KLTV haalt opgelucht adem
Sport
Oosterlee
mag weer
voetballen
Telefoon in
de koers
ZATERDAG 28 MAART 1992
27
redactie merman joustra ad v
\s aa'.' - s s
rob onderwater rob van der zanden
Gravel heeft aantrekkingskracht op nieuwe mensen
SPORT OP TV
10 00-20 00 EURO Saturday al
paaroespot (Concours h.
katwuk gerrit-j,
Voor de Katwijkse Lawn Tennis Vereniging breekt een
belangrijk jaar aan. Vanmiddag wordt het nieuwe seizoen
uitbundig geopend. Na een gevecht van twee jaar voor
nieuwe banen is het dan eindelijk voor elkaar. De ver
guisde Regupol-banen zijn vervangen door het vertrouw
de gravel en KLTV kan opgelucht ademhalen.
Er moesten maar een paar hek
ken tegen de grond om de
bulldozers door te laten."
Zoals gewoonlijk in het Kat
wijkse hadden de leden zelf een
grote hand in de werkzaamhe
den. KLTV is een echte vrijwilli-
gersvereniging. „En dat scheelt
een smak geld", weet Paauw.
„Leden met een bedrijf helpen
mee aan de opbouw en stellen
materiaal beschikbaar. Verder
hebben we elke zaterdag men
sen rondlopen die de handen
flink uit de mouwen steken. We
zijn eigenlijk een rare vereni
ging. Als iedereen echt enthou
siast is loopt het als een trein."
Nu dit karwei is afgerond kijkt
Paauw alweer vooruit. „We zijn
van plan lichtmasten neer te
zetten, maar daar wachten we
nog even mee. Nu we gravel
hebben betekent dat tevens dat
we een seizoensvereniging zijn
geworden. Dat is het enige na
deel. De contributie is dus wat
lager geworden en als er licht
zou komen, heeft dat als conse
quentie dat die weer omhoog
gaat. De leden moeten daaraan
mee betalen. Dat is logisch."
Dat het gravel aantrekkings
kracht heeft op nieuwe mensen
merkt KLTV aan het ledenbe
stand. Dat is groeiende. „Men
sen die vroeger zijn weggegaan,
keren weer terug. Daarnaast is
hetrin ons voordeel dat Casino
in Noordwijk kunstgrasbanen
gaat aanleggen. Leden die het
daar niet mee eens waren, mel
den zich bij ons aan. En geluk
kig hebben we ruimte voor
groei. Met acht banen kunnen
De vereniging werd immers met
opheffing bedreigd als de lening
die nodig was voor de aanleg
van de nieuwe banen er niet
zou komen. Dan had het voor
het bestuur geen zin meer ge
had om nog verder door te
gaan. „Het was een hoop werk,
maar het resultaat is zeer bevre
digend", verzucht voorzitter Jan
Paauw als hij een blik op 'zijn'
gerenoveerde park werpt.
Twee jaar lang heeft Paauw
en de zijnen moeten knokken
voor behoud van de vereniging.
4 Vele brieven werden naar de ge
meente gestuurd. Het ging
slecht met KLTV, zowel finan
cieel als met de tennisbanen.
Veel te snel was het materiaal
'op' met als gevolg gevaarlijke
situaties tijdens het tennissen.
-En opeens kwam het jawoord
van de gemeente. De vereniging
kon geld lenen voor de aanleg
at. van nieuwe banen en de schuld
L werd kwijtgescholden.
„We zijn meteen in septem-
4 ber begonnen met de uitbeste-
ding van het karwei. Van vijf
j verschillende bedrijven hebben
we offertes gekregen. Maar toen
rees er nog een probleem. Het
Regupol was milieubelastend,
dus het kostte een hoop geld
om dat af te voeren."
„De bouwcommissie die we
tin het leven hebben geroepen
heeft de zaak vervolgens hele-
m* maal begeleid. Even waren we
bang dat er flinke schade aan
het park toegebracht zou wor-
~Y' den, maar dat viel gelukkig mee.
we in principe achthonderd le
den herbergen. Pas als we aan
de zevenhonderd zitten, gaan
we een keer denken aan een
wachtlijst."
Dat KLTV in de nabije toe
komst dat quantum haalt, staat
voor praeses Paauw buiten kijf. is immers groot genoeg voor
„Eigenlijk vind ik dat we nu hel drie verenigingen. Maar het is
mooiste park van de omgeving niet denkbeeldig." De klus is
hebben. Dat trekt de mensen geklaard door Paauw. „Toen we
aan. Ik wil niet suggereren dat hieraan begonnen heb ik tegen
we mensen wegtrekken van de de rest van het bestuur gezegd
Zee en Duin of MVKV. Het dorp dat ik er alleen aan wilde begin
nen als we allemaal tot het eind
van de rit bijeen zouden blijven.
Dat is gebeurd en daar ben ik
blij om. Want na een mindere
periode voor KLTV breken vanaf
nu de zeven vette jaren aan.
Daar ben ik vast van overtuigd."
06 30-07 30 Sportnet
08 00-09 00 Sportnet Paa'öesport
09 00-20 00 EURO S
groep B -aieen Oe0pengoi»»u
p«»nscHappe-vanuit
11 OOI 1 30Sportnet Watmport
11 30-13 30 Sportnet Matchroom
Pro Dok»" «me-vatting
12 00-13 60 RTL- Maten grand
prti motoren Live ve-siag va" de grand
E>n* voor motoren (I25cc, 250cc en
bOOcc) m Japan op het circuit van Su-
U 12 02-12 50 Ne<J 2 Voetbal Plus
TS 1? 15 BRT 1 Sportmiddag
13 3016 00 Sportnet F rviesnooh
er eaguc 1992 J-r-rr-y wn te Stephen
Hendry va- t Crawiev Engeland
M 15 15 20 Did 2 WKkun«r.,den
op de schaats vrl(ehQr vrouwen vanuit
Oakland
14 50-15 00 Super Supersport*
15 00 16 58 Ned 3 Studio Sport
vrouwen vanud Oakland
15 05-15 20 Did 1 Tele 'ussball
informatieve sene over voet Da-
15 20-17 OOD'd 1 Sport Ertra met
GP motorraces m Japan en Bundesnga
''^ÏSC?) 16 30 Super World SOOft*
spec ai. sportr-agajine
16 00 IROOSportnet Tenn.s USA
kamp-censchappen hafve »ma»e voor
16 30 1 7 00 Super Hang loose
7*16 RTL 4 Match
17 10 18 15 Did 2. Die Sport Re
portage met Bundesiigavoetba' hand
bal en i|*hork.-,
17 45-20 00 Ned 3 Studio Sport
met o a een hve verslag van de voetbal-
wedstrijd PSV-Feyenoord
17 50-18 50 BBC 1 WK kunstr.|den
op de schaats vrije hOr vrouwen vanuit
Oakland, live
18 00 19 00 BBC 2 Rugby Special
Orre'i-Gioucester
18 00 20 O-:; Sportnet Amencan
tootbai' wond league Frankfurt London
18 10-18 40 Did 1 Sport*chau
Monarchs
19 00 20 00 D»d 3 Sport im Wei
19 30 19 46 BRT 1 Sport
menvattmgen u't de Spaanse. Engelse
20 00 22 00 Sportnet Tennis USA
ampioenschappen, finale voor vrou
20 00 22 00 EURO wk kunstnjden
p de schaats varyit Oakland
21 50 22 00 Super Supersport*
°22%-
00 00 EURO:
22 00 00 00 Sportnet Goif US
PGA to.-- 4e Tag live
22 30 22 60 BRT 1 Sport
00 00 01 30 EURO WK kunstnjd
opdeschaat* vrijekür vrouwen vanu
Oakland, i.ve
00 00 0? 00 Sportnet NBA bask*
ban Philadelphia-Utah
wim van wanrooy
„Een kwakkeljaar", noemt
Ard Oosterlee zijn seizoen
optreden bij de Rotterdamse
eerste divisieclub Excelsior.
Dat lijkt een understatement,
want de Alphense profvoet
baller is al bijna vijftien
maanden vrijwel volledig uit
de roulatie na een in '90 te
gen Haarlem opgelopen
scheenbeenbreuk. Maar ko
mende dinsdag begint de
oud-ARC'er aan zijn zoveel
ste rentree. Oosterlee hervat
zijn voetbalactiviteiten in De
Meer tegen de reserves van
Ajax. „In oktober vorig jaar
mocht ik na mijn breuk weer
gaan voetballen. Toen heb ik
twee wedstrijden in het
tweede gespeeld. Vervolgens
ging er iemand op mijn teen
nagel (afgescheurd, red.)
staan, waardoor ik weken
weer niets gedaan heb. Voor
de winterstop heb ik nog te
gen Heracles en Haarlem ge
speeld en na de winterstop
tegen NEC. Een wedstrijd la
ter tegen RBC schopte er ie-
irjand tegen mijn achilles
pees van mijn rechtervoet.
Die pees heb ik toen zwaar
verrekt. Goed dat ik nog in-
getaped was, anders had ik
hem finaal afgescheurd.
Maar daarna heb ik weer vijf
weken niets gedaan. Het
hield niet op. Ik ging weer
trainen, kreeg griep, ging
weer trainen en liep toen een
voorhoofdsholte-ontsteking
op. Kortom; ik heb niets
meer gedaan. Komende
maandag ga ik weer met de
groep trainen en dinsdag
speel ik tegen Ajax 2. Hét is
gewoon een rampjaar gewor
den."
„Er i
i dus i
anders dan toewerken naar
volgend jaar. Ik heb nog een
doorlopend contract. Vol
gend jaar speel ik dus ge
woon weer bij Excelsior.
Daar moet ik nu eens iets la
ten zien. Ik kan er wel niets
aan doen, maar het geeft al
lemaal toch een onbevrcdi
gend gevoel. En voor ik weer
naar de amateurs terugkeer,
wil ik toch nog vier. vijf jaar
in het professionele voetbal
zitten. Want er is niets fijners
dan voetballen. Of Popovics
of Pot nu voor de groep staat,
het
mi) c
i het e
DE GELIJKENIS i
rijnsburg rob van der zanden
Jan en Mirjam Siemeririk zijn
mijlenver uit elkaar gegroeid,
sportief gezien althans. De fa
milieband moet daarom soms
noodgedwongen via de telefoon
worden aangehaald als Jan weer
eens aan de andere kant van de
wereld is. Maar dan blijkt ook
meteen hoe hecht de band tus
sen broer en zus is.
Moeder Siemerink kent het
ritueel van de belletjes vanuit
Florida, Mexico, of Australië
naar Rijnsburg uit haar hoofd.
„Eerst mogen vader en moeder
even. Het gaat meestal over het
toernooi waar hij zit en dan is
het al snel 'mag ik Mirjam nu?'
Nou en dan hebben ze elkaar
weer. Ze kletsen honderd uit en
het gaat vrijwel nooit over ten
nis. Twee handen op één buik
hoor."
In elk geval een innige relatie.
Het valt voor Mirjam (18) niet
mee om haar drie jaar oudere
broer steeds weer uit te zwaai
en. Afgelopen donderdag na
men ze weer voor een poosje
afscheid van elkaar. Jan vertrok
naar het verre Oosten waar hij
drie weken zal blijven en een
serie Grand Prix-toernooien af
werkt.
Mirjam blijft dit keer overi
gens niet thuis maar gaat met
haar moeder naar Monaco waar
Jan sinds enkele maanden een
appartement heeft. De vrouwen
knappen het huisje op en rich
ten het in zodat Jan straks als
het graveltoernooi van Monte
Carlo begint in een gespreid
bedje komt. "We blijven niet
lang." zegt Mirjam, „want ik
moet terug voor mijn schoolon
derzoeken. Deze zomer wil ik
mijn havo-diploma halen."
Jan en Mirjam Siemerink,
broer en zus, vriend en vrien
din. Als ze beiden in Rijnsburg
zijn, doen ze veel samen. Naar
de film. hardlopen, stappen of
een strandwandeling. Hun inte
resses komen ook grotendeels
overeen. Ze draaien dezelfde
CD's, gebruiken eikaars kleren
(Mirjam: „We hebben eigenlijk
geen eigen spullen.") en lachen
allebei hevig om André van
Duin. (Jan: „Noem jij maar een
sketch en wij spelen hem moei
teloos.").
En ze tennissen natuurlijk
graag samen. Want dat is tóch
liefhebberij nummer één voor
beiden, voor Jan tevens zijn be
roep. Ze hebben niet zo veel ge
legenheid meer. maar als het
kan zoeken ze een baantje op
bij Unicum of Terwegen. On
danks het niveauverschil genie
ten ze er dan allebei intens van.
„Ik kan niet zo vaak meer
ontspannen spelen, met Mirjam
Het zoeken naar overeenkomsten en verschillen. Dat is het uitgangspunt van een
serie verhalen getiteld: de gelijkenis. Daarin komen telkens twee leden uit een
sportieve familie aan bod. Dat kunnen broer en zus zijn, vader en dochter of
bijvoorbeeld twee neven. Ditmaal is het de beurt aan Jan en Mirjam Siemerink. Hun
beider passie is tennis. De familieband is hecht, de communicatie soms moeizaam.
Dat ligt niet aan hen. Jan is nogal veel weg uit Rijnsburg. Vandaar.
Jan en Mirjam Siemerink. Broer en zus. Maar toch vooral ook vriend en vriendin.
kan dat wel," zegt Jan. „Heerlijk
vind ik die potjes met haar. We
kennen elkaar door en door en
ik ga in de rally's telkens iets
harder slaan en de ballen blij
ven dan terugkomen, al moet ik
oppassen dat ik niet te veel ver
snel natuurlijk. Maar Mirjam
slaat voor een vrouw behoorlijk
hard."
Mirjam betreurt het dat ze
niet vaker samen kunnen spe
len. „Ik steek er enorm veel van
op Alles komt natuurlijk terug
en hij geeft tips tijdens de wed-
strijdjes
Het had een hele behoorlijke
mixed-dubbel kunnen zijn die
internationaal geen modderfi
guur zou slaan. Nu heeft hel
niet veel zin meer, Jan is qua
tennisniveau te ver weg. „Vroe
ger zag ik het nog wel zitten",
zegt Jan, „je gelooft het mis
schien niet, maar mijn zus had
aanvankelijk meer talent dan ik.
Echt waar. We zouden geen gek
figuur slaan. Ik op links, zij op
rechts. Perfect."
Waarom haalde Mirjam in het
vrouwentennis niet het niveau
van lan? Een vraag waarmee zij
regelmatig wordt geconfron
teerd als ze haar achternaam
bekend maakt. Zeker als ze erbij
vertelt dat ze de 'broer van' is.
Volgend het tweetal is het ni
veauverschil een kwestie van ta
lent, maar meer nog van karak
terverschillen.
Mirjam: „Ik heb nooit zo veel
voor het tennis overgehad als
Jan. Hij kon dingen aan de kant
zetten en stelde zichzelf doelen.
Zijn mentaliteit was geschikt
voor toptennis. Daarvoor ben ik
veel te gemakkelijk. Jan is een
beetje egoïstisch en stelt het
tennis centraal. Voor mij waren
er meer dingen. Mijn vriendin
nen, gymnastiek, ballet
Jan: „Mirjam is misschien ge
makkelijker dan ik waar het ten
nis betreft. Maar ze is wel vrese
lijk sociaal, staat voor iedereen
klaar. Als mijn vrienden hier
kwamen en ik moest trainen
dan liet ik ze mooi zitten. Als ik
zelf jarig was. vertrok ik ge
woon Dat de tent hier vol zat
interesseerde me niks. Mirjam
zou dat nooit doen."
Het verschil in karakter deed
de twee op tennisgebied uit el
kaar groeien. Niet daarbuiten.
Als ze bij elkaar zijn, vormt ten-
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
nis ook niet vaak het gespreks
onderwerp. Mirjam: ../Vis Jan
thuiskomt moet hij even met
rust worden gelaten. Niet te veel
vragen stellen van 'hoe was het'
en 'hoe ging het'. Hii is na een
lange trip gewoon effe op en wil
niks aan zijn kop hebben. Na
een dag is dat over en gaan we
dingetjes samen doen Dan
komt hij los. Hij is dan niet te
beroerd om boodschappen te
doen of af te wassen."
Jan: „Maar dat doe zij dan
weer vaak. omdat ze mij wil
ontzien." Mirjam heeft daar wel
een reden voor „Ik wil hem ver
wennen als hij thuis is. In Rijns-
burg \indt hij toch de rust en de
kalmte die hij in het buitenland
koop loopt de zus van dé lan
Siemerink te zijn. „Trots ben je
als zusje volgens mij altijd op je
oudere broer. Dat was al zo
voordat lan beroemd was. Na
zijn internationale succes ben ik
nog trotser natuurlijk. Ik blijf
een beetje tegen hem op kijken,
ook al ben ik nu wat vol-
wassener. Als ik hem de baan
op zie komen naast Boris Bec
ker voor volle tribunes dan ge
niet ik. Dan denk ik weer aan de
tijd dat we als kleintjes districts
wedstrijden speelden. Maar al
heb ik steeds meer respect voor
Jan, we gaan nog steeds hetzelf
de met elkaar om. We zijn voor
elkaar niet veranderd."
Voor de buitenwereld echter
gelden de verhoudingen van
vroeger niet meer. Als Mirjam
ergens op een toemooitje in
Leiden verschijnt, is ze opeens
interessant omdat ze het zusje
van lan is. „Daar word ik wel
eens ziek van. Ze praten met
mij, maar het gaat zelden óver
ml) Altijd over jan Alsof ik niets
meer ben, dat is een vervelende
bijkomstigheid."
Maar het zijn toch overwe
gend leuke effecten die ze be
leeft met haar snel gestegen
broer. Ze komt wat makke!i)ker
binnen bij de grote toernooien,
mag eens mee naar het buiten
land en komt veel te weten over
de sterren. Jan: „Dan moet ik
weer alles te weten zien te ko
men over die helden. Dat wil ze
allemaal weten van me, hoe ze
zijn buiten de baan en zo
lan neemt haar zus wel eens
mee naar een playvrsparty tij
dens een toernooi Dan vertoe
ven ze tussen Edberg. Becker,
McEnroe en andere bekendhe
den. lan daarover. „Kom ik bin
nen met Mirjam en dan denken
ze dat het mijn vtouw is. "Your
wife, I presume' zeggen ze dan.
Da's wel mooi natuurlijk."
Wie is eigenlijk het idool van
Mirjam? „lan, toch wel. En niet
omdat het mijn broer is. Ce-
woon, hij is een van de mooiste
tennissers om te zien Maar
Omar Camporese is ook een
beetje mijn idool. Ook mooi om
naar te kijken. Een makkelijke,
nonchalante jongen, maar een
prachtige techniek." En prachti
ge ogen. Mirjam: „mmmm-
...js
„Dat is natuurlijk geen toeval
dat jij die Cam po rev- mooi
vindt.'' zegt Jan. „Daar zie je dat
makkelijke weer lenig." lan
ontmoette de bij veel vrouwen
populaire Italiaan nog niet in
een wedstrijd. Mirjam: „Die
wedstrijd zou ik niet willen mis
sen. Ik ben natuurlijk wel voor
Jan op zo'n moment."
zaventem gpd
Dc repetitie in Parijs Nice
rliep goed, de uitvoering in
Milaan San Rcmo liet niets
ensen over. Als het aan
Motorola ligt zal ook in de
Ronde san \laanderen straks
gebruik worden gemaakt van
een nieuwe revolutio
ns koers ontwikkeling: dc
fietstelefoon
De door het Amerikaanse
bedrijf in computer- en com
municatiemiddelen geïntro
duceerde nieuwtje stelt alle
andere communicatie -tech
nieken die tot nog toe in de
koers werden toegepast in de
schaduw. Vorig jaar liet lan
Raas als eerste zendertjes in
de helmen van zijn belang
rijkste coureurs aanbrengen
om vanuit de ploegletdcrsau
to te kunnen communiceren.
Maar bij die techniek is
slechts sprake van cenri
tingsverkeer. Raas gaf
structies, de renners hoorden
die aan. Bij Motorola rijden
nu vrijwel alle renners met
een ontvanger in de v<
van een klein oordopje rond
en zijn de wegkapiteins Phil
Anderson en Michel Zanoli
bovendien toegerust met i
zender onder nun zadel. Zij
kunnen die zender In de
vorm van een telefoon ge
bniikcn om in de koers niet
alleen met de ploegleiders
auto maar ook met elkaar
contact op te nemen en di
reet een taktiek te bepalen
Het bereik is slechts enkele
kilometers, goed tot een
tijdsverschil van maximaal
vier minuten tussen bijvoor
beeld kopgroep en peloton
Dc fietstelefoon heeft zijl
nut al bewezen cn hij Mo
torola twijfelt niemand m
aan de gouden toekomst v I
het zeil bedachte nieuwtje
Michel Zanoli. de enige Ne
deriandse renner in de Ame
rikaanse ploeg over een ervi
ring in Parijs-Nice: „Ik zat i
een ontsnapping en hoorde
vla de Mlrtunn van Phfl \n 1
derson dat Eddy Schurer i
.1.111 kw.im lli| bleef ma.
hangen op een paar secoi
den. We nebben toen eve
ingehouden. later hoorde ik
dat Bancsto achter ons aan
het rijden was. Toen hebben
wc dus niet ingehouden Ik
vind het een superding. last
heb ik er niet van, van
pakje onder m'n zadel. Het
weegt nog minder dan
volle bidon".
