Toerisme
Bestolen, bedot en beroofd
Verder in dit nummer
Vrijdag 14 juni 1991
ZEG ME waar je met vakantie
gaat ik zal zeggen wie je
vrouw is.
JAN LAMBIN
ZOU ER wei iets droefgeesti-
gers bestaan, dan de laatste
ochtend van een fi|ne vakan
tie?
SIMON CARMIGGELT
VAKANTIE: korte penode tussen
plannen en herinneringen
LEA COUSIN
In katzwijm
Unit*)PhotofDt Bon*oe Dc van daaruit uitgezonden kracht had het
Geld In de achterzak van je spijkerbroek: vragen om moeilijkheden.
Vlugge vingers, snelle smoezen, doortrapte trucs. Hoeveel Nederlandse va
kantiegangers zullen er deze zomer weer het slachtoffer van worden? Een
bloemlezing vol boevenstreken, flessetrekkerij en bedrog. Tot lering ende
vermaak. W ant of je wil of niet: achteraf moet je er wel eens om lachen na
tuurlijk. Totdat ze je bewusteloos slaan en een nier van je stelen-
Hij was wel vaker op reis geweest, Henk.
Dus hield hij zich keurig aan de voorschrif
ten. De ramen van zijn Panamese hotelka-
r zaten potdicht en de deur kon niet ver
der open dan de lengte van het solide vei
ligheidskettinkje toeüet. Maar kom, je bent
op vakantie en dan is het niet de bedoeling
de hele tijd op je hotelkamer te bliiven zit
ten... Henk ging een stukje wandelen. „Ik
had nog geen tweehonderd meter gelopen
of ik voelde een vreemd gevoel op mijn
kont, ratsss... Hadden ze m'n heieachterzak
weggesneden. Nou zat daar gelukkig niks
maar mooi dat ik wel meteen m'n broek
kon weggooien."
Geen nood, Henk had als rechtgeaarde jon
gen van )an de Witt, nög een broek. Die hij
aantrok toen hij de volgende dag nog maar
eens een blokje om liep. Helaas, het begon
te regen en wel zo hard dat Henk besloot
onder een afdakje te gaan schuilen. Daar
kwamen twee joggers aangedribbeld. Die
e, die met dat paarse trainingspak ging
links van hem staan en die ander, die met
die hemelsblauwe outfit, rechts. „Ik pro
beerde net een praatje met ze aan te kno
pen toen opeens, ratsss... Allebij mijn
broekzakken uitgescheurd. Nou zat het geld
weliswaar in mijn schoenen, maar die
broek was naar de ratsmodee natuurlijk."
Gelukkig had Henk - Nederlanders op va
kantie staan voor niks - nog een derde
broek in zijn koffer gestopt, maar je moet
het noodlot niet tarten, vond hij. Onze glo
betrotter vertrok naar Colon. „Maar ik kom
daar aan, ik zie al die halfslaperige typen
die meteen klaar wakker waren toen ze mij
uit die bus zagen stappen en ik dacht: Doe-
oeoei, weg wezen. Dan toch nog liever Pa
nama-Stad. Ik keer terug, ik loop op klaar
lichte dag over het busstation daar, worden
er van achteren opeens twee armen om me
heen geslagen..."
Polstasje
Het viel geweldig mee deze keer. Weliswaar
haalde een reusachtige kerel op z'n gemak
Henks zakken leeg („Ik heb echt wel om
hulp geroepen - niemand reageerde"),
maar ten eerste zat daar niet veel in en ten
tweede - de hemel zij dank - bleef deze
keer z'n broek intact. Het slachtoffer „Dat
was heel fijn. Alleen heb ik wel meteen m'n
koffers gepakt. Wat een land zeg. Kun je
nog veiliger met een polstasje door Napels
lopen."
Dat valt trouwens nog te bezien. De eerste
twee dagen hadden ze nergens last van ge
had, Agnes en Pauline. Natuurlijk, er werd
soms wat gesjanst door hanige Italiaantjes
en op de eerste avond van hun verblijf in
Napels had een slijmerig type met espres-
sobruine ogen beweerd dat hij filmregisseur
was en dat Agnes en Pauline nou net de
meisjes waren die hij zocht voor zijn toeval
lig net op stapel staande rolprent. Agnes:
„Maar dat verhaal kende ik al toen ik twaalf
was. Het was zo doorzichtig.''
Veel doorzichtiger in elk geval dan de wijze
waarop ze twee dagen later op geraffineer
de wijze in het pak werden gestoken. Een
alledaags en dus volslagen onschuldig tafe
reeltje. Pauline die op een terrasje bij het
Piazza del Popoio een foto wil maken van
de trots achter een vino bianco zittende Ag
nes en een galante, toevallig langs kuieren
de Italiaan, die op charmante wijze in ge
brekkig Engels duidelijk maakt dat hij wel
even op het knopje wil drukken, 'zodat jul
lie er beiden op kunnen.' Pauline: „Leux
toch? Ook eens een foto van ons tweetjes.
Dus ik geef 'm mijn toestel. Hij vraagt nota
bene nog waar de sluiter zit. die hufter, en
opeens - ik stond er met m'n rug naar toe,
maar Agnes zag het voor haar ogen gebeu
ren - stapt hij verdomme razendsnel ach
terop een wegscheurende scooter. Dag dure
Nikon. Toch twaalfhonderd gulden."
Orgie
Ze moet er nu wel een beetje om lachen.
Pauline. Enige spitsvondigheid kan het ra-
palje tenslotte niet worden ontzegd. Boven
dien dekte de verzekering de schade, ook al
omdat de politie het proces verbaal in no ti
me had uitgeschreven. Dan waren die
agenten in het Braziliaanse Manaus toch
aanmerkelijk achterdochtiger. Wat was er
gebeurd? Twee met pistolen gewapende
mannen hadden een chauffeur gedwongen
zijn lijnbus, waarin enige toeristen zaten,
naar een afgelegen plek te rijden. Daar
moesten alle passagiers zich ontkleden en
uitstappen. D»e rovers gingen er vervolgens
met de bus van door om op hun akkertje
naar waardevolle spullen te kunnen zoeken;
het naakte gezelschap stuitte per ongeluk
op de politie en had vervolgens de grootste
moeite deze ervan te overtuigen dat er in
dff speciale geval nou eens niet sprake was
van een orgie.
Maar zijn het dan altijd full time boeven die
de onschuldige toerist een kool stoven? Laat
ons een brief lezen, geselecteerd uit een van
de meest hilarische rubrieken die de Neder
landse media kent: Beste Mensen in De
Kampioen. „In Salzburg maakte ik mij
schuldig aan fout parkeren", schrijft een
woedende P. 1. Schapendonk uit Amster
dam op de Ingezonden Brievenpagina van
het mei-nummer, „en hiervoor kreeg ik een
bekeuring van 75 gulden." So far, so good.
Maar dan gebeurt het. De hevig ontstemde
Schapendonk meldt in zijn missive dat de
auto ook nog eens was weggesleept voor de
somma van 90 gulden, dat over dat bedrag
- wel hier en gunder, hoe halen ze het in
derlui kop - Mehrwertsteuer moest worden
gedokt en dat hij tenslotte nog een soort
bewaarloon diende te betalen ook. „Dat
was bij elkaar zo n 240 gulden", sakkert de
Amsterdammer.
En nog kon hij zijn portemonnee niet in de
binnenzak steken. Want toen hij weg wilde
rijden, weigerde de auto -„Waar ik voor
dien nooit problemen mee had gehad"- te
starten. „De wegenwacht schreeuwde de
steeds bozer wordende Schapendonk tot de
parkwachter. „Onmogelijk", zei deze en
belde (uit zijn hoofd, de cijfercombinatie
zat er verdacht goed in) een Opelgarage.
Maar daar trapte de in een Golf rijdende
Nederlander niet in. Hij eiste een monteur
van een Volkswagen-dealer. Helaas, daar
wist de parkwachter geen nummer van.
Waarna Schapendonk ten einde raad op
hoge poten naar een naburige brandweer
kazerne stapte om daar een VW-garage te
bellen.
Telefoonnummers
ANWB-steunpunten
De telefoonnummers van de ANWB-steun
punten en de ANWB-Alarmcentrale zijn:
ANWB-Alarmcentale voor hulpaanvragen
uit buitenland 0 70 - 3 14 14 14
ov erige gesprekken
radio-oproepen
onderdelen toezenden
rechtshulp
Steunpunt Lyon (Fr): 78 47 41 41
(vanuit Parijs en omgeving eerst nog het
toegangsnummer 16 kiezen.
Steunpunt Barcelona (Sp): 93 - 3 30 75 51
Steunpunt Benidorm: 96 - 5 85 89 26
Steunpunt Torremolinos: 9 52 - 38 04 22
Steunpunt Mendriso (Zw): 0 91 - 46 53 31
(vanuit Italië): 00 - 41 91 46 52 31.
Steunpunt Athene (Gr): 01 - 9 52 27 00.
Vakantiegangers makkelijke prooi voor inventief rapalje
Autohuren in de USA
Met een huurauto op vakantie in
Amerika, het lijkt zo aanlokkelijk.
Maar er huizen nogal wat addertjes
in het gras langs de highways. Want
wat is precies een CDW? En wat is
een drop-off? En zijn alle Amerikaan
se auto's wel zo groot als ze er op de
film uitzien? Een wagen huren in de
USA: het lijkt simpel, maar is het
niet.
Fietsen in Limburg
Limburg: een populairdere provincie bestaat er voor fietsende trimmers
niet. Want hier liggen de Cauberg. de Koning van Spanje en de Keute-
berg. Stinkend steile hellingen waarop imitaties ten béste kunnen worden
gegeven van bij voorbeeld Erik Breukink. Maar is Limburg er dan alleen
maar voor aërodynamische racekuiten? Nee dus.
Ruzie op vakantie
Het klinkt onheilspellend, maar het is
niet anders: vakantie blijkt soms een
gevaar voor het huwelijk. Te veel
nieuwe indrukken, de dief die er met
de niet goed verstopte cheques van
door was gegaan, dat mens in
Bremen dat zo flirterig deed tegen
Piet... De ANWB-alaimcentrale heeft
zelfs twee psychiaters in dienst om
hulp te bieden.
Autovakantie
Voor het eerst in de historie
zijn er dit jaar meer autova
kanties verkocht dan vlieg
vakanties. Met andere woor
den: de Europese snelwegen
/uilen dit jaar nog voller ra
ken dan voorheen Ontsnap
pen aan de files lijkt onmo
gelijk. ook al zijn er hier en
daar nieuwe autoroutes ge
opend. Alleen bij Parijs
kwam wat 'lucht'. Hoewel
euvel rap gevonden: er was - ja hoe het mo
gelijk was. dat moest je hem niet vragen -
een slangklemmetje verdwenen. „We zullen
uw auto even naar de werkplaats slepen,
want hier kan ik het niet veihelpen". sprak
de gedienstige. Een murw gebeukte Scha
pendonk tot de lezers van het ANWB-club-
blad: .Advies: let op de parkeerverboden in
Salzburg. Ik deed het even niet en was
meteen vierhonderd gulden achteruit."
Een flink bedrag. Maar het kan nog veel er
ger. Zoals Hans ontdekte in de sjiekc Bav
Side Mall in Miami. Florida. Zoals zoveel
naar huis terugkerende Nederlandse toeris
ten, dronken Hans, zijn vrouw en een be
vriend echtpaar nog even een kopje koffie
in dit in alle folders aangeprezen winkel
centrum alvorens naar het vliegveld te rij
den. Mooi weer. mooie winkels, mooie va
kantie gehad... Hans: „Opeens viel er vlak
naast ons een man in katzwijm. Met een
hand aan z'n borst. Ik dacht meteen aan
een hartaanval en mijn vrouw ook. Die zit
toevallig in de verpleging. We liepen er
heen, we buigen ons over die man en op
eens... Het ging zo razendsnel. Plotseling
stonden cr een heleboel knullen om onze
tafels en binnen tien seconden was alles
verdwenen: de tassen van onze vrouwen,
mi in tasje met creditcards, geld, vliegtuig
tickets. paspoorten en autosleutels en die
vent die flauw was gevallen."
Hij kende de truc al lang Hans. maar was er
toch ingetuind. Edoch, wat doe je als je op
de Ramblas in Barcelona ziet hoe een man
door onverlaten over een bloembak wordt
gemept? Theo en zijn vrouw stonden in elk
geval als aan de grond genageld. Totdat
nun portemonnee uit hun tas bleek te zijn
verdwenen en ze begrepen dat het een to
neelstukje was geweest „Ibe vechtpartij
moest onze aandacht afleiden zodat een
zakkenroller betrekkelijk rustig z'n gang kon
gaan." Nou ging het deze gevallen nog alle
maal om malende schade Veel ernstiger
wordt het natuurlijk als er fysiek geweld
wordt gebruikt. Rampzalig liep het af met
de Nederlandse arts die zich vorig jaar in
Rio de Janeiro wilde verzeiten legrn MD
straatrover. Hij werd doodgrstoken. En in
dc Duitse pers circuleerde onlangs het gru
wdijke verhaal van een Duitse arts die twee
jaar geleden - ook al in Rk> - was overvallen
rn bedwelmd. Toen hij een paar dagrn later
wakker werd op een bankje in een park had
hij ern wond in zijn buik. Nader onderzoek
wees uit dat hij van een nier was ontdaan.
De arts: „Waarschijnlijk voor vrd geld \tt
kocht aan een transplantatirbank
Nooit meer verder gaan dan België daarom?
Luister tot slot naar het verbaal van Bart die
op een camping in de Ardennen in contact
kwam met een zielige Belg die hem vertelde
dat zojuist al zijn geld en papieren waren
gestolen. Bart „Miin vrouw en ik vonden
hem wel geschikt, kregen medelijden en
boden hem wat geld tc leen aan Maar dat
wilde hij eerst niet. Die kerel verstond zf|n
vak. dat moet ik zeggen Pas na heel lang
aandringen, wilde hij honderd gulden aan
nemen. Maar dan uitdnikkelijk als lening
Daarom zei hij gaf hij ons ook njn \i
sitekaartje. Als ern soon garantie. Hij
woonde in Antwerpen, lazen we."
Een paar dagen later ontmoetten Bart en
zijn vrouw op een andere camping een Ant
wrrps stel. Biertje, borreltje, grrellige kout.
„/eg. kennen jullie deze meneer per ongr
luk? vroeg Ban het visitekaartje te voor
schijn halend. Nee. die kenden ze per onge
luk niet. Net zo min als de straat trouwrns
En dat vond die Antwerpse man toch
wrl vreemd, „wrant ik dacht dat ik
mijn stad hed goed kende Die ken
de hij ook. bier* na raadpleging van
een plattegrond De opgrgrvrn
straat bestond niet.
Met dank aan Rrlnler Hopmans
