Regio Chemokar is soms een rijdende bom Weieens in geslaagd om 's avonds 'n reis verzekering af te sluiten? Nog geen medicijn ontdekt tegen 'rusteloze benen' Fasson ontslaat personeel en krijgt onderscheiding Monumentenwacht heeft extra mensen nodig Vrijdag 31 mei 1991 MM 01720-93961 MARTIN HOtKSTM HANS KOSNEKOOP» KEES VAN KUILÉNBUSG HENKV»N DEB POST GERBYREDEl MD RIETVELD» EETTVSTRM Eindrrf*», H.NSSONDERS Vom^ng SIMON Df GRAAF Omdat u overdag niet overal aan toekomt, is GWK ook 's avonds open. Voor uw reisverzekering, Reis- en Kredietbrief, Italiaanse benzinebonnen, Autobahnvignet en andere reispapieren. Vragen? Bel gratis 06-0566. BIJ GWK HAAL JE 'T ALTIJD GWK-LEIDEN (OP HET NS-STATION) LEIDEN MONICA WESSEUNC Het zal je maar gebeuren. Maanden achtereen slik je een middel tegen rusteloze benen en dan opeens blijkt dat het middel helemaal niet werkt. Dat is het geval met het medicijn hydrokinine. Het middel wordt, omdat artsen en patiënten er van overtuigd zijn dat het werkt, in Nederland op vrij grote schaal voorgeschreven aan mensen die lijden aan het zoge heten restless-legs-syndrom. Het medicijn is relatief onschul dig, dus zo erg is het niet dat het voor niks wordt geslikt. Maar goed is anders. De afgelopen tijd is in het Academisch Zie kenhuis in Leiden het effect van het gebruik van hydrokinine onderzocht. In ons land lijden naar schat ting tienduizenden mensen aan rusteloze benen: het verschijn sel dat 's avonds en eenmaal in bed de patiënt zijn benen niet kan stilhouden. Het is niet dui delijk wat rusteloze benen pre cies zijn en hoe ze worden ver oorzaakt. Het verschijnsel kan het best worden omgeschreven als het gevoel dat er mieren in je benen lopen zodat je je benen wel moet bewegen. De kwaal is ongevaarlijk, maar zeker in ern stige vorm erg lastig. Het houdt zowel de persoon met rusteloze benen als zijn of haar partner uit de slaap. Sommige mensen hebben het hun leven lang elke nacht, anderen heel af en toe en pas op latere leeftijd. Huismiddelen tegen de kwaal zijn er genoeg, zet neuroloog J.G. van Dijk die het onderzoek bij het AZL leidde, uiteen. "Dat varieert van bananen eten tot magneten onder je bed leggen. Het is nog maar de vraag of dit soort memoden werkt Dat wis ten we echter evenmin zeker van het middel hydrokinine dat in ons land al jaren tegen de kwaal wordt voorgeschreven. In het buitenland kennen ze deze toepassing van hydrokinine niet en dat op zichzelf zet je wel aan het denken". Werkt niet Via deze krant werden mensen met rusteloze benen opgeroe pen om mee te doen aan het onderzoek. Enkele weken ach tereen hebben zij hydrokinine danwel een placebo (een nep middel) gekregen. Niet alleen de patiënt wist niet of hij (zij) een placebo of echt medicijn kreeg, ook de arts was daarvan onkundig. Van Dijk: "Dat moet wel. Als arts verraadt je onge wild of je het echte middel geeft of het placebo. Al zeg je nog zo overtuigend dat bij dit middel succes verzekerd is. je lichaam staal verraadt anders". Bij iedereen verminderden de klachten gedurende het onder zoek ietsjes. Dat is echter een het normale effect van aandacht krijgen voor een kwaal of aan doening. De afname van diege nen die een echt medicijn kre gen en de placebo-slikkers was echter precies gelijk. Het middel hydrokinine werkt dus niet. Volgens Van Dijk blijven er drie soorten middelen over. Slaapmiddelen in een hele lich te dosering brengt rust in de be nen, maar hebben het nadeel van mogelijke verslaving. Ook opiaten (verdovende middelen) hebben dat gevaar. Het derde middel, een medicijn dat ook wordt gebruikt ter bestrijding van de symptomen van de ziek- te van Parkinson, werkt in lage dosering ook goed tegen ruste loze benen en bijwerkingen zijn I niet bekend. "We zouden graag onderzoek doen naar de wer king van de drie soorten midde- I len. maar dat kan nog wel enke- I Ie jaren duren. Een neuroloog heeft met meer kwalen te ma ken dan alleen rusteloze be- "DOOR HET WERK van de Monu mentenwacht kan een grote restauratie, waarmee al gauw miljoenen guldens gemoeid is, soms tientallen jaren wor den uitgesteld NIEUWSLIJN Met bus naar Space Expo De NZH-lijndienst 32 die van Ix-iden naar Katwijk rijdt, doet vanaf 2 juni ook op zondag het Noordwijk Space Expo aan. De reden voor de uitbreiding van de dienstregeling is volgens NSE de groeiende stroom bezoekers en het invoeren van NS-dag- tocnt 25 naar de ruimtevaarttentoonstelling. De busreis van Leiden naar de expo is een half uur. Op zondagen vertrekt de bus (lijn 32) van 11.10 tot 16.10 uur elk uur en is de laatste dienst om 16.40. Schotwond voorspellen Welke conclusies kunnen worden getrokken uit vorm en aard van een schotwond en uit de aanwezigheid van grotere of klei ne fragmenten van kogels? Welke verwondingen worden met een bepaald wapen toegebracht en wat is de invloed van de af stand, stand en dergelijke. Voor de beantwoording van dit soort vragen is sinds kort een computermodel beschikbaar. Het model is gebaseerd op de wiskundige beschrijving van de baan van de kogel. Die beschrijving is uitgedokterd door I.W.Ö. Crucq. Hij hoopt hierop volgende week aan het AZL te pro- Het kunnen voorspellen van het gedrag van kogels is van be lang voor zowel gerechtelijke laboratoria als ook voor artsen in opleiding in verband met de behandeling van schotwonden. Botsing kan fatale gevolgen hebben Fasson, het bedrijf dat deze week aankondigde dat er 80 ba nen moeten verdwijnen, heeft deze week een prijs ontvangen voor 'kwaliteitsbeleid'. Het be drijf in zelfklevende materialen, met vestigingen in Leiden, Ha- zerswoude en Alphen aan den Rijn, meldt vol trots dat het een speciale onderscheiding heeft ontvangen: de 'Beacon of Quali- ty' Fasson kreeg de onderschei ding omdat het bedrijf sinds 1984 actief sleutelt aan het Een chemocar is niet zelden een rijdende bom. Er wor den stoffen op vervoerd die eigenlijk absoluut niet in el- kaars nabijheid mogen komen. Een botsing kan catastro fale gevolgen hebben. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek van het Korps Controleurs Gevaarlijke Stoffen (KCGS). Sinds twee jaar geleden de chemocar voor het eerst on der de loep werd genomen, blijkt de situatie alleen maar verslechterd. 'kwaliteitsbesef van zijn 700 personeelsleden. Niet alle werk nemers van Fasson zullen even blij zijn met de onderscheiding. Het is de tweede keer in korte tijd dat Fasson een groot aantal banen schrapt. Fassons vice-directeur G.J. van den Akker toonde zich ech ter bijzonder ingenomen met de onderscheiding. „Flet Bea con of Quality is voor Fasson een nieuwe mijlpaal", aldus Van den Akker. „Maar we besef fen uiteraard dat we er nog lang niet zijn." DEN HAAG MONICA WESSEUNC Niet alleen het vervoeren van de chemische troep, ook het inza melen ervan blijkt, om het maar heel zacht uit te drukken, niet van gevaren gespeend. De mannen op de kar weten soms absoluut niet hoe ze met chemisch afval moeten om gaan, er kleven resten aan de buitenkant van verpakkingen, de chemoboxen zijn niet vloei stofdicht of er wordt brandge vaarlijk afval aangeboden terwijl iemand in de nabijheid staat te roken. Er gaat al met al nogal wat mis met het inzamelen en vervoeren van chemisch afval. Er zijn in totaal 40 chemokar ren, verspreid over heel Neder land, aan een nauwlettend on derzoek onderworpen. In deze regio zijn onder meer de karren in Katwijk, Wassenaar en de Haarlemmermeer onder de loep genomen. Er werden maar liefst 200 overtredingen van de regels geconstateerd. Hoewel elke overtreding van de veiligheidsvoorschriften lin ke situaties oplevert, noemt in terim-manager T. Luijks van het KCGS het samenvoegen en sa men vervoeren van stoffen die, omdat ze onderling sterk che misch reageren, nooit samen mogen komen, toch het aller ergst. Slechts enkele van de 200 overtredingen betrof het samen vervoeren van stoffen waarvoor dit eigenlijk niet is toegestaan, maar desondanks neemt Luijks dit heel hoog op. "Het ligt heus niet alleen aan gebrek aan ken nis. Heel vaak speelt laksheid een rol en dat is minstens even erg". De mannen (of vrouwen) die de chemocar bemannen moe ten kennis van chemische stof fen hebben. Daar blijkt het evenwel nogal eens aan te schorten. Acht van de 40 gecon troleerde chemokarren bleken bemand door mensen die ei genlijk niet goed wisten waar ze mee bezig waren. Peuk roken Ook de inrichting van de wagen laat te wensen over. Tien pro cent van de karren was niet uit gerust met het verplichte brandblusapparaat. De oranje schilden en oranje lichten (bei de accentueren het gevaar) ont breken meer dan eens. De che mische stoffen worden opgesla gen in boxen. Deze zijn heel vaak niet in orde. Het komt zelfs voor dat in plaats van de stevige boxen waarin het afval dient te worden gestort, een kartonnen doosje wordt gebruikt Ook de burger die het che misch afval aanbiedt, blijkt zich niet altijd even netjes te gedra gen. Tot drie keer toe consta teerden de controleurs 'brand gevaarlijke handelingen' bij het aanbieden van klein chemisch afval. Hoe ongelooflijk het ook klinkt, het komt nog steeds voor dat mensen met een brandende peuk in de mond licht ontvlam bare stoffen aanbieden. Gezien de verontrustende re sultaten van het onderzoek is het KCGS voornemens dit na jaar het aantal controles te ver drievoudigen. Bovendien wordt binnen een maand overlegd met het ministerie van verkeer en waterstaat om te kijken over de regels inzake inzameling en vervoer van klein chemisch af val wel goed zijn. Ook staan binnen vier weken gesprekken met de Vereniging van Inzame laars van Chemisch Afval en met de bouwers van chemokar ren, op de rol. Er gaat nogal eens wat mis met het inzamelen en vervoeren van chemisch afval. Organisatie schrijft duizendste lid in DELFT/LEIDEN MONICA WESSEUNC De Zuidhollandse Monumen tenwacht draait goed. Niet al leen is enkele dagen geleden het duizendste lid Ingeschreven, bovendien verwacht de wacht dit laar het vijfde team op pad te Kunnen sturen. De Monu mentenwacht Inspecteert de bouwkundige en onderhouds- staat van monumenten. Kleine reparaties worden direct ver richt, grote worden door aanne mers gedaan. De duizendste abonnee is de kerkvoogdij van de Hervormde Kerk in Delft die de monumentenwacht vraagt op de toren van de kerk te let ten. Inmiddels zijn er overigens al weer zeven abonnees bij. De eigenaren van monumen ten kunnen voor 75 gulden per jaar per object abonnee worden van de wacht. Elke acht maan den komen de wachters (met hun busje) het monument in specteren en brengen daarover rapport uit. De wachters zijn vooral gespitst op verstopte go ten, losliggende leien, gaten in lood- en zinkbedekking en an dere oorzaken van ernstige lek kages. Ook in Leiden wordt een aantal monumenten, waaron der de Pieterskerk, het Stadhuis en het Rijnlandshuis in de gaten gehouden door de Monumen tenwacht. Voorzitter van de monumen tenwacht in Zuid-Holland. D. Brouwer de Koning, zet uiteen dat het belangrijkste werk van de monumentenwacht het voorkomen van grootscheepse restauraties is. De wachters ontdekken mankementen voor dat deze tot grote schade leiden. Een beginnende lekkage is nog geen ramp, langdurig verwaar lozen ervan echter wel. Door het werk van onze mensen kan een grote restauratie, waarmee al gauw miljoenen guldens ge moeid is, soms tientallen jaren worden uitgesteld". Brouwer de Koning zet uiteen dat de monumentenwacht de beschikking heeft over vier bus jes elk bemand met twee wach ters. "Dat zijn hooggekwalifi ceerde ambachtslieden die niet alleen verstand hebben van maar ook verknocht zijn aan monumenten", aldus Brouwer de Koning. De busjes zijn be taald door het Prips Bernard- fonds, de provincie betaalt 90 procent van de loonkosten van de wachters. "Met 75 gulden per object begin je immers niet De eigenaren van monumenten kunnen voor 75 gulden per jaar per object abonnee worden van de Monumentenwacht. foto henk bouwman zo veel". Vier busjes en acht wachters lijkt heel wat, maar er is al weer eert aanvraag voor een extra bus de deur uit. "Het aantal abonnees groeit gestaag en dus is extra mankracht no dig. Het wachten is op de toe zegging voor extra provinciale subsidie, maar waarschijnlijk le vert dat geen problemen op". Leitje rechtleggen De monumentenwachters repa reren geen grote mankementen. Monumentenwacht is een stichting en mag dus niet con curreren met de normale aan nemers. Een leitje hier of daar rechtleggen mag wel, maar een volledige houtconstructie ver nieuwen niet. Overigens zijn niet alle abonnees van de mo numentenwacht eigenaren van echt hele grote monumenten. Er zijn ook huiseigenaren die hun pand onder de hoede van ke stijging van het aantal abon- de wacht plaatsen. Dat neemt nees. Op dit moment wordt in niet weg dat van alle panden 40 Zuid-Holland een inventarisatie pr<>< ent kerk of kerktoren Brouwer de Koning heeft geen enkele moei te met dui delijk te ma ken wat het belang van 'zijn' wacht is. "In de jaren zestig groeiden de bo men nog tot in de hemel. Een aanvraag voor een fikse restau ratie werd toen vrijwel altijd'ge honoreerd. Dat ligt nu anders. Het- budget beschikbaar voor het instandhouden of zelfs red den van monumenten is steeds krapper". Brouwer de Koning verwacht de komende jaren nog een flin- Grootscheepse reparaties voorkomen gemaakt van de wat heet -jon gere- monu menten (1850- 1940). Brouwer de Koning is se cretaris van de provinciale die dit Monumen ten Inventarisa tieplan begeleid en concludeert: "Verwacht mag worden dat de inventarisatie voor veel eigena ren van monumenten reden zal zijn hun pand bij ons in de wacht te plaatsen Eerste wachter De wachters hebben twee aan twee een eigen rayon. In Leiden rijdt veelal de 39-jarige P. van Roon rond. Hij is eerste wach ter. "De meeste van ons hebben een opleiding in de de bouw. Als je goed bent in je vak, kan je tweede wachter worden. Onder leiding van de eerste wachter ga je dan de daken op en inspec teer ie. We krijgen elk jaar bij scholing en na een bepaalde tijd kan je eerste man worden", zet hij uiteen. Als monumentenwachter moet je van een ding in elk ge val volkomen gespeend zijn: hoogtevrees. De wachters be klimmen de hoogste kerktorens en halen daar halsbrekende toe ren uit. Over de staat van on derhoud van de monumenten is Van Roon en diens collega uit Delft L Bredie. niet ontevreden: "Er wordt redelijk veel aandacht en geld besteed aan onderhoud en dat scheelt enorm".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 16