Australiërs woedend lang niet verslagen over racistische video Wet kan wetenschap niet bijbenen Feiten Meningen A t Rode Khmer is nog ^2^ DINSDAG 17 MAART 1992 Politie-agenten spotten met overleden aborgines 1 T7-, TOM FAWTHROP Zwarte en blanke Australiërs hebben woedend gerea geerd op video-opnames die vorige week op de Australi sche televisie werden getoond. In de video spotten twee zwart-geverfde politie-agenten met de dood van aborigi nes in politiecellen. sydnfy micmafi PFRRv justitie, Michael Tate, zei dat de video Australië tot een risee maakt wanneer het land zich inzet voor overzeese slachtof fers van mensenrechtenschen dingen. „Schenders van men senrechten zullen ons hiermee om de oren slaan aldus Tate. lensenrechtenorgani- iboriginal leiders geeft de video diepgeworteld racisme weer. Ze eisen dat er stappen worden ondernomen tegen de twee agenten. „Dit is geen op zichzelf staand incident", legt Charles Perkins uit, een aborigi ne en voormalig hoofd van het departement voor aboriginal aangelegenheden. Hij vindt dat de twee agenten moeten wor den ontslagen. De Australische radio heeft in middels een aantal praatpro gramma's aan het probleem van racisme gewijd en de mees te luisteraars die naar de radio- THE INDEPENDENT De Australische premier Paul Keating bestempelde de ama teur-video als een nationale schande en zei dat blanke Australiërs hun 19e eeuwse houding ten opzichte van abori- Volgens gines, de oorspronkelijke bevol- saties king van Australië, moeten ver anderen. „Het idee van iemand die zich uitdost als een aborigine met een touw om zijn nek is de 2 kan stellen", zei Keating een dag m de uitzending tijdens een pres conferentie. „Ik vraag alle Australiërs zich voor te stellen hoe de aborigi nes zich na deze belediging moeten voelen en ik vraag alle Australiërs hoe we onszelf ooit kunnen respecteren wanneer s onze waarden op een derge- stations belden, maakten hun lijke manier met voeten treden. We moeten het racisme uit alle hoeken van dit land verban nen." De video werd in 1989 opgeno men tijdens een liefdadigheids- ney en Gundy en heeft ervoor feest in de plaats Eromanga in gezorgd dat ae twee agenten, afschuw over de video kenbaar. Tony Lauer, hoofd van de poli tie van New South Wales, heeft zijn verontschuldig boden aan de farm idy c t ae i1111 T 11 .i de binnenlanden van Queens land. Twee agenten uit de na burige deelstaat New South Wales stelden zichzelf in de vi deo voor als Uoyd Boney en David Gundy. Boney, een 28-jarige aborigine, verhing zich in 1987 in een poli tiecel. Gundy werd in 1989 door wachten staat", aldus Lauer. de politie doodgeschoten tij dens een stuntelige inval in zijn huis in Sydney. Beide agenten in de video hadden een strop om de nek. Eén agent trok aan zijn strop en zei: „Ik ben LJoyd wier naam nog niet bekend is gemaakt, in amachting van de uitkomst van een onderzoek al leen bureaudienst mogen draai en. „Ik geloof dat deze video een voorproef geeft van de gro tere raciale malaise die de Australische samenleving te Wangedrag Een commissie die de dood van aborigines in politiecellen heeft onderzocht, kwam tot de con- Boney". De andere deed Gundy clusie dat de 103 sterfgevallen na. die ze onderzocht alle het ge volg waren van sociale ongelijk- Politiecellen held en wangedrag van de poli- Ongeveer 1,5 procent van de 17 Een documentaire van het miljoen Australiërs is aboriginal, Australische televisiestation r aborigines vormen 29 Enkele beelden van de gewraakte video-opnamen. Zelfs nu 22.000 man vredestroe pen van de Verenigde Naties Cambodja binnendruppelen blijft de schaduw van Rode Kh merleider Pol Pot over het land hangen. Diplomaten in Phnom Penh vrezen dat ook de ambi tieuze VN-operatie niet zal kun nen voorkomen dat de Rode Khmer, die in de jaren zeventig een terreurbewind uitoefende, in de Cambodjaanse politiek zal terugkeren. Tijdens het regime van Pol Pot (1975-1979) kwamen meer dan een miljoen Cambodjanen om. In 1979 verdreef Vietnam de Rode Khmer uit Phnom Penh, maar deze bleef als guerrilla-or ganisatie voortbestaan. On danks zijn bloedige verleden heeft de Rode Khmer volgens het in oktober 1991 overeenge komen vredesakkoord evenveel rechten als de andere partijen in Cambodja. De Rode Khmer wordt in de Hoge Nationale Raad (SNC) een soort interim-regering vertegenwoordigd door de vriendelijk ogende Khieu Samp- han, die de mond vol heeft van een „nationale verzoening". Samphan is ontevreden over het nog steeds niet functione ren van de United Nations Transitional Authority in Cam bodja (Untac), het voorlopig be stuur van de VN. Cambodja zal tot aan de verkiezingen in april 1993 feitelijk worden geregeerd door de Untac, die onder lei ding staat van de Japanse diplo maat Yasushi Akashi. Strategie Een ambassadeur in Phnom Penh is echter van mening dat de goed verzorgde 'public rela tions' van de Rode Khmer en de oproepen tot snelle stationering van de VN-vredestroepen on derdeel zijn van een weldoor dachte strategie. De Rode Kh mer wil volgens hem het vre desproces gebruiken om de macht in Cambodja te herove- De vrees bestaat dat de hele vredesoperatie zal worden ge torpedeerd door de zeer com plexe bepalingen in het vredes verdrag over de ontwapening van de verschillende partije/i in de burgeroorlog. Het totaal aan tal strijders van de vier actieve legers wordt geschat op 400.000. Hiervan moet volgens het vredesakkoord 70 procent worden ontwapend. „Het probleem is: 70 procent van wat?", merkt een diplomaat op. De geheimzinninge Rode Khmer heeft nooit cijfers be kendgemaakt over de grootte van het guerrillaleger. De rege ring van premier Hun Sen be twijfelt of het Untac in staat zal Diamanten Liatschev Loukhianov, adviseur op de Russische ambassade in Phnom Penh, heeft geheime militaire documenten van de Rode Khmer onder ogen gehad. „Zij zijn goed voorbereid en van plan 30 procent van hun wa pens en militair personeel te verbergen. De Untac is niet in staat de dichtbegroeide Cam bodjaanse jungle af te stropen op zoek naar verborgen wa penarsenalen. Hoe kan de VN- vredesmacht dit dan controle ren?", zo vraagt de Russische diplomaat zich af. De VN-vredestroepen hebben zelfs geen toegang tot het door de Rode Khmer gecontroleerde gebied nabij de Thaise grens. Kwartiermakers van de VN-vre desmacht hebben geklaagd dat zij in hun werk door de Rode Khmer worden belemmerd. Het hoofdkwartier van Pol Pot ligt in de buurt van Pailin, in een win- gebied van diamanten en robij nen. Dit is een formidabele bron van inkomsten voor de Rode Khmer. Diplomaten en Cambodjaanse ambtenaren zijn van mening dat Pol Pot niet zozeer de VN- operatie in de war wil schop pen, maar wel van plan is de Soldaten van de Rode Khmer drinken in de jungle water uit vers afge sneden bamboestengels. foto afp verkiezingen in het voorjaar van kans op een politieke rehabilita- 1993 te manipuleren. Door en- tie", aldus Loukhianov. „De kele zetels in het parlement te ontwapening zal de regerings- behalen zal de Rode Khmer zich troepen van Hun Sen ernstig ieder geval van enige politie- verzwakken. Als de Rode Khmer ke macht weten te verzekeren. De regering van premier Hun Sen is ervan overtuigd dat de Rode Khmer het staakt-het-vu- ren heeft gebruikt om meer ge bied in te nemen voordat het VN-vredesleger op volle sterkte Een Westers diplomaat waar schuwt: „De mogelijkheid dat de Rode Khmer op den duur de macht weer overneemt, moet niet worden onderschat. Zij hebben de tijd aan hun kant. Als de ongebreidelde economi sche groei in de Cambodjaanse steden niet leidt tot de ontwik keling van het platteland, dan zal de Rode Khmer goede resul taten boeken onder de platte landsbevolking. Pol Pot vindt duidelijk steun onder de arme boerenbevolking in afgelegen, onvruchtbare streken." Volgens Loukhianov zou de Ro de Khmer het wel eens heel goed kunnen doen bij de ko mende verkiezingen. „De vre desoperatie geeft Pol Pot de slaagt zijn wapenvoorraden goed te verbergen, dan zal het niet lang duren voordat Pol Pot wederom militaire overmacht heeft, met alle vreselijke gevol gen vandien", aldus Loukhia- Pol Pot Pol Pot, de geheimzinninge Ro de Khmer-leider, is de onzicht bare speler in de vredesregeling. Geen van de VN-medewerkers heeft hem ooit gezien, maar achter de schermen speelt hij een belangrijke rol. Pol Pot geeft zijn bevelen vanuit 'Commando 87', de codenaam van zijn hoofdkwartier ergens in de jungle bij de Cambodjaans- Thaise grens. Mochten de verkiezingen in 1993 uitmonden in chaos, dan zullen ook de VN niet kunnen voorkomen dat de hoofdverant- woördelijke voor Cambodja's 'Killing Fields' terugkeert in de Cambodjaanse politièk. procent van de gevangenen en 20 procent van degenen die sinds 1980 in politiecellen zijn gestorven. De Australische minister van ABC liet vorige week zien hoe politie-agenten in het hoofdza kelijk aboriginal Redfem district in Sydney (de hoofdstad van New South Wales) aborigines uitscholden voor 'roetmop' en tegen hen vloekten. Ondertussen heeft een functio naris van de politiebond, Tony Day, de knuppel in het hoen derhok gegooid door te zeggen dat verontschuldigingen welis waar op hun plaats waren, maar dat de mensen zich nodeloos opwonden over een misplaatste grap. „Kijk maar naar mensen zoals ikzelf. Ik ben een racist", vertel de Day een radioverslaggever. „Ik ben niet zo geboren. Net als iedere politie-agent wilde ik an dere mensen helpen. Maar wanneer je in verschillende ge bieden hebt gewerkt, word je jammer genoeg racistisch en ik bedoel niet alleen racistisch jegens aborigines." i, specia r Hun S i premier Hun Sen, vindt dat de Rode Khmer een dubbelzinnige politiek voert. „Hun ideologie is nog steeds dezelfde: zij willen absolute macht. Maar hun tactiek is om te werken binnen het kader van het VN-vredesplan", zegt Kha- narith. Hij voegt er aan toe dat de Rode Khmer zijn wapens verbergt. Justitie worstelt met onaantastbaarheid lichaam De Amsterdamse rechtbankpre sident mr. B. Asscher had een 19-jarige verkrachter niet mo gen verplichten een aids-test te ondergaan. Het gerechtshof in Amsterdam draaide afgelopen week die beslissing van de rechtbankpresident terug, al had de man inmiddels de test ondergaan. Volgens het hof staat de Grondwet, die de on aantastbaarheid van het li chaam waarborgt, niet toe dat iemand zo'n verplichting wordt opgelegd. De onaantastbaarheid van het lichaam is een groot goed en daarom speciaal in de Grond wet vastgelegd. Alleen bij wet zijn beperkingen mogelijk op dit grondrecht. Het gerechtshot in Amsterdam constateerde dat de beslissing van de rechtbank president niet op een wet is ge baseerd en dus Kon het besluit niet door de beugel. Het ging er in de Amsterdamse zaak om dat drie slachtoffers van de man, die veertien vrou wen verkrachtte, zeker wilden weten dat ze niet besmet waren met het aids-virus. Een van de vrouwen had zich al laten tes ten, maar kon een noodzakelij ke tweede test geestelijk niet aan. Om die te vermijden, vroeg ze samen met de twee andere vrouwen de rechtbankpresident in kort geding om de verkrach ter een aids-test te laten onder gaan. Als de man niet besmet was. zouden zijzelf ook niet be smet zijn. luidde de redenering. Asscher tilde zwaar aan het be lang van de vrouwen. Hij kwam tot de conclusie dat een beetje bloed afnemen bij de verkrach ter wel opwoog tegen de schade die hij bij de vrouwen had aan gericht. Bovendien zouden zij anders zelf (weer) bloed moeten afstaan ten behoeve van een test en daar voelden de vrou wen ook niet voor. In dat laatste zag de rechtbankpresident een botsing van twee grondrechten, die\ i de i diev de verkrachter. Een van de par tijen zou immers ongewild bloed moeten afstaan voor de test. De oplossing die Asscher vond, lijkt aantrekkelijk. De verkrach ter moest bloed afstaan, maar zou niet belast worden met de uitslag van de test. Maar het hof verwierp de oplossing. Er was geen sprake van een botsing van grondrechten, zo werd ge redeneerd. luridisch gezien noemt het hof de aids-test voor de verkrachte vrouwen 'een ge volg' van de schending van hun grondrecht. „Maar op grond van deze omstandigheden kan niet worden geconcludeerd dat de schending na de verkrach ting voorduurt", zo stond in de uitspraak. Overigens hield het hof ook re kening met de praktische over weging dat alleen een gunstige uitslag de vrouwen een aids test zou besparen. Zou de man wel besmet zijn - wat overigens niet het geval bleek, toen hij uitein delijk zelf de uitslag ook wilde weten - dan betekent dat nog niet automatisch dat de vrou wen geïnfecteerd zijn en zou den ze zelf alsnog een test moe ten ondergaan. Los daarvan tekent prof. H. Leenen, emeritus-hoogleraar gezondheidsrecht, aan dat aids- tests nog altijd niet voor de volle honderd procent zekerheid bie den. Hij wijst erop dat bloed banken mensen uit risico-groe pen - homoseksuelen, drugsge bruikers en mensen met seksu ele contacten in grote delen van Afrika - vragen zich terug te trekken. „Zo weten ze het risico op fouten behoorlijk te reduce ren. Maar hier gaat het erom of iemand de gevangenis in moet, en het is toch behoorlijk lelijk als er dan fouten worden ge maakt". De onaantastbaarheid van het lichaam is betrekkelijk nieuwen werd in 1983 als artikel 11 in de Grondwet is opgenomen. Dat gebeurde na veel discussie. De regering Van Agt-Wiegel voelde er niet veel voor. ze ging er vanuit dat de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, ook een nieuw grondrecht, zou vol staan. Afzonderlijke vermelding zou bovendien de betekenis van het artikel ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer uit hollen, zo werd geredeneerd. Maar de Tweede Kamer, die unaniem een WD-motie aan vaardde, hield voet bij stuk en het 'recht op het lijf kwam er. Een absoluut recht is het echter niet. Er zijn beperkingen moge lijk, maar alleen als ze wettelijk geregeld zijn. Zo wordt voorko men dat al te lichtvaardig ge knabbeld wordt aan het grond recht. In het belang van ae volksgezondheid kan vaccinatie tegen besmettelijke ziekten wet telijk worden opgelegd, net als het toevoegen van fluor aan drinkwater. Hoe goed de over heid dit ook bedoelt, het gaat hier wel om aantasting van het lichaam van de individuele bur ger. Middel en doel moeten met el kaar in overeenstemming zijn. Daarom bevat ook het water in Staphorst fluor, maar kunnen de inwoners zich wel verzetten tegen verplichte vaccinatie. Uit gebreid besprak de Tweede Ka mer de grenzen van de bescher ming van het lichaam. Aan van alles werd gedacht. Aan fouille ring aan de buitenkant van het lichaam en in de lichaamshol ten, aan medische experimen ten, aan de medische keuring voor de dienstplicht, maar ook aan het dragen van bromfiets helm en autogordels en het wegnemen van organen van overledenen voor transplanta tie. Uiteindelijk werd besloten geen uitputtende lijst op te stellen. Dat bleek gewoon te moeilijk. Alleen al de vraag wat er moest gebeuren als ziektekostenverze keraars hun verzekerden wilden dwingen zich te laten inenten. was niet te beantwoorden. In het debat in 1979 werd met geen woord gerept over zaken als het afstaan van bloed of li chaamsweefsel om schuld of onschuld aan te tonen bij mis drijven. Logisch, want technisch was het toen nog niet mogelijk aan de hand van DNA een moordenaar of verkrachter aan te wijzen. Bloedonderzoek in verband met aids was enven- eens ondenkbaar, omdat de ziekte toen nog niet bekend Dat is nu anders. En daarom wil minister Hirsch Ballin (justitie) een wet die het mogelijk maakt verdachten van zware misdrij ven te dwingen lichaamsmateri aal af te staan. In het kort komt zijn voorstel erop neer dat de inbreuk op de onaantastbaar heid van het lichaam alleen ge rechtvaardigd is bij misdrijven die bestraft worden met ten hoogste acht jaar cel. Het gaat dan om moord, doodslag en verkrachting. De woordvoerster van het mi nisterie van justitie wijst erop dat de nieuwe wet nog geen op lossing is voor alle problemen. En zij betwijfelt of het probleem waar rechtbankpresident As scher zich voor gesteld zag, er mee kan worden opgelost. In het geval van de 19-jarige man stond namelijk al onomstotelijk vast dat hij de verkrachter was. Dat hoefde niet meer te worden bewezen. De overheid kan de grondrech ten van een burger beperken. En het is maar de vraag of bur gers. al is het via de rechter, in breuk kunnen maken op grond rechten van een medeburger, zelfs als dat iemand is die hen veel leed heeft berokkend. De woordvoerster: „Het zou anders zijn als je zegt: ik ben met aids besmet en hij heeft het ge daan". VREDESOPERATIES VERENIGDE NATIES WIM STEVENHAGEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2