'Kernploeg' van allochtone leerlingen c Kopklas stoomt anderstalige kinderen klaar voor brugklas chaatsen kunnen ze als de beste, ft j# terwijl ze die middag pas voor de j r" tweede keer de ijsbaan aan de Von- I dellaan bezoeken, ter vervanging van de gymles. Alleen het vastmaken van die veters blijft een probleem, terwijl je op zo'n bank zit te koukleumen. En dan heb je eindelijk je schaatsen aan en blijkt er een niet goed ge- slepen... Het is de vraag wat het grootste verschil is met het land waarin ze zijn geboren of waar hun ouders ooit opgroeiden. De Nederlandse I geregeldheid van zo'n middagje ('houdt de baan vrij!, met hockeyschaatsen naar het middenveld!'), de temperatuur die binnen la ger is dan buiten, of deze sport. Ze stellen zich in elk geval met veel plezier op voor een ijshockeygoaltje: Ghalem, Naïma, Fatima, I Danielle, Hayder, KaMan, Ming Wai, Ghalid en Omar. En met evenveel enthousiasme vol tooien ze hun rondjes. Met vallen en op staan. Even oefenen en ook een pirouette komt er vloeiend uit. De kopklas heeft hier, op de ijsbaan, iets weg van een kernploeg. Net als uitverkoren sporters krijgen kinderen met aanleg in deze Idas extra training. Om op een hoger onder wijsniveau te komen. Die ochtend fietsten de negen leerlingen vanuit Leiden naar het gebouw van de Chris telijke Pabo in Oegstgeest, waar de lessen van juf Lies de Vrind om half negen beginnen. Het schoolgebouw is deze dag praktisch leeg, de onderwijzers-in-spe zijn op stage en de negen leerlingen van rond de dertien jaar hebben het rijk alleen. Hun klas is groot en van alle gemakken voorzien. Aanvankelijk zou de kopklas worden gevestigd in een wil lekeurige Leidse middelbare school, maar daarin waren geen lokalen meer vrij. De Oegstgeester Pabo bood uitkomst. In het lokaal staan twee computers, waarvan in vrije ogenblikken ook driftig gebruik wordt gemaakt. Er is video-apparatuur. Rechts van het bord hangt een filmposter van Arnold Schwarzenegger, aan de andere kant wordt op een affiche schematisch uiteengezet hoe Nederland wordt geregeerd. Taalontwikkeling De internationale kopklas is een gezamenlijk project van de bijzondere en openbare be sturen van het Leidse basisonderwijs. Kinde ren met een anderstalige achtergrond die een havo- of vwo-advies krijgen stranden vaak in de brugklas of later. De gemeente Leiden wil de daar. wat aan doen: een extra jaar dat ele- menten van basis- en voortgezet onderwijs bevat met de nadruk op taalontwikkeling en op zelfwerkzaamheid, dat is het idee er ach ter. Met taal wordt vooral het lezen van de schoolboeken in de brugklas bedoeld, want het spreken van het Nederlands beheersen de leerlingen al goed. Ook wordt Engels gege ven en is er ruimte voor project-onderwijs, zoals wereldgodsdiensten. Natuurlijk was er altijd al aandacht voor de buitenlandse leerling. Want op elk moment kunnen leerlingen het Nederlandse onder wijssysteem betreden. Maar de kopklas is toch iets anders dan de internationale scha kelklas (ISK) of de brugklas anderstaligen (BAT). Die klassen maken deel uit van de middelbare school, maar ze zijn groter en er zitten leerlingen in die hooguit twee jaar in Nederland zijn en het spreken van het Ne derlands onvoldoende beheersen. Het kopklas-experiment loopt voorlopig voor drie jaar. Landelijk nam Leiden daartoe het initiatief. „Maar ook in Haarlem zijn ze vergevorderd met plannen om een kopklas te beginnen. Vertegenwoordigers van gemeen ten zijn hier komen kijken, Utrecht en Den Bosch bijvoorbeeld tonen belangstelling", al dus onderwijsambtpnaar Lde Jonge. De ad viescommissie etnische minderheden be reidde het experiment voor. Docenten uit het basis- en middelbaar onderwijs dachten sa men na over de leerstof. Twee talen De 13-jarige Ghalem heeft net de opdrachten van het eerste uur van de dag af. Zes jaar is hij al in Nederland. „De meester zei: ga maar naar deze klas toe. Je kunt wel direct naar de brugklas, maar je kunt misschien de havo of hoger halen als je nog een jaar de kopklas doet. Ik vroeg het aan mijn vader en die vond het goed." In Marokko heeft Ghalem maar een paar maanden op school gezeten, hij kwam in Nederland op de lagere school. Zijn Nederlands is vlekkeloos. „Met mijn broers spreek ik Nederlands. Met mijn ouders? Marokkaans of Berbers." Het geldt voor bijna alle leerlingen, meestal worden thuis twee ta len gesproken. Ghalem gaat terug naar zijn bank en om de overgebleven rpinuten voor het 'speelkwar tier' te verdrijven speelt Lies de Vrind een taalspelletje. „We gaan even om de beurt. Noem een spreekwoord waarin een li chaamsdeel voorkomt", zegt de juf. „Lekker is maar ene vinger lang", zegt Omar. „Dat kun je op je buik schrijven", weet Naima. „Goed van de tongriem gesneden zijn", roept Fatima. Van een 'oogje in het zeil houden' gaat het via 'een gat in je hand hebben' tot 'het geld dat niet op de rug groeit'. Wie zei er dat typische Nederlandse uitdrukkingen zo moeilijk aan te leren zijn? Onderwijzeres De Vrind: „Dat oefen je natuurlijk en je herhaalt. Zo moeten ze ook heel veel spreekbeurten houden en boekbesprekingen schrijven". Schoolboekentaal loopt als een rode draad door veel lessen, soms wat strakker, soms wat speelser. Want in de brugklas mag het lezen geen problemen meer opleveren. Band „Pabo-studenten verzorgen de gymlessen voor mijn klas", zegt juf Lies de Vrind. Ze geeft er de band met de Pabo mee aan, de school die ook wel dia's en naslagwerken Foto boven: de kopklas tijdens het schaatsuurtje. Hayder, Omar, Daniëlle, Ming Wai, Ghalid, Ghalem (staand v.l.n tijd nemen voor haar negen leerlingen in het lokaal in de Oegstgeester PABO. voor de kopklas ter beschikking stelt. De on derwijzeres solliciteerde een jaar geleden naar de functie van kopklasdocent. Ze heeft tientallen jaren ervaring: de afgelopen vijftien jaar stond ze voor de hoogste klas van de Leidse roomskatholieke basisschool 'De Sin- gel'. Terwijl een paar leerlingen van de computer gebruik maken, loopt ze naar een kast. Ze haalt een map tevoorschijn met de adverten tie die de gemeente Leiden een jaar geleden landelijk liet plaatsen. De 'leerkracht voor de internationale kopklas' moest ervaring heb ben met 'etnische minderheidsgroepen' en met het 'Nederlands als tweede taal'. Het is een baan voor drie jaar. „Het is ontzettend leuk, je ziet ze vooruitgaan, en ik hou van kinderen van deze leeftijd", zegt De Vrind. Ouders van anderstalige kinderen bezoeken minder vaak ouderavonden en de taal is soms een probleem. Maar Lies de Vrind maakt werk van het leggen contacten: „Ik be zoek de ouders thuis en praat met ze. Als de ze kinderen volgend jaar in de brugklas zitten blijf ik ze ook volgen." Met de leerlingen heeft De Vrind in de af gelopen tijd open dagen van Leidse middel bare scholen bezocht. Volgend jaar zitten haar pupillen niet meer bij elkaar in de klas, maar ook niet op dezelfde school. Ze hebben al verschillende voorkeuren, drie hebben zich al aangemeld. Geïsoleerd Deze ochtend werxt De Vrind onder meer met de methode Anders Nederlands, Leren le zen van schoolboekteksten. Het is een serie leermiddelen voor taalonderricht aan anders talige en meertalige leerlingen voor het voor gezet onderwijs. Het gaat vandaag om het begrip van woorden die verbanden leggen, zoals doordat en omdat, als gevolg van. De ochtendkrant wordt er bijgehaald. Er wordt melding gemaakt van aardbevingen in Tur kije en ook in het stukje daarover worden die woorden gebruikt. Ze zijn bedachtzaam en realistisch, de kin deren in de kopklas. Wat ze willen worden weten ze veelal nog niet. Piloot of arts, zegt een enkeling, met de nodige slagen om de arm. Hoe dan ook, ze voelen zich 'happy', zijn leergierig en met negen leerlingen in de klas is er van 'keten' natuurlijk geen sprake. ,,Ik vond het eerst een beetje eng, maar de volgende dag niet meer", staat op een stuk papier aan de klasdeur. Daarop noteerden de leerlingen in september hun eerste indruk ken. Ze moesten tenslotte een eind fietsen, de meesten wonen iri Leiden, en ze kwamen op een school waar ze niet veel leeftijdgeno ten aantreffen. „Je leert hier erg veel taal. want we moeten goed voorbereid zijn voor de brugklas. Ik höop dat het helpt", noteerde Ming Wai. Ze zitteit een jaar geïsoleerd, maar ze hebben het er naar eigen zeggen fantastisch. ,,De kopklas vind ik heel goed voor mij, want dan kan ik naar de havo of het vwo gaan", schreef Omar in september. Hij denkt er nog zo over. „Je haalt wel de mavo maar dan blijf je zitten tegen me," zegt de 12-jarige jongen uit Marokko. Hij komt net als Hayder en Fatima van basisschool 'De Viersprong' en heeft zes jaar geleden, toen hij uit zijn geboorteland kwam, met Ghalid en Ghalem in de opvangklas gezeten. Nu zijn ze weer bij elkaar. De in Nederland geboren Fa tima (13) zegt het duidelijk. „De kopklas is er voor als je verder wil leren en ik ga er tegen- Leidse ei De kopklas bevat een aantal elementen uit 'Het Leidse ei', het gedurfde plan van de Leidse schoolbesturen om buitenlandse kin deren in twee Leidse wijken van hun derde tot hun zevende jaar op een aparte school de Nederlandse taal te leren. Daarna stromen ze door naar groep vier van een van de basis scholen in de omgeving. Die basisscholen krijgen geld voor iets extra's als ze meewer ken. Ook de kopklas is in een apart gebouw ge vestigd en de nadruk ligt er op taalontwikke ling. Net als bij 'Het Leidse ei' hebben de protestante, katholieke en openbare school besturen de handen ineen geslagen. Denken de leerlingen uit de kopklas dat het 'Leidse ei', bestemd voor de allerjongsten, zinnig is? Fatima vindt het plan om kinderen te schei den 'onzin'. Ghalem denkt er genuanceerder over. ..Aan de ene kant wel goed", vindt hij. „want je leert snel de taal. anderzijds spreek je dan toch op de speelplaats misschien je ei gen taal". Sommige leerlingen denken terug aan de tijd in de opvangklas toen ze pas in Nederland waren. „Dat was niet zo moelijk, je leert van elkaar." Nu leren ze ook van elkaar, maar in de kopklas wordt vooral het zelfvertrouwen ver groot. Het is hard werken voor de leerlingen. Met het verschijnsel huiswerk maakten ze dit schooljaar kennis. Ze hebben er soms wat voor moeten opofferen: enkele leerlingen za ten op een voetbalclub maar zijn daar vanaf gegaan. Zo ook de oudste, de 14-jarige Hayder die in Nederland is geboren. („Maar mijn vader is nu teruggegaan naar Turkije, waar hij een winkel is begonnen. We zien hem dus maar af en toe"). In de kopklas leerde Hayder'ik was de snelste hardloper van de basisschool' vooral discipline. „Je kan niet meer altijd zomaar naar buiten gaan, 's avonds. Hier bleek ook dat ik een hoop dingen niet wist. Ik wilde na de basisschool naar het Louise (de Coligny, scholengemeenschap red Dat kan. maar je krijgt er problemen, zei de meester Hayder is een jaartje ouder, omdat hij te laat naar de basisschool is gegaan. Hij heeft tot nu toe al veel geleerd. „We moeten veel werkstukken maken, dat gebeurde op de ba sisschool niet. En de juf legt het net zo vaak uit tot je het begrijpt. Er wordt hier meer op je gelet." Één keer is Hayder de klas uitge Stuurd. „Ik was opgewonden, want mijn broer had een vergunning gekregen om hier een zaak te beginnen." Maar de kopklas wordt straks over enige jaren misschien wel overbodig als het Leidse ei een succes wordt. Docente Ues de Vrind ziet er wel wat in. „Als het werkt, kan de kopklas straks misschien verdwijnen. En zo'n extra jaar als je drie bent is voor kinde ren fantastisch." Want ondanks de plezierige ervaringen met de kopklas vindt de lerares dat het beter is om taal op je derde te leren dan aan het eind van de basisschool. „Je moet keuzes maken", zegt ze over 'Het Leid se ei'. „Ik vind dit moedig van een gemeen te." Bekendheid Maar voorlopig blijft de kopklas voortbc staan. Ook in september gaat er weer een van start, al kwamert op de voorlichtingsavond slechts een paar ouders Fen open dag van de kopklas, die door de leerlingen ze li werd ge organiseerd, trok meer belangstelling De Vrind: „Er hebben zich er nu vier. vijf leerlin gen aangemeld. Maar dat worden er altijd meer, de klas moet nog aan bekendheid win nen. Meestal stellen de onderwijzers voor om de leerling naar de kopklas te laten gaan Groep acht van de basisschool maakte on langs de CITO-toets. de leerlingen van de kopklas maakten een andere toets, de 'Haag se' waarvan de uitslag aangaf dat zij allen het havo en vwo-niveau aankunnen. De komen de maanden kan de keuze worden gemaak naar de middelbare school en dan maar zien óf eerst naar de kopklas? Omar heeft er na zes maanden geen spijt van. ..Als ik anderen een advies moest geven? Doen!" ZATERDAG 14 MAART 1992 ZATERDAG 21 MAART 1992 pauze voor de leerlingen van de kopklas. Bijna een half jaar zijn ze nu bij elkaar, de van oorsprong buitenlandse kinderen die na de basisschool een extra jaar onderwijs krijgen om ze beter op mavo, havo of vwo voor te bereiden. De kopklas is een Leids initiatief dat uit de sociale vernieuwing voortkomt. „Je leert hier erg veel taal, want we moeten goed voorbereid zijn voor de brugklas. En ik hoop dat het helpt. X 22 In het vrijwel uitgestorven overblijflokaal in Oegstgeest zet het Chinese meisje aan de piano de eerste tonen in van 'Goede tijden, slechte tijden'. Haar acht klasgenootjes staan om haar heen. Het is even

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 37