Zandstra: 'Prachtig voor een beginneling' Geir Karlstad: de aanhouder wint OLYMPISCHE WINTERSPELEN Yvonne heeft het moeilijk, maar ze komt hier doorheen Zweden en VS in de kwartfinales albertville anp Zweden en de Verenigde Staten zijn na de derde speelronde van groep A al zeker van een plaats in de kwartfinales van het olym pische ijshockeytoernooi. Zij voegden zich bij Canada en Tsjecho-SIowakije, die in groep B nog zonder punt verlies zijn. De Amerikanen zorgden voor het meest aanspreken de resultaat door de sterk geachte Finnen met 4-1 te verslaan. Zweden deed het rustig aan tegen Duitsland en hield de score van 3-1, die in de eerste periode al was bereikt, in de daarna volgende speeltijden moei teloos in stand. Italië be hield een kleine kans op een plaats in de kwartfinales door Polen met 1-7 terug te wijzen. VRIJDAG 14 FEBRUAR11992 I Redactie: 023-150187 Tim Brouwer de Koning, Ad Heesbeen, Karei Jansen, Patricia Jimmink, Ad van Kaam, Rob van der Zanden. Petrenko eerste bij kunstrijden albertville anp ■Het olympische kunstrijtoer- nooi beleefde gisteren zijn eer ste hoogtepunt. Na het originele programma, hoogkaraats, mo- gen nog slechts drie deelnemers zich een kans op de gouden medaille toedichten. Viktor Pe- j trenko, tweede bij de WK, bezet voorlopig de eerste plaats. De rijder uit het GOS heeft nog slechts de concurrentie te duch ten van Petr Barna (Tsj) en Paul Wylie (VSt). De combinatie van een drie voudige axel met een drievoudi ge toe-loop kostten de 22-jarige kunstschaatser uit Odessa al net zo weinig moeite als de drie voudige lutz. Voor zijn artistieke impressie kreeg de Oekraïner zevenmaal het rapportcijfer 5,9. DE OOSTENRUKSE SKISTER Sabine Ginther, die bij de laatste training voor de afda ling viel en een lendenwervel brak, is in Innsbruck met succes geopereerd. Het herstel zal evenwel nog maanden duren. Eerste schaatsmedciilles met gemengde gevoelens ontvangen De Zilvervloot, die de afgelopen dagen veel weg had van een lekke schuit, is eindelijk Albertville binnengevaren. Het kletsnatte Oranje-legioentje nam de gouden coup van Geir Karlstad voor lief en was al lang blij dat er na de eerste olympische huilpartijen eindelijk wat te vieren viel. Hoewel de lucht boven de Alpen gistermiddag don ker gekleurd was, verdwenen de ergste donderwolken boven de Nederlandse schaatsploeg. albertville covert wisse Falko Zandstra (zilver) en Leo Visser (brons) sleepten op het ploeterijs van Albertville de eer ste twee Nederlandse schaats- medailles aan boord. De reac ties op de lang verwachte suc cessen liepen uiteen van dolge lukkig (Zandstra) tot teleurge steld (Visser). De Europees kampioen uit Friesland ijlde op zijn bekende spillepoten naar een nieuwe verrassing. „Prachtig toch, dat ik als beginneling meteen in de prijzen rijd. Al heb ik nog steeds niet het idee deelnemer te zijn aan de Olympische Spelen. Ik vind de hele entourage tegen vallen." Piloot Visser was heel wat minder enthousiast dan de 'ge spierde spijker'. De parttime schaatser loopt al een tijdje lan ger mee en weet wat het is om plakken (zilver en brons van Calgary) thuis in een kast te hebben liggen. Visser was dan ook aangeslagen na weer een mislukte aanval op het goud en zocht, nadat Zandstra als eerste zijn tijd had verbeterd, de een zaamheid van een parkeer plaats op om de zaken op een rijtje te zetten. „Ik wilde even geen gezeur aan mijn hoofd." Bart Veldkamp deed een paar minuten eerder hetzelfde als zijn ploeggenoot en ging, terwijl er nog druk geschaatst werd, buiten de muren van het sta dionnetje in afzondering. De Haagse favoriet was ontgoo cheld, verbitterd en niet aan spreekbaar, nadat hij door de vooral voor hem slechte om standigheden van het dek was getuimeld. Veldkamp, rijfde, huilde ook een minuutje uit op de schou ders van Ab Krook. Twee uur na zijn race kookte de melk echter nog over. Een eigenwijze me vrouw, die hem geen toegang tot het perscentrum wilde verle nen, omdat hij niet de goede kaart om zijn nek had hangen, werd door Veldkamp toege schreeuwd, dat ze 'maar in el kaar moest worden geslagen'. Een typische Veldkamp-reac tie. De nationaal recordhouder op de rijf kilometer heeft altijd al moeite gehad om na een te leurstelling zichzelf onder con trole te houden. De emotionele Haagse stayer schijnt na het EK zelfs berispt te zijn vanwege zijn agressief gedrag. Hij wilde, zo luiden de berichten. Thialf ver bouwen, toen hij de mist was ingegaan op de tien kilometer. Ab Krook ontkent het bericht ten stelligste. Hoewel zijn reactie niet op zijn plaats was, is wel begrip op te brengen voor Veldkamps woede-aanval tijdens en na de rijf kilometer in Albertville. Maanden aan voorbereiding gingen gistermiddag in iets meer dan zeven minuten naar de Filistijnen doordat hij, net als Johann Olav Koss, op stroef ijs voor zijn olympische kansen moest vechten. De Noor en de Nederlander troffen het slechter dan de later startende concur rentie, die een hardere ijsvloer aantrof. Bovendien nam de wind af. De Nederlandse en Noorse ploegleiding verzochten drie uur voor het begin vergeefs om uitstel van de wedstrijd bij scheidsrechter Eklund. Herige regenbuien teisterden de ijs baan van Ernst Eidloth. Krook c.s. voorzagen toen al het erg ste. Krook: „Ik heb acht jaar nauw samengewerkt met Eid loth en weet dus, dat hij een goeie ijsmeester is. Maar als het regent hebben we altijd mot. Daar weet hij geen raad mee. Bertus Butter (voormalige ijs meester in Haarlem, red.) wel. Daarom had die hier moeten zitten." Ard Schenk viel Krook voor de wedstrijd bij: „Dit is rampzalig. Als het zo doorgaat heeft de eer ste groep het slechtste ijs en komt de winnaar uit een van de laatste paren." Zover kwam het gelukkig niet. hoewel de laatst gestarte rijders opvallend voorin het klasse ment terug te vinden waren. Nadat Veldkamp en Koss rich stuk hadden gereden ojymct moeilijk begaanbare ijs, troffen achtereenvolgens Visser, Zand stra en Karlstad ongeveer de zelfde omstandigheden. Visser, die met het Kneie- mann-principe 'de dood of de gladiolen' van start was gegaan, dacht even goud in handen te hebben. „Maar twee ronden voor het einde van Zandstra's rit wist ik genoeg. Het deed wel even pijn. ja. Als je naar Frank rijk afreist met goud als doel. kómt het hard aan, als je met minder genoegen moet nemen. Maar ik sta er niet te lang bij stil. Zondag krijg ik op de 1500 meter een tweede en laatste kans." Falko Zandstra („Ik was met mijn stijl op dit ijs in het voor deel, ik kon blijven gaan") tor pedeerde als eerste Vissers gou den illusie. De Fries nam vervol gens plaats op het middenter rein om te zien hoe Geir Karl stad op zijn beurt de Noren weer tot leven bracht. Zandstra: „Ik was even zenuwachtig bij de gedachte aan goud. Maar na één ronde wist ik al dat Karlstad me zou pakken. Ik ben meteen naar hem toe gegaan en heb hem gefeliciteerd. Ik ben dolge lukkig met het zilver. En boven dien heb ik nu eindelijk wel be wezen, dat ik niet alleen uit de voeten kan in een hal. Dat doet me ook veel genoegen. Volkomen kapot valt Falko Zandstra na zijn vijf kilometer in de armen van coach Ab Krook. Hij heeft Leo Vis ser van de eerste plaats verdrongen. Geir Karlstad zou dat op zijn beurt later met Zandstra doen. foto anp antonisse/kluiters Goud voor 'redder' Noorse schaatsen albertville wybren de boer gpd-verslaggever Voor het eerst sinds 1976 klonk op een olympisch schaatstoer nooi weer het Noorse volkslied. Geir Karlstad voorkwam een Hollandse coup en trad in de voetsporen van de legendari sche Sten Stensen, die zestien jaar geleden in Innsbruck even eens de vijf kilometer won. Voor Karlstad kwém de titel als een bevrijding. Sinds jaar en dag geldt hij als een koning op de lange disciplines, maar de belo ning in de vorm van een olym pische kroon ontbrak. Tot giste- Het is nog even afwachten voor de Noren of de kurken echt van de champagneflessen kunnen knallen. Want nog altijd speelt de affaire rond de be ruchte 'dopingbrief die Karl stad sinds kort op zak heeft. Dat medisch geschrift zou als ver klaring moeten dienen voor een mogelijk afwijkende hormoon- spiegel in zijn lichaam. De uit slag van de plas, die de Noor gisteren bij de dopingcontrole afleverde, wordt binnen drie da gen bekend. Maar Karlstad maakt zich niet druk. „Ik ben nog nooit boven de maximaal toegestane verhouding (1:6) ge weest." Leo Visser en Ab Krook lieten zich ook niet verleiden tot wilde speculaties. „De beste heeft ge wonnen", zei de KLM-vliege- nier. En Krook zei geen smet te willen werpen op de overwin ning van de kampioen. In Noor wegen zal helemaal niet getwij feld worden aan de oprechtheid van de volksheld. Geir Karlstad staat in zijn vaderland te boek als een groot strijder tegen het kwaad van de anabolica. Vier jaar geleden werd hij bui ten medeweten gebruikt als koerier van dopingpreparaten, waarin zijn landgenoot Stein Krosby en de Rus Goeljajev een handeltje hadden opgezet. Toen Karlstad bij toeval ontdekte dat hij in duistere handel verzeild was geraakt, meldde hij zich vrijwillig bij de politie. Maar de hele affaire liet een onuitwisba re indruk op hem achter en kostte hem bijna zijn sportieve carrière. Geir Karlstad was die winter (1987-'88) de onbetwiste kam pioen op de rijf en tien kilome ter. Op grond van zijn wereldre cord op de tien kilometer, een maand voor de Olympische Spelen, werd hij uitgeroepen tot favoriet voor Calgary. Enkele weken voor het olympisch vuur werd ontstoken kwam de do- pinghandel aan het licht, waar na Karlstad volledig van de kaart was en gedesillusioneerd naar Canada afreisde. De vijftiende Winterspelen werden een ramp voor hem. Na zijn achtste plaats op de rijf ki lometer kwam de Noorse favo riet op de tien kilometer ten val. Als een zielig hoopje mens keer de hij terug naar Noorwegen. „Ik had het gevoel alsof mijn wereld was ingestort. Ik nam mij voor nooit meer een ijsbaan te betreden." Het leek menens, want Karlstad meldde zich on middellijk af voor het WK in Al ma Ata en boekte een cruise naar het Caraïbisch gebied. Finn Hodt, de vroegere trai ner van Sten Stensen, en Hans- Trygve Kristiansen, de Noorse bondscoach, wisten hem bij zijn terugkeer toch over te halen zijn schaatsloopbaan voort te zet ten. „Hans-Trygve heeft me overtuigd dat ik nog niet mijn plafond had bereikt", zo betrok Karlstad gisteren zijn coach na drukkelijk in het succes. En Kristiansen stak zijn bewonde ring voor de nestor van zijn ploeg evenmin onder stoelen of banken. „Zonder Geir was het Noorse schaatsen nu dood ge weest. Hij was onze enige ve dette, onze enige topper. Zijn wilskracht hield het schaatsen in ons land levend." De opgeleefde Karlstad trok in zijn spoor de talenten Koss en Sondral mee. Eerstgenoem de streefde hem zelfs binnen af zienbare tijd voorbij. Maar dat veranderde niets aan de rolver deling binnen de groep, zo liet Koss weten. „Ik ben de wereld kampioen, maar Geir is onze kopman. Dat ik een topschaat- ser werd, heb ik voor een groot deel aan hem te danken." Tus sen de twee schaatshelden, af komstig uit Lilleström, ontwik kelde zich een innige band. Bei de studenten wonen inmiddels in eikaars nabijheid in Oslo en zijn in zomer en winter onaf scheidelijk. De bijzondere teamgeest kon niet beter worden geïllustreerd dan door het intense meeleven van Koss tijdens de race van zijn boezemvriend. Elke ronde tijd werd door Koss met gejuich begroet en het rechte stuk voor de hoofdtribune holde hij klap pend en aanmoedigingen schreeuwend met zijn makker mee. Toen Karlstad de finishlijn passeerde sprong Koss zeker een meter de lucht in, snelde het middenterrein over en vloog zijn vriend in de armen. „Ik heb geen medaille, maar het kan me niks schelen. Geir heeft gewon nen en hij verdient het. Dit is een prachtige dag voor het Noorse schaatsen." Zelfs Karlstad, die het schaat sen combineert met een studie bedrijfskunde aan de universi teit van Oslo, was ontdaan door zoveel kameraadschap. Toen tijdens de persconferentie zijn relatie met Koss ter sprake kwam, had de 28-jarige Viking de grootste moeite zijn tranen te bedwingen. „Dat een groot kampioen als johann-Olav mij de zege gunt, dat beschouw ik als een teken van onze bijzon dere vriendschap. Dat maakt deze medaille heel speciaal." En dan te bedenken dat de Noren er samen met Ab Krook Falko Zandstra is feliciteert hij Geir Karlstad met zijn gouden medaille. en Ard Schenk bij scheidsrech ter Lars Eklund nog op hadden aangedrongen om de wedstrijd vanwege het slechte weer uit te stellen tot vandaag. Het tekende de sportman Geir Karlstad, dat hij gisteravond erkende dat de omstandigheden niet in zijn na deel waren geweest. „Veldkamp en Koss hadden duidelijk na deel. Zij reden op zacht ijs", was zijn conclusie. Daarmee deed hij zijn eigen prestatie te kort. Want wie op een laaglandbaan als Albertville, in de buitenlucht, als enige in staat is onder de zeven minu ten-grens te blijven en de num mer twee bijna twec-en-cen- halve seconde achter zich laat, die mag zichzelf een stayer van uitzonderlijke klasse noemen Dat bleek bovendien uit de woorden Falko Zandstra, de man van het zilver. „Geir in hel voordeel op mij? Nee hoor. on ze omstandigheden waren ge lijk." 'Koningin van Calgary' nu 'de joker van Albertville' albertville wybren de boer Yvonne van Gennip, hier in een geanimeerd gesprek verwikkeld met de Amerikaanse Bonnie Blair (rechts), blijft hét onderwerp van gesprek in Albertville. Chef de mission Ard Schenk; „Het is belachelijk dat ze door het volk zo wordt afgebrand." foto epa gpd-verslaggever „Het is belachelijk dat ze door het volk zo wordt afgebrand. Dit heeft Yvonne zeker niet verdiend. Het probleem is dat ze ooit, in een superweek, drie keer olympisch goud heeft gewonnen. Nu wordt zomaar verwacht dat ze weer een hoofdrol gaat spelen. Da's niet reëel. Haar prestaties hier liggen geheel in de lijn van dit seizoen." Ard Schenk, chef de mission van de Nederland se olympische ploeg in Albertville, weet in middels hoe de stemming 'thuis' is. Hij springt in de bres voor Van Gennip. De 'koningin van Calgary' is de 'joker van Albertville' geworden. Een zesde plaats op de drie kilometer en een valpartij op de 1500 meter hebben de 27-jarige Haarlemse in enkele dagen van haar olympische troon doen tuimelen. Maar er is natuurlijk meer. Van Gennip doet met haar eigenzinnige teksten pers en publiek voortdurend ver steld staan. Haar uitspraken leidden zelfs tot enkele binnenbrandjes in het Oranje kamp. De extreem-ambitieuze coach Arie Koops kon zondagavond zijn teleurstelling niet verbergen, toen Van Gennip 'slechts' zesde werd op de drie kilometer. „Ze kan beter, veel beter. In Davos reed ze met twee vin gers in de neus 4.28. En in Inzeil heeft ze tij den gereden die ze in de drie, vier jaar niet meer heeft gehaald. Ze is bang om pijn te lijden." Die woorden schoten de prima donna van het Nederlandse schaatsen danig in het verkeerde keelgat. „Ik had toch een braam op mijn schaats. Ik heb echt alles gegeven. Ik sta hier toch zeker niet aan de start om laatste te worden." Daarmee sterkt ze an dermaal het vermoeden dat haar relatie met Koops verre van optimaal is. 's Nachts vielen harde woorden in Bri- des-les-Bains, het olympisch dorp waar de Nederlanders gehuisvest zijn. „Het binnen brandje is geblustmeldde Koops een dag later. En Van Gennip voegde er aan toe dat zij het allemaal niet zo bedoeld had. Ard Schenk achtte niettemin de tijd geko men voor een gesprek onder vier ogen met de drievoudig olympisch kampioene. Zelf maakte hij na zijn olympische goudjacht in Sapporo kennis met de massahysterie die rond een topsporter kan ontstaan. „In zo n gesprekje kan je natuurlijk niet direkt lot het diepst van iemands ziel doordringen, maar ik weet dat ze het deze dagen heel, heel moeilijk heeft. Zo'n opmerking over Koops is meer een uiting van haar twijfels en onzekerheden. Ze moet door deze perio de heen, dat is moeilijk, maar het lukt haar wel." Tot voor kort was Tjaart Kloosterboer dé vertrouwensman van Van Gennip. De ex- borrdscoach liet echter weten dat zijn oog appel hem vanuit Frankrijk niet om raad heeft gevraagd. „Sinds het seizoen '88/'89 heb ik geen bemoeienissen meer met Yvon ne. Ten minste op schaatsgebied, we blij ven natuurlijk goede vrienden." De CIOS docent uit Heerenveen was voor Albertville reeds voorzichting in zijn voorspellingen ten aanzien Van Gennip. Het neemt niet weg dat ook Kloosterboer enigszins teleurgesteld de balans van de Haarlemse opmaakt. „Wat er mis is gegaan kan ik vanuit m'n huis niet beoordelen, Wat me op televisie opviel, was dat zo erg ge- j spannen was. In Calgary was ze juist heel ontspannen. Ik kan me voorstellen, dat ze geprobeerd heeft hei gevoel van Calgary te rug te vinden. Maar die zoektocht is niet re eel, dat moet zc niet doen. Dat komt eens in je leven voor." Het vaderland mag dan hevig tcleurge stcld zijn in de verrichtingen van de voor maligc ijsvorstin, uiteindelijk zal Van Gen nip haar vroegere status terug krijgen. Dat vermoedt althans Ron Mulder, die na het succes van Calgary de zakelijke belangen van de olympisch kampioene behartigde k11k naai Hein Veraser Die was voor I .ii gary twee keer wereldkampioen geworden en beleefde een dramatisch olympisch toernooi. Hij kwam terug als een zielig hoopje mens. Het publiek zag hem op dat moment niet staan Maar zo gaat het altijd, het is de teleurstelling van het moment Maar dat gaat voorbij. Ook voor Yvonne. De geschiedenis verandert niet. ze blijft de ko ningin van Calgary."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 23