BetaaldVoetbal Leidse 'linkspoot' maakt nu furore De eenhoofdige leiding van PSV H T Dinsdag 13 augustus 1991 Redactie: 071-161100 Eindredactie: NIEK FAAS Vormgeving: RUTCER J HOOGERDUK ALFONS GROENEN DIJK: "Je schijnt te moe ten zeggen dat het een droom voor je is" 17 KEES PLOEGSMA voor vijf jaar aangesteld als manager, directeur van de stichting PSV en secre taris van de vereniging Jan Rietman schreeuwt zich op de Open Dag van Ajax de longen uit zijn lijf. In onvervalst 'Veroni- caans'. „En dan nu... een nieuw gezicht in De Meer: Aaalfons Grrrroenendijk." Hij geeft een hand en denkt een open deur in te trappen: „Dit moet toch een droom voor je zijn, Alf ons? Groenendijk: „Een droom? Nee. Je probeert als voetballer gewoon het hoogst te bereiken." AMSTERDAM HERMAN JOUSTRA /n -W- roenendijk later. I „Bijna iedereen be- gint daar over. Je schijnt gewoon te moéten zeg gen dat het een droom voor je is. Maar ik heb natuurlijk al tien jaar betaald voetbal gespeeld en heb heus wel wat meegemaakt. Wat niet wegneemt dat ik er wel van kan genieten. Het is natuur lijk wel een spektakel zo n Open Dag. Twintig-, vijfentwintigdui zend man op de tribune. En dan zeggen ze nog: het was minder druk dan vorig jaar." 'Leidse Fons', die in zijn jeugd uitkwam voor LFC en UVS, is op 27-jarige leeftijd weer terug in de Randstad. Een transfer op de valreep - hij was al in een trainingskamp met Roda JC - zodat zijn rossige koppie nog ontbreekt op de posters die op de Open Dag te koop worden aangeboden. Een snelle transfer ook. Richard Witschge werd verkocht aan Barcelona en nog geen dag later was Groenendijk al Ajacied. „Een week daarvoor wist ik nog van niks. Ik hoorde het van Peter Gerards, mijn zaakwaarnemer bij de WCS (de spelersvakbond, red.). Ik zat al met Roda in eep trainingskamp toen ze me 's ochtends belden. Of ik naar Breda wilde komen, 's Middags was het al rond." Hectische dagen volgden voor de Leidenaar. Na de medische keuring en het tekenen van het contract snel naar het trainings kamp van Ajax, in Oisterwijk. Daarna een toernooi in Gent en bij terugkeer de Open Dag. Daartussendoor nog allerlei za ken afhandelen in Kerkrade en op zoek naar een andere wo ning. En in korte tijd al de nodi ge tegenslag. „Wat een begin... Via Van Eijden regelde ik een auto. De eerste dag waren de wieldoppen al gestolen. Ga dat maar effe verklaren. Een nieuwe kennismaking met het Wilde Westen zou je kunnen zeggen. En in Gent (tegen FC Antwerp, red.) kreeg ik na een minuut al geel. Ik had nog geen bal ge raakt. Maar ik moest wel. Die Alfons Groenendijk voelt zich thuis bij Ajax Lehnhof draaide weg van twee man, dus ik pakte hem bij zijn shirt. Krijg ik later een forse tik. Meteen geblesseerd." Normaal gesproken niet meer dan op merkelijk, maar nu meteen groot nieuws. Groenen dijk bij FC Den Haag, een leuke voetballer, Groenendijk bij Roda een goede voetballer. Maar Groenendijk bij Ajax, dót is pas echt interessant, zo blijkt. De kranten en tijdschriften staan bol van de verhalen met en over de middenvelder. Met de nodige roddels. De grootste: Groenendijk zou een kwart van de transfersom, die tussen de één en anderhalf miljoen ligt, in zijn zak hebben kunnen steken. „Ik weet wel waar dat vandaan komt. Maar die clausule dat ik een bepaald percentage van mijn transferbedrag zou ont vangen, was alleen vorig jaar aan de orde toen PSV belang stelling had. Het zijn allemaal indianenverhalen. En die inte resseren me niet." En al die geruchten over wie er allemaal op het verlanglijstje van Ajax stonden (de namen van onder anderen Erwin Koe man en Arthur Numan werden genoemd) evenmin. „Ik weet het niet. Ze benaderen je niet rechtstreeks, dat is logisch. Ajax was natuurlijk afhankelijk van een eventuele transfer van Wit schge, dan heeft het geen zin op jou al te bellen. Maar ik wist dat het speelde, dat ze zich al aan het beraden waren over een op volger. Ik weet dat er een lijstje was van vijf, zes spelers, onder wie twee buitenlanders. Het zullen allemaal wel goede voet ballers zijn geweest, want ik neem aan dat Ajax niet over een nacht ijs gaat. Maar wie er alle maal opstonden is niet mijn pakkie-an. Dat ik er ten slotte ben uitgerold is leuk." Iemand van de Krant op Zondag meldt zich. Hij wil een verhaal maken met de nieuwkomers. Dat kan. Alleen Van Loen is er niet. De verslag gever kan daarom volgens Groenendijk maar het best naar De Lutte komen, daar houdt Ajax een trainingskamp. Vraag van de verslaggever. „Zeg je het dan ook tegen Van Loen?". Een vriendelijke Groenendijk: „Ja, natuurlijk. Geen probleem." Geen capsones bij Leidse Fons. Dat past hem niet. Dat hij kon voetballen wist ie dereen, maar dat hij ook nog eens aardig en voorkomend blijkt te zijn, is voor velen een openbaring. Onlangs werd hij zelfs in een landelijke krant af geschilderd als een 'sociaal be wogen mens'. Hij verbaast zich daarover. „Blijkbaar omdat mijn leven niet alleen uit voet bal bestaat. Ik ben niet iemand die opstaat met een bal en er mee naar bed gaat. Alleen maar over voetbal praten is niks. De tijd van de domme voetballers is voorbij. De meeste jongens interesseren zich ook voor an dere dingen. Ik lees veel kranten en bladen. Politiek, alles eigen lijk. Ik heb interesse in de me demens, maar dat is toch niet uniek? Als je sociaal bewogen bent is dat niet iets om trots op te zijn. Interesse voor anderen is iets normaals." De naam Boerebach valt, zijn voormalige ploeggenoot en maatje bij Roda JC. „We blijven gewoon contact houden, we bellen elkaar elke dag. Het is een goede vriend geworden. Toen Michel bij PSV terecht kwam ben ik meteen wezen kij ken. Bij de eerste oefenwed strijd stond hij de eerste helft reserve. Hij stond er dus gelijk naast bij Hiddink. De tweede helft mocht hij invallen als rech ter middenvelder. Dat is toch een heel andere situatie, dan die ik hier meemaak. Ik speelde meteen mee tegen Antwerp. Als linker middenvelder. Zoiets Inmiddels lijkt Groenen dijk al compleet ingebur gerd bij Ajax. Zijn twee sterke wedstrijden in het Am sterdam 716-toernooi, tegen Fluminense en Sampdoria, be wijzen dat. In grote lijnen is voor hem ook al duidelijk wat Leo Beenhakker met hem wil. „Ik speel in principe linker mid Alfons Groenendijk: "Ik ben bij Ajax goed opgevangen". FOTO LOEK ZUYDERDUIN denvelder, maar meer naar vo ren dan Witschge. Ik moet meer in een scoringspositie verschij nen. Ik heb begrepen dat Wit schge nogal teruggetrokken speelde. Op de details zou Beenhakker later terugkomen. Meer heb ik nog niet gesproken met hem. Ja, over het sociale as pect. Hoe ik leef, hoe de situatie thuis is. Wat ik buiten het voet bal om doe. Dat soort dingen. Dat deden ze bij Roda overigens ook. Er wordt in elk geval veel aandacht aan besteed en dat is prettig, ik ben hier best goed opgevangen. Ze laten blijken dat je welkom bent. Je wordt als volwaardig behandeld. Je voelt donders goed aan of ze je als Jan Lui beschouwen. Dat is hier niet het geval en dat verwacht ik ook niet. Anders zou ik er ook wat tegen doen." Hij zegt verder dat de over gang groot is, dat het pittige trainingen zijn. „Het verschil met Roda is de kwaliteit in zijn totaliteit. Elke speler, op welke positie die ook staat, kan voet ballen in de ware zin van het woord. Ik merkte gelijk wat ze allemaal kunnen in technisch opzicht. Bijvoorbeeld bij het po sitiespelletje als je in net mid den staat. Dan heb je echt een flying tackle nodig anders kom je na een half uur dronken van het veld af. Moeilijk hoor." Maar te traag voor Ajax, zoals nu al wordt beweerd door som mige critici, is hij niet. „Dat is onzin. Qua snelheid ben ik een middenmoter. Is Jan Wouters dan zo snel? Nee, maar hij heeft een geweldig inzicht. De bal gaat altijd nog sneller dan welke speler ook. Dat heb ik geleerd van Van Hanegem: taktische snelheid is veel belangrijker. Op het juiste moment een gat in duiken of de bal spelen. Wie is er sneller dan ik, zei hij. Nie mand dus. Hij stond er op de juiste momenten en speelde de bal sneller dan een ander naar de goede plek. Ik durf te bewe ren dat ik ook die momenten heb. Dat is belangrijker dan twintig keer tegen het hek aan lopen en dat de mensen zeggen: wat is-ie snel." De komst van John van Loen noemt hij ook belangrijk, het geringschattende commentaar van de 'kenners' begrijpt hij* niet. „Ik heb twee jaar met John gespeeld bij Roda. Hij is een zwaar onderschatte spits. Ze zeggen dat hij gebrekkig is. Nou, dat is niet zo. Hij kan goed een bal vasthouden, is tech- nisch behoorlijk sterk en zorgt dat anderen van zijn werk kun nen profiteren. Van de tien bal len die hij op zijn hoofd krijgt, kopt hij er vier op doel en zes legt hij er terug. Die negatieve verhalen komen daarom wat vreemd op me over. Je zult het zien. Met hem heeft Ajax weer een extra mogelijkheid. Hij is de ideale man om een muur te slo pen." Mogelijk met Groenendijk als aangever. „Er zijn zestien, ze ventien man voor een basis plaats. Misschien wel achttien. De concurrentie is groot. Dat geldt ook voor mij. Er zal hard worden geknokt. Alles zal af hangen van mijn prestaties. Daar heb ik wel vertrouwen in: ik ben tenslotte wèl gehaald voor de positie van linker mid denvelder." Bryan Roy steekt even zijn hoofd om de deur: „Dat wordt een superduo, schrijf dat maar op." Een vertederde Groenen dijk. „Een fantastische voetbal ler. In Gent waren we allebei ge blesseerd voor de tweede wed strijd. We hebben aan de bar gestaan en wat geouwehoerd. Hij vertelde dat hij en Witschge elkaar goed aanvoelden. Om datzelfde te bereiken moeten we de komende tijd hard wer ken. Ik heb daar alle vertrouwen in. Hij vindt het fijn als ik bui tenom ga. Hij heeft dan twee mogelijkheden: mij de bal ge ven of zelf een actie maken. Ik zal er in elk geval alles aan doen om hem goed te laten voetbal len. Maar mijn eerste doel is zelf uitgroeien tot een volwaardig speler." Kees Ploegsma is met Guus Brox de meest succesvolle en gerespecteerde mana ger die de Nederlandse voetballerij ooit had. Brox leidde Feyenoord in 1970 naar de Europa Cup voor landskampioenen, Ploegsma flikte het kunstje drie jaar geleden. Ploegsma heeft op Brox voor, dat hij nog een tijdje mee kan en misschien nóg eens met de hoofdprijs in het interna tionale clubvoetbal gaat strijken. Kees Ploegsma en het einde van een besloten club GPD-VERSLAGGEVER I waalf jaar inmiddels I is Ploegsma manager JL. van PSV. Hij begon in juli '79 en stond een seizoen la ter op eigen benen, toen Ben van Gelder afscheid nam. In zijn eerste interview als zelfstandig manager baarde hij enig opzien door Philips de sponsor van PSV te noemen. Jaren hadden Van Gelder, trainer Rijvers en voorzitter Groeneveld angstval lig voor de term donor gekozen. Ploegsma sprak verder echter in bekende termen. Hij zou de zakelijke sector van PSV gaan doen en slechts 'af en toe over leg hebben' met de technische staf. „Ik ben er tenslotte slechts indirect bij betrokken". Verder verklaarde hij het nog niet zo gek te vinden van PSV dat spelers op hun (rustige) ka rakter werden geselecteerd en betwijfelde hij - op de vraag of PSV nu een ander gezicht kreeg - of een manager het gezicht van een club kan bepalen. Hij zou spoedig in de gaten krijgen dat dit wel degelijk mo gelijk was. in zijn geval zelfs noodzakelijk. Sterker nog wel licht dan Brox in zijn tijd bij Feyenoord ging Ploegsma al lengs het gezicht van PSV bepa len. Onder de legendarische Van Gelder was er bij PSV sprake van een keurige organisatie en een wat truttige sfeer. Met Kees Rijvers werkte Van Gelder vol gens een tot in vijftig punten van orde uitgewerkte taakverde ling. De twee veteranen werkten naast elkaar en ieder had zijn verantwoordelijkheden. Zo voorbeeldig was de samenwer king tussen manager en trainer- coach dat Rijvers zelfs de be slissende stem kon hebben in het aan- en verkoopbeleid, een unieke situatie in de voetballe rij. veranderden. PSV dankte veel aan Van Gelder en Rijvers, maar óók het veelal als provinciaal betitelde imago van de club. PSV was een besloten club in die dagen, slechts toegankelijk voo- likkende Brabanders en and« ve aangepasten. Aan kritiek stooide men zich hevig, de pers was inderdaad zelden op Eind- hovense hand. Daarbij werd de club met de regelmaat van de klok afgebluft en voorbij gelo pen door Ajax, Feyenoord en KNVB - eigenlijk door alles en iédereen uit het door PSV ver maledijde westen van het land. Van Gelder heeft altijd eerlijk erkend dat hij blij was de huidi ge tijden (levensgrote belangen, keiharde commercie) te zijn misgelopen. „Zoals Ploegsma werkt, had ik het nooit gekund", zei hij eens. Ploegsma, oud-voorstopper van de PSV-jeugd („Ik moest niet in kleurrijke, lasti ge vedetten? Dus kwam Van der Gijp, die echter nog net iets te kleurrijk en lastig was. Met Gullit boerde PSV al veel beter en het echte succes werd in de zomer van '87 gekocht: Kieft en Lerby. Een jaar later was PSV winnaar van de Europa Cup voor landskam pioenen. Ploegsma, acht jaar manager toen en nog pas 42 jaar jong, was op dat moment de onbetwiste nummer één van de club. Hij had PSV het open karakter ge geven dat nodig was om de massa aan te spreken en spon sors binnen te halen. Daarbij bleek hij een goed oog te heb ben voor de juiste aankopen. Gullit was voor 900.000 gekocht succesvolle duo werd echter op tijd afgelost, de tijden 'Nog niet zo gek dat PSV spelers op karakter selecteert" stoppen vanwege een blessure, maar daar was ik niet rouwig om. Ik voelde toch dat ik geen grote zou worden"), moest ech ter ook groeien in zijn rol. Uit eindelijk was het voorzitter Ruts die de 'Grote Doorbraak' for ceerde. Voor PSV en voor Ploegsma zelf. Dat gebeurde na een mislukte uitwedstrijd bij Fortuna in 1985, die PSV voor de zoveelste keer kansloos maakte voor de titel. In de auto op weg terug naar Eindhoven vonden Ruts, Ploegsma en de stille, maar bril jante penningmeester Van Raaij, dat het stuur radikaal om moest. Figuurlijk dan. Het moest uit zijn met dat halfzach te, correcte, idealistische beleid. PSV moest naar de top en niet langer diende geschroomd te worden fors te investeren. En miljoen ver kocht, de transfers van Kieft en Lerby waren hits en in de zomer van '88 slaagde Ploegsma erin de Braziliaan Romario te strik ken. Wie de vedette heeft 'ontdekt' (Van Raaij? Ruts?) zal wel nooit duidelijk worden, voor het pu bliek zal Romario altijd de aan koop van Ploegsma blijven. Een transfer met een hoog risico-ge- halte, maar eentje die dubbel en dwars is gelukt. Een half jaar eerder stond Ploegsma's positie nog ernstig op de tocht. Ruts, de irritant for mele, maar even creatieve als werklustige voorzitter, wilde Ri- nus Michels benoemen tot technisch directeur van de club. Een klucht van zeldzaam for maat volgde: Michels wilde im mers weg bij de KNVB en Ruts wilde per se een tweehoofdige leiding: één zakelijk leider (Ploegsma). één technisch lei der. Het duo Hiddink/Dorjee echter was intussen begonnen met winnen. PSV stond met Kerst stijf bovenaan: zeventien gespeeld, 34 punten. Ruts, wat eigenwijs in die dagen, onder handelde echter vrolijk verder met Michels, die zelf steeds dui delijker in de gaten kreeg dat hij in Eindhoven niks te winnen had. Maar Ruts moest en zou zijn tweehoofdige leiding. Terwijl de kranten maandag 11 januari 1988 op de voorpagi na meldden dat Michels per 1 juli als technisch directeur zou beginnen, probeerde Jacques Ruts die ochtend om half twaalf op een persconferentie zo mon ter mogelijk te vertellen dat Mi chels en PSV het niet eens had den kunnen worden over de lengte van het contract en dat de verbintenissen met Hiddink en Dorjee met twee jaar waren verlengd. Lachende derde was Ploegsma... Het was de tweede, tevens laatste keer dat Ploegsma's po sitie ingekaderd moest worden. De eerste keer betrof de periode Kraay. Voorzitter Ruts had Kraay binnengehaald, als tech nisch directeur. Ploegsma anno 1991: „Dat werkte absoluut niet, althans niet met mij. ledereen wil technisch directeur worden in Nederland. In de praktijk wil len ze echter alleen het eerste elftal doen. Daarbij loop je el kaar voor de voeten. Je doet bij voorbeeld de transfers. Dat is een spel. maar een spel waarbij je wel vanaf het begin zelf de dobbelstenen in de handen moet hebben. Daar moeten an deren zich niet mee gaan be- Na Kraay en de niet-komst van Michels, zag PSV definitief af van een tweehoofdige leiding en werd Kees Ploegsma voor vijf jaar aangesteld als manager, di recteur van de stichting PSV en secretaris van de vereniging. In december 1994 loopt de verbin tenis af. Tot die tijd wordt PSV eenhoofdig geleid - door Kees Ploegsma. fint Kees Ploegsma is al twaalf jaar manager bij PSV. Hij heeft de touwtjes strak in handen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 17