De come-back van Canarische wijn Smaak Zelfkazende boeren brengen streekeigen produkt op markt Ruim kwart inkomen besteed aan brood Hartjespan DONDERDAG 26 MAART 1992 13 MENU VAN voorlichtingsburc DE DAG voorde voeding LIEVELINGSRECEPT „Omdat er veel mensen zijn die gewoon ge kookte prei niet lekker vinden, heb ik hier een heerlijk recept en niet duur," schrijft MEVROUW BALJET VAN MAANEN, UIT LEIDEN. Prei in dunne reepjes van Nodig voor 2 perso halve centime nen: 25 gram marga ter snijden. rine, ruim een theele Goed wassen pel kerrie, ong. een en laten uitlek kg prei, twee vlees ken. Neem nu bouillontabletten, een een wok of blikje tomatenpuree braadpan en ongeveer een dl wa doe daarin de ter. margarine. De ze smelten, maar niet bruin laten worden. Kerrie en prer toevoegen. Af en toe omscheppen. Intussen het gehakt zonder margarine rul bakken. Twee vleesbouillontabletten in 1 dl warm water oplossen. Tomatenpuree, bouillon en gehakt toevoegen aan prei- mengsel en dit nog even laten stoven. Geef hierbij aardappelpuree of witte rijst. Hebt u ook een lievelingsrecept stuur dit dan aan Damiate Dagbladen, Postbus 507,2003 PA Haarlem, t.a.v. redactie 'Smaak'. De inzender van het geplaatste recept krijgt een VW-cadeaubon van f25,- toegezonden. Zelfkazende boeren uit het Hollandse veenweidegebied gaan streekeigen merkprodukten op de markt te bren gen. 'Veenweide'-produkten voor de consument met oog èn voor de kwaliteit èn voor de produktiewijze. HENK VAN HAVELTE Officieel is de veenweidekaas er nog niet. Hij wordt hier en daar al wel verkocht, om een idee te krijgen hoe het produkt 'in de markt' zal vallen. In de loop van volgend jaar moet de kaas, compleet met keurmerk, bij zelfkazende boerderijen en ge specialiseerde kaaswinkels in de Randstad te koop zijn. De eerste resultaten zijn hoopgevend, de proefkonijnen happen toe. De veenweidekaas is een ini tiatief van kaasmakende boeren uit het veenweidegebied, dat zich ruwweg uitstrekt van Alk maar tot Rotterdam en het wes telijk deel van Utrecht. Gerug- gesteund door de Hollandse landbouworganisaties proberen twintig van deze zogeheten zelf- kazers met een streekeigen agrarisch merkprodukt een nieuwe markt te scheppen. Wie op een veenweidebedrijf wil overleven, moet grote on- dememerskwaliteiten en veel vakbekwaamheid bezitten. Veenweidegebieden gelden als agrarisch moeilijk. Het grondwaterpeil is er van nature zeer hoog, wat de be gaanbaarheid en de graspro- duktie voor veevoer beperkt. De afwatering is een van de grote zorgen van een veenweideboer. Het veenweidegebied biedt bo vendien een thuis aan talrijke soorten weidevogels, zoals grut to's, tureluurs, kieviten, scholeksters en watersnippen, en zeldzame flora: natuur waar mee extra voorzichtig moet worden omgesprongen. Richtlijnen Diezelfde 'natuurlijke omstan digheden' proberen de zelfka zende veenweideboeren nu tot marktwaarde brengen in de vorm van veenweidekaas. De voor de kaas gebruikte melk wordt geproduceerd volgens strikte richtlijnen, die in samen werking met het Centrum voor Landbouw en Milieu en de Landbouwuniverstiteit Wage- ningen worden opgesteld. „Wij leggen onszelf grote be perkingen op in het gebruik van stikstof en krachtvoer. Dat komt ook tot uiting in de smaak van de kaas. Sommige veevoeders kunnen kaas zurig en gistig la ten smaken. Minder krachtvoer maakt kaas zachter en minder snel ranzig. Ook grof en krui denrijk hooi heeft invloed op de kaas. Je krijgt kaas met een heel zuivere smaak", zegt Kees van Gaaien, melkveehouder en zelf- kazer uit Alphen aan den Rijn. Hij is de voorzitter van de Stich ting Streekeigen Produktie .in het Westelijk Veenweidegebied die het kaasproject ter hand heeft genomen. Uniform produkt De richtlijnen voor de melkpro- duktie zijn nodig om een uni form produkt op de markt te kunnen brengen. Boerenkaas zoals die nu wordt gemaakt, is wat smaak betreft boerderijge bonden. „Er zijn wel algemene richtlijnen voor het maken van boerenkaas, maar toch heeft ie dere boerderij zijn eigen smaak ontwikkeld. Dat heeft te maken met verschillen in veevoeding, de grondsoort en de wijze van kaasbereiden." Het idee voor de veenweide kaas is gaan leven na een be zoek aan het Italiaanse Parma, waar ham en kaas voor fijn proevers vandaan komt. „De streek daar is heuvelachtig, toch weten de boeren dank zij een Het huishoudboekje in 1864: Brood is, samen met aardappelen, in Nederland langde basis geweest van elke maaltijd. Na de Tweede Wereld oorlog nam de welvaart toe en ging men steeds minder aardappelen en bijna de helft minder brood eten. Maar tegelijkertijd kreeg men ook meer geld dat kon worden besteed aan andere levensmiddelen, zoals vlees, kaas, frisdranken en 'tussendoortjes', die veel vet en suiker bevatten. De broodconsumptie daalde hier door na de Tweede Wereldoorlog met 42% en was in 1980 en 1981 op z'n laagst. De laatste tien jaar is het broodverbruik weer met zo'n 5% gestegen tot ongeveer 60 kilo brood per persoon per jaar. Multatuli Niet alleen de consumptie van brood veranderde, maar ook de prijs. Net zoals alle andere levensmiddelen is brood door de jaren heen natuurlijk duurder geworden. De laatste tien jaar steeg de gemiddelde prijs voor een gesneden bruin brood met 6%, de bestedingen aan brood stegen echter met 22%. Dit verschil kan verklaard worden doordat men aparter brood is gaan eten en ook vaker brood en broodjes buiten de deur eet. De kosten van brood nemen tegenwoordig een heel bescheiden plaats in ten opzichte van ruim een eeuw geleden. Multatuli bestudeerde in 1864 het huishoudboekje van Klaas Ris, een knecht op een houtzaagmolen. Klaas had een vrije woning en gratis brandstof. Hij had een vrouw en drie kinderen in de leeftijd van 7 tot 10 jaar. Zijn huishoudboekje zag er als volgt uit: brood 22 1.57 hoofdspijs voor middagmaal (5 kop aardap- 20 1,40 pelen of 2 kop erwten of 2 pond meel) zout 0,07 boter, 112 ons daags 5 0,35 vet. 112 ons daags 5 0.35 peper, azijn, mosierd. meel voor saus - 0,15 koffie, 2 ons in de week 0.2b gebrande siroop, id. 0.03 melk. 1/2 kan aaags 3 0.21 karnemelk. 4 kan in de week 0.10 3 ons meel in de week 0.06 1 ons stroop - 0.04 olie voor licht 0.09 zeep, stijfsel, blauwsel, droogwater 0.20 garen, band, sajet - 0,20 contributie voor 't begrafenisfonds 0.1 fl schoolgeld voor een kind 0,10 tabak, scheren en soms jenever 0.40 Uit de resterende 22 cent in de week moesten worden betaald: kleding, schoeisel, ondethoud van de mcube len en geneeskundige hulp Klaas Ris gaf omgerekend 27 procent van zijn inkomen aan brood uit. Nu bedraagt het aandeel van de uitgaven voor brood in het gezinsbudget gemiddeld zo'n 2 pro kwaliteitsprodukt een goed in komen te halen." Helemaal op dezelfde tour als de Italiaanse collega's willen de zelfkazende boeren overigens niet gaan. „De Parmezaanse kaas wordt in de fabriek gemaakt. Wij willen pro beren het ambachtelijke te be houden", zegt Kees van Gaaien. Veenweifdevlees De veenweidekaas zal boven dien, in tegenstelling tot het Parmezaanse voorbeeld, vooral via mondreclame een weg naar de klant moeten zien te vinden. „Wij mikken op die ten die èn naar de kwaliteit van het produkt èn naar de wijze van produceren kijken. En die bereid zijn daarvoor een ietsje meer te betalen." Maar het Veenweidekaaspro- ject is meer dan het maken van een nieuw kwaliteitsprodukt. Het zet boeren ook aan tot ac tief landschaps- en milieube heer. En het zal waarschijnlijk niet blijven bij alleen kaas. Kees van Gaaien: „Als de kaas goed aanslaat, willen we ook veen- weidevlees gaan produceren. Verder willen we ook actief wor den op het gebied van de recre atie. Logies met ontbijt hoort bij het boerenbedrijf. Kamperen bij de boer zie je elders veel, maar hier in het Westen weinig. En dat terwijl er toch veel recreatie mogelijkheden op korte afstand zijn: je kunt als je hier bij een boer kampeert, gemakkelijk naar een museum in de stad of naar het strand. Het veenweide gebied wordt in de zomer nog te veel overgeslagen. Daar wil len wij verandering in bren gen". Kees van Gaaien: „Wij mikken op die consumenten die èn naar de kwaliteit van het produkt èn naar de wijze van produ ceren kijken. En die bereid zijn daarvoor een ietsje meer te be talen." foto »ben de bruyn GEHAKTROLLETJES [zie onderstaand recept SPINAZIE MET CHAMPIGNONS AARDAPPELEN VRUCHTENYOGURT Meng 150 gram gehakt met twee eetlepels paneermeel, een eetlepel melk, een eetlepel tomatenketchup, een klein stukje zeer fijn gesneden ui, een eetlepel fijngeknipte pe terselie, paprikapoeder, peper en zout. Vorm van het gehakt rolletjes. Wikkel om de gehaktrolletjes een plak rauwe ham en steek deze met een cocktailprikker vast. Bak de rolletjes in 20 gram (dieet) margarine of boter in 20 minuten bruin en gaar. Per persoon: 1000 kilojoules, 240 kilocalo rieën, 17 g eiwit, 18 g vet g 4 koolhydra ten. Neem het vel van de kippepoten. Bak twee kippepoten in een eetlepel olie bruin. Neem ze uit de pan. Bak een kleingesneden ui en een uitgeperst teentje knoflook in de pan. Doe de kip, een blik gepelde tomaten, 150 gram kippebouillon en een theelepel Itali aanse keukenkruiden in de pan en stoof de kippepoten in 45 minuten gaar. Voeg na 40 minuten 150 gram in plakken gesneden champignons toe. Per persoon: 870 kilojoules, 210 kilocalo rieën, 27 g eiwit, 7 g vet 10 g koolhydra ten. WITTE BONEN (zie onderstaand recept) KROPSLA MET KOMKOMMER EN OLUVEN GRIESMEELPAP MET APPEL EN KANEEL Bak 100 gram shoarmavlees in 15 gram (di eet) margarine of boter bruin en gaar. Bak een in ringen gesneden kleine prei mee. Voeg de inhoud van een pot witte bonen (uitgelekt) toe en warm het geheel goed door. Maak een pakje Provengaalse saus volgens de gebruiksaanwijzing klaar. Doe de bonen in oen schaal en giet de saus er Per persoon: 2000 kilojoules, 480 kilocalo rieën, 31 g eiwitten, 13 g vet, 57 g koolhy draten. Alle recepten zijn bedoeld voor twee perso- Hubrecht Duijker Eeuwen geleden waren de wij nen van de Canarische Eilanden heel beroemd. In sommige pe rioden werden jaarlijks 30.000 vaten naar Europa verscheept. En Shakespeare gaf zijn toneel figuur Falstaff als bijnaam 'Sir John Canaries', vanwege diens grote wijngebruik. In deze eeuw zijn de Canarische wijnen uit beeld verdwenen althans tot voor kort. Want op het ogenblik werken de wijnbouwers van de ze archipel met veel succes aan een come-back. De Canarische Eilanden liggen ongeveer 100 kilometer van de Afrikaanse kust en werden al ver voor onze jaartelling door de Grieken genoemd. Arabieren, Genuezen, Portugezen en Fran sen hebben er handelsposten gehad, maar de eerste verove ringsexpeditie greep pas plaats in 1402, door de Spanjaarden. Het heeft ze daarna bijna een eeuw gekost om alle 13 eilan den onder hun gezag Te krijgen. De beslissende slag met de au tochtone Guanchen was in 1496 op Tenerife, het grootste eiland van de archipel. Op die plek werd later het dorp La Victoria de Acentejo gebouwd. Onder de Spanjaarden kwam de wijnbouw tot bloei. Er werd toen vrijwel uitsluitend de rijke, zoete Malvasia geproduceerd. Deze wijn vond gretig aftrek in Europa, ook aan de aldaar ge vestigde hoven. Malvasia was een sterke wijn, want toen in 1981 een fles uit 1760 geopend werd, smaakte de inhoud nog volstrekt vitaal. Jong drinken Nog steeds brengen de 'For tuinlijke Eilanden' Malvasias voort, zij het in geringe mate. De smaak varieert van traditio- neel-zoet tot bijna droog. Ze wordt vooral ter plekke veel ge dronken, want de Canariërs zelf zijn er dol op. In kwantitatieve zin ligt het accent van de wijn bouw echter op jong te drinken droge tafelwijnen. De beste vind je op Tenerife, dat een droge, barre zuidkust heeft en een weelderig begroeide noordkust. Het is op de hellingen van deze noordzijde waar zich enkele wijngebieden bevinden. Veruit het belangrijkste is Tacoronte- Wijndomein op Tenerife. Acentejo, dat ruim 2200 hectare telt en in januari van dit jaar werd toegelaten tot Spanjes hoogste wettelijke wijncatego rie: die met een d.o. (denomina- ción de origen, ofte wel be schermde herkomst-bena- ming). De eilanders zelf en de miljoe nen toeristen drinken tot nu toe vrijwel de hele oogst. Zowel de frisse, opwekkende witte wijnen als de soepele, licht fruitige rode zijn bestemd voor snelle con sumptie en dat gebeurt ook. Toen ik onlangs een aantal wijnkelders bezocht, hadden di verse geen druppel meer van de oogst 1990 en was er al veel vraag naar (de toen nog niet ge bottelde) 1991. Voor export schiet dus weinig over. Maar dat gaat veranderen, want er wordt zowel in de wijngaarden als in de wijnbedrijven veel ge- investeerd met als doel een ver hoging van zowel de kwaliteit als kwantiteit. Desondanks zul je voorlopig alleen op Tenerife zelf de wijnen van Tacoronte- Acentejo kunnen kopen en proeven. El Lomo, een van de wijnen uit Tacoronte-Acentejo. foto gpd ITALIAANSE KIPPEPOTEN (zie onderstaand recept) VENKEL MACARONI VANILLEVLA MET GRAPEFRUIT REDACTIE HENRiFTTt VAN DER HOEV9J REGAL-gids met bijna 500 adressen om lekker te eten Je wilt uit eten maar bent uitge keken op de restaurants in je dl recte omgeving. Je wilt ook wel een beetje weten hoeveel je kwijt bent. Dan biedt voor 24,50 de REGAL-gids uit komst. In deze gids geven 491 restaurants een korte karakte ristiek van hun bedrijf. Wat het. gaat kosten is af te leiden van tie prijs van een REGAL-arrange ment. Die prijs staat op het bord onder in de fraaie kleuretj foto: 60, 80, 100. 120 gulden. Daarvoor krijg je bij voorbeeld: twee apperitiefs; voorgerecht (geen soep): hoofdgerecht: nagerecht; potje koffie en maxe maal 3 glazen rode of witte wijn Daarnaast op de pagina prakti sche informatie zoals openings tijden. welke creditcards wor den geaccepteerd of honden ook welkom zijn enzovoort. Naast restaurants in de betere middenklasse vind je in de gids ook veel toprestaurants (Allian ce Gastronomique Nèerlandai se. Relais du Chateaux. Relais du Centre) en restaurants met een buitenlandse keuken (leden van Fine Eastern en Select Indonesian Restaurants). Om iti de gids te komen hebben de be drijven zo'n 800-900 gulden be taald. Ze hebben zelf hun tekst aangeleverd dus een beoorde ling van het restaurant is het niet. Die beoordeling moet vol gens de samenstellers komen van de bezoekers, die daartoe een formulier kunnen invullen dat als los vel in de gids ligt. De REGAL gids kan worden be steld bij REGAL BV. Uvius- strsaat 9, 5616 CD Den Bosch, teL 073*1 191 i7 Spanjaarden zijn de helft minder wijn gaan drinken De betere wijnen winnen aan populariteit. De totale con sumptie van wijn daalde tussen 1975 en 1985 met tien procent, maar de vraag naar de betere, dus duurdere, soorten nam in die periode duidelijk toe. Dit concludeert de Organisatie voor Voedsel en I-andbouw (FAO) van de Verenigde Naties in een rapport dal onlangs is gepubli ceerd. Vooral in de Europese landen waar wijn een gewoon onder deel vormt van het dagelijkse eet- en drinkpatroon is de con sumptie afgenomen. In Italië werd 31 procent minder wijn gedronken en in Frankrijk 20 procent. In Spanje zijn de wijn drinkers tussen 1980 en 1990 zelfs bijna de helft minder gaan drinken, aldus het ministerie van landbouw. De consumptie daar slonk van 60 liter per hoofd van de bevolking in 1980 tot 37,4 liter in 1990. Het ministerie verklaart de vermindering uit de campagnes tegen alcoholisme en de groeiende populariteit van bier en frisdrank. Dit oogst jaar (1991 /92) zal de wcrcldpro duktie van wijn met 294 miljoen hectoliter 20 procent kleiner zijn dan vorig jaar, aldus de FAO. Toch verwacht de FAO dat de prijzen zich op hetzelfde peil zullen handhaven Frankrijk produceert door het slechte weer 34 procent minder. Spanje 14 procent en Duitsland en Por tugal elk 9 procent. voor twee, zijn de gietijzeren braadpannen van net Franse merk li- CreUset. De pannen hebben een inhoud van 2 liter Meer dan voldoende voor het braden van vlees, het maken van een gezellige stoofpot of voor hel organiseren van een kaasfondue De witte pan kost 119. de rode is een tientje goedkoper Te koop in goede zaken voor huishoudelijke arti kelen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 13