Kunst Weer weggeefactie kunstwerken Pijpenkabinet beoordeelt rookartikelen Muzikaal kegelspel rondom Mozart Sinatra als vanouds Twee knotsgekke kerels en de lach als fundamenteel recht Kunstbus zaterdag van Alphen naar Leiden Fel protest tegen verlies ruimte in 'Stedelijk' Dinsdag 8 oktober 1991 Redactie: 071-161400 CEES VAN HOORE ANNEMIEK RUYCROK JAN RUSDAM SASKIA STOELINCA Eindredactie: HANS SONDERS Vormgeving: PIET KOOREMAN 10 „JE DENKT ZEKER, die twee zijn niet goed bij hun hoofd?", vraagt Cenio de Groot retorisch. Donderdag komt hij, samen met Herman Verbeeck, naar de Leidse Schouwburg met de voorstelling .Banaan'. OL' BLUE EYES' had vijf kwartier lang weer die jongensachtige, nonchalante uitstraling die hem tot een levende legende heeft gemaakt. Al meteen bij zijn opkomst toonde hij zijn ouderwetse flair door met een moedige fan op de eerste rij zijn po chet uitte wisselen. „Here we go, shoot". TWEE EERDERE weggeef-ac- ties bleken niet voldoende om het opslagprobleem in het de pot van de Rijksdienst Beelden de Kunst op te lossen. TOKIO Overal parasols op het Toklomeer. In totaal drijven er 1000 papleren schennen In allerlei kleu ren, gemaakt door de In Duitsland geboren kunstenaar Stephan Koehler. Hij deed het als eerbetoon aan een ook in Japan uitstervend ambacht Zijn collega Chrlsto Is ook In Japan met een parasol-project bezig. Hier gaat het om een aantal reusachtige parasols die In het landschap staan opgesteld. foto ap Rijk wil er 40.000 kwijt De Rijksdienst Beeldende Kunst (RBK) heeft opnieuw een voorstel ingediend bij de ministeries van wvc en financi ën om veertigduizend kunstwerken uit de zogeheten BKR-coilectie weg te schenken. Met dit voorstel, het der de in twee jaar tijd, hoopt de RKB eindelijk het probleem van een overvol depot met kunstwerken op te kunnen lossen. 8tig van kunstenaars die gebruik maakten van de Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR). De regeling hield in dat beel dende kunstenaars een inko DEN HAAG GPD Twee eerdere weggeef-actles, een in 1989 van vijfenvijftig dui zend werken en een van onge veer vijfendertigduizend vorig men en een materiaalvergoe jaar, bleken niet voldoende om ding kregen van de overheid, het opslagprobleem in het Rijs- Als contraprestatie moesten zij wijkse RBK-depot op te lossen. geregeld werk inleveren bij de Het overgrote deel van de overheid, werken uit net depot is afkom- Op 1 januari 1987 werd de BKR afgeschaft; teveel kunste naars deden een beroep op de regeling, waardoor deze onbe taalbaar werd. Sindsdien stelt het ministerie van WVC jaarlijks vijfendertig miljoen gulden be schikbaar voor het beeldende kunstbeleid van de lagere over heden. Vijftien miljoen gulden van dit bedrag gaat rechtstreeks naar Rotterdam, Amsterdam, Utrecht en Den Haag. De rest, twintig miljoen gulden, gaat naar de provincies. De erfenis van de BKR was met de afschaffing echter niet opgelost. 'Veel kunstenaars' be tekenden ook 'veel ingeleverde kunstwerken'. Musea, gemeen ten en overheid mochten deze uit de BKR verkregen kunstwer ken niet verkopen, want dan zou de vrije markt verstoord worden. Veel van deze prenten, schilderijen, grafieken etcetera belandden uiteindelijk in de pots. Sommige omdat ze na veelvuldige uitleen zodanig be schadigd waren dat ze niet meer als kunstwerk voldeden; andere omdat er meer exempla ren van waren. De RBK die al het 'overbodig' werk opsloeg in een depot in Rijswijk kwam geld en ruimte te kort voor een verantwoord be heer van de collectie. In 1989 besloot de RBK vijfenvijftigdui zend kunstwerken over te dra gen aan rijksinstellingen. De nieuwe eigenaars mogen de kunstwerken niet verkopen. Artotheken krijgen wel de mo l gelijkheid om kunstwerken aan| leners te verkopen; voorwaarde! hierbij is dat de lener het werk' al minstens een jaar in huis] heeft. Op deze manier zou de publieke functie van de collectie gewaarborgd blijven. De Kunstenbond FNV heeft zich altijd fel verzet tegen het wegschenken van kunstwerken. Dit zou materieel en psycholo gisch een negatief effect hebben op de vraag naar en de prijs van beeldende kunst op de vrije markt. Het Pijpenkabinet, nog immer gevestigd aan de Oude Vest 159a, houdt op zondag 13 okto ber een eigen versie van Tussen Kunst en Kitsch'. Bezoekers kunnen alles op het gebied van roken - opgegraven pijpekop- pen bijvoorbeeld - meenemen om door een specialist te laten beoordelen. Een pijpekop waar de eenvoudige leek niets aan ziet, is voor de conservator van het museumpje zo zal blijken, een deel van de geschiedenis. Tussen 13 en 17 uur is iedereen zondagmiddag welkom. Hoe een gat in die dunne pij- pesteel komt, kunnen belang stellenden op 20 oktober aan de weet komen, Dan wordt name lijk een demonstratie gegeven Enkele sigarenkokers, de middelste met een handgeschilderde porselei nen plaquette met een cigarillo-rokende dame, zijn te zien in het Pijpen kabinet foto pijpenkabinet kleipijpen vervaardigen. De pij- Op 27 oktober volgt de con- pemaker gebruikt daarbij het current van de pijp: de sigaar, oorspronkelijke gereedschap Antieke sigarenkokers, een le- van honderd jaar geleden: een zing en een sigarenproeverij prachtige messing pijpvorm. Hij zijn die zondag van 13 tot 17 is die dag van 13 tot 17 uur aan uur aan de orde in het Pijpen- het werk. kabinet. MUZIEKRECENSIE L1DY VAN DER SPEK "Rondom Mozart" Concert door Esther Apituley - altviool. Frank van den Brink - klarinet en Frank van der Laar - plano. Concert rondom Mozart; dan kan je Schubert, Schumann, maar ook een Barman verwach ten, een componist in de scha duw van de meesters. Met het 'Kegelstatt trio" voor klarinet, altviool en piano werd het zon dagmiddagconcert, georgani seerd door de Stichting Alphen Muziek, geopend. Mozart schreef dit stuk voor z'n, piano leerling Franziska von Jacquin, i vriend, de rinettist kiarin Paul heb ik nog nooit gehoord; fasci nerend, afwisselend hartstoch telijk of uiterst delicaat. De eer ste drie maten die Van der Laar speelde, waren al betoverend. Apituley haakte er met het grootste élan op in. Met eenj stralende toon en krachtige I streek, doeltreffend hegeleid door Van der Laar. weerklonk het Allegro Moderato, waarop een ontspannen en uitgebalan ceerd Adagio volgde. Het derde deel, Allegretto, speelde Apitu ley met een glans en zelfverze kerdheid, die zeer aanstekelijk werkten op Van der Laar die zich ritmisch maar nauwelijks! in toom kon houden, wat een extra muzikale flits gaf RECENSIE LOUIS DU MOUUN Gehoord: Frank Sinatra; 7 oktober. Con gresgebouw. Den Haag Op de top van zijn huidige kunnen. Helaas niet voor een uitverkocht huis, dus wat zullen de thuisblijvers een spijt krijgen. Ofwel: Frank Sinatra neeft gis teravond in het Haagse Con gresgebouw zijn mindere beurt van vorige maand in Antwerpen resoluut naar het vergeetboek 01' Blue Eyes had vijf kwartier lang weer die jongensachtige, nonchalante uitstraling die hem tot een levende legende heeft gemaakt. Al meteen bij zijn op komst toonde hij zijn ouderwet se flair door met een moedige fan op de eerste ril zijn pochet uit te wisselen. „Here we go, shoot", commandeerde Sinatra Senior daarop zijn zoon en or kestleider Frank Junior en het feest begon. Geen spoor van de genante vergeetachtigheid die hem in het Vlaamse sportpaleis nogal eens parten speelde, geen gesnauw in de richting van zijn toegewijde nazaat, evenmin on geloofwaardig gebluf over nog vele komende tournees, maar vooral veel vocaal vuurwerk. Binnen de grenzen van zijn afgenomen mogelijkheden, dat wel. Maar dan nog blijft de 75- jarige Voice een, attractie die zijn weerga niet kent, ook om dat hij als geen ander gebruik maakt van de camouflagetech- nieken die zijn geweldige orkest hem biedt. Zelf mèg nij soms brommen dan wel kraken, het weldadige geluidsbad van op halve sterkte spelende strijkers en blazers dat hem omringt, vangt de meeste uitglijders wel op. Belangrijker bij zijn rentree op Nederlandse bodem was echter de grotere intimiteit. Si natra hoefde zich in de met ruim 1000 liefhebbers gevulde P.WA-zaal lang niet zo te for ceren als onlangs in de Sinjó- renstad of tweeënhalf jaar gele den in Ahoy' en de RAI. In de rug bovendien gedekt door zijn orkest, zette hij dat magische huiskamersfeertje neer waar voor iedereen flink de porte monnee (kaarten kostten 250 tot 750 gulden) had openge trokken. Zodoende benadrukte hij nog eens het cruciale verschil tussen hem en zijn voorprogramma, het duo Eydie Gorme en Steve Lawrence: een technisch su bliem koppel, maar niet in het bezit van net verbluffende cha risma van Mr. My Way. Slechts één persoon liet Sinatra ('Ik kom terug') met gemengde ge voelens achter: promotor Wim Bosman, die op dit 'Diamond Jubilee Concert' enkele tonnen zal moeten toeleggen. 1 DE RUN/LEIDEN 'De Kunstbus voor Senioren', een initiatief van de Culturele Raad Zuid-Holland, gaat op 12 oktober voor het eerst rijden. Vijftig ouderen uit de regio Al phen aan de Rijn gaan met deze eerste 'kunstbus' naar de opera 'Die Zauberflöte' van Mozart. Deze opera wordt uitgevoerd door de Stichting Kamer Opera Nederland (SKON). De excursie is georganiseerd door de St reekmuziekschool Al phen. Voorafgaand aan de ex cursie krijgen de deelnemers in formatie over de opera. Tijdens de busrit zal de zangeres die al 130 keer de rol van de nar Papa- geno heeft vertolkt, ge- costumeerd en geschminkt, over haar rol vertellen. De Kunstbus maakt onder deel uit van een beleidsproject Culturele Vernieuwing van de provincie. Deze heeft geld be schikbaar gesteld om in totaal 20 groepen senioren, variërend van bewoners van een bejaar denoord tot actieve 55-lussers, met een speciale Kunstbus naar kunstuitingen te brengen. In december zal uit Leidscnendam een Kunstbus naar Stedelijk museum De Lakenhal in Leiden rijden. In elke regio van Zuid- Holland zullen dergelijke excur sies worden georganiseerd. Als het project aanslaat, dan is de kans groot dat er een vervolg op komt. LEIDEN/MAASMECHELEN ANNEMIEK RUYGROK Hun programmablad verraadt al dat het hier om twee knots gekke kerels moet gaan die don derdagavond met hun pro gramma op het toneel van de Leidse Schouwburg staan. Een levensgrote paprika vult het voorblad en daarbij staat, heel ontoepasselijk, Banaan!, want zo heet hun programma. Genio de Groot en Herman Verbeeck stelden een komedie over het komische en de humor samen, maar wat je daar als publiek van moet verwachten? Het tweetal repeteert nog in Maasmechelen als we besluiten er een belletje aan te wagen. Want wat ze in hun program mablad hebben gezet, daar wordt een nuchtere Hollander niet veel wijzer van. „Je denkt zeker, die twee zijn niet goed bij hun hoofd?", vraagt Genio de Groot retorisch als we hem aan de lijn krijgen. „We zijn allebei gefascineerd door humor en komedie. Dit programma is ontstaan door Herman (Verbeeck) die mii aan sprak op wat de Franse filosoof Henry Bergson over humor, het lachen had geschreven. We zijn daarop 'ns in de universiteitsbi bliotheek van Utrecht gaan snuffelen over wat er allemaal op dit gebied is gepubliceerd. Nou dat is niet om door te ko men. Met een druk op de knop, verschijnen ineens 400 titels op je scherm." Terwijl lachen toch iets spon taans is. Daar zijn toch geen he le verhandelingen over nodig? „Precies. Daar zit nou juist de satire in. Wij, vanuit de praktijk van het cabaret, en daartegen over de wetenschap die dat he lemaal bestudeert. Dat moet botsen." Het tweetal koos derhalve voor een professor-assistent- verhouding. De Belgische prof.dr. Leopold Kakebeeck en zijn Hollandse assistent drs. Diederik Jan Grotius, De profes sor, een degelijk man, exentriek weliswaar, die het bolwerk van de wetenschap in stand wil houden. Daartegenover de as sistent, een yuppie-type, die de lach net zo verkoopt ais een an der auto's. Zij zullen zich in de loop van de avond op een ge heel andere manier ontwikkelen dan hun bedoeling was. De pro- stadier,eenvirtu- Marchenerzahluneen' elkaar ,dp, hal oos van grote toekegelende klasse en voor muzikaal niet duo. zichzelf op de alt- vlekkeloos, maar wel ïirank va" dan viool. Het Is met Brink excelleerde uitgesloten, dat een ware happening in een klein Ada Mozart dit Trio gio voor klarinet onder het kegelen en piano van H. heeft gecomponeerd. Het ver- Barman. Het naar eigen helie- loochent door zijn betovering ven verlengen van de noot (fer- AMSTERDAM GPD Genio de Groot alias drs. Diederik Jan grotius, en Herman Verbeeck, alias prof. dr. Leopold Kakebeeck, komen met hun komedie over het ko mische en de humor donderdag naar de Leidse Schouwburg. foto rem- co bakker fessor zal, in plaats van rector van de universiteit te worden, leiding geven aan een carna valsoptocht. Zijn assistent zal het licht zien, hij zal de ideale lach ontdekken. „Ze jagen el kaar achterna, de rollen worden omgedraaid. De humor neemt bezit van hen, ze worden krank jorum. En dan kom je op het punt waarop we begonnen: dat humor uiteindelijk het enige is, de lach vanzelfsprekend." Dat humor en drama dicht bij elkaar liggen, dat wil het tweetal met deze voorstelling duidelijk maken. „Humor kan soms schrijnend zijn. We streven naar een dergelijke dramatische ont wikkeling". Gedurende de duur van de voorstellingen zal er nog wel het een en ander aan hun komedie veranderen, zo voorspelt de Groot. Maar vast staat dat bij hun voorstelling een tentoon stelling meereist: „Het Komisch Kabinet van prof. Kakebeeck". Daarin toont het tweetal In kof fers hun rariteitenkabinet aan schilderijen, karikaturen, spot prenten en gedichten. Op hun speurtocht naar de humor ver zamelden zij deze 'ludieke col lectie' waarvan zij een deel ook in hun voorstelling gebruiken. Tijdens hun reis kwamen zij on der meer ook in Bulgarije te recht waar zij in een negorij het 'House of humor and satire' ontdekten. Zij legden dit op film vast en gebruiken dit tevens in hun voorstelling. 'Banaan' kortom zal een niet alledaagse voorstelling zijn, waarin van al les tb beleven valt. Genio de Groot was onder meer te zien in 'Koekoeksnest' waarin hij de rol van martini voor zijn rekening nam. In 1988 richtte hij Comedia Futura op. In wisselende samenstellingen werkt hij met geestverwante spelers aan het ontwikkelen van een eigentijdse vorm van kome die. Hij wil het niet laten bij het lachwekkende als effect en ver diept zich daarom in de mense lijke oorzaak van het komische. Hij wil zijn publiek doen erva ren dat het lachwekkende nauw verwant is aan het dramatische. Na de eerste produktie 'Witte negers' zet Comedia Futura met 'Banaan' een volgende stap in de ontwikkeling van een nieuwe vorm van komedie. Dat doet De Groot deze keer met Herman Verbeeck, die on der meer bij het Werktheater en het Zuidelijk Toneel acteerde. Daarnaast bracht hij eigen pro- dukties tot stand en was hij solo te zien in 'Kaas' van Willem El- schot (1989). De Groot en Verbeeck ont moetten elkaar al in 1971 in de rolverdeling leerling en docent aan de Academie voor Expressie in Utrecht. De voorstelling 'Banaan' door Comedie Futura gaat op 10 ok tober in première in de Leidse Schouwburg. Daarna zal de produktie in Nederland en Bel gië in tal van theaters te zien zijn. De Samenwerkende Amster damse Kunstenaarsverenigin gen (SAK) hebben fel geprotes teerd tegen het verlies van hun expositieruimte in de Nieuwe Vleugel van het Stedelijk Muse um zonder dat voor de 2000 kunstenaars een alternatief is gevonden. De gemeenteraad besloot vorig jaar april al dat de kunstenaars uit het museum moesten verdwijnen maar kop pelde daaraan het besluit vast dat eerst voor vervanging moest worden gezorgd. Stedelijk Museum-directeur Wim Beeren heeft al in 1987 aan de gemeenteraad gevraagd de Nieuwe Vleugel voortaan te mogen gebruiken voor eigen ex posities. Hij motiveerde dit ver zoek door erop te wijzen dat het museum met chronisch ruimte gebrek kampt, maar zette ook kanttekeningen bij het niveau van de exposities van de kun stenaarsverenigingen. Voorzitter Willem Klaassen van de SAK vindt dat het beleid van cultuurwethouder Baak ge tuigt van een .tragische onwe tendheid'. „Het zogenaamde ruimtegebrek-probleem wordt in de nabije toekomst opgelost door de uitbreiding met een ex tra vleugel. De discussie over de kwaliteit is bovendien opge klopt," aldus Klaassen. „Wij vra gen van Baak een open discus sie over haar voorstellen en staan open voor elk alternatief, behalve voor inkrimping van tijd en ruimte van het expose ren als zodanig." Mozart in Hillegom Het Mozartjaar loopt ten einde en in dit kader organiseert de Kulturele Raad Hillegom in sa menwerking met de Rabobank op donderdag 24 oktober een lezing over de componist onder de titel .Wolfgang Amadeus Mo zart, gebarsten spiegel van zijn tijd' door drs. J. van Brederode, docent muziekwetenschappen aan de Universiteit van Amster dam. De lezing wordt gehouden in de grote zaal van .De Hoek steen', aanvang: 20.00 uur. de lokaliteit waarin het is ont staan en Mozart liet, niet van de wijs te brengen door het lawaai van de ballen en van de plaat- sers van de treffers, een stuk vol stralende poëzie bij zich opko men (Hildesheimer). Even dacht ik dat Frank van den Brink (klarinet) met zijn krachti ge volle toon ging domineren in net Andante, maar al heel snel kleurde hij prachtig hij het ge heel en was er in het hele eerste stuk sprake van beheerst en sprankelend samenspel. Een climax van schoonheid, dyna miek en lyriek van begin tot eind vond ik in de "Arpeggione- sonate" van Schubert voor alt viool en piano. Omdat de ar- peggione nu eenmaal niet meer bespeeld wordt (misschien ligt er nog een een in het Haagsch Gemeentemuseum), wordt deze compositie wisselend gespeeld op cello of altviool. Een uitvoering als van Frank van der Laar en Esther Apituley mate) aan het eind van menige frase werd wondermooi en zeer subtiel getimed. Ingetogen be geleid door Van der Laar, fun geerde dit deel als een stilte voor de storm, die tot slot van dit concert in "Marchener- zahlungen" uitraasde; een van Schumann's laatste werken, toen de waanzin hem al enigszins door de kop waarde. Had Van der Laar zich steeds in vrijheid dienend opgesteld, in dit werk ging hij min of meer "uit z'n dak", waardoor Schu- manns geestesgesteldheid bij tend en beeldend werd neerge zet. Droevige, bittere en felle disso- nante akkoorden rolden buite lend over elkaar heen, gemar keerd door schrille vioolklanken en nasale klarinetstoten. Het stuk werd bepaald niet vlekke loos gespeeld, maar muzikali teit, enthousiasme en gedreven heid maakten dit laatste werk tot een ware happening. Ih's -j~L>

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 10