Leiden
Afval Utrecht blijft komen
Een wandelroute
voor klauteraars
UI
Q
r"<3 o p
Bijkletsen tijdens strandzesdaagse
GS boos op Jacobswoude
-4- Woensdag 24 juli 1991
Redactie: 071-161418 KAREL BERKHOUT JANET VAN DUK EMIEL FANGMANN ROY KLOPPER LOMAN LEEFMANS ERNA STRAATSMA GERT VISSER WIM WEGMAN Eindredactie: JANET VAN DUK Vormgeving: HENK BUIS
13
DE ONDERLINGE VER
BONDENHEID is opval
lend bij de deelnemers
aan de Strandzesdaagse.
AFVAL UIT UTRECHT
blijft tot 2003 verwerkt
worden in Zuid-Holland
Roelof arendsveen
LEIDEN MONICA WESSELING
Wandelen in de baas zijn tijd.
Een verrukkelijke opdracht voor
iemand die in haar vakantie en
dus vrijwillig de bergschoenen
aantrekt en er op uit gaat. Berg
achtig zou het deze keer niet
worden. De route vanaf het
Paddegat naar de Aderweg
voert uitsluitend door weilan
den en langs waterkanten, maar
daarom niet getreurd. Het zou,
zo dacht ik, een makkie worden.
Ik begin bij het veer bij het
Paddegat. Na de oversteek sla ik
linksaf en volg de weg over de
dijk, het vervolg van de provin
ciale wandelroute, afgezet met
de geel/rode paaltjes.
Na een kwartiertje asfaltvre-
ten mag ik van de weg af, het
weiland in. Volgens de routebe
schrijving moet ik langs de wa
terkant lopen tot aan het paaltje
dat me via een weiland naar de
Aderweg stuurt.
Geen probleem denk ik. Wel
leuk landelijk zo met al die koei
en, schapen en hooiende boe
ren. Al vrij snel stuit ik op een
hek, maar die hindernis is mak-
kelijk te overbruggen. Aan
weerszijden staan die ouder
wetse opstapjes waardoor zelfs
een wat oudere wandelaar zich
niet gedwarsboomd voelt. Nog
zo'n met opstapjes uitgerust
hek. Heerlijk, heerlijk, denk ik
nog. Lekker warm, het ruikt
zoetig zomers en wat is zo'n
kudde koeien aan de einder^
toch leuk. Die einder komt ech-
ter dichterbij. Ik loop inmiddels
tussen de koeien. Een beetje
uitkijken voor de vlaaien, maar
de bedaarde oudere melkbees
ten trekken zich weinig van me
aan en ik kan dus rustig door
stappen.
Dan is het uit met de pret.
Het volgende hek (ze lijken op
steeds kortere afstand te staan)
heeft niet meer van die op- en
afstapjes. Het is gelukkig een
houten hek en dus kom ik er
wel overheen. Een veeg op mijn
linnen broek, maak ach, stadse
fratsen moet je ook niet meene
men de natuur in.
De koeien die ik in-dit wei
land aantref, zijn al iets minder
afstandelijk. Wat bangig pro
beer ik te ontdekken of het
soms stieren zijn. Gelukkig: er
hangen uiere onder dus dat zit
wel goed. Wij vrouwen onder
mekaar hebben niets te duch
ten. Weer een hek en weer een.
Ze worden steeds moeilijker. De
laatste is draadwerk en, hoewel
ik geen zwaargewicht ben, wan
kelt het vervaarlijk als ik mijn
voeten er op zet.
Dan loopt de maat vol. Ik
kom in een wei met, naar later
bleek, jonge vaarsen. Dat weet
ik echter niet direct, want het
eerste wat ik zie is een stel van
die grote zwarte beesten die vol
enthousiasme en, zo interpre
teerde ik het, uiterst dreigend
op me afkomen. Snel onderzoek
leert dat het ook nu geen stieren
zijn, maar eng was het wel.
Even doorstappen, meid zo
denk ik. Het hek gloort me in de
verte al toe. Dichterbij gekomen
blijkt het gloren de weerkaat
sing van de zon in uiterst scher
pe prikkels te zijn. Prikkeldraad
op een wandelroute? Zo zout
heb ik het nog nooit gegeten.
Pijn aan de vingers, een schram
op een been en welgemoed ver
der.
Nog geen tweehonderd meter
verderop stuit ik weer op zo'n
rothek. Verdomme, hier vind ik
niets meer aan. Wandelen okay,
graag zelfs. Maar me als een
dief in de nacht over hekken
moeten werken, is andere koek.
Dat noemen ze dan de Wijde Aa
wandelroute. Goed voor lijf en
leden maar met al die hekken
uitzonderlijk slecht voor het hu
meur. Ik krijg opeens een beeld
in gedachten van twee oudjes
die niets vermoedend de wan
deling beginnen om deze, han
gend in het prikkeldraad, te be
ëindigen. Dagje uit, toch?
Wat halen ze in hun hoofd
om zo'n wandelroute uit te zet
ten? Het blijkt allemaal iets an
ders te liggen. Bij de provincie,
die de wandelpaden beheert,
zijn de problemen bekend. Niet
alle agrariërs zijn even blij met
over hun land. Er is
Contract kan niet worden ontbonden
Het contract met provincie Utrecht voor het verwerken
van huishoudafval wordt door de provincie Zuid-Holland
niet opengebroken. De Afvalverwerking Rijnmond (AVR)
blijft dus tot 2003 jaarlijks zo'n 385.000 ton vuil verbran
den dat van de Afvalverwerking Utrecht (AVU) afkomstig
is. Een onderzoek door het Rotterdamse advocatenkan
toor De Brauw Blackstone Westbroek wijst uit dat aan
een ontbindingsprocedure te veel haken en ogen zitten.
De vrije loop, 42 redacteuren van deze krant maken
gedurende zeven weken zeven rondwandelingen door
de regio en laten hun gedachten de vrije loop. Deze
week een wandeling langs de Wijde Aa, vanaf
Hoogmade. Dagelijks leggen verslaggevers gedeeltes
van dit traject af en schrijven over hun belevenissen.
Vandaag de wandeling vanaf het pontje over de wijde
Aa, langs het water in de richting van Hoogmade. In de
krant van zaterdag volgt een complete
routebeschrijving van deze wandeltocht van 18
kilometer.
DEN HAAG MEINDERT VAN DER KAALI
Het provinciebestuur heeft het
onderzoek laten doen naar aan
leiding van vragen van provin
ciale statenleden. Zuid-Holland
zit zelf de komende jaren met
een gigantisch overschot - vol
gend jaar waarschijnlijk 450.000
ton - aan huisvuil in haar maag.
Dat komt mede door de sluiting
van de Leidse vuilverbranding
in september vorig jaar. Een
overschot dat voor veel geld aan
andere provincies gesleten
moet worden. Nu ontbinding
van het contract met Utrecht
niet doorgaat, blijft de zwaar
aangevochten aanleg van een
stortplaats in de Hoge Nespol
der, nabij Zwijndrecht, noodza
kelijk.
Volgens het advocatenkan
toor zijn er wel mogelijkheden
om de invoer van huishoudelijk
afval uit Utrecht te stoppen. De
gevolgen van deze procedures
zijn echter zo ingrijpend dat dit
geen werkelijke oplossing biedt
voor de nijpende Zuidhollandse
problemen op korte termijn.
Zo kan Zuid-Holland het ac-
ceptatiebeleid in de vergun-
ningvoorwaarden van de AVR
wijzigen, wat met zich mee
brengt dat ook het provinciaal
afvalplan moet worden veran
derd. Dit is een tijdrovende
kwestie die bovendien voor
Utrecht aanleiding zal zijn om
bezwaar- en beroepsprocedures
te beginnen. Deze leiden weer
tot langdurige geschillen bij de
rechter. De AVU moet vervol
gens voldoende tijd gegeven
worden om naar alternatieven
te zoeken, waarbij Zuid-Holland
de verplichting krijgt mee te be
talen aan de extra kosten die
daarmee worden gemaakt.
Een woordvoerder van de
AVR had het plan van con
tractontbinding al 'onfatsoen
lijk' genoemd. „Tien jaar gele
den zaten we nog te springen
om afval, omdat we een grote
overcapaciteit hadden. Utrecht
heeft toen op ons aandringen
besloten het huishoudelijk afval
naar de AVR te brengen en ons
uit de nood geholpen. Nu Zuid-
Holland in de penarie zit kun
nen we niet zeggen: donder
maar op. Utrecht is voor ons
een klant zoals alle andere", al
dus woordvoerder L. Chevalier.
verleden jaar al heel wat gepraat
over het weghalen van hekken
en de provincievoorlichter leef
de in de veronderstelling dat al
les nu wel in orde zou zijn. Een
telefoontje naar het district
ruimte en groen leert dat er wat
achterstand is bij het plaatsen
van omleidingsborden en het
weghalen van hekken. „Ik ver
zeker u dat we binnen enkele
weken de route op orde heb
ben. Dan kan iedereen hem lo
pen. Prikkeldraad zul je dan niet
meer tegenkomen", vertelt een
optimistische provincievoor
lichter.
Een hele geruststelling. De
klauteraars onder ons moeten
dus maar snel de route lopen. Al
diegenen die gewoon van wan
delen houden, wachten een
paar weekjes en trekken dan de
schoenen aan. Veel plezier.
sfealatSÉ
'Professioneel' wandelaar Rinus Laan liep gisteren op met de twee vriendinnen Tel en Koetsier. „Apeldoorn
en Nijmegen zijn echt prestaties, dit is meer recreatie", beoordeelt Laan de tocht foto holvast
Het vervolg van de wandeltocht begint bij het pontje over de Wijde Aa.
foto wim dijkman
NOORD WUK ANNET VAN AARSEN
Vooral de verbondenheid: dat is
wat opvalt tijdens de strandzes
daagse. De duizend wandelaars,
die deze week de 140 kilometer
lange tocht van Hoek van Hol
land naar Den Helder proberen
te volbrengen, leggen onderling
heel wat contacten. De markan
te figuren van het 'peleton'
zoals de oude man van in de
tachtig, die nu al jaar in jaar uit
met zijn wandelstok de hele
route doet zijn bij iedereen
bekend en nu en dan bloeit er
een warme vriendschap op.
„Gisteren zaten we met een
stel in de bar, dat elkaar tijdens
een vorige editie heeft leren
kennen," zegt deelneemster Ria
Tel. „Die lopen de tocht nu ie
der jaar samen. Het kan goed
gaan, maar ook fout. Zo weet ik
dat er ook relaties zijn stukgelo
pen tijdens de strandzesdaag
se." Tel wandelt samen met
haar vriendin Dilly Koetsier. Zo
kunnen ze eens goed 'bijklets
en'. „Lekker een weekje alleen
voor jezelf," meent Koetsier.
„Nee, ik zou hem nooit met
mijn man lopen, dat is toch heel
anders."
Koetsier en Tel gisteren te
vinden op het traject Was-
senaar/Noordwijk lopen de
tocht al voor de derde en vierde
keer. Onderweg heeft Rinus
Laan zich bij het duo aangeslo
ten. Hij is van een ander kaliber.
Waar Koetsier en Tel gewoon
voor de gezelligheid lopen, is
Laan een echte 'professional'.
Vorige week liep hij de vier
daagse van Nijmegen, daarvoor
was hij in Apeldoorn te vinden.
„Het is niet te vergelijken," zegt
hij. .Apeldoorn en Nijmegen
zijn echt een prestatie, dit is
meer recreatie. Maar ik wilde
'hem' toch een keer lopen, ik
had er zo veel over gehoord.
Volgend jaar? Dat weet ik nog
niet. In januari bekijk ik altijd
welke tochten ik doe."
Recreatie of niet, heel wat van
de duizend deelnemers pas
seerden gisteren strompelend
de finish. Blaren speelden hen
parten. Volgens organisator
Henk Horsman hij bedacht
de tocht 33 jaar geleden
wordt de etappe van vandaag
beslissend. „De mensen die
IJmuiden halen, halen de fi
nish."
Waarschijnlijk daarom is er
traditioneel in de havenplaats
een feest voor de wandelaars in
gelast: het 'Blarenbal'. In de
kantine van het sportvelden-
complex waar vanavond de ten
ten worden opgeslagen, moet
de vermoeidheid van de wande
laars afvallen. „Mensen die he
lemaal stuk zitten, zie je dan
weer helemaal opleven", weet
Tel uit ervaring. „Het is ook een
geweldig feest, met een leuke
band."
Waarschijnlijk de jongste
deelnemer dit jaar de organi
satie houdt de stand niet bij
is de 7-jarige Sander uit Noord-
wijk. Zijn moeder wilde de tocht
per se een keer lopen en dus
loopt zoon, samen met broer
Frank (10) en zus Tessa (13) ook
maar mee. Aleen pa is thuisge
bleven, die houdt meer van fiet
sen. „Nee, het had niet gehoe
ven, maar ik wilde mee omdat
ik dacht dat ik het wel zou ha
len," zegt Sander. De vier heb
ben nog geen last van blaren
gehad, al was de tocht maandag
van Hoek van Holland naar
Wassenaar wat zwaar.
„Het mooiste weer, dat we
ooit gehad hebben," verzucht
organisator Henk Horsman in
tussen. „Die verbrande kuiten,
die je voorbij ziet wandelen?
Ach, daar moeten de lopers
maar aan wennen. Het is in ie
der geval beter dan regen. En
het wordt de komende dagen
koeler, dus veel last zullen ze er
niet meer van hebben."
De Leidse wasgoeddief is
nog niet opgepakt of een
ander jatfenomeen heeft
zich in Leiden al weer
aangekondigd. De
barbecuepikker. Reeds
twee zware braadroosters
zijn al gestolen.
Het begon allemaal
eind mei. Tijdens de
Pinksterdagen. Café
de Plantage aan de
Hogewoerd maakte
zich op voor het
jaarlijkse Meibockfestijn dat in
en rond deze kroeg wordt
gehouden. Bockbiertjes, bandje
erbij, mooi zonnetje en
hoppeta, weer een leuk feestje.
De Leidse horacagrootheid en
eigenaar van de Plantage Ben
Luykx, vond dat bij een
bockbiertje ook een vers
bockworstje (mag ook saté zijn)
hoorde, en zo werd aan het
zoveelste Leidse bierfestival ook
een heerlijke barbecue
toegevoegd. Maar wat gebeurde
er vlak voor de pinksterdagen?
Luykx had op de zaterdag voor
het kerkelijke feest een grote,
metalen barbecue geleend van
- slager Visser van de
Haarlemmerstraat. Er waren
vier man nodig om het rooster
S met stalen poten op de open
bestelwagen van Luykx te
zetten. Een kleine negentig kilo
2 weegt zo'n ding. Met de kleine
vrachtauto werd vervolgens
naar de Plantage gereden waar
de dagen daarop het feest zou
I losbranden. In de nacht is hij
toen gekomen. De
barbecuepikker. Hoe het gelukt
i is de onhandelbare, zwarte en
zware grilltafel van die
vrachtwagen te hijsen en
onopgemerkt met het gevaarte
een goed heenkomen te zoeken,
blijft een mysterie. Dat het om
één dader ging, is vrijwel
uitgesloten. Minimaal drie is de
lichtste schatting, en dan
moeten die jongens nog een
aardig aantal uurtjes in een of
ander sportschooltje hebben
doorgebracht.
Bbc-pikker (2)
Maar wat doe je nu met zo'n
ding? In je schuurtje zetten en
als de buren op een zonnige
dag bij je op de barbecue ko
men, je even een breuk tillen
om het apparaat te voorschijn
te toveren? „Zullen we er even
vijftien kilo spare-ribs op gooien
of heeft buurvrouw liever dertig
verse worstjes." Daarbij ver
bruikt een braadplaat van die
grootte (bijna anderhalve vier
kante meter) ongeveer een Lim
burgse mijn aan (houts)kolen
per uur. Nee, veel plezier kan de
dief er niet aan beleefd hebben.
Voor Luykx restte echter alleen
de kater. Apeldoorn bellen hielp
niet. En barbecues van dat for
maat zijn dusdanig zeldzaam
dat de megakroegbaas voor
meer dan 2000 gulden een
De spiezen van restaurant de Stoep kunnen natuurlijk in de keuken op de
is er voor kok Hans niet meer bij nu een barbecuedief heeft toegeslagen.
nieuwe moest laten maken.
Vervolgens werd het stil rond de
verdwenen barbecuepikkers.
Dit terwijl collega de wasgoedief
geen waslijntje gespannen kon
zien met druipende sokken,
natte T-shirts of klamme lakens
zonder daar wat van voor de ei
gen klerenkast mee te nemen.
Dat kon het waarschijnlijk zeer
gespierde barbecuegajes niet op
zich laten zitten. En twee weken
geleden deed zich weer een ge
legenheid voor om zo'n gietijze
ren vleesverwarmer te verdon-
Bbc-dief (3)
Leiden Culinair, het eetfestijn
op het Pieterskerkplein, was
voor de deelnemende restau
rants een ongekend succes dit
jaar. De zaken konden zich via
een leuk hapje presenteren en
zo'reclame maken voor hun ei
gen toko. Ook werd tijdens het
slotweekeinde van de Laken-
feesten nog een aardig aantal
pegels verdiend door de Leidse
horecaffers. Mooi weer, lekkere
happen, wijn of biertje erbij
plus een goede sfeer zorgden er
voor dat vrijwel alles en ieder
een was uitverkocht.
Maar achter elk groot succes
schuilt een kleine tragedie. Ian
Blonk, eigenaar van twee res
taurantjes in Leiden, deed ook
mee aan Leiden Culinair. In de
hoek van het plein had hij een
enorme barbecue staan waar
wel honderd stukjes vlees op
konden. (Nee, het was niet die
van Luykx, gewoon geleend van
een slagerij, ditmaal De Vrind
van de Nieuwe Rijn). Het
kraampje van restaurant de
Stoep van Blonk verkocht spa
re-ribs en satétjes en in grote
hoeveelheden. Het smeulvuur
brandde de vleeswaren op de
juiste wijze dicht en mensen
stonden in de rij te wachten tot
de kok Hans het sein 'gaar en
klaar' gaf.
Maar na afloop werd ook deze
barbecue op een onverklaarba
re manier ontvreemd. Blonk
moest en zou hem terug en hij
plaatste in de krant van afgelo
pen zaterdag een vetgekaderde
advertentie op de voorpagina:
„De Stoep stond op Leiden Cu
linair met Super-Spare-Ribs.
Onze barbecue is echter gesto
len! Wie geeft tegen beloning
inlichtingen? Oude Rijn la, Lei
den, 144734." Wel, de beloning
kunnen we raden; een avondje
lekker uit eten in een van de
eetcafés van Blonk, maar of het
ooit zo ver komt, valt te betwij
felen.
Waar moet dat heen in Leiden.
Zieke geesten die wasgoed van
lijnen halen of voor particulie
ren onbruikbare barbecues jat
ten. Het wachten is nu zeker
nog op de aardappelzakkenrol
lers, kleurpotloodventers, hand
vattere, bloemstelers en een
toename van ziekenhuisvrede
breuk.
DEN HAAG/JACOBSWOUDE
De provincie Zuid-Holland is woedend op de gemeenteraad van
Jacobswoude, omdat die weigert 1,2 miljoen gulden uit te betalen
aan secretaris W. Bello. Gedeputeerde Staten stuurden gisteren een
bericht rond met de mededeling dat de afkoopsom van de voorma
lig gemeentesecretaris op de begroting van jacobswoude wordt ge
zet.
GS vinden de raadsleden eigenwijs, omdat ze zich keer op keer
aan de wettelijke verplichting onttrokken de afkoopsom op de be
groting te zetten. Zuid-Holland herinnert er in de brief ook aan, dat
de raad het presteerde een uitspraak van de ambtenarenrechter
naast zich neer te leggen. De rechter was van mening dat Ja
cobswoude Bello zijn 1,2 miljoen gulden moest geven.
AGENDA
De
REDACTIE ROY KLOPPER EN LOMAN LEEFMANS tel. 161444
WOENSDAG 24 JULI
Leiden
36e Open Leidse Tenniskampioen
schappen bij T.C. Roomburg, Kanaal-
Noordwijk
Zomerkermis op Het Wantveld.
Viswedstrijd door HSV de Arnoud bij
de Leidsevaart, nabij Tennispark Jon
kers, wan 18.45 tot 21.16 uur, in
schrijven ter plaatse vanaf 18.00 uur.
Optreden van de Egelander Blaaska
pel 'De Zeedorper Muzi
Redschuur', Kon. Wilh. Boulevard,
van 20.00 tot 22.00 uur.
Drama/mimespel bij 't Gat van Pala
ce. Palaceplem, org. Stichting de
Ark, aanvang 20.30 uur.
Oegstgeest
Zomer-bridge voor met-rokers in 'Hi
tel het Witte Huis', aanvang 19.45
Voorschoten
Zomer-bridge-drive door BCV in 'Het
Vlietland College', Beethovenlaan 10,
aanvang 19 30 uur, uiterlijk aanwe
DONDERDAG 25 JULI
Leiden
36e Open Leidse Tenniskampioen
schappen bij T.C. Roomburg. Kanaal-
09 00 u
Leiderdorp
Zomer bridge-drive door LBC, aan
melden aan de zaal, Bernhardstraat
3, tot 19 45 uur.
Noordwijk
Heineken Open Golftoernooi bij de
Noordwi|kse Golfclub. Duinweg, van
08 00 tot 14 00 uur
Zomerkermis op Het Wantveld, aan
vang 11 00 uur.
Beach-volley.bal, onder begeleiding,
NOVO strandloop, start bij de politie
post op het strand om 19 30 uur.
Zomer bridge-drive door NBV 'De
Vuurbaak' m 'De Rank', aanvang
20.00 uur, inschrijven vanaf 19.15
20.15 u
Noordwijkerhout
Open Podium Avond, om te spelen of
te luisteren, org. The Folkclub. in 't
Wapen van Noordwi|kerhout, toegang
vanaf 20.30 uur.
