Feiten Paradepaard EG rijp voor slacht Bruinrood-offensief tegen Jeltsin mislukt Verkiezingen in Iowa: waar is iedereen? Na zeven maanden dansen om de hete brij, is vandaag het uur van de waarheid aangebroken voor de Eu ropese boeren. De landbouwminis ters van de EG onderhandelen in Brussel serieus over een forse verla ging van de graanprijzen, een be perking van de melkquota en finan ciële steun aan de armste boeren in het zuiden van de Gemeenschap. De voorstellen die vandaag worden be- sproken, zijn van de hand van de EG- commissaris voor de Landbouw, de Ier Ray MacSharry. Landen met sterke agrari sche lobby's als Nederland, Denemarken, Groot-Brittannië en Frankrijk voelen wei nig voor zijn ambitieuze plannen. Achter de schermen werken de Portugezen aan een compromis, waarin de plannen van de Ier van hun scherpste kantjes zijn ont daan. Maar de kans dat ze erin slagen de verdeelde EG op één lijn te krijgen, is mi- Het op de been houden van de landbouw, het paradepaardje van de Europese sa menwerking, kost de EG dit jaar 81 mil jard gulden. De uitgaven stijgen al jaren onstuitbaar. De overproduktie is enorm en de pakhuizen liggen vol. Amerika en Japan klagen over oneerlijke concurrentie en de consument? Die betaalt. Minder dure melk Om een uitweg te bieden uit deze langza merhand onwerkbare situatie, wil MacS harry het landbouwbeleid flink omgooien om te komen tot minder dure melk, brood en vlees. De EG-commissaris ergert zich eraan dat het grootste deel van de EG- subsidies terecht komt bij de kleine groep efficiënte bedrijven in het Noorden van de Gemeenschap. Zijn plan: verlaag de prij zen drastisch, laat grote hoeveelheden grond braak liggen, geef de kleine boeren in de arme streken een toeslag op hun in komens en zorg dat boeren die er mee op willen houden iets anders kunnen gaan doen. Hét is een irtgrijpend en uiterst am bitieus plan voor wat de grootste revolutie Ier Ray MacSharry pakken ongunstig uit voor de grote, efficiënte boe noorden van de EG. Zo zal een 31 hectaren metend akkerbouwbedrijf De plannen renbedrijven in de Drents-Groningse veenkoloniën er jaarlijks ten. in de geschiedenis van de Europese landbouw moet worden. MacShany's plan heeft één erkend na deel: de kosten van het landbouwbeleid zullen er niet door dalen. Recente Brus selse becijferingen tonen een extra reke ning van bijna dertig miljard gulden over vijf jaar. Volgens de Ier is dat de kost die voor de baat uitgaat: alle maatregelen om de produktie en het aantal boeren te beperken, kosten nu eenmaal geld. Geheel volgens de verwachtingen stuit MacSharry's plan op verzet bij de landen die nu het meest profiteren van het EG- landbouwbeleid. De harde kem van het verzet bevindt zich in Nederland, Frank rijk, Denemarken en Engeland. Daar zul len de boeren het meest te lijden hebben onder een verlaging van de melkquota met 4 procent en van de graanprijzen met 35 procent. Berekeningen op de achterkant van een sigarendoos wijzen uit dat een 31 hectaren metend akker bouwbedrijf in de Drents-Groningse veenkoloniën er jaarlijks een slordige 35.000 gulden bij in zou schieten. Een melkveehouder met 45 koeien zal zijn netto-opbrengst met zo'n 14.000 gulden zien dalen. In Nederland moet de geza menlijke boerenstand als gevolg van MacSharry's plannen zo'n 600 miljoeq gulden inleveren. De boeren zijn voor minder de straat op gegaan. De enigen die quitte spelen, lijken de Ieren. Het probleem voor de EG-ministers is extra ingewikkeld geworden, doordat de discussies over landbouwhervorming parallel lopen met de onderhandelingen over versoepeling van de wereldhandel. In dat zogenoemde GATT-overleg (alge mene overéénkomst inzake handel en tarieven) dringen de Amerikanen aan op dramatische verlagingen van de EG- landbouwsubsidies. Washington wil dat de EG stopt met het kunstmatig stimule ren van haar export en het belemmeren van import uit de VS. Voor de Amerika nen lijkt een bepaalde grens inmiddels bereikt. De gebezigde taal wordt harder. Zo waarschuwde vice-premier Quayle afgelopen weekeinde in München dat de wereldvrede op het spel staat als de GATT niet snel tot een goed einde wordt gebracht. Lastig pokeren Het GATT-overleg sukkelt al vijf jaar lang van crisis naar crisis. Van de laatste 'deadline', 15 april, ligt dan ook niemand echt wakker. Maar voor de landbouwmi nisters is het lastig pokeren op twee ta fels: wanneer eerst een GATT-akkoord wordt afgewacht, dicteren de VS het prijskaartje van de landbouwhervor ming. Wanneer de EG-ministers het eens worden en vervolgens een GATT-ak koord afwachten, komt er van MacShar ry's plannen een tijd lang niets terecht. Aan de verleidingen van die laatste posi tie hebben Nederland, Engeland en De nemarken geen weerstand kunnen bie den. Zij hebben niets te winnen bij MacSharry's revolutie en zien in het we- reldhandelsoverleg dan ook een goede gelegenheid om de plannen te smoren. Presidentskandidaten en journalisten mijden de staat van Tom Harkin i de Amerikaan se staat Iowa, die elke^vier jaar in het brandpunt van de be langstelling van land en wereld staan als het circus van de pre sidentsverkiezingen langskomt, hebben één vraag: waar is ie dereen? Want ook dit jaar zijn er verkie zingen, en ook deze keer is het Iowa waar vandaag de eerste stemmen zullen worden geteld in de lange, lange procedure die in november de naam van de man zal opleveren die vier jaar lang in het Witte Huis mag wo- Maar anders dan bij vorige ver kiezingen zijn er dit jaar geen parkeerplaatsen vol tv-trucks met schotelantennes, geen ze nuwachtige Japanse cameralie- den die alles dat beweegt vast leggen, geen bars vol journalis ten die allemaal al weten wie er gaat winnen vóór zelfs maar één stem is uitgebracht. En vooral: er zijn geen presi dentskandidaten. De argeloze burger kan zijn boodschapjes doen zonder dat hij het risico loopt in de supermarkt tegen de uitgestoken hand en de warme smile van een kandidaat aan te lopen. Baby's mogen gewoon in hun kinderwagen blijven en hoeven zich niet te laten welgevallen door vreemde mannen, omge ven door fotografen, te worden gekust. Zelfs Iowa's varkens en dat zijn er wat hoeven niet bang te zijn op hun spek- schouders te worden geklopt door heren van wie het haar nooit in de war raakt. Er is gewoon niemand. Er ge beurt gewoon niets in Iowa, als we de 37e Landbouwmachine- beurs in Des Moines buiten be schouwing laten. En dat is alle maal het werk van één man: de 52-jarige Democratische politi cus Tom Harkin, sinds 1985 een van de twee afgevaardigden die Iowa heeft in de Amerikaanse Senaat. Harkin, die als een van Iowa's meest vooraanstaande inwo ners elke vier jaar zag hoe zijn staat de springplank was voor sollicitanten naar 's lands hoog ste baan, dacht vorig jaar: dat kan ik ook. En daarom zei hij in september te zullen meedoen aan de race naar het Witte Huis. Daarmee schrapte hij Iowa van de politieke kalender, want alle kandidaten begrepen direct dat het voor hen geen zin had tegen Harkin in diens thuisstaat te concurreren, en dus concen treerden zij zich allemaal op de volgende electorale gebeurtenis: de voorverkiezing in New Hampshire. Dat de voorverkiezing of lie ven de caucusin Iowa be langrijk kan zijn, werd in 1976 voor het eerst bewezen door Jimmy Carter, de tot dan toe onbekende gouverneur van Ge orgia. Carter schreef in dat jaar de verkiezing in Iowa op zijn naam met 27,6 procent van de stemmen. Die overwinning zorgde er voor dat hij direct in het middelpunt van de belangstelling kwam te staan. Hij kreeg grote stukken in de krant, werd opgezocht door de omroepen, trok zo geldschie ters, kon daarmee reclametijd op de tv kopen, en werd presi dent. Sindsdien heeft Iowa vergelijk bare politieke aardverschuivin gen opgeleverd. In 1980 bijvoor beeld kreeg George Bush 2 pro cent meer stemmen dan Ronald Reagan. Daardoor schoot hij in New Hampshire in de peilingen in vijf dagen tijds met 25 pro cent omhoog. Bij voorgaande verkiezingen brachten kandidaten soms maanden in deze kille staat door en zochten ze ongeveer al le kiezers persoonlijk op. Dank zij Harkin is dat dit jaar niet zo, en sommige inwoners van Iowa spijt dat oprecht. De afwezigheid van een echte race kost Iowa ook geld. Vier jaar geleden, toen elf kandida ten, gadegeslagen door jneer dan 3000 journalisten, om de« stemmen vochten, bracht dat 25 miljoen dollar in het laatje, geld dat vooral naar hotels en restaurants ging. Niet stemmen Dit jaar zijn iets meer dan 200 vertegenwoordigers van de me dia geaccrediteerd. Alleen Har kin heeft in de staat campagne gevoerd, en verder heeft slechts oud-senator Tsongas in Des Moines een kantoortje ge opend. De overige Democraten hebben zich sinds oktober niet meer in Iowa laten zien. Van de drie Republikeinse kan didaten (Bush, Buchanan en Duke is ook niets vernomen. De Republikeinse partij in Iowa heeft zelfs besloten dit jaar niet te laten stemmen, om te voor komen dat Bush in verlegen heid zou worden gebracht door grote aantallen niet-stemmers. Maar toch. Helemaal zonder belang is Iowa toch ook weer niet. Harkin moet om te begin nen echt met grote cijfers win nen, want anders kan hij het verder wel schudden. Daarbij heeft de senator het voordeel dat in Iowa volgens het caucus-systeem wordt ge kozen. Dat betekent dat kiezers niet een stembiljet in een stem bus werpen, maar tijdens verga deringen middels handopste ken hun voorkeur bekend ma ken. Vandaag worden in heel Iowa meer dan 2000 van deze bijeenkomsten gehouden. En bij veel van die bijeenkomsten zal de sociale druk om op Har kin te stemmen („Wat? Stem jij niet op onze Tom?") ongetwij feld groot zijn. Bovendien tellen de stemmen pas voor een kandidaat, als hij meer dan 15 procent haalt. Die drempel zal voor de meeste ge gadigden te hoog zijn. Mis- schfen dat senator Kerrey (uit de buurstaat Nebraska) het haalt, misschien gouverneur Clinton. Ais Clinton of Kerrey als tweede na Harkin zou eindigen, helpt hen dat ongetwijfeld in New Hampshire, waar volgende week dinsdag wordt gestemd. In New Hampshire vallen de échte beslissingen. Wie daar wint, krijgt de publiciteit en de dollars die hem door de volgen de ronden helpen. Wie daar ver liest, is uitgespeeld. Het is niet voor niets dat zelfs senator Harkin sinds september 44 dagen in New Hampshire campagne heeft gevoerd, en maar 9 in Iowa... Senator Tom Harkin In een geanimeerd gesprek met Hillary Clinton, de echtgenote van de Democratische koploper Bill Clinton. foto ap CORRESPONDENT Galina Starovojtova schudt het hoofd. „In elk beschaafd land zou zo'n vice-president zijn af gezet. Hier niet; we hebben er niet eens de legale procedures voor." We staan zaterdag met de adviseuse van president Jelt sin voor de Rossia-bioscoop aan het Poesjkin-plein, hartje Mos kou. In het immense filmthea ter bevinden zich de 'echte Rus sische patriotten': Kozakken met hoge bontmutsen, jonge en oude mannen in tsaristische uniformen en mannen en vrou wen in hun gewone klofje. Zo juist is dit bonte gezelschap toe gesproken door de Russische vice-president Roetskoj. Starovoitova windt zich op. 's Morgens kwam de Pravda al uit met twee pagina's Roetskoj. De vice-president schrijft zich de laatste weken leeg. Nu pleit hij voor het uitroepen van de 'eco nomische noodtoestand', om dat een regering van onbenul len en aspirant-economen het geliefde Rusland naar de knop pen helpt. In de bioscoop doet hij het nog eens dunnetjes over. Een warri ge toespraak waarin het begrip 'economische volkerenmoord' een centrale plaats heeft. „De regering is bereid de gepensio neerden te laten sterven in de rijen voor melk. Schoolkinderen vallen flauw van de honger", zegt hij. Roetskoj weent om de culturele teloorgang van het Russische volk: „Mn ogen schieten vol tranen als ik m'n landgenoten in de rij zie staan bij McDo nald's". Achter het bestuursta- feltje op het podium knikt priester en parlementslid Vjatjeslav Polosin instemmend. De dollars die een collega hem betaalde om documenten te kunnen inzien over de KGB- agenten in de orthodoxe kerk, branden kennelijk niet in de zak. Roetskoj hanteert dezelfde tak- tiek als parlementsvoorzitter Chasboelatov. De regering, lees de vice-premiers Boerboelis en Gajdar, wordt afgebrand, presi dent Jeltsin zorgvuldig buiten schot gehouden. Toch leidt die zelfde Jeltsin deze regering. Starovojtova: „Dit kan niet lan ger. Ik ga Boris Nikolajevitsj ad viseren Roetskoj-te ontslaan". De Russische politiek is onna volgbaar. Een dag later spreekt Starovojtova bij het Witte Huis, vorig jaar augustus het bastion van het verzet tegen de staats greep, enkele tienduizenden de mocratische betogers toe. Ze zegt vergoelijkend: „We.moeten Roetskoj weer terughalen in het democratische kamp". Klaar blijkelijk heeft ze zich gereali seerd dat je van een 'onbelang rijke man' geen martelaar moet maken. Voornamelijk bejaarde Moskovieten gingen gisteren de straat op o getogen tegen Jeltin en zijn economische beleid. FOl Starovojtova zaterdag: „Die arti kelen en redevoeringen zijn door anderen geschreven. De conservatieve auteur Bondarev is heel aktief voor onze vice- president. Niet Roetskoj is ge vaarlijk, maar de bruin- en roodhemden die zich in deze bioscoopzaal bevinden". Mis schien. Het 'Congres van bur gerlijke en patriottische krach ten' is een poging van kleine rechtse partijen, de Constitutio nele Democraten, de Christen- Democraten, de Russische Na tionale Unie, om een 'brede centrum-rechtse beweging' op te zetten. Roetskoj's eigen partij, de Vrije Russische Volkspartij, heeft de bui al zien hangen en doet niet mee aan de organisatie. Roet skoj vindt dat een 'onverstandig besluit'. Maar al tijdens zijn toe spraak blijkt dgt de vice-presi dent politieke oogkleppen voor heeft. In de zaal roeren zich de zwar- themden van de 'volksbeweging Pamjat', die officieel niet zijn uitgenodigd en dus ook het Congres niet mogen toespre ken. Hun leider Dmitri Vasiliev, een regelrechte fascist, krijgt die kans later op de dag toch. Dat is de nekslag voor de Congres-or ganisatie en voor Roetskoj. Hun poging om een 'fatsoenlijke rechtse, vaderlandslievende op positiebeweging' te formeren, loopt stuk op politieke straat vechters. Dmitri Vasiliev haalt uit naar de joden, het zionistische wereld complot om Rusland om zeep te helpen, met zijn agenten in de Russische regering. Dé vol gepakte zaal juicht hem toe. Zondag, als de 'Werkers van Moskou' hun pro-communisti sche betoging houden, sluit het halve Congres zich bij deze an- ti-Jeltsindémonstratie aan. Stalinisten en hele en halve fas cisten verenigd op het Manege plein bij het Kremlin. Eensge zind klappén ze voor een pries ter die vertelt dat Gleb Jakoenin, priester en progressief parle mentslid, wordt gefinancierd door de Israëlische inlichtin gendiens Mossad en de Ameri kaanse CIA. De communisten weten meer volk op de been te brengen dan de 'democraten', die het Witte Huis beschermen tegen een mogelijke aanval van de 'bruin en roodhemden'. Maar de voor spelde incidenten blijven uit. Boris Jeltsin kan opgelucht ademhalen. De zwijgende meerderheid is, ondanks de economische rampspoed, ge woon thuisgebleven. Amerikanen willen Bush niet meer als president De Amerikaanse kiezers verkiezen een Demo craat als bewoner van het Witte Huis boven een nieuwe termijn voor de Republikein George Bush. Dit blijkt uit een peiling die het weekblad U.S. News and World Report zaterdag heeft ge publiceerd. Ongeveer 44 procent van de ondervraagden gaf de voorkeur aan een Democraat als presi dent, terwijl maar 39 procent voorstander is van de herverkiezing van Bush. De zittende presi dent krijgt vooral kritiek vanwege zijn onmacht om de economie in de VS op te krikken. Over welke Democraat de plaats van Bush zou moeten innemen, zijn de kiezers het behoorlijke oneens. De gouverneur van Arkansas, Bill Clin ton, is in de opiniepeilingen van New Hampshi re fors gekelderd na de commotie over zijn bui tenechtelijke escapades en het al dan niet ont duiken van de dienstplicht tijdens de oorlog in Vietnam. In New Hampshire, waar volgende week be langrijke voorverkiezingen worden gehouden, heeft de oud-senator van Massachusetts, Paul Tsongas, met 28 procent de kop genomen bij de Democraten. Clinton kreeg afgelopen vrijdag nog maar 19 procent. Maandag 10 februari 1992 Redactie: 023-150225 JANINE BOSMA ALTAN ERDOGAN RONALD FRJSART (chef) ONNO HAVERMANS PATRICK VAN DEN HURK HANS JACOBS JOLANDA OUKES JAN PREENEN SJAAK SMAKMAN Vertalingen: MARGREET HESUNGA LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Vormgeving: MARIANNE VERSCHUREN EN MENINGEN Nederland verzet zich tegen landbouwhervormingen MacSharry ZELFS IOWA'S varkens en dat zijn er wat hoeven niet bang te zijn op hun spekschouders te worden geklopt door he ren van wie het haar nooit in de war raakt. TOM JANSSEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 2