Sport
Van Basten denkt ook
aan de verdediging
Co Adriaanse
blijft nog aan
Nieuwe arts
PDM-pIoeg
Siemerink blij met Becker
Dinsdag 3 december 1991
tedactie: 071-161400 MARTIN HOEKSTRA HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM (chef) TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN
Eindredactie: HANS SONDERS Vormgeving: HENK BUIS
19
NIEUWSLIJN
Franse tennissers verdienen goed
LYON - Het succesvolle optreden in het toernooi om de Davis
Cup heeft de Franse ploeg, die in de finale met 3-1 won van de
Verenigde Staten, een bedrag van naar schatting 3,5 miljoen gul
den opgeleverd.
Het geld zal volgens een speciale sleutel worden verdeeld over
de spelers en aanvoerder Yannick Noah. Ook de acteurs van het
jaar daarvoor, overigens grotendeels dezelfde spelers, zullen
daarbij worden betrokken.
Winst Leidse selectie
LEIDEN - Het Leidse elftal van spelers onder zestien jaar heeft
gisteravond gewonnen van de Haarlemse selectie. Op het veld
van Schoten werd het 2-4. Leiden heeft nu zes punten uit vier
duels verzameld.
In een matige eerste helft hielden de partijen elkaar nog goed in
evenwicht. Mimoun Tiberkanine (Quick Boys) zette Leiden
weliswaar op een voorsprong na tien minuten, maar die werd al
snel teniet gedaan: 1-1.
Na de hervatting liep Leiden snel weg via twee goals van Barry
Dubbeldeman (UVS): 1-3. Een eigen doelpunt van de Haarlem
mers hielp de bezoekers nog verder op weg. Pas kort voor tijd
deed de gastheer iets terug: 2-4.
Barry Honsbeek staat zijn mannetje
LEIDEN - Barry Honsbeek heeft bewezen zijn mannetje te staan.
De judoka van de Leidse sportschool Aad van Polanen kwam tot
een goede prestatie bij Marchant in Boskoop.
De 16-jarige judoka slaagde met glans voor zijn examen zwarte
band tijdens examens van de 1ste, 2de en 3de dan.
Quick Boys ontvangt Nieuwkoop
LEIDEN - Quick Boys treedt vanavond op als gastheer van zon
dagderdeklasser Nieuwkoop. De vriendschappelijke wedstrijd
op Nieuw Zuid begint om 20.00 uur.
Driebander Jos Polling verrast
LEIDEN - Jos Polling heeft verrassend de finale van het Neder
lands kampioenschap driebanden klein, derde klasse, op zijn
naam geschreven. De Voorhouter bleek in Tuitjehom de sterk
in de finale versloeg hij Herman Wilting uit Duizel. Polling, spe
ler van 't Soldaatje, nam in de negende beurt een voorsprong
van 12-5. Zijn opponent had geen pasklaar antwoord meer op
die versnelling. Polling kwam in totaal aan 13 wedstrijdpunten
met een moyenne van 0.557. Door dit resultaat promoveerde hij
direct door naar de eerste klasse; een zeldzaamheid.
DEN HAAG FRED SEGAAR
GPD-VERSLAGGEVER
Tegen alle verwachtingen in
maakt Co Adriaanse zijn tot 1
juli 1992 doorlopende contract
bij FC Den Haag af. In een ruim
twee uur durend gesprek met
het bestuur van de eredivisio-
nist-in-nood kwamen de trainer
en de clubleiding gisteravond
laat dichter bij elkaar dan vooraf
voor mogelijk werd gehouden.
Adriaanse zelf ging er gister
middag op de bijvelden van het
Zuiderpark nog van uit dat het
de laatste keer was dat hij de se
lectie aan een training onder
wierp.
Enkele uren later zag zijn toe
komst er heel anders uit. Adri
aanse, die naderhand niets wil
de zeggen, eiste in het gesprek
excuses voor de o'pmerkelijke
uitlatingen van voorzitter Werk
hoven en het onlangs in dienst
getreden bestuurslid Joop Cas-
tenmiller na de wedstrijd van
vorige week tegen Willen II.
Castenmiller meldde toen dat
Adriaanse ontslag boven het
hoofd hing als de ploeg tegen
Volendam (eergisteren) op
nieuw zou verliezen.
De trainer had daaruit al min
of meer zijn conclusies getrok
ken. Hij organiseerde vrijdag
een 'feesttraining' en trok voor
de wedstrijdbespreking niet
meer dan vijf minuten uit. „Ter
wijl je bij Co normaal gesproken
toch al snel een kwartier kwijt
bent", aldus routinier Cor Lems,
die net als de meesten van zijn
teamgenoten rekening hield
met een vroegtijdig afscheid
van de trainer. Lems: „Want ik
had het afgelopen weekeinde
niet bepaald de indruk dat het
hem nog veel interesseerde. Hij
zei dat hij niets kon zeggen over
de opstelling van Volendam en
wenste ons veel succes. Dat had
ik nooit eerder meegemaakt.
Normaal heeft hij voor iedere
speler een persoonlijk woord
je."
Van dezelfde Adriaanse wordt
deze week verwacht dat hij zijn
ploeg optimaal voorbereidt op
het degradatieduel tegen
SVV/Dordrecht, het volgende
weekeinde. „Daar achten wij
hem zeker toe in staat", meldde
voorzitter Werkhoven na de
marathonzitting, 'waarin wel el
kaar eerlijk en hard hebben toe
gesproken'. Hij wilde niet zeg
gen of hij en Castenmiller hun
excuses hadden aangeboden
voor de uitspraken.
Van Adriaanse, die de laatste
weken een tikkeltje verwarde
indruk maakte, werd verwacht
dat hij zich de rest van het sei
zoen de tijd zou gunnen rustig
naar een andere club uit te kij
ken. In plaats daarvan gaat de
inwoner van Zeist (44) de
laatste maanden van zijn vierja
rige verblijf nog eens de strijd
aan met spelers, bestuur en niet
te vergeten de supporters van
FC Den Haag.
Na afloop van het midweekse
duel tegen Willem II (0-2) werd
Adriaanse bij het verlaten van
het Zuiderpark bedreigd door
Haagse fans. Hevig geëmotio
neerd stapte de trainer uit zijn
auto. Hij zocht de confrontatie,
vond die ook en raakte verstrikt
in supporters die zijn hoofd eis
ten. Adriaanse (die zelf onge
deerd bleef) zou daarbij een
Haagse fan hebben geraakt. De
man heeft een aanklacht inge
diend bij de politie. Behalve die
aantijgingen wordt het gezin
Adriaanse al langere tijd geteis
terd door telefonische bedrei
gingen. Sinds het duel tegen
Willem II zijn die in aantal en
hevigheid toegenomen.
„Dat betreuren we ten zeer
ste", aldus Werkhoven. .Adri
aanse staat onder grote druk
van supporters. We houden die
situatie de komende weken
scherp in de gaten". Bij thuis
wedstrijden zal hij nauwletten
der dan in het verleden het ge
val was in de gaten worden ge
houden door beveiligingsbe
ambten.
Voor Adriaanse waren de be
dreigingen geen reden zijn ont
slag in te dienen. De clubleiding
zag daarin evenmin reden hem
uit zijn functie te ontslaan.
„Want we willen niet wijken
voor die paar idioten die nu
eenmaal op deze wereld rond
lopen", aldus voorzitter Werk
hoven.
Die 'idioten' zijn dus aanhan
gers van FC Den Haag. Werkho
ven denkt dat de weerstand zal
verstommen als er weer gewon
nen wordt. Om de slechte resul
taten en daarmee dus de immer
dreigende achterban een halt
toe te roepen, spraken beide
partijen in het overleg af om de
komende weken minder naar.
de uitvoering en meer naar het
resultaat te kijken. Werkhoven
kondigde ook versterking aan.
De naam van Peter Houtman
(Sparta) werd in dat verband
voor het eerst genoemd als 'één
van de mogelijke versterkingen'.
Gullit heeft wel wat anders aan zijn hoofd dan zich af te vragen wat de juiste speelwijze is tegen de Grieken. De aanvaller kampt met een lichte
blessure. foto anp jij
-
door
Een Griekse verslaggever wil van hem weten hoe Marco
van Basten denkt over het voetbal in Griekenland.
„Good", zegt de spits van Oranje met een stalen gezicht.
Zonder een spier te vertrekken volgt eenzelfde antwoord
op de vraag wat-ie vindt van het Nederland elftal. Einde
interview.
tien aan de top speel", grijpt hij
terug naar zijn debuut in Ajax-1,
ruim negen jaar geleden tegen
NEC.
Een titel met AC Milan is voor
hem een motief om door te
gaan. Net als kwalificatie voor
het EK dat de Europees kam
pioen morgenavond in Thessa
loniki middels een gelijkspel
kan afdwingen. Over wat er
daarna gaat gebeuren wil hij
geen woord vuilmaken. „Laten
we ons nou eerst maar eens be
perken tot die wedstrijd tegen
de Grieken."
THESSALONIKI ALBERT GEESING
GPD-VERSLAGGEVER
„Alle poespas er omheen begint
mij een beetje te vervelen", zegt
Van Basten met een ietwat ver
veelde blik in zijn ogen. „Het
wordt allemaal te veel opge
klopt, te overdreven bij de men
sen gebracht."
Het mag duidelijk zijn dat
Marco van Basten, alweer bezig
aan zijn vijfde seizoen bij AC
Milan, niet meer staat te pope
len van ongeduld om de pers te
woord te staan. Als laatste van
de opgetrommelde internatio
nals komt hij opdraven en vol-
doet-ie aan het voor hem ver
plichte nummer aan de voor
avond van de EK-kwalificatie-
interland tegen Griekenland.
„Stel je vragen maar". Het
klinkt als een bevel. Van harte
gaat het niet, zo lijkt het.
Aanvankelijk gaat het over
koetjes en kalfjes. Van zijn en
kels, zegt-ie, heeft hij geen noe
menswaardige last meer. Na
een wedstrijd is hij „een beetje
stijf', maar van slijtage is vol
gens hem nog geen sprake.
„Hoewel ik toch ai een jaar of
GRONINGEN GPD
PDM heeft weer een ploegarts.
Het is de Jules Mertens, een 55-
jarige huisarts uit het Belgische
dorp Wezemaal. Dokter Mer
tens is de opvolger van Wim
Sanders, wiens hoofd rolde na
de geruchtmakende Intralipid-
affaire tijdens de Tour de Fran
ce. De toediening van dit mid
del leidde ertoe dat de hele
PDM-ploeg ziek werd en bin
nen 24 uur van het Tourtoneel
verdween. Een mysterie dat nog
altijd door nevelen wordt om
huld, al is wel zoveel duidelijk
geworden dat het bij de renners
ingebrachte Intralipid besmet
Dokter Mertens mag het be
vlekte medische blazoen van
PDM proberen op te poetsen.
Hij is er zich van bewust dat de
ploeg onder zwaar vuur ligt.
Dokter Mertens: „We zullen een
beetje voorzichtig moeten zijn,
geen avontuurtjes. Mijn voor
naamste taak is het brengen
van rust en kalmte aan het me
dische front.".
In het métier is Mertens geen
onbekende. Hij loopt al een jaar
of twaalf mee, voornamelijk aan
de zijde van Walter Godefroot.
Dokter Mertens: „Met hem heb
ik gewerkt bij onder meer IJs-
boerke, Capri Sonne, Domex en
Weinmann." Normaal gespro
ken zou Mertens met Godefroot
mee zijn gegaan naar diens
nieuwe ploeg (Telekom), maar
daar bleek er geen plaats voor
hem
Weet
Hoe Oranje dat varkentje moet
wassen, is voor Van Basten geen
vraag, maar een weet. „De kwa
lificatie komt op de eerste
plaats, daarna een overwinning
en als alles mee zit, kunnen we
er een leuke wedstrijd van ma
ken. In die volgorde." Dat rijmt
slechts ten dele met de opvat
ting die Rinus Michels er op na
houdt. De bondscoach meent
dat Oranje het als Europees
kampioen min of meer aan zijn
stand verplicht is de reeks van
acht kwalificatieduels met een
overwinning af te sluiten. Van
Basten daarentegen neemt al
op voorhand genoegen met
kwalificatie. De rest, zegt-ie, is
mooi meegenomen.
Die zienswijze past in de ken
nelijk veranderde opvatting van
Van Basten en ook Ruud Gullit,
al jarenlang het gezicht van
Oranje. Toch is het pas ander
half jaar geleden dat Thijs Lib-
regts zijn biezen moest pakken,
nadat diezelfde internationals,
met Gullit voorop, de toenmali
ge bondscoach hadden verket
terd vanwege zijn behoudende
aanpak. In de aanloop naar het
WK '90 in Italië bleef Oranje on
geslagen, eindigde het vóór de
Duitsers, maar speelde het elftal
niet flonkerend. Net als nu on
der Michels.
Des te merkwaardiger doet
het daarom nu aan als je Gullit
en Van Basten hoort. De spits
wringt zich in allerlei bochten,
maar geeft na lang aandringen
schoorvoetend toe dat het top
voetbal anno 1991 hem niet
vrolijker stemt. De realiteit heeft
het echter gewonnen van de.
liefhebber. „Eerst moeten de
punten gepakt worden", leest
Van Basten voor uit het werk
van Michels. „Je bent profvoet
baller en je wordt betaald om te
winnen. In de top is iedereen
tevreden met een overwinning.
Dat vergoedt alles. De show is
leuk meegenomen. Als Ajax een
mooie wedstrijd speelt, maar
met 2-1 verliest, heb je ook de
poppen aan het dansen. Dan is
die en die een klootzak en heeft
iedereen het gedaan. Zeg eens
dat het niet zo is."
Je zou daaruit bijna af moe
ten leiden dat Van Basten zich
heeft neergelegd bij het verval
van het profvoetbal als top-
amusement. Dat is volgens hem
een verkeerde e
Buitenspelval
„De realiteit is alleen dat je in
het huidige voetbal de goals om
je oren krijgt als je alleen aan
aanvallen denkt. Dat kan alleen
als je een perfect ingespeelde
verdediging hebt of goed op de
buitenspelval kunt spelen. In
dat geval kun je aanvallen zon
der om te kijken."
„Dat durven we nu niet", ver
wijst hij naar Oranje, „omdat de
verdedigers niet blind op elkaar
kunnen vertrouwen. Dat kan er
bij een groot toernooi mis
schien weer ingeslepen wor
den", blikt de spits alvast voor
uit naar het EK in Zweden.
De topscorer van de serie A
noemt het een kwestie van ge
duld. „Daar draait het tegen
woordig toch om. Elke ploeg in
Italië speelt vanuit een gesloten
verdediging en beheerst het
countervoetbal. Dat beheers ik
inmiddels ook goed."
Dolle act van coach Noah
Ooit had Barry Hughes de reputatie de meest
kleurrijke coach in Nederland te zijn, maar
wat hij binnen en buiten de lijnen liet zien,
was gewoon kinderachtig prutswerk als je het vergelijkt
met hetgeen de Franse coach Yannick Noah in Lyon
ten beste gaf tijdens de Davis-Cupfinale Frankrijk-Ver
enigde Staten.
Het was onvoorstelbaar. Daar stond ook eigenlijk hele
maal geen (tennis)coach of captain. Het leek er zelfs
niet op. Wat hij dan wel was, valt wat moeilijk onder
woorden te brengen. Hij hield zo'n beetje het midden
tussen een dramaturg, een getormenteerde zielknijper
en een godsdienstig bevlogen dweper. Het Franse pu
bliek, toch al zo chauvinistisch als de hel, liet zich door
hem meesleuren, hetgeen leidde tot een dusdanige ver
hitting in de sporthal dat ik even dacht: moet de brand
weer niet gewaarschuwd worden.
ONoahs gezicht weerspiegelde tijdens het
beslissende duel Forget-Sampras alle zie-
leroerselen waarover een mens maar kan
beschikken. Af en toe vouwde hij devoot
- de handen met de smeekbede of Frankrijk
na Lourdes en Charles de Gaulle asjeblieft
voor een nieuw wonder in aanmerking
mocht komen. Het was 'stil spel' van im
posante klasse. Zelfs iemand die cum lau-
de de Hogere Franse Toneelschool heeft
doorlopen, zou het hem absoluut niet
hebben verbeterd.
Zelf zou ik als speler volstrekt overspan-
RUUD PAAUW nen zijn geraakt van een coach die mij
voortdurend met ogen als koplampen
aanstaarde en acteerde of de wereld er elk ogenblik aan
kon gaan. Maar die Franse spelers vertonen allemaal
trekjes die de indruk wekken dat ze eerst een tijdje bij
de Comédie Fran<;aise op de planken hebben gestaan
alvorens het beroep van tennisprof te kiezen, dus die
hadden er geen enkel probleem mee. Integendeel, het
leek wel of ze zich zo door hun medicijnman van gees:
telijke doping lieten voorzien.
Arme Amerikanen. Ze meenden oprecht dat ze hier
voor een tenniswedstrijd waren gekomen en zagen zich
tot hun verbijstering belanden in een absurde episode
uit de Franse Revolutie, waarvan de regie ver buiten
hun bereik werd gehouden. De Amerikaanse coach
Tom Gorman (in zijn tijd een uitstekend speler; hij ver
sloeg eens Laver op Wimbledon) zag je met de wed
strijd ouder worden. Hij vertegenwoordigde nog het
klassieke model coach. Iemand die zijn kop erbij tracht
te houden om zijn spelers in alle kalmte bij te staan.
Maar hij werd gewoon weggespeeld door die giganti-,
sche act aan de andere kant van de scheidsrechters-
stoel.
(Het is overigens niet te hopen dat de manier-Noah
school gaat maken onder de coaches. Nee, dat is heus
niet zo'n idiote gedachte, want de copieerzucht in de
sport is tenslotte onthutsend groot. En je moet er toch
niet aan denken dat al die lieden zich plotseling geroe
pen voelen de charlatan-houding aan te nemen).
Terug naar de Davis Cup. Er zijn in de historie meer
enerverende cup-finales geweest, maar wat drama en
theater betrof sprong deze er beslist uit. Mooi toch dat
die teamwedstrijd, in feite het wereldkampioenschap
voor landenploegen, nog zó leeft. De tennissport is ver
der immers een bezigheid, waarin iedereen louter met
en voor zichzelf bezig is.
De Cup bestaat 91 jaar. De Amerikaanse student
Dwight Filley Davis (1879-1945) stelde de trofee in 1900
beschikbaar voor een tennistoernooi dat "de onderlin
ge vriendschap tussen de naties moet helpen bevorde
ren". Ironisch genoeg diende Davis in de jaren twintig
zijn land als minister van oorlog.
De Davis Cup is van massief zilver en om een idee van
de grootte te geven: er gaan precies 37 flessen cham
pagne in. Davis zelf vond zijn prijs later zo lelijk dat hij
de handen voor de ogen sloeg als hij de 'saladekom' na
derde.
Het succes van de Davis Cup competitie overtrof de
stoutste verwachtingen van de initiatiefnemer. Maar ja,
of zijn doelstelling, vriendschap tussen de naties, daar
in Lyon werd bereikt, waag ik nou toch te betwijfelen.
Jan Siemerink: „Ik doe wedstrijdritme
is dan mooi meegenomen."
B VAN DER ZANDEN
Toen hij nog maar een ventje
was, moedigde Jan Siemerink
voor de tv Boris Becker aan.
„Niet dat ik zo Duits gezind
was, maar ik wilde altijd dat hij
zou winnen. Becker sprak me
aan. Er gebeurde wat als hij op
de baan stond." Dat was zes
jaar geleden, toen Becker Wim
bledon voor het eerst won.
De tijden zijn veranderd.
Deze week wenst Siemerink de
Duitser in plaats van voorspoed
alle sportieve tegenspoed. Want
in plaats van zijn supporter is
hij zijn tegenstander geworden,
in het ECC-toemooi van Ant
werpen. De 21-jarige Rijnsbur
ger schaarde zich gisteren bij de
laatste zestien door een over
winning op Alexander Volkov
(6-2, 4-6, 6-1). Morgen of don
derdag treft hij Becker, die nog
nooit zijn pad kruiste.
In het peperdure demonstra-
tietoerriooi bivakkeert Sieme
rink nu tussen de vedetten,
want er staat wat moois op de
rol in de Scheldestad. Becker,
Edberg, Forget, Sampras, Le-
conte, Chang en Cash om maar
eens wat te noemen. In tegen
stelling tot Siemerink strijken
deze heren, naar verluidt, ton
nen aan startgelden op. Maar ze
komen pas uit de kleedkamer
als in het deelnemersveld het
kaf van het koren is gescheiden
in de eerste ronde. Dan begint
ook het publiek een beetje
warm te lopen.
Siemerink daarentegen moest
gistermiddag in een vrijwel leeg
Antwerps sportpaleis het spits
afbijten. Daar is de bescheiden
Hollander niet te beroerd voor,
want hij vindt het al mooi dat
hij gast is op het poenerige Bel
gische tennisfeestje waar twee
miljoen gulden aan prijzengeld
wordt vergeven. „Een eer? Dat
is veel gezegd, maar ik vind het
wel aardig," aldus Siemerink,
die wars is van glitter en
glamour, de twee pijlers van het
ECC-toemooi.
De toemooi-organisatie han
teert voor het evenement een
speciaal toelatingsbeleid dat
vooral is gebaseerd op Europese
Grand Prix-toernooi van het af
gelopen jaar. Siemerink kreeg
echter een speciale invitatie,
een wild card. Normaal zijn dat
soort uitnodigingen weggelegd
voor spelers als Borg en McEn
roe. Dat de linkshander werd
verblijd heeft vooral te maken
met de toernooidirecteur van
het ECC. Dat is de Italiaan Ser
gio Palmieri en die is ook weer
de grote man van het manage
mentbureau Pro Serv, waar Sie
merink is ondergebracht. Hoe
wel er een breuk op komst is
tussen Palmieri en Pro Serv
heeft Siemerink de wild card
vooral te danken aan het bu-
De tennisser heeft het gebaar
in dank aanvaard en zal het ver
trouwen niet beschamen. Dat
bewees hij in de eerste ronde al,
zonder overigens tot grote
hoogte te groeien. De lange 24-
jarige Volkov staat op de we
reldranglijst een plaatsje hoger
dan zijn bedwinger (25 tegen
26), maar door de nederlaag
hoeft hij geen stuivertje te wis
selen met zijn naaste belager. Er
is in het tiende ECC-toemooi
immers veel te verdienen, be
halve punten voor de ATP-ran-
king.
Voor Siemerink maakt Ant
werpen eigenlijk al deel uit van
het nieuwe tennisjaar. In de
voorbereiding op de Open
Australische - begin januari -
past ECC prima in zijn voorbe
reiding. „Ik doe wedstrijdritme
op en een partij tegen Becker is
dan meegenomen. Zo vaak tref
ik geen wereldtopper. Ik heb er
zin in. Het voordeel met Becker
is: je weet wat je krijgt."
Gisteren was zijn coach Ro
han Goetzke geen toeschouwer.
Dat zal voor de partij tegen Bec
ker wel het geval zijn. Siemerink
is met zijn trainer bezig om
meer all-round te worden. De
als aanvaller en service-volley
speler bekend staande tennisser
traint hard op vastheid in de
lange rallies en probeert nu wat
meer vanaf de baseline te spe
len. Tegen Volkov overdreef hij
weieens. Op momenten dat hij
de druk in de rally opvoerde en
versnelde, weigerde hij aan het
net te verschijnen, waardoor hij
punten misliep. Maar de stabili
teit van Siemerink is onmisken
baar toegenomen in de slagen
wisselingen. „Ik zal toch moe
ten leren geduldig van achteruil
te spelen. Want al is service-vol
ley mijn spel, ik heb niet die do
delijke service. Er is meer nodig,
daar werken we nu aan."
