Sport De Tour bloedt in alle rust dood Topfavoriet Greg LeMond E322ZDE steeds buigt dieper Donderdag 25 juli 1991 Redactie 071-161400 HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER GUS VAN OOSTEN WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN Eindredactie: CONNY SMITS Vormgeving: HENK BUIS 17 Indurain vult Spaanse dagbladen In Spanje heerst het Indurain-virus, zoals in Nederland de PDM-bacil menig dagblad besmette. De Spaanse kranten ko men papier tekort. De koorts is hoog opgelopen, leder woord uit de mond van de toekomstige Tourwinnaar levert kolom men tekst op. De 65 Iberische journalisten die de Ronde van Frankrijk volgen moeten dagelijks talloze pagina's vullen. Vooral over Indurain. De stukjes over de ritwinnaar worden in de prullebak gesmeten. Televisie, radio en kranten openen hun nieuwsrubrieken met de nieuwe held. Marca, een sportkrant in Madrid, verkoopt per dag 300.000 exemplaren. Vijftigduizend meer dan normaal. Het levert de journalisten de nodige problemen op. Het is hard werken, zeker gezien het feit dat Indurain garant staat voor sappige en geruchtmakende teksten. FICP trekt handen af van helmen De FICP (internationale profsectie) vindt dat de helmenaffaire een zaak is van de UCI (internationale wielrenunie). De bond van de beroepsrenners bemoeit zich niet met de sancties die opgelegd worden. Hein Verbruggen, voorzitter van de FICP, wenste zich niet uit te spreken over mogelijke intrekking van de geldstraffen. De secretaris van de FICP, Fernand Conter, had deze week de Tourdirectie op persoonlijke titel laten weten dat amnestie aan 'dissidenten' zou worden verleend voor over tredingen in bergritten. Volgens Verbruggen, gisteren in Morzine, wordt de zaak schro melijk overdreven. Hij vindt het een goede zaak dat de renners één front vormen, maar keurt een boycot zoals vorige week donderdag in Pau af. De Nederlander refereert aan het com promis dat aan de vooravond van Milaan - San Remo werd be reikt. Daar werd besloten, dat de renners zelf mochten bepalen welk soort helm ze wilden dragen. HELDENDADEN bleven in de laatste Alpen-etappe ach terwege. In de door slechte weersomstandigheden ge teisterde rit naar Morzine ontbrak elk vuur. UIT EIGEN ZAK betaalt Greg LeMond de reis- en verblijfs kosten van zijn gevolg van 21 personen. De 'clan' is niet in staat hem nieuwe benen te geven. diende zich evenwel niet aan, zodat spectaculaire ontwikke lingen uitbleven en de tv-kij- kers, die geen beeld van de koers kregen omdat de daar voor benodigde helicopter van wege een dicht, laaghangend wolkendek aan de grond moest blijven, niets hebben gemist. Of hij moet toevallig een fan van Thierry Claveyrolat zijn. die als eerste voor de camera bij de fi nish opdook. Langs huis De Franse klimmer maakte een eind aan een mooie Italiaanse serie, vijf zegepralen waarvoor achtereenvolgens Claudio Chi- appucci, Bruno Cenghialta, Mo reno Argentin, Marco Lietti en Gianni Bugno tekenden. Cla veyrolat, vorig jaar bergkoning van de Ronde, was als man van de streek van meet af aan actief. Hij liet reeds na 23 kilometer het toen nog wandelende pelo ton zijn gekromde rug zien. Dat leek gekkenwerk, maar dat was het geenszins. Het betrof een traditionele actie van een ren ner die langs zijn huis komt. Claveyrolat woont in Vizille, even voor Grenoble gelegen. Vandaar dat hij, toen-ie de stal rook, vooruit was gereden om zijn familie even in alle rust in nig te kunnen omhelzen. Die begroeting heeft Cla veyrolat vleugels gegeven, want de ploegmaat van Charly Mottet bleef nadrukkelijk van voren rij den. Slechts een andere lokale favoriet, de op weg naar Alpe d'Huez ook al op drift geraakte Thierry Bourguignon (Toshiba), kon de dadendrang van Cla veyrolat evenaren. Ook al om dat de toppers het aantrekkelijk ogende menu-Morzine vriende lijk en beleefd aan zich voorbij lieten gaan. Men vond het alle maal wel goed en beperkte zich NIEUWSLIJN Spetterende Alpenslag blijft uit dag leek hij er doorheen te ko men, dinsdag - naar Gap - solli citeerde hij zelfs nog naar de dagzege. Maar voor wie kijken kon was het toen al duidelijk: dit is de stuiptrekking van een des perado, die slechts met de grootste moeite de Alpen te lijf zou kunnen gaan. Op l'Alpe d'Huez groeide zijn achterstand met nog eens twee minuten, en sinds gisteren is hij al gezakt tot onder Andrew Hampsten. Niet langer beste Amerikaan. Toch heeft LeMond alles wat zijn hart begeert. Greg 'the crack' staat er deze Tour ze ker niet alleen voor. Zijn Z- ploeg mag dan door omstandig heden (valpartijen van Kvalsvoll en Millar) niet op het maximum van haar kunnen draaien, het sleperswerk van Boyer, Duclos- Lassalle en gisteren ook weer Millar, was en is aandoenlijk. Bovendien: de LeMond-'clan' was nog nooit zo groot. Met z'n eenentwintigen zijn ze aanwe zig, de familie en relaties van 'The Champ' - als er niet een over het hoofd is gezien: Zijn vrouw Kathy, zijn zoontje Geof frey (7), zijn ouders, haar ou ders, haar grootmoeder, een kindermeisje voor Geoffrey, een lerares voor Geoffrey, de man die zich zijn grootvader noemt, maar dat niet is (Fred Mango- ni), een Amerikaanse speaker, die ook een up-to-date Le- Mond-antwoordlijn exploiteert in de States, de man van de Scott-sturen, een toevallig weer opduikende vriend (oud-baan renner) en nog vier 'koppels', wier identiteit helaas minder makkelijk was vast te stellen. Ze slapen niet in de Z-hotels; Kathy LeMond heeft persoonlijk een kamer of twaalf per dag ge regeld. en beschikt over een portable fax voor de noodgeval len. Niet op de gang bij Le Mond, wel dicht in zijn buurt, omdat hij vindt dat het zo hoort. „Ik ben maar een paar jaar van m'n leven Tourrenner, ik vind dat mijn naasten er recht op hebben me zo te zien leven. Greg LeMond heeft weer geleden en komt in zijn camper even bij. Ploegmaat Kvasvoll (rechts) rommelt wat in zijn tas. foto anp Ik ben zo dikwijls van huis dat ik mijn kinderen amper kan zien opgroeien." Zijn twee andere kinderen (Scott, 4. en Simone, 2) zijn ove rigens vrij snel naar België, Kortrijk, teruggekeerd, omdat hij niet wil dat hem een op de lip zit. Voor wie het wil geloven: Greg LeMond betaalt zelf de kosten van zijn gevolg. En dat kan aardig oplopen. De voorbije drie dagen sliep iedereen in het Parkhotel Grenoble: 400 gulden por kamer per nacht. Maar. zijn Z-contract bedraagt 4.2 miljoen gulden per jaar en aan royalties voor schoenen, helmen, fietsen etc, haalt hij er jaarlijks nóg eens zo'n bedrag uit. Het zijn dit soort gebruiken, die in Europa opzien baren, maar in Amerika is zo'n hechte familieband verre van abnor maal. Wèl afwijkend is. dat de 'clan' komende zondag heel wat minder te vieren heeft dan in 1986. '89 en '90 in de Tour. Een vierde eindzege voor LeMond zit er al lang niet meer in. Greg LeMond leek vooraf niettemin beter op weg naar de Tour dan vorig jaar. was vastge steld. Van zijn voorjaar maakte hij zoals gebruikelijk niets: „Wil ik medio april/mei al in vorm zijn, dan ihoet ik in december gaan trainen: en dan zie ik mijn kinderen helemaal niet." Maar mei /juni waren voor zijn doen redelijk. Toch waren er ook toen al symptomen van een haperende vorm. Hij stapte na twee weken vermoeid uit de Giro d'Italia. maar kwam aardig terug in de Ronde van Zwitserland. Met zijn bekende bluf wierp hij zich zelf toen opnieuw op tot Tourf- Het is te verleidelijk om een aantal uitspraken uit interviews met LeMond van kort voor de Tourstart op 6 juli niet te cite- - „Het Tour-parkoers is dit jaar niet zo zwaar. Als ik in su- pervorm ben is dat misschien een nadeel." - „Ik ga een taktische race rij den, daar heb ik ook de ploeg - „Mij verwijten dat ik geen 'patron' ben? Dat interesseert me niks. Ik ben hier alleen om de Tour te winnen." En uit l'Equipe. waarin de kanshebbers vooraf op een röntgenfoto werden vastgelegd: „Zijn zwakke punten? Die heeft hij niet: als hij zegt dat hij klaar is. dan is-ie dat. Zijn sterke pun ten? Het is LeMond, wat moet je er meer van zeggen? Beter voor bereid. beter in vorm, meer re serves, de wil om iedere dag de sterkste te zijn." Greg LeMond begon heel sterk. Reed een sterke proloog, animeerde de zondagochtendrit rond Lyon, kwam in het geel, stond dat graag af aan Sören sen, maar moest de wedstrijd Wat een spetterende Al- pénslag had moeten wor den, draaide uit op vuur werk met voornamelijk los se flodders. Kon het ge vecht dinsdag op de flan ken van Alpe d'Huez de toets der kritiek nog wel doorstaan, gisteren was het een slappe bedoening tus sen Bourg d'Oisans en Morzine. MORZINE DICK HEUVELMAN GPD-VERSLAGGEVER Liefst 255 kilometer had de con currentie van gele-truidrager Miguel Indurain de gelegenheid de Spanjaard onder vuur te ne men. Het is er niet van geko men. De tweede garnituur speelde, onder aanvoering van de Franse streekfavoriet Thierry Claveyrolat, de eerste viool. Bij de overgebleven (serieuze) bela gers van Indurain is de fut er uit. De heerschappij van de be scheiden Spanjaard lijkt erkend, met als gevolg dat deze Tour in alle rust aan het doodbloeden Het apocalyptische decor waarvoor de weergoden op de Col de la Colombière en de nog meer gevreesde (op papier al thans) loux Plane hadden ge zorgd, leek geknipt voor helden daden a la Charly Gaul. Ooit, in 1958, schreef deze legendari sche Luxemburger in soortgelijk omstandigheden - stromende regen en donderslagen - histo rie door de al gedoodverfde winnaar Louison Bobet hele maal zoek te fietsen. Het lever de Gaul de bijnaam 'Engel der Bergen' op, vanwege de mystie ke krachten die hij putte uit noodweer in het gebergte. Voor een type renner als Gaul zou er veel perspectief zijn ge weest op weg naar Morzine. Hij MORZINE PETER OUWERKERK GPD-VERSLAGGEVER En de achterstand groeit maar. In zijn zesde Tour is Greg Le Mond op weg naar zijn grootste nederlaag. Gisteren, in de laatste Alpen- etappe, opnieuw bijna acht mi nuten (7.52) er bij. Gelost al op de eerste col van de dag. Als de verschillen bovenin het klasse ment niet zo groot waren, dui kelde hij mogelijk nog uit de toptien. Alle excuses heeft hij al aan gehaald, de laatste dagen. Het waren zijn geïnfecteerde voe ten. die hoognodig geopereerd moeten worden: het lag aan zijn bloed, met een te hoog gehalte 'wit'; hij leed aan de enige echte Tourziekte - moe, uitgeput, geen hoop meer op herstel. Vorige week vrijdag, in de tweede Pyreneeënrit, beleefde LeMond zijn eerste vrije val: op 7.18 min van dagwinnaar Chi- appucci. Een nieuwe gele trui kon hij voorgoed vergeten. Za terdag en zondag beleefde hij twee bittere tussendagen, stond hij op punt van opgeven, maan- gen. Dat lukte niet in alle gevallen. Vooral Greg LeMond had het weer eens moeilijk en moest, in gezelschap van twee uitgepier- de berggeiten (Luis Herrera en Robert Millar), andermaal veel tijd inleveren. De Amerikaan werd pas als 59ste door het fo- tofinish-apparaat geregistreerd en duikelde van vijf naar acht in de top 10. Ook Laurent Fignon verloor, maar dat was secon- denwerk. De Parijzenaar onder vond als brildrager veel hinder van de neergutsende regen in de afdaling van de Joux Plane. Bugno voelde zich ook hele maal niet op zijn gemak in deze kletsnatte boel. De Italiaanse kampioen houdt niet van waag halzerij en vindt bloemen heel mooi, maar niet op het graf. Bugno: „Ik had nog wel wat wil len ondernemen tegen Indu rain, maar dat strontweer speel de mij parten. Ik vond het alle maal veel te gevaarlijk. Ik heb Lejarreta en Fondriest zien val len en daarvan heb ik de schrik behoorlijk te pakken gekregen." Claveyrolat nam wel risico's en moest die bijna bekopen met een tuimeling in een ravijn. In durain voelt zich als mooi- weerrijder evenmin prettig in dit soort omstandigheden. Als er ooit een kans was geweest hem in moeilijkheden te bren gen, dan was het gisteren wel. Ondertussen kan Indurain weinig meer gebeuren. „Ik moet natuurlijk wel goed blijven op letten, maar mijn zelfvertrou wen stijgt met de dag. En de tijdrit is nu dichtbij, die hoef ik niet te vrezen." Meer zorgen baart Indurain enige oprechte verontwaardi ging van het Spaanse volk. Dat nam geschrokken acte van een opmerkelijke ontboezeming van de nieuwe wielerster in de Franse sportkrant l'Equipe, het Onderweg naar Morzine viel er door laaghangende bewolking niet veel te zien. Gert-Jan Theunisse eindigde vijfde in de etappe en controleert zijn ogen. foto anp blad dat behoort tot het con cern dat de Tour organiseert. Want wat had Indurain gezegd in een exclusief interview? Dat het hem eigenlijk een worst was of hij nou Spanjaard is of niet. Een vette kop was gelijk ge maakt. Spanje neemt hem deze van weinig vaderlandsliefde ge tuigende uitspraak niet in dank af. Indurain doet nu zijn uiterste best alle gemoederen met be hulp van de Spaanse pers te kal meren. Hij had het niet zo ge zegd, de essentie was geweld aangedaan door een niet-cor- recte vertaling van het Spaans in het Frans. Een storm in een glas water dus. Ook dat maakt het Tourcircus soms heel opnieuw dragen na de tijdrit naar Alencon. Het viel hem te zwaar. Hij klaagde meteen, dat de Z's alléén voor de hardheid van de koers stonden, nu Breu- kink en de PDM's er niet meer bij waren. Naar Val Louron was hij een prooi voor iedereen. 's Avonds klaagde hij over op komende koorts. De dag tevo ren, naar Jaca, was hij de uit droging nabij geweest: had hij zelfs tien seconden straftijd moeten aanvaarden toen hij binnen de 'verboden' zone een bidon was gaan halen. Het wa ren de signalen van een nade rende ineenstorting. Nu beweren dat LeMonds te leurstellende Tour 1991 te voor zien was, is minder opportunis tisch dan het lijkt. Zijn bluf moest een keer door de realiteit worden afgestraft. Als hij op nieuw was geslaagd, was het een wonder geweest. Met deze seizoensindeling de meerdere blijven van de generatie Bugno /Indurain/Chiappucci - welke waren eigenlijk zijn medische geheimen? Greg l^eMond is de laatste da gen niet meer benaderbaar. Hij sluit zich op in het 'mobil-ho- me' van zijn ploeg, komt daar pas uit kort voor de start, en kruipt er onmiddellijk na de rit Een paar citaten uit vroege juli-interviews met LeMond tot slot: ..„In de Tour zal niemand mij ooit zien instorten. Dat is de enige zekerheid, die ik heb: geestelijk is er niemand zo sterk als ik. En als het onverhoopt tóch gebeurt, dan is het lichaam de oorzaak." En op de vraag of hij het re cord van Anquetil- /Merckx/Hinault (vijf eindze ges) zou gaan najagen: „Dat moet me lukken. Ik rijd nog vier keer de Four, ik ben er nu der tig. statistisch moet het geen probleem zijn twee op vier De conclusie kan. vier dagen voor Parijs, getrokken worden: één van de vier kansen heeft hij inmiddels royaal verspeeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 17