Rtv show
'De stem komt terug,
let op mijn woorden
TROS brengt sfeerbeelden
rond concert van Pavarotti
Vrijdag 8 november 1991
Redactie: 023-150191/023-150192 INEKE VAN DER MEER JAN VAN DER NAT GERARD VAN PUTTEN Vormgeving: ANDRIES DETMAR
6
NOS doet
De NOS doet zaterdagmiddag
van 12.10 uur af rechtstreeks
Voetbaltopper
HILVERSUM
De NOS zendt zondag 17 no
vember een rechtstreeks verslag
uit van de voetbaltopper Feye-
noord-Ajax. De Studio Sport-
uitzending op Nederland 3 be
gint om 17.30 uur. In de Kuip
wordt een kwartier later afge
trapt.
In de rust van de wedstrijd
(tussen 18.30 en 18.45 uur)
wordt Sesamstraat uitgezonden.
van bezoek Bush
verslag van de toespraken van
de Amerikaanse president Bush
en van minister-president Lub
bers.
In het kader van het Nederland
se voorzitterschap van de EG
brengt Bush morgen en zater
dag een officieel bezoek aan
Nederland.
De reportage vanuit de Rid-
derzaal in Den Haag is zowel op
Nederland 2 als op Nederland 3
te zien. Op Nederland 2 is er
een simultaan vertaling. Het
commentaar wordt verzorgd
door Pieter de Vink.
(Nederland 2 en 3, zaterdag
middag
van 12.10 tot 12.50 uur)
VERKOUDHEID is een groot probleem voor me. Ik
worstel er al jaren mee, erg genoeg. Specialisten zeg
gen dat het met een lage weerstand te maken heeft.
Vooral in vliegtuigen heb ik er last van. En wanneer ik
andere mensen tegenkom. Dus probeer ik, wanneer
ik onderweg ben, zo min mogelijk mensen te ont
moeten. (Paul Young)
Paul Young: „Ik vind 'From time i
hits-verzameling.
De toekomst ligt, hernieuwd,
in de Verenigde Staten, waar hij
in het voorjaar van '92 wil be
ginnen met de opnamen voor
een nieuwe cd. Hij heeft inmid
dels zo'n twintig songs vergaard
om uit te kiezen, waarvan de
helft opnieuw covers. De ver
wachtingen zijn voorlopig hoog:
„Ik denk dat het nieuwe album
meer één stijl zal kennen. Ik heb
de songs verzameld uit één pe
riode, in tegenstelling tot m'n
tweede en derde elpee. Daar
voor kon ik domweg geen ge
schikt materiaal vinden, waar
door ze wisselend succes had
den. En ik wil dit keer met een
kleinere band gaan werken. Dat
MCW vervroegd
HILVERSUM GPD
De TROS-serie Medisch Cen
trum West wordt een maand
eerder dan gepland uitgezon
den. Kijkers kunnen vrijdag 22
november hun plaats voor de
buis weer innemen. De uitzend
datum was oorspronkelijk vast
gesteld op 20 december. Om de
concurrentieslag aan te gaan
met RTL 4 is de TROS overge
gaan tot vervroeging. „We
draaien RTL 4 de duimschroe
ven nog wat steviger aan zodat
hun geplande weekend-aanval
wordt teruggedrongen", aldus
een TROS-woordvoerster. Vijf
tien afleveringen worden om
negen uur 's avonds uitgezon
den op Nederland 2.
STRIPS
ime' klinken als een gewone lp/cd, en niet echt als een greatest
FOTO GPD
moet de herkenbaarheid ook
ten goede komen.".
Herkenbaar
Wat op z'n minst herkenbaar
zal blijven: zijn stem. „Vocalen
in de popmuziek zijn een tijdje
onderschat geweest, maar De
Stem komt weer helemaal te
rug, let op mijn woorden. Je
merkt het al in de Verenigde
Staten, waar een zanger als'Don
Henley (vroeger een van de
krachtbronnen achter The
Eagles, red.) inmiddels al bezig
is aan de derde tournee op basis
van zijn laatste solo-album. Veel
mensen willen die muziek nog
horen, kennelijk, en er valt ook
veel geld mee te verdienen. Het
feit dat Zucchero en ik met een
plaat als 'Senza una donna'
overeind zijn gebleven tussen al
die rap en house van het mo
ment, dat zegt mij ook wat.
Maar ja, kijk eens naar Mariah
Carey: razend populair in de
Verenigde Staten, en in Europa
toch niet echt doorgebroken.
Dat is de keerzijde. Maar het
komt, het komt."
Troostende gedachte: als
'From time to time' net zo goed
blijft lopen als zijn neus, dan zit
het voorlopig wel snor met Paul.
BOLLEBOOM
BOES
HEINZ
CLOSE UP
Paul Young, chronisch verkouden en hitgevoelig
naaaaaaaatschoe!
'Gordijnen wappe
ren, kopjes tollen
op hun schoteltjes en stoelen
verschuiven van hun plaats
wanneer Paul Young niest Een
snipverkouden artiest, dat lijkt
altijd wel 'n beetje extra zielig.
Hij zit er ook 'n beetje besche
ten bij, de goedgevooisde Paul.
No pictures, please! De mensen
mochten eens zien hoe een
verkouden Paul Young eruit
ziet!
„Verkoudheid is een groot
probleem voor me", biecht
Young op, nadat hij zijn neus
weer heeft schoongetoeterd.
(Drie keer blazen! Spontaan
vaart een cruiseschip af.) „En ik
ben vaak verkouden, tot mijn
spijt. Ik worstel er al jaren mee,
erg genoeg. Specialisten zeggen
dat het met een lage weerstand
te maken heeft. Vooral in vlieg
tuigen heb ik er last van. En
wanneer ik andere mensen te
genkom. Dus probeer ik, wan
neer ik onderweg ben, zo min
mogelijk mensen te ontmoe-
Dat is dus erg lastig op mo
menten dat je geacht wordt met
enig enthousiasme over je nieu
we verzamel-cd te moeten pra
ten. 'From time to time' is bo
vendien een verzamel-cd van
zeer behoorlijk gehalte: de pa
rels van tien jaar Paul Young
mogen er zijn. Commercieel
succes gegarandeerd, zo wijst
een hoge klassering in de vader
landse CD Top 100 inmiddels
uit.
„Ik vind 'From time to time'
klinken als een gewone lp/cd,
en niet echt als een greatest
hits-verzameling", vindt hij zelf.
„Op veel van die verzameldin-
gen klinkt het materiaal alle
maal hetzelfde. Ik voel me trots
dat je daar in dit geval niets aan
merkt. Niks trends, niks formu
les, gewoon een mooie stapel
songs. Het raakt me zélf, na die
tien jaar. dat het allemaal zo ge
varieerd klinkt."
Onafgebroken
Vooral in het begin van de jaren
tachtig was Young niet uit de
internationale hitparades weg
te slaan. 'Wherever I lay my
hat', 'Come back and stay' en
'Love of the common people'
waren de trotse vlaggen op de
lp 'No parlez', die (wee jaar
onafgebroken in de Britse
hitlijsten bivakkeerde. In '85
scoorde hij nog eens met de
Hall Oates-cover 'Every time
you go away', maar daarna bra
ken er moeilijke tijden aan voor
de blanke soulzanger. Uit de
periode '85-'90 figureren ook
slechts twee nummers op 'From
time to time': 'Softly whispering
1 love you' en 'Oh girl'.
Het is eigenlijk pas met de
nieuwe verzamel-cd en het ge
legenheidssucces van de single
'Senza una donna' (een duet
met de Italiaan Zucchero
Fornaciari) dat Young zich weer
een beetje in het voedicht weet
te werken. Goed songmateriaal
vinden is een groot probleem
voor hem.
„Vooral in Engeland, ja. De
traditie van de oude, ambachte
lijke songwriter is dood. Arties
ten nemen tegenwoordig al hun
eigen materiaal zelf op, ze
schrijven niet meer voor ande
ren, zoals vroeger. Daarom ben
ik meer en meer op zoek in
Amerika, waar het schrijven van
een goede song nog een vak
apart is. Zelf schrijven ging me
nooit zo goed af, maar ik heb de
laatste jaren meer en meer er
varing gekregen, vooral door
met andere schrijvers samen te
werken. In Amerika hebben ze
meer lol in het schrijven van
een goede song, dat straalt op
me af."
Werklast
Young's alleengang kent voor-
en nadelen: „Wanneer je in een
groep zit, kun je de werklast
verdelen. Interviews, verplich
tingen. Aan de andere kant ben
je als band veel eerder aan
trends onderhevig. Een solo-ar
tiest is veel vrijer in het kiezen
van een stijl of de mogelijkheid
om andere gebieden te verken
nen. Neem Robert Palmer,
mooi voorbeeld. Z'n laatste al
bum was ook z'n beste tot nu
toe."
Haaaaaaagtschoe! Snuiterde-
snuit. Pffffffoehhhh. Paul Young
springt voorzichtig om met zijn
dure neus en zijn dure gezond
heid. Die witte soulstem is nog
steeds zijn grootste bezit, beseft
hij zelf, als geen ander. Hij
neemt die schat tegenwoordig
minder voor lief dan vroeger:
„Ik was er nooit zo bezorgd om.
En eigenlijk is dat wel zo goed,
als je je er minder om bekom
mert. Maar als je veel werkt en
reist, moet je voorzichtiger zijn
met je stem."
De Italiaanse tenor en megaster Luciano Pavarot
ti trad op 1 september op in het Rotterdamse
Ahoy'. Echte fans en tal van bekende, ondanks de
hitte in smoking gestoken, Nederlanders hadden
r veel geld voor over om de King of the High C in
levenden lijve te horen zingen.
De TROS zendt het concert van de man, die
ïaar verluidt door de Lisser makelaar Harry Mens
■oor rond zes miljoen naar Nederland werd ge
haald, op Eerste Kerstdag uit. Op 15 november
wordt de kijkers een blik achter de schennen ge
gund. TROS-regisseur Raymond Haverlag legde
alles vast wat hem in en om Ahoy' zoal op z'n weg
kwam. Er worden sfeerbeelden getoond vanuit
het speciale vliegtuig waarmee Pavarotti werd op
gehaald vanuit Kopenhagen. In de uitzending v
volgende week vrijdag zijn tevens impressies te
zien van de galareceptie, het VlP-diner in
bloedhete tent, de persconferentie van Pavarotti
en van de repetities.
Na afloop van het concert registreerrde Haver
lag het commentaar van een aantal landgenoten,
zoals Marco Bakker, organisator Mens, mode
ontwerper Edgar Vos, Willem van Kooten en Pie
ter van Vollenhoven.
Het goede voorbeeld
De bewoners van nummer 28 in gesprek met de Amsterdamse burge
meester Ed van Thijn. foto anp
Omroepen hebben
vaak de vervelende
gewoonte hun pro
gramma-aanbod voor de jeugd
af te raffelen door vooral veel te
kenfilms en muziekprogram
ma's in hun pakket óp te ne
men. Dat getuigt van weinig
vindingrijkheid maar bovendien
van onderschatting van de he
dendaagse jongeren. De VPRO,
maar vooral de IKON, geven al
jarenlang het goede voorbeeld
met programma's waarin de
jongeren zelf aan het woord ko
men en problemen worden
aangesneden die verder gaan
dan wie staat er één in de top
zoveel en is GI-Joe echt onover
winnelijk.
Het goede voorbeeld van VPRO
en IKON lijkt nu te zijn overge
nomen door de KRO. Vorige
week zondag werd namelijk het
eerste deel uitgezonden van de
docu-soap Nr. 28, een program
ma waarin de lotgevallen van
zeven jongeren centraal staan
die voor het eerst op kamers
wonen, in een pand in Amster
dam.
De KRO is op een ongewone
manier aan het zevental geko
men. In spotjes op radio en tv
en in artikeltjes in diverse bla
den riep de omroep jongeren
op die in ruil voor bijna een jaar
gratis wonen, wilden meewer
ken aan het programma. De op
roep miste zijn uitwerking niet.
Met postzakken tegelijk stroom
den de reacties binnen. Uitein
delijk bleven zeven jeugdigen
over, drie jongens en vier meis
jes.
Het zevental, dat elkaar nooit
eerder zag, wordt bij aankomst
bij het pand in Amsterdam ver
welkomd door burgemeester
Van Thijn. Na een kort toe
spraakje betreden de zeven
met in hun kielzog camera- en
geluidsmensen het grote
pand. Als een wervelwind raast
de groep de trappen op en af,
de ene kamer in, de andere
weer uit.
Dan doet zich het eerste pro
bleem voor. Wie krijgt welke ka
mer. Student Jan Jaap, een
corpsbal van het zuiverste wa
ter, heeft zijn zinnen gezet op
de grootste kamer. De rest vindt
echter dat er eerlijk moet wor
den geloot. Jan Jaap trekt uit
eindelijk aan het kortste eind.
Hij krijgt een van de kleine zol
derkamers. Hij legt zich er mok
kend bij neer.
Zijn buurvrouw is tevreden. Zij
heeft twee kleine zolderkamer
tjes, die meteen worden ge
bombardeerd als slaapkamer en
woonkamer. „Dat komt goed
uit", vindt ze, „dan kan ik in
mijn zitkamer roken. Want sla
pen in een kamer waar gerookt
is, vind ik vreselijk." De inter
viewer droogjes: „Maar je rookt
toch niet?" „Nee, voor mijn ou
ders niet, maar ik zal het bin
nenkort wel moeten vertellen",
lacht ze.
Het is de bedoeling dat de ze
ven niet alleen in een pand wo
nen maar ook gezamenlijk zorg
draagt voor huishoudelijke kar
weitjes als schoonmaken en ko
ken. De maaltijd wordt als regel
in de gemeenschappelijke
woonkamer gebruikt. De groep
slaat zich er de eerste dagen
goed doorheen,
ledereen vindt iedereen aardig,
maar elkaar echt kennen is er
nog niet bij. De zolderbewoners
hebben meer contact met el
kaar dan met de rest van de
groep. De zolderbewoonster:
„lk vind lan Jaap erg leuk, maar
hem ken ik ook het beste. We
wonen allebei op zolder en
doen weieens samen een bak
kie."
Eén van de bewoonsters is een
meisje uit Middelburg. Al vanaf
haar tiende jaar droomt ze over
Amsterdam. De KRO biedt haar
de mogelijkheid haar droom te
verwezenlijken. Ze zegt haar
baan bij een supermarkt op en
vertrekt naar de grote stad.
De camera volgt haar als zij
naar het arbeidsbureau gaat.
„Veel drukker dan in Middel
burg", zegt ze. „Ik heb wel een
uur zitten wachten." Het mag
niet baten. Ook de op ramen
van kledingzaken geplakte va
catures lopen op niets uit. Nie
mand heeft haar nodig. Ietwat
teleurgesteld gaat ze terug naar
huis waar ze samen met een an
dere achterblijver de bood
schappen doet. Het 'een gul
den'-winkelkarretje wordt ge
makshalve mee naar huis geno
men.
Elke aflevering heeft een soap
achtig einde. Eén stem speelt in
op de volgende aflevering met
de woorden: hoe verloopt Jan
Jaaps eerste corpsfeest, vindt
het meisje uit Middelburg werk
en wat gebeurt er met het win
kelkarretje?
Na elke aflevering wordt een
van de jonge kamerbewoners
geportretteerd. Vorige week het
meisje uit Middelburg. Aan het
woord komen haar zussen, haar
ouders, haar collega's, haar
danspartner en enkele klanten
uit de winkel waar ze werkte.
Het meisje blijkt het zonnetje in
huis, dat vooral bijzonder in de
smaak valt bij de klanten. Ider-
een ziet haar met lede ogen ver
trekken.
De ouders hebben gemengde
gevoelens over haar vertrek
naar de grote stad. Volgens
moeder zal haar dochter vooral
last krijgen van eenzaamheid.
„Ze zijn dan wel met z'n ze
venen in een huis, maar toch
zal zé af en toe alleen zijn in de
grote stad." Vader ziet vooral
problemen met het vinden van
werk. Hij vraagt zich af of zijn
dochter het financieel wel redt.
Moeder voegt daar meteen aan
toe dat hun dochter op elk mo
ment terug kan komen. Haar
kamer blijft nog in tact. Pas als
dochterlief na dit KRO-experi-
ment besluit in Amsterdam te
blijven, krijgt een andere doch
ter de kamer. Over de vraag wat
het stomste is dat hun dochter
ooit heeft gedaan, zijn beide het
hardgrondig met elkaar eens.
Uit één mond klinkt: „Naar Am
sterdam gaan."
De serie Nr. 28 is kundig ge
maakt. Beelden van het huiselij
ke reilen en zeilen worden afge
wisseld met korte gesprekjes
met de bewoners. De portretten
na de uitzending geven een
goed beeld van de bewoner,
haar of zijn beweegredenen,
wensen en verlangens. In Nr. 28
komen jonge mensen van deze
tijd aan het woord en de proble
men die zij bij het op zichzelf
wonen ondervinden. Hoewel er
nog veel problemen in het ver
schiet liggen, ademde de eerste
uitzending vooral de sfeer van
gezelligheid en saamhorigheid.
Natuurlijk zullen er minder
aangename dingen voorvallen.
Het is te hopen dat de KRO die
ook registreert. Maar als het
vervolg net zo boeiend en on
derhoudend is als de eerste uit
zending kan het niet mis gaan.
Een goede zet van de KRO. En
een voorbeeld voor de anderen.
