Sport
Rallyrijder Eitens:
groeten uit Gabon
Cambuur
mag later
aan de bak
Van Gennip
zonder
schaatsen
Mathieu en
AMVJ gaan
langer door
'Striptent'
sponsort
zwemmer
Zaterdag 11 januari 1992
Redactie: 071-161400 MARTIN HOEKSTRA HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM (chef) TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN
Eindredactie: CONNY SMITS Vormgeving: RON VAN HAASTREGT
33
SPORT OP TV
2.00 Sportnet Volleybal: Interna-
11.55-13.45 Ned 3 Studio Sport, recht-
erslag van de afdaling in Garmisi
12.00-12.30 Sportnet World sports special.
12.30-14 00 Sportnet NBA Basketbal. La-
kers - San Antonio.
13 15-18.05 BBC 1 Grandstand
14.00-15.00 Sportnet Basketbal: WICB fi-
5.50-16 00 SUPER Supersports news.
'~~R World sport special,
17.55-19.30 BBC 2 Darts, WK voor pro
18.00-19.00 Sportnet Powersports inte
tional Race-autoshow in Birmingham.
18.07-19 00 Did 1 Sportschau.
18.33-18 58 Ned 1 Sportpanorama.
19 00-20.00 Sportnet De weg naar Alt»
3.30 EURO International motor-
20 05-20 20 BBC 2 Nieuws en sport
21.30-22.30 Sportnet i|
22.15-23.35 Did 2 Das aktuelle Sport-S
22.30-23 00 BRT 1 Sport op zaterdag.
23.00-00.30 EURO
00.30-00 40 SUPER Supersports news.
100.30-01.00 EURO Rallysport: Parijs -
- Kaapstad. Herh.
ZONDAG
07.00-07.30 Sportnet NBA Basketbal
1992, weekoverzicht.
09.00-10 00 Sportnet IJsracen: Internatio-
anuit Gavle, Zwe-
10.00-11.00 Sportnet EK basketbal:
Sunair Oostende - Scaligera Verona,
10.00-19 00 EURO Sunday alive, n
1.00-12.00 Sportnet Volleybal: Ir
sportprogramma vanaf e
vanuit Schruns;
de finale van het ATP-toernooi
Mohammed Ah 50 jaar,
16.30-17.00 Sportnet Voetbal: openings
ceremonie African nations cup, live.
e sporten dan voetbal.
17.00-19 00 Sportnet Voetbal: African n.
Winterspelen die op 8 februari ij
18 00-19.00 BBC 2 Rugby special.
18.10-18.40 Did 1 Sportschau
18.45-20 00 Ned 3 Studio sport.
19.00-19.30 Sportnet Skiën: VS Pro skiën,
9 45 BRT 1 JournaalTSport.
19.45-20.30 BRT 1 Sportweekend.
19.50-19.58 Did 1 Sportschau-Tele-
4 Match: Spaanse, En-
Katwijker kijkt sip terug op vermorzelde droom
Een slaperige Portugees gooide roet in het eten. Half in
gedut achter zijn stuur lette de vermoeide rallyrijder niet
op, knalde frontaal op de Diahatsu van Nol Eitens en Jac
ques Blakenburg, en vermorzelde in één klap de droom
van de beide Nederlanders. De reis Parijs-Kaapstad van
het duo eindigde pal op de evenaar, vlak bij Noyle in
Gabon.
KATWUK HERMAN JOUSTRA
De Katwijkse garagehouder Ei
tens (42), net teruggekeerd uit
Afrika, blikt enigszins sip terug:
„Zoiets kun je nooit incalcule
ren. We waren bezig aan een
klassementsproef en dachten
dat we een controlepost gemist
hadden. Dat wilden we nagaan,
even vijfhonderd meter terugrij
den. Dat kon ook makkelijk
want het was een brede asfalt
weg. Maar ja, die Portugees
reed ons tegemoet, aan de ver
keerde kant van de weg. Hij was
oververmoeid en zat gewoon te
slapen achter zijn stuur. Naar
rechts konden .we niet, want
daar was een afgrond. Naar
links wilden we niet, want stel je
voor dat hij wakker wordt. Dan
zou hij zijn wagen automatisch
naar de andere kant van de weg
sturen, en daar reden wij. Het
was remmen en bidden. Dat
hielp dus niet, want we knalden
er bovenop."
De geestelijke schade was
groot („we hadden de rally in
onze zak zitten"), de blikschade
ook („onze wagen was veertig
centimeter korter geworden en
de vloerplaten lagen een stuk
hoger") maar lichamelijk viel
het gelukkig allemaal nog wel
mee. „Ik had wat blauwe plek
ken op mijn schouders en een
stijve nek. Jacques had ook een
stijve nek." En ook de Portugees
kwam met de schrik vrij.
Minder
Een abrupt einde van een reis
die 12.000 kilometer in beslag
had moeten nemen. Dat wer
den er wat minder. Maar nu de
ergste schrik voorbij is („we le
ven tenslotte nog"), begint te
vredenheid te overheersen. Ei
tens en zijn maatje waren tot de
fatale klap bijzonder in hun
nopjes met hun prestatie. Een
kort reisverslag. „Het ging tot
dan toe bijna perfect. Libië was
erg slecht. Ons kompas was
meteen kapot. Ik had daarom
een handkompas op schoot,
maar dat ding had een afwijking
van veertig graden. Dat irriteert.
De wegen - nou ja de routes,
want wegen waren er niet - het
weer...dat was afzien. We had
den meteen ook al een kapotte
dynamo in de eerste proef. Dan
kom je kort achter de vrachtwa
gens terecht, in de troep en de
rotzooi."
„We hadden met de Daihatsu
het kleinste wagentje, we kon
den dus niet de sporen volgen.
Maar Niger ging heel goed, in
de zandduinen. Daar waren we
duidelijk in het voordeel met
ons lichte wagentje. Man, we
vlogen iedereen voorbij. Heer
lijk was dat. In Tchad zaten we
hartstikke gunstig, we mochten
alleen niet rijden vanwege de
onrust in het land. Dat werd dus
een alternatieve route door
Centraal Afrika."
Geen al te prettige ervaring
omdat het duo te kampen kreeg
met pech. Dat was uren lang
klussen geblazen. „We moesten
de versnellingsbak verwisselen,
die was gebroken. De dag daar
op brak de achterbrug, in Ka-
meroun. We hebben de hele
nacht liggen sleutelen. In feite
was toen bijna alles achter de
rug. We stonden 63ste en had
den gemakkelijk kunnen aanko
men. Er waren niet veel klasse
mentsproeven meer. Het was
gewoon colonne rijden."
Geweldig
En de samenwerking tussen de
twee? Die was geweldig, volgens
Eitens. Alleen over zijn rol, die
van navigator, is hij niet vrese
lijk enthousiast „We zijn allebei
rijder. Ik zat me soms te verve
len als navigator. Eerst twee da
gen op de Middellandse Zee. Al
le gegevens vertalen, je road
book in orde maken. De kaarten
invullen, de gevaarlijke punten
aanstrepen. Want je moet de si
tuaties natuurlijk op je duimpje
kennen. Alleen, de hele dag in
zo'n boekje bladeren...Je wordt
dan nonchalant en dan sla je
bladzij
mag natuurlijk niet. Maar wrij
vingen waren er niet. Ja, de één
zei wel eens tegen de ander:
sufferd of zoiets. Maar dat heb
je altijd in een rally."
Net als levensgevaarlijke toe
standen. Niet zozeer voor de rij
ders, maar voor de toeschou-
Sommige rijders vroegen
deze rally ook om maatregelen
om het gevaar voor de toe
schouwers in te dammen, nadat
twee Afrikaanse kinderen waren
doodgereden. Maar dat is vol
gens Eitens niet mogelijk. „Zo
iets valt niet te beveiligen. Het
publiek loopt altijd risico. Ze
willen er allemaal met hun neus
bovenop staan. Hekken over
zo'n enorme afstand hebben
geen zin. En je kan ook niet te
gen de rijders zeggen: doe het
maar wat rustiger aan. Dan kan
je net zo goed thuisblijven."
Leerzaam
Het was hoe dan ook een leer
zame ervaring. Die Eitens dol
graag zou willen aanwenden
voor een nieuwe poging Kaap
stad te halen. „Het is gewoon
afwachten wat de sponsor wil.
Alles staat of valt met een spon
sor. We weten nu in elk geval
waarom de dingen zijn kapot-
gegaan. Niet door fouten van
ons, door slecht rijden, maar
om een andere reden. Diverse
plaatsen van de auto hadden
wat verstevigd moeten worden.
Door tijdgebrek hebben we dat
alleen niet van tevoren kunnen
uittesten. Wordt dat verbeterd,
dan kan het alleen maar beter
gaan."
Dan wordt het 'Groeten uit
Kaapstad' in plaats van 'Groe
ten uit Noyle'.
DE GELIJKENIS1
12.00-14.00 Sportnet Matchroom pro bok-
12 45-13.15 BRT 1 Sportmiddag
15.00-16.00 Sportnet Paardesport vanuit
Mechelen.
1 ARD-Sport extra: skiën
samenvatting van
20.30-21.30 EURO Wereldbeker skisprin
gen (herh.).
21.30-22.00 EURO Rallysport: Parijs-
Kaapstad, l
21.30-22 I
Olympische Spelen 1992: lj
21 50-22 00 SUPER Supersports m
22 00-23.30 EURO Skiën om de
ker, samenvatting afdaling.
22 00-00.00 Sportnet Golf: VS P
3.30-00.30 EURO Bokse
LEEUWARDEN »GPP
De KNVB heeft vanmorgen be
sloten de wedstrijd die morgen
avond tussen Emmen en Cam
buur gespeeld zou moeten wor
den, te annuleren. Cambuur
diende gistermiddag het ver
zoek bij de KNVB tot uitstel van
de wedstrijd in, omdat twaalf
spelers met voedselvergiftiging
uit een trainingskamp in het
Noordlimburgse Blitterswijk
waren teruggekeerd.
De wedstrijd is verplaatst
naar 29 februari. In de loop van
volgende week beslist de KNVB
of ook het duel tussen nAc en
Cambuur op zaterdag 18 janu
ari wnrdr gpannuleerd.
Het dagelijkse ritueel van Mar
jolein en Marco Blokpoel: 's
Morgens om half vijf opstaan,
ontbijten en dan snel afreizen
richting zwembad De Zijl. Om
half zes training onder leiding
van George Sieverding. Zeven
uur einde oefening, terug naar
Katwijk en dan naar school. En
's avonds vanzelfsprekend weer
vroeg naar bed. Marjolein duikt
reeds om half tien in de koffer,
Marco om half elf. De laatste
zou wel eerder de ogen willen
sluiten, maar hij staat tot tien
uur de schappen van een aan
palende supermarkt voor een
bescheiden zakcentje te vullen.
Voetballers klagen steen en
been als ze twee keer per week
op het trainingsveld worden
verwacht, maar de zwemgekke
Blokpoelen hoor je niet. Hoe
wel, vroeg in de morgen, als de
vader des huizes het slaperige
duo naar Leiden Noord ver
voert, dan lacht niemand zijn
tanden bloot.
Marjolein (18, MEAO-scholie-
re): „Nee, dan hang je half sla
pend in de auto. Maar als je dan
in de kleedkamer komt en je
ziet de rest van de trainings
maatjes, ach, dan valt het eigen
lijk best wel mee. Dan ben je je
bed alweer vegeten."
Marjolein en Marco Blokpoel
behoren zo langzamerhand tot
de langebaantop van Neder
land. Marco (20, HTS'er),
schommelt rond de zesde
plaats, Marjolein moet zich
vooralsnog tevreden stellen met
een tiende positie.
Langebaanzwemmen is een
tamelijk onbekend fenomeen in
Nederland. Het speelt zich in de
buitenlucht af in de zomer
maanden. Anders gezegd, de
zwemmers moeten zich in slo
ten, kanalen en soms in zee (al
thans, het IJsselmeer) op ver
schillende afstanden (1, 2 en 5
kilometer) verplaatsen.
Marjolein: „M'n vriendinnen
vragen me wel eens wat het al
lemaal heeft te betekenen wat ik
soms wel eens een vis in m'n
badpak vind, zie je de verbazing
op hun gezicht. Ze zullen me
wel voor gek verklaren, maar ik
vind het gewoon leuk."
Aan de hand van broer Marco
werd de jongste Blokpoel weg
wijs gemaakt in de zwemsport.
Marco werd op medisch advies
al op driejarige leeftijd 'te water
gelaten'. Marco: „Ik weet daar
allemaal niets meer van, maar
als jong ventje had ik dichtge
klapte longen. Door veel te
zwemmen is dat allemaal over
gegaan."
Het zoeken naar overeenkomsten en verschillen. Dat is het uitgangspunt van een
serie verhalen getiteld: de gelijkenis. Daarin komen telkens twee leden uit een
sportieve familie aan bod. Dat kunnen broer en zus zijn, vader en dochter of
bijvoorbeeld twee neven. Ditmaal aandacht voor een broer en zus, die de tamelijk
onbekende sport langebaanzwemmen beoefenen: Marjolein en Marco Blokpoel uit
Katwijk. De eerste is op weg naar de nationale top, de ander heeft zich daarin reeds
genesteld.
Marjolein en Marco Blokpoel. Hetzelfde gestel. Qua innerlijk maar ook qua uiterlijk.
Zonder die handicap waren
de Blokpoelen hoogstwaar
schijnlijk ook in het water te
rechtgekomen, want moeder en
vader hebben een, zij het spor
tief niet spraakmakend, zwem-
verleden. Bij zwem- en poloclub
Katwijk werden de grondbegin
selen bijgebracht, maar toen
bleek dat de familie zich pijlsnel
door het water van De Mieren-
weide bewoog, werd de wijk
naar Leiden genomen.
Marjolein: „Dat vond ik best,
want het was bij Katwijk toch
maar niks. Ik was daar altijd het
pispaaltje, ze haalden altijd rot-
geintjes met mij uit."
Marco daarop: „Hallo me
vrouw, zou dat misschien ook
aan jou gelegen kunnen heb
ben? je bent ten slotte een tik
keltje opvliegerig."
Marjolein: „Ach, misschien
heb je ook wel gelijk, misschien
heb ik helemaal geen gevoel
voor humor. Maar ik zeg nu
eenmaal gelijk waar het op
staat. Wat dat betreft ben ik niet
zo'n softy als jij."
Marco, zichtbaar verbaasd:
„Ik softy* Ho eens even, ik ben
rustiger dan jij, maar dat wil
niet zeggen dat ik een softy
ben."
Karakter
Kortom, broer en zus Blokpoel
verschillen qua karakter. Mar
jolein: „Maar we komen wel
voor elkaar op, hè broer." Mar
co: „Zo is het maar net, maar
het is niet altijd koek en ei. We
hebben wel eens woorden,
maar dat zijn gewone broer en
zus ruzies. Dat komt toch in el
ke familie voor?" Marjolein:
„Het is al een stuk minder dan
vroeger, want toen pestten we
elkaar. Nu pesten we onze moe
der. Ha, ha."
De familie Blokpoel luidde
het jaar 1991 met feestelijke ge
voelens uit. Er werden sportieve
successen aaneengeregen. Een
jaar eerder was de stemming
bedrukt na het bijna-drama,
wat zich rond Marco had afge
speeld. Tijdens een wedstrijd in
het Zeeuwse Temeuzen ver
dween de Katwijker plotseling
onder water en richting bodem.
Lange tijd was hij onvindbaar.
Aan de kant speelden zich hec
tische taferelen af want moeder
Blokpoel en Marco's toenmalige
vriendin Hanneke Koopmans
vreesden het ergste. Hanneke
Koopmans kreeg de buiten be
wustzijn geraakte Marco uitein-
FOTO LOEK ZUYDCRDUIN
delijk boven water. Na een ver
blijf in het ziekenhuis liep alles
met een sisser af, ook al beseft
hij donders goed dat hij aan de
dood is ontsnapt.
Marco: „Zoiets vergeet je na
tuurlijk nooit meer. Als ik een
wedstrijd heb, schiet het het
nog wel eens door m'n gedach
ten. Als ie eenmaal bezig bent,
ben je alles weer vergeten."
Sfeer
Het langebaanzwemmen is dus
niet zonder gevaar. Wat is er ei
genlijk nu zo leuk aan in die
specifieke tak vein sport?
Marjolein: „De sfeer onder
ling is in elk geval leuker dan
het binnengebeuren. Kijk. voor
en tijdens een wedstrijd geef je
elkaar wel eens een knal om in
goede positie te komen. Maar
daar wordt na afloop nooit
moeilijk over gedaan."
Marco: „En je bent buiten. In
zo'n zwembad is het bedompt
en hangt er meestal veel span
ning." Hij zwemt 's winters nog
wel eens een officieel baantje
mee in het overdekte bassin.
„Tijdens een estafette of zo.
Maar liever doe ik langebaan.
Dat ligt mij gewoon beter. Ik
ben geen sprinter, dat was mij
al op jonge leeftijd duidelijk."
Marjolein: „We zitten qua ge
stel hetzelfde in elkaar. Ik kan
niet starten. Als ik van het start
blok vertrek, zak ik als een
zandzak naar beneden. Marco
en ik zijn meer geschikt voor
duursporten, zoals fietsen en
zwemmen. Hij kan ook nog
goed hardlopen, maar daar heb
ik een verschrikkelijke hekel
aan."
Marco: „Als je alles bij elkaar
optelt, zou ik dus geschikt zijn
voor triathlon. In m'n achter
hoofd denk ik daar wel eens
aan, maar voorlopig zwem ik
nog liever."
Appelenel
En dat allemaal voor een appel
en een ei. Tijdens de zomer
maanden wordt de toch al aan
zienlijke trainingsarbeid nog
eens meer dan verdubbeld. Dan
ligt het duo tweemaal daags in
het water en worden er nog de
nodige kilometers gefietst.
Marjolein: „Tsja, als het water
dan koud is. dan zeg ik wel eens
tegen mezelf: wat ben je eigen
lijk een sukkel dat je dit alle
maal doet Maar er staat veel te
genover. Je leert jezelf kennen.
In deze sport moet je alles zelf
doen. je leert dus snel zelfstan
dig worden."
Marco: „Helemaal voor niks
doen we het ook niet. Als we
een goede tijd zwemmen dat
krijgen we een geringe beloning
van de club. En tegenwoordig
krijg je bij wedstrijden prijzen in
natura. Soms ook een beker.
Daar zit ik dus niet op te wach
ten."
Drijfveer is het plezier wat de
Blokpoelen aan hun sport bele
ven. Maijolein: „Grote animator
is toch wel George Sieverding.
Door hem ben ik hieraan be
gonnen. Als ik een keertje geen
zin heb, krijgt hij me weer en
thousiast. Ik moet zeggen dat ik
de laatste tiid wat meer woor
den met 'm neb. Hij vindt dat ik
er nog meer voor moet doen.
Dat kan wel zo zijn, maar er zijn
ook andere dingen in het leven.
Ik ben ook gek van m'n saxo
foon."
En Marco z'n Belgische bier
tjes. Al beseft hij dat-ie zich niet
te buiten kan gaan aan die alco
holische versnaperingen, 's
Morgens vroeg, heel vroeg,
wacht immers weer de training.
Het reisbeleid van de KNSB
is soms wat ondoorzichtig.
Yvonne van Gennip was al
twee dagen op trainings
kamp in Collalbo, maar haar
schaatsen waren in Davos.
Bij de reis tussen de trai
ningskampen in Midden-Eu
ropa van de allroundkem-
ploegen verloor Van Gennip
de schaatsen even uit het
oog. Bij een tankstop in
Collalbo werden de flistende
ijzers in de door KNSB-arts
Frank Nusse gereden auto
'geparkeerd'. Toen Nusse al
ruimschoots richting Davos
was vertrokken, werd ont
dekt dat de schaatsen in de
bagage van de drievoudige
Olympisch kampioene ont
braken. Een telefoontje om
Nusse op het 200 kilometer
lange traject van Collalbo in
Noord-Italië naar Davos te
waarschuwen bleek vergeefs.
Uiteindelijk moest de
Amerikaanse Bonnie Blair er
aan te pas komen om Van
Gennip gisteren haar schaat
sen te brengen.
Van Gennips Duitse con
currente Gunda Niemann, de
favoriete voor de Spelen van
Albertvilile. maakte het in het
verleden overigens bonter.
Bij de wereldtitelstrijd in Cal
gary (1990) vergat Niemann
(toen nog Kleemann gehe
ten) gewoon haar beste paar
schaatsen mee te nemen.
Landgenote Jacqueline Bör-
ner veroverde op de Olympic
Oval toen de wereldtitel.
Voetelink
Sandra Voetelink doet van
daag niet mee aan de we
reldbekerwedstrijden in
Collalbo. De nationale kam
pioene op de 1500 meter is
geveld door griep. Voetelink,
die het afgelopen weekeinde
in Heerenveen als tweede
eindigde op de 500 en 1000
meter, is momenteel thuis in
Alkmaar.
AMSTELVEEN «ANP
Delta-Lloyd/AMVJ en Pierre
Mathieu hebben gisteren hun
verbintenis met negen weken
verlengd. Twee dagen na de be
kerfinale, op 16 maart, loopt het
contract tussen de trainer-
/coach en de Amstelveense vol
leybalclub af.
Mathieu (48) werd rond de
jaarwisseling voor elf dagen
aangetrokken om de ontspoor
de dè ploeg naar de halve fina
les om de volleybalbeker te
loodsen. Dat lukte de Brabander
afgelopen woensdag. Mathieu
heeft nu als opdracht AMVJ
naar de finale te leiden, maar
dan dient eerst Al com/Cap 11e
verslagen te worden.
Ook als Mathieu zijn doel niet
bereikt, blijft hij tot 16 maart in
dienst. De clubleiding heeft de
'troubleshooter' alle volmach
ten verstrekt. Ad van de Velden
zal de Brabander assisteren.
WELLINGTON Reuter
Een Nieuwzeelandse zwem
mer wordt tijdens de Olym
pische Spelen in Barcelona
financieel ondersteund door
een stripteaseclub. Toni Jeffs
mag zijn zwembroek even
wel aanhouden. Dat heeft de
eigenaar van Tiffany's nacht
club in Wellington de deel
nemer aan de 50 en 100 me
ter vrij verzekerd.
Jeffs kwam op de proppen
met deze ongewone sponsor
nadat talloze conventionele
geldschieters geen brood za
gen om de zwemmer als re
clameobject te gebruiken.
