Kunst Amsterdamse 'Aida' moet begrip worden Een wandeling door het verleden van het theater Nederlandse inzending museumbeurs Beeldhouwer René Nyssen overleden Woensdag 24 juli 1991 Redactie: 071-161400 CEES VAN HOORE ANNEMIEK RUYCROK JAN RUSDAM SASKIA STOELINCA Eindredactie: JAN RUSDAM Vormgeving: RON VAN HAASTREGT 7 NIEUWSLIJN Anti-hoest campagne Concertgebouw AMSTERDAM - Het concertgebouw blijft concertgangers ook de komende maanden er op wijzen hoe storend overmatig gehoest en gekuch is. Op 1 maart, toen het nieuwe seizoenprogramma werd gepresenteerd, werd al het startsein gegeven voor een anti- hoest campagne. Dat gebeurde niet alleen met een affiche dat niet onopgemerkt bleef ('Komt al dat gehoest en gekuch uw keel uit? Probeer 't in te houden! Want soms weet je echt niet wat je hoort in het Concertgebouw'), maar ook door een oproep aan bezoekers van het Concertgebouw om zelf met teksten te ko men. Een groot aantal inzendingen was het gevolg. Een door il lustrator Frits Behrendt ontworpen affiche zal de komende maanden concertgangers wijzen op hinderlijk gehoest en ge kuch. Volgens de leiding van het Concertgebouw is het de afge lopen maanden al rustiger geweest. Herman van Veen naar buitenland AMSTERDAM - Na een lange Nederlandse tournee in het afgelo pen seizoen is de entertainer Herman van Veen in de tweede helft van 1991 amper meer te zien in ons land. Hij doet nog en kele kleine plaatsen aan en richt zich vervolgens op het buiten land. In september draait Van Veen enkele voorstellingen in Bel gië en daarna volgen er ter afsluiting nog dertig in eigen land. Herman van Veen zet daarna alles op een Engelstalige serie voorstellingen. Vanaf 15 november speelt hij in Londen en Chi cago. Van Veen werkt intussen wel door aan drie Nederlandstali ge projecten: de tweede cd met liedjes en verhalen uit 'Alfred J. Kwak', 'In Vogelvlucht II' en 'Carré 6', de live registratie van de voorstelling die hij het vorig jaar begon in Amsterdam. Verder staan er twee Duitse, twee Engelse en twee Franse cd's op de rol. Expositie Warmondse schilder De Warmondse schilder Popco Bakkers exposeert tot 30 au gustus aquarellen en olieverfschilderijen in het hoofdgebouw van de PEN aan de Ing. Bispincklaan 19 te Bloemendaal. Het werk van Bakkers heeft vooral betrekking op het Zuicihollandse landschap rond de Kagerplassen en de Duin- en Bollenstreek. Het kenmerkt zich door een sfeervolle weergave van de natuur. De expositie is dagelijks te zien van 9.00 tot 17.00 uur. Er zijn van die opera's die niet alleen mooi zijn om te ho ren, maar die in handen van een goede regisseur ook nog heel wat voor het oog te bieden hebben. 'Aida' bijvoor beeld. Giuseppe Verdi schreef het werk op verzoek van de koning van Egypte, bedoeld om de opening van het nieuwe operahuis in Cairo extra luister bij te zetten. De componist was toen al een grootheid en had eigenlijk he lemaal geen zin in de opdracht. Hij was afkerig van het verhaal, maar ging toch aan de slag, omdat anders Gou nod of Wagner de opdracht had gekregen. Hij schiep een werk dat sinds de première in 1871 nog altijd overal wordt uitgevoerd. amsterdam hans visser Binnenkort staat 'Aida' in Am sterdam. Een produktie van 3 miljoen, waaraan elke avond zo'n 400 mensen meewerken, inclusief de parkeerwachters. Voor titelrol is de Italiaanse Ma ria Chiara aangetrokken. Zij zong Aida de laatste tien jaar in de arena van Verona en in de Scala van Milaan met Luciano Pavarotti als haar minnaar. ,,Er is veel vraag naar opera, zeker naar artistiek verantwoor de produkties", zegt producent Michiel van Westering. Van daar. Hij plaatst zijn 'Aida' in het midden van de Amsterdam se Sporthallen Zuid en zet de tribunes voor het publiek erom heen. „Ik hou ervan voorstellin gen te maken die zich niet bin nen een toneellijst afspelen. Je moet daarom zoeken naar an dere locaties en de ruimte die je vindt is dan uiteindelijk bepa lend voor de vorm van de voor stelling." Van Westerings 'Aida'-avon tuur begon vorig jaar in Den Bosch, waar Peter van Herwaar den op het idee kwam in de Maaspoort de 'Aida' te brengen. Hij vroeg Van Westering voor de produktie. Het project sloeg aan en kreeg landelijke belangstel ling. Vandaar dat het plaatselij ke succes bijna vroeg om een reprise in de randstad. Maar dat betekende ook een groei en dus meer kosten. „Natuurlijk had ik kunnen doorbouwen op het succes van vorig jaar, wat financieel aan trekkelijk is", zegt Van Weste ring. „Maar belangrijker is dat ik nu een publiek opbouw en daar is een nog hoger artistiek niveau voor nodig. Streeft hij wellicht naar een nieuwe Amsterdamse operatra ditie? „Het zou aantrekkelijk zijn dat te kunnen realiseren. Maar nogmaals, eerst moeten we een naam opbouwen. Het publiek en de artiesten moeten weten wat ze aan ons hebben als we met een nieuwe produk tie komen." Bijna verlekkerd schudt Van Westering, nog een reeks ijzeren opera's uit de mouw. „En dan: een 'Otello' maken, dat moet toch een bele venis zijn?" Om deze 'Aida' de nodige ex tra allure te geven wordt het koor uitgebreid van 150 naar 180 zangers. Het ballet, samen gesteld na een lange reeks van audities, is groter en professio neler. „Ook het Residentie Or kest met 120 is veel groter." Ook uiterijk krijgt Amsterdam een iets andere 'Aida' te zien. „We zijn gaan werken op basis van wat we hadden. Maar het moeilijke van de 'Aida' schuilt in de dramaturgie. Je hebt te maken met massascènes en heel intieme momenten. De kunst is nu dat die grootsheid en die intimiteit als een natuur lijk geheel op het publiek te la Er zijn opera's die niet alleen mooi zijn om te horen, maar die ii heel wat voor het oog te bieden hebben. ten overkomen. De 'Triomf mars' moet dus net zo'n logisch onderdeel zijn als datgene wat zich afspeelt in de visueel min der spectaculaire derde en vier de acte. Maar wat mij beftreft valt juist daar muzikaal gezien het meest te genieten." De opera begint meteen al met de vocaal zware aria 'Celes te Aida', ofwel 'hemelse Aida', waarin de Egyptische legeraan voerder Radames zijn liefde uit voor de slavin Aida. Ze is de dochter van Amonasro, koning van Ethiopië, maar is nu de lijfslavin van Amneris, de Egyp tische koningsdochter, die op haar beurt een niet beantwoor de liefde koestert voor Rada mes. Als hij later de oorlog te gen de invallende Ethiopiërs wint, mag Amneris zijn bruid worden. Dat weigeren is een doodzonde, maar zijn liefde voor Aida is sterker. „Maria Chiara geldt als een van de top-Aida's ter wereld. De regisseur heeft haar in Venetië gesproken en ze is bijzonder enthousiast over zijn regiecon cept." Maar er zitten meer bui tenlanders in deze produktie, zoals Gail Gilmore als Amneris en Alesei Steblyanko als Rada mes. Uit Nederland komen Henk Smit als Amonasro, Wout Oosterkamp als de koning en Pieter van de Berg als Ramfis. Wolf Lange tekent voor het de cor: een gigantisch Egyptisch dodenmasker, dat zijn speciale uitstraling krijgt in een lichtont werp van de op Broadway ge vormde Beverly Emmons. Kritieken Van Westering was tien jaar ver bonden aan de Nederlandse Opera Stichting, vaste bespeler van het hoofdstedelijke Muziek theater. De voorstellingen mo gen daar meestal goed vol zit ten, maar de kritieken zijn te genwoordig weinig vlijend. Maakt dat de vraag naar zo'n 'Aida' extra groot? Hij antwoordt bedachtzaam. „Wij voldoen aan de vraag naar het ijzeren opera-repertoire. Want als er in Amsterdam niets anders is te zien, dan vrij onbe kende opera's, dan is er een spanning tussen wat het pu bliek wil en wat het krijgt. Pierre Audi, de huidige intendant van de Nederlandse Opera, zoekt nu naar de grenzen van het genre. Dat hoort mijns inziens bij de taak van de Nederlandse Opera, maar dat levert onvermijdelijk ook flops op." „Het publiek moet het ver haal kunnen beleven. Dat mag dus niet schuil gaan in artistieke pretenties. Verdi is al direct ge noeg in zijn muzikale lijn en or kestratie. Als je zijn visie op de dood in deze opera, op zijn ma nier mag ondergaan, werkt dat als een verrijking. Als ik alleen al denk aan dat laatste duet, krijg ik kippevel." 'Aida' is te zien in de Amster damse Sporthallen-Zuid op 30 augustus en verder op 2, 5, 8, 11 en 14 september. Aanvang 20.00 uur, behalve op 8 septem ber, als om 14.00 wordt begon nen. Kaarten verkrijgbaar via de VW-theaterbespreekbureau's en het Amsterdamse Uit Bureau 020-6211211. rijswijk» anp Op de derde internationale mu seumbeurs (SIME), die in janu ari in het Grand Palais in Parijs wordt gehouden, zal Nederland met een grote inzending verte genwoordigd zijn. Het ministe rie van cultuur ondersteunt de Nederlandse deelname aan deze beurs met een subsidie van 225.000 gulden en ook bui tenlandse zaken en verschillen de sponsors dragen een steentje bij. Het centrale thema van de inzending is zeer Hollands van aard, namelijk 'Nederland en de buitenlandse handel'. Een werkgroep, waarin de Nederlandse Museumvereni ging, het Landelijk Contact van Museumconsulenten en de Stichting Museumjaarkaart zijn vertegenwoordigd, bereidt de inzending voor in samenwer king met tien heel verschillende musea. De meewerkende mu sea zijn Het Amsterdams Histo risch Museum, het Maritiem Museum, het Rijksmuseum, het Textielmuseum, het Nederlands Openluchtmuseum, het Zuider zeemuseum, Museum De Waag, het Spoorwegmuseum, het Tropenmuseum en het Fries Museum. De Rijksdienst Beel dende Kunst coördineert de zaak. De beurs is niet alleen gericht op museummedewerkers en anderen die zich professioneel met presentatie bezighouden, maar ook op de toeristenindus trie en het museumpubliek. De beurs biedt bovendien de kans aan Nederlandse musea om zich te presenteren als partner voor internationale samenwer king, aldus het ministerie van cultuur. De beursbezoeker kan in Pa rijs kennis maken met de wijze waarop Nederland zijn muse umschatten aan het publiek toont en ook met unieke Neder landse ontwikkelingen als het Deltaplan voor cultuurbehoud en de museumjaarkaart. Zomeropstelling Nederlands Theaterinstituut Een affiche, uit 1977, van de produktie 'Oresteia' door De Appel. monique brandt Met behulp van een beetje fan tasie zou je je kunnen voorstel len dat je ronddwaalt op een verlaten theater-zolder. Bene den zijn repetities in volle gang. De stemmen klinken vaag door het stille trappenhuis. Flarden van zinnen. Ergens piept een open raam mee in het ritme van een lichte zomerbries. De hou ten vloer kraakt onder je aarze lende voetstappen. Alleen het stof ontbreekt, verder is alles er: oude kostuums, een stapel schoenen, wat brieven... Een bezoekje aan 'Zolder op stapel', de zomerexpositie van het Theater Instituut aan de Amsterdamse Herengracht is een wandeling door het voltooi de verleden van het theater. Een rijkdom aan voorwerpen die eens schitterden in de schijn werpers, maar nu, in het onver biddelijke daglicht hun glans jammerlijk verliezen. Wat over blijft is de weemoed, een licht gevoel van melancholie om de verloren pracht en praal die er ligt opgestapeld. Elke zomer toont het Theater Instituut een deel van de rijke collectie, die het instituut in be heer heeft. Dit jaar mochten de corontwerpster Judith Lansink en kostuumontwerper Rien Bekkers vrijelijk putten uit de talrijke voorwerpen die er liggen opgeslagen: de honderden kos tuums, de duizenden nep-siera- den. De marionetten van de Ca- balts, de poppenspelers die de vorige eeuw met hun handpop pen op de Dam stonden. De miniatuurtoneeltjes met de tot in het detail complete kroon- luchtertjes en beweegbare fi guurtjes. De stapels documen ten die het Nederlands theater verleden in kaart brengen. •j Toneeljuwelen Het duo koos voor een ogen schijnlijk vrij systematische in deling. De meeste voorwerpen )Gpd liggen, soort bij soort, opgesta peld in plexiglazen zuilen. Over zichtelijk, ruimtelijk. Tegelijker tijd werkt het wat vervreem dend, omdat het rijke verleden van die afstandelijk opgestelde voorwerpen toch zo duidelijk wordt wakker geschud. De toneeljuwelen bijvoor beeld, wiens ware, valse aard nu meedogenloos wordt onthuld. De robijnen, de smaragden, een diamanten diadeem, op het to neel gedragen door koningen, door edelen, door een schone jonkvrouwe, blijken overduide lijk zonder enige geldelijke waarde. Gekleurd glas, plastic, met goudverf behandeld. Maar niet los te zien van hun geschie denis. In vroeger tijden werden deze 'waardeloze' voorwerpjes overgedragen van actrice op ac trice. Een oudere ster gaf door het schenken van haar sieraden aan hoezeer ze het talent van de jongere collega bewonderde. De namaak-broche gekoesterd, een geliefd en waardevol juweel, een trofee. Waaiers Zo krijgen al die zakelijk uitge stalde voorwerpjes een andere dimensie. Bij het zien van al die waaiers, gebruikte poederdoos jes, de veren en de schminkkist- jes klinken de stemmen uit het verleden op, de stemmen van theatergrootheden als Fien de la Mar, Ank van der Moer, Louis Davids. Wim Sonneveld. Uit de tijd dat acteurs nog gezien wer den als wezens van een andere wereld, als kunstenaars. Een tik je amoreel misschien, maar toch... Ze werden bejubeld, ge lauwerd, bij jubilea kregen ze kristallen bokalen ten geschen ke. Hun beeltenis werd vereeu wigd op doek, in steen of brons gegoten. En later, sinds het eind van de vorige eeuw, gelukkig ook op geluids- en beeldband. Het Theater Instituut heeft in middels duizenden van die banden in het archief. Op de ex positie zijn er een aantal te zien en te beluisteren. Zoals de stem van Wim Sonneveld tijdens de repetities van een voorstellin gen in 1959. Albert van Dalsum als King Lear. Ixju Bandy. Maar ook: Carry Tefsen en lasperina de long. Maar meer nog dan de stem men, spreken de oude theater kostuums tot de verbeelding, omdat die de glans en de glitter van het toneel het duidelijkst tot uitdrukking brengen. De prach tige jurken, de maskers, elegan te hoofddeksels. Veel van die kledingstukken worden vrijwel niet meer gebruikt bij het he dendaagse toneel. De vaak gigantische höofd- tooien pasten bij de extravagan te glittergewaden met de meter slange slepen, die de fraaie dan seressen in de grote revues droegen. Nu zie je ze alleen nog bij de André van Duin-revue of in de showprogramma's van Joop van den Ende. Ook mas kers worden slechts nog spora disch gebruikt, zoals onlangs in Oklahoma Motel van lan Cre- mer, of Het lachtgezelschap van Thomas Bernard, uitgevoerd door Toneelgroep Amsterdam. En er zijn natuurlijk de oude kostuums, waarvan de meeste stammen uit de periode na de Tweede Wereldoorlog. Onder plastic hoezen hangen de mooie witte gewaden: het Pier rot-pak dat Willem Nijlholt droeg in Foxtrot, Ank van der Moer's jurk toen zij Elizabeth II speelde in Mary Stuart, het ge waad van Petra l>aseur als Des- demona in Othello. Zolder op Stapel is een expo sitie die uitnodigt tot mijmerin gen, tot peinzen over de vergan kelijkheid van de glamour, en tot nóg eens terugkomen om al die opgeslagen schatten een tweede maal te bekijken. Zolder op stapel, tot 13 okto ber te zien in het Nederlands Theater Instituut, Herengracht 168 (ter hoogte van de Raad huisstraat) Amsterdam, dage lijks (behalve maandag) van 11.00 tot 17.00 uur. Voorwerpen van John Lennon onder de hamer Het Londense veilinghuis Chris tie's South Kensington veilt op 29 augustus een unieke collectie voorwerpen van lohn Lennon (1940-1980). Het materiaal, dat uil de periode 1958-1968 da teert. wordt ter veiling aangebo den door Lennons ex-vrouw Cynthia Powell. Hoogtepunt uit de collectie vormt onder meer een 'psyche delische tekening' van een fi guur a la Brigitte Bardot. De te kening, waarschijnlijk in 1967 onder invloed van LSD vervaar digd, zal volgens het veilinghuis tussen de tien- en vijftiendui zend gulden opbrengen. Onder de hamer komt verder een kerstkaart die Lennon in 1958 voor Cynthia maakte, en die door de popster werd geïllu streerd met twee zeldzame zelf portretten. Ook zullen het adressenboekje van lohn en Cynthia, van 1967 tot begin ja ren zeventig, en een laat-negen tiende-eeuwse fluwelen jurk, die John Lennon thuis droeg, worden geveild. De collectie geeft volgens het veilinghuis een zeldzaam inzicht in Len nons „gedachten en gevoelens" gedurende deze tien jaar. amsterdam anp De Amsterdamse beeldhouwer René Nyssen (62) is zondag in zijn woonplaats Amsterdam overleden. Nyssen, geboren en getogen in Maastricht, heeft on der meer bekendheid verwor ven door zijn werk als bronsgie ter. Aanvankelijk had hij zelfs meer faam als begaafd gieter van het werk van anderen dan van eigen werk. Rond 1980 leid de dit onder meer tot het ver zoek van koningin Beatrix om haar enige jaren bij het model leerwerk te begeleiden en haar beelden 'gietklaar' te maken. Eind jaren zestig wijdde Nys sen zich opnieuw aan zijn heel dende werk, waarbij hij ook ge bruik ging maken van steen als materiaal. Nyssen werkte in 1956 in Parijs aan La Grande Chaumière bij Ossip Zadkine. Na terugkeer in Nederland ves tigt hij zich in Amsterdam. Sinds 1974 was hij lid van kun stenaarsvereniging De Keer kring, waarmee hij jaarlijks ex poseerde in de nieuwe vleugel van het Stedelijk Museum in Amsterdam. BOEKHOUDER ZOEKT fl.8.000 Bovendien heeft hij dat bedrag heel snel nodig. Hij meteen even naar de Gemeentelijke Kredietbank Leiden. Hèt vertrouwde adres voor persoonlijke leningen tot f. 30.000 - Maar ook voor een doorlopend krediet om steeds wat extra geld achter de hand te hebben. Dat wordt vlot in orde gemaakt, Daarnaast is de rente laag bij de GKB en worden de aflossingen soepel op de persoonlijke situatie afgestemd. Wilt u daar ook wel meer over weten? Kom maar langs Op werkdagen van 9.00 -12.30 uur en donderdagavond van 17.30-19.30 uur. Of bel voor nadere informatie. GOED VOOR \lfts UW LENING Gemeentelijke Kredietbank Leiden Breestraat 24. Postbus 11300,2301 EH Leiden tel. 071-254145

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 7