'Ik ben geen heilige' Uitbundig feest op Soestdijk i ntroerd pakt prinses Juliana de pocket-camera uit haar handtasje. Haar man is omringd door tientallen profes sionele fotografen, maar daar heeft de prin ses lak aan. „Deze is veel beter", zegt Juli ana over haar eigen klik-klak-toestelletje. De prins lacht in de lens. De pet losjes scheef op het hoofd. Het is 24 april 1991. Prins Bemhard wordt op Soesterberg ge huldigd, omdat hij vijftig jaar vlieger is. Een historisch mo ment, want voor het eerst sinds vijftien jaar mag Bemhard weer een uniform dragen. En het eerste 'pakkie' dat hij aan trekt, is uitgerekend het uniform van de luchtmacht. Door zijn fel omstreden contacten met vlieg tuigfabrikant Lock heed werd hij in 1976 ontslagen uit allerlei officiële functies en mocht hij niet meer in uniform verschij- Het leek wel alsof de regering de prins een aardig verjaar dagscadeautje wilde geven, toen zij dit jaar besloot dat Bem hard zich weer in uniform mocht verto nen. Tegenover zijn vrienden doet de prins laconiek over dit besluit. „Ik ben te oud ge worden, een oude vent steek je toch niet meer in zo'n pak." Maar als hij die dag op Soesterberg in zijn uniform van de luchtmacht paradeert glimt hij van trots, met aan zijn zijde een verteder de Juliana. Het moet voor hem en zijn vrouw een ontroerende gebeurtenis zijn geweest. Op die dag wordt op symbolische wijze een dikke streep gezet onder de geruchtmakende Lockheed-affaire, die bijna een breuk in de monarchie veroorzaakte. eigen inkomen Prins Bemhard heeft echter een buitenge woon goede start gemaakt toen hij in 1936 naar Neder land kwam. Hij werd op handen gedragen door koningin Wil- helmina. Zij wist niet hoe snel ze het haar schoonzoon naar zijn zin moest maken. bare Wilhelmina had haar lesje wel geleerd. Ze had haar eigen man prins Hendrik zeer streng behandeld. Deze prins-gemaal kreeg geen eigen inko men, omdat „hij het geld toch maar ver braste" oordeelde zijn vrouw. Wilhel mina verbood hem onofficiële openin gen te verrichten en hij kreeg geen enke le interessante func tie. Uit balorigheid ging de prins jagen, puzzelen en achter mooie vrouwen aan. Bij Bemhard pak te koningin Wilhelmina het anders aan. Ze zag in dat het nutteloze privéleven van haar prins-gemaal hem een slechte reputatie had bezorgd. Zodra Bemhard Prins der Nederlan den werd, kreeg hij jaarlijks 200.000 gulden Geen onaantastbare sprookjesfiguur in een glazen kooi. foto dijkstra De tachtigste verjaardag van prins Bem hard zal niet ongemerkt voorbij gaan. Di verse stichtingen hebben festiviteiten voor de jarige prins georganiseerd. Een uitbun dig feest is ook zeer toepasselijk voor deze kleurrijke man. Prins Bemhard was het eerste lid van het Koninklijk Huis dat gro te feestpartijen organiseerde op het door gaans zo rustige Paleis Soestdijk. Vandaag hebben prins Bernhard en prinses Juliana in de tuin van Paleis Soest dijk een ontmoeting met oud-militairen, verzetsstrijders en Engeland-vaarders. In totaal worden er zo'n 2600 gasten ver wacht; de prins zal een défilé van alle ge nodigden afnemen. Dit feest is georganiseerd door de stich ting 'Eerbetoon Zijne Koninklijke Hoog heid Prins Bernhard'. De organisatie is in 1981 door voormalige verzetsstrijders op gericht De geruchtmakende Lockheed-af faire was net achter de mg en de prins verkeerde die tijd in een moelijke periode. Zijn oude vrienden uit het verzet von den dat er in Nederland te weinig positie ve aandacht was voor prins Bernhard. Dat was niet terecht, omdat de prins zich vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog enorm heeft ingezet voor ons land. Een dankbetuiging daarvoor is nog steeds op zijn plaats, menen de voormalige verzets strijders. Daarom organiseerden zij voor zijn zeventigste verjaardag een défilé waar alle militairen, die ooit met de prins heb ben samengewerkt, aan meededen. Sinds dien vindt het spektakel om de vijf jaar plaats. Op vrijdag 28 juni, de dag voor zijn ver jaardag, is er weer een andere organisatie actief voor de prins. De stichting Verjaar dag Prins Bernhard zal op Paleis Soestdijk een cheque aanbieden, de opbrengst van een inzamelingsactie. Het geld is bedoeld voor internationale natuurbescherming. „Normaal gesproken krijgt de prins een klein verjaardagscadeautje, bij voorbeeld een uit hout gesneden olifantje. Maar in kroonjaren, zoals dit keer nu hij 80 wordt, krijgt de prins een extra groot geschenk", vertelt een woordvoerder. Tot slot wordt er diezelfde dag in Amersfoort nog een beeld onthuld van de prins. Het mans-grote bronzen beeld, voorstellend de prins in het uniform van Ritmeester der Huzaren, wordt aangebo den door de Vereniging Officieren Cavale rie. De verjaardag zelf wordt volgende week zaterdag in besloten kring op Paleis Soest dijk gevierd. uit de rijkskas. De Grondwet moest zelfs wor den gewijzigd om de toekomstige prins-ge maal een eigen inkomen te geven. Dat Wilhelmina haar schoonzoon een zin vol leven wilde bieden bleek toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Direct benoemde ze prins Bemhard tot haar persoonlijke inspec teur-generaal bij de krijgsmacht. Hiermee passeerde A. Dijxhoorn, de toenmalige mi nister van oorlog. Toen de koningin naar Engeland uit week was het vanzelf sprekend dat Bem hard met haar mee ging. Ook al klaagde Wilhelmina wel eens over dit 'lichtzinnige en onverantwoorde lijke lid van de ko ninklijke familie', tij dens de oorlog had zij dringend behoefte aan zijn advies. Zij benoemde hem tot bevelhebber van de binnenlandse strijd krachten. Vanuit En geland onderhield de prins contact met de verzetsgroepen in Nederland. duitser Als geboren Duitser verdedigde hij Neder wordt de gebedsgenezeres het paleis v uitgezet. eigen gang In tegenstelling tot zijn opvolger prins Claus is Bemhard niet de man die zich als een volg zame prins-gemaal manifesteert. De prins wil zich zoveel mogelijk Als prins-gemaal ge droeg hij zich niet als volgzame echtgenoot van koningin Juliana. De avontuurlijke Bern hard probeerde zich te onttrekken aan het stij ve protocol en dat is hem aardig gelukt. Me de daardoor was en is hij geliefd bij het Ne derlandse volk. Zelfs de beruchte Lockheed-af- land met hart en ziel faire mOakte £J£<?A2 tinde goed dat hij tegen de Duitse vij- J u met koningin Julia- and. De Nederlandse verzetshelden had den daarom geen en kele moeite met hun uit Duitsland afkom stige bevelhebber. Bij de Duitsers zette het kwaad bloed dat Bemhard in Nederland militaire carrière maakte. aan zijn populariteit. Volgende week zater dag wordt hij 80 jaar. Voormalig verzetsman Pim Boellaard, goed eenmaal.' bevriend met de prins: „Toen ik werd opge pakt, werd ik verhoord door Himmler. Hij noemde der Biesterveld 'ein Schwein'. 'Hij verraadde eerst zijn Duitse vaderland. Nu zit hij veilig in Engeland en is hij ontrouw aan de Nederlanders', zo sprak Himmler. Ik werd lijkwit. Ik heb hem bezworen dat het Neder landse volk prins Bernhard dankbaar was dat hij als vertrouweling van de koningin de strijd overzee voortzette." Boellaard vervolgt: „Bovendien heb ik hem onder de neus gewreven dat Bernhard geen Duitser meer was. Al voor de oorlog was hij door Hitier persoonlijk van zijn Duitse natio naliteit ontheven. Himmler vroeg verbaasd hoe ik dat wist. 'Van de prins zelf antwoordde ik. En pas toen hield die schreeuwer zijn mond." Pas na de oorlog za gen 'Pim en Bemhard' elkaar weer terug. Boel laard had gevangen ge zeten in het kamp Da chau en de prins had niet verwacht dat zijn vriend die martelgang had overleefd. Na zijn terugkomst werd Boel laard benoemd tot majoor bij de staf van de prins. „Tijdens de oorlog heb ik verschikkelij- ke dingen meegemaakt, maar nooit één traan gelaten. Toen ik bij de prins moest komen, kreeg ik een brok in mijn keel. Nauwelijks kon ik mijn tranen bedwingen." ambassadeur Na de oorlog is Bemhard in Nederland de ge vierde man. Zodra Juliana haar moeder heeft opgevolgd als Koningin der Nederlanden, gaat zij met premier Drees praten over de taak van haar prins gemaal. Ze wil per se voorkomen dat haar man thuis moet zitten. Ze weet nog heel goed hoe ongelukkig haar vader hierdoor is geworden. Premier Drees en koningin Juliana komen tot een geniale oplossing: Bernhard gaat bui tenlandse reizen maken om handelscontac ten te leggen. Nederland is nog niet hersteld van de oorlog en kan best wat goede handel- partners gebruiken. De goed ogende en vlot- pratende prins is de aangewezen persoon om in het buitenland belangstelling te wekken voor handel met Nederland. Door deze enorme vrijheid profileert de prins zich steeds meer als de reizende am bassadeur van Nederland. Hij geniet van het vrije leven en zijn verhouding met Juliana wordt wat losser. De prins is veel op pad en is niet exact op de hoogte waar zijn vrouw zich mee bezighoudt. Zo heeft de prins niet in de gaten dat zijn vrouw wordt beïnvloed door de pacifistische ideeën van de mystieke gebedsgenezeres Greet Hofmans. Hij heeft haar in 1948 zelf naar paleis Soestdijk gehaald om het ge zichtsvermogen van prinses Marijke te verbe teren. Pas in 1952, als Bemhard en Juliana een rondreis maken door de Verenigde Staten, blijkt uit een toespraak van de koningin dat ze zich zeer anti-militair opstelt. Haar woor den druisen in tegen het angstige koude oor logsklimaat van die tijd. Op verzoek van Bemhard - die juist zeer militair gezind is - Bijna tachtigjarige probeert op een handige manier zo min mogelijk prins-gemaal te zijn onttrekken a verplichtingen. Je zou kunnen zeggen dat hij op een han dige manier zo min mogelijk prins-ge maal probeert te zijn. Als hij zijn vrouw begeleidt op officiële bezoeken, ziet Bernhard er niet uit als een man, die altijd op de tweede plaats staat. Claus wel. Bemhard maakt een show van zijn functie als prins-gemaal, die inhoudelijk eigenlijk niets voorstelt. Hij probeert het strakke protocol - waar hij zo'n hekel aan heeft - in de war te schop pen. Zijn vriend Bob Scheepstra hierover Ik herinner me nog na een werkbezoek bracht aan Schier monnikoog. Hij staat midden in het hoge gezelschap en ziet dat ik ergens achter in de menigte sta. „Bob, ik kom er zo aan hoor", schreeuwde hij boven alles uit. Zoiets is natuurlijk idioot, maar zo is hij nu Om zo weinig mogelijk prins-gemaal te zijn, creëert Bemhard een zeer interessant ei gen leven. Door zijn enorme prestatie tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft hij bijna over de hele wereld krediet opgebouwd. Alle deu ren gaan open voor de charmante prins. Zo richt hij in 1961 het Internationale We- reldnatuurfonds (WNF) op. Ingegeven door zijn avontuurlijke bloed en zijn liefde voor de natuur maakt de prins verre reizen naar bijna onbegaanbare oorden waar flora en fauna worden bedreigd. Niels Halbertsma, voormalig directeur van het WNF: „Zeker in die tijd was het zeer bij zonder dat notabene een prins-gemaal zich bekommerde om de natuur. Niemand hield zich nog bezig met het milieu. En niemand ge loofde erin dat de prins wereldwijd de natuur zou kunnen bescher men. Veel mensen dachten: Die man is gek." Halbertsma vervolgt: „Maar Bernhard is doortastend. In het begin keken sommigen wat vreemd op als het journaal televisiebeel den toonde waarin Bemhard in een kano zat om bedreigde natuurgebieden te bekijken. Eigenlijk paste zoiets toen nog niet voor een lid van het Koninklijk Huis. Maar Bernhard had daar lak aan. Dat typeert hem." De goede contacten van Bernhard met de zakenwereld komen ook van pas voor het WNF. Hij roept voor het natuurfonds de 1001 club in het leven, een zeer exclusief gezel schap van steenrijke zakenlieden die voor tienduizend dollar lid werden van het WNF. Hierin vertoeven nogal wat lieden met op z'n minst een dubieuze reputatie, zoals de Ame rikaanse bankier Robert L Vesco. Niet iedereen is zo gelukkig met dit soort mensen in de buurt van de prins. Bernhard is zeer communicatief, maar heeft geen nuch* ter onderscheidingsvermogen. Hij heeft er moeite mee zakelijke relaties te onderschei den van vrienden. Zijn vriend Scheepstra: „Hij noemt sommige mensen vrienden, wat volgens mij geen echte vrienden zijn. Ik pro beer hem vaak tegen zichzelf in bescherming te nemen. Omzichtig tracht ik hem te waar schuwen wat wel en geen vrienden zijn. Maar ik mag en wil hier niet te ver in gaan. Ik wil de prins niet kwetsen." lockheed Dat de prins te goed van vertrouwen is. blijkt als in 1976 het Lockheed-schandaal aan het licht komt. De prins zou steekpenningen hebben aangenomen om de verkoop van Lockheed-vliegtuigen in Nederland te stimO Ieren. Er volgt een drama in de Nederlandse mo narchie. Koningin Juliana zou met aftreden hebben gedreigd als haar man gerechtelijk zou worden vervolgd. De regering stelt de on derzoekscommissie-Donner in die uit moet zoeken wat prins Bemhard precies heeft mis daan. De commissie oordeelt dat de prins „zich te lichtvaardig heeft begeven in transacties, waarmee hij de indruk wekte dat hij gevoelig was voor gunsten. Hij heeft zich toegangelijk getoond voor financiële aanbiedingen. Dat is onaanvaardbaar." Prins Bemhard trekt het boetekleed aan. In een emotionele toespraak voor de televisie bekent hij dat hij fout is geweest: „Mijn vriendschappelijke relatie met enkele hoog- geplaatse functionarissen van Lockheed, hebben zich verkeerd ontwikkeld. Ik ben on zorgvuldig omgegaan met mijn kwetsbare positie als echtgenoot van de koningin en als prins der Nederlanden. Ik erken dit en en te- tuig hierover mijn oprechte spijt" De beruchte Lockheed-affaire, maar ook de openbaring dat de prins-gemaal een bui tenechtelijk kind zou hebben verwekt bij e$n Franse freule, hebben geen einde gemaakt aan zijn populariteit. Het zijn juist deze bui tensporige uitstapjes die hem zo populair maken, meent een ingewijde. „Het grote pé- bliek houdt van dit soort schelmen. Ook preutse dames gniffelen als ze horen dat dq prins vreemd is gegaan. In negatieve zin js Bernhard een losbol, maar je kunt hem obk een zwierige, galante man noemen. Het Volk houdt nu eenmaal van een man in een stiel pak die op z'n tachtigste nog steeds te hard op het gaspedaal trapt." Door zijn kleurrijke en eerlijke karakter is Bemhard de eerste prins-gemaal in Neder land geweest die het volk duidelijk maakte dat ook de man van de koningin maar een gewoon mens is. Hij wilde geen onaantastba re sprookjesfiguur in een glazen kooi zijn. Prins Bernhard: „Ik ben geen heilige." Bemhard in vol ornaat met militairen, die op het punt staan Prins Bernhard soms een losbol, maar ook een zwierige, galante man

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 37