Honden en katten eten niet meer wat de pot schaft Bank geeft nog steeds geen cent voor superster Rutger Hauer H Aan een kanarie is niets te verdienen donderdag 6 februari 1992 Redactie: 023-150225 JAN VAN DER NAT/FRANS VISSER Vormgeving: CLARA KEMPER 12 Nederlandse dierenvrienden zijn vooral vo gelliefhebbers: bij de 15 miljoen huisdieren die we met z'n allen houden, staan vogels met 5,6 miljoen bovenaan. NlPO-onderzoe- kers hebben dat onlangs in opdracht van de Stichting Gezondheid en Welzijn Gezel schapsdieren nagegaan. Honden (1,3 mil joen) en katten (1,8 a 2,2 miljoen) zijn waan zinnig populair in het gemiddelde Neder landse huisgezin, niettemin zijn de aantallen parkietjes, postduiven, sierduiven en andere vogeltjes in en bij de Nederlandse woningen toch nog aanzienlijk groter. Het kan niet anders of de diervoedselrjiarkt is 'big business', maar een kanarie eet maar voor een dubbeltje per week en daar valt dus niet zo gek veel aan te verdienen. Voedsel voor honden en katten - dat is pas handel. De makers van Bonzo, Doko, Pal, Frolic, Whiskas en al die andere lekkernijen die als 'petfood' bekend staan, hebben de wind mee, want dierenvrienden kijken niet op een paar centen als het om het welzijn van hun blaffende of miauwende huisvriend gaat. Naar schatting gaat er per jaar al 1,3 miljard gulden om in deze branche waarvan 630 mil joen fabrieksmatige diervoedsels betreft. ,,'t Is niet gekruid en dus een beetje flauw naar onze be grippen, maar je zou het best kunnen eten", zegt dieren arts Margriet Bos met een blik op de vele soorten hon- de- en kattevoer, die haar werkgever Effepi op de markt brengt. „Daar is echt niets op tegen, al doet geen mens dat natuurlijk. Het vlees, dat de grondstof is van ons blikvoedsel is uiteinde lijk van slachtdieren afkom stig, goedgekeurd voor men selijke consumptie". Toch hebben mens en dier ja renlang probleemloos hetzelfde gegeten. Wat er overbleef van de maaltijd was voor de huis dieren, de kat kreeg er een schoteltje melk bij en iedereen dacht dat het zo goed was. Dat was dus helemaal niet zo, want elke kat en elke hond blijkt elke dag een bepaalde hoeveelheid eiwitten, vetten, koolhydraten, nodig te hebben om een glan zende vacht en een gezond lijf te hebben en bij de verstrekking van tafelresten wordt daar niet bepaald rekening mee gehou den. Etensresten zijn voor een dier bovendien veel te zout. Maar thans zijn er complete huisdier-maaltijden op de markt oftewel petfood, goed koop en gemakkelijk, nat in blik en droog in zakken, al jaren vrij van reuk-, kleur- en smaakstof fen. In 1959 fabriceerde Edivo in IJmuiden het eerste blikvoer voor honden en katten. Vrij snel werd deze onderneming daarna overgenomen door Quaker Oats. In de jaren zestig en ze ventig ontstonden nadien op tal van plaatsen fabrieken voor de produktie van blikvoer of brok ken, onder strenge controle van dierenartsen, terwijl een aantal mengvoederfabrieken op kleine schaal hapklare brokken produ ceert. Een buitenbeentje op deze markt is Rodi in Opmeer, die hondevoer ('vleesdiners') in diepvriesverpakking fabriceert en exporteert en die in novem ber ook met kattevoer is begon nen. Rodi maakt al 80 verschil lende soorten petfood volgens directeur Frans Rood. Twintig jaar geleden begon deze onder neming op kleine schaal met de levering van verse penzen aan dierenspeciaalzaken, nu wordt een reeks van vleesprodukten ingevroren en verhandeld, waarmee intussen al een jaar omzet van 15 miljoen gulden is bereikt. Anno 1991 verrast 90 procent van de bazen en bazinnetjes de hond of de kat al dan niet gere geld met fabrieksmatig bereid en calorierijk voer. Met petfood, waarmee volgens de fabrikan ten bij 32 procent van de hon den de behoefte aan calorieën al wordt gedekt en bij katten zelfs al voor 50 procent. Naar schatting gaat per jaar al 180.000 ton petfood over de toonbank, maar een interessan te markt ligt nog braak en een hevige concurrentiestrijd is dus gaande, bij fokkers, op tentoon stellingen en via de media. Maar er is ook samenwerking. Via de stichting Informatie en Voorlichting voor huisdieren en hun voeding in Nederland (1VON) informeert de petfood- industrie gezamenlijk de die renarts en de dierenvriend in de hoop het aantal petfood-afne- mers te doen toenemen. Neder land is daarbij ook nog test markt voor buitenlandse merk artikelen waardoor het prijspeil lager is dan in andere landen. Overal zijn nu de hapklare brokken en andere soorten droogvoer te koop waar gezel schapsdieren dol op schijnen te zijn en via de Ster en de gedruk te media, de dierenarts en de kennel slagen de fabrikanten van 'vleesmenu' en 'topvoer' en andere smakelijkheden erin hun klanten bijna dagelijks te zijn kieskeuriger dan honden. Voor een hond is elke dag het zelfde geen enkel probleem. Bij katten ligt dat anders. Daarom hebben wij nu een hele reeks variëteiten." Op grond van enquêtes hebben de twee Effem- functionarissen de indruk dat het aantal katten in Nederland toeneemt, het aantal honden zou iets afne men, vooral de kleine hond is populair aan het worden. „En kleine honden eten minder. De marges worden dus smal ler", aldus directeur Huub van de Berg van droogvoer-fabri kant Royal Canin, eveneens in Veghel, die dezelfde trends con stateert. Het Brabantse Veghel is wat diervoedsels betreft overi gens een fenomeen, want Pet food Service is er ook gevestigd, een droogvoer-fabriek van de landbouwcoöperatie CHV die dit jaar Hols in Lelystad heeft gekocht en de petfood-divisie van Koopmans' meelfabrieken heeft overgenomen. Effem en Royal Canin in Veghel maken deel uit van concerns met fa brieken in het buitenland, Pet food Service fabriceert in eigen land. ,,'t Zal nog meer dan nu op service en kwaliteit aan komen", voor ziet de direc teur van Royal Canin. „De consument zal steeds hogere eisen stellen. Ons grootste probleem wordt het ge brek aan vak manschap. De consument vraagt steeds meer begelei ding, hij wil deskundig ad vies en als specialisten schieten wij daarin tekort al komt er steeds meer profes sionalisme." Research De petfoodindustrie is zowel nationaal als internationaal ge oriënteerd. Trouw in Putten, de grootste droogvoerfabrikant in Nederland, heeft als enige in dit land een wetenschappelijk ge rund research-centrum waar diervoedsels worden getest en onderzocht. Het Effem-concern werkt in het Britse Waltham met een geavanceerd studie centrum waar doorlopend wordt gezocht naar de beste manieren om huisdieren te voe den. „Daar vind je de best ver zorgde dieren die er zijn," zegt Margriet Bos. „De puppies die er worden geboren zijn ver schrikkelijk in trek." Fabrikanten en importeurs heb ben inmiddels bijna allemaal speciale telefoonnummers voor dierenvrienden die wat willen vragen en dat is heel vaak het geval. Op de verpakking van het petfood staan de nummers af gedrukt. Royal Canin heeft er volgens de directeur behalve kenneladviseurs een nutritionist voor in dienst, een voedingsdes kundige, terwijl een dierenarts altijd op afroep beschikbaar is. Effem heeft naast dierenartsen ook diëtisten achter de hand, waar de consument-met-pro- blemen bij kan aankloppen. Folders, brochures en tijdschrif ten van de petfoodfabrikanten geven voorlichting over het ver antwoord omgaan met huisdie ren. „Kortom, de industrie heeft heel wat geld over voor pu blieksinformatie", aldus de di recteur van Royal Canin. Onvermijdelijk is de laatste fase van het petfood: poep op de stoep. De hoeveelheid ontlas ting die 1,3 miljoen honden sa men produceren moet gigan tisch zijn. „Hoe goedkoper droogvoer hoe meer onverteer bare rauwe granen en des te meer faeces," weet dierenarts Margriet Bos bij Effem. „De verteerbaar heid van je voer is essen- tiëel. Dat zegt pas echt hoe je produkt werkt. Minder faeces wil iedereen maar de fysio logische func ties van de hond moeten toch hun kans krijgen. Hij moet bijvoor beeld wel kun nen kauwen. Een astronau- tenpil in plaats van hondevoer is wel eens als oplossing voor het hondepoep-probleem ge noemd maar dat kan dus nooit." Voor Huub van de Berg van Royal Canin staat het net als voor de Effem-dierenarts vast dat 'opvoeding' van de honde eigenaar de enige manier is om de overlast van hondepoep tot een minimum terug te brengen. „Je kunt een hond leren om op een plaats die jij wil z'n behoef te te doen. Met z'n allen moeten wij in de petfoodindustrie aan begeleiding van de eigenaar nog meer aandacht gaan geven. Er gebeurt al veel in de vorm van brochures en door toedoen van kynologenverenigingen en die renartsen maar in het algemeen is er nog veel te weinig kennis van zaken bij de consument." De Vereniging van fabrikaDk ten en importeurs van sameri- gesteld voedsel voor Kleine Huisdieren (VKH) telt 17 le den. De grootste droogvoerfa brikanten zijn Trouw, Quaker Oats, Royal Canin en Petfood Service. De blikvoer-markt wordt gedomineerd door Ef fem en Quaker Oats. Naast de ze fabrikanten van merkarti kelen en mengvoederfabrieken die op kleine schaal diervoed- sel vervaardigen zijn er bedrij ven die petfood onder zoge naamd private labels fabrice ren, voornamelijk voor de gro te supermarkten. Een van de bekendste is Safari in Etten- Leur. beïnvloeden. Dat lukt, want de dierenvriend heeft steeds meer geld over voor zijn 'levensgezel'. Elke supermarkt verkoopt in middels blikjes, droogvoer en diepvries-petfood waar alles in zit wat een dier nodig heeft en daarnaast zijn er 1600 dieren speciaalzaken waar de rekken met merkartikelen steeds voller worden. De innovatie is in volle gang: de hond een biefstukje geven en de kat een visje met alle risico's vandien hoeft niet meer, want er zijn alternatieven die niet alleen góedkoper maar vooral beter zijn, vervaardigd op basis van strenge Europese nor- Hans Dorrestijn mag dan 'Nooit nooit nooit neem ik een hond' brommen en Midas Dekkers mag het knuffelen van huisdie ren belachelijk maken - huizen zonder kat of hond worden steeds zeldzamer en de 'ver menselijking' van het huisdier is in volle gang. De humanisering haar collega Jan de Lancker, de marketing manager van het petfoodconcem dat 20 soorten hondevoer en 30 soorten katte voer op de markt brengt, praten we over trends op de diervoed- selmarkt. Humanisering staat bovenaan, 'met consequenties voor de hele bedrijfstak'. Allerlei trends in de menselijke samen leving blijken naar de huisdier- voedselmarkt te worden ver taald: gemaksvoeding, light, tussendoortjes en steeds meer variatie. Volgens Jan de Lancker wil de moderne dierenvriend 'goed, veilig, gezond, handig en snel' als het om de maaltijdvoorzie ning van zijn hond of kat gaat. Tegen die achtergrond worden bestaande produkten voortdu rend verbeterd en aangepast. Margriet Bos: „Onderzoek in het buitenland heeft uitgewe zen dat de smaak van katten om de zoveel dagen wisselt. Katten houden van variatie, ze heeft inmiddels al geleid tot die rencrematoria, fysiotherapie en acupunctuur voor het beest, middelen om stress bij hond en kat te voorkomen, steeds meer snacks en toetjes voor het huis dier en gelukkig ook vermage- ringsdiëten en nierdiëten. In Italië was onlangs al een show van hondekleding met een ongekend breed assorti ment. En in dierenspeciaalza ken waren de afgelopen dagen opwekkingen als 'Geef Wodan een bot voor Sinterklaas' te zien. Kortom, de 'gezinsverdun ning' gaat voort maar in de meeste 'uitgedunde' gezinnen is wel een hond of een kat die als bijna volwaardig gezinslid meedoet bij alle evenementen. „Geef mij een pilsje en doe Ka zan maar een hondekoekje." Light Met dierenarts Margriet Bos van blikvoer-fabrikant Effem en Whoopy Goldberg is uitermate populair in Duitsland, maar toch is ze niet 'bankable'. HANS TOONEN GPD Wanneer ben je een echte film- on hedoeld van het werk houdt", grijnst Brian Jamieson, de boomlange pr-man van War ner Studios in Burbank in Cali- I' irnië. I lij wijst naar zijn secre taresse. tliq, net als haar colle ga's. in een open hok vlak naast zijn kantoordeur vlijtig typt. En verduidelijkt: „Normaliter hoor je op deze afdeling het gebrui kelijke lawaai van rinkelende te lefoons, ratelende schrijfmachi ne plus het geroezemoes. Op een mooie middag viel het me op dat het van achter uit steeds stiller werd. Die zonderlinge stilte kwam mijn kant op. Nieuwsgierig liep ik mijn kan toor uit en zag Rutger Hauer - inderdaad, die blonde beul uit I lolland - over de afdeling lo pen. Langs welke secretaresse Rutger ook liep, iedereen hield op met werken en keek hem na. Dan ben je een STAR, zeker we ten. Vergeet even niet dat we bij Warner heel wat sterren over de vloer krijgen. Onze secretares ses zijn dus wel wat gewend." Een anekdote waarbij je bijna spontaan het Wilhelmus gaat neuriën. Maar toch is Rutger Hauer geen 'bankable star'. Uit sluitend afgaand op Hauers naam zal geen bank ter wereld een filmproducent krediet ge ven. Wat niks wil zeggen over zijn acteertalenten. Hollywood wordt nu eenmaal geregeerd door boekhouders, vaak ver momd als producent. Welke filmster is het meest ge liefd? Dat is de hamvraag. Of hij/zij ook de sterren van de he mel speelt, is mooi meegeno men, maar niet noodzakelijk. De moraal van 'Hollywood' is zo dun als een dollar. Zolang de kassa maar rinkelt, mag de film ster twinkelen. Meer dan ooit letten de 'ster renwachters' van Hollywood ook op de uitstraling in de rest van wereld. Waarom keurt Frankrijk films met Tom Cruise ('Top gun' en 'Rain Man') geen blik waardig, terwijl hij in Japan grote sterren als Sean Connery doet verbleken? Hoeveel flops kan Bruce Willis zich in Ameri ka nog permitteren, voordat ook het buitenland afhaakt? Waar om blijft Duitsland ih de rij staan voor Whoopi Goldberg, terwijl haar films het in de rest van de wereld nog geen twee weken volhouden? Is het wel verstandig om Robin Williams in een serieuze film te stoppen zolang het publiek hem alleen accepteert in komedies, al dan niet melodramatisch? Hoe rea geert Japan op nieuwe sterren? Bange vragen Deze wat bange vragen worden ingegeven door de groeiende invloed van de recettes uit het buitenland op het budget van Amerikaanse films. Van de zes miljard gulden die vorig jaar door de Amerikaanse filmindus trie zijn verdiend, is bijna vier miljard afkomstig uit landen buiten Amerika en Canada. Ja pan is de toetssteen voor de rest van de wereld. Tikt een film, made in Hollywood, daar aan, dan is internationaal succes verzekerd. Producenten peilen voortdu rend de populariteit van ster ren, En vragen zich vervolgens af of het wel verstandig is om bijvoorbeeld Sally Field, wier faam bij de bank hooguit 12 miljoen gulden oplevert, een hoofdrol te geven in een film waarvoor een budget van 60 miljoen gulden nodig is. Inder daad, dat is verre van verstan dig. Kim Basinger, Glenn Close, zelfs Cher, brengen meer ge leend geld op tafel. 'Hollywood Reporter', het vak blad van de Amerikaanse ver maaksindustrie, heeft onlangs een onderzoek verricht naar de populariteit bankwaarde) van zowel mannelijke als vrouwelij ke filmstèrren. Noem het de 'Dow Jones Index' van Holly wood. Wie momenteel wereld wijd breed en onbedreigd aan de top pronkt, is niet zo'n ver rassing: Arnold Schwarzeneg ger, direct gevolgd door Mei Gibson, Tom Cruise en Sean Connery. Ook Harrison Ford en Jack Nicholson behoren tot de uitverkorenen, op wiens naam elke bank blind miljoenen dol lars krediet geeft. Bij de vrouwen prijkt Julia Ro berts op eenzame hoogte. Op gepaste afstand volgen Michelle Pfeiffer, Kim Basinger. Meryl Streep, Cher, Glenn Close en Jo die Foster. Tegenover deze supersterren staan natuurlijk ook sterren die dan pas schitteren als het script met een gouden pen geschre ven is. Of opfleuren temidden van andere, meer bankwaardige collega's. Deze categorie ver bleekte/stabiele/riskante ster ren loopt uiteen van Don "Mia mi Vice' Johnson, Michael Cai- ne, Ted Danson, Jack Leromon, John Travolta, Kiefer Suther land, Steven Seagal, Paul New man, John Cleese en Nick Nol- Opvallend bij de dames is de la ge 'geldwaarde' voor Elizabeth Taylor en Mia Farrow, toch twee klasse-actrices. Verder blijkt de bank ook niet zo onder de indruk van Jane Fonda, Bette Midler, Whoopi Goldberg, Ja mie Lee Curtis of Susan Sa- randon. Wat nog eens onder streept dat talent niet of nauwe lijks meetelt in deze 'Dow Jones Index' van Hollywood. Meteen Staat Japan braaf maar meteen in de rij voor films met Schwar zenegger, Michael Douglas en Stallone, in Frankrijk blijft het hemd nader dan de rok: Gerard Depardieu is het meest 'popi', gevolgd door Jack Nicholson en Mel Gibson. Schwarzenegger staat er pas zesde. Voor de Fransen kan Clint Eastwood niet stuk. Julia Roberts, Meryl Streep en Jodie Foster stralen er het hardst. In Duitsland laat de nummer één zich niet moeilijk raden: Arnold Schwarzenegger, helaas geboren in Oostenrijk, maar zijn Amerikaanse accent klinkt de Duitsers overbekend in de oren. Julia Roberts, Mi chelle Pfeiffer, maar ook Whoopi Goldberg zijn er zeer geliefd. Maaiveld Of er in Nederland ook popula- riteitsladder met filmsterren valt op te tuigen. „Eerlijk gezegd niet. En de re den is typerend voor onze sa menleving: wie boven het maai veld uitsteekt, wordt afgescho ten. In zo'n land durft toch geen ster te schitteren." Fred de Haas heeft recht van spreken. Als directeur van de stichting Holland Film Promo tion in Amsterdam prijst hij op menig internationale filmbeurs documentaires, animatiefilms en speelfilms, made in Holland, aan. „Voor Hollywood telt Ne derland ook niet mee. We heb ben maar te nemen wat-wordt aangeboden. Populair is zeker Kevin Costner. Vóór 'Dances with Wolves' was hij hier echter nauwelijks bekend. Met Schwarzenegger, Robert de Niro en sinds kort ook met Robin Williams, krijg je de Nederlan der wel naar de bioscoop. Bond-films en de avonturen van Indiana Jones lopen altijd ge smeerd." Naar sterren van eigen bodem wordt nauwelijks opgekeken. „Renée Soutendijk noch Moni que van de Ven wordt ster-allu re gegund. Waarom niet? Om- dat we gehoon doen al gek ge noeg vinden. Vandaar de uit tocht van echt talent zoals Paul Verhoeven en Jan de Bont naar Amerika. Waar Michael Douglas helemaal weg is van De Bont; 'Ik wil geen andere cameraman dan Jan, met wie hij tal van films heeft gemaakt." Jeroen Krabbé En Jeroen Krabbé, onlangs de tegenspeler van Joan Collins en Barbra Streisand, dan? Is hij niet de Superster der Lage Landen? Fred de Haas zucht diep: „Zo dra Jeroen in een film opduikt, gaat de vaderlandse fïlmpers ex tra kritisch zitten kijken. Hij mocht het eens wagen boven het maaiveld uit te steken." En 'onze' Rutger dan? „Ook zijn populariteit is afhankelijk van het meest recente succes. Je bent in dit land zo goed of zo slecht als je laatste film." Zolang secretaresses van War ner Bros in Hollywood echter nog naar Hauer opkijken, blijft zijn ster in neon oplichten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1992 | | pagina 12