Extra Ook Albanië wacht winter Niemand regeert het land Donderdag 19 december 1991 Redactie: 023-150225 «JAN VAN DER NAT en FRANS VISSER* Vormgeving: ESTHER NYPELS 23 De hernieuwde recente poging van enkele dui zenden Albanezen om het land via de haven van Vlora op wrakke schepen te ontvluchten, is niet alleen een uitvloeisel van de beroerde economi sche situatie in Albanië. Een minstens zo belang rijke drijfveer voor het desperate 'redde wie zich redden kan' is er één van psychologische aard: het gevoel van absolute uitzichtloosheid en on geduld. Niettegenstaande hen duidelijk voor ogen stond welk bizarre lot duizenden gevluchte voorgangers medio augustus na aankomst in het ongastvrije Bari was beschoren, probeerde thans op nieuw een menigte tegen elke logica in naar het westen te ontkomen. Uit pure wanhoop en op hoop van zegen. De Sovjetunie en China waren de belangrijkste leveranders van vrachtwagens en landbouwtrekkers, en sinds Albanië de banden met deze landen verbroken heeft, bestaat er een groot tekort aan reserveonderdelen. foto ap HEERLEN/TIRANA FRITS SCHILS De spanning in de kleinste van de Balkanre publieken loopt opnieuw op. Na de politie ke liberalisering hebben de verpauperde Al banezen reikhalzend uitgekeken naar een inhoudelijke verbetering van hun levens omstandigheden. Daarvan is nog niet veel terechtgekomen. Het buitenland springt overigens wel bij. Italië stuurt tot het einde van dit jaar 120.000 ton voedsel (suiker, olie, meel) naar Albanië in de hoop daar door een hernieuwde stormloop van Alba nezen op zijn kusten te voorkomen. De VS heeft duizenden militaire rantsoenen van Saudiarabië naar Tirana overgevlogen en de EG verscheept thans 50.000 ton graan naar Albanië onder gelijktijdige aankondiging dat weldra babyvoeding en geneesmiddelen ter waarde van zes ton volgen. Om de ern stigste voedseltekorten op te heffen, zijn tot het einde van het jaar nog leveranties tot een bedrag van 150 miljoen dollar nodig. De ondersteuning vanuit het buitenland is echter nog onvoldoende gestructureerd. Daar komt bij dat de bevolking in afgelegen bergstreken van Albanië door het ontbre ken van transportmiddelen vaak verstoken blijft van bevoorrading. Oproep In een dramatische oproep tot de G-24 de vierentwintig westerse industrielanden heeft de minister van economische za ken en vice-premier, Gramoz Pashko, om meer buitenlandse ondersteuning verzocht. Volgens de minister is één op de tien kinde ren in Tirana ondervoed. Op het platteland is de situatie aanmerkelijk slechter. Er is ook grote behoefte aan geneesmiddelen en medische apparatuur, waarvoor voortaan geen invoerrechten meer hoeven worden betaald. De aanhoudende malaise is gedeeltelijk toe te schrijven aan de langdurige stakingsgolf in mei van dit jaar. Toen lag vrijwel het hele Albanese produktieapparaat enkele weken stil. Overigens was op dat moment wegens een tekort aan grondstoffen in tientallen staatsbedrijven al niets meer mogelijk. Pas hko verduidelijkte enige tijd geleden in het parlement waartoe de vrije val van de Alba nese economie heeft geleid. In vergelijking tot 1990 is de produktie in industrie en landbouw met de helft geslonken. De ar- beidsproduktiviteit in de industriële sector daalde met 31 procent, terwijl het gemid delde loon met 16 procent steeg. De buiten landse schuld van Albanië groeide in ander half jaar van nul naar omgerekend 800 mil joen gulden. Over 1990 bedroeg het begro tingstekort 3,2 miljard lek (1 dollar 30 lek tegen de officiële koers; op de zwarte markt doet de dollar 40 lek). Gedurende de eerste acht maanden van het lopende jaar is het tekort opgelopen tot 4,4 miljard. Verwacht wordt dat het deficiet aan het einde van het jaar 6,9 miljard lek bedraagt. Dit tekort komt neer op 70 procent van het nationaal inkomen. De reserves aan buitenlandse va luta zijn volledig opgebruikt. Vorig jaar sloten 250 staatsondernemingen af met een gezamenlijk verlies van circa een miljard lek. Het exportprogramma wordt dit jaar slechts voor 35 procent gerealiseerd. De uitvoerquota voor chroom, koper, tabak, si garetten, groenten, fruit en dergelijke zijn bij lange na niet gehaald. Normaliter is 60 procent van de Albanese deviezenopbreng- sten afkomstig van de export van chroom, nikkel, koper en energie (elektriciteit uit waterkracht). Modernisering De herstructureringsplannen van de eerste niet-communistische regering in Albanië komen min of meer overeen met de gang van zaken in de oosteuropese landen die het rode iuk hebben afgeworpen. Zo ligt het in de bedoeling dat de staatsindustrie in kleinere eenheden hervormd wordt. Het aandeel van de zware industrie (70 procent) zal ten gunste van de sector verbruiksgoe- deren worden teruggebracht. Modernise ring is het sleutelwoord. Een van de prioriteiten in dit verband is de totale metamorfose van de glas- en porce- leinfabriek Tirana. Buitenlandse investeer ders zijn welkom. Tirana heeft verzocht om toelating tot het Internationale Monetaire Fonds en de Wereldbank. Met de EG bestaan sinds eind juli diploma tieke betrekkingen. De Gemeenschap is be reid het hervormingsbeleid economisch te ondersteunen en met de Albanezen een handels- en samenwerkingsverdrag te slui ten. In januari van dit jaar sloot Tirana een economisch akkoord met Turkije. Krach- Ondanks slechte ervaringen met de Italiaanse autoriteiten, proberen Albanezen nog steeds hun land te ontvluchten. De economische problemen blijken ook uit het grote tekort a tens deze overeenkomst vloeiden 30 mil joen dollar naar de Eximbank. Ruim de helft daarvan is bestemd voor de invoer in Albanië van Turkse produkten. Het reste rende bedrag komt ten goede aan Turkse investeerders. Naar verluidt zijn thans ook onderhandelingen gaande over een totale vernieuwing van de veertig jaar oude tex tielfabriek Tirana (volgens de communisti sche overlevering het eerste en enige ge schenk dat Albanië onder Hodzja van de Sovjetunie heeft aangenomen) alsmede over investeringen in spinnerijen, weverijen en confectiefabrieken. Ook Italiaanse ondernemingen zetten voet aan wal in Albanië. In Shkodra is een vesti ging van 'Adelchi-Albania' begonnen met de fabricage van 4000 paar schoenen per dag. Technologie en materiaal zijn afkom stig uit Italië. Verder ligt het in de bedoeling dat het Italiaanse concern Ombreloffidio Verry in samenwerking met de metaalwa- renfabriek Gjirokaster jaarlijks 300.000 pa raplu's vervaardigt. Vrijwel onmiddellijk na de eerste democra tische verkiezingen van maart sloot de Al banese overgangsregering een contract met twee westelijke oliemaatschappijen over de exploratie van een 2000 vierkante kilometer groot areaal voor de kust van Noord-Alba- nië. Partners van het Albanese ministerie van Industrie, Mijnbouw en Industrie zijn de Deminex Deutsche Erdölversorgungsge- sellschaft en de Oostenrijk OMV/AG. Onlangs heeft de Albanese ministerraad be sloten de import van een hoeveelheid goe deren te vergemakkelijken. Anderzijds wil len de autoriteiten de verstoorde handels balans verbeteren. Op levensmiddelen wordt voortaan ook geen invoerbelasting meer geheven. Door de staat geïmporteerde consumptiegoederen zullen in Albanië uit sluitend tegen harde valuta worden ver kocht. Bovendien kunnen buitenlandse fir ma's en individuele ondernemers er voort aan zaken doen in Albanese munt. Platgebrand De overgang van het coöperatieve systeem naar de privatisering van de landbouwgron den een van de hoofdpijlers van het hui dige regeringsbeleid gaat gepaard met een golf van vandalisme, die voortkomt uit onbegrip onder de boeren over de voorge nomen herstructurering en woede over zelfbevoordeling, waaraan de (communisti sche) leiders van de gecollectiviseerde be drijven zich schuldig maken. Volgens een recent regeringsbesluit komt iedere boer een lap grond toe van 0,2 hectare. Gezinnen mogen 4000 vierkante meter voor eigen ge bruik bebouwen. In grote delen van Albanië komt de herver deling van land echter helemaal niet van de grond. Het felste verzet tegen de privatise ring openbaart zich in het oerconservatieve Noord-Albanië. Maar ook elders gaan boe ren regelmatig op de baricaden uit protest tegen het feit dat communistische dorpschefs bezig zijn op eigen houtje grond te verdelen, waarbij onrechtmatige begun stiging van verwanten en vriendjes schering en inslag is. Als reactie op deze misstanden hebben woedende boeren de laatste maanden ko lossale vernielingen aangericht. Niet min der dan 725 scholen werden platgebrand. Dit verklaart waarom Italië de Albanezen vorige maand op grote schaal met school- meubilair en lesmateriaal te hulp is geko men. Verder werden opslagplaatsen en be stuursgebouwen van de gecollectiviseerde bedrijven verwoest. In het district Peshko- pia (Noord-Albanië) maakten uitzinnige agrariërs uit onvrede over het feit dat zij van beloofde graanleveranties verstoken bleven, de regionale watervoorziening onklaar. Aangezien grote delen van de landbouw grond thans aan niemand toebehoren, heb ben de boeren geweigerd de akkers in te zaaien met het gevolg dat nu de winter in aantocht is de voedselsituatie ter plek ke weldra dramatisch zal verslechteren. Minimumloon Ter gedeeltelijke compensatie van de prijs stijgingen is het minimumloon in septem ber verhoogd tot 675 lek per maand (ƒ40,50). Albanezen die nu als gevolg van de geleidelijke overgang naar de marktecono mie hun baan verliezen, krijgen gedurende zes maanden een uitkering die 70 procent van het minimumloon bedraagt. Daarna ontvangen zij een half jaar lang nog maar 60 procent. Minister Pashko verwacht dat aan het einde van dit jaar 250.000 tot 280.000 mensen werkloos zullen zijn. Naar het zich laat aanzien, zit rond de jaarwisse ling bijna 40 procent van de zeer jonge be roepsbevolking in de niet-agrarische sector zonder baan. Tegen de achtergrond van stakingen in de kolenmijnen en de olie-industrie heeft de regering nu besloten het staatstoezicht op negentig procent van de prijzen op te hef fen. Staatsondernemingen mogen voortaan vrijelijk of in overleg met elkaar de prijzen vaststellen. Dat heeft wel tot gevolg dat nogal wat bedrijven moeten sluiten of zich op andere activiteiten moeten toeleggen. De prijzen van olie en gas blijven onder het toezicht van de staat, maar worden wel vastgesteld aan de hand van de prijzen op de wereldmarkt. Het loslaten van de prijzen is een eerste stap op weg naar de beoogde vrije-markteconomie. Machteloos De geleidelijke ontmanteling van het com munisme heeft ertoe geleid dat de crimina liteit met sprongen is toegenomen en de openbareorde zwaar in de verdrukking is gekomen. Een journalist van het Albanese persbureau ATA: ,,De misdaad tiert welig. Hotels zijn onveilig geworden. De politie staat machteloos. Van een samenhangend beleid is geen sprake. Niemand regeert het land". Vergeleken met 1990, toen de situatie ook al verre van rooskleurig was, is het aantal be rovingen op straat met 76 procent toegeno men, de hoeveelheid winkeldiefstallen met 300 procent. Van januari tot en met oktober zijn al 73 procent meer moorden gepleegd dan in het hele jaar 1990. Misdadigers ont trekken zich aan strafvervolging door naar Griekenland te vluchten. Volgens de Alba nese justitie zijn dat er een kleine 200. Ook zo'n 2000 gedeserteerde Albanese militai ren zijn naar Griekenland uitgeweken. De mafia is opgestaan, de zwarte handel bloeit, maar de regering is niet in staat de orde te handhaven. In westelijke diploma tieke kringen te Tirana verluidt dat groepjes waarbinnen (ex-)communisten actief zijn. al veel macht naar zich toe hebben getrok ken. Gefluisterd wordt zelfs dat dat achter de particuliere onderneming Illyria-holding het complete achterover gedrukte vermo gen van de familie Hodzja schuil gaat. De zaakwaarnemer', zou grootse plannen heb ben: winkelcentra, hotelketens en een inter nationaal vliegveld. Oppositieleider Salih Berisha zei het een jaar geleden al: „Albanië kan alleen door middel van een Marshall-plan worden ge red. Gelijk heeft Berisha, maar zo'n operatie kost wel vele miljarden. Albanië moet im mers van de grond af worden opgebouwd, met als basis een compleet nieuwe, twintig ste eeuwse infrastructuur. Geslepen lieden liggen al op de loer. Of dat allemaal in het belang van het zich moeizaam oprichtende Albanië is, blijft vooralsnog een open vraag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 23