Rtv show
'Ik draai zelf
cd de hele dag'
Omroepstichtingen onder vuur
Army Of Lovers geweerd
uit Artsen zonder Grenzen
Op de bühne wordt echt een keihard vak bedreven
Dinsdag 17 december 1991 Redactie 023-150191/023-150192 ineke van der meer jan van der nat gerard van putten Vormgeving; andries detmar
10
Het Commissariaat voor de Me
dia wil weten wat de diverse
stichtingen die de Hilversumse
omroepen er op nahouden,
voor financiële activiteiten ont
plooien. De controlerende in
stantie heeft inmiddels een brief
naar alle zendgemachtigden la
ten uitgaan, waarin informatie
over de geldstromen in déze
stichtingen wordt gevraagd.
Het is volgens - een woord
voerster is het de bedoeling dat
Commissariaat voor Media wil zicht op sponsorgelden
het commissariaat inzicht in die
geldstromen krijgt. „In de Eu
ropese richtlijn staat dat spon
soring mag, mits die sponsor
duidelijk vermeld wordt. Minis
ter d'Ancona heeft al eens eer
der aangegeven dat in de toe
komst de omroep voor dertig
procent gefinancierd moet wor
den uit eigen inkomsten. Wij
willen door dit onderzoek een
beeld krijgen van het sponsor
bedrag dat in Nederland om
gaat, zodat we in staat zijn te
beoordelen of het uitgangspunt
van de minister haalbaar is", al
dus de woordvoerster van het
Commissariaat.
Omroepen zijn verplicht de
vragen van het Commissariaat
te beantwoorden. Volgens de
woordvoerster is het niet zo dat
het verzoek wordt gedaan om
dat er een verdenking zou be
staan tegen een of meerdere
stichtingen. „We willen nu ein
delijk inzicht krijgen in die geld
stromen. Als de antwoorden
van de omroepen daar aanlei
ding toe geven, zullen we na
tuurlijk vervolgvragen stellen".
In Hilversum houden diverse
omroepen er stichtingen op na.
Zo leidt de Stichting Heuvellaan
van de VARA bijvoorbeeld een
duister bestaan, heeft de NCRV
de Stichting Schuttersweg en
koestert Veronica de Veronica
Omroep Stichting.
HEINZ
VROEGER bestonden er nog boeren. Met een
derderangs-nummer kon je toen als artiest nog
je brood verdienen in de provincie. Maar die
boeren bestaan niet meer. Iedere boer zit 's
avonds voorde tv naar 12 netten te kijken. Hij
weet net zo veel als de meneer uit de stad. (Piet
Bam bergen)
STRIPS
BOLLEBOOM
BOES
Bij Army Of Lovers
heeft het vrijzinnige
imago van ons land
onverwacht een flinke deuk op
gelopen. Oorzaak: het te elfder
ure schrappen van het extrava
gante Zweedse trio uit een van
zes televisie-specials in de
serie 'Artsen zonder Grenzen'.
De jongste Scandinavische dis
co-sensatie zou aflevering drie
hebben opgefleurd met haar
nieuwe troetelschijf 'Obsession',
ar het optreden van Army Of
Lovers bleek bij nader inzien
toch niet door de beugel te kun
nen. Althans, niet volgens de
medewerkers van de medische
hulporganisatie en het produk-
tieteam van Veronica.
Was 's werelds meest deca
dente 'legereenheid' zelf met
stomheid geslagen over de af
keuring achteraf, platenpromo-
tor Lex Coesèl was ronduit
woest. „We hebben alles gedaan
om te voorkomen dat er ver
keerde gedachten over dit gas
toptreden zouden kunnen ont
staan. Meerdere keren zijn de
kostuums aangepast en Army
Of Lovers heeft zich echt voor
beeldig gedragen. Kortom, ie
dereen leek tevreden. Na de
laatste opnamen zijn we dan
ook weggegaan in de veronder
stelling dat alles in orde was.
Daarom is deze verwijdering
echt een onverteerbare zaak,
aldus de Gooise artiestenbege
leider annex plugger.
Dat Army Of Lovers dit keer
zeker niet wilde shockeren staat
buiten kijf. Want meldde de
Army Of Lovers, niet welkom bij Artsen zonder Grenzen.
blondgelokte Alexander Bard in
zijn hoedanigheid van zanger
en toetsenist nog tijdens de re
petities in alle ernst: „We heb
ben grote bewondering voor het
werk van Artsen zonder Gren
zen en beschouwen het als een
eer ook een kleine bijdrage te
kunnen leveren. In Zweden
hebben we pas nog in een
soortgelijk programma voor het
Rode Kruis opgetreden. Daar
was iedereen zeer blij mee,
want dankzij onze verschijning
werd eindelijk weer eens een
jonger publiek bereikt."
Piet Bambergen doet het kalmer aan
Catherine Keijl:
kort Amerikaans
in 5 Uur Show
Speciaal met het oog op de afle
vering van de 5 Uur Show die
RTL 4 maandagmiddag tussen 5
en 6 uur op het scherm brengt,
verbleef Catherine Keijl een
aantal dagen in New York. Ze
maakte er een uitgebreid inter
view met Adam Curiy, Patricia
Paay en hun dochtertje. Curry
en Paay zullen tijdens het ge
sprek enkele onthullingen doen
over hun privéleven en ook over
hun werk.
In deze special van de 5 Uur
Show is ook te zien hoe New
York massaal in de ban van
Kerstmis is. Etalages zijn ver
sierd met weelderig kerstattri
buten en Catherine Keijl was
ook ter plaatse op het moment
dat de 24.000 lichtjes van de gi
gantische kerstboom in het
Rockefeller Centre werden aan
gestoken.
Keijl bezocht ook een van de
duurste juwelierszaken in New
York. Van het collier en de oor
bellen die ze wilde kopen moest
ze afzien. Aan het collier hing
een prijskaartje met daarop een
bedrag van 300.000 dollar, ter
wijl de oorbellen altijd nog
33.000 dollar deden.
Ten slotte in de speciale 5
Uur Show van maandag een
portret van de beroemde speel
goedwinkel FAO Schwarz. De
opnamen hier werden overi
gens tijdelijk onderbroken, om
dat de cameralieden op zeker
moment meer aandacht voor
het speelgoed hadden dan voor
Catherine Keijl en haar wensen.
(Maandag 23 december op
RTL 4, om 17.00 uur)
Ik ben loost en lk mag het
weten", verklaart Piet
Bambergen de Neder
landse 'vertaling' van de oor
spronkelijke titel 'Bedside
manners'. „Die Hollandse titel
slaat qua vertaling natuurlijk
nergens op, maar dat geeft
niet"
Het verhaal van 'Joost mag
het weten' speelt zich af in een
klein provincieplaatsje. „Ik be
heer tijdelijk het hotel van mijn
zuster die op vakantie is, maar
ik ben dat werk dus helemaal
niet gewend. Hoe het daar reilt
en zeilt met alle etiquettes, daar
weet ik niks van. Twee stelletjes
hebben in dat hotel afgespro
ken. De mannen hebben een
goede reden om niet hun echte
namen op te geven en noemen
zich allebei Jansen. Zodoende
raakt alles in de war, het is een
enorm gedoe!"
„Ik moet zeggen, dat we er
een hele leuke voorstelling van
hebben gemaakt. Maar in Enge
land vond ik er niet veel aan.
Daar speelde John Inman van
'Are you being served' de
hoofdrol. Hij ging op de van
hem bekende homofiele toer.
Als mr. Humphries. Dat is leuk
in een televisieserietje, maar om
daar nou de hele avond mee op
de bühne te staan... Zoals ik 'm
speel neemt die klunzige hotel
manager de boel helemaal oVer.
'Hé mevrouwtje, wat ken ik
voor je doen?' Een brutale rot
man, die dwars door de porse
leinkast van de hoteletiquette
ramt."
Openbaring
„Met goedkeuring van de schrij
ver Derek Benfield hebben we
het stuk drastisch veranderd.
We, dat zijn Rudi (Falkenhage,
Bambergens tegenspeler), regis
seur Walter van der Kamp en ik.
Toen Benfield het gezien had
zei hij: 'Dit is voor mij een
openbaring. Het is veel beter
dan de Engelse opvoering'. Dat
vónd ik nogal wat."
Er moest vooral gesleuteld
worden aan het verschil in Brit
se en Hollandse smaak. „We
hebben rekening gehouden met
Nederlandse maatstaven. In En
geland gaan ze er voor Holland
se begrippen toch nog wel eens
effe 'doorheen'. Zij gaan fiks op
de sexy toer. Als daar een vrouw
op een bed valt, gaan meteen
de benen in de hoogte. Dat
hebben we er allemaal uitge
haald. We wilden een voorstel
ling maken waar iedereen zich
bij amuseert en waar niemand
zich aan kan storen."
„Het is namelijk niet nodig. In
Willeke Alberti in kerststemming
Piet Bambergen: „Ik ben niet meer zo'n jongen van 200 keer per seizoen. Ik vind het nog steeds leuk om te
doen, maar dan moet het wel leuk blijven." foto gpd
Engeland is een vrouw met de
benen omhoog een geheide
lach, de dames in de bloeme
tjesjurken huilen daar om, ze
vréten het! In Nederland kun
nen we ook op een andere ma
nier aan die lach komen; wij
zijn niet zo dubbelzinnig."
„Maar kijk, als je niet van
klucht houdt zijn we natuurlijk
uitgesproken. Dit is tóch een
geijkte klucht. En waar leunt die
op? Op misverstanden. Ieder
een weet hoe het in elkaar
steekt, behalve degene die het
speelt."
Piet Bambergen is intussen
de zestig gepasseerd; het 40-ja-
rig artiestenjubileum is in stilte
gevierd. Hij doet het wat kalmer
aan, nu. 'Joost mag het weten'
heeft een half seizoen gelopen,
45 voorstellingen van septem
ber tot december. „Ik ben niet
meer zo'n jongen van 200 keer
per seizoen. Ik vind het nog
steeds leuk om te doen, maar
dan moet het wel leuk blijven."
Bambergen kent de Neder
landse zalen op zijn duimpje.
Hij heeft het publiek voor zijn
ogen zien veranderen. „Ik ga nu
effe heel eigenwijs over vroeger
praten. Toen bestonden er nog
boeren. Met een derderangs
nummer kon je als artiest toen
nog je brood verdienen in de
provincie. Maar die boeren be
staan niet meer. Iedere boer zit
's avonds voor de tv naar 12
netten te kijken. Hij weet net zo
veel als de meneer uit de stad.
Nee, hij weet méér. Want die
meneer uit de stad gaat nog wel
eens een avondje uit en de boe
renman zit elke avond van net
naar net te switchen. Hij denkt:
ik heb het ding er staan, dan zal
'ie branden ook! De boerenman
laat zich geen knollen meer
voor citroenen verkopen."
„Het enige verschil merk ik in
de buurt van plaatsen als Stap
horst. Dan moet je met sexuele
dingen héél summier zijn. Toen
René (van Vooren, Bambergen's
oude makker van de Mounties),
Joke Bruys en ik in Staphorst
'Drie in de pan' speelden von
den de mensen het niet zo mooi
dat Joke iets met René had en
vervolgens weer iets met een
ander, terwijl ze eigenlijk met
mij getrouwd was. Hoewel we
dit soort dingen altijd al heel in
gehouden spelen. Bij ons krij
gen de mensen niks te zien, je
kunt gerust je vrouw en kinde-
Bambergen kruipt niet in de
huid van een ander. „Tom
Manders plakte een snor op,
zette een bolhoedje op en hij
schminkte zich tot-ie Doms
was. Maar ik ben die Amster
damse jongen. Sommige men
sen vinden me leuk en anderen
accepteren me niet. Het lijkt bij
mij altijd alsof ik maar wat doe.
Maar dat is niet waar, alles is
verdomd goed gerepeteerd. Al
houd ik me niet elke avond
exact aan de tekst. Anders wordt
het zo'n lesje dat je uit je hoofd
hebt geleerd. Een klein beetje
schmieren mag wel, zolang het
publiek het maar leuk vindt. Je
moet niet alleen maar gaan
schmieren met collega's onder
elkaar. De mensen in de zaal
hébben betaald, de mensen op
toneel wórden betaald, dat mag
je nooit vergeten."
Lachebek
Geen grotere lachebek op de
Nederlandse bühne dan Piet
Bambergen. Toch is ook die
vrolijke Amsterdamse jongen
van de gestampte pot erachter
gekomen dat juist op die bühne
echt een keihard vak wordt be
dreven. „Mijn collega Fred Ple
vier (voorganger van René van
Vooren bij de Mounties, red.)
kwam heel plotseling te overlij
den. Maar een paar weken later
belden ze me rustig op met de
vraag of ik toch kwam. Ik zeg:
'Mijn collega is dood, hoe kun je
dat nou vragen?' 'U kunt toch
wel een ander nemen', zeiden
ze dan. Keihard!"
„In een blijspel had ik eens
een grap over een hartaanval. In
die tijd overleed mijn eigen va-1
der aan een hartaanval, 's
Avonds moest ik wél die grap
maken. Ik zal je vertellen dat er
dan weinig te lachen valt."
In navolging van Bing
Crosby, Cliff Richard, Ro
ger Whittaker, Shirley Bas-
sey, Frank Sinatra, Lee Towers,
Bonny St. Clair en vele, vele an
deren heeft Willeke Alberti zich
dit jaar ook maar eens gewaagd
aan de muzikale kerstbood
schap. En mevrouw Lerby blijkt
waarachtig best tevreden met
hetgeen ze het publiek te mel
den heeft. „Leuk hè, zelf draai ik
de cd de hele dag. Ik vind het zo
mooi wat we hebben gemaakt."
Op haar kerst-cd staan niet
alleen typisch Nederlandse
stukken, er staan ook bewerkin
gen op van kerstliedjes van on
der anderen Chris Rea, George
Michael, Jose Feliciano en Paul
McCartney.
„Het was een idee van de
mensen van de platenmaat
schappij. En ik vond het een
heel goed idee. Temeer omdat
ik denk dat ik geen uitgespro
ken platen-artiest ben. Daar
mee bedoel ik: ik ben niet ie
mand die het van hits moet
hebben en dat wil ik ook niet.
Zaaloptredens: ik doe ze niet zo
veel. Als je mij nu vraagt wat ik
ben, dan zeg ik: ik ben een tele
visie-artiest: acteren, musicals
en 'af en toe een plaat, een cdD.
Maar, dat heb ik ervaren in de
loop van de tijd: een lp van mij
moet altijd aan een thema zijn
gekoppeld. Anders verkoopt hij
niet".
Je hebt toch een pracht van
een cd gemaakt met daarop Tel
kens weer'en 'Samenzijn'?
„Ja, maar om de een of ande
re reden heeft die plaat niet ver
kocht. We hebben dat doorge
praat en het blijkt dat als er een
thema is en als ik daaraan mijn
steentje bijdraag de boodschap
wel overkomt".
„Kerstmis: het is mijn feest. Ik
hang aan kerst. Soren heeft dat
ook. Het is goed dat we dat alle
twee hebben. Dan hoef je over
een aantal dingen niet eens
meer te praten. Je krijgt van
vroeger, van thuis, dingen mee.
Niemand neemt je dat meer af.
Maar het blijft avonturen of je
dat met iemand kan voortzet
ten. Nu geven we het aan de
kinderen door".
Vertel dan maar even hoe
je het repertoire voor je Kerst-CD
hebt samengesteld.
„Mijn broer Tonny heeft dat
gedaan, toen de uitnodiging er
eenmaal was. Hij had net zo
goed als ik herinneringen aan
het kerstfeest bij ons thuis. Dat
pappa dan platen draaide. En
dat waren niet de geijkte. Dan
zei hij: 'Jongens, ik heb hier iets,
jullie zullen er wel niets aan vin
den' en dan kwam er wat..."
Je hebt goede vertalers,
tekstschrijvers, bewerkers voor
de teksten gevonden.
„Herman Pieter de Boer be
schouw ik als m'n favoriete
schrijver. Jan ten Hoopen heeft
teksten vertaald, ook prachtig.
Net als H. Kooreneefen, John
Ewbank en niet te vergeten P.
van Asten. Het is een eigentijdse
kerstplaat geworden".
Je had er ooit al een, met je
vader samen.
„Ja. Zo lang geleden alweer.
Het was een plaat met Goede
Nacht, Heilige Nacht. Dat was
er een met kinderstemmen en
kling-klokjes-klingelingeling. Je
moet dat in de tijd plaatsen,
maar ik ben ervan overtuigd dat
die plaat over dertig jaar nog
goed is. Het is klassiek repertoi-
Willeke Alberti: „Kerstmis: het is mijn feest. Ik hang aan kerst. Soren
heeft dat ook. Je krijgt van vroeger, van thuis, dingen mee." foto gpd
