9
Sport
T-
Bronzen medaille als
pleister op de wonde
VIE ZEI
DAT
Olympisch perspectief voor zeilduo Van Teylingen/Manuel
Hockeyvrouwen
over hun top heen
U*141
Jerry de Jong, zwarte spe
ler van PSVen het Ne
derlands elftal over de
verbale terreur van de voetbal
fan, in Panorama:
„Die mafkezen proberen juist
een reactie uit te lokken. Als je
van het veld stapt, geef je hun
wat ze willen. Ik reageer dus
nooit. Als ik oerwoudgeluiden
hoor, lach ik die stakkers ge
woon uit. De enige remedie is
eld gaan en
een lange neus na
portersvak trek
ken. Ik moet zeg
gen dat het ge
treiter bij mij al
leen maar min
der is geworden.
Die zielepoten
zijn bovendien
de aandacht niet
waard. Ze heb
ben het IQ van
een melkfles en
i sup-
meestal ook uit." i
Peter Haan, ex-
sponsor van Ajax
over de vraag of hij veel bij
Ajax kwam, in Playboy:
„Nee, maar als ik er was kwam
ik graag in de bestuurskamer
omdat zo'n uurtje bestuurska
mer leuker was dan een paar
uur naar mensen kijken op een
l-cidseplein-terras. Ik ging in die
bestuurskamer met een glas
bier aan de kant staan en keek
met studie naar het gedrag van
de bekende Nederlanders. De
eerste keer dat ik er was heb ik
dat vertrek omgedoopt tot het
grootste reptielenhuis van Ne
derland. Je moest werkelijk te
gen alles ingeënt wezen wilde je
daar gezond weer uit komen."
Idem, over ex-voorzitter Ton
Harmsen van Ajax:
„Hij heeft met zwart geld ge
werkt en dat is natuurlijk niet
goed, maar het mooie van die
man vind ik dat hij geen gulden,
maar dan ook geen gulden, in
zijn eigen zak heeft gestoken.
Ajax kostte hem alleen maar
geld. Als hij met de hoofdspon
sors zat te eten betaalde h.;' dat
en niet Ajax. En zijn tijd heeft
hij ook nooit gerekend, terwijl
hij dag en nacht met die club
bezig was. Die man kwam in
het cachot terecht, veters uit
zijn schoenen, maar zijn groot
ste grief was dat de mensen van
Ajax hem lieten zakken."
Idem, over johan Cruijff:
„Ik kwam weinig in De Meer,
maar ik ging altijd mee met
voetbalreisjes naar het buiten
land. Voor mij was dat een mix
van spijbelen en een schoolreis
je. En de hele dag kramp in je
bek van het lachen. De nacht
voor de wedstrijd bracht ik al
tijd alleen met Johan door. Hij
met cola-tics, ik met
bier of iets anders. We
zijn even oud en we
hadden het dan over
leeftijd, jeugd en dat
soort zaken, maar ook
over vrienden en vrou
wen, over God, het ge
loof, het leven met zijn
leuke dingen en teleur
stellingen en over twij
fels. Want waarom za
ten we daar te drinken
en te filosoferen? Hij
kon gewoon niet sla
pen voor de wedstrijd
die nog gespeeld moest worden
en dan kwam zijn ware aard bo-
Idem, over de ware aard van
Johan Cruijff:
„Vraagtekens. Achter alles, be
halve achter voetbal. Bij mij
voelde hij zich veilig, want ben
ik de beste vader, de beste echt
genoot en de beste vriend om
dat ik toevallig de beste casset
teverkoper ter wereld ben? Dat
gaat toch niet. Je bent toch een
gewoon mannetje, poepen,
piesen en ga maar door. Ik zeg
het gewoon als ik iets niet weet
of iets niet kan en ik beken dat
ik emoties heb en dat ik huil.
Dat wordt vaak vergeten in de
beeldvorming van iemand. En
zo iemand is Cruijff ook."
Daphne Jongejans in Penthoui
se:
„Als klein meisje dacht ik wel
eens: Ik wil een miljonair trou
wen. Nu denk ik: ik ben toch ei
genlijk stom ook. Ik wil zelf mil
jonair worden. Daar heb ik heus
geen man voor nodig."
1-^ en ordinaire rotschop
I j is geen zeldzaam ver-
schijnsel in het he
dendaagse voetbal, maar wat
John Verhaar gisteren uithaalde
was absoluut buiten alle pro
porties. Althans volgens alles
wat Lugdunum was. Daan van
de Berg, bestuurslid van de
'Kikkers' meende zelfs „nog
nooit zoiets ergs" te hebben ge-
Wat was het geval? Verhaar,
speler van Docos 2, haalde zo
onbedaarlijk hard uit naar Bar-
rie van Eijk, uitkomend in het
derde van Lugdunum, dat deze
met een zware knieblessure
moest uitvallen. De boosdoener
werd door scheidsrechter Zaden
Selamat naar de kleedkamers
gezonden. Daarmee was de
kous af, denk je dan. Maar nee,
toen Phil Verstraeten, de voor
zitter van Lugdunum van het
voorval hoorde, overwoog hij
zelfs een klacht bij de politie te
deponeren. Wegens 'ordinaire
mishandeling'. „Maar daar heb
ben we van afgezien in overleg
met Barrie en zijn vader. Je kunt
wel naar de politie stappen,
maar wat dan? Wat voor 'n straf
moet je zo'n man geven?", al
dus Verstraeten.
Toch wil Lugdunum het er niet
bij laten zitten. De praeses is
van plan nog deze week Docos
te benaderen. „Misschien kun
nen we dit op bestuurlijk niveau
uitpraten. Docos kan natuurlijk
zelf bepaalde maatregelen tref
fen tegen zo'n speler."
„Maar dat gebeurt niet", is het
commentaar van Docos-voor
zitter Paul Wijnen. „Het bestuur
kan in principe intern straffen.
Kijk, het was volgens de
scheidsrechter een overtreding
in de vorm van natrappen. De
speler werd dus terecht uitge
sloten. Wordt hij geschorst, dan
is dat ook terecht. Bovendien is
hij verschrikkelijk geschrokken.
Dal op zich is al straf genoeg.
En we kennen hem. Hij had zo
iets tot gisteren nog nooit ge
daan."
En de boosdoener zelf? Volgens
Verhaar zelf is het sop de kool
niet waard. „Het was gewoon
een duel. Ik probeerde de bal
door te halen, maar ik raakte
het standbeen van de tegen
stander. Laat ik eerlijk zijn. Het
is niet goed wat ik heb gedaan,
maar het wordt enorm over
trokken."
Discussie waarschijnlijk gesfa-
Michael Jordan
wordt de grote
ster van de
Olympische Spelen in Barcelo
na. De in de ogén van velen
beste, maar zonder concurren
tie meest spectaculaire basket
baller ter wereld is het parade
paardje van de Amerikaanse
ploeg, die zaterdag in New York
officieel bekend werd gemaakt.
De ploeg die onder leiding staat
van Chuck Daly, de coach van
de Detroit Pistons, bestaat ove
rigens uit louter sterren. Nu de
muur tussen schijn-amateuris-
me en professionalisme is ge
slecht hebben de VS voor het
eerste de kans de beste basket
ballers van het land te sturen.
Heel lang was een topselectie
van collegespelers voldoende
voor het goud tijdens Olympi
sche- en Pan-Amerikaanse spe
len, maar dat is de laatste jaren
niet meer het geval. Aanvanke
lijk zag het er naar uit dat de dik
betaalde profs niet veel zin zou
den hebben in een olympisch
avontuur. Tenslotte moeten zij
hun brood verdienden in de
loodzware NBA-competitie en
hebben zij een beetje rust in de
zomer hard nodig.
Toch maakte het Amerikaans
Olympisch Comité (USOC) een
wensenlijstje met alle grote na
men, zeg maar het droomteam
van dit moment. Duidelijk on
der het motto 'niet geschoten is
altijd mis'. De spelers werden
stuk voor stuk benaderd en zeg
den niet zelden tot ieders
verbazing toe.
Michael Jordan, de grote ster
van 'wereldkampioen' Chicago
Bulls, heeft lang getwijfeld. De
man die de laatste vijf jaar top
scorer werd van de National
Basketbal Association was bang
voor een terugslag eri heeft ten
slotte al een gouden olympische
medaille (uit 1984 als speler van
North Carolina) aan de muur
hangen. Toen echter de ene na
de andere sterspeler zijn ja-
-woord gaf aan Chuck Daly en
de overige keuzeheren, ging Mi
chael 'Air' Jordan twijfelen. De
kans om voor één keer samen te
spelen met andere groten van
het basketbal als Earvin 'Magie'
Johnson, Larry Bird en Patrick
Ewing bleek uiteindelijk een
verleiding, die Jordan niet kon
weerstaan. En ook niet mocht
weerstaan. Alleen al om zijn
image vond zijn agent'het beter
dat Jordan, model voor de Ame
rikaanse jeugd, ja zei tegen de
invitatie.
Hij weet ongetwijfeld wat er van
hem wordt verwacht. Hij moet
de show stelen en er hoeft niet
aan te worden getwijfeld dat dat
ook zal gebeuren. Alle andere
topsporters ten spijt zal Michael
Jeffrey Jordan zich volgend jaar
laten kronen tot 'Koning van
Barcelona'. Dat is hij aan zijn
stand verplicht.
De Amerikaanse ploeg voor
Barcelona,' die nog zal worden
aangevuld met één NBA-speler
en een topper uit de college-
-competitie, is als volgt samen
gesteld: David Robinson (San
Antonio Spurs), Patrick Ewing
(New York Knicks),"Charles
Barkley (Philadelphia 76ers),
Larry Bird (Boston Celtics), Karl
Malone en John Stockton (Utah
Jazz), Chris Mullin (Golden Sta
te Warriors), Michael Jordan en
Scottie Pippen (Chicago Bulls)
en Earvin 'Magic' Johnson (Los
Angeles Lakers).
Naam: Tom van der
Niet
Leeftijd: 22
Beroep: administra
tief medewerker GAK
Club: Quick Boys
I der Niet,
JsL de robuus
te sluitpost van
Quick Boys, wordt dit
seizoen achtervolgd
door pech. Afgelopen zaterdag
moest hij na een onzachte aan
raking met Cees Vlug van Spij-
kenisse meteen naar het zieken
huis. Daar bleek dat hij
sleutelbeen had gebrol
Hffe nu verder?
„Zo snel mogelijk naar de dok
ter. Er zit een lelijke bobbel op
mijn sleutelbeen. Ik wil natuur
lijk zo voorspoedig mogelijk ge
nezen. Behalve keepen mis ik
voorlopig ook mijn werk als ad-
minstratief medewerker bij het
GAK."
Je blijft opgewekt, hoewel de
pechduivel het voortdurend op
jou heeft gemunt.
„Jij doelt op die wespesteek van
een paar weken geleden. Dat
was andere koek. Toen was ik
een paar uur uitgeschakeld, nu
een aantal weken."
Neem je iemand iets kwalijk?
„Nee, dit is nu eenmaal voetbal.
Van opzet was geen sprake. Bo
vendien heeft de voorzitter van
Spijkenisse mij naar het zieken
huis gebracht."
Wat zijn de consequenties van
jouw afivezigheid voor Quick
Boys?
„Ik ben minstens zes weken uit
de roulatie. Zonde, maar ik heb
net als iedereen het volste ver
trouwen in mijn vervanger,
Marco Ruwaard."
Maandag 23 september 1991 Redactie: 071-161400 MARTIN HOEKSTRA HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER GUS VAN OOSTEN WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN
Eindredactie: PAUL DE TOMBE Vormgeving: RUTGER J HOOGERDUK
Mare Delissen kon het zich gisteren best voorstellen. Het leedvermaak bij de kritische
achterban over de bronzen medaille van Nederland op de 13de editie van Champions
Trophy in Berlijn na het zilver van een jaar geleden in Melbourne. De gouden toe
komst, die de nationale mannen-hockeyploeg zag opdoemen door Rob Bianchi na de
EK in Parijs weg te sturen en succescoach Hans Jorritsma terug te halen, leverde in de
eerste serieuze internationale test met meer geluk dan wijsheid de meest verkleurde
plak op. Die kleine pleister werd op de open wond geplakt door toemooiwinnaar
Duitsland. Het gastland won in de slotmatch van Australië (2-0) en drukte met dat re
sultaat de Olympisch kampioen op doelsaldo buiten de prijzen.
Delissen, de 26-jarige captain
van de Oranje-ploeg en kop
man van de voormalige zeven
rebellen, was na afloop eerlijk
genoeg te erkennen dat het
conflict met Bianchi in het top
zes-evenement nog flink had
doorgewerkt. „Het heeft mij en
de andere spelers die niet met
hem verder wilden, toch meer
gedaan dan we uiteindelijk zelf
hebben toegegeven", aldus de
143-voudige international. „Het
is gebleken dat we die affaire in
de korte tijd tussen de wisseling
van de wacht niet van ons heb
ben kunnen afspelen. Maar de
afgelopen dagen hebben we te
gen elkaar gezegd dat er geen
aanleiding meer is op die zaak
terug te grijpen. Ik ga er in elk
geval niet meer aan toegeven.
We wilden Jorritsma terug, dat
verzoek is ingewilligd en nu zijn
wij aan zet. Het zal best zo zijn
dat er meesmuilend over dit re
sultaat wordt gedaan, maar
daar sta ik boven. Dat is typisch
Nederlands."
De matige oogst van de we
reldkampioen, die gisteren nog
enige allure kreeg door de 5-1
winst op de Sovjetunie, heeft
kennelijk de ogen van alle inter
nationals geopend. Bewind
voerder Jorritsma repte in zijn
analyse zelfs van een jaar stil
stand. „Na de WK zijn we met
een te grote vrijblijvendheid
verder gegaan", legde Delissen
de vinger op de gevoelige plek.
„Noem het voor mij part ge
makzucht. Dat heeft niets met
Bianchi te maken. Iedereen
moet kritischer naar zichzelf kij
ken. Het zou heel fout zijn met
een soort reunië-gedachte ver
der te gaan. In dat geval blijven
we in een vicieuze cirkel zitten.
Dat kunnen we een jaar voor de
Olympische Spelen niet heb
ben."
In die stemming keek de mid
denvelder ook terug op het tien
daagse evenement, waarin
Duitsland en Pakistan (zilver)
met overtuiging de veelbeloven
de toon zetten in het voor-
Olympisch jaar. „We weten
weer waar we staan", oordeelde
Delissen „Maar het gevaar is
door ons op tijd onderkend. Er
leeft nu iets van dat we elkaar
keihard nodig hebben. Iedereen
is zich ervan bewust dat we tien
maanden voor Barcelona zitten
en dat we positief kritisch te
genover elkaar moeten zijn. Dat
laatste dreigde tijdens dit toer
nooi de verkeerde kant op te
gaan. We zijn met topsport be
zig* Dat leve-de-lol-idee moet
over zijn."
Wellicht mede om die reden
was het opmerkelijk dat uitgere
kend de internationals, die Jor
ritsma na zijn nieuwe-entree te
rughaalde (Maurits Crucq, Bas-
tiaan Poostenaar en Cees Jan
Diepeveen), fors boven de rest
uitstaken. „Zij waren de enigen,
die niet werden gehinderd door
het recente verledenluidde de
verklaring van de Leidse stu
dent. „Ze konden vrijuit hoc
keyen. Dat zal er voor de mees
ten niet in."
Voor de bondscoach was de
geslaagde rentree vari het trio
één van de weinige bemoedi
gende gedachten. Plus de men
tale veerkracht, die het team
had getoond na het debacle te
gen Duitsland (0-3) en de 3-4
nederlaag tegen Australië. Hoe
wel hij door familieomstandig
heden pas later arriveerde, kon
hij de rest van de week met ei
gen ogen waarnemen dat het
verschil met vooral Duitsland
groter is geworden dan ooit te-
„Als er iets duidelijk is gewor
den in Berlijn dan is het dat we
absolute amateurs zijn", aldus
Jorritsma. .Australië toert vijf
weken door Europa, Pakistan
heeft in de afgelopen maanden
talloze toernooien afgewerkt en
de Duitsers hebben zich, on
danks de nog lopende competi
tie, toch veel vrijgemaakt voor
dit evenement. Bij ons is en
blijft het avondurenwerk. Als je
daarbij in ogenschouw neemt
dat deze maand de studerende
jongens examens en tentamens
hebben moeten doen, dan geeft
dat aan hoe wij hier hebben ge
presteerd. Meer zat er domweg
niet in."
Vooral aanvallend haalde Ne
derland een ruime onvoldoende
met slechts vijf veldgoals en ze
ven treffers uit strafcomers (op
een totaal van 20) van Floris Jan
Bovelander. „De voorste lijn is
een zorgenkindje", concludeer
de de bondscoach. „Ik heb van
alles geprobeerd, maar er zit
geen constante factor in. We
leunen veel te zwaar op de cor
ner. En als die niet loopt, zoals
onlangs op de EK en bij deze
Champions Trophy, roepen vye
de problemen over ons af. Daar
komt bij dat de huidige tendens
een ander soort hockéy vraagt.
Zeg maar een combinatie van
techniek en inzet. Wie daarin
achterblijft, haalt het niet meer
op dit niveau. Juist daarin
schieten onze spitsen ook te
kort. We dwingen te weinig af."
„ALS ER IETS duidelijk is geworden
in Berlijn dan is het dat we absolute
amateurs zijn", aldus coach Jorritsma
van het hockeyteam.
cagliari anp vlak achter de ereplaatsen ge- tweede naar de vierde plaats. Glisoni. Het Nederlandse duo ming aan de Olympische Spelen
ëindigd. Het Nederlandse duo De achterstand op de 'bronzen' was ondanks de teleurstelling van Barcelona. De eis van het
Ron van Teylingen en Paul Ma- voer in de zevende race op de Duitsers Schwall en Schwall be- over de gemiste medaille tevreÉ NOC is een plaats bij de eerste
nuel zijn door een slechte slot- Tirreense Zee voor Cagliari naar droeg één punt. De wereldtitel den, want de ploeg is nu poten- acht landen. Aan die doelstel
dag tijdens het WK Tornado de 51ste positie en zakte van de was voor de Italianen Zuccoli en tieel kandidaat voor deelne- ling is dus ruimschoots voldaan.
TWEE BRONZEN MEDAILLES wa
ren de magere oogst in het toernooi
om de Champions Trophy voor de
Nederlandse hockeyteams
De tijd dat het Nederlands
vrouwen-hockeyteam zich met
suprematie in de wereldtop kon
bewegen, lijkt definitief voorbij.
Vier maanden geleden viel de
regerend wereldkampioen op
de EK in Brussel al met een har
de klap van de gouden zetel om
voor de eerste maal in de ge
schiedenis zonder medaille
huiswaarts te keren. Aan de
Champions Trophy in Berlijn
hield de nationale ploeg nog
wel een (bronzen) plak over.
Maar erg overtuigend werd die
troostprijs niet binnengehaald,
laat staan dat het zaterdag tot
een juichstemming leidde.
Dat was alleen het geval bij
Australië. De Olympisch kam
pioen en nummer twee van de
wereld had op de slotdag na de
0-0 van Duitsland (zilver) tegen
Nederland aan de 2-1 winst op
Korea genoeg had om de hoofd
prijs binnen te slepen.
De kater van het laatste Eu
ropese titelgevecht bleek Ne
derland in de toekomstige rëge-
ringsstad nog allerminst te heb
ben verwerkt. In geen enkele
van de vijf wedstrijden kon
Oranje duidelijk maken dat de
prestatie bij het EK in België
destijds een negatieve uitschie
ter is geweest. Zonder uitstra
ling en met een zichtbaar ge
brek aan zelfvertrouwen, vecht
lust en vooral aanvalskracht
passeerde het team op kleurloze
wijze het eerste internationale
station op de lange route naar
de Olympische Spelen.
„Zo voelen wij het ook", zei
routinier Annemieke Fokke, één
van de weinige constante speel
sters, na de slotwedstrijd tegen
Duitsland (0-0). „Dat is nog de
erfenis van de EK. We maken op
dit moment een slechte periode
door. Voor ons is dit een nieuwe
ervaring. Het is altijd goed ge
gaan. Ik denk dat we in dat op
zicht te ongeduldig zijn. We wil
len te veel forceren. Die gel
dingsdrang maakt dat we zon
der geloof in onszelf spelen en
de scherpte missen, die anders
zo kenmerkend is voor het
team. Achteraf waren we nog
niet klaar voor dit toernooi.
Daarvoor was de voorbereiding
op dit evenement ook te kort.
Andere ploegen hebben veel
meer gedaan dan wij. Zoals
Duitsland en Australië bijvoor
beeld. Niet voor niets eindigen
die teams boven ons."
Bondscoach Roelant Oltmans
wenste niet aan het doemden
ken mee te doen. Hij zag de toe
komst veel minder somber in
dan velen in zijn directe omge
ving. „Ik blijf de bomen door
het bos zien. Ondanks de te
kortkomingen, die er uiteraard
zijn, is er volop perspectief
straks op dë Spelen toe te slaan.
Als we op dit toerooi waren af
gegaan, zou het dramatischer
zijn geweest. We kunnen op dit
moment niet beter en dat hoeft
ook nog even niet. Over een jaar
moeten we toeslaan."
Bij zijn optimistische bespie
gelingen gaat Oltmans ervan uit
dat hij over enige tijd weer kan
beschikken over de ervaren
krachten Lisanne Lejeune en
Noord Holsboer. Het tweetal
van HGC is door blessures uit
geschakeld. Het gemis van het
duo was in Berlijn voelbaar. Dat
bracht de bondscoach tot expe
rimentele verschuivingen, die
niet altijd even goed uitpakten.
Carina Benninga begon en ein
digde als libero (normaal de po
sitie van Lejeune). Tussendoor
maakte de 143-voudige interna
tional nog een uitstapje naar
het middenveld, omdat in die li
nie een breekijzer als Holsboer
ontbrak. Maar de beschermhei
lige van Oltmans, nog niet ge
heel fit na haar ernstige enkel
blessure, kon de slingerende
foto anp
het team. „Ik hoop dat Lejeune
binnen afzienbare tijd weer be
schikbaar is", keek Oltmans in
de nabije toekomst. „Ze is een
uiterst creatieve speelster, die
iets extra toevoegt aan het
team."
Met dat waardeoordeel legde
hij onbewust de vinger op de
gevoeligste en kwetsbaarste
plek van het Nederlands team.
m
Ingrid Wolff kruipt voor de Duitse S
trein niet in het spoor houden.
De afwezigheid van Lejeune,
die revalideert van een tweede
knie-operatie, liet zich daardoor
het meest voelen. De Haagse, in
Berlijn als toeschouwer aanwe
zig, bepaalt met haar vernieti
gende strafcomer het gezicht
van het jonge Oranje. Als veld
goals uitblijven, zoals op de
Trophy het geval was (slechts
mone Thomaschinski uit.
twee), helpt haar alom gevrees
de wapen de nationale ploeg
over de drempel. Op het zeslan-
den-toemooi dwong het team
in totaal 25 korte hoekslagen af,
waarvan er slechs vijf werden
benut. Die matige opbrengst,
bij elkaar geslagen door Helen
van der Ben en Daniëlle Koe
nen, wierp een extra grauwslui
er over de totale prestatie van
Met gepaste trots tonen de gelouterde Amerikaanse basketballers Michael Jordan (links) en Earvin Johnson
hun Olympische shirts. fotoap
