XVI V OilUW ReSrcLmm)htZijn(Jan
Honeymoon Quiz
vernieuwd
vijfde seizoen in
'Ik heb een vreselijke
'1ST,
IN:
hekel aan a
'Een hamerslag geven
vraagt nogal wat studie
Dinsdag 15 oktober 1991
Redactie: 023-150191/023-150192 JOLANDA OUKES GERARD VAN PUTTEN REINA VAN POPPELEN Vormgeving: DRIES DE BOERS
10
MENSEN komen altijd met
reprodukties van de Zonne-
8-« 9 T PT TT bloemen. En dan denken ze
Lisette Hordijk
weg bij NCRV
HILVERSUM GPD
De NCRV heeft zijn omroepster
Lisette Hordijk na een vast
dienstverband van zestien jaar
aan de kant gezet. De omroep
wil per 1 januari een nieuwe
'huisstijl' introduceren op de te
levisie en daar past Hordijk niet
Hordijk is niet de enige om
roepster die slachtoffer wordt
van deze nieuwe stijl. Ook Thari
Schroder is aangezegd dat er na
1 januari geen prijs meer op
haar wordt gesteld.
Bij de NCRV word bij hoog en
bij laag ontkend dat de ontsla
gen te maken hebben met een
andere opzet bij het presente
ren en aankondigen van pro
gramma's. Op Nederland 3 wor
den de programma's 'buiten
beeld' gepresenteerd, zodat
daar geen 'gezichten van om
roepers' meer nodig zijn. „Er is
wel ooit sprake van geweest, dat
wij dat ook op Nederland 1 zou
den gaan doen", aldus een
woordvoerder. „Maar dat idee is
voorlopig weer in de ijskast ge-
Jan Pieter Glerum, veilingmeester van de TROS
Alles ruikt lekker
nieuw. De exposi
tieruimte met de
vele schilderijen, en het kantoor
daarachter. Tralies voor de ra
men, een almaar rinkelende te
lefoon en een hoge stapel cata
logi in de vensterbank, met
daarin de aanbiedingen voor de
kunstveiling van november. Ik
bevind mij in het nieuwe Am
sterdamse heiligdom van Jan
Pieter Glerum, directeur van
Veilinghuis Glerum en bekend
van het TROS-programma
'Eenmaal, andermaal'.
Zon sjieke entourage, al die
prachtige kunstvoorwerpen, is
dit nu uitsluitend een plaats
voor de allerrijksten onder ons
die bij wijze.van kerstcadeautje
even een Breitnertje komen uit
zoeken?
„Nee", zegt de eigenaar met
nadruk, „beslist niet. Er is he
laas een geweldige drempel, al
was het maar door de publici
teit rond de grote veilinghuizen,
waarin steeds sprake is van
exorbitante bedragen. Men
Het
Wereldje
PANDA DE
L'ISLE
volgens Jan Pieter Glerum he
laas niet altijd het geval bij som
mige collega's - en het is nodig
een examen af te leggen voor
veilinghouder. Dit examen
dient om de noodzakelijke
denkt dan al gauw klat is niets wetskennis te vergaren,
ons, dat is veel te duur.'
Een mens zou dan bijna verge
ten dat je voor tweehonderd
gulden al een hele leuke 18de
eeuwse Franse gravure kunt ko
pen, in een originele lijst."
Handig
Voor het beroep
veilinghuis kunt begin
nen. Glerum: „Daar leer je bij
voorbeeld dat je geen sterke
drank mag drinken tijdens vei
lingen en dat je geen dodo-eie
ren mag veilen."
Waarom geen dodo-eieren?
„Omdat de dodo een be
schermde vogel was. In het al-
veiling- gemeen kun je zeggen dat je
meester bestaat geen speciale geen opgezette beschermde vo-
opleiding. Het is natuurlijk han- gels mag veilen, nóch hun -:-
en."
Hoe gaat het toe op zo'n it
medag hoe worden de vele aan
gedragen voorwerpen geselec
teerd?
„Voornamelijk op de aantrek
kelijkheid van het object, mede
voor een groot kijkerspubliek.
Plus het verhaal dat er over het
voorwerp te vertellen valt. Er
moet een leuke herkenbaarheid
zijn bij wat je laat zien. Het
hoeft ook niet te makkelijk te
zijn, maar je moet er wel wat
mee kunnen."
Komt er soms echt ontzettende
troep binnen?
„Oók. Het is natuurlijk alle
maal rijp en groen door elkaar,
en altijd meer groen dan rijp.
Maar dat maakt het juist span
nend. De opnames bij de inna-
medagen zijn geheel geïmprovi
seerd, je moet je weten te red
den met de goederen die je op
dat moment krijgt."
Wat is het vreemdste dat ooit
werd aangeboden, een repro-
duktie van de Zonnebloemen
van Van Gogh of zo?
„Mensen komen altijd met
reprodukties van de Zonnebloe
men. En dan denken ze dat het
echt is. We leggen dan met en
gelengeduld uit dat wat ze mee
gebracht hebben, helemaal
niets waard is. Wat dat betreft
hebben we een ontluisterende
taak. Maar soms is er ook echt
iets bijzonders bij. Voor de uit
zending van november bij voor
beeld, hebben we een mevrouw
met een schilderijtje van tussen
de twintig- en vijfentwintigdui
zend gulden."
Hoe is 'Eenmaal, andermaal'
tot stand gekomen
„O, dat ging heel merkwaar
dig in zijn werk. Vier jaar gele
FOTO LEX VAN ROSSEN
ding uit je handen, is de greep
te dun, dan breekt hij."
Gebeurt dat wel eens?
„O ja, heel vaak. Laatst nog,
kijk maar, deze heb ik met twee
componenten-lijm moeten lij
men, omdat hij nog dienst
moest doen. En niet alleen de
perfecte hamer is belangrijk, het
geven van de hamerslag vereist
ook veel meer studie dan je
denkt."
Heeft u iets spannends in
huis waar u wel vanaf wilt?
Breng het ter veiling. Met de
mogelijkheid dat u met één ha
merslag - eenmaal, andermaal...
- uw spaarrekening tot prettige
hoogte ziet stijgen. Goede za
ken!
Jan Pieter Glerum: „Ik ben wat mijn
den werd ik gevraagd of ik mee
wou doen aan een Ted de
Braak-show. Ik moest daar een
spelletje spelen waarbij mensen
de prijs moesten raden van een
objectie. Ik liep daar voor idioot
tussen allerlei lieden met het
verkeerde pak aan en het ver
keerde accent, maar ik vond het
enig. Daaruit is toen voortgeko
men het programma 'Tros Ak-
tua Geld', waarvoor ik filmpjes
mocht maken van leuke veilin
gen. Naar aanleiding daarvan
ontstond het idee dat het mis
schien leuk was om daar iets
meer mee te doen, daar is 'Een
maal, andermaal' toen uit gebo-
En nu bent u een bekende Ne
derlander. Wordt u herkend op
straat?
„Ik ben wat mijn kinderen
noemen een DBBN, een Dik
Beetje Bekend Nederlandertje.
kinderen noemen een DBBN, een Dil
En ja, ik word herkend op
straat. Dat is in de geringe mate
waarin het gebeurt eigenlijk wel
leuk."
Maar uw beroep, in combina
tie met uw bekendheid, is dat
niet lastig op verjaardagen en
partijen - ik bedoel komen er
dan niet allerlei mensen naar u
toe met een prulletje waarvan ze
hopen dat het iets waard is?
„Dat is met doktoren veel er
ger, denk ik. Mensen beginnen
meteen over hun kwalen als er
een dokter in de buurt is. En ju
risten worden ogenblikkelijk al
lerlei echtscheidingsproblemen
voorgelegd. Bovendien, ik vind
het leuk, ik heb er dus ook niet
vreselijk veel tegen."
Denkt u dat een programma
als 'Eenmaal, andermaal' de in
teresse voor kunstvoorwerpen
stimuleert?
„Dat hoop ik van harte. En ik
denk ook een beetje te zien dat
dat zo is."
En is die interesse dan geba
seerd op de schoonheid van de
voorwerpen, of op de eventuele
waarde?
„Het cynische antwoord is
natuurlijk ogenblikkelijk: 'de
waarde'. Maar ik hoop dat het
toch ook over de lol van het
hebben van een bepaald voor
werp gaat."
Er wordt over u gezegd dat u
altijd een veilinghamer bij u
draagt. Is dat zo?
„Ik heb er wel altijd eentje in
de auto."
Waar koop je zo'n ding?
„Die laat je draaien. Bij een
uiterst geheime veilinghamer-
draaierij. Dat is nog een hele
studie. De perfecte veilingha
mer hééft een ideale balans tus
sen de kop en de greep. Is de
kop te zwaar, dan vliegt het
Ron Brandsteden het vijfde seizoen in met een vernieuwde Honeymoon
Quiz. •FOTO GPD
Ron Brandsteder gaat donder
dagavond zijn vijfde seizoen in
met de Honeymoon Quiz. De
eerste van twaalf nieuwe afleve
ringen is vanaf 20.30 uur te zien
op RTL 4. Gestreden wordt tel
kens om een droomreis naar
een verre bestemming en even
tueel een woninginrichting ter
waarde van 25.000 gulden.
In totaal 6000 bruidsparen
hebben zich aangemeld voor de
quiz, van wie er 510 paren zijn
gekozend. Uiteindelijk zijn er 35
uitgekozen. Ze zijn geselecteerd
op 'bijzonderheid'. Er is bij
voorbeeld een bruid bij, die
zich eerder bloot heeft gegeven
in de Pin Up Cup en van wie de
bruidegom begrafenisonderne-
De Honeymoon Quiz, een
produktie van Joop van den En-
de, kent dit seizoen enkele
nieuwe elementen:
Allereerst het spel 'Wat vindt
vader of moeder?' De ouders
van bruid en bruidegom maken
daarin hun opwachting. Thema
van de ronde: wie kent de bruid
of bruidegom beter: haar vader-
/zijn moeder of haar kersverse
bruidegom/zijn bruid?
De actie 'Jong voor oud' is
een ander nieuwtje in de show.
Presentator Ron Brandsteder
beoogt in de toekomst bejaar
den te onthalen op licht klassie
ke muziek, uit te voeren door
afgestudeerde conservatorium
studenten die nog geen baan
hebben. Om een en ander fi
nancieel mogelijk te maken zal
Brandsteder de kijker ertoe over
proberen te halen donateur te
worden.
De muzikale omlijsting wordt
verzorgd door het Groot Sym
phonic Orkest van de Zevende
Hemel onder leiding van Jan
Rietman. In de eerste uitzen
ding begeleidt dit orkest Henny
Huisman, Ron Brandsteder en
vier finalisten van de Sound-
mixshow. In latere afleveren tre
den onder meer Udo Jürgens,
André van Duin, André Hazes
op. Voorts is het de bedoeling
dat in een van de aflevering
Brandsteder met Henk Poort en
Daniel Smit uit Les Miserables
ten gehore brengen.
Ten slotte wordt in de Honey
moon Quiz het ballet, dat tel
kens na de slotronde te zien
was, vervangen door twintig
bruidsparen die in de week van
de uitzending elkaar het ja
woord hebben gegeven. In elke
uitzending komen de paren uit
een bepaalde provincie.
mm
Lisette Hordijk
Peter Flik, winnaar van Reissmicrofoon:
ieuws is vrese
lijk. Actualiteit
i misver
stand. Ik heb er een afgrijselij
ke hekel aan. Journalistiek be
hoeft geen aanleiding. Ik kan
mijn eigen aanleiding zijn." Hij
zegt het met een zorgelijke blik
in een onduidelijk kamertje in
Het Gebouw, het pand waar hij
het gelijknamige vrijdagse ra
dioprogramma van de VPRO
regisseert Zijn uitspraken
klinken provocerend, maar
zijn zo niet bedoeld. Hij is zo.
Het type van de waaiende
geest Iemand die zijn omge
ving tot acute wanhoop kan
brengen met zijn barokke in
vallen. Peter Flik, want over
hem hebben we het, kreeg on
langs de zilveren Reissmicro
foon voor zijn complete radio-
oeuvre. VPRO-collega Emile
Fallaux kreeg de Nipkow-schijf
voor zijn televisiewerk.
Het gesprek met Peter Flik
snelt van anekdote naar anek
dote. Het zijn voorbeelden, die
dienen als illustratie. Verhaal
tjes over en weer. Het woord
fascinerend klinkt oprecht uit nieuws,
zijn mond. Het klinkt vaak.
dan uit wat 'een tijdstip' is. Iets
waar ik op mijn beurt dan geen
bal van snap. Dit soort situaties.
Dat vind ik fascinerend. In mijn
opvatting is dat dus ook
Een demonstratie van zo'n
inval? „Je weet hoe een zonne
wijzer werkt. Om twaalf uur valt
er een streep op een marke
ringspunt. Maar zo'n streep
heeft een bepaalde dikte. Dus
wanneer is het nou echt precies
twaalf uur. Daar dacht ik op een
gegeven moment plotseling
aan. Dus de PTT opgebeld,
want die verspreidt de tijd,
dacht ik zo. Kom ik terecht in
het Neher-laboratorium in
Leidschendam. En dan sta je
daar. Met je microfoon, voor
mensen die absoluut niet weten
wat je nou eigenlijk wil. Uitein
delijk krijg je dan iemand die
wel hoog is, maar die er óók
niet over gaat. Iemand die de
regulatie van de stationsklokken
beheert of zoiets. En die legt
Peter Flik: „Actualiteit is afgrijselijk, ik heb e
Grens
Moedwil en misverstand, waar
ligt de grens? Praten over
'nieuws', althans zijn variant,
blijkt een van zijn stokpaardjes
Het woord actualiteit valt.
„Ik heb er een afgrijselijke he
kel aan. Actualiteit hangt op een
krankzinnige manier af van het
moment waarop 'het feit' ge
meld wordt. Maar dat zegt niks
over de waarde van het feit zelf.
Ik zou het liefst bij een krant of
radio willen werken waar hele
maal niets direct hoeft."
Hij springt op, en loopt de ka
mer uit om koffie te halen. „Ik
heb een hekel aan nieuws",
hoor ik hem vanaf de gang
mompelen. „Kranten doen het
altijd nog beter", zegt hij, ruim
hartig, weer terug in het kamer
tje. „Maar ik begin nooit met de
voorpagina. Pas op het laatste
moment wil ik nog wel eens het
gedachtengoed van Bert de
Vries van het CDA tot me ne
men", zegt hij, met méér dan
een ironische ondertoon.
En nieuws op de radio. „Ra
dio is de grootste misser die ooit
op dit gebied bedacht is. De
enige mensen die goed luiste
ren zijn degenen die tien minu
ten in de auto zitten. En daar is
dan alles op gebaseerd. Gevolg
is dat er om de tien minuten de
zelfde quootjes herhaald wor
den. En dan die godvergeten
weermannen en verkeersman-
nen. En de ANP-mannen en de
reclame. Het is die gruwel die je
wordt aangedaan."
Ik herinner me onder andere
zijn radioprogramma's waarbij
hij met een gezelschap toeristen
door bij voorbeeld Albanië trok.
„Dat was een reisgezelschap,
onder wie journalisten", preci
seert hij. „Die mensen konden
gewoon vrijuit tegen ons tette
ren over wat ze meemaakten. In
Praag was het nog mooier. Daar
sliepen we in een grote tent. Die
ritsten we overdag dicht, zodat
niemand kon zien dat we er een
studio in bouwden. Ze zijn er
nooit achter gekomen. De Alba
nezen wel. Althans, de gids die
ons daar, in de bus, begeleidde
ben ik later nog eens tegenge
komen. Hij zei dat hij ons wel
door had gehad. Moet je je
voorstellen. Zijn we met een
bus acteurs door Albanië ge
reisd."
In je verhalen duikt Oost-Eu
ropa vaak op.
„Ik weet niet wat ik er mee
heb. Misschien omdat de men
sen daar zo sociaal zijn en zo
aardig. Ik heb er veel reportages
gemaakt. Ik reisde er meestal
doorheen met de trein. Ik heb
veel gereisd met mensen met
een oorlogsverleden."
Even later zegt hij plotseling:
„...de geschiedenis heeft iets
miraculeus. Vroeger mochten
ze niet weg. Nu mogen ze en
kunnen ze nergens meer heen.
Worden ze teruggestuurd. Isola
tionisme is een zinloze politiek,
dat zie je maar weer."
Reportage
Typisch Peter Flik is zijn be
denksel De reddeloze reportage,
een programma dat een vast
onderdeel vormt van Het Ge
bouw. Marten Minkema wordt
daarin met schier onmogelijke
opdrachten het land in gestuurd
en doet verslag van zijn onhan
dige pogingen om er nog iets
van te maken. „Het ontstond op
de laatste dag dat hij als
stagiaire bij de VPRO rondliep.
Ook hij kon niks met die muur
van nieuws en feiten. Op de dag
dat we afscheid namen zegt hij:
Peter, ik ben mijn sigaar in jouw
hond kwijtgeraakt. Hij had dus
zijn sigaartje in de vacht van
mijn hond laten vallen. Toen
dacht ik: ik moet echt iets voor
die jongen bedenken."
Als je nou een prijs voor 'je
beste programma' zou hebben
gekregen. Welk had dat dan
moeten zijn?
„Geen prijs nee... Mijn mooi
ste programma in al die 26 jaar
dat ik bij de radio werk vind ik
dat over een man, die ooit als
jongen door zijn NSB-ouders
naar een vakantiekamp in het
'Damalige' Grote Duitse Rijk
werd gestuurd. Dat bleek een
opleidingskamp voor de Hitier
Jugend te zijn. Hij wilde na 40
jaar eens terug. In die reportage
ging het over schuld, angst,
boete, oorlog, en het overle
vingsinstinct van de ouder wor
dende mens. De kem blijkt toch
te zijn dat je zoiets onder ogen
moet zien om ervan af te ko
men. Letterlijk dus."
STRIPS
BOLLEBOOM
BOES
HEINZ
