Sport SU Cintha Boersma: één brok rust Rijnsburg dankt Martin de Louw Jan Timman is redelijk tevreden met half punt BOLLEN Twan Poels slachtoffer eigen trouw Woensdag 25 september 1991 23 NIEUWSLIJN Reclamewaarde Tour hoog DEN HAAG De reclamewaarde van de Ronde van Frankrijk is in Europa 75 miljoen gulden. Dat is de conclusie van een onder zoek dat Sports Marketing Surveys in opdracht van de sponsors heeft uitgevoerd. Achtendertig TV-zenders, meer dan 100 kran ten en weekbladen werden geanalyseerd. De officiële sponsors van de Tour kregen 37,5 procent publiciteit, de 22 wielerploegen 62,5 procent. De bedrijven die de wielerteams financieel steu nen, scoorden samen een commerciële waarde van ruim 47 mil joen gulden. Amerikaanse bokser ook in coma NEW YORK Bantamgewicht Femie Morales uit de Verenigde Staten ligt in coma. De 25-jarige bokser verloor zaterdag in Indio van landgenoot Orlando Canizales. Enkele uren na het duel zak te hij in elkaar op de parkeerplaats van een hotel. Diezelfde avond heeft hij een hersenoperatie ondergaan. In de laatste ronde van het duel met Canizales werd Morales twee keer met een stoot tegen het hoofd gevloerd. Morales is de tweede bokser die afgelopen weekeinde levensgevaarlijk werd verwond. Zaterdag werd de Engelse zwaarwelter Michael Wats on, na enkele rake klappen van zijn tegenstander Chris Eubank, met ernstig hersenletsel in het ziekenhuis opgenomen. Hij werd twee keer geopereerd. Ook hij ligt nog in coma. De toestand van beide boksers is kritiek. Oostenrijk wil EK 1996 WENEN In de strijd om de organisatie van de eindronde van de Europese titelstrijd in 1996 krijgen Nederland en België, die gezamenlijk hun kandidatuur hebben gesteld, concurrentie van Oostenrijk. De Alpenrepubliek meldde zich gisteren officieel bij de UEFA aan. Engeland en Spanje zijn ook kandidaat voor de or ganisatie van het eindtoemooi. Tot eind dit jaar kunnen de aan gesloten landen zich inschrijven. Brazilië heeft zijn kandidatuur voor de organisatie van het WK voetbal van 1998 ingetrokken in verband met de slechte econo mische toestand in het land. Zes weken geleden meldde Enge land zich ook al af. Voor de organisatie van de strijd om de we reldtitel over zeven jaar zijn nog drie landen kandidaat: Frank rijk, Zwitserland en Marokko. Stad wil ondergrondse marathon STOCKHOLM De grootste ijzerertsproducent van Zweden wil met twee atletiekclubs een marathon op touw zetten in mijn gangen bij de stad Malmberget. Aan het ondergrondse sport- spektakel, dat in november 1992 moet doorgaan, zouden de bes te aüeten van de wereld mee moeten doen. Malmberget ligt boven de poolcirkel, maar de atleten zullen geen last van de kou hebben omdat de temperatuur in de mijn gangen altijd rond de 12 graden celsius zweeft. De marathon wordt gelopen op 600 meter diepte, waardoor de delving van het erts, die 215 meter lager plaatsvindt, niet wordt gehinderd. De mijn biedt in totaal 250 kilometer geplaveide paden, meer dan voldoende voor een marathon van ruim 42 kilometer. Boebka tekent contract BERLIJN Wereldkampioen polsstokhoogspringen Serge Boeb ka heeft een contract getekend bij OSC Berlijn. De verbintenis duurt tot eind 1992. Het salaris van Boebka bedraagt volgens de Duitse media 240.000 per jaar. Derde ruime winst volleybalsters ENSCHEDE De Nederlandse vrouwen volleybalploeg heeft zijn serie van drie oefenwedstrijden tegen Bulgarije gisteravond afgesloten met een overwinning van 3-0 (15-5 15-7 15-10). Bij de voorgaande twee wedstrijden had de groep van Murphy alleen in de eerste ontmoeting één set moeten afstaan. De Nederlandse vrouwen vertrekken morgen naar Bari in Zuid-Italië, waar Tsjecho-Slowakije zaterdag de eerste tegenstander is in de strijd om het Europese kampioenschap. VOLLEYBALSTER Cintha Boersma wil op het EK zil ver halen met Oranje. Cintha Boersma grijpt naar haar hoofd: „Nuchter? Ach, dat klinkt wat truttig." Cintha Boersma denkt even na, draait zich om en speelt de vraag door aan bondscoach Peter Murphy. „Heb jij ooit gemerkt dat ik nerveus was voor een wedstrijd?" Het antwoord van Murphy is ontkennend. „De enige wed strijden die ik me zelf kan herinneren", zegt Boersma, „waren de toppers met Brother in de competitie tegen Avèro, twee seizoenen geleden. Maar ik kan me inder daad geen wedstrijd met het Nederlands team herinne ren, waaraan ik met het lood in de schoenen ben begon nen. Terwijl we onderhand toch genoeg enerverende wedstrijden gespeeld hebben." AMSTELVEEN SIEBE ANNEMA GPD-VERSLAGGEVER Het is typerend voor de instel ling van de 22-jarige aanvoer ster van het Nederlands vrou wenvolleybalteam. Aan de voor avond van het Europees kam pioenschap in Italië zaterdag opent Oranje tegen Tsjechoslo- wakije straalt ze een opmer kelijke nuchterheid uit, al wenst ze dat woord zelf niet in de mond te nemen. „Dat klinkt wat truttig", vindt ze zelf. „Ik ben niet zo'n planner', niet zo'n vooruit-denker. Vraag me niet hoe mijn wereldje er over twee jaar uit ziet. Ik zou hét niet we ten. Het komt allemaal wel. Hoe bezeten ik ook ben, ik ben abso luut niet het type dat zich op voorhand verschrikkelijk druk maakt om bepaalde dingen. Dat is niet eens een echte karakter trek. Ik heb de afgelopen jaren en vooral de afgelopen zomer keihard gewerkt, maar toch het gevoel gehouden dat het rede lijk gemakkelijk gegaan is. Het is me vrij allemaal wat komen aanwaaien. Een natuurtalent? Ach, weer zo'n woord." De komende weken zijn niet temin de spannendste uit haar carrière. Het Nederlands team heeft zich zelf ten doel gesteld om een medaille te tijdens het EK. Het liefst de zil veren, achter het onverslaan baar geachte team van de Sov jetunie, waarmee kwalificatie voor de Olympische Spelen in Barcelona kan worden afge dwongen. Drie dagen na de eindstrijd in Rome treedt Boers ma als eerste Nederlandse speelster in het wereldteam aan tegen de regerend olympisch kampioen de Sovjetunie. Een dag later moet ze zich in Rome melden bij haar nieuwe werkge ver, het in de Italiaanse serie A debuterende Unibitascolli Anie- ne Roma. Enen/erend „Enerverend", geeft Boersma toe. „Zeker als je die drie dingen op een rijtje zet. Het Europees kampioenschap op zich ervaar ik niet als spannender dan eer dere internationale toernooien als het EK in 1987 of het B-WK en het A-WK vorig jaar. Natuur lijk, er staat veel op het spel. We willen allemaal graag naar de Olympische Spelen. Maar de druk komt voornamelijk van buitenaf. In de groep wordt nauwelijks over Barcelona ge sproken." Boersma kwalificeert de B- WK in Spanje van vorig jaar als een veel crucialer toernooi voor het Nederlands team. „We plaatsten ons gelukkig voor de A-WK in China. Was dat niet ge lukt, dan waren we in een dal terechtgekomen en was de toe komst van het team heel onze ker geworden. Het perspectief van een hele zomer trainen voor niets, zou uitermate demo tiverend gewerkt hebben. Nu konden we met een doel voor ogen keihard blijven doortrai- nen, waardoor het niveau spec taculair is gestegen. Stilstand zou ongetwijfeld een fikse ach teruitgang hebben betekend." Nederland eindigde vorig na jaar in China als negende. Acht plaatsen achter de Sovjetunie, maar voor Italië en de destijds nog niet verenigde ploegen van Oost- en West-Duitsland. Een klassering die Nederland prompt opzadelde met een fa- vorietenrol voor het komende EK. Nederland versloeg de afge lopen weken bovendien alle di recte concurrenten voor ereme taal, inclusief het door blessures enigszins gehandicapte team van de Sovjetunie. „Dat geeft zelfvertrouwen, al is van onder schatting van welke tegenstan der dan ook geen sprake", zegt Boersma. Teleurstellingen Het team heeft geleerd van eer dere teleurstellingen. In 1989 dacht Oranje zich fluitend te kwalificeren voor het EK, maar Joegoslavië en Polen versperden de weg naar de eindronde tij dens het kwalificatietoernooi in het Spaanse La Coruna. „Zeker voor de altijd onberekenbare Oosteuropese ploegen blijft het oppassen. Oplettendheid is evenwel iets anders dan angst Geen enkele tegenstander boe zemt ons angst in, maar er is ook niet één ploeg meer waar we maar enigszins geringschat tend over denken." De druk op Boersma is extra groot, omdat ze door de groep tot aanvoerster werd gekozen na het aanvankelijke terugtre den van Ingrid Piersma. Boers ma is weliswaar nog iong, maar behoort onderhand tot de meest ervaren speelsters in het team. Ze maakt sinds eind 1985 deel uit van de nationale ploeg en heeft 205 interlands achter haar naam staan. „Ik beschouw het aanvoer derschap niet als een eer, maar voel wel de extra verantwoorde lijkheid die nu op mijn schou ders rust. Ik ben een beetje het intermediair tussen de trainer en de groep. Omdat we een on gekend zwaar programma had den, namen de irritaties afgelo pen zomer binnen de groep toe. De speelsters vonden het pro gramma vaak te zwaar en Murphy te hard. Murphy gaat conflicten vaak heel bewust aan. Ieder opgelost conflict maakt de ploeg sterker, is zijn filosofie." „Ik had een belangrijke rol in het oplossen van die conflicten moeten vervullen, maar voor mijn eigen gevoel schoot ik vaak te kort. Ik was te veel bezig met mijn eigen vorm, mijn ei gen vermoeidheid, mijn eigen irritaties. Het is natuurlijk een leerproces. Ik praat nu heel veel met Peter en begrijp hem ook steeds beter. Hij was laatst vre selijk kwaad op de groep tijdens een training. Ik begreep waar om, ik kon die kwaadheid billij ken, omdat ik aanvoelde wat hij bedoelde." OEFFELT OPD De wielerwereld is hard. Maar zo hard als Tvtan Poels het deze week meemaakte, is het nog niet vaak vertoond. De 28-jarige prof uit het Brabantse Oeffeit moet vertrekken omdat zijn werkgever Buckler contractueel meer moet gaan betalen aan kopman Frans Maassen. De knecht Poels is daarmee indi rect het slachtoffer geworden van zijn eigen plichtsbetrach ting. Frans Maassen beleefde in de Tour de France de slechtste pe riode uit zijn wielerloopbaan. Zo ziek als een hond dreigde de Limburger al vrij snel te bezwij ken in de Franse hitte. Twan Poels deed waarvoor hij in de ploeg was opgenomen en nam zijn kopman op sleeptouw. Maassen herstelde, reed de Tour uit en ging steeds beter presteren. Zo goed zelfs dat hij in aanmerking kwam voor loonsverhoging. Dit alles ten ge volge van veranderde regels in het profmetièr waarin het sala ris onder meer wordt gerela teerd aan de behaalde FICP- punten. Twan Poels zegt volledig afge knapt te zijn op het profwereld je, maar erkent ook 'dat er niks aan te doen is'. „Of toch wel", kijkt hij vooruit, „met deze nieuwe regelingen zal een ren ner wel gek zijn om een knech tenrol te vervullen. Je, doet het natuurlijk niet, maar eigenlijk kun je je kopman tegenwoordig beter van de weg rijden dan hel pen." LEIDEN RUUD PATTIAPON VOETBALMEDEWERKER De tijd dat een wedstrijd als UVS-Rijnsburgse Boys goed werd bezocht, lijkt voorgoed voorbij. Gisteravond trok de botsing in het Zilveren Molen- toernooi tussen de zondag- en zaterdageersteklasser niet meer dan tweehonderd bezoekers en. dat mag teleurstellend worden genoemd. Voor wat betreft de eerste helft hadden de thuisblij vers ongelijk, maar ze stonden deels in hun recht gezien de matige verrichtingen in het tweede part. In het aantrekke lijkste deel hadden de Boys de wedstrijd reeds met 2-0 in hun voordeel beslist. Een enigszins teleurstellend resultaat derhalve voor de Lei- denaars die, buiten de door een wespesteek gevelde Arthur van Orssagen, vrijwel geheel com pleet aantraden. De nederlaag lag volgens trainer Ruud de Groot zeker niet aan het feit dat het duel werd gezien als een trainingspartijtje. „Nee zeg, we wilden best verder komen, want de winnaar ontvangt toch mooi zo'n duizend piek", zag De Groot de in zijn ogen toch aan trekkelijke premie aan zijn neus voorbij gaan. Rijnsburgse Boys strijdt in elk geval wel verder en dankt diej mogelijke aanvulling op het budget voornamelijk aan de ex- j cellerende Martin de Louw. De als rechterspits opererende aan valler was in de eerste helft bij zonder knap op dreef en ontre gelde de Leidse defensie met fraaie solo's. Toch had het er in de begin fase alle schijn van dat UVS de Rijnsburgse formatie wel even de oren zou wassen. Terwijl RB toch maar weinig invallers had. Vergeleken met de basiself van afgelopen zaterdag ontbraken alleen Wim Hooymans, Huug Aandewiel en Jan Blankespoor, van wie de laatste op uitsteken de wijze werd vervangen door zijn jongere broer Rini. Trainer Arie Kurver liet zich vertegen woordigen door Bert Clavan. De reden was dat Kurver zich bezig wilde houden met de spelers uit de ziekenboeg die weer in trai ning zijn (Andries Wendt, Aan dewiel, Ron Carli en Henny Martin de Louw (geheel links) van Rijnsburgse Boys heeft zijn ploeg op 1-0 gezet Zijn bewaker Rob Dorias en de zwevende UVS-keeper Marijn Mokveld kunnen daar niets meer aan doen. foto loek zuyderduin Koet). Van het viertal is aan staande zaterdag tegen Scheve- ningen alleen Aandewiel inzet baar, verklapte Clavan. Het overwicht van de Leide- naars duurde welgeteld zeven tien minuten. De eerste waar schuwing werd gegeven door Ron de Jager, die echter door arbiter De Jong werd teruggeflo ten. Een kwartier later was het dan wel raak. De Louw dolde in een prachtige solo Rob Dorlas en liet een seconde later met een 'stiftbal' doelman Marijn Mokveld kansloos. De tweede treffer, nauwelijks tien minuten later, was eveneens van pure 'voetbalschoonheid'. De Louw ondernam op rechts weef een solo en speelde de ge heel vrijstaande Piet Janmaat aan die met 'buitenkant rechts' de 2-0 aantekende. Nadat De Louw wegens een tentamen voorbereiding het veld had ver laten kreeg UVS de overhand. De Leidenaars kregen genoeg kansen om de zaak gelijk te trekken. De onvermurwbare Blankespoor stond Leids succes echter in de weg. Jan Timman heeft gisteren in de tweede ronde van het wereldbeker toernooi in Reykjavik, het punt gedeeld met Ivantsjoek uit de Sovjetunie. De Neder lander, die met wit speelde, was aan de ene kant redelijk tevreden dat hij niet voor de tweede keer met lege handen bleef na zijn verlies in de openingsronde tegen Ljubojevic. Aan de andere kant echter was hij in het geheel niet content. Nederlands sterkste schaker gaf toe de vijftiende zet van zwart, Dame a5 - b4, niet onmiddellijk te hebben doorzien. Het kostte hem een pion en vervolgens een massa werk om compensatie voor het zijn 'meester1 niet moeilijk, omge- dat verlies te vinden. Het lukte en op de keerd ook niet. Na zestien zetten werd 24e zet werd tot remise besloten. de vrede op schrift gesteld. Speelman, die in de openingsronde wat ongelukkig De vier andere partijen, die eveneens van Karpov had verloren, nam tegen in de eerste zitting tot een eind kwamen, Khalifman geen enkel risico en haalde leverden ook geen winnaar op. Portisch, zijn eerste halfje binnen door herhaling eerder secondant van Karpov, maakte van zetten. 4 OPMERKELIJKE ACHTERGRONDEN VAN DE SPORT Het kalken van fij nen is doorgaans een ongevaarlijke bezigheid. Bij de voetbalver eniging Oegstgeest is dat wel anders. Daar kan de terrein- missaris voortaan beter een helm opzetten, want hem vliegen de ballen daar om de oren. Geen eerlijke, leren knik kers, maar keiharde, gemene golfballetjes. Op de velden van Oegstgeest wordt sinds jaren niet alleen gevoetbald, maar ook gegolfd. De samenwerking met de af delingen verloopt doorgaans in goede harmonie. Zodra de voetballers de grasmat betre den, pakken de golfers hun biezen. Maar als Cor Vletter met zijn karretje verschijnt, dan slaan de mannen en vrou wen er lustig op los. En Cor maar bukken. Op vrijdag, wanneer de mees te voetballers nog aan de ar beid zijn, dan is is het op De Voscuijl een drukte van be- Golfen op De Voscuijl: een doom In het oog en een bal op het hoofd. ARCHIEFFOTO lang. En juist op dat tijdstip befijnt Vletter de voetbalvel den. Dat is dus een levensge vaarlijke bezigheid. Cor heeft er dan ook de brui aan gege ven. Hij is niet meer van plan om met zijn karretje tussen de suizende ballen te manoeu- Vorige maand bracht Vletter de w Oegstgeest en de golfaf- deling van UDO, die van de voetbalvelden gebruik maakt, van zijn onvrede op de hoogte. Na ruggespraak met de be trokken partijen kwam UDO Vletter tegemoet Op vrijdag middag werden de voetbalvel den van Oegstgeest tot verbo den gebied verklaard. Van half twee tot vijf uur kreeg Vletter de mogelijkheid om onge schonden de 'eindstreep' te halen. Die afspraak met vorige week met voeten betreden. Want wie ontwaarde Vletter vrijdag middag op de velden? Een stelletje huisvrouwen! Vletten „Ze hielden een toemooitje. Ik wist daarvan, ze hadden me gevraagd am tot half vier te mogen golfen. Dan doe ik niet moeilijk Dus ging ik pas om half vier het veld op. Voor de zekerheid had ik het hek nog op slot gedaan, want je weet maar nooit". Daar hadden de dames dus lak aan. Een aantal wrong zich tussen de verbogen spijlen en speelde vrolijk verder. Vletter trok zijn conclusies en schreef een brief op poten naar de be stuurders. Excuses heeft hij af gelopen maandag reeds mo gen ontvangen. Vletten „Die accepteer ik dus niet Wat heb ik aan mooie woorden Ik wil zwart op wit dat de velden op vrijdag worden vrijgehou den. Kijk van de meesten heb ik geen last, maar er lopen er een paar tussen die schijt heb ben een regels. Dat zijn van die yuppies, die alleen maar inte ressant doen en geen bal kun nen slaan". De kwestie met Vletter ligt voorzitter Cees van der Star van UDO zwaar op de maag. Hij verwacht dezer dagen een boze voorzitter Hennie Comet van de w Oegstgeest aan de telefoon. Van der Stan „En dat is wel het laatste wat ik wil Wij hebben de golfers al lemaal duidelijk gemaakt dat er op vrijdagmiddag niet meer op de velden van Oegstgeest mag worden gespeeld. Je kunt van mij niet verwachten dat ik als een politieagentje bij het veld ga staan. Je gaat er toch van uit dat juist deze mensen de regels volgen. Maar ik kan ie wel vertellen dat ze het voor de goedwillenden verpesten. Hier ga ik dus werk van maken". Die helm heeft Cor Vletter dus niet meer nodig. Als je graag deel wilt nemen aan een rugbywedstrijd, maar liever geen klappen op vangt kun je maar beter arbi ter worden. Dat dacht scheids rechter Sjaak de Jong uit Sas- senheim ook. Hij is 47 jaar, speelde vroeger zelf actief bij The Bassets, doet het nu wat rustiger aan en heeft de fluit ter hand genomen. Maar de leidsmannen mogen dan al het geduw en getrek van een afstandje gadeslaan, helemaal veilig zijn ze nooit Dat moest De Jong afgelopen weekeinde ondervinden tij dens de wedstrijd tussen Delft en Eemland. Halverwege het duel ging hij tegen de grond en was even compleet van de wereld. Was hij als 'speelbal' gebruikt door enkele ontevre den rugbyers? Of misschien had hij iets te goed willen op letten bij een scrum waarbij iemand had besloten tot een 'kaakie voor Sjakie'? Nee, Sjaak de Jong had geen gekke dingen uitgehaald. Hij was zelfs bij balbezit voor Eemland heel verstandig in een blinde hoek gaan staan aan de zijfijn. Maar blind was ook die ene speler van Eem land die de ovaal bezat en het ding zo snel mogelijk het veld uit wilde hebben. De Ee ml an der stond ongeveer drie meter van de arbiter af, draaide zich om en...jawel. Vol op mijn plaat', zegt Sjaak, die nu weer om het voorval kan lachen. „Ik was even compleet weg. Het was net alsof ik tegen een hoek was opgelopen bij het boksen. Consternatie alom na tuurlijk Al zullen sommigen stiekem wel hebben moeten la chen. Het ging allemaal in een flits. Na een behandeling door een verzorger ging het wel weer. Ik had een scheurtje in mijn wenkbrauw, maar be sloot om door te gaan. Ik dacht: ik kan altijd nog stop pen. Er was bovendien geen vervanger langs de kant". En daarbij: een arbiter bij rug by moet net als de spelers geen zeikerdje zijn. Zo is dat

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 23