovendien krijgt 80 procent te kampen met afkickverschijnselen zoals een overgeprikkeld zenuwstelsel, braken, diarree en adem- halingsstoomissen. Ze huilen continu. Uniek onderzoek hartziekten utrecht Er komt een groot onderzoek in Nederland naar twee veel voorkomende hartziekten: het dichtslibben van bloedvaat jes en het falen van het hart als pomp. Deze ziekten zullen voor het eerst grondig worden onderzocht op de vraag waarom cellen hun eigenschappen zo veranderen dat deze afwijkingen ont staan. Tot nu toe ging de aandacht vooral uit naar risicofactoren. Het programma kost 16 miljoen gulden en duurt 10 jaar. Buiten landse wetenschappers en de American Heart Association heb ben hun steun Lijkschouwing bij dood topsporter utrecht de Utrechtse bijzonder hoogleraar prof.dr. W. Mosterd pleit ervoor bij plotseling overleden topsporters altijd lijkschou wing te verrichten. Nog steeds is niet duidelijk waarom bij top sporters soms plotselinge hartdood optreedt. Mogelijk ligt de oorzaak in het feit dat na intensieve inspanning bij sommige sporters een langzame hartslag is vastgesteld. Tot nu toe is wei nig bekend over de gevolgen vari zeer effectieve training op het hart. De Duitse satelliet Rosat, die in juli 1990 werd gelanceerd, heeft tot nu toe al meer dan 60.000 nieuwe röntgenbronnen in het heelal ontdekt. Tot dusver wa ren 5.000 objecten bekend. We tenschappelijke onderzoekers van het Max Planck Instituut voor buitenaardse fysica in het Duitse Garching maakten dat dezer dafgen bekend. Tot de ge vonden röntgenbronnen beho ren 15.000 tot 20.000 normale sterren zoals de zon, 20.000 tot 30.000 melkwegstelsels en op sterren gelijkende objecten de zogenoemde quasars en 5.000 tot 8.000 omvangrijke for maties van melkwegstelsels. De objecten bevinden zich op afstanden van één lichtseconde van de aarde tot op de rand van het tot op heden afzienbare universum. Het 'röntgenlicht' van de meest verwijderde ob jecten is meer dan 10 miljard jaar onderweg. Twee gravures waarop de ark is afgebeeld. Op de linkertekening is de boot zichtbaar bij het in veiligheid stellen tijdens de verwoesting van Jericho. Rechts bij een bezoek aan de tempel van de met lepra besmette koning Uzzia. Mogelijke oplossing van grootste mysterie uit de bijbel londen david keys the independent De met goud bedekte ark, die 3250 jaar geleden op bevel van Mozes werd gebouwd, functio neerde als de troon van God in het Oude Testament. Altijd werd aangenomen dat de ark tussen 1000 en 5000 v.Chr. spoorloos is verdwenen. Na uit gebreid veldwerk in Israël, Egypte en Ethiopië neemt Han cock aan dat de ark na een reeks reizen van ruim 4500 kilo meter uiteindelijk in Ehtiopië terecht kwam. De ark werd rond 650 v.Chr. uit het Heilige der Heiligen in de grootste joodse tempel van Jeruzalem weggehaald om te voorkomen dat zij zou worden vernietigd of in het bezit zou komen van de heidense koning Manasseh die in Judea aan de macht was gekomen. Het vermoeden bestaat dat de ark verhuisde naar een tweede joodse tempel die rond die tijd werd gebouwd op een eiland in de Nijl in het zuiden van Egyp te, Elephantine genaamd. Ar cheologische ontdekkingen op dit eiland hebben aan het licht gebracht dat hier een kolonie joodse huurlingen woonde, die de zuidgrens van Egypte verde digde. Uit papyrusdocumenten die eerder deze eeuw op Elephanti ne zijn ontdekt, blijkt dat de jo den op het eiland dieren offer den in de tempel een activi teit waarbij theologisch de aan wezigheid van de ark wordt ver eist. De documenten verwijzen naar de vernietiging van de tempel in 410 v.Chr. door de Egyptenaren. De Britse onderzoeker en journalist Graham Hancock heeft waarschijnlijk het grootste mysterie van de bijbel opgelost. Na vijf jaar gedetailleerd onderzoek zegt hij het allerheiligste object in Ethiopië te hebben opgespoord: De Ark des Verbonds, waarin de Tien Geboden werden bewaard. De joden van Elephantine lij ken toen samen met de ark naar Ethiopië te ziin ge vlucht. Hancocks onderzoek bracht een plaatselijke overleve ring aan het licht, die door de eeuwen heen is doorverteld door een kolonie monniken, dat de ark in de laatste helft van de 5de eeuw v.Chr. naar Ethiopië is gebracht naar een klein ei landje in het Tanameer, de bron van de Blauwe Nijl. Die mondelinge overlevering wil dat de joodse priesters de ark 800 jaar hebben bewaakt op een eiland dat het Eiland van Vergiffenis werd genoemd. Het gouden deksel van de ark stond bekend als de Zetel van Barm hartigheid. Voor de bekende Zwarte Joden van Ethiopië de Falasjajoden die onlangs al lemaal naar Israël zijn overge vlogen was de heiligste plaats in Ethiopië het Eiland van Ver giffenis. Door het onderzoek van Graham Hancock naar de tradi ties van de Falasjajoden is een oude overlevering boven water gekomen, dat zij via Aswan in Ethiopië terechticwamen, waar zij een tempel bouwden. De Falasja's noemen hun tempels Mesgid (plaatsen van teraarde- werping) precies de naam die in de papyrusdocumenten door de joden van Elephantine voor hun tempel wordt ge bruikt. Nog opmerkelijker was de le gende van de Falasja's over een uitgebreide oorlog in Egypte, waarin de heidense tempels werden vernietigd, terwijl die van hen niet werden aange raakt. Deze legende is nu door de documenten van Elephanti ne als historisch feit bevestigd. De 'mythe' verwijst naar de ver nietiging van de Egyptische tempels van Elephantine in 525 v.Chr. door de Perzische koning Cambyses. Bewaarplaats Tien Geboden werd 3250jaar geleden gebouwd en ligt nu in Ethiopië Het Tanameer lag in het hart van het gebied van de Falasjajo den en op het Eiland van Vergiffenis heeft Hancock een groep oude offeraltaren ontdekt van het soort dat bij de ark zou zijn gebruikt. Aan het 800 jaar durende ver blijf van de ark op het Eiland van Vergiffenis kwam een einde toen Ethiopië in de vierde eeuw werd gekerstend. In de jaren 370 was zij verhuisd naar de hoofdstad van het land. Aksum, waar een grote kerk werd ge bouwd, de Heilige Maria van Zion, om haar onderdak te ge ven. Volgens plaatselijke archie ven zou zij daar tot de 10de eeuw zijn gebleven, toen een Falasjajood een koningin Ju dith Ethiopië ging regeren en de kerk vernietigde, maar niet dan nadat de christenen de ark eruit hadden gehaald en haar hadden verstopt op een eiland in het Zwaimeer, 600 kilometer naar het zuiden. De monikken van een klooster daar hebben het verhaal aan Hancock ver teld. Zeventig jaar later, nadat de christelijke heerschappij op nieuw was ingesteld, werd de ark teruggebracht naar Aksum. In de 11de de Kerk gebouwd die werd door werd i n de Heilige Maria aor de ark maar in 1535 vernietigd islamitische krijgs heer, Ahmed de Linkshandige genaamd. De ark werd opnieuw gered en in veiligheid gebracht op het eiland Daga Stephanos in het Tanameer. Een eeuw la ter werd de ark teruggebracht naar Aksum en werd er een der de Kerk van de Heilige Maria gebouwd om haar te huisves- Maar in 1965 beval de laatste keizer van Ethiopië. Haile Selas sie, dat er een speciale nieuwe kapel moest worden gebouwd om haar onderdak te bieden. Zij werd verhuisd toch heeft Haile Selassie, aldus zijn klein dochter tegen Hancock, de ark nooit gezien of heeft hij ge vraagd hem te mogen zien. In Ethiopië is het volgens de religie absoluut verboden dat mensen de ark zien. Inderdaad lijken slechts enkele tientallen personen de ark in de afgelopen paar honderd jaar te hebben ge zien. Dat zijn de successievelij ke bewakers van de ark. De hui dige drager van dit ambt is een monnik van in de vijftig, Abba Fameray, die de ark beschrijft als een met goud bedekte doos van net iets meer dan een meter breed en ongeveer 70 centime ter hoog op draagstokken. Tot nu toe hechten archeolo gen en historici geen geloof aan de bewering van Ethiopië dat het land de ark bezit. De officië le opstelling van de Ethiopische kerk dat de ark daar in 1000 v.Chr. vanuit Jeruzalem is ge bracht door Solomons zoon Menelik is historisch een on houdbare theorie. Maar Hancocks hypothese, die wordt ondersteund door zijn nieuwe onderzoek, kan lei den tot een nieuwe conclusie. „Ik vind zijn argumenten zeer overtuigend. Hij houdt een goedberedeneerd pleidooi", al dus prof. Richard Pankhurst van het Instituut voor 1 thmpiv hr Studies aan Addis Ababa. Wortels steun voor kunstgebit NIJMEGEN ANP Het is niet verstandig om voor een eerste kunstgebit alle tan den en kiezen te trekken. Als er een paar wortels blijven zitten kunnen die fungeren als pijlers onder de prothese. Het kunst gebit blijft dan langer vastzitten en de patiënt kan er beter mee bijten. Dat is de conclusie van een onderzoek door de tandart sen R. Jonkman en J. Plooij naar verschillende soorten gebitspro thesen. waarop ze aan de Ka tholieke Universiteit Nijmegen promoveerden. Ongeveer een kwart van de mensen met een kunstgebit heeft er problemen mee. De on tevredenheid over het onderge bit is het grootst. De onderkaak slinkt bij mensen zonder tan den namelijk vier keer sneller dan de bovenkaak. In een groot onderzoek naar de effecten van het toepassen van drie verschillende soorten volledige kunstgebitten hebben Jonkman en Plooij drie groepen patiënten vergeleken. De pro theses werden direct geplaatst nadat de laatste eigen tanden en kiezen van de patiënten wa ren getrokken. De eerste groep kreeg een volledig kunstgebit. De tweede ook, maar bij deze patiënten werden de twee wortels van de onderhoektanden niet verwij derd. Zo'n kunstgebit heet een 'overkappingsprothese'. Groep drie kreeg eveneens een over kappingsprothese. maar na ne gen maanden zetten de tandart- se kapjes op de wortels van de hoektanden en werden in het gebit magneetjes bevestigd. Bij de patiënten met de over- kappinsprothese nam het slin ken van de onderkaak met on geveer de helft af. Ook de 'bijt- kracht' van deze patiënten is groter. De kapjes en de mag neetjes zorgen er voor dat het ondergebit nog vaster en dus comfortabeler zit. De mensheid moet in de toe komst rekening houden met voedseltekorten omdat sinds 1945 meer dan een tiende van de vruchtbare grond in de we reld is beschadigd. Door erosie en andere oorzaken verdwijnt jaarlijks 25 miljard ton aarde, zo staat in een rapport van het Milieuprogramma van de Vere nigde Naties. Naast erosie noemt het rap port inefficiënte landbouwme thodes, verstedelijking, ontbos sing. vervuiling en overmatige begrazing als oorzaken. Des kundigen vrezen dat de wereld met permanente voedseltekor ten te maken krijgt als het ver lies van vruchtbare grond door zet en de wereldbevolking tege lijkertijd groeit tot de geschatte 10 milianl mensen m 20 ,u Sinds 144", is 1.2 miljard hr< tare grond aanzienlijk tot ern stig beschadigd: 10,5 procent van de vruchtbare grond op aarde en in oppervlakte gelijk aan hm.i en India vmu n den haag henk hellema De Groningse bioloog dr. A. J. M. Driessen werd onlangs door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onder zoek uitverkoren voor een Pio nier-subsidie. Een subsidie die slechts wordt toegekend aan een zeer beperkt aantal 'uitne mende onderzoekers met baan brekende ideeën'. De subsidie 400.000 gulden per jaar ge durende vijfjaar is vooral be doeld om onderzoekers in staat te stellen een eigen onder zoeksgroep te laten vormen. Met het geld denkt Driessen vier of vijf medewerkers te kun nen aantrekken. Daarmee kan hij zich vol overgave storten op het onder zoek waarvoor hij het geld kreeg: het onderzoek naar de manier waarop grote molecu len als eiwitten van binnen de cel naar buiten worden getrans porteerd. „In een cel zitten honderden eiwitten. Een aantal daarvan moet buiten de cel worden ge bracht. De grote vraag is: hoe gebeurt dat? Het is bekend dat de cel omgeven wordt door een vlies, een membraan, en daarin Elektronen-microscopische foto van enkele blaasjes, omgeven door eer kunstmembraan. De kleine puntjes zijn uitstekende membraan-eiwit ten. FOTO RU G zitten geen gaten waar de eiwit ten en andere verbindingen, 'zo maar' doorheen kunnen. Het moet dus op een andere manier gebeuren. In grote lijnen ken nen wij die 'andere manier'; het gebeurt via twee andere eiwit ten die zich in de membraan zelf bevinden." Driessen heeft al de nodige sporen op dit onderzoekster rein verricht. Enkele jaren gele den promoveerde hij op een onderzoek naar het transport van relatief kleine verbindingen als suikers door de celmem braan van melkzuurbacteriën. Vervolgens verbleef hij een jaar bij prof.dr. Bill Wickner in Los Angeles, de 'godfather', zegt hij. van het onderzoek naar het eiwittransport door de celmem braan. „Wij weten dat voor het ver voer van een bepaald eiwit vanuit de cel naar buiten mini maal vier andere eiwitten nodig zijn. Naast de twee genoemde eiwitten in de celmembraan zijn dat twee 'chaperon-eiwit- ten' die er in de cel voor zorgen dat het te transporteren eiwit naar de membraan wordt ge bracht. Wij weten ook dat het eiwit zich in de buurt van de celmembraan eerst 'uitvouwd'. Elk eiwit heeft zich op een be paalde manier opgevouwen - het is niet een rechte keten, maar een héél klein kluwentje. Maar als rechte keten ('een kra lenketting') passeert het de cel membraan. Maar hoe gebeurt dat precies? Vormen de mem braan-eiwitten een soort ka naaltje dat op een bepaald te ken open en weer dicht gaat? En op welk teken gebeurt dat dan? En - wat wij zelf als een zeer belangrijk onderdeel van het onderzoek beschouwen - hoe staat hel met de energie die daarvoor nodig is? De vier transport-eiwitten zoals deze in de darmbacterie E. coli voorkomen, zijn al geïso leerd en gezuiverd. Ook hun ge netische code in het DNA is ontrafeld. „Via recombinant DNA technieken kunnen wij deze eiwitten dus in grote hoe veelheden aanmaken. Daarvan maken wij dankbaar gebruik om het ingewikkelde proces van het eiwit-transport stap voor stap te kunnen uitpluizen. Wij doen dat namelijk niet aan de bacterie zelf. maar aan mi croscopisch kleine blaasjes (de grootste is 0,5 micron, ofwel 0.0005 mm) die omgeven zijn door een kunstmatig 'celmem braan'. In dergelijke kunst membranen kunnen wij bij voorbeeld alleen die eiwitten stoppen die wij willen bestude ren. Wij kunnen er ook eiwitten in stoppen die door ons zijn veranderd Zijn onderzoek is fundamen teel van aard, zegt Driessen na drukkelijk. Maar dat wil niet zeggen dat de resultaten op den duur geen praktische betekenis kunnen hebben. Met grote inte resse zal de biotechnologie-in- dustrie het Groninger onder zoek volgen. „Nog steeds kampt men daar met het pro bleem op welke wijze men ei witten zo optimaal mogelijk uit bacteriën of andere cellen kan halen, zonder dat deze cellen kapot gaan." Daarnaast denkt hij dat zijn onderzoek ook meer inzicht zal geven in de manier waarop virussen zich zich door de membraan van hun gast heercellen 'werken'. 1? 't6~- De Groningse bioloog Driessen krijgt in totaal 2 miljoen gulden voor zijn celonderzoek. !Wd!!i!l!'ii!i!i!!i|l)ll!!'lili^riMrili!»!iiiii,ii:ti['ii:iBI!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 27