Sport
Indurain heeft
veel te vrezen
Lansink pakt op
EK bronzen plak
Volleyballers dromen van Milaan
Pannekoeken voor
'slappe' Theunisse
Maandag 22 juli 1991 Redactie: 071-161400 HERMAN
JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB
N OOSTEN WIM VAN WANROOY ROB VAN DER ZANDEN Eindredactie: ROB VAN DER ZANDEN Vormgeving: RON VAN HAASTREGT
NIEUWSLIJN
Ajax praat nog even verder
De onderhandelingen tussen Ajax en Barcelona over de transfer
van Richard Witschge zullen nog enkele dagen voortduren. Dat
althans is de verwachting van Arie van Eijden, directeur van de
Amsterdamse club. Algemeen wordt aangenomen dat Ajax en
Barcelona deze week overeenstemming zullen bereiken. „Maar
op dit moment", aldus Van Eijden, „zijn we beslist nog niet zo
ver. Er zal zeker verder moeten worden gepraat. In Spanje is
blijkbaar de suggestie gewekt dat het al rond is, maar daarvan is
op dit moment geen sprake. Het is ook geen zaak van vandaag
of morgen, het zal waarschijnlijk iets langer duren."
Als de clubs het eens zijn over het transferbedrag, gaat Witschge
met zaakwaarnemer Rob Jansen (WCS) over zijn persoonlijke
eisen praten. Zowel Jansen als Witschge hebben al laten weten
in dat opzicht geen problemen te verwachten.
Hitte spelbreker atletiekwedstrijden
De dertiende wedstrijd in het Grand Prix-circuit van de atletiek
leed afgelopen weekeinde in New York ernstig onder de hoge
temperatuur. In de Amerikaaanse metropool wees de thermo
meter 36 graden Celsius. Lewis won de 100 meter gemakkelijk in
10,02 seconden. De oud-wereldrecordhouder werd tijdens de ra
ce gesteund door een toelaatbare rugwind. Door het afzeggen
wegens een lichte blessure van Leroy Burrell, die vijf weken gele
den bij de Amerikaanse titelstrijd in het Downing-stadion in
New York, het wereldrecord op de 100 meter terugbracht tot
9,90 seconden, had Lewis nauwelijks concurrentie. De meervou
dige Olympische kampioen was na afloop uiterst tevreden. „U
heeft de oude Carl Lewis weer gezien en misschien zelfs een be
tere." Sandra Farmer-Patrick, lopend in een rood chiffon-rokje,
moest aanvankelijk de Amerikaanse kampioene Kim Batten voor
zich dulden maar kwam in het laatste kwart van de 400 meter
horden sterk naar voren. Patrick-Farmer won in 53,77, slechts
0,23 seconden boven haar beste wereldseizoenprestatie secon
den. Zij behaalde daarmee haar vijfde Grand Prix overwinning
waardoor zij nu op een totaal van 45 punten staat.
Eerste grote titel voor Baker-Finch
lan Baker-Finch heeft de eerste grote titel in zijn golfloopbaan
binnen. De lange Australiër veroverde gisteren dankzij een uit
stekende slotronde van 66 het Open Brits kampioenschap op de
winderige baan in Southport.
Baker-Finch (30) eindigde op een totaal van 272, acht onder par.
„Hiervan heb ik jaren gedroomd", glunderde hij. „Dit is mijn
definitieve doorbraak."
Landgenoot Mike Harwood werd tweede met een score van
274. De Amerikanen Mark O'Meara, met Baker-Finch zaterdag
koploper na drie ronden, en Fre<i Couples legden beslag op de
derde plaats met een eindtotaal van 275. Titelverdediger Nick
Faldo kwam niet verder dan de zestiende plaats met 281 slagen.
Zeven jaar geleden had Baker-Finch op de baan in St. Andrews
de titel al voor het grijpen. Met een dramatische slotronde van
79 verspeelde de zege. Ook vorig jaar kon Baker-Finch zijn lei
dende positie na drie dagen niet vasthouden en zakte naar de
Wereldbeker waterpoloërs VS
Wereld- en Olympisch waterpolokampioen Joegoslavië is als
houder van de wereldbeker onttroond door de Verenigde Staten.
Bij het toernooi in Barcelona wonnen de Amerikanen in de fina
le na verlenging met 7-6 (1-1,0-1,1-2,3-1,1-1,1-0). Spanje ze
gevierde in de strijd om de derde plaats eveneens na verlenging
met 11-10 over Hongarije (2-1 2-3 2-2 3-3 0-0 2-1).
In de halve finales won de Verenigde Staten met 6-5 van Spanje
en Joegoslavië met eveneens 6-5 van Hongarije.
Succesvol toernooi ruiters
LA BAULE PAUL BERKHOUT
GPD-VERSLAGGEVER
In de vrije val der favorieten en
de opmars der kansarmen hield
Jos Lansink gistermiddag het
hoofd koel in heet La Baule.
Met zijn bronzen medaille bij
het Europees kampioenschap
voor springruiters bezorgde hij
het 'super'-tevreden Nederland
se kamp (drie man bij de top-
acht) op de valreep toch nog
een prijs, achter kampioen Na
vet. Voor Lansink zelf was het
een herhaling van Rotterdam
'89. „Maar deze medaille is
daardoor niet minder waard. Ik
heb hem niet aan de fouten van
anderen te danken, maar aan
die laatste nul-ronde van mij
zelf'.
Tot de sensaties van La Baule
behoorde Lansinks brons niet,
al dreigde hij even bot te van
gen. Op de slotdag rekenden ve
len op een opmars van de num
mer zes. „Als het hoog wordt,
heb ik een goede kans", zei hij
vooraf. Het werd hoog en moei
lijk, zo zeer dat het voor het
schier onverslaanbare duo John
Whitaker en Milton te ver ging.
Het wonderpaard was zichzelf
niet en de ruiter voelde, nat van
het zweet, de balken vallen.
„Misschien te hard gereden in
de jacht, misschien ademha
lingsproblemen door de warm
te, ik weet het niet", zei John,
meer down dan ooit.
Franke Sloothaak, eens Fries,
sinds 1979 Duitser, schoof door
naar zilver, zijn eerste individu
ele medaille. Lansink bleef een
fractie (tweehonderste seconde)
achter hem. „Er had nog meer
dan brons ingezeten", oordeel
de de ruiter uit Rossum. „Je
weet hoe snel balken vallen,
maar mijn paard Egano sprong
goed. Alleen die drie rare foutjes
zaten mij danig in de weg. Ik
heb daar geen verklaring voor.
Leider bang voor Alpe d'Huez
Het Zuidftanse stadje Albi, waar ooit Daan de Groot
(1955) en Gerrie Knetemann (1975) zich laafden aan de
geneugten des Tourlevens, is gistermorgen al vroeg uit
gelopen. Massaal en reikhalzend. De menigte verdringt
zich in de nauwe straatjes en op het knusse marktpleintje
om een glimp te kunnen opvangen van wielrenners, die
de laatste voorbereidingen treffen voor hun zestiende
werkdag in La Grande Bouclé.
ALES DICK HEUVELMAN
GPD-VERSLAGGEVER
Een dicht wolkendek zorgt er
voor dat de temperatuur niet
meteen als een raket omhoog
schiet, wat in de Midi schering
en inslag is. Op het podium
krijgt de locale ex-vedette Jac
ques Esclassan uit handen van
Tourdirecteur Jean-Marie Leb-
lanc de 'medaille de la recon
naissance', een eerbetoon als
dank voor de bewezen diensten
in dit wielercircus. Esclassan
was in de jaren zeventig een be
genadigd sprinter. Even voor
hem is Miguel Indurain een
hartelijk applaus ten deel geval
len. Het Franse publiek mag
hem wel, die vriendelijk, wat te
ruggetrokken lachende Bask in
z'n gele trui.
Als Indurain, traag pedde
lend, op weg gaat naar de
ploegleidersauto huppelt een
breed scala mediavertegen
woordigers achter hem. Came
ra's, microfoon, memorecorders
en (ouderwetse) notitieblokjes
staan op scherp. Veel te vertel
len heeft de Spanjaard echter
niet. Indurain is verre van een
prater, weet een in Spanje wer
kende Belgische journalist.
„Zelfs in een tijd van inquisitie
zal hij nooit op een verkeerd
woord betrapt kunnen wor
den", weten zij die Indurain
denken te kennen.
Miguel Indurain, tien dagen
geleden 28 jaar geworden, staat
model voor bescheidenheid,
vriendelijkheid en behulpzaam
heid. Van koude drukte moet-ie
niets hebben, maar in de Tour
moet je wel eens wat voor lief
nemen. Zo ook al het gespecu
leer over zijn kansen om met
het maillot jaune ongeschon
den Parijs te halen. Indurain:
„Van mij zul je niet horen dat ik
ga winnen, wel dat ik kan win
nen. Dat is een heel verschil".
Broeikas
In de broeikas van de Midi kon
den de kleppers van de Ronde
recupereren (jargon voor her
stellen) van de loodzware, in
drukwekkende Pyreneeën-rit
van Jaca naar Val Louron. De
Italianen van het Ariostea-team
profiteerden met Bruno
Cenghialta - zaterdag winnaar
in Castres - en Moreno Argentin
(gisteren primus inter pares in
Alès) optimaal van de wapen
stilstand der Grote Jongens. Aan
strijd hadden zij geen enkele
behoefte. Alleen aan water, veel,
nee heel veel water. Want de
dorst heeft twee dagen lang on
barmhartig toegeslagen in het
peloton. Het beperken van
vochtverlies was de voornaam
ste zorg tussen Saint Gaudens
en Alès. Indurain keek niette
min tevreden op deze snikhete
tweedaagse terug: „De koers
verliep tamelijk rustig en wij
hadden met onze ploeg alles
onder controle. Ik ben klaar
voor de komende dagen".
Die laatste zin maakte duide-
Miguel Indurain kan nog lachen met Maurizio Fondriest (links) en Gilbert Dudos Lasalle (rechts), i
mende dagen zo luidt de verwachting.
lijk dat in de achterhoofden
de heren vedetten de slag
Alpen,
woensdag is
Te beginnen
de top
die
het t
dinsdag en
spookte,
de klassieker
Alpe d'Huez,
in z'n geheel
wordt geregi-
door
streerd. Deel
speelt zich af tussen Bourg d'Oi-
sans en Morzine, met een ve
nijn van drie bergreuzen in de
staart. De 'Col Hollandaise',
zoals de Fransen Alpe d'Huez
noemen, wordt een beetje ge
vreesd door Indurain. „De aan
loop er naar toe is niet zwaar.
Maar aan de voet van Alp
d'Huez zal de zaak zeker gaan
exploderen en ik ben iemand
die het bergopwaarts van regel
maat moet hebben. Aan de an
dere kant, de conditie is mo
menteel optimaal, dus heb ik er
alle vertrouwen in".
Vuurproef
Dat Indurain de komende da
gen aan een pittige vuurproef
zal worden onderworpen, ligt
voor de hand. Zijn belagers
hebben zich nog niet allemaal
bij zijn leidersrol neergelegd.
Zelfs Greg LeMond niet. De
Amerikaan, die in Val Louron
tot gort werd gefietst en nu
wordt gehinderd door opge
zwollen voeten, hoopt - eigen
lijk tegen beter weten in - op
een krachtig herstel. LeMond:
„Ik ben pas op de Champs Ely-
sées verslagen. Eerder niet. Ik
zal zeker nog wat gaan probe
ren, tenminste als mijn fysieke
toestand dat toelaat. Nee, de
Tour is nog niet gedaan".
In het scenario van LeMond
krijgt Indurain nog heel wat
voor zijn kiezen. LeMond: „Ik
ga er vanuit dat Mottet als num
mer twee van het klassement
ook nog wat gaat ondernemen,
dat Bugno niet tevreden is met
zijn derde plaats, dat Chiap-
pucci ook meer wil en van Fig-
non verwacht ik ook nog wel
wat. Het is de vraag hoe Indu
rain zich onder die druk staan
de houdt. In deze Tour wordt
verschrikkelijk aggressief ge
koerst en het is voor een man
ondoenlijk het hele peloton te
controleren. Dat heeft mij ook
opgebroken. Het was bij het ne-
A1 met al vind ik het vooral jam
mer voor Raymakers. Hij had
geen fout verdiend en ik had
hem mijn medaille graag ge
gund". Ook Jan Tops beklaagde
zich naderhand over de 'pech-
duivel'.
Navet
Er was echter maar één man en
paard waar niemand aan de
Franse kust omheen kon en wil-,
de. Eric Navet, toch hij, sloeg
genadeloos toe en vernederde
opnieuw de concurrentie. Net
als tijdens het wereldkampioen
schap, vorig jaar. Hij belandde
na het eerste onderdeel op
plaats 24. Als enige dubbel-fout-
loze op vrijdag schoof hij door
naar de derde plek en ook giste
ren stond er geen maat op de
kwaliteit van ruiter en paard, de
kostbare dekhengst Quito de
Baussy.
Het Franse publiek was uit
zinnig. En gezien de glanzende
prestatie was die reactie terecht.
Maar voor de paardesport is het
jammer dat de ruiter zich alleen
op de grote kampioenschappen
van zijn beste kant laat zien.
Want verder presteerde Navet
weinig na zijn wereldtitel. „Ik
heb zelfs zo weinig gereden, dat
mijn paard te fris aan de start
kwam", aldus de 32-jarige Nor-
mandiër. „Door zijn vrolijke
bokkesprongen op de eerste
dag was ik bijna kansloos. Maar
ik hield het vertrouwen".
Als het aan Navet ligt, is hij er
pas in Barcelona bij de Olympi
sche Spelen weer helemaal bij.
Wellicht dan als de te kloppen
man voor Lansink, Raymakers,
Sloothaak, Whitaker en al die
anderen, die gisteren in zijn
schaduw moesten staan bij de
prijsuitreiking van het 21e Euro
pees kampioenschap voor
springruiters.
Ron Boudrie en
Henk Jan Held
blokken een
smash van de
Braziliaan
Gilmar Teixeira
(links). foto
AMSTERDAM AD HEESBEEN
GPD-VERSLAGGEVER
Elke volleyballer met sportieve ambitie
droomt ervan. Spelen in Italië. Het land met
de sterkste nationale competitie, waar de
hoogste salarissen ter wereld worden be
taald en waar het enthousiaste publiek voor
een perfecte ambiance zorgt. Voor de ge
louterde kern van het Nederlands volleybal
team doet zich komend weekeinde tijdens
de finale van de World League de ideale
mogelijkheid voor de basis te leggen voor
een sportieve toekomst in de Zuideuropese
laars na de Olympische Spelen in Barcelo-
In Milaan is de nationale ploeg, dat met
een overwinning (zaterdag 3-1) en een ne
derlaag (gisteren 2-3) tegen Brazilië de pou-
lestrijd afsloot, participant in een gevecht
om de titel van de tweede editie van de met
2 miljoen US-dollars aan prijzengeld gedo
teerde internationale competitie. En dat in
een veld met de nummers 1 tot en met 3
van het laatste WK in Brazilië (Italië, Cuba
en de Sovjetunie), met bovendien de rijkste
Italiaanse clubpresidenten, - sponsors en
zaakwaarnemers op een van de 13.000 zit
plaatsen van het goednieuwe multifunctio
nele Forum-sportpaleis.
De enige, die zich weinig zorgen hoeft te
maken is Ron Zwerver. De 25-jarige inter
national en beste aanvaller van de wereld,
staat al geruime tijd in de belangstelling van
de topclubs (Parma, Ravenna, Treviso en
Milan). Het viertal heeft de strijd om de
Amsterdammer in te lijven reeds met mil
joenen lires ingezet. Januari volgend jaar zal
Zwerver een definitieve beslissing keuze
maken. Voor de overige ervaren internatio
nals, die na Barcelona over de grenzen zul
len (en willen) trekken, onder wie Avital Se-
linger, Martin van der Horst, Ron Boudrie,
Martin Teffer en Edwin Benne, is de markt
voor '92 nog volop open.
Benne wenst evenwel niet alleen met een
lucratieve aanbieding op zak de Italiaanse
hoofdstad te verlaten: Zo goed als het hem
evenmin zuiver en alleen te doen is om het
prijzengeld (variërend van vier ton tot en
met 1,2 miljoen gulden) dat de Nederlandse
formatie aan het commerciële World Lea
gue-circus kan overhouden. „Want dat is
toch geen echte vetpot", herinnert hij zich.
„Vorig jaar hielden we na aftrek van alle
kosten bij de verdeling (75 procent voor de
spelers, 25 procent voor de bond/red.) on
geveer 10.000 gulden over. Bruto wel te ver
staan, want over dat bedrag moest nog be
lasting worden betaald. Deze editie valt er
gatieve af zoals ik ben aange
pakt".
Als eerste hulp in de gele-trui-
huishouding kan Indurain reke
nen op zijn leermeester, Pedro
Delgado. De Tourwinnaar van
'88 ziet zijn nieuwe rol, die van
mentor, helemaal zitten. Del
gado: „Ik kan Miguel nu einde
lijk eens terug gaan betalen
voor wat hij al die jaren voor mij
heeft gedaan. Ik heb er ook alle
vertrouwen in dat het ons gaat
lukken. Miguel is rijp om de
Tour te winnen en dat zal-ie de
komende week laten zien".
De meeste oppositie wordt
van Italiaanse zijde verwacht,
met name Gianni Bugno, op dik
3 minuten (3.10) de nummer
drie van het klassement. Heeft
de kampioen der Azzurri mis
schien al een aanvalsplan in zijn
gedachten? Bugno: „Helemaal
niet. Zoiets is geen kwestie van
tactiek, maar van de benen. En
hoe die zijn weet je maar nooit.
Zeker niet in de Tour, daarin
moet je van dag tot dag kijken.
Verder heeft geen zin". Wel wil
de Bugno kwijt dat het een hele
zware klus zal zijn om Indurain
nog uit het geel te krijgen. „Hij
is verschrikkelijk sterk bezig.
Nee, ik zie me niet zo maar
even drie minuten goedmaken.
Maar het is nu ook weer niet zo,
dat ik me al gewonnen geef. Als
de mogelijkheden daar zijn, zal
ik zeker wat proberen".
Chiappucci
Zijn landgenoot Claudio Chiap
pucci (vierde op 4.06) heeft zich
al wel neergelegd bij een triomf
van Indurain. „Hij is de beste,
dat staat voor mij vast". De
vechtjas van Ubolde liet zich
gisteren als enige van de top-5
gelden, op die plaatsen waar de
bolletjestrui in het geding was.
Hij vindt de titel 'klimkoning'
een waardig alternatief.
En hoe staat het met Indu-
rain's naaste belager, Charly
Mottet? Heeft hij. als eerste uit
dager (op 3 minuten rond) en
over twee dagen gerekend de
beste van de Pyreneeën,
mischien nog snode plannen?
Mottet: „Laat ik dit zeggen: ik
ben natuurlijk geïnteresseerd in
een Tourzege, maar ik moet
eerst maar eens zien wat ik nog
in huis heb voor de Alpen".
meer te verdienen. We houden nu onge
twijfeld meer over."
Droombeeld
Zo niet dan kan het droombeeld in een
schrikbeeld veranderen. Zeker wanneer Ita
lië, de eerste opponent van Nederland in de
halve finale, zijn faam als Europees en we
reldkampioen waarmaakt. En net als bij het
EK in Zweden in '89 de pretentieuze natio
nale hoogvliegers (door de Braziliaanse
bondscoach Carvalho vergeleken met de
Mount Everest) met 3-0 'veegt' en net als
toen slechts 12 punten) toestaat.
De wisselvallige resultaten (zaterdag: 11-
15, 15-6, 15-10 en 16-14, zondag: 15-11, 10-
15, 10-15 15-7 en 10-15) tegen Brazilië in de
sporthallen Zuid in Amsterdam, wierpen na
de euforiestemming tegen Cuba een forse
schaduw op dat perspectief. Brokking kon
daar uiterlijk althans niet zo mee zit
ten. „Deze week is er alleen maar over die
finaleronde in Milaan gepraat", zocht de
Amstelvener later na een verklaring voor de
vierde knieval in de WL-reeks van 16 duels.
„Ik heb dat proberen in te dammen en de
spelers gewezen op hun verantwoordelijk
heden naar de toeschouwers toe. Maar ik
merkte dat daar maar weinigen voor open
stonden".
Wat er dan mis was geweest,
vrijdag? Hij had alles nagegaan
waar het aan had kunnen lig
gen, en hij was uitgekomen op...
een slok warme jus d'orange.
„In de hotelkamer in Spanje
stond een pak, waar ik 's avonds
een beetje van heb genomen
om m'n twee slaappillen weg te
spoelen. Die jus was warm. had
een uur of tien op een hete ka
mer gestaan. Iets anders kan het
niet geweest zijn."
Hij erkende dat het 'stom'
was geweest, maar er worden
door wielrenners wel meer fout
jes gemaakt. Ploegleider Cees
Priem had nogal moeite met de
lezing van zijn kopman. „Ik ge
loof er niet in, in die sinaasap
pelsap. Het zal veel eerder de
spanning op zijn maag zijn ge
weest, die nem is opgebroken
Een jaar lang heeft hij naar deze
Tour toegeleefd, dan is hij er, en
dan gaat het op de dag dat hi)
wil schitteren, helemaal mis. Hij
is gewoon aan de spanning ten
onder gegaan."
Priem wilde van een nakende
opgave dan ook niet weten.
„Die komt er echt wel weer
overheen. We zullen hem wel
eens even van zijn kamer halen,
vanavond." Spaghetti met pan
nekoeken brachten het dooie
vogeltje weer tot leven. Of het
deze Tour ooit nog een goud
vink wordt?
„En kom nou eens van de ka
mer af, Gert-Jan," moet Cees
Priem zaterdagavond met enige
stemverheffing hebben gezegd
in TVM-hotel Les Balladins in
Castres. „Kom naar beneden,
en eet normaal met ons mee."
Theunisse zette de potjes sterie
le babyvoeding terug in zijn kof
fer, en beging een doodzonde:
hij at kip met rijst en... panne
koeken. De man die geen vet
verdraagt. Zondagmorgen be
sloot hij zich ook weer te sche
ren, en verscheen hij als herbo
ren aan de start. Weer vol goede
moed op weg naar de Alpen.
Misschien dat het hem déér nog
zal lukken.
Theunisse had er, na zijn mis
lukte Pyreneeën-avontuur, nog
eens een zwarte zaterdag over
heen gehad. Keer op keer had
hij moeten lossen in de 'canicu-
le', de hitte van de Midi, waar
het peloton een strak tempo on
derhield, maar waar het toch
niet echt rodeo was geweest.
„Het is dat Jan Siemons bij
me is gebleven, anders hadden
jullie me niet teruggezien." Hij
zag er uit als een dood vogeltje.
Hij had, zomin als vrijdag iets
van eten kunnen binnenhou
den. „En op drie korrels rijst
kun je geen vijf uur op de fiets
zitten."
Zuidafrikaanse voetbalbond
mogelijk in januari FIFA-lid
JOHANNESBURG
De terugkeer van de Zuidafrikaanse voetballers op het hoogste
niveau is dichtbij. Als het aan de Afrikaanse Voetbal Federatie
(CAF) ligt, wordt het land in januari weer door de FIFA als lid er
kend. Dit maakte Issa Hayatou, voorzitter van de CAF, zaterdag
bekend.
„Na het afschaffen van de apartheidspolitiek zal de Afrikaanse
federatie in januari bij FIFA-president Havelange aandringen op
het teruggeven van het lidmaatschap. De twee nationale bonden
zijn akkoord gegaan met een fusie, waardoor niets een snelle te
rugkeer in de weg staat", aldus Hayatou. Normaal zou de kwes
tie Zuid-Afrika pas volgend jaar in juli bij de algemene vergade
ring van de FIFA aan de orde komen.
Het is tevens de bedoeling dat Zuid-Afrika. dat jarenlang van
sportieve evenementen was uitgesloten, in september weer in
de Afrikaanse federatie wordt opgenomen.