Een andere
Robin Hood
ZATERDAGS
BIJVOEGSEL
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1991
Robin Hood, Prince of
Thieves kostte 55 mil
joen dollar om te ma
ken. Maar binnen een
week na de Ameri
kaanse première wa
ren de kosten al terug
verdiend. Sinds giste
ren draait de film in de
Nederlandse biosco
pen. Aanvankelijk was
niemand bereid geld in
het project te steken.
Tot bekend werd dat
Kevin Cosmer (regis
seur en hoofdrolspeler
van de met zeven Os
cars bekroonde Dances
With Wolves) de titel
rol zou spelen.
Fris gewassen en gestreken maakt
Kevin Cosmer zijn opwachting aan
een gezamenlijk ontbijt De dag te
loren heeft hij tot 's avonds tien uur gefilmd
iroor 'JFK', de film die Oliver Stone in New
Orleans aan het opnemen is over de moord
:op president Kennedy. Daarna is Cosmer nog
in een plaatselijke bioscoop voor het eerst
gaan kijken naar een uurtje Robin Hood. Hij
is er nogal tevreden over, beweert hij. „Over
dat ene uur dat ik gezien heb althans", merkt
•hij relativerend op. „En geloof me: als het me
zou zijn tegengevallen zou ik het óók hebben
gezegd. Want ik houcher niet van om in inter
views alles plichtmatig de hemel in te prij-
Dat is een makkelijk gedane bewering,
maar je bent geneigd om Kevin Cosmer on
middellijk op zijn woord te geloven. Hij
maakt een voor filmacteurs opmerkelijk on
gecompliceerde en oprechte indruk. En hij
blijkt ook niets te beroerd om toe te geven
dat de opnamen voor Robin Hood, Prince Of
Thieves, bepaald niet van een leien dakje zijn
gegaan. Cosmer had de hoofdrol geaccep
teerd uit genegenheid voor regisseur Kevin
Reynolds, een goede vriend die hem in 1985
de kans gegeven had om als filmacteur te de
buteren in Fandango. Maar sinds de voltooi
ing van de opnamen voor Robin Hood heb
ben beiden nauwelijks nog met elkaar ge
sproken.
Cosmer nam diverse keren zijn regisseren
de vriend tegenover de producers in bescher
ming wanneer het ging om overschrijdingen
van het draaischema, maar de ster-acteur
maakte er intussen evenmin een geheim van
als naar zijn mening de opnamen onnodig
zwaar waren geworden als gevolg van een
onhandige regie-aanpak.
IJSKOUD WATER
Als voorbeeld noemt Kevin Cosmer de op
namen van de klassieke scène van de eerste
kennismaking tussen de latere gabbers Robin
Hood en Little John; het stokkengevecht bij
de waterval. „Voor die vechtscène in de rivier
- een paar minuten in de film - hebben we
vier dagen in ijskoud water staan modderen.
Dat was niet zo leuk. Je staat daar in het wa
ter op elkaar in te slaan met levensgrote stok
ken, palen eigenlijk. En het moet er echt uit
zien. Dus je moet elkaar echt raken ook.
Over het algemeen houdt Kevin Cosmer
wel van vecht- en stuntwerk en daaraan heeft
hij als Robin Hood zijn hart kunnen ophalen.
„Eén van de leukste dingen is aan een lang
touw zwieren. Altijd aardig om te zien en
enig om te doen. Ook in de films van de 21-
ste eeuw zullen er nog steeds kerels rond
zwieren aan touwen en gordijnen. Ik hou bij
actie-scène's van kleine details, zoiets als
zorgvuldig met je boog mikken, dan even aan
het touw likken met een gezicht zoals als
Burt Lancaster het vroeger zou hebben ge
trokken en dan: flingggïL.Ik heb heel wat
stunts zelf gedaan, net als in Dances With
Wolves. Meer dan de verzekeringsmaat
schappij leuk vond. Maar ik had ook een hele
goede stuntman die me af en toe vervangen
heeft."
Aanvankelijk heeft Cosmer, net als ieder
een, nogal wat scepsis gehad ten aanzien van
dit zoveelste Robin Hood-project. „Ik heb de
rol in eerste instantie geweigerd. Twee keer
zelfs. Maar toen ik hoorde dat Kevin
Reynolds zou regisseren besloot ik alsnog te
accepteren. Ik was niet helemaal gelukkig
met het script. Ik vond Robin Hood als karak
ter te vlak, te stereotyp.
Wat ik wilde was het oude, misschien wel
overbekende verhaal nieuwe leven inblazen
zonder dat de klassieke kwaliteit van het
rechtlijnige epos verloren zou gaan. En dan
dat relaas met de meest geavanceerde opna
me-technieken vertellen. Een moderne 'gen
re-film' maken op een manier die vergelijk
baar is met wat we gedaan hebben in The
Untouchables. Ook zo'n overbekend verhaal
met legendarische personages als Al Capone
en Elliot Ness. En ook toen waren er nauwe
lijks mensen die geloofden dat die film suc
ces zou kunnen hebben. Slechts heel weini
gen waren er meteen van overtuigd dat het
maken van een nieuwe Robin Hood-film zin
nig was. Men was bang dat alleen piepjonge
kindertjes daar interesse voor zouden kun
nen opbrengen. Ten aanzien van Prince Of
„Het maatschappelijk belang van filmstenen is lang overschat Ik kan er ook niks mee." foto
sygma/newton/246 255
The Untouchables en Dances
With Wolves, schept dat dan speciale ver
plichtingen, Sociaal of anders omdat je een
idool bent geworden
„Ik denk dat je maar één ding doen kunt en
dat is jezelf trouw blijven. Als ik dat doe, dien
ik ook mijn publiek op de beste manier. Ik
weet dat mensen geneigd zijn om filmsterren
te verwarren met de wellicht wijze en intege
re karakters die ze van die acteurs en actrices
in films te zien hebben gekregen. Ze dichten
dan die filmsterren gidsfuncties toe over hoe
er over allerlei brandende kwesties in de we
reld gedacht zou moeten worden. Maar dat is
de grootst denkbare onzin, want al die wijze
en nobele dingen die acteurs in films zeggen
en doen, zijn doorgaans niet door die acteurs
zelf bedacht maar door scriptschrijvers. Ik
geloof dat langzaam het besef begint door te
sijpelen dat het maatschappelijk belang van
filmsterren lang is overschat. Ik kan er ook
niks mee. Ik kan niet zeggen tegen mezelf:
"We leven nu in een tijd die heel belangrijk is
voor het voorbestaan van onze wereld, dus
dien ik me als idool heel gewichtig en voor
beeldig te gedragen.'
Net zo min als ik tegen mezelf zeggen kan:
'Nu gaat het geloof ik weer een beetje beter
met de wereld, dus kan ik me nu weer wat
onverantwoordefijker gaan gedragen'. Het
enige dat ik doen kan is mijn eigen instinct
volgen bij het kiezen voor films die volgens
mij de moeite van het maken waard zijn.
Zoals nu die film over John F. Kennedy."
Wat zal er dan volgens u aan 'JFK zo inte
ressant zijn?
„Het gaat over mijn land. En over de Ameri
kaanse neiging scherp in het oog te houden
wat men elders in de wereld goed of fout
doet en intussen te verzuimen ook eens goed
naar zichzelf te kijken. We zijn een ongeloof
lijk edelmoedige natie, een en al bereidheid
om elders voor andere mensen te gaan vech
ten. We houden hier het idee van 'waarheid'
in ere, maar we houden onze kaken stijf op
elkaar als de waarheid ons ineens minder ge
legen komt. We geloven wel in de waarheid,
zo zijn we opgevoed, maar we dienen hem
vaak erg slecht. We prijzen onszelf hoog voor
de waarde die we toekennen aan vrijheid van
meningsuiting. Maar omdat er zo veel geld
omgaat in Amerika en er zo veel macht ge
concentreerd wordt, kan dat mensen immo
reel maken, bereid maken om moordaansla
gen te plegen of wat dan ook. In deze film
gaat het dan om niets minder dan de moord
op de president van de machtigste natie in de
wereld, om iets wat de loop van de wereldge
schiedenis ingrijpend heeft beïnvloed. Ik
speel een jurist die de moordenaar van Ken
nedy voor de rechter probeert te brengen. Ik
voel die film aan als iets dat eigenlijk nóg die
per gaat dan de moord op een president. Het
gaat om fundamenteel geloof in een grond
wet, in een democratie. Het is toch verbijste
rend dat we waarschijnlijk nooit de waarheid
zullen achterhalen over over wat er in 1963
precies gebeurd is."
Ben u bang als acteur te worden i>astge-
pind op heroïsche personages?
„Ik ben niet bang om vastgepind te worden
op wat dan ook. Rollen van schurken of an
dere types waar een publiek niet zo gauw
verliefd op zal worden, wil ik best spelen. Het
punt is alleen dat zulk soort rollen meestal
niet zo erg goed zijn geschreven, te karikatu
raal. Daar kan ik slecht mee uit de voeten.
Maar ik hoef heus niet alleen maar heroïsche
hoofdrollen. Ik wil best ook een bijrol spelen
van een personage dat ik goed begrijpen kan.
Ik vind het prachtig om niet drie maanden
aan één film vast te zitten, maar bij voor
beeld slechts twee weken en daarna je koffers
pakken. Dat is heerlijk, juist. Het hangt er
maar vanaf wat je tegenkomt. Films als Buil
Durham en Field of Dreams, dat zijn kleine
bescheiden films zonder heroïsche rollen en
ik heb er van genoten om daarin mee te spe
len. Ik zie ook mijn Elliot Ness-rol in The
Untouchables niet als het meest glamoreuze
onderdeel van die film. Ik moet me kunnen
zien als een stukje dat in een totale puzzel
past, daar precies op zijn plaats valt. En dan
pak ik het op. Ik heb geen zin in een fantasti
sche grote rol in wat verder een shitfilm be
looft te worden."
Heeft het invloed op uw functioneren als
acteur dat u nu zelf een gigantisch succesvolle
film geregisseerd heeft?
„Dat heeft er niets mee te maken. Het punt is
dat film voor mijn gevoel allereerst een zaak
van de schrijver is. Wie er ook regisseert, het
script moet in principe al perfect zijn. Ik wil
graag in goede films zitten en de goede films
dat zijn de films die goed geschreven zijn. Er
heeft altijd een mythe bestaan rond het regis
seurschap. Dat is een mythe die ik in eigen
persoon heb gebroken. Want de zeven Os
cars en de gigantische belangstelling wereld
wijd voor Dances With Wolves kunnen wor
den opgevat als bewijs dat het blijkbaar een
goede film is. Terwijl ik nooit eerder geregis
seerd had. Maar ook de kwaliteit van Dances
With Wolves kwam in eerste en laatste in
stantie regelrecht van het script vandaan."
Zitten er schaduwkanten aan al dit succes?
„Dat zou ik wel denken. Ik zou er een fortuin
voor over hebben om mijn anonimiteit terug
te krijgen. Dat is vreselijk moeilijk. Ik moest
onlangs privé naar Alaska en daar bleek een
ontvangscomité klaar te staan van 30 man
sterk. In Alaska!... (diepe zucht)... Als ik voor
iets, laat ik zeggen, een miljoen dollar krijg,
dan denk ik maar dat ik 100.000 dollar krijg
voor mijn acteren en de rest ter compensatie
van mijn verlies aan privacy. Want dat is iets
wat ik nooit meer terug zal krijgen."
„Ook de wetenschap dat ik nu veel geld
verdien schijnt mijn verhouding met andere
mensen te vertroebelen. Om het privé-leven
van mijn familie te beschermen, ben ik ge
noodzaakt geweest maatregelen te nemen
waardoor we niet dagelijks worden lastig ge
vallen door honderden mensen die van alles
en nog wat van me willen. Als iemand me
dan niet bereiken kan. wordt er direct gezegd
dat ik verpest ben door mijn succes en rijk
dom. Als het dan gaat om bij voorbeeld een
journalist die niet snel genoeg naar zijn zin
een interview met me geregeld kan krijgen,
dan wil dat nog wel eens resulteren in een
kwaadaardige publicatie ten aanzien van
mijn persoon. Maar ook die dingen schijnen
onvermijdelijk te zijn. En dan mag ik nog van
geluk spreken omdat over het algemeen de
pers voor mij buitengewoon genereus ge
weest is."
„Tegenover die nadelen van de roem,
staan allicht ook een aantal niet geringe
voordelen. Ik heb de kans gekregen om de
wereld te zien. Ik hou van de wereld, van het
leven, van mensen, van spontaniteit. Maar
als ik ergens onbekommerd van wil genieten,
is het heel vervelend dat zoiets nauwelijks
kan. Het staat de volgende dag direct in de
kranL"
Zorgvuldig met je boog-mikken en dan e
zijn rol als Robin Hood.
Kevin Costner maakt
van klassiek verhaal
een film voor
volwassenen
Thieves vond ik echter dat het script in aan
leg interessant genoeg was om een film op te
kunnen leveren waaraan ook volwassenen
plezier zouden beleven."
GROENE PANTIES
De filmhistorie heeft tot dusver al een slor
dig dertig Robin Hood-films opgeleverd, met
als beroemdste The Adventures Of Robin
Hood, uit 1938, met Errol Flynn. Is Kevin
Costner die film nog tevoren gaan bekijken?
„Zeker wel. Die was goed, grandioze at
mosfeer. Alleen een beetje zonderling als je
het nu terugziet, met Errol Flynn in groene
panties en met zo'n lullig boswachtershoed
je. Ik heb wel meteen gesteld dat ik er niet
over zou piekeren om eveneens in groene
panties en met zo'n hoedje op Sherwood Fo
rest binnen te trekken. Op de eerste draaidag
had de kostuumafdeling toch een groene
panty voor me klaar gelegd. Een geintje, dat
ik meteen door had natuurlijk, maar om ze te
plezieren heb ik er even heel opgewonden
over gedaan.
Maar die Flynn-film was oké. Dus had het
geen zin op die manier een nieuwe Robin
Hood-film te maken. Het moest dus anders.
Daarom was ik verrukt van het idee om de
film in Jeruzalem te laten beginnen. Robin in
een .moslim-kerker, als krijgsgevangene.
Toen ontdekte ik dat men echt een andere
achtergrond, een andere visie gevonden
had."
„Dat soort dingen vind ik belangrijk. Ik wil
het gevoel hebben dat ik meewerk aan films
waarvan het zin heeft dat ze gemaakt wor
den. Ik heb niet de mentaliteit van 'poen
pakken, wegwezen en nooit meer omkijken.'
Ik houd echt van acteren en wil kunnen gelo-
,ven in wat ik doe. Ik ben geen machine. Ik wil
eerst zelf ergens warm van kunnen worden,
mijn batterijen kunnen opladen."
Zijn sinds het waanzinnige internationale
succes van Dances With Wolves nu ineens alle
deuren open gegaan?
„Ik heb nooit het gevoel gehad dat er deuren
voor me dicht bleven. Ik heb altijd het gevoel
gehad dat voor mij de deuren open zouden
gaan als ik maar vasthield aan de kwaliteit
van mijn ideeën. Waarschijnlijk heb ik wel
meer macht gekregen. Maar ik denk dat je de
mist in gaat wanneer je, om ideeën door te
zetten, macht gaat gebruiken in plaats van je
eigen overtuigingskracht. Mijn invloed ge
bruik ik om een atmosfeer te creëren waarin
het voor iedereen aangenaam werken is. En
het enige moment waarop ik écht mijn in
vloed gebruikt heb tijdens het maken van Ro
bin Hood, was toen de producenten het re
gisseur Kevin Reynolds moeilijk gingen ma
ken omdat hij achter raakte op het draaische
ma. Toen heb ik die producenten bij me ge
roepen mijn invloed is dat ze dan ook ko
men en goed naar me luisteren om ze uit
te leggen waarom Reynolds wel meer tijd
móest gebruiken dan gepland was."
Wanneer je als acteur eenmaal zo waan
zinnig beroemd geworden zoals u sinds de
