Kunst Dead Moon, een leven in de rock: 'Ik ben een fantastische opa' Mazeppa: onthoofd door een tram Beeren: 'Niet te snel goochelen met termen als bedrog' Forum deelt Habbema's kritiek niet Filmregisseur Frank Capra (94) overleden Drie keer 'Applaus' Woensdag 4 september 1991 Redactie: 071-161400 CEES VAN HOORE ANNEMIEK RUYGROK JAN RUSDAM SASKIA STOEUNGA Eindredactie: PAUL DE TOMBE Vormgeving: RUTGER J HOOGERDUK „ALS MAZEPPA ZUN vijand Kotsjoebej, tevens vader van zijn geliefde Marija, niet door het openbaar ver voer had laten executeren, was de Amsterdamse 'Mazeppa een 'gewone' en weinig opzienbarende ac tualisering van een 19e-eeuwse opera geworden. Kees Fens nu voorzitter jury Woutertje Pieterse Prijs AMSTERDAM «ANP Prof. Kees Fens, hoogleraar •moderne Nederlandse Lette ren aan de Universiteit van Nijmegen, wordt de nieuwe juryvoorzitter van de Libris Woutertje Pieterse Prijs. Hij volgt daarmee Pierre Janssen op. De Stichting Woutertje Pieterse Prijs, die de bonus jaarlijks uitreikt aan de au teur van het beste kinder boek van het afgelopen jaar, heeft dat vandaag bekendge maakt. De jury van de kinderboe kenprijs, waaraan een bedrag van 10.000 gulden is verbon den, bestaat naast Fens uit de hoofdredacteur van het jeugdblad 'Primeur' Aukje Holtrop (voor het tweede jaar jurylid), de auteur Jacq. F. Vogelaar (voor het derde jaar jurylid) en de illustrator Joost van Woestijne (voor het derdejaar jurylid). Begin dit jaar kreeg Paul Biegel De Woutertje Pieterse Prijs 1991 voor zijn boek An- derland. NIEUWSLIJN Cantates Boerhaave te horen LEIDEN Binnenkort zullen twee onlangs teruggevonden can tates, gecomponeerd door de Leidse geleerde Herman Boer haave, ten gehore worden gebracht. Dat gebeurt op 12 septem ber, 's avonds om half negen, in het Groot Auditorium van de Leidse universiteit, waar de Amerikaanse hoogleraar dr. A. De- bus een lezing zal houden over Britse wetenschappen en het continent. Het programma wordt met de twee cantates omlijst. Publiek kiest kinderboekenschrijver AMSTERDAM De stemperiode voor de vijfde editie van de Publieksprijs voor het Nederlandse boek, die dit jaar in het teken staat van kinder- en jeugdboeken, is gisteren begonnen, ver wacht wordt dat enkele tienduizenden lezers hun voorkeur zul len kenbaar maken. Voor de prijs zijn tien auteurs genomineerd, maar het publiek mag ook zijn stem uitbrengen op een niet-genomineerde. Mazeppa van Tsjaikovski door De Neder landse Opera; regie; Richard Jones; diri gent; Harmut Haenchen; met Sergej Lei- ferkus. bariton, Anatoli Kotsjerga, bas, en Ljoebov Shamina, sopraan; gehoord: op 1 september, Muziektheater, aldaar nog gespeeld vanavond en op 10, 13, 16,19, 22, 25 en 28 september en 1 Waarom is De Nederlandse Opera zijn seizoen begonnen met Tsjaikovski's 'Mazeppa'? Omdat men een pleidooi wil houden voor een weinig bekend stuk en omdat het een 'politiek' werk is dat mogelijkheden biedt voor een 'actuele' enscenering? Nou, dat laatste hebben we ge weten: voor het eerst in de ge schiedenis is iemand op het operapodium onthoofd door een tram over hem heen te la ten rijden. Als Mazeppa zijn vijand Kotsjoebej (tevens vader van zijn geliefde Marija) niet door het openbaar vervoer had laten executeren, was de Amsterdam se 'Mazeppa' (een co-produktie met de Bregenzer Festspiele) een 'gewone' en weinig opzien barende actualisering van een 19e-eeuwse opera geworden. Regisseur Richard Jones liet zijn titelheld er bijvoorbeeld uitzien als Mussolini en het decor van de gebroeders Quay verwees met neonletters en abstracte wandreliëfs erg nadrukkelijk naar Russisch modemisme uit de jaren 20. Landheer Kotsjoe bej en de zijnen waren in ou derwetse folkloredracht gehulde Russen en zo zou je op grond van de aankleding een conflict tussen degelijke waarden en moreel twijfelachtige nieuwlich terij kunnen vermoeden. Door de tram werd eigenlijk alles twijfelachtig: deze 'vondst' mag op alle regie-opleidingen ter wereld als afschrikwekkend voorbeeld dienen. Voor de onbekendheid van deze opera zijn redenen aan te wijzen: de meeste Tsjaikovski- kenners geven hem een laag cij fer en ook de componist zelf ge loofde er niet echt in. Wel kreeg hij de geest bij een liefdesscène die zijn librettist letterlijk aan de grote dichter Poesjkin (de bron voor de hele geschiedenis) heeft ontleend. Van zo'n stuk iets ma ken, is lastig en soms leken diri gent Hartmut Heanchen, het Nederlands Philharmonisch Or kest en de, meest Russische, zangers daarin te berusten. Van AMSTERDAM «GPD De directeur van het Stedelijk Museum in Amsterdam, Willem Beeren, vindt dat niet te snel moet worden gezegd dat de res tauratie van het schilderij "Who's Afraid of Red, Yellow and Blue' pure nep was. Ook blijft hij èr bij dat de Ameri kaanse restaurateur Daniel Gol- dreyer goed werk heeft afgele verd. Beeren verklaarde dit gis teren in een open brief in dag blad Het Parool. Over hoe Goldreyer zijn werk heeft gedaan, laat Beeren zich evenwel niet uit. Volgens de vermaarde restauratiedeskundi- ge prof. Ernst van de Wetering was het oplappen van het door een vandaal beschadigde schil derij bedrog. Goldreyer zou het rode vlak met behulp van een verfroller met acrylverf hebben bedekt en niet met twee miljoen stippen, zoals hij zelf beweert. De Amerikaan kreeg voor zijn werkzaamheden een half mil joen gulden, terwijl volgens Van de Wetering de werkelijke kos ten slechts enkele duizenden guldens bedroegen. Directeur Beeren zegt dat hij achter de keuze voor Goldreyer blijft staan. „Mijn gunstige be oordeling en die van mevrouw Newman (de echtgenote van de schilder, red) blijft recht over eind'tussen alle bewonderende en misprijzende reacties die ik hoor." Ook vindt Beeren dat Van de Wetering voorzichtiger moet zijn met zijn beschuldi gingen. „Ik waarschuw Ernst van de Wetering dat hij niet te losjes met termen als 'bedrog' moet goochelen." De directeur van het Stedelijk Museum is van mening dat de kwaliteit van de restauratie pas kan worden beoordeeld na een zorgvuldige studie 'van talrijke aspecten' in het schilderij. ENSCHEDE ANP Het bestuur van de Stichting Forum respecteert het besluit van Cox Habbema terug te tre den als artistiek adviseur van het in Enschede gevestigde ope ragezelschap. Maar het bestuur is het niet eens met de door Habbema geuite kritiek aan het adres van Forum. Het bestuur van Forum stelt vast dat het besluit van Habbe ma haar deeltijd-functie neer te leggen komt op het moment dat de procedures rond een aan passing van de organisatie en de opvolging van algemeen-di recteur Peter Westerhoud .nog niet zijn afgerond. Voor de irritatie van Habbe ma over de duur van de betref fende procedures kan het be stuur van Forum begrip op brengen. Maar gezien de priori teit van die procedures werden eerder gedane voorstellen van Cox Habbema over de invulling van haar adviseurschap in be raad gehouden, legt het bestuur uit. Tussen directie en bestuur bestaat volledige overeenstem ming over de wijze waarop de leiding dient te worden uitgeoe fend, aldus de verklaring. Cox Habbema werd begin 1990 door Forum aangetrokken om bij te dragen aan verbete ring van de dramatische kwali teit van de operavoorstellingen. Fred Coole met zijn vrouw Toody van Rossen: „Met Dead Moon ga ik eigenlijk door v POP«INTERVIEW PETER BRUYN Tourlijst 5 september Groningen (Vera). 6 september Haarlem (Patronaat), 7 sep tember Nijmegen (Doornroosje), 8 sep tember Amsterdam (Melkweg), woens dag 11 september. Den Haag (Paard). Fred Cole stemt zijn gitaar, een Guild Thunderbird 1959. Al thans, ooit was het een Guild Thunderbird. Nu hangt het wrakkige instrument van plak band, pleisters en onderdelen van andere gitaarmerken aan elkaar. Als hij die gitaar kwijt is, dan is het afgelopen met Dead' Moon", zegt Hans Kesteloo, een persoonlijke vriend van Cole en baas van platenmaatschappij Music Maniac. Fred Cole koestert zijn gitaar. Zijn verhaal en dat van zijn vrouw en bassis- te Toody is het verhaal van een leven voor de rock'n'roll. De drieënveertigjarige Ameri kaan uit Portland, Oregon, speelde de afgelopen zevenen twintig jaar in pakweg elf rock bands het kunnen er een paar meer of minder zijn maar nu. met Dead Moon lijkt hij eindelijk wat succes te krij gen. Een laatbloeier. Dead Moon klinkt als het ge raamte van de rock 'n róll. De essentie. Songs waar werkelijk elke franje vanaf is gekloven. Een gitaar, een bas, een drum stel en Coles grofgekartelde stem die aan Rocky Erickson doet denken; ook al zo'n merk waardig jaren zestig relikwie. Maar met die summiere midde len weet Dead Moon die essen tiële plek te raken. Die ene plek, ergens in het ruggemerg, die de haren op je armen rechtop doet staan. Die een rilling over je huid doet lopen. Die ondefini eerbare plek. Underdogs Het is ook allerminst toeval, dat hij zoveel over underdogs zingt. Hij is er zelf altijd een geweest. „Underdogs moeten harder ploeteren dan anderen", zegt hij. „Ze moeten zich door veel meer shit heenwerken om er gens te komen. Als je aan de top staat, dan gaan dingen vanzelf. Maar dan is ook de uitdaging weg. Dat is het gevaar van suc ces. Maar daar heb ik nooit last van gehad." Een leven lang rock 'n roll. Op z'n zestiende, in 1963, had hij zijn eerste band, The Barra cudas. Daarna volgden Deep Soul Cole ('64), The Lords ('65) en The Weeds ('66). een psy chedelische rockgroep die een jaar later omgedoopt werd tot The Lollipop Shoppe. Hun un- derground-hitje 'You must be a Witch' staat nog altijd op het Dead Moon-repertoire. „Maar the Lollipop Shop begon pas tot de verbeelding te ^preken toen de groep al niet meer bestond", weet Toody nuchter te melden. Fred Cole bleef onvermoei baar zijn roek-ideaal najagen met de hardrockband Zipper ('74), King Bee ('76), The Rats ('79), Desperate Edge ('84), The Western Front ('85) en uiteinde lijk Dead Moon, waarin Toody bast en Anrew Loomis een mi nimaal maar magisch drumstel betimmert. Het meest recente en alweer zesde album 'Stranded in the Mystery Zone' staat hoog in de alternatieve hitlijsten. „Met Dead Moon ga ik eigenlijk door waar ik destijds met The Lollipop Shoppe ben blijven steken. Daarna heb ik de muziek altijd gecombineerd met het opvoeden van onze kinderen, ons gezin. En nu is al les opeens weer net als toen ik zestien was. Het klinkt ongelo felijk, maar het is nog steeds hetzelfde gevoel." Passie In 'Sorrow's Forecast', het mooiste nummer van zijn nieu we plaat, zingt hij:'Lose your il lusion and you'll lose your chance. For those who control love have no romance.' ,Als je alles onder controle hebt, als er niets meer is om voor te vech ten, dan is de passie weg." De Dead Moon platen klinken krakkemikkig. Ze worden bij Fred en Toody thuis opgeno men. In twee slaapkamers en een halletje. Mono. En daar wil len ze ook mee doorgaan nu ze meer succes hebben. „Omdat ik mij thuis het meest op m'n ge mak voel. Nee, het is geen 'gim mick', geen kwestie van image building", verzekert Cole. „Het is in eerste instantie geboren uit noodzaak, omdat ik mono-ap- paratuur had staan. Maar voor mij is het ook de meest directe manier van muziek opnemen. Ik speel niet in twee bands, ik heb geen twee vrouwen en ik hoef ook geen stereo-geluid." Muziek is een obsessie, al vanaf z'n twaalfde, zegt Fred Cole. Er was zelden iemand die naar hem wilde luisteren en nu het tij keert wordt het allemaal alleen nog maar mooier. Maar muziek is niet het enige doel in zijn leven. Beslist niet. Volgend jaar zijn Toody en hij vijfen twintig jaar getrouwd. En in juni jongstleden werd hun eerste kleinkind geboren. „Morgan Lee heet ze. En ik kan bijna niet wachten om weer naar huis te gaan en haar al mijn slechte ge woonten bij te brengen. Ik ben een fantastische opa." LA QUtNTA AP De Amerikaanse filmregisseur Frank Capra is gisteren op 94- jarige leeftijd in zijn huis in het Califomische La Quinta overle den. De Siciliaanse immigrant Capra werd met Academy Awards onderscheiden voor zijn films 'It Happened One Night', 'Mr. Deeds Goes to Town' en •You Can't Take It With You'. Ook de andere films die hij in de jaren '30 maakte 'Lady for a Day', 'Broadway Bill', 'Lost Horizon', 'Mr. Smith Goes to Washington' waren zeer po pulair. Zijn belangrijkste na-oorlogse film, 'It's a Wonderful Life', vormde een enorme inspiratie bron voor latere filmmakers als Steven Spielberg. De voormalige Amerikaaanse president Ronald Reagan, die Capra eer betoonde toen deze in 1982 van het American Film Institute een onderscheiding voor zijn totale oeuvre kreeg, zei tegen de cineast: „U heeft al het mooie van het Amerikaanse ka rakter herkend en ons geholpen dit te herkennnen." Bij de ont vangst van de onderscheiding zei hij over zichzelf: „De kunst van Frank Capra is erg simpel: Het gaat om de liefde voor mensen." Tijdens zijn 38-jarige loop baan als filmmaker vocht Capra voor zijn vrijheid als regisseur: „Misschien omdat ik Siciliaan ben trek ik mij weinig aan van enige autoriteit", zo zei hij eens. „Ik houd er niet van als iemand zegt wat ik moet doen." Zijn onafhankelijke geest leid de tot botsingen met Harry Cohn, de autoritaire directeur van Colombia Pictures, waar Capra in zijn meest produktieve jaren voor werkte. Capra was drie termijnen voorzitter van het Filmregisseursgilde en vocht in die hoedanigheid voor de rechten van filmregisseurs. Capra werd in 1897 als jong ste zoon van een boerengezin met zeven kinderen geboren in een klein dorp bij Palermo, op Sicilië'. Toen hij zes was ver huisde het gezin naar de Ver enigde Staten en vestigde zich in Los Angeles, waar Capra in de nabijgelegen wijngaarden werkte. In zijn autobiografie schreef Capra dat hij de armoe de van het gezin en het Sicili aanse getto van Los Angeles haatte. Volgens Capra konden zijn ouders lezen noch schrij- Hij werkte zich omhoog en studeerde in 1918 aan het Cali fomische Instituut voor Tech nology af als scheikundig inge nieur. Nadat hij in het leger was geweest gaf hij wiskundeles in San Francisco. Daarna ontdekte hij de film. Zijn eerste korte film werd een flop, maar na een uit gebreide leerschool in de fa briek van komische films van Mack Sennett maakte hij vanaf 1926 enkele meer succesvolle films met Harry Langdon in de hoofdrol. Na een kort verblijf in New York keerde Capra in 1928 in Hollywood terug en begon de stormachtige relatie met Cohn, een werkgever die hij in 1941 verruilde voor Wamer Bros. Zes weken na de aanval op Pearl Harbor meldde hij zich bij het leger en maakte hij de veel ge roemde filmserie "Why We pight' over de achtergrond van de oorlog. Hij kreeg een speciale Oscar voor deze instructiefilms voor de soldaten. Na de oorlog richtte Capra Liberty Films op en maakte hij 'It's a Wonderful Life'. Zijn andere na-oorlogse films waren minder succesvol. Critici betitelden zijn zonnige optimisme als 'Capra-corn'. Capra's kwaliteiten als filmma ker werden door een volgende generatie, waar onder andere Spielberg deel van uitmaakte, opnieuw ontdekt. De theaterprijs Applaus, die door het Fentener van Vlissin- gen Fonds is ingesteld ter gele genheid van het 50-jarig jubile um van de Stadsschouwburg Utrecht, is gisteren in Utrecht uitgereikt aan de artistiek leider van het Theater Platform Utrecht, Aram Adriaanse en de oprichtster en leidster van het Werftheater Yvonne Groene- veldt. Het Applaus werd hun toegekend omdat zij zich bui tengewoon verdienstelijk heb ben gemaakt voor het Utrechtse theaterleven. Ook is een Ap plaus uitgereikt aan de toneel technische dienst van de Utrechtse Stadsschouwburg wegens hun 'allerbeste toneel technische diensten'. De prijs bestaat uit een beeldje dat is ge maakt door de Utrechtse beeld houwer Theo van de Vathorst. Het verjaarsfeest van de jarige Stadsschouwburg werd gevierd met de uitreiking van de eerste exemplaren van het jubileum boek „Een bolwerk voor de mu zen, 50 jaar Stadsschouwburg Utrecht", dat is geschreven door drs. R. van Gaal. Van Gaal; verbonden aan het Instituut voor Theaterwetenschap in Am sterdam, beschrijft in het hon derdvijftig pagina's dikke boek de geschiedenis van het theater aan het Lucas Bolwerk, dat op 3 september 1941 in gebruik werd genomen. Ook beschrijft hij de jaren van de eerste Stads schouwburg aan het Vreden- burg, van 1914 tot 1937. Het ju bileumfeest van de Stads schouwburg zal op 14 septem ber feestelijk worden gevierd met de opvoering van een spe ciale internationale produktie van Hamlet in de regie van Dirk Tanghe. De voorstelling wordt bijgewoond door prinses Mar griet en mr. Pieter van Volllen- hoven, de kabinetsleden d'An- cona, Kok en Andriessen en ka mervoorzitter Deetman. Een titelheld die er uitziet als Muss< de hooffollen was de titelheld (bariton Sergej Leiferkus) verre weg de overtuigendste. In feite was 'Mazeppa' een ongelukkig begin. Maar er lig gen interessantere dingen in het verschiet: over enkele maanden een nieuwe enscenering van Beethovens 'Fidelio', een Mo- zart-regie van Pierre Audi en ini in 'Mazeppa'. -jojo jaap, pieper 'Die Frau ohne Schatten' van Strauss in een regie van Harry Kupfer. Ook de reprise van 'Don Giovanni' waarmee men in juni afsluit is de moeite van het te rugzien alleszins waard, evenals de reprise (volgende maand) van de 'Barbier van Sevilla' in de vrolijke visie van regisseur Dario Fo.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 8