Moordend
voor
de geest
ZATERDA ib
BIJVOEGSEL
Die vrijdagavond komen in de
lounge van het Noordwijkse
hotel Noordzee circa veertig
mensen schoorvoetend binnen. Ze begin
nen aan een spel, maar wel een zeer serieus
spel, een bloedstollend moordweekeinde.
Ze weten dat ze vrijwillig een paar dagen tot
elkaar zijn veroordeeld, maar de eerste
schreden op het moordpad zijn zwaar.
„Mag ik me even voorstellen", klinkt het
dapper. „Verslaggever. Specialiteiten:
moord en verkrachtingen. Dol op deellen-
de van anderen. Ik krijg een kick van elke
televisiemoord. Op vakantie bezoek ik aller
lei martelkamers en thuis heb ik een specia
le boeienbank. Het leven is zo ongelofelijk
saai en daarom ben ik hier. Er komt toch zo
een moord, is het niet?"
De 'tegenspelers' oftewel de negen ac
teurs van Agatha Produkties uit Amsterdam
verblikken of verblozen niet. Zij kennen de
spelregels en weten dat fictie en werkelijk
heid niet te scheiden zijn. Deelnemers aan
moordweekeinden ontdekken dat pas tij
dens dit moordzuchtige samenzijn. Zij zijn
voornamelijk behept met een gezonde hoe
veelheid sensatiezucht, abnormale roman
tische gevoelens en een exorbitante speur
zin. De intrige, opgezet door de acteurs van
het Amsterdamse gezelschap, willen ze hoe
dan ook ontrafelen.
GENOOTSCHAP
De groep acteurs opereert dat weekeinde in
Noordwijk onder de veelbelovende titel Het
Genootschap der Geneugten. Alle deelne
mers die zich via de normale weg bij de
Agatha Produkties hadden aangemeld (kos
ten ruim 500 gulden p.p. voor het totale ar
rangement) hadden zogenaamd gere
ageerd op een contactadvertentie van het il
lustere genootschap, dat nieuwe leden
zoekt voor de Netgroep en vriendenkring'.
Vanwege de enorme respons was er een
weekeinde in een Noordwijks hotel belegd,
zodat de kennismaking tussen de contact
advertentie-schrijvers en de reflectanten
soepel zou kunnen verlopen. Dan konden
er en passant nog wat moorden worden ge
pleegd, want daar ging het ten slotté om.
fïlwOEL
Tijdens de eerste maaltijd verlopen de ver
bale schermutselingen tussen deelnemers
en acteurs hier en daar nog wat stroef. De
muziek gaat al snel op zwoel en een vrou
welijk lid van Het Genootschap opent het
romantische bal met één van de gasten.
Voordat de twee de dansvloer op gaan,
drinken ze een liefdesdrank. Het klikt
meteen, zien de aanwezigen. „Misschien
krijg ik vanavond ook nog wel zo'n leuke
scharrel", zie je sommigen denken. De ac
trice slaat haar arm om de nek van haar
danspartner en drukt zich steeds vaster te
gen hem aan. Na korte tijd hangt ze geheel
om zijn nek en de aanwezigen vinden dat
het nu tijd wordt om van partner te wisse
len. Maar ineens sensatie, de actrice wordt
geheel slap, rochelt een beetje en legt het
loodje op de dansvloer.
De kop is er af, de eerste dode is gevallen.
„Een beetje een raar zootje", klinkt het kri
tisch. Hoe dan ook, binnen enkele minuten
rijdt een ambulance met zwaailichten en
loeiende sirenes de Koningin Wilhelmina
Boulevard op. „Lekker echt he", roept een
59-jarige-psychologe uit Groningen. Zij is
gekomen met een groep vriendinnen en
leeft zich hartstochtelijk 'in'. Ook een jong
dynamisch echtpaar uit Ede is behoorlijk bij
de les. „Wij zijn gek op spelletjes. Dit is al
ons tweede moordweekeinde. Je wordt hier
natuurlijk getild waar je bij staat, maar het
lijkt wel helemaal echt. Als je denkt dat dit
spel is, moet je thuis blijven." Ondertussen
leggen ambulancebroeders het 'lijk' op de
baar en even later betreedt onder doodse
stilte 'inspecteur Mollee van de Noordwijk
se politie' de zaal.
Hij geeft wat korte informatie. De overle
dene is Teddy van Zuilen. In het Acade
misch Ziekenhuis Leiden is inmiddels ge
constateerd dat zij vermoedelijk geen na
tuurlijke dood is gestorven. De stoffelijke
resten worden deze nacht nog overgebracht
naar het gerechtelijk laboratorium in Rijs
wijk. Hij vraagt de aanwezigen alle mede
werking bij het ingewikkelde onderzoek.
Daama begint hij aan een messcherpe on
dervraging. Vooral de acteurs oftewel de le
den van Het Genootschap der Geneugten,
worden door hem onder vuur genomen. De
deelnemers mengen zich al snel in het spel.
Speurneuzen kunnen hart ophalen
tijdens spannende weekeinden
Speurneuzen kunnen .tijdens een moordweekeinde hun hart
ophalen. Een beetje griezelen en jlink de hersencellen laten
werken. Het wordt de deelnemers niet gemakkelijk gemaakt. De
huisvrouw en de computerdeskundige stropen de mouwen op en
gaan als Sherlock Holmes en dr. Watson op zoek naar het motief.
Ze checken de alibi's en onderwerpen de verdachten aan een
genadeloos kruisverhoor. De deelnemers lichten tevens een tipje
van de sluier van het levensmysterie op. ,,Het is eigenlijk geen
spel, maar pure realiteit."
KNORRIG
Inspecteur Mollee krijgt het daama zelf
zwaar te verduren. Een moord oplossen is
geen sinecure, maar het beantwoorden van
onbenullige vragen is een ramp. Hij blijkt
net als de andere acteurs behoorlijk rolvast
te zijn, maar vragen als „Aan welke straat
staat uw politiebureau? En wat vindt u van
die nieuwe vrouwelijke collega? Is Noord-
wijk nu echt zo crimineel?", kan hij helaas
niet beantwoorden, maar pareert hij met
knorrige wedervragen, of doet hij autoritair
af. Enkele deelnemers hebben al snel het
plot van dit weekeinde door: „Hij is zelf zo
corrupt als df pest. Zag je die blik... En, wij
zend op een fraaie dame die vertelt dat z'e
dit weekendje aangeboden heeft gekregen
van haar zusters, „haar vertrouw ik hele
maal niet. Ze hoort gewoon bij de groep,
maar ze speelt een beetje slecht."
De blitse inspecteur is er om de moord dp
te lossen, spreek hij streng en hij deelt ver
der mee dat we het hotel niet meer uit mo
gen. Telefoneren, wandelen en faxen is ten
strengste verboden. Wie ongehoorzaam is.
wordt in de boeien geslagen, meldt hij en
hij toont twee exemplaren. Wc krijgen de
kriebels. Bij zo'n inspecteur in de boeien is
een wel heel aanlokkelijke straf, maar we
verdringen deze wulpse en aardse gedach
ten en blijven braaf in het hotel. Er wordt
een speciale kamer ingericht, waar het ijve
rige politiebaasje het ene bewijsstuk naast
het andere op een bord hangt. Lijkschou
wingen, de exacte samenstelling van het gif,
moordwapens en brieven krijgen er in de
loop van de dagen een plaats.
Rond het middernachtelijk uur gaat in de
i laat i
r los,
bar ergens een wekker af. Er ligt een briefje
met een onheilspellende tekst bij. In de
sauna is het een er\ ander aan de knikker.
We laten onze drankjes staan en verdringen
elkaar schaamteloos in de openbare naakt-
kamer van het hotel. We zijn blijkbaar de
grens van burgerlijk fatsoen al ruim gepas
seerd. Maar er is geen nieuw lijk te bespeu
ren. In de sauna brandt alleen een kaars bij
een portretje.
Een lugubere grap, want het blijkt te gaan
om een foto van een oud lid van Het Gé-
nootschap. De jongeman is drie jaar gele
den op mysterieuze wijze in Noorwegen
omgekomen, vertelt de inspecteur die het
gedesillusioneerde gezelschap weer bijeen
heeft gedreven in de bar. Veel dames van
het Genootschap hebben 'iets' met die jon
gen gehad. Zijn naam is Christiaan Morgen-
het is tijd om naar bed te gaan.
De ogen vallen net dicht als op de deur
van de slaapkamer gebonsd wordt en een
brief onder de deur wordt geschoven. Niet
echt griezelig, dus laten we de inhoud voor
wat die is. Zaterdagmorgen tijdens het ont
bijt deelt de wakkere inspecteur mee dat hij
van de anatoom patholoog heeft vernomen
dat Teddy van Zuilen is overleden aan een
dosis van het vergif, euthesate. Een middel
dat gebruikt wordt om dieren in te laten sla
pen. De ondervraging van de mogelijke da
ders wordt grimmiger, niettemin krijgen de
gasten toestemming voor een strandwan
deling. „Maar wel allemaal naar links, tegen
de wind en de regen in en beloven dat u
niet van het strand afgaat", zo luidt de op
dracht van de inspecteur.
VERDACHT
Iedereen staat inmiddels op scherp en tege
moetkomende wandelaars of joggers wor
den met argusogen bekeken. Zelfs een zee
meeuw krijgt het predikaat 'verdacht'. Als
een visser een net niet zelf uit zee kan krij
gen, weten we het allemaal zeker, er bengelt
een lijk of tenminste een been aan het
touw. De man wordt bijkans opzij geramd,
en het hele gezelschap gaat aan het net
sjorren. Teleurstelling, als blijkt dat de goe
de man niet bij de crew hoort, en er een
paar gewone vissen uit zee worden opge
haald.
Bij terugkomst in het hotel blijken zich
wel nieuwe ontwikkelingen te hebben voor
gedaan. In het zwembad ligt een jas van de
bewuste Christiaan Morgenster en de on
dervraging van de inspecteur wordt door
spekt en aangedikt met driftbuien, huilbui
en en honend gelach. Terwijl voor iedereen
de oplossing ver te zoeken is, heb ik hem.
Glashelder. Kan niet missen.
Christiaan Morgenster is volgens mij de
naam van iemand die ooit werd genoemd
in een reclame. En in die reclame ligt na
tuurlijk de oplossing. Zei de dame in de
spot niet dat ze van Christiaan Morgenster
houdt? Ik zwijg over deze vondst als het
graf. Ik hoef alleen nog maar uit te zoeken
wie er van Christiaan hebben gehouden of
wie door hem aan de kant is geschoven en
dan ben ik de absolute heldin van het week
einde. Alle verdere informatie over cocaïne
lijnen, abortussen en drugsgebruik gaan
volledig langs me heen. Ik concentreer me
op de liefde.
LIEFDESSPEL
's Middags wordt er om de romantische
verwachtingen nog een beetje in te lossen
een Liefdesspel gespeeld. Als spel wordt
het al snel een beetje saai, dus de vreugde is
groot als er aan het einde van de happening
weer een lijk klaarligt. Onder aan de trap
de Noordwijkse variant van het door drs. P.
bezongen drama. De inspecteur verstaat z'n
vak en is weer snel ter plekke. De dode is
doorboord met een liefdespijl en is de zus
ter van dezelfde Christiaan. „Weinig bloed
en ze ligt verkeerd", constateert een deel
neemster en ze reconstrueert de moord la
ter door zichzelf van de trap te laten vallen.
Voor de zaterdagavond staat een ge
kostumeerd bal aangekondigd. Het thema
is de nacht. Als Koningin van de Nacht heb
ik me aardig opgetuigd, maar ik moet mijn
meerdere erkennen in nachtburgemeesters,
nachtvorsten, nachtmerries, nachtzusters
en wandelende nachthemden. Gegeten
wordt er nauwelijks, want de aanwezigen
rekenen nu onvoorwaardelijk op De Echte
Moord. Een wilde schiet- en of steekpartij,
waarbij de helden van Miami Vice zullen
verbleken. Iedere deelnemer heeft trouwens
nu wel zo langzamerheid zijn eigen oplos
sing bedacht. Het tafelgesprek gaat alleen
nog over het te volgen scenario en de meest
logische gedachtengang.
De acteurs worden nauwlettend gescha
duwd, iedere blik en of beweging, iedere sa
nitaire activiteit wordt besproken en geana
lyseerd. Er gebeurt ook wel het een en an
der, maar dat leidt alleen tot veel commo
tie, maar niet tot een lijk. Veel deelnemers
voelen zich daardoor hevig tekort gedaan
en geven ongegeneerd blijk van hun teleur
stelling. Een vtouw van de vriendinnen-
groep verwoordt het aldus: „We dachten
dat het allemaal veel spannender zou wor
den. Meer zoals in de film, met veel meer
actie. Nu was het toch allemaal een beetje
mat en zoet. We hadden gedacht dat we zelf
verdacht zouden worden. Het is eigenlijk
geen moordweekeinde. het is meer een
denkvakantie".
Verkleed als 'non' zoekt ze haar heil en
vertier maar eens op de dansvloer.
SPECULATIES
De zondagmorgen verloopt tam, met een
wandelingetje, wat geheimzinnige bespre
kingen ih de wandelgangen en veel specu
laties in de bewijskamer. die inmiddels het
zenuwcentrum van het hotel is geworden.
Voor de lunch noteren we onze oplossing.
Als de inspecteur met veel verve zijn
slotact opvoert is de spanning te snijden.
Iedere leerkracht, dominee of pastoor zou
stinkend jaloers zijn op een dergelijke aan
dacht. Haarscherp analyseert hij de intrige.
Veel deelnemers blijken geslaagd te zijn
voor speurneus. Ik had wel het juiste motief
(de liefde), maar blijk de verkeerde naam te
hebben ingevuld.
Zo'n weekendje is ook moordend voor de
geest.
