Feiten 'De man die u kende is dood' Nationale Garde vertoont barokke uitwassen Dosnie nieuw Kruitvat W*mdag 16 oktober 1991 Redactie 023-150225 J ANINE BOSMA ALTAN ERDOGAN RONALD FRISART (chef) ONNO HAVERMANS PATRICK VAN DEN HURK HANS JACOBS MARGOT KLOMPMAKER JAN PREENEN SJAAK SMAKMAN Vertalingen: MARGREET HESUNGA LUUTJE NIEMANTSVERDRIET Vormgeving: CLARA KEMPER 2 Buitenlandse avonturiers in Joegoslavische burgeroorlog yj -t EN MENINGEN Iedereen verliezer in drama Thomas Professor Anita Hill. perste Gerechtshof en is daar mee een machtig man gewor den. Maar de prijs die hij daar voor heeft moeten betalen, is verschrikkelijk. Het is zoals hij vorige week zei tijdens de hoorzitting van de Senaatscommissie. „De man die u kende", zei hij, de senato ren diep in de ogen kijkend, „is dood". Vieze praatjes Het maakt niet meer uit of het publiek, dat de afgelopen dagen aan de buis zat gekluisterd, nu wel of niet gelooft dat Thomas tien jaar geleden zijn mede werkster Anita Hill met vieze praatjes lastig viel. De manier waarop heel Amerika de be schuldigingen van professor Hill vernam, heeft de rechter kapot gemaakt. Zijn nieuwe baan betekent dat hij de komende jaren veel in het nieuws zal zijn. Wie zal, als Thomas weer eens op de tv te zien is, niet terugdenken aan het relaas van Anita Hill, aan pornofilms over seks tussen vrouwen en dieren, aan schaamhaar op een blikje cola? De reputatie van de rechter is voorgoed bezoedeld. Rechter Thomas won een mooie baan, maar verloor zijn goede naam. Anita Hill verloor natuurlijk ook. Om te beginnen kwam haar vroegere baas, alle beschuldi gingen aan zijn adres ten spijt, door de stemming in de Senaat. Maar ze verloor meer. Tijdens de hoorzittingen waarin zij haar verhaal vertelde, deden Repu- Juichend reageert Leoia Williams, ziet in het Opperste Gerechts hof een van de drie pijlers van de staat, naast het Congres en de president. Het Opperste Gerechtshof heeft grote macht, veel meer dan bij voorbeeld het Nederlandse Hooggerechtshof. Het Ameri kaanse hof toetst wetten en re gels aan de Grondwet, en dat betekent in de praktijk dat dat Hof de macht heeft om bijvoor beeld de doodstraf te verbieden, de persvrijheid te beknotten, vrije abortus toe te staan. Vroeger werden eminente juris- moeder van rechter Thomas, op de ten, befaamde senatoren of gouverneurs, mannen kortom van grote standing en verdien ste, voor het Opperste Gerechts hof gevraagd. Maar Reagan en na hem Bush hebben het pro ces gecorrumpeerd door in de eerste plaats naar ideologie te kijken, en uitsluitend conserva tieven voor te dragen. Van de negen rechters in het Hof zijn door dat beleid er nu zeven, inclusief Thomas, con servatief tot aartsconservatief. Dat is geen juiste afspiegeling van de politieke kleur van het loeae anoop foto ap charles keu Amerikaanse volk, en daarmee verliest het Hof aan respect en Het Hof verliest ook aan respect en gezag doordat Thomas er nu in zit, een mart zonder grote verdiensten en bovendien let terlijk en figuurlijk niet iemand van onbesproken gedrag. Dat alles beschadigt het Hof, en daarmee valt een gat in het rag fijne kantwerk van de Ameri kaanse Constitutie, die wonder baarlijk goed werkende verde ling van de macht. De uitslag van de stemming over Thomas in de Senaat wordt aan het kijkerspubliek getoond, dat de afgelo pen dagen aan de buis gekluisterd zat. foto ap Nee-stemmen Maar Hill en Thomas zijn niet de enige verliezers in het dra ma. Ook president Bush heeft verloren. Zijn voordracht is dan wel door de Senaat gerold, maar' vraag niet hoe. Nooit eerder werd iemand lid van het Op perste Gerechtshof met zo n groot aantal nee-stemmen. Bush dacht slim te zijn door een zwarte conservatief te kiezen. De gedachte daarachter was dat de Democraten een zwarte niet weg durven te stemmen uit angst voor racist te worden uit gemaakt. Met die keuze was de president natuurlijk zelf impli ciet racistisch bezig. Thomas is bovendien een lichtgewicht, niét van het kaliber dat door gaans voor zo'n hoge post wordt aangezocht. Tenslotte heeft het Opperste Gerechtshof verloren door de manier waarop Clarence Tho mas een van de negen werd. De Amerikaanse Grondwet immers In het nietige plaatsje Pin point, diep in de zuidelijke Amerikaanse staat Georgia, had de moeder van rechter Clarence Thomas gisteren de dag van haar leven. Op het moment dat de Senaat met 52 tegen 48 stemmen live via CNN uitsprak dat haar zoon lid van het Op perste Gerechtshof Supre me Court) mocht worden, sprong ze op juichend op uit haar stoel, zwaaiend met haar armen in de lucht. CORRESPONDENT Ze heeft alle reden blij te zijn. Clarence, die 43 jaar geleden kansarm op de wereld kwam, is nu een van de negen leden van het machtige Opperste Ge rechtshof geworden, het hoog ste rechtsprekende college van het land. Geen wonder dat ze extatisch is. Rechter Clarence Thomas. „Dit kan alleen in Amerika", zei rechter Thomas zelf 105 dagen eerder met een stem vol emotie. Hij was toen net door president Bush voorgedragen om de zetel van de gepensioneerde opper rechter Marshall Thurgood op foto afp jennifer law te vullen. Alleen in Amerika. Het is waar, maar op een andere manier dan rechter Thomas in juli had kun nen vermoeden. Rechter Tho mas heeft verloren. Goed, hij zit nu op het pluche van het Op- foto ap john duricka blikeinse senatoren hun best om haar reputatie te bezoede len. Ze werd onder meer, in bedekte termen, een erotomaan ge noemd, een gewetenloze carriè rejager, een wraakzuchtige vrouw, een halve gare en een hersenloze pion van kwaadaar dige linkse belangengroepen. Dat zal de 35-jarige professor de rest van haar leven moeten meetorsen, net zoals ze de on versneden haat van in ieder ge val een deel van het land zal moeten meetorsen. ZAGREB «PIET ARP MARC CHAMPION THE INDEPENDENT Satan Panonski maakt deel uit van een Kroatische eenheid die de barakken van het Joegoslavi sche leger in Vinkovci heeft be legerd. Hij gaat gekleed in zwart leer, draagt een swastika arm band, een kromzwaard dat hij 'Servië-hakker' noemt en een zwarte kap onder een fez waar op het embleem staat afgebeeld van een moslim-regiment dat in de Tweede Wereldoorlog deel uitmaakte van de fascistische Ustashe politie van Kroatië. Zijn gezicht vertoont de nodige ze nuwtrekjes. In vredestijd po seert hij als punker. De Pannonische Satan is na tuurlijk een schuilnaam: Panno- nia is de Latijnse naam voor het huidige Kroatië en westelijk Hongarije. Panonski maakt geen deel uit van de Kroatische Nationale Garde, maar is een soort vrijbuiter die in de losse organisatie van de Garde een plaatsje heeft gevonden. Er zijn velen zoals hij. Samen vormen ze een slecht gedisciplineerde, barokke verzameling: een uit was die duidelijk maakt dat de Kroatische leiders er niet in sla gen een professioneel, gedisci plineerd leger op de been te brengen. Burgerwacht De Nationale Garde was be doeld als een professioneel le ger, maar ontstond uit de res tanten van het territoriale Joe goslavische leger in Kroatië, dat meer weg had van een georga niseerde burgerwacht. „De grondgedachte achter het terri toriale leger was dat iedereen zijn eigen deur zou verdedigen en dat vrienden eenheden zou den vormen", zegt Mahovic, woordvoerder van het Kroati sche ministerie van defensie. Luitenant-kolonel Vinko Vrba- nec omschrijft de gardisten als „vrijwilligers die zich geen strik te discipline laten opleggen. Maar ze zijn gemotiveerd voor de strijd en dat hebben we nu hard nodig - daar hebben we onze successen aan te danken". Het leger van gardisten bestaat zelfs voor een klein deel uit bui tenlandse soldaten. Huurlingen soms, maar ook idealisten, avonturiers of fantasten die in de ongelijke strijd van Kroatië tegen het Joegoslavische leger en de Servische milities mee vechten. Zo trok een jonge Amerikaan met Kroatische ouders de afge lopen weken het gardistenuni form aan. Hij werkte aanvanke lijk uit idealisme als gids en tolk voor de internationale pers. „Al rondreizend langs delen van het front waar veel werd gevochten, was het een logische stap om mee te gaan vechten", zegt hij over zijn nieuwe loopbaan. Hij heeft anderhalve week in de zwaar belaagde stad Osijek ge vochten voordat hij licht ge wond raakte bij de inslag van een tankgranaat. Nu herstelt hij in Zagreb. „Of ik zelf mensen heb gedood? Dat weet ik niet, ik heb veel geschoten. Dat wel.'" Hij staat te trappelen om naar zijn onderdeel terug te keren. Ultrarechts Niet alleen de gardisten werven buitenlandse soldaten. Een ult rarechtse Kroatische partij, de HOS, beschikt sinds kort over een eigen militie. De HOS streeft uitbreiding na van de Kroatische grenzen tot hun grootste omvang onder de Ustashe-regering in de Tweede Wereldoorlog. Een dergelijk Groot-Kroatië zou ook Zemun, bestuur gestaan, waarna Oos tenrijk-Hongarije het in 1878 bezette. De hoofdstad Sarajevo was in 1914 het toneel van de moord op de Oostenrijkse troonopvolger Franz Ferdinand: de aanslag die aanleiding gaf tot de Eerste Wereldoorlog. Na de Eerste Wereldoorlog werd Bosnië zelfstandig onderdeel van het koninkrijk van Slove- nen, Serviërs ?n Kroaten, het la tere Joegoslavië. Tijdëns de Tweede Wereldoorlog werd de republiek grotendeels ingelijfd door het fascistische Ustasja- bewind in Kroatië. Tito, de grondlegger van het na-oorlog- se Joegoslavië, gaf Bosnië weer zijn zelfstandige status terug, om te dienen als buffer tussen de elkaar van oudsher bestrij dende Serviërs en Kroaten. Onder communistisch bestuur onderging Bosnië een snelle in dustrialisering. Het land is rijk aan bodemschatten, zoals ko len, bauxiet en mineralen. Toch geldt het als één van de armste en minst ontwikkelde republie ken van Joegoslavië. De grootste partij in Bosnië is de Democratische Actie Partij (DAP), een alliantie van niet- communistische partijen. Haar partijleider, Alija Izetbegovic, is president van de republiek. Hij heeft onder het communisti sche bewind vijf jaar in de ge vangenis gezeten wegens „vij andige islamitische propagan da". Izetbegovic kondigde de soevereiniteitsverklaring een jaar geleden al aan door te zeg gen dat Bosnië elke stap van Kroatië en Slovenië richting af scheiding van Joegoslavië zou volgen. Leden van de ultrarechtse Kroatische militie HOS, die worden getraind door een Schotse officier, maken zich klaar om het EG-konvooi op weg naar de belegerde stad Vukovar te beschermen. Het konvooi, met voedsel en medicijnen, werd afgelopen weekeinde tot driemaal toe door Serviërs tegengehouden. Maandag versper den echter de HOS-soldaten zelf de doorgang. een stadsdeel v de republiek Bosnië-Hercegovi- na omvatten. De HOS-soldaten vormen een aparte eenheid binnen de gar disten. Ze laten de HOS-initia- len in hun kortgeknipte haar scheren, of het schaakbordach tige wapen van Kroatië. Het le gertje heeft gezworen door te vechten tot de laatste vijandige legereenheid uit Kroatië is ver dreven. De eenheid trekt veel avontuurlijk aangelegde buiten landers en idealisten. Wie zich hier meldt, krijgt meteen een uniform en een wapen plus mu nitie in de handen gedrukt. Een paar uur later zit hij aan het front. Een Schotse officier, voorheen werkzaam bij de Britse para's, traint dit partijlegertjc van in middels rond de vijfduizend man. De politiek Interesseert hem niet. „Wat heeft het HOS- leger in Kroatië nu helemaal: niet veel meer dan geweren te gen een overmacht aan tanks en vliegtuigen. Je moet de moed van deze jongens bewonderen", vindt de Schot. Hij is vast van plan in Kroatië te blijven zolang er Kroaten zijn die tegen het le ger vechten. Hij is niet bang dat hij zijn Britse staatsburgerschap verliest doordat hij in vreemde krijgsdienst is getreden. „Zo'n wet bestaat in het Verenigd Ko ninkrijk niet." Huurling De 23-jarige Duitser Ingo Ervin Fiebig zegt al jarenlang huurling te zijn. Misschien is hij ook al leen maar een fantast, die op deze spannende burgeroorlog afkwam. „Ik heb in Duitsland een eigen legertje van 25 man, specialisten op alle wapens, met alle soorten springstoffen en foto epa peter northall vervoermiddelen. Via een jurist in Parijs zijn we te huur voor wie ons nodig heeft. Voor tien duizend dollar per soldaat per maand. We zijn in Angola ge weest, in Syrië hebben we op de beruchte terrorist Carlos ge jaagd en we hebben in Kuwayt gevochten." In Kroatië vecht deze Rambo mee 'uit idealisme'. „We krijgen alleen voorraden en eten van de Kroaten, verder niets." Met zijn 25 soldaten sterk Anti Terror Kamp leidt Fiebig gardisten op in dodelijke gevechtstechnie ken. Daarnaast voert Fiebigs A- team ook speciale opdrachten uit, desnoods op vijandelijk grondgebied. De opgewonden verhalen van de avonturier klinken eng. „Ga maar eens mee met een actie", stelt hij voor. „Wil je een mooie reportage? We gaan vannacht weer op sluipschuttersjacht." SARAJEVO/BELGRADO Rtr-DPA De republiek Bosnië-Hercegovi- na, die zich gisteren soeverein verklaarde, is het volgende kr uitvat in Joegoslavië. Meer nog dan Kroatië is Bosnië een etni sche lappendekken. Serviërs, Kroaten en moslims (die in Joe goslavië als een etnische groep worden beschouwd) wonen er kriskras door elkaar. Geen van deze drie gjroepen beschikt over een duidelijke meerderheid. De Servische minderheid in Bosnië verzet zich met hand en tand tegen de soevereiniteits verklaring. Servische afgevaar digden liepen gistermorgen kort voor de stemming boos weg uit het parlement. De afgelopen maanden kwam het al hier en daar tot kleine botsingen tussen Serviërs en Kroaten in Bosnië. Waarnemers vrezen dat die conflicten nu zullen oplaaien en net als in buurrepubliek Kroatië zullen uitmonden in een bloe dige burgeroorlog. Niet voor niets durfden de par lementsleden die voor de soeve reiniteit hadden gestemd alleen met kogelvrij vest en onder be geleiding van gewapende poli tie-agenten het parlementsge bouw te verlaten. Er werd giste ren al op gespeculeerd dat de Serviërs in Bosnië de hulp van het federale leger van Joegosla vië zullen inroepen. Roerig De Serviërs vormen met 33 pro cent de op-één-na-grootste be volkingsgroep van Bosnië. De moslims (44 procent) vormen de grootste groep en 17 procent van de 4,2 miljoen inwoners is Kroaat. De republiek in het hart van Joegoslavië heeft een roerige ge schiedenis achter de rug. Bosnië heeft vijf eeuwen onder Turks Bevolkingssamenstellln Kroaten (18%) S5S Slavische moslims (40%) Serviörs (32%) (en 10% anderen)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 2