Leiden 'Gemeente als auto die niet is onderhouden' De vieze smaak van een golf-break LU Oi 0 0P Nekkramp in Alphen Leimuiden betaalt Bello zijn 1,2 miljoen Donderdag 11 juli 1991 Redactie: 071-161418 KAREI BERKHOUT JANET VAN DUK EMIEL FANCMANN ROY KLOPPER LOMAN LEEFMANS ERNA STRAATSMA GERT VISSER WIM WEGMAN Eindredactie: CONNY SMITS Vormgeving: RUTGER J HOOGERDUK 15 Als er iets is wat Bruce Jamieson de afgelopen maanden heeft gedaan, dan is het wel zich verbazen. De interim manager die éen jaar geleden werd aangetrokken om tij delijk leiding te geven aan de gemeentelijke directies fi nanciën en automatisering, neemt binnenkort afscheid van Leiden. Hij heeft het afgeloppn jaar geregeld raar op gekeken van de toestanden in Leiden. speelde vlak voordat hij kwam. DE GOUDEN HANDDRUK van 1.2 gulden kan Leimuiden maar beter meteen betalen aan de voormalige ge meentesecretaris Bello. vindt de provin- VROUW BRAK ARM door een tuinta fel die over de heg werd gegooid door een buurvrouw. Burenruzie in de Leemanstraat Bruce Jamieson: „Sommige ambtenaren kennen niet eens het college programma". FOTO ELLEN MARTENS LEIDEN JANET VAN PUK Toestanden, die hij zelf onver wacht en onbedoeld in gang heeft gezet. Want het was zijn rapport over de directie financi ën, dat uiteindelijk leidde tot het vertrek van wethouder Paul Bordewijk. De PvdA'er wachtte het oordeel van de hele raad over zijn functioneren niet af maar vertrok toen bleek dat de helft van zijn eigen fractie geen vertrouwen meer in hem had. Voor Jamieson staat vast dat Bordewijk niet had hoeven af treden. Hij vindt het niet terecht dat één wethouder moest bloeden voor het feit dat de hele gemeentelijke organisatie niet op rolletjes loopt. Want dat is iets wat hem meteen opviel, toen hij over de drempel van het Stadhuis was gestapt. De 49-jarige Jamieson geeft toe dat hij toen dacht: hier moet heel wat gebeuren. „Het was heel zichtbaar dat gemeentelijke afdelingen nau welijks samenwerkten. Boven dien werd er nauwelijks gecom municeerd. Medewerkers op het laagste niveau wisten niet eens wat de inhoud was van het collegeprogramma. Of ze wisten het wel, maar konden het niet interpreteren. Ze deden hun werk en gingen om vijf uur weer naar huis". „Een 'goed' voorbeeld van de sléchte communicatie van de gemeente is volgens Jamieson de schouwburgaffaire, die „Bij de schouwburg veranderd, mensen konden na melijk op een andere manier gaan betalen. Die verandering was niet bekend bij de externe accountant, die juist op de hoogte moet zijn van alles." Auto Jamieson, een Brit die 14 jaar geleden naar Nederland ver huisde, bedacht bij zichzelf dat de gemeente op dat moment het dieptepunt had bereikt, dat het slechter niet kon gaan. Tij drammers' in de ambtelijke top om het college van B en W er van te overtuigen dat er iets moest veranderen. Nu het reor ganisatieproces in volle gang is, heeft hij echter zijn bedenkin gen. De duur betaalde ambtenaar die binnenkort afscheid neemt van de gemeente Leiden vraagt zich af of de reorgani satie niet te veel wordt gezien als een machtig wondermiddel dat alle problemen oplost. Raadsleden zien dat zo, merkt hij, en ook van hoofden van di recties hoort hij nogal eens de opmerking dat in de toekomst alles wel goed zal gaan. Hij heeft het gevoel dat het beter Manager vindt organisatie uit de tijd dens de schouwburgaffaire werd geconcludeerd dat er iets moest veranderen binnen het stadhuis, dat er een einde moest komen aan de ondoor- zichtelijke administratieve orga nisatie. Jamieson denkt dat door deze affaire bepaalde pro cessen sneller zijn gaan verlo pen. „De Leidse organisatie is een beetje uit de tijd. Vergelijk het met een auto, die niet wordt onderhouden. Hij blijft wel rij den, maar als -ie ermee stopt, dan is een kostbare onder houdsbeurt nodig." Jamieson noemt zichzelf 'een van de ën. Raadsleden hadden kunnen weten dat er iets aan schortte, stelt Jamieson, want vorig jaar zomer liet hij hen al weten dat wegens personeelsgebrek twee projecten niet konden worden aangepakt. „Als raadsleden op dat mo ment hadden gezegd: hé zit hier meer achter, dan was er mis schien een dialoog op gang ge komen. Dat is niet gebeurd, en dat verbaasde me. Ik dacht: zijn ze zo passief?" Wakker geschud werden de raadsleden pas over het rapport van Jamieson zelf, waarin hij de gevolgen van het gebrek aan personeel en de slecht op elkaar aansluitende computersystemen op een rijtje zette. Ook schetste hij een beeld van de slechte communicatie en het gebrek aan leiding bij fi- zou zijn om eerst alle nicatieproblemen binnen de ge meente op te lossen, en dan te beginnen met een andere opzet van de organisatie. Steken Pakt het gemeentebestuur de onderhoudsbeurt van het amb telijk apparaat voortvarend aan, Jamieson vindt dat de gemeen teraad op een aantal punten steken heeft laten vallen. Zo vindt hij het raar dat niet veel eerder is gevraagd naar de pro blemen bij de directie financi- Er stonden misschien 50 of 60 punten in genoemd waaraan iets moest worden gedaan. Eerst was er een discussie nodig om te bepalen welke problemen het eerst moesten worden aan gepakt. Die discussie is nooit gevoerd, constateert Jamieson. Discussie ontbrak ook over het rapport van de commissie voor de rekeningen, dat volgens sommige politici tendentieus en ongenuanceerd was. "Sommige ze twee of drie zinnen hebben gelezen. En dat is gevaarlijk. Misschien is de kritiek op de commissie terecht geweest, maar toch zit er veel informatie in het rapport. En ik had meer discussie verwacht over de in houd." Lezers schrijven BOA Met opperste verbazing heb ik uw Steeds gelezen over de Boy cot Outspan Actie (BOA) van 4 juli. Uit uw artikel blijkt dat u alle instanties waarmee de BOA te maken heeft, heeft geïnfor meerd behalve de BOA zelf. Dit riekt naar lafheid. Verder geeft u blijk van onvoldoende informa tie omtrent de BOA. U spreekt in uw artikel over een subsidie bedrag dat de BOA heeft ont vangen, maar vertelt niet waar aan dit is besteed. Ik kan u ver tellen dat de BOA door heel het land stedenacties organiseert, en landelijk platforms tegen apartheid opricht, literatuur uit geeft voor onderwijs, lezingen houdt en wereldwijd contacten onderhoudt met andere anti- apartheidsorganisaties, en maandelijks een bijdrage levert aan het maandblad Amandla. Wat bedoelt u met Esau du Plessis en consorten? Als anti- apartheidsorganisatie in Neder land legt alleen de BOA de link tussen apartheid in Zuid-Afrika en het racisme in Nederland. Maar hier is de NCO niet ont vankelijk voor. Zij heeft alleen oog voor cosmetische verande ringen. De "NCO verstrekt enkel subsidie wanneer de aanvrager zich conformeert aan de criteria die ze stelt. Dit staat gelijk aan je ziel aan de duivel verkopen. Hier wenst de BOA zich van te distantiëren. De NCO wenst kwantiteit en sluit de ogen voor de kwaliteit. Hiermee bedoel ik dat de subsi- die-aanvragers een breed pu bliek dienen te interesseren, wat niet gepaard hoeft te gaan met diépgang. Tijdens de jaarlijkse fakkeltocht in Leiden blijkt in hoeverre de gemiddelde Leide- naar is geïnteresseerd in men selijk leed, in dit geval apart heid. Aangezien de Waag een laag drempelige functie vervult in het kunstbeleid en vrij toegan- A BROUWER DE KONING Wie net als ik benieuwd is naar de wandelroute van Noordwij- kerhoüt naar Noordwijk, doet er goed aan de rechte weg te be wandelen. Ik veroorloofde mij op een overigens rimpelloze derhouden tocht ter hoogte van de Noord- wijkse golfclub één uitstapje, dat het overige deel van de reis bijna uit mijn herinnering wiste. Het was, zomaar op een door deweekse middag, zo mooi be gonnen. Na het met prikkel draad afgezette Noraterrein rechts te hebben gelaten voor 'wat het was, waande ik mij in het Hollands Duin in het voor- of naseizoen, maar zeker niet in het hoogseizoen. Een verdwaal de fietser, moeder met kinder door naar de rechts gelegen werkplaats van Staatsbosbe heer, waar ik een kop thee kreeg aangeboden. Die gebruikte ik om de smaak weg te spoelen. De vier mannen die hun dikver diende lunch net hadden veror berd, bleken de kwekerij te on- Vroeger was de Kwekerij, vol gens boswachter Mart Gielen, een aardappelveld. Na een pe riode als camping ip zijn ge bruikt dient het tem in nu om planten te kweken. Dat gebeurt onder toezicht van Staatsbosbe heer. Gielen vult een deel van zijn tijd'met rondleidingen voor toeristen, die overigens vanaf november geld gaan kosten. „Jammer dat de rondleiding net voorbij is. Ik kan je hier de wagen en man plus hond zorg- mooiste plekjes laten zien. Vas den nog voor enig leven in de te routes heb ik niet. Van hieruit brouwerij. Vossen en reeën, die kan ik alle kanten op. Druk is in dit gebied schijnen rond te het nog niet; ik had net veertien dolen, waren nu onvindbaar. Ik klanten. Op jaarbasis zijn het er kelijk is voor iedereen, is het lo gisch dat de BOA De Waag ver kiest boven een alternatieve lo catie. Als onafhankelijk dagblad mag je van deze krant verwach ten dat ze ook objectieve nieuwsgaring weergeeft en zich niet bezig houdt met goedkope laster. Het getuigt van meer moed om voor een goede zaak te vechten en strijdend ten on der te gaan, dan vanaf de zijlijn toe te kijken hoe apartheid voortleeft in de blanke Zuid- Afrikaanse en Nederlandse geest. J. Dekker Suringastraat 48 Leiden trof na enig turen slechts niets zeggende paardebloemen en klaprozen aan, lege banken en onopvallende groene afvalbak ken. De verlaten bospaden van schelp en houtsnippers nood den zelfs tot een hogere snel heid dan het modale wandel tempo dat ik wilde aanhouden. Misschien kwam het door de ongekende stilte dat ik in een onbewaakt ogenblik luisterde naar mijn sporthart, waarvan het bloed soms kruipt waar het niet gaan kan. Ik was nog zo ge waarschuwd: afwijken van de route op eigen risico. Maar waarom niet even de Verlengde Kwekerij weg laten voor wat hij is om te kijken of de Noordwijk- se golfclub wèl bekijks trekt? Met de stoute schoenen aan betrad ik het voor onbevoegden verboden terrein. Ik strandde op de eerste en tevens laatste hole (18), waar vier slechts door de grijsgraad van hun haar uit elkaar te houden vrouwen mijn bedoeling wilden weten. Toen hun nieuwsgierigheid was be vredigd, gaven zij plotseling niet thuis meer onder het mom: „Wij zitten midden in een wed strijd, vervoeg je maar bij wed strijdleider Bert Jansen". Hoe wel het niveau waarop de vier zich bevonden nauwelijks hoger was dan de graspol waarop ik stond, klonk het vreselijk uit de hoogte. In plaats van eep nodeloos bezoek aan Bert Jansen, keerde ik voor het te laat was op mijn schreden terug. De Verlengde Kwekerijweg lag er zo mogelijk nog lieflijker bij dan vóór de golf-break. Als ik niet zo'n vieze smaak in mijn mond had ge had, zou ik de picknickplaats aan de linkerkant wellicht nog met een bezoek hebben ver eerd. In plaats daarvan liep ik ens 3500 geweest. Het nog stiller dan in mei en ji 8atsvtACh''(KIJ A Noordwijkerhou WqGSCWjk ree 7 De vrije loop, 42 redacteuren van deze krant maken gedurende zeven weken zeven rondwandelingen door de regio. Dagelijks leggen verslaggevers gedeeltes van de tocht af en schrijven over hun belevenissen. Zaterdag verschijnt in de krant een complete routebeschrijving, zodat ook lezers de tocht kunnen maken. De wandeling van deze week voert door het duingebied bij Noordwijkerhout. Vandaag de vierde aflevering van een serie waarin 42 redacteuren hun gedachten 'de vrije loop' laten. li. Dan vind ik het hier op zijn lega Caroline van Overbeeke. nooist. omdat je dan ook nog hoewel .zij een heel andere rou- :o veel vogels hoon." te loopt, er morgen wel in slaagt Het zal mij benieuwen of col- het rechte pad te houden. „De verlaten bospaden van schelp en houtsnippers noodden zelfs tot e wandeltempo, dat ik wilde aanhouden." noemcTbehandeïd' Deze vier kinderen zijn in middels genezen. Over de toe .stand van het Alphense meisje was vanmorgen nog niets be kend. Volgens de GGD is er geen enkele reden voor paniek of ongerustheid, omdat de kans dat kinderen elkaar besmetten gering is. Een driejarig meisje uit Alphen is deze week met nekkramp in het Academisch Ziekenhuis in Leiden opgenomen. Het is het derde geval van nekkramp dit jaar in Alphen. Ook werden de afgelopen maanden kinderen uit Nieuwkoop en Hazerswou- de-Dorp voor meningitis, zoals De voormalige gemeentesecre taris W. Bello van Leimuiden krijgt nog deze maand 1,2 mil joen gulden op zijn bankreke ning. De provincie voorspelt, dat een ICroonberoep van het Jacobswoudse raadslid H. van Woerden (WD) tegen die gou den handdruk geen schijn van kans maakt. De ambtenarenrechter heeft al bepaald, dat Jacobswoude zich moet houden aan de af spraak, die burgemeester en wethouders met Bello hebben gemankl De gemeenteraad van la- cobswoude is het nog altijd niet eens met de hoogte van de af koopsom voor de gemeentese- AGENDA DONDERDAG 11 JULI Leiden Rommelmarkt op het Vrouwenkerk plein tot 21.00 uur Kermis bij Molen de Valk tot 20.00 Straattheater op het Stadhuisplein van 20 00 uur tot 21.30 uur Optredens in tent bij Arsenaalplein vanaf 21 00 uur VRIJDAG 12 JULI Leiden Radio West Zomertoer. podiumwi op Stadhuisplein van 9 00 tot 12 Rembrandt Teken en Schikfc bij Ars Aemuia Naturae, Piete graent 9. van 9.30 tot 10.30 verbazing als ze wordt gecon fronteerd met de beschuldigin gen. "Jöh, er is hier helemaal niets aan de hand, die buur- vrpuw is gestoord." Ze heeft wel eens vaker gemerkt dat de fami lie Van der Heijden 'rare praat jes' rondstrooit over haar fami lie. „Maar er klopt niets van" Ze heeft er dan ook geen last van. „De mensen in de buurt weten wel dat er allemaal niets van klopt, dus wij worden er niet op Voor mevrouw Vermond is het nieuws dat de Van der Heijdens voornemens waren afgelopen zaterdag hun biezen te pakken. Dat is ook niet zo gek, de fami lies komen immers niet dage lijks bij elkaar over de vloer. Ze vermoedt dat de vuilspuiterij voortkomt uit teleurstelling over de mislukte woningruil. „En dan probeert ze via de krant haar gram te halen." Vermond geeft wel toe eens woorden te hebben gehad met mevrouw Van der Heijden. „Maar dat heeft iedereen toch wel eens met de buurvrouw?" Het voornaamste twistpunt is volgens haar het kroost van bei de families. "Een ruzietje om wat de ene kleine bij de andere heeft uitgehaald, meer is er niet gebeurd." Volgens mevrouw Vermond is het nu wel gedaan met de vre de. „Als zij van hiernaast nou naar de krant stappen, gaan ze echt te ver. Geloof me. ik heb er niets op tegen dat ze hier wo nen. Van mij mogen ze echt nog jaren blijven zitten, maar dit soort toestanden moeten ze wel effe uit hun hoofd laten". De enige die klaarheid lijkt te kunnen verschaffen is mijnheer Van Doom uit Gouda. Hij heeft immers praatjes gehoord in de buurt en moet weten wie er fout zit. Bij de Gouwenaar wordt al leen de telefoon niet opgeno men. Zeker op vakantie om van zijn rust te genieten. Zouden zijn buren de planten water ge ven? Beter een goede buur dan een verre vriend. Die zegswijze staat bij de familie Van der Heijden aan de Leemanstraat hoog in het vaandel. Want ze hebben namelijk geen goede buren, vinden ze. De gemoederen raken zo af en toe flink verhit aan de Leemanstraat nummers 9 en 11. De families Van der Heijden en Vermond zitten elkaar al jaren in de haren. Waar twee vechten, zijn twee schuldig, dus laten we beide families aan het woord. Allereerst het relaas van de familie Van der Heijden. Zo'n tien jaar woont het gezin aan de Leemanstraat. En vanaf het begin leden ze onder kleine pesterijen. „Dan kwam de buurman dronken thuis en vlogen er weer wat bierflesjes door het raam". De heer des huizes, M. van der Heijden, vindt de benaming burenruzie wat te zwaar. „Maar het is een opeenstapeling van ellende". De afgelopen maanden volgden de gebeurtenissen elkaar in ras tempo op. Allereerst kwam mevrouw A. van der Heijden in het ziekenhuis terecht. Aanleiding tot deze malheur was een haagje dat is opgetrokken tussen beide tuinen. De buurvrouw liet weten het groen meteen af te willen knippen als het te hoog wordt. Mevouw Van der Heijden diende haar van repliek, waarna volgens haar lezing een tuintafel over de heg vloog. Deze belandde op haar arm. Met klachten die op een tennisarm wijzen loopt ze al tijden bij een specialist. Goede buur (2) De maat was vol. De familie besloot te verhuizen. Niet van harte, overigens. „Het is toch ei genlijk te gek dat we worden weggepest uit een woning die ons uitstekend bevalt". Met de Goudse familie Van Doom werd een woningruil afgesproken. Het duurde echter opvallend lang voordat de gemeente Lei den een woonvergunning ver leende. De tussenliggende tijd gebruikte Van der Heijden om zijn verhui zing te regelen. De telefoon zeg-* de hij op, en de kinderen schreef hij in op andere scho len. De woningbouwvereniging voerde een eerste inspectie uit. De nieuwe bewoners tekenden een overeenkomst over de over name van spullen in de woning. Het verhuisfeest kon afgelopen zaterdag beginnen. Totdat er woensdag telefoon kwam uit Gouda. Mijnheer Van Doorn had wat mensen in zijn nieuwe buurt gesproken en hoorde daarbij van de ruzie. Hij zag er toch maar van af om naar Leiden te komen. „Want zulke buren hoef ik niet", liet hij we ten. Daar zat de familie Van der Heijden. Geen telefoon, de kin deren op scholen buiten de stad. De ellende duurt voort, en het ziet er niet naar uit dat het minder wordt. "We moeten hier echt weg, dat zegt de wijkagent ook. Maar ja, waar moeten we naartoe?", verzucht de geplaag de familie. Goede buur (3) Buurvrouw Vermond van num mer 11 rolt van haar stoel van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 15