Zaken 'Druppel op de gloeiende plaat' 'We zijn bedrijfsmatiger gaan werken' 'Nieuw congrescentrum in Leiden nodig' Katwijks bedrijfsleven kijkt over grenzen heen Woensdag* 11 december 1991 Redactie: 071-161400* willem spierdijk CAROLINE VAN OVERBEEKE Eindredactie: PAUL DE TOMBE Vormgeving: RUTGER J HOOGERDUK 21 STAND VAN NIEUWSLIJN Eurosociëteit in Leiden LEIDEN Omdat veel bedrijven nog niet helemaal op de hoog te zijn van de veranderende marktomstandigheden in 1992 heeft de Kamer van Koophandel in Leiden de Eurosociëteit Rijnland opgericht. De bedoeling is om ondernemers tijdens korte bij eenkomsten té informeren over de veranderingen. De eerste bij eenkomst is morgenmiddag van 15.30-18.30 uur in het gebouw van de Kamer aan de Stationsweg. Onderwerp: normalisatie-ei sen en certificering van kwaliteitseisen. Nieuwe topman Fasson LEIDEN Fasson, fabrikant van zelfklevende materialen heeft een nieuwe topman: de Deen Bent Lindner (47) is met ingang van 1 december benoemd tot group vice president van Fasson Europa. Lindner is vanuit het kantoor in Leiden verantwoorde lijk voor de produktie- en marketingactiviteiten van de dertien verkoopkantoren in Europa. Fasson heeft in deze regio fabrieken in Hazerswoude en Alphen aan den Rijn en kantoren in Leiden en Alphen. Hier werken 600 mensen. In Europa heeft Fasson 2000 werknemers in dienst. Sluiting Kamsteeg Hillegom HILLEGOM/LISSE Met ingang van 15 december wordt de vestiging van Kamsteeg Autobedrijven aan de Weeresteinstraat in Hillegom gesloten. De activiteiten worden verplaatst naar de vestiging in Lisse aan de Gladiolenstraat. Volgens Kamsteeg is het onderkomen in Hillegom te klein en is uitbreiding van het garagebedrijf niet mogelijk. Alle Hillegomse werknemers hebben binnen het bedrijf een nieuwe arbeidsplaats gevonden. KATWUK» WILLEKE HEUKOOP „Niet zozeer de mogelijkheid tot vestiging van nieuwe bedrij ven, maar eerder de groeikans voor de huidige bedrijven, maakt een uitbreiding van het aantal vierkante meters be drijfsterrein voor Katwijk nood zakelijk. Het grootste lokale in dustrieterrein 't Heen is vol en de bedrijven die er zitten heb ben geen plek meer om te •groeien en zitten 'boven op el kaar'. Bij het zoeken naar oplos singen voor dit ruimteprobleem is het van belang over de ge meentegrenzen heen te kijken." Voorzitter P. de Haas van de Katwijkse Vereniging voor Indu- r. strie en Handel (KVIH) stelt vast dat het goed gaat met het Kat wijkse bedrijfsleven maar dat dè problemen zich vooral toespit sen op het gebrek aan ruimte. Aangezien Katwijk zelf tot aan de rand toe is volgebouwd en de voorkeur van de gemeente in eerste instantie uitgaat naar wo ningbouw op de spaarzame open plekken, is het volgens de Haas onontkoombaar de be drijfsruimte buiten de gemeen te te zoeken. „In dit gebied zijn Katwijk, Noordwijk, Voorhout en Rijns burg de belangrijkste woonker nen. Om de woon-werk-pendel zo klein mogelijk te houden, moeten bedrijven goed bereik-, baar zijn en dus bij voorkeur langs de autowegen liggen." Samen met de Kamer van Koophandel Rijnland en het re gionale agrarische bedrijfsleven -formuleerde de #KVIH onlangs een reactie op de Structuur schets voor de Duin- en Bollen streek. Het regionale bedrijfsle ven vindt dat daarin te weinig rekening is gehouden met haar belangen. De organisaties plei ten voor de ontwikkeling van een bedrijvenstrook vanuit 't Heen langs de SI in Noordoos telijke richting. Ook Katwijk zou van die ruimte goed gebruik kunnen maken. De Haas; „Een dergelijk groot terrein zou bo vendien rendabel worden voor het openbaar vervoer, zeker als Voorhout in de,toekomst een station krijgt. In 't Heen heeft Nog weinig uitzendbanen voor langdurig werklozen Hoewel uitzendbureaus zich sinds kort inspannen om langdurig werklozen aan tijdelijk werk helpen, levert deze 'vergoedingsregeling uitzendarbeid' (vu), nog niet veel op. In Leiden voeren vier uitzendbureaus, waaronder het commerciële Randstad, de regeling uit. De resultaten zijn mager: Randstad heeft in twee jaar tijd dertien werklozen aan een uitzendbaan geholpen, Luba heeft zes mensen geplaatst en ASB, dat vanaf april dit jaar meedoet, twee. Het niet-commerciële Start scoort het hoogst met 20 plaatsingen. LEIDEN CAROLINE VAN OVERBEEKE Loes Iedema, vu-intercedente van Randstad, houdt zich ge middeld een dag per week met de regeling van de arbeidsvoor ziening bezig. Doel van de rege ling: langdurig werklozen werk ervaring laten opdoen in uit zendbanen. De uitzendbureaus proberen kandidaten, werklozen die door het arbeidsbureau zijn geselec teerd, aan een tijdelijke baan te helpen. Die werkervaring kan uiteindelijk leiden tot eert vaste aanstelling. De werkgever krijgt een aantrekkelijke subsidie als hij een langdurig werkloze mi nimaal 12 weken, 15 uur per week, in dienst neemt: 33 pro cent van de loonsom. Deze sub sidie loopt op tot maximalal 48 procent. Duurt de arbeidsover eenkomst langer dan een; jaar, dan krijgt de werknemer gedu rende maximaal vier jaar een premievrijstelling. De mensen die voor de rege^ ling in aanmerking komen, zijn minimaal twee jaar werkloos, voor etnische minderheden geldt de regel dat ze tenminste een jaar werkloos moeten zijn. Randstad krijgt geld voor de in spanningen maar zegt daarop geen winst te maken. „We spe len quitte", aldus Iedema. Randstad-manager Anne-ma- rijkè Passchier: „We doen dit ook niet uit commerciële over wegingen maar puur uit maat schappelijke verantwoordelijk heid. We zijn er bij voorbaat van uit gegaan dat het ons niks zou opleveren." Iedema houdt zich vooral be zig met het inschrijven van de kandidaten, adviseren over op leidingen en het bezoeken van bedrijven. Eventueel gaat ze mee naar éen sollicitatiege sprek. Kandidaten die aan het werk gaan, krijgen extra begelei ding van de werkgever. Pas schier: „Daar is die subsidie ook voor bedoeld. Maar we moeten goed opletten dat het geen 'prijskopen' wordt voor werkge Loes Iedema (links) en Anne-Marijke Passchier „We moeten goed opletten dat het geen 'prijskopen' wordt voor werkgevers." foto vers die alleen op dat financiële voordeel af komen. Dat is niet de bedoeling." Volgens Iedema zijn de werk lozen over het algemeen gemo tiveerd om weer aan de slag te gaan. „Daar selecteert het ar beidsbureau op. Wel is het zo dat sommigen specifieke eisen stellen, over werktijden bijvoor beeld. Daardoor zijn deze men sen moeilijk plaatsbaar." Het arbeidsbureau heeft dit jaar 54 kandidaten naar de uit zendbureaus gestuurd, van wie Randstad er acht heeft kunnen plaatsen. Passchier: „Sommige kandidaten komen helemaal niet opdagen en anderen gaan naar een ander uitzendbureau. We concurreren overigens niet met die andere bureaus, op dit terrein werken we juist samen." Het tweetal beaamt dat acht plaatsingen in een jaar tijd niet veel is. Passchier: „Het is inder daad een druppel op een gloei ende plaat, daar zijn we zelf ook ontevreden over. Maar we heb ben ook niet de pretentie om met deze regeling de werkloos heid op te lossen. Je kunt deze mensen nu eenmaal niet op alle banen zetten, daar hebben ze ten is het een stuk makkelijker om aan de bak te komen, geven Iedema en Passchier toe. „Maar we willen toch zorgen dat deze regeling onder de aandacht blijft van werkgevers. We gaan dus gewoon door, ook al zou den we er verlies op lijden." Directeur K. van Grunsven van het Leidse arbeidsbureau vindt het resultaat teleurstel lend. „Het is wel wat weinig. Misschien moeten we wat ver beteren in de contacten met de uitzendbureaus en de informa tieverstrekking over en weer. De kans bestaat dat de vu-regeling volgend jaar wordt verruimd." men nooit een bus willen laten rijden omdat een dergelijke lijn niet rendabel zou zijn." Afgezien van de directe ruim tenood van de Katwijkse bedrij ven, hebben zij' te kampen me een. naderend tekort aan perso neel. De Haas noemt dat uniek. „De werkloosheid in Kat wijk is landelijk gezien laag, on geveer 3,5 procent. Maar puu in de productiesfeer is het in he hele land vrij moeilijk aan per soneel te komen. In Katwijk heeft met name de visverw kende industrie daar last v omdat mensen er gewoon n meer voor voelen te werken in een vislucht." Om de knelpunten op dit deel van de arbeidsmarkt op te hef fen, wordt momenteel campag ne gevoerd om technisch on derwijs een beter aanzien te ge ven. De Haas: „We hebben nog steeds last van het witte-boor- den-syndroom. Er wordt teveel belang gehecht aan doorstro men naar havo en vwo. Het wordt tijd om te onderkennen dat het dragen van een grijze overjas of een kaki-overall geen schande is maar juist ongeken de mogelijkheden biedt." De Haas hoopt dat met be hulp van de contacten tussen beroepsonderwijs en het Kat wijkse bedrijfsleven de aanslui ting van het lokale werkaanbod op het lokale arbeidsaanbod wordt verbeterd. Dat betekent volgens hem dat ook hoger óp- geleide Katwijkers moeten kun nen werken en wonen in of vlakbij hun eigen gemeente. „In 't Heen zit een aantal bedrijven waar de zogenaamde hogere beroepen goed vertegenwoor digd zijn. Het probleem is dat zij buiten Katwijk wonen omdat hier het huizenaanbod vooral in de sociale woningbouw ligt en zij een betere kwaliteit woning zoeken. De gemeente zou daar om meer moeten bouwen in de vrije sector zodat ook de hoger opgeleiden binnen de gemeen tegrenzen blijven. Maar dan moeten de bedrijven wel ruimte krijgen om uit te breiden zodat zij dit personeej kunnen aan trekken." Nieuwe directeur Leids arbeidsbureau houdt oog gericht op toekomst LEIDEN De nieuwe directeur van het Leidse arbeidsbureau is een doener. Karen van Grunsven (37) is pas twee maanden aan de slag in het pand aan de Oos terkerkstraat maar ze heeft haar vizier duidelijk op de toekomst gericht. Als het aan haar ligt, gaat het arbeidsbureau meer samenwerken, speciale markt- teams instellen, meer aandacht besteden aan werkloze acade mici en het werk afstemmen op concrete resultaten. Dat is wat Van Grunsven de komende maanden voor ogen staat. En ze heeft er vertrouwen in. „Alleen de economie moet nog een handje helpen." De nieuwe directeur van het arbeidsbureau is praktisch inge steld en wil resultaat zien van haar wérk. Van Grunsven komt dan óok uit het bedrijfsleven: ze was carrière-adviseur bij een outplacementbureau in Den Haag en heeft voor die tijd ja renlang als manager gewerkt bij een uitzendbureau in Noord- Holland. Ze maakte de pverstap naar het arbeidsbureau omdat ze hier 'veel contact heeft met verschillende mensen en in stanties.' „Bovendien vind ik de arbeidsmarkt ontzettend inte ressant. En ik vind het leuk om leiding te geven aan een team." Maar er zijn ook dingen die Van Grunsven minder leuk vindt. „Aan de gigantische sta pel papier die ik elke dag weer moet doorwerken, ben ik nog - steeds niet gewend." De Leidse directeur is te spre ken over de landelijke tendens om arbeidsbureaus kleiner te maken en meer kleine vestigin gen te openen. „De vestiging in Lisse wordt zelfstandig en in Katwijk komt er een nieuwe kleine vestiging. Zo komen we dichter bij onze klanten te staan en kunnen we de contacten met werkgevers en werkzoekenden intensiveren. Eén gigantisch groot arbeidsbureau is veel te onpersoonlijk. Voor de klanten in de Bollenstreek scheelt het bovendien in reistijd." Het arbeidsbureau in Leiden heeft 63 fulltime en parttime medewerkers in dienst. Hieron der vallen 27 consulenten die jaarlijks zo'n 12.000 werkzoe kenden inschrijven. Van Gruns ven: „Deze consulenten hebben een veelomvattende taak: vaca- tureverwerving, contacten met werkgevers, inschrijven van werkzoekenden, bemiddeling, informatie en advies, beroeps keuze en scholing. Het is daar om best wel eens schipperen met tijd en menskracht." Daarom wil Van Grunsven de werkwijze veranderen: er ko men in januari speciale 'bran che- of marktteams' die zich gaan bezighouden met bepaal de beroepsgroepen. „We begin nen voorlopig met drie teams: voor de gezondheidszorg, de tailhandel en de bouw. Want juist in deze sectoren in de vraag naar arbeidskrachten groot. Door vaste teams van ge specialiseerde consulenten ver betert de communicatie: je spreekt meer eikaars taal." „Doordat hij steeds contact heeft met dezelfde consulenten kan een werkgever in telegram stijl aangeven wat of wie hij zoekt. Als arbeidsbureau kun je dan veel sneller inspelen op de arbeidsmarkt, je staat dichter bij je klanten. Op den duur willen we de hele organisatie zo in richten." Van Grunsven wil volgend Directuer van het Leidse arbeids bureau, K. van Gruns- „Speciale markt teams in stellen." foto holvast jaar ook een informatienetwerk opzetten. „Het lijkt me zeer zin vol als we vraag en aanbod van de verschillende arbeidsbureaus aan elkaar koppelen. Want een werkzoekenden uit Leiden kan natuurlijk ook aan de slag op Schiphol, in Den Haag en der gelijke. Ie moet verder kunnen kijken dan je neus lang is." Van Grunsven wil bij al het werk van het arbeidsbureau steeds de concrete resultaten in het oog houden. „We hebben i werken ingevoi duidelijke taakstelling en ver antwoordelijkheden. Op dit mo ment zijn we bezig met een in ventarisatie van onze scholings activiteiten. We scholen jaarlijks ongeveer 1000 mensen waarvan ongeveer 80 procent aan de bak komt. Maar wat gebeurt er met de rest? Dat willen we ook graag weten." Samenwerken met de sociale dienst, de uitkerende instantie, is volgens de directeur zeer zin vol. „We gaan een proef doen met het voeren van gesprekken met klanten waarbij zowel ie mand van het arbeidsbureau aanwezig is als iemand van de sociale dienst. Dan weet je ook meteen alle drie waar je aan toe bent en kan de klant niet bij el ke instantie een ander verhaal houden." Op dit moment staan er7500 werkzoekenden bij het arbeids bureau ingeschreven van wie er 3500 langer dan een jaar werk loos zijn. Het aantal vacatures is veel minder: 4500. Van Gruns ven: „Er komt volgend jaar een speciale consulent 'minderhe den' die zich kan concentreren op het binnenhalen van vacatu res. Ook aan werkloze academi ci, een grote groep in het be stand, willen we meer aandacht besteden. We willen voor deze groep een speciale afdeling op tuigen waarbij ook wordt geke ken naar vacatures buiten de regio Leiden." Ondanks deze veranderingen denkt Van Grunsven dat er al tijd een harde kem van langdu rig werklozen zal blijven. „Voor lopig zijn we er nog niet. Omdat de economische groei afneemt, zit het er dik in dat we volgend jaar nog veel harder moeten werken om mensen aan de slag te helpen. Maar ik ben ervan overtuigd dat er een heleboel kan gebeuren als we onze ener gie bundelen." Directeur van het Leids Congres Bureau, Thea van Wijk: „Omdat we niet in een peperduur grachtenpand zitten, kunnen wij goedkoop wer ken." foto jan holvast De niet-commerciële stichting Leids Congres Bu reau (LCB) wil de zakelijke markt op. Directeur Thea van Wijk heeft zelf bij een commercieel congresbureau gewerkt en wil die ervaring ook in Leiden gebruiken. „De wetenschappelijke con- gressenmarkt is toch te klein voor ons. Daarom is het zinvol om ook andere markten op te gaan: we kunnen bijvoorbeeld klantendagen voor bedrij - i organiseren, openingen, dealer-presentpties Door de nieuwe activiteiten krijgt 5 personeelsuitbreiding van drie naar vier Het LCB werd in 1986 opgericht door de ge meente Leiden en de Rijksuniversiteit. Van Wijk: „De gemeente wilde promotie van Leiden als congresstad. De universiteit had zelf belang bij een Leids congresbureau omdat wetenschappers regelmatig congresseren over onderzoek. Het LCB heeft toen een startlening gekregen van de gemeente en de universiteit, en is begonnen. Zonder winstoogmerk. Wij gaan dan ook anders te werk dan commerQiële congresbureaus." Commerciële congresbureaus zijn volgens Van Wijk een stuk 'agressiever' in hun wervingacties en activiteiten: zö creëren hun eigen vraag. Van Wjjk: „Ze Lijken bijvoorbeeld in de krant, op zoek naar een onderwerp, en bedenken dan zelf een thema voor een congres of een symposium. Bo vendien hangen deze bureaus meer toeters en bellen aan een cohgres. En dat merk je ook aan het prijskaartje." In Nederland worden steeds meer vakbeurzen, congressen, studiedagen en symposia gehouden over de meest uiteenlopende onderwerpen. Deel nemers moeten meestal flink in de buidel tasten: tweeduizend gulden neertellen is heel gewoon. Bedrijven en instellingen zien in een congres een nuttig middel om informatie over te dragen en hun sociale contacten te verstevigen. Het organi seren van al die congressen legt de professionele bureaus geen windeieren: de Nederlandse con- gresmarkt is goed voor een omzet van zo'n 800 miljoen gulden per jaar en levert ongeveer 12.000 arbeidsplaatsen op. Het LCB werkt op een heel andere schaal. Het niet-commerciële bureau heeft een bescheiden jaaromzet van ongeveer 250.000 gulden waardoor het zichzelf kan bedruipen. Jaarlijks organiseert het LCB zo'n 10 15 congressen. „Wij concentre ren ons vooral op de wetenschappelijke markt en bedrijven in de Leidse regio. Voor het organiseren van een wetenschappelijk congres rekenen wij ongeveer 500 gulden", licht Van Wijk toe. „Het is ook niet zo dat we zelf een congres bedenken of meepraten over de inhoud." Het LCB heeft in middels 11.000 folders de deur uit gedaan in de hoop meer naamsbekendheid te krijgen bij be drijven. „We zitten nog in de beginfase. We willen eerst inventariseren of bedrijven in de Leidse re gio behoefte hebben aan onze diensten. Het pro bleem is dat grote bedrijven vaak een eigen afde ling hebben die zich met het organiseren van evenementen bezighoudt. Daarom willen wij ons vooral richten op kleine en middelgrote bedrijven die die deskundigheid niet in huis hebben." De sterke punten van het LCB zijn volgens de directeur de kennis van 'het Leidse' en de tarie ven. „Wij zijn een typische Leidse organistie en kennen de weg hier goed. Omdat we niet in een peperduur grachtenpand zitten, kunnen wij goedkoop werken." Van Wijk is niet tevreden over de faciliteiten die Leiden biedt voor congres gangers. „Wat mij betreft mag er een nieuw con grescentrum bijkomen. Voor sommige congres sen kun je nog wel terecht in de Pieterskerk of de Stadsgehoorzaal, maar voor echt grote congres sen is hier geen geschikte ruimte. Daardoor kan ik Leiden niet altijd aanbevelen als congresstad." Het eenvoudige onderkomen, een veredelde bouwkeet op het AZL-terrein, moet het LCB van wege de nieuwbouw van het ziekenhuis binnen kort verlaten. „Ik ben me nog aan het oriënteren: een pand op het Rapenburg zou mooi zijn. Maar ja, dat is ook wel erg prijzig. Eerst maar even wachten of onze stap naar de commerciële markt vruchten gaat afwerpen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 21