Feiten Syrië wil zone zonder legers Bekentenis van een kat in het nauw Verklaringen over mensenrechten Afrika 'slechts stukjes papier' Donderdag *31 oktober 1991 Redactie: 023-150225 JANINE BOS AAA ALTAN ERDOGAN RONALD FRJSART (dief) ONNO HA VERMANS PATRICK VAN DEN HURK HANS JACOBS JOLANDA OUKES JAN PREENEN SJAAK SMAKMAN Vertalingen: MARCREET HESUNCA LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Vormgeving: JAN KUNCE 2 .METSLECHTE NIEUW* IS at pe sus Moe, ems £XT£a T77TN FUUt 56e V\W>. HET €)0EPE KHBUVJ? IS —7 0/VT JULLIE yje. pi?)JS\)efcHó^lNÊï l NIET HOÉVEN TE ggMLE-H- v<-V.O/VIVAT 7 0NP-EN7^B£L£ l/IJN opgeheven <Eb EN MENINGEN WIM STEVENHAGEN Assad zet vredesconferentie onder druk met elf-puntenplan tie van Golan niet zullen accep teren, dat hij erop stond dat Ba ker een brief die in 1975 door president Gerald Ford was ge schreven en waarin Ford de Golan erkende als Syrisch grondgebied zou herhalen als zijn eigen „geruststellings- brief'. Oost-Jeruzalem De Syriërs zeggen dat Baker in zijn brief ook de Israëlische uit breiding van het bestuur over Jeruzalem weigert te erkennen. Alle joodse nederzettingen die rond Oost-Jeruzalem zijn ge bouwd, worden daarom be schouwd als deel van de Westoever en daar zijn ze volgens de VS illegaal. Oost-Je ruzalem zelf moet weer onder Arabische souvereiniteit komen, aldus de Syrische voorstellen, maar Syrië zou bereid zijn „be- stuursprocedures" te bestude ren waarbij mensen van alle re ligies waaronder natuurlijk Israëlische jodén toegang zouden krijgen tot de Heilige Stad. Het standpunt van Syrië dat joodse kolopisten op de Westoever niet noodzakelijker wijs zouden hoeven te vertrek ken na een terugtrekking van Is raël, volgde op een van de ont moetingen tussen Assad en Ba ker, waarbij de Amerikaanse minister van buitenlandse za ken de Syrische leider zou heb ben gezegd dat Amerika zich de 25 miljard dollar niet kon ver oorloven die het zou kosten de kolonisten elders binnen de grenzen van Israël te herhuis vesten. Syrië zegt echter dat Is raël geen „speciale voorrech ten" mag genieten met betrek king tot de nederzettingen die blijven." Pas nadat Israël in principe de volledige en allesomvattende terugtrekking van Arabisch grondgebied accepteert, is Syrië bereid te praten over het delen van de waterbronnen en andere kwesties. Damascus heeft bere kend dat Israël zestig procent van zijn water betrekt van de Westoever, Golan en het zuiden van Libanon. Syrië wil dat de Is raëli's met de Arabieren over het water onderhandelen als ge lijkwaardige partnersna een militaire terugtrekking. Syrië wil ook wapenverminde ring voorstellen en afschaffing van alle „massavernietigingswa pens" in het Midden-Oosten. Dat zou natuurlijk het einde be tekenen van de kernwapens van Israël, een voorstel dat onge twijfeld zowel door dé Amerika nen als de Israëli's zal worden beschouwd als onrealistisch, in ieder geval op dit moment. Syrië heeft een vredesplan voor het Midden-Oosten op gesteld dat bestaat uit elf punten en waarin een totale te rugtrekking door Israël uit alle bezette Arabische gebie den wordt geëist. Maar ook wordt in dat plan een gede militariseerde zone aanvaard aan beide zijden van de Is- raëlisch-Syrische grens en de blijvende aanwezigheid van een niet nader genoemd aantal joodse kolonisten onder Arabische soevereiniteit op een bevrijde Westelijke Jor- daanoever. Het plan, waarin de maximale eisen van Syrië zijn verwoord, volgt op een vertrouwelijke brief uit Washington aan president Hafez al-Assad waarin, volgens Syrische bronnen, de Verenigde Staten weigeren de Israëlische annexatie van de Golanhoogte, de annexatie van Oost-Jeruza lem of de legaliteit van de Israë lische nederzettingen op de Westoever te accepteren. De Syrische voorstellen laten niet toe dat er wordt afgeweken van de resoluties 242,338 en 425 waarin .wordt geëist dat Israël zich terugtrekt uit de Westoever, de Gazastrook, Go lan en het zuiden van Libanon en zijn opgesteld na de laatste ontmoeting tussen de Amerikaanse minister van bui tenlandse zaken James Baker en president Assad eerder deze maand. Volgens dezelfde Syri sche bronnen heeft Assad de Amerikaanse minister van bui tenlandse zaken gezegd dat de VN-resoluties niet „ter discussie staan", maar volledig moeten worden uitgevoerd. Hij voegde daaraan toe dat „als je Irak had laten discussiëren over de uit voering van VN-resoluties, Ku- wayt nog steeds bezet zou zijn". Land voor vrede Assads alles-of-niets-benade- ring van de Israëlische terug trekking is ook beïnvloed door de aparte 'geruststellingsbrief van Amerika aan de Libanese regering. Volgens de Syriërs kan die brief tot gevolg hebben dat Israël zich uit het zuiden van Li banon terugtrekt, zegt dat het „land voor vrede" heeft geruild, en vervolgens weigert de Westoever, Gaza en Golan op te geven. Als niet alle VN-resolu ties worden toegepast, is de Sy- rische delegatie hier te verstaan gegeven, dan zal president As sad de vredesconferentie in Ma drid beschouwen als van „nul en generlei waarde". In de gedetailleerde Syrische plannen wordt echter geaccep teerd dat het nodig is een gede militariseerde zone in te stellen op de Golanhoogte nadat die is teruggegeven aan Syrië en wordt een VN-macht voorge steld op een aan beide zijden van de Israëlisch-Syrische grens even brede strook Syrië zou er geen bezwaar tegen hebben r het grootste contin gent van de VN-macht zou be staan uit Amerikaanse troepen. Ook eist Syrië niet dat alle jood se kolonisten op de Westoever vertrekken. Met de suggestie dat niet alle nederzettingen kunnen blijven, is Syrië bereid joodse bewoners op de Westoever te overwegen die zich vrij naar en van Israël kunnen bewegen, maar die geen toestemming zouden krijgen de Israëlische vlag boven hun nederzettingen te hijsen en die ondubbelzinnig de Arabische soevereiniteit moeten accepteren.Als de Is raëli's weigeren dat te accepte ren", aldus een Syrische bron, „dan kunnen wij Arabische vlaggen en soevereiniteit óver Palestijnse dorpen in Israël ei- Niettemin blijven Assads voor waarden voor vrede compro misloos. Syrië zal bij voorbeeld niet accepteren wat de Ameri kanen „vertrouwenwekkende maatregelen" noemen de aanwezigheid van militaire waarnemers, een einde aan de propagandacampagnes voor dat Israël een begin hééft ge maakt met de militaire terug trekking uit bezet Arabisch ge bied. Er zal geen einde komen aan de economische boycot van Israël en er zal geen overeen stemming worden bereikt over de waterbronnen voordat de Is raëli's een „allesomvattende te rugtrekking uit bezet gebied" hebben ondernomen. Tijdens gesprekken met de VS hebben de Syriërs er ook op ge staan dat zij over de Palestijnse kwestie onderhandelen, net zo goed als over de Golan hoogte, om te voorkomen dat de Israë li's misbruik maken van wat Damascus vreest het zwakste Arabische team op de conferen tie, de gezamenlijke Jordaans- Palestijnse delegatie. Assad heeft meerdere malen tegen over zijn eigen en Palestijnse functionarissen herhaald dat „halve oplossingen zullen lei den tot hele oorlogen". Assad wilde er zo zeker van zijn dat de VS de Israëlische a Inwoonsters van het dorpje Even Shmuel in het zuiden van Israël rouwen bij de aankomst van de kist met het stoffelijk overschot van Ronen Yore- no. De 22-jarige legerkapitein kwam dinsdag samen met twee soldaten om het leven bij een bomaanslag in het zuiden van Libanon, waar Israël een 'veiligheidszone' controleert. Syrië, dat grote invloed uitoefent op Libanon, eist dat Israël deze zone verlaat. foto afp svennackstrand THE INDEPENDENT Nadat ze twee weken ge leden in Harare plechtig hadden beloofd de men senrechten te zullen res pecteren en met „her nieuwde kracht" de de mocratie te verdedigen en te bevorderen, zijn de leiders van de Common wealth teruggekeerd naar hun landen en naar de klus om aan de macht te blijven. In Zimbabwe, waar de oproerpolitie gedurende de conferentie van de Commonwealth studen- tendemonstraties uit el kaar dreef met traangas en gummiknuppels, zei president Robert Mugabe tegen de buitenlandse pers: „Wij kennen onze studen ten beter dan jullie. Wij willen hen op onze manier discipline bijbrengen." Robert Mugabe: Wij willen onze studenten op onze manier discipline bijbrengen. berecht door een militaire rechtbank. Voor hun aandeel i de mislukte staatgreeppoging zijn al 69 mensen die schuldig ogen moet zien, is een vooraanstaand lid van het onafhankelijke team dat toezicht houdt op de ver kiezingen, in de gevange nis gezet. Bisschop John Mambo van de Kerk van God is lid van de Zam- biaanse Samenwerkende Commissie voor Toezicht op de Verkiezingen en wordt bedreigd met de portatie op grond van het feit dat hij Zuid-Afrikaan is. De al twintig jaar du rende noodtoestand is niet opgeheven voor de verkiezingen. Daartoe gestimuleèrd door Canada en Groot- Brittannië hebben de lei ders van de Common wealth hun handtekening foto anp gezet onder een verkla ring van tien punten die hen bindt aan mensenrechten en aan „democratie, democrati sche processen en instellingen die een weerspiegeling zijn van Universiteitsstudenten probeer- zijn bevonden door het militaire de nationale omstandigheden, den twee dagen lang bij de con- tribunaal, geëxecuteerd door ferentiezaal te komen waar de regeringsleiders bij elkaar zaten van de academische vrijheid en de mensenrechten, maar ze werden tegengehouden door oproerpolitie die traangasbom- men afschoot. De politie sloot het universiteitsterrein af, waar pas geleden een nieuw hek om heen is gezet. In Nigeria heeft de regering van president Ibrahim Babangida toegegeven dat degenen die worden beschuldigd van mede plichtigheid aan een staats greeppoging in april vorig jaar, in het geheim zuilen worden de rechtsstaat en de onafhanke lijkheid van de rechterlijke De onafhankelijke mensenrech- macht, en een rechtvaardige en te klagen over het schenden tengroep van Nigeria, de Orga nisatie voor Burgerlijke Vrijhe den, probeert een uitspraak v eerlijke regering". Mahathir Mohamad, de pre- Malaysië, verwoordde de rechtbank te bewerkstelligen de mening van vele Afrikaanse 1 het. tribunaal illegaal en en Aziatische leiders toen hij vorige maand zei: „Deze r sen klampen zich vast 3 ongronwettig wordt verklaard. Volgens de organisatie is aan negen soldaten en twee burgers schillende zaken zoals een advocaat geweigerd en zijn rechten en het milieu zij gedwongen zich te laten ver dedigen door militaire officie- opnieuw onder koloniaal be stuur te plaatsen." Na de bij eenkomst van de Common- In Zambia, waar president Ken- wealth zei hij: „Iedere regering het neth Kaunda vandaag eerst sinds 1968 verkiezingen een meerpartijenstelsel onder zal doorgaan met wat zij moet doen. Verklaringen zijn uitein delijk slechts stukjes papier." Edward Kennedy moet carrière zien te redden Zijn weigering de oorlog tegen Irak te steunen, zijn houding tijdens de hoorzitting over de benoeming van rechter Thomas en zijn talrijke amoureuze escapades betekenen wellicht het einde van de politieke carrière van Edward Kennedy (links op de foto). In een laatste poging zijn populariteit wat op te vijzelen, trok de sena tor min of meer het boetekleed aan. foto afp david HARVARD KEITH BOTSFORD THE INDEPENDENT De rede die senator Edward Kennedy eind vorige week uit sprak aan de universiteit van Harvard, was duidelijk bedoeld als een apologia pro vita sua. Hij onderkende in het open baar de 'onwelvoeglijkheden' in zijn privéleven en zei te be seffen dat alleen hij verant woordelijk is voor zijn misdra gingen, en dat hij degene is die ze het hoofd moet bieden. De macho Kennedy-telg kwam vooral over als een vadsige, pruilende schooljongen die in het toilet is betrapt met een si garet. Hij sprak bijna een half uur maar keek zelden op van zijn uitgetikte tekst. Hoewel hij meer zei dan hijzelf of een an dere Kennedy ooit bij wijze van verontschuldiging heeft gezegd, miste zijn bekentenis de nodige openhartigheid en directheid. Bovendien gaf hij geen blijk van berouw. Een priester die de biecht afneemt, zou hier abso luut geen genoegen mee ne- Maar het zal allemaal toch niet makkelijk zijn geweest, zelfs niet binnen de muren van Har vard in de rechtgeaarde staat Massachusetts, waar al drie ge neraties lang de Kennedy 's het voor het zeggen hebben. Per slot van rekening had 'Teddy' de pers tot enkele maanden ge leden nog voorgehouden geen drankprobleem, seksprobleem of huwelijksproblemen te heb ben. En dat direct na de ver krachtingszaak die zich afspeel de in de familieresidentie in Palm Beach, Florida, en waarin Kennedy's neef William de hoofdrol speelde. De misdragingen van Teddy kwamen weer eens onder de aandacht van het grote publiek tijdens de Senaatshoorzittingen voor de benoeming van rechter Clarence Thomas, die zich schuldig zou hebben gemaakt aan ongewenste intimiteiten. Door dubbelzinnige grappen in tv-shows en door de dagvaar ding die hij kreeg om te getui gen in het proces tegen neef William kregen de roddels een totaal andere betekenis. Waar rook is, is vuur, zal menige Amerikaan hebben gedacht. Carrière op het spel De reden van Teddy's aarzelen de schuldbekentenis moet wor den gezocht in het feit dat poli tici alleen zo door de knieën gaan ais hun politieke carrière op het spel staat. Het politieke overleven van Edward Kennedy valt of staat met vrouwenzaken. Als Roe versus Wadede rech terlijke beslissing die bepaalde dat abortus in de meeste om standigheden legaal is wordt verworpen door het Amerikaan se hooggerechtshof met de steun van opperrechter Tho mas, zal Kennedy in de ogen van veel vrouwen een goede beurt maken, omdat hij tegen de benoeming van Thomas heeft gestemd. Maar in zijn ei gen staat, waar het recht op abortus al is gelegaliseerd, zal dat hem misschien niet kunnen redden. Vrouwen willen niet langer worden vertegenwoor digd door een man die in toene mende mate wordt gezien als een onverbeterlijke geile bok en dronkelap. De ironie wil echter, dat nie mand zich zo hard en onver moeibaar heeft ingezet voor de zogenaamde 'liberale zaak' dan Teddy zelf. Dat veel van deze zaken inmiddels in wetten zijn verankerd, is vporal te danken aan de onwrikbare steun van de Kennedy's voor burgerrechten, het recht op abortus, de rechten van homoseksuelen en alle rechten die de liberale kiezers binnen en buiten Massachu setts zo na aan het hart liggen. Maar de hoorzittingen in de Thomas-zaak maakten duidelijk dat Teddy's naam als verdedi ger van deze zaken is bezoe- déld. Zijn hartstochtelijke be toog tegen de benoeming van Thomas legde geen gewicht in de schaal vanwege zijn eigen wanordelijke privéleven. Velen vonden het nogal opmerkelijk dat juist Teddy het gedrag van Thomas veroordeelde. De Senaatsverkiezingen worden pas in 1994 gehouden en tot de verkrachtingszaak en de Tho mas-hoorzittingen werd alge meen aangenomen dat Teddy's herverkiezing een uitgemaakte zaak was. Hij heeft de machine rie van de Democratische Partij in zijn staat achter zich staan; hij geniet landelijke bekendheid en zijn reputatie is geworteld in mythen die in het nationale be wustzijn staan gegrift. Geen en kele kandidaat wilde het tegen hem opnemen. Aangeschoten wild Maar nu is alles anders. Om twee redenen is zijn positie ern stig in gevaar gekomen. In de eerste plaats omdat zijn gedrag en dat van zijn familie de pu blieke sympathie heeft uitge hold, en in de tweede plaats omdat kritische liberalen en vrouwen hem niet meer als vanzelfsprekend steunen. Kennedy is aangeschoten wild. Het enige dat hij met zijn onbe holpen bekentenis duidelijk maakte, is hoe hij zich te weer denkt te stellen: hij heeft zijn halve leven in de politiek door gebracht (en het geluk gehad langer te leven dan zijn broers) en hij is vastbesloten „alles te geven om de zaken waar ik bij na een derde eeuw voor heb ge staan, te blijven verdedigen". Maar Amerika is niet meer zo ontvankelijk voor dergelijke sentimenten. De liberale strijd is allang gestreden en gewon nen. De liberale verworvenhe den hadden allemaal betrekking op binnenlandse aangelegenhe den en waren voor hun door voering afhankelijk van een Amerika dat veel rijker was dan de huidige VS. De overige libe rale pijlen op Teddy's boog - een nationale ziektekostenver zekering en verhoging van de belasting voor rijken ten gunste van de armen - zijn duur en omstreden. Het is alsof Teddy gevangen zit in de tijd: de idea len uit de jaren zestig die voor het Amerikaanse volk accepta bel waren, zijn al in wetten ver ankerd en hieraan heeft Edward Kennedy niet veel meer toe te voegen. Hij is afgeschreven als kandi daat voor het presidentschap. Met zijn weigering de oorlog te gen Irak te steunen, heeft hij veel kiezers verforen. En de stroom naaktfoto's van hem met een jonge meid op een jacht in de Middellandse Zee heeft hem ook geen goed ge daan. Een recente opiniepeiling naar de populariteit van de der tien leden van de Senaatscom missie die zich over Thomas' benoeming boog, spreekt wat' dat betreft boekdelen. Iedereen bracht het er slecht van af, maar Teddy Kennedy prijkte hele maal onderaan de lijst. VERTALING: MARGREET HESLINGA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 2