Feiten 'Melding dood Mengele bedrog' 'Peking zorgt er wel voor dat het goed komt, ja toch?' /M s Noodweer én een politiek besluit duperen inwoners Qingpu Nazi-arts volgens Israëliërs mogelijk nog in leven 1S-1I ibf fkMtULfï* iltSSi^P. Zaterdag 20 juli 1991 NALD FRISART (chef) ONNO HAVERMANS P E NIEMANTSVERDRIET Vormgeving: HENK GEIST JOSEF MENGELE is mogelijk nog in leven. Dat zeggen twee Israëliërs, die tot de conclusie komen dat bij het onderzoek naar de dood van de nazi arts sprake was van bedrog VAN DEN HURK HANS JACOBS MARGOT MAAR HET WATER is nu toch weg? „Kom vanavond nog maar eens te rug, dan kun je het water omhoog zien komen". Vandaag op deze pagi na een reportage over de watersnood in China. EN MENINGEN Josef Mengele, de beruchte arts in het concentratiekamp van Auschwitz, is mogelijk nog in leven. Twee vertrouwe lijke onderzoeken, die op last van de Israëlische regering zijn uitgevoerd, wijzen er op dat bedrog in het spel is ge weest toen zijn dood in 1985 werd gemeld. Volgens Duit se autoriteiten weigert de zoon van Mengele mee te wer ken aan een gerechtelijk laboratoriumonderzoek door een Britse wetenschapper die een DNA-test heeft ontwik keld om het mysterie op te lossen. miste dokter is. Mengele was een van de meest gezochte Duitse oorlogsmisdadigers. Hij selecteerde gevangenen voor de gaskamers en voerde medische experimenten uit in Auschwitz. Geen van de rapporten is oöit door de Israëlische regering ge publiceerd. Er bestaat geen be vredigende uitleg waarom de Is raëliërs de rapporten stil heb ben gehouden. Maar de Israëli sche regering heeft het dossier over de zaak niet gesloten, noch heeft ze formeel geaccepteerd dat Mengele dood is. In inter Rapporten van het hoofd van de Israëlische politie-eenheid die nazi's opspoort en van de be langrijkste patholoog van het Is raëlische leger beiden zijn onlangs met pensioen gegaan zaaien twijfel over de bevin dingen van een team van inter nationale wetenschappers. Die waren tot de conclusie geko men dat een lijk dat in 1985 op een Braziliaanse begraafplaats is opgegraven, dat van de ver views hebben de politiechef, Menachem Russek, en de pa tholoog, Maurice Rogev, ver klaard dat zij geen bewijs heb ben gevonden dat het lichaam dat van Mengele was. 'Bedrog' Russek zei te geloven dat de he le affaire bedrog was, gediri geerd door Mengele met de hulp van nazi-sympathisanten in Latijns Amerika. „Dit is een man die heeft geëxperimen teerd op mensen, met name op tweelingen. Wie kan beter der gelijk bedrog organiseren?", al dus Russek. Onderzoekers werden in juni 1985 naar het lichaam geleid (door een Duits echtpaar dat toegaf een schuilplaats te heb ben verleend aan een man van wie zij zeiden dat het Mengele was. Zij beweerden dat hij op 7 februari 1979 was verdronken en haastig was begraven. Hans Eberhard Klein, de Duitse officier van justitie die is belast met de opsporing van Mengele, heeft deze week bevestigd dat hij een Britse deskundige bij de zaak heeft betrokken in een po ging de kwestie op te lossen. Alec Jeffreys van de Universiteit van Leicester zegt erin te zijn geslaagd uit stukken bot een 'genetisch kenmerk' te lichten, waarmee het DNA kan worden vastgesteld. „Met een klein bloedmonster van Mengeles zoon zouden we in staat moe ten zijn met een hoge mate van waarschijnlijkheid vast te stel len of dit inderdaad het goede lichaam is." Maar Mengeles zoon Rolf, een in Duitsland wonende jurist, heeft tot nu toe geweigerd een bloedmonster te geven. Volgens de Frankfurtse officier van justi tie kan hij daartoe niet worden gedwongen. „Er is nog een klei ne kans dat hij door iemand van de familie ertoe kan worden overgehaald van gedachten te veranderen." Rolf Mengele werd zes maan den geleden voor het eerst be naderd door de openbare aan klager en de onderhandelingen zijn nog gaande. Achterdocht De weigering van Rolf Mengele heeft in Israël achterdocht op gewekt. De voorzitter van het Israëlische parlement, Shilans- ky, heeft in een interview ge zegd dat hij „goede redenen heeft te geloven" dat Mengele vier jaar geleden nog in leven was. Hij zei dat verschillende getuigen in Brazilië die de be vindingen van 1985 hadden kunnen weerleggen, met de dood zijn bedreigd en dat een van hen onder nooit verklaarde omstandigheden is doodge schoten. Dr. Rogev, de Israëlische patho loog, zëi dat „er niet genóeg in formatie was om conclusies in de ene of de andere richting te trekken over het lijk Hij was scherp over de bereidwilligheid, waarmee het internationale team van wetenschappers heeft geaccepteerd wat hij beschouwt als onvoldoende bewijs. „De dossiers van de SS waarop de vergelijking was gebaseerd, waren zo gezuiverd dat alle in formatie die had kunnen hel pen, eruit verwijderd was", al dus Rogev. „De SS hield bloed groepen bij, maar die zat niet in het dossier. Er waren geen rönt genfoto's. De SS registreerde ge woonlijk bijzonderheden over de lichaamsbouw. Dergelijke bijzonderheden zaten niet in het dossier." Rogev en Russek verklaren bei den dat de grootte van het li chaam en de maat van de sche del niet overeenkomen met be kende medische dossiers. Ver schillende getuigen hebben ver klaard dat Mengele aan een Een medewerker van de rechtbank in Sao Paulo legt beenderen bij elkaar van het graf waarin Mengele liggen. Deze foto is in 1985 genomen. Dat jaar gaven de Braziliaanse autoriteiten een verklaring uit waarin zijn dood bekend werd gemaakt. beenderziekte leed, beenmerg ontsteking. Maar onderzoek op het skelet wijst niet op deze ziekte. Op het skelet waren spo ren te zien van een oude breuk in het bekken. Er was gesugge reerd dat dit te maken had met een ongeluk met de motorfiets op 21 juni 1943 waarbij Menge le was betrokken. Maar de SS- Mengele dossiers wijzen uit dat Mengele zich binnen een maand weer op zijn post in Auschwitz meldde, wat veel te snel is voor het her stel van een dergelijke wond. Russeks rapport geeft bijzon derheden over ernstige tegen strijdigheden in de conclusies van 1985 en roept vragen op over de getuigenverklaring van het Duitse echtpaar, Wolfram en Liselotte Bossert. Bossert meldde zich op 17-jarige leeftijd bij de nazi-partij aan en bracht de oorlog door in dienst van het 138ste Panzerjager-regiment en bij een V-2-raketeenheid. De echtgenoten waren de enige ge tuigen van de veronderstelde dood van Mengele terwijl hij zwom in de zee aan de kust van Brazilië. Na de aanvankelijke gerechtelij ke conclusies onthulde de Ame rikaanse consul in Sao Paulo, Stephen Dachi, tandheelkundi ge dossiers waarvan deskundi gen zeiden dat ze onweerleg baar bewezen dat het lichaam dat van Mengele was. De des kundigen hadden de tanden in de schedel vergeleken met de röntgenfoto's van een tandarts die zei een patiënt te hebben behandeld die luisterde naar de schuilnaam die Mengele in 1976 gebruikte. Maar Russek vergeleek de dossiers van de tandarts met Mengeles agenda, waarbij onverklaarbare tegen strijdigheden opdoken in de tij den van de veronderstelde af spraken. De Israëlische politiechef heeft foto aa/» ook de getuigenverklaring afge nomen van een andere SS-dok- ter uit Auschwitz, Hans Wilhelm Munch, die is berecht en vrijge-| sproken van oorlosmisdaden. Munch verklaarde dat hij begin I jaren tachtig was benaderd doon een jongeman die zichzelf Men gele noemde en Hans Sedlmei- er, een directeur van het fami liebedrijf van de Mengeles. Zij I wilden zijn mening over de kan sen die Mengele zou hebben voor de rechtbank, als hij zich ooit zou aangeven. Die waren niet goed, antwoordde de dok ter. „Als Rolf Mengele en Hans I Sedlmeier wisten dat Josef Mengele in 1979 was gestorven, waarom zouden ze dan een paar jaar later informeren naar zijn kansen op vrijspraak?", vraagt Russek zich af. Verklaring In 1985 verklaarde de toenmali ge Amerikaanse minister van justitie Edwin Meese dat de jacht op Mengele was gesloten en de Braziliaanse autoriteiten gaven een verklaring uit waarin zijn dood werd bekendgemaakt Het dossier van de Frankfurtse officier van justitie blijft echter open en de Israëlische minister van justitie, Dan Meridor, heeft de zaak niet gesloten. Zowel Russek als Rogev heeft sinds ze hun conclusies hebben gepresentèerd de overheids dienst verlatenZou Mengele vandaag nog leven, dan zou hij 80 zijn. Twee bejaarden laten zich door het noodweer niet afbrengen v bankje in een Chinees park. Alle meubels staan op verhogingen. De po ten van het kolossale tweepersoonsledikant rusten ieder op vier rode bakstenen. Het va le beddegoed voelt klam aan. Schimmel op de muren en een groen uitgeslagen beton nen vloer hebben de lucht bedorven. Op de kast staat een elektrische ventilator te draai en. Veel maakt het niet uit. De bewoners van het huisje delen hun lot met nog 38 gezinnen in het dorpje Zheng Dian, dat ligt in het district Qingpu van Shanghai. Het is twee weken geleden dat een deel van Qingpu onder water kwamen te staan. De beelden die nog dagelijks uit de andere overstroomde gebieden in China binnenkomen, zijn hier verleden tijd. De straten zijn weer normaal begaanbaar. In de rijstvelden hebben kromme gestalten met breedgerande strooien hoeden hun werk hervat. Groenten en fruit staan onge havend te wachten tot ze oogstrijp zijn. Qingpu 450.000 inwoners heeft ook te lijden gehad van noodweer. Maar het kwam uiteindelijk onder water te staan door een politiek besluit, niet door onbeheerst ge drag van de weergoden. Rekenen De regering in Peking besloot om op 5 juli de Rode-Vlagdam op te blazen om te voor komen dat het Taihumeer zou overlopen en het industriële hart van China Shanghai, Wuxi en Nanjing zou vernietigen. „Het is een kwestie van rekenen. Wij verliezen nu flinke percelen landbouwgrond, maar dat is niets in vergelijking met wat anders de schade geweest zou zijn", aldus directeur Wang Zhihua van de districtsraad van Qingpu. Door de overstroming in het district werd voor vijftig miljoen gulden schade aange richt. „Dat is alleen nog maar de directe schade. Op sommige delen kunnen we nooit meer gewassen telen: de indirecte schade is vele malen groter". Wang, gekleed in zwarte korte broek en wit polo-shirt, vertrouwt erop dat de mensen in 'zijn' district op eigen kracht het geleden verlies zullen goedmaken dit jaar. „Er zijn al zoveel gebieden die in Peking aankloppen om financiële bijstand. Wij moeten alles op alles zetten om er zelf overheen te komen". Vooral de komende twee maanden worden zwaar. Een nieuwe beproeving is niet uitge sloten, want het orkaanseizoen is begon nen. Als het te bar wordt, vertrouwt Wang alsnog op de steun van de regering in Pe king. „Zij zal ons dan schappelijk behande- len, omdat wij ons nu opgeofferd hebben, ja toch?", zegt hij. Overstromingsgebieden Changzho Changzhou Shanghai CHINA A Het komt vandaag „zeer ongelegen" om met boeren te praten die van de ene op de andere dag hun land onder water hebben zien verdwijnen. Vijf jonge mannen deden afgelopen week hun relaas voor de camera van Shanghai-lelevisie. Ze hadden net al hun spaargeld gestoken in een viskwekerij en waren met de lokale overheid een con tract aangegaan. Hun bedrijfje is wegge spoeld. „Hoe het nu verder moet? De rege ring in Peking zal ons wel helpen", luidde ook hun antwoord. De rit van het gebouw van de districtsraad naar de dorpsraad van Zheng Dian gaat over een geasfalteerde weg door een vlak, groen, waterrijk landschap. Qingpu is het rijkste van de tien districten waarin Shang hai is onderverdeeld. Op het land doen mensenhanden het werk, soms geholpen door waterbuffels die een werktuig trekken. Aan het einde van de dag grazen de dieren op de dammen rond de rijstvelden. Ook bij het reddingswerk in de overstroom de gebieden ontbreken de machines. Men senhanden vullen manden met zand die via tientallen handen uiteindelijk ergens een dam doen ontstaan. Tienduizend van de vijftienduizend inwo ners van Zheng Dian zijn in de weer ge weest om de dijken langs de afwateringska nalen op te hogen voordat de dam, die op drie kilometer van het dorp vandaan lag, werd opgeblazen. Jong en oud heeft meege- Dorpelingen waden door de hoofdstraat van een door overstromingen getroffen dorp. foto ajt vincent m rivier de Huangpu. Van de dam is slechts del aanhechting aan één kant nog te zien. Vlekken De getroffen gezinnen in de laaggelegen huisjes zijn net als de bestuurders blij met de aandacht voor hun dorp en proble men. Alhoewel alles in de huisjes vochtig is, lijkt het einde van de rampspoed voorbij. De straten zijn droog, de zon schijnt. Dat blijkt een misvatting. „Gisteren stond het water nog tot hier", de vinger van de bejaarde bewoonster van een van de woningen geeft dertig centimeter boven de drempel aan op de deurpost. Ze wijst op paarse vlekken tussen haar tenen., „Doordat ik te lang in het water heb ge staan". Drie oudere buurvrouwen een heeft een klein meisje op haar arm laten j instemmende geluiden horen. De pakt een paar glimmende zwarte plastic laarzen en zegt: „Deze had ik aan, het hielp niets. Het water liep zo pver de randen". Maair nu is het water toch weg? „Kom van avond om acht uur maar terug dan kun je het water omhoog zien komen: na tien uuf Op het pad naar de plaats waar de dam lag zakt het dan weer weg. Morgenvroeg het- zijn links en rechts enige plassen te zien. zelfde verhaal Hoe lang zal dit nog door Voor een deel zijn het visjcwekerijen, aldus gaan? Nog twee maanden tot na het or de Chinese begeleider. De rest is kennelijk kaanseizoen? „Ja. Misschien zelfs langer, nog ondergelopen land. Het is een beperkte Door het opblazen van de dam komt de strook langs het afwateringskanaal naar de vloed 35 cm hoger dan voorheen. holpen om dertigduizend strooien 'tassen' met in totaal 50.000 m3 aarde te versjou wen. De dijken zijn nu zestig centimeter opgehoogd. Angst Door het opblazen van de dam is het dorp veel slechter beschermd dan voorheen. De kans op een overstroming is nu groter. Er is angst: voor begin september wordt een nieuwe springvloed verwacht en het or kaanseizoen nog niet voorbij. Het grootste probleem economisch ge zien is op dit ogenblik voor Zheng Dian een teveel aan vis en een tekort aan visvij vers. „Om een financiële ramp te voorko men, hebben kwekers hun bedreigde kwe kerijen leeggehaald en de vissen bij ande ren in hun vijvers gezet. Gevolg is dat de vissen niet genoeg ruimte en zuurstof heb ben en dreigen te sterven. Een deel van de vis hebben we kunnen invriezen. We hopen maar dat de mensen in het centrum van Shanghai in de komen weken veel vis eten", aldus 4'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 2