Sport Zwakke dag Rooks wekt bevreemding 'Zimmi de Mol' in het daglicht WÊKÊE8SBÊ3& LETOUR Leblanc geeft visitekaartje af als opvolger Fignon I leAour Vrijdag 19 juli 1991 Redactie: 071-161400 HERMAN JOUSTRA AD VAN KAAM TIM BROUWER DE KONING ROB ONDERWATER GUS V ROB VAN DER ZANDEN Ein ROB ONDERWATER Vormgeving: RUTGER J HOOGERDUK 17 NIEUWSLIJN Geen verband tussen virus en doping De Haarlemse dopingsdeskundige M.E.H. Karsten zegt dat er geen negatief verband' bestaat tussen het oplopen van een griepvirus door PDM-wielrenners en het slikken van doping. Ook de suggestie dat wielrenners van de PDM-ploeg voor de tijdrit van afgelopen zaterdag 'geslikt' zouden hebben teneinde tot een betere prestatatie te komen en daar nu een terugslag van ondervinden in de vorm van een griepsvirus, wijst de Haarlemse arts van de hand. Volgens Kersten wordt een topsporter niet extra gevoelig voor ziektes na een topprestatie die mede geleverd is door het ge bruik van doping. „Eerder het tegendeel. Mensen die allerlei ver boden middelen gebruiken onder doktersbegeleiding bij voorbeeld zijn minder kwetsbaar voor virusinfecties. Want ze worden door medicijnen juist in betere conditie gebracht. Bij de wielrenners gaat het om middelen die in alle gevallen een extra steuntje in de rug geven." Recordbedrag aan bekeuringen Als de directie van de Tour de France de reglementen juist had gehanteerd, waren er vandaag in Jaca slechts 47 renners aan de start van de 13de etappe verschenen. De rest van het peloton droeg gisteren bij de start in Pau immers geen helm en had om die reden uit koers moeten worden genomen. Dat had het einde van de Ronde van Frankrijk betekend en daarom koos koersdi- recteur Jean-Marie Leblanc voor de veilige en lucratieve weg van de boete. Aan bekeuringen inde de Tourdirectie nu een topbedrag van 57.960 gulden wegens het niet dragen van de helm (420 gulden per overtreding). Verder kregen zeven ploegleiders en dertien renners een prent wegens het uitdelen of aannemen van eten op plaatsen waar dat niet mag, waarmee het totaal in één etappe op een recordbedrag 72.030 gulden kwam. Tel uit uit winst. Priem verliest grieperige Skibby Cees Priem heeft gisteren in de twaalfde etappe de eerste renner verloren. Jesper Skibby stapte aan de voet van de eerste col af en verliet de Ronde van Frankrijk. De Deen was volgens de Zeeuw nog niet voldoende hersteld van de griep die hem drie dagen eerder had geplaagd. „Hij had geen macht meer in de benen. Tijd om er bovenop te komen, krijg je in de Tour niet." Behalve Skibby viel gisteren ook de Italiaan Massimiliano Lelli, ploegmakker van Moreno Argentin, uit. De Amerikaan Mike Carter en de Zwitser Serge Demierre kregen na afloop te horen dat ze de toegestane tijdslimiet hadden overschreden. Zij mogen vandaag niet meer starten. Frans parlementslid eist opheldering Het socialistische parlementslid Francois Loncle heeft gisteren in een debat bij de minister van Jeugd- en Sportzaken, Frederi- que Bredin, om opheldering gevraagd over het plotselinge ver trek uit de Tour van de renners uit de ploeg van Jan Gisbers. In zijn vraag aan de vrouwelijke minister stelde Loncle dat hij het vreemd vond dat de zieke coureurs zonder dopingcontrole naar huis zijn gegaan. De afgevaardigde van de Socialistiche partij meent, dat het achterwege blijven een serieus onderzoek van de overheid de wielersport in een kwaad daglicht kan stel len. JACA DICK HEUVELMAN GPD-VERSLAGGEVER Niet veel later kwam de lands kampioen afgepijgerd binnen, ruim op tijd - dat nog wel - maar daar was dan ook alles mee gezegd. De landskampioen was - hoe heet het ook was - ho peloos door het ijs gezakt, zoals dat in rennerskringen heet. Vandaar ook dat Rooks snel en stilzwijgend de verkwikkende aircobus van de firma Buckler opzocht om zich daar te ver schuilen voor (voor hem) verve lende journalistieke vragen. Het thuisfront wil per slot van reke ning weten wat er aan heeft ge scheeld. De meest voor de hand lig gende vraag - hoe het toch mo gelijk is dat een toch gerepu teerde klimmer als hij op zijn favoriete terrein zo kon falen? - werd door ploegleider Jan Raas beantwoord: „Rooks had voor de start maagkrampen gekregen en daar had-ie nogal wat last van." Waarmee de stelling die PDM-arts Sanders deze weck na de ineenstorting van zijn ploeg poneerde, dat wielrenners ei genlijk maar kasplantjes zijn, werd onderstreept. Niettemin wekte de uitleg van Raas (lees Rooks) bevreemding. Want 's morgens, toen het pelo ton zich in Pau verzamelde voor het eerste gevecht in de bergen, liet desgevraagd Rooks weten Kasplantjes-theorie wordt onderstreept Het wachten duurde lang in het bloedhete Jaca, een am bitieus Spaans wintersport-oord dat naam wil maken. Waar bleef die Steven Rooks toch? Toen de klok bijna een half uur had weggetikt na de binnenkomst van de Franse ritwinnaar Mottet, werd naarstig geïnformeerd naar het toegestane tijdverlies in deze eerste Pyreneeën-tocht. dat hij zich goed voelde; Iets wat verzorger Wil van der Loop in de middaguren, toen hij nog onwetend was hoe de vlag er bij de kopman van Buckler bij stond, bevestigde. Raas: „Ja, dat klopt ook wel. Bij het ontbijt was er nog niets aan de hand. Die maag begon pas op te spe len toen hij naar het vertrek ging. Eerst dachten we dat het zenuwen waren. Dat kun je wel een keertje hebben voor een etappe waarin iets op het spel staat. Zoiets brengt altijd een beetje spanning met zich mee. Al gauw bleek echter dat het geen zenuwen waren, maar iets anders. Ontzettend jammer, maar wat doe je eraan?" Eerste col Rooks raakte meteen al op de eerste col in de problemen. Zijn eerste hulp van dienst, Gerrit de Vries, probeerde nog te redden wat er te redden viel, maar moest al gauw ervaren dat de 'patron' niet vooruit te branden was. De Vries: „Op een gegeven moment ben ik, op advies van Raas, mijn eigen tempo maar gaan rijden. Op Steven wachten had geen enkele zin." Rooks- de-'aanklamper', kon zich zelfs nog niet handhaven in de 'bus', de groep anti-klimmers die sa menschoolt om alle smart te delen. Pas als 94ste kwam de man in het rood-wit-blauwe tri- Steven Rooks slaat na de desastreus verlopen etappe van gisteren even een litertje water achterover. cot over de streep, met als ge volg een vrije val in het klasse ment (van 25 naar 73). En dat in een rit die toch niet op het scherpst van de snede werd uit gevochten. De toppers hielden zich gedeisd op het tweede plan en speelden de barmhartige Sa maritaan voor een stel gedreven outsiders. Het moet voor Rooks een hard gelag zijn geweest zo tot gort te worden gefietst. De Noordhollander dacht nog wel wat te kunnen klaarspelen in deze editie van La Grande Bou clé. „Ik ben op het niveau van 1988". wist hij aan de voor avond van de Four, refererend aan zijn tweede plaats dat jaar achter Delgado. Na de huldi ging als Nederlands kampioen in Meerssen zag hij voor zich zelf. samen met Erik Breukink en Gert-Jan Theunisse, een plaats in de top-10 weggelegd. Deze week nog vertrouwde hij Harrie Jansen, de pr-man van de ploeg-Raas, toe dat 'niemand mij er in de Pyreneeën af gaat rijden. Niemand." der van de gedachte gebleken. Wat restte waren teleurgestelde gezichten, bij de ploegleiding, collega-renners (die hun kost winner in gebreke zagen) en be geleidend personeel. Raas: „Dit is voor ons een absolute teleur stelling, ik kan niet anders zeg gen. Niet dat ik hem de Tour zag winnen, maar een mooi klassement kan-ie natuurlijk wel vergeten. Het is zaak hem zo snel mogelijk weer op te lap pen en zorgen dat de moraal weer terugkomt, zodat hij zich misschien nog op een dagsuc ces kan richten." Na Erik Breukink is Steven Rooks dus de tweede Neder landse topper c.q tobber die moet passen in deze ronde. De enige troef die het oranjevolk nog kan koesteren is Gert-Jan Theunisse. Het maatje van Rooks, van wie hij overigens dit seizoen van tafel en bed is ge scheiden, hield zich tussen Pau en Jaca op in de luwte van de 'grote jongens'. Het ging hem in deze eerste grote proeve van bekwaamheid in het hoogge bergte niet gemakkelijk af. Theunisse: „Echt goede benen had ik niet. Zeker niet om eens lekker aan te vallen. Ik denk dat het ook te maken had met het drukkende weer. Het was net of ik te weinig zuurstof had. Daar om heb ik me maar beperkt tot meerijden in de groep van Le Mond." Als alles volgens de planning gaat, dient Theunisse zich van daag in de top van het klasse ment te melden. Althans vol gens zijn schoonvader Piet Lib- regts. de technisch adviseur van ploegleider Cees Priem. Voor Priem hoeft dat overigens niet direct. „Gert-Jan moet rustig zijn kans afwachten. Het is in eerste instantie niet aan hem om wat te ondernemen. Dat moeten anderen, die hoger staan geklasseerd, maar doen. Hij moet dan proberen daarvan te profiteren." Rechterhand kwijt Theunisse raakte gisteren een rechterhand ky^ig, ^sper Skib by. De Deen kwam macht' te kort nadat hïfJ begin deze week eventjes ziek is geweest. Rob Harmeling daarentegen wil van geen wijken weten. De Nijver- daller sukkelt al dagenlang met een venijnige ontsteking tussen scrotum en anus. Om de pijn van deze gevreesde renners- blessure te verlichten, had Har meling voor de start een ijszak tussen zijn benen gestopt. En om de nodige moraal voor deze slopende bergrit te krijgen, had hij de naam van zijn zoontje (Mick) op z'n racehandschoen tjes geschreven. Het hielp, want ook de twaalfde etappe over leefde Harmeling. Al is hij nu wel afgezakt naar de laatste plaats in het algemeen klasse ment. Maar een rode-lantaarn drager in de Tour heeft ook zijn charmes, en zeker Rob Harme ling. die de Nederlandse volgers dagelijks in verrukking brengt PAU/JACA PETER OUWERKERK GPD-VERSLAGGEVER Het mooiste was natuurlijk ge weest als het peloton de handen had ineengeslagen, en Urs Zim- mermann meteen tot winnaar had gepromoveerd van de twaalfde Touretappe. Zo'n de monstratie van pure naasten liefde had er ook nog wel bijge- kund. 'Zimmi' leek zelfs de ruimte te krijgen, toen de 185 inschrij vers voor Tour-deel II zich ein delijk hadden losgeweekt uit Pau. Maar het groepje waar de 'asceet', de 'muesliman', de 'zonderling' zich mee uit de voeten maakte, hield niet lang genoeg stand. En dat was maar goed ook. Want Urs uit (tegenwoordig) Neuveville, Meer van Neucha- tel, zou de 'focus van de wereld' niet hebben kunnen verdragen. Zimmermann, de mol bij dag licht, plotseling in de aandacht van iedereen? Zijn leven zou opnieuw in een kluwen van ver warring zijn geraakt. Tweeëndertig jaar, ooit derde in de Tour ('86), negen maan den ex-coureur, langdurige win terslaap/bezinning in Australië en Nieuw-Zeeland achter de rug, toch weer opgedoken tus sen de wielen, en nu de nieuwe risé van het peloton. Want: op de 'rustdag' uitgesloten door de directie. De Tourbazen hadden Urs Zimmermann op het vliegtuig gemist. Volstrekt tegen de regle menten in, want de coureurs moesten per vliegtuig van Nan tes naar Pau. Zimmermann kreeg altijd dikke benen van zo'n 'vlieger', net als Laurent Fignon. De renners van TVM, die hun zitvlak optimaal wilden verzorgen, hadden eveneens voorkeur voor de bus. Dus waarom clementie ten aanzien van Zimmermann? Officieel moest de Zwitser er uit, omdat de reglementen niet waren nageleefd: reglementen die voor alle renners dezelfde omstandigheden beogen. Offi cieus was es een andere lezing. De Tourorganisatie had tegen een vriendenprijsje een charter voor de verplaatsing geregeld, en dan zou het natuurlijk extra lullig zijn als alle aandacht van de media naar de privé-vlieg- tuigjes van Fignon en LeMond zou gaan. „Want zo werkt het toch?" wist Jean-Marie Leblanc. „Een dopeur is een tricheur. een verrader. Maar zelfs die krijgt nog een kans een etappe te winnen, wat zeg ik: als hij goed is nog de hele Tour. Ter wijl Urs voor zo'n futiel vergrijp de Ronde moet verlaten. Tweede ploegleider Noël de Jonckheere sprak met ingehou den woede. Het was een opmerkelijk schouwspel. Zimmermann be gon zich zowaar gereed te ma ken voor de start. Alle handelin gen, vertraagd gebracht. Bidon gevuld; broodjes, taartjes en vruchten in de achterzak; race schoentjes aan; routekaartje op een handige plaats. Binnen in het VIP-dorp was een vergadering aan de gang. Ploegleiders, onder aanvoering van Z's Roger Legeav. hadden belet gevraagd bij JM Leblanc. Zo kon het niet verder duren. hè! In de slagschaduw van het Palais des Sport gingen de fiet sen tegen de grond, de helmen af. en stond er om kwart voor elf een hoogwaardigheidsbekleder vergeefs, en. vergeefs, en ver geefs met eenLvlag te zwaaien De man streek..letterlijk het vaantje Drie kwartier dqittdc het dis puut. Een peloton, 4W)der pa- gez; menlijk streven naar reehtva digheid. En de verplichte hel men in deze hitte kon de Tour directie ook vergeten. 's Avonds krijgt Zimmermann officieel te horen dat hij de ko mende dagen ook welkom is in de l our. Hij komt er af met een symbolische boete van 100 francs, 34 gulden vijftig. Omdat hij het 'feuille de depart', het controleblad bij de start niet heeft getekend. Het slachtoffer heet nu: Jim Ochowicz, de Amerikaanse ploegleider van Motorola-equi- pe, die verantwoordelijk wordt gesteld voor Zimmi's reis, en de Tour verder vanuil de huiska mer moet volgen. DE TOUR IN CIJFERS >sten (VSt)zt., 6 C ain (Spa) 6 49. 8. Vichot (Fra) 6.55, 9 ipucci (Ita) z t10. Nevens (Bel) z t11 165. Wanders (Ned)31.49. 166 Sc) (Ned) z.t176. Harmeling (Ned) 37.01. Veenstra (Ned) 40.17. 179 Maassen (I z.t., 183 en laatste Carter (VSt) 52.21 0 geven. Skibby (Den), Lelli (Ita). (Fra). 15 Carder J 5.46. 8 2.41. 19 Camargo (Col). 20 l (Fra), 22 Ampler (Dui), S (Col). 18 Hampsten 6 09. 9 Bugno 6 26. 10. Delgado Ryali 16 Phihpot 1056. 66 Millar (GBr) z.t71 Van chot 13 03. 30 I 2 51.81 Abdoesjaparov (Sov) 26 20.66 De Vries 2 73. Rooks 30 19, 89 Nijdam 32 4 Orsouw 32.51. 111 s Nijdam 163 Siemor 159 Siemons 50 52. 166 irama 155.02 12. 2. Banesto i 11 21. 4 0NCE 16 02. 5 Z 21 59. 7 RM0 24 20. 8 a 35.12. 10 Car- 2 Leblanc 65. 3 ;rcq (Bel) 45. 5. Fon- 7 Nevens 34. 8 Cla- 1)25. 10 Hodge (Aus) i 36 18. 119 224. 3 I 37 30. 120 Stevenhaagen 37 34. 161. 5 I 1 00.39. 92. 9 S 1991 De Spanjaarden werden ver wacht. gisteren in 'hun' Jaca, het Spaanse tussenstation in de Tour de France. Ze waren er klaar voor, daar in het vakantie oord dat is gespecialiseerd in wintersport. Bovenop de Col de Somport, waar de Frans/Spaan se grens werd overschreden, lag een flinke poet peseta's klaar. Helaas, voor de autochtonen, de 'Spanjolen' hadden geen trek. Ze lieten de eer aan de bui tenlanders, van wie de Fransen Charly Mottet (opnieuw ritwin naar) en Luc Leblanc (gele trui) dankbaar profiteerden. leblanc, 24 jaar en tweede man achter Laurent Fignon in de Castorama-ploeg, was er even confuus van, toen hij in het maillot jaune was gehesen. „Ik kan het nauwelijks bevat ten", stamelde hij van geluk te gen om hem heen samenklon- tende verslaggevers. Leblanc behoorde tot een zesmans kopgroep die op de Col d'lchère zijn beslag had ge kregen. Aan zijn zijde trof hij Charly Mottet. die plotseling over wonderbenen schijnt te beschikken, de Belg Jan Nevens, Posts Italiaanse-discipel Mauri- zio Fondriest. de Amerikaan Atidy Hampsten, de Belg Jan Nevens en de 'zondaar' Pascal Richard. Deze Zwitser had zich de woede van de Tourdirectie op zijn hals gehaald door stie- kum de rustdag te gebruiken om een bezoek te brengen aan zijn lijfarts in Cannes. Die tijde lijke desertie uit de Tourkara vaan is hem op een stevige waarschuwing komen te staan. De groep met Leblanc reed een flink eind weg van de favo rieten. LeMond liet zich in zijn gele trui niet gek maken door deze ontsnapping. Zoals hij had aangekondigd, wenste hij niet op elke demarrage te reageren. Veel steun van zijn ploeg hoeft hij niet te verwachten de komende dagen. Bijna al zijn assistenten legden het loodje in de eerste bergetappe, die de Idassemenstrenncrs niet tot vuurwerk kon aanzetten. Dat wordt vandaag verwacht, aan gestoken door de ploeg van In- durain en Delgado. Dan mag Luc Leblanc, op wiens conduitestaat van dit sei zoen slechts enkele ereplaatsen staan (10de in de Tirreno-Adria- tico. 8ste in de Dauphiné en 4de in de Midi Libre) bewijzen of hij de rol van sub-topper is ont groeid en of hij een waardige opvolger zal zijn van Fignon. die eind dit seizoen bij Guimard opstapt. Urs Zimmermann in discussie met Ronde-directeur Jean Marie Leblanc bij de start van de twaalfde etappe. De rennersstaking hield de Zwitser in de race. foto anp

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 17