Rtv show
7n de kerktoren kun
je echt alleen zijn'
'Je hoeft niet zyvart te zijn
om jazz te kunnen spelen
Wat heb je aan bekendheid als 't programma niet deugt?
Donderdag 30 met 1991
Radacör 023-150191/023-150192 JOLAMOA OUKES «RAAD VAN PUTTIN REINA VAN POPPIUN Vormgevm^ MARIANNE VERSCHUREN
Wat zou ik het toch graag over ge
lukkige huwelijken in Hollywood wil
len hebben Maar ik ben de naam
van dat echtpaar vergeten. (EitoI
Gamer, Amenkaanse jazz-musicus)
IKON-serie over jongeren en wonen
woord. Haar vader is directeur
van het Teylers Museum in
Haarlem en de familie woont in
een pand dat bij het museum
hoort. Een soort ambtswoning.
Barber heeft samen met haar
broer een eigen verdieping in
clusief een eigen badkamer. „Ik
zit hier eigenlijk alleen als ik
huiswerk neb. Mijn vrienden
komen hier niet. want die ma
ken zo'n troep. Als zij komen
gaan we naar de speelkamer.
Daar staat de tv. een piano en
een tafeltennistafel legt Barber
uit. „Het pand is oud en de
vloeren en deuren kraken. „We
zeggen altijd dat de geest van
meneer Teyler door het huis
waart. Het is wel een beetje
griezelig. Vooral 's avonds. Het
huis is groot en don
ker. en ik vind het
nog steeds eng om
JOLANDA OUKES
Mark kocht In het
centrum van
Haarlem een on
bewoonbaar krot en knapte
dat samen met zijn vader op.
De jonge Haarlemmer wist
met tegels uit een oud school
gebouw en met bouwmateria
len die hij bij de vuilnisbak
vond het pand zodanig in de
oude staat terug te brengen
dat het nu weer op de monu
mentenlijst prijkt. Mark is een
van de jongeren die in de drie
delige IKON serie Art- 461 Ver
boden Toegang
over zijn eigen
woonplek vertel
len.
Vier jaar zijn
Mark en zijn vader
bezig geweest de
woning bewoon
baar ic maken.
„Toen we begon-
nen werd het pand
bewoond door duiven. Op de
balken zaten dikke plakkaten
stront. Het was een uitdaging
om er weer iets van te maken",
zegt Mark in de laatste afleve
ring van de IKON-serie. „ik heb
tijdens die klus veel van mijn
vader geleerd. Ik kan ook uitste
kend met hem opschieten, het
is gewoon mijn vriend."
De woning werd grotendeels
opgebouwd en ingericht met
materiaal dat Mark bij de vuil
nisbak aantrof. „Ik weet precies
wanneer in een bepaalde wijk
grof vuil wordt opgehaald, 's
Morgens vroeg trek ik er dan op
uit om te kijken of er wat van
mijn gading hij zit. De mensen
gooien veel te snel iets weg. Een Ijf'S!?" h-I' ni'Iffo
ofnf7i ilopr wnnr «llnnn hN.nnor lk daar da" ™St 8
fl I I -"J ,,WB siccu» cug Uil
lk heb tijdens dan langs al die beel
die klus veel den ,e l0?"- ?p
van mijn
vader geleerd
lossing? Gewoon het
licht aandoen."
De 20-jarige Marlotte
woont en studeert in
Amsterdam. Het huis
waarin ze woont
heeft ze via een makelaar be
machtigd. „Vroeger dacht ik dat
in dit soort huizen alleen maar
yuppen woonden, maar nu
woon ik er zelf', lacht Barber.
„Ik ben verliefd op dit huis ge
worden omdat het oud en ruim
stofzuiger waar alleen het snoer
van stuk is zetten ze bij grof
vuil. Ik zet er een nieuw snoertje
i hup... hij kan weer jaren
s of we wel
mensen vroegen
wisten waar we aan begonnen.
Maar het is ons gelukt."
In de tweede aflevering komt
I.. I C larinn ó,£M.Si
De 14-jarige Pieter woont sa
men met zijn ouders in een
kerk. Als hij alleen wil zijn, klimt
hij de kerktoren in, gooit de lui
ken open en kijkt uit over de
stad. „Het is er lekker rustig, je
hoort natuurlijk wel het verkeer
beneden op straat, maar nie
mand bemoeit zich met je. Mijn
moeder heeft nog niet zo lang
geleden een ongeluk gehad. Als
r wil na
denken, ga ik de toren in. Je
hebt dan niet zoveel gezeur aan
je hoofd. Je hoort niet ieder keer
'Pieter wat is er toch', Pieter wil
je wat drinken'. In de toren kun
je echt alleen zijn."
Driedelige IKON-serie
Art. 461 Verboden Toegang.
Uitzending, zondag, Nederland
de 15-jarige Barber
Jazz-entertainer Harry Connick Jr. debuteert morgen in Nederland
Het wordt nooit
meer 1943. Al leek
het er afgelopen
voorjaar even bedriegelijk op
toen generaal 'Stormln' Nor
man Schwarzkopf in de voet
sporen trad van Douglas Mac-
Arthur. Hoe het ook zij de
swingmuziek uit de forties is
wèl terug. Harry Connick Jr.
hij is pas 23 imiteert op zijn
beurt het succes van Duke El
lington, jimmy Lunceford en
Glenn Miller. Morgen maakt
deze - volgens Amerikanen -
Toung Sinatra' met een 31-
koppig orkest zijn debuut ln
het Amsterdams Muziekthea
ter.
Londen, vorige week. Vlak
voor de pauze besluit een heer
de Men's Room op te zoeken.
Terzijde van het podium be
klimt hij ijlings de trap die naar
de foyer voert. Vanuit zijn oog
hoek neemt Harry Connick Jr.
de vermetele concértbezoeker
waar en loopt al zingend met
hem op, zodat de heer in kwes
tie in een verblindend spotlight
komt te staan.
„Hold it. boys!", roept Con
nick Jr. De big band zwijgt
abrupt. „Gaat u doen. meneer?
zegt dc ster. The Royal Albert
Hall ontploft. Het prestigieuze
Londen se theater, waarin je je
neervlijt als een praline in een
bonbonnière, heeft toch echt
wel wat meegemaakt; zo komt
de fameuze, jaarlijks terugke
rende Last Night of the Proms in
dit prachtige theater traditio
neel tot ontplooiing.
Het arme slachtoffer maakt
het universele gebaar dat op
hoge nood duidt en wil nög
twee stappen maken. „Maar-
...dit is de finale, meneer", ze#
Connick temend. „Zo vlak voor
de pauze geven wij nog even al
les. En we zouden het allemaal
héél jammer vinden als dat
moest missen. Nietwaar, dames
en heren?"
Een lachorkaan doet de prali
nes uit hun voorgevormde
kuipjes opvliegen. Tegen zo veel
mentaal geweld is de bezoeker
niet opgewassen en met de
staart tussen de benen kiest hij
de terugweg naar zijn zitplaats.
Twee zielen
Harry Connick Jr. Geboren en
getogen in New Orleans, de
kraamkamer van de jazz. Tot
wasdom gekomen in een milieu
waar moeder het rechtersambt
bekleedde en vader de officier
van justitie uithing, maar waar
beiden hun leven lang pleitbe
zorgers van volbloed-Ameri
kaanse muziek waren. Getraind
door bluesveteraan Ed Booker
en door Ellis Marsalis, de vader
van de voorhoede van nieuwe
Amerikaanse jazzgoden: Wyn-
ton, Branford en Delfaeyo.
Er huizen twee zielen in het
lenige lichaam. Zozeer als Harry
op de bühne het podiumdier
uithangt en zijn jonge orkest
kan opzwepen tot vlammende
muzikale uitbarstingen, zo for
meel en in zichzelf gekeerd is
hij in levenden lijve. Zijn keurig
opgekamde kuif, intelligente
brilmontuur (op het podium
draagt hij contactlenzen) en
keurig gesteven shirt vormen
een keurige facade vanwaarach-
ter schichtig spiedende oogjes
de interviewer waarnemen.
Kende Duke Ellington deze
reserves? Was Jimmy Lunceford
zo gesloten? Wist Frank Sinatra
zich ooit zo te beheersen? Is dit
een gespleten persoonlijkheid?
De ene helft schrijft de filmmu
ziek voor When Harry met Sally
en oogst er verkopen mee die
zelden zijn voorgekomen bij
soundtracks. De andere helft
vraagt hoeveel klontjes je in je
koffie blieft. De ene man staat
met nog eens twee jazz-cd's in
de pophitlijstcn en trekt in
Amerika 30 000 man per con
cert, de andere kerel trekt de
plooi in zijn shirt recht.
Perfecte avond
Zuidelijk accent. „Ik heb over
het North Sea Jazz Festival ge
hoord en ik vind het fantastisch
dat er zo veel
jazzfestival af komen, maar ik
wil er niet spelen. Ik houd er
niet van. Het is me te verwar
rend. De een heeft nog niet op
getreden of de volgende rent
het podium al op. Dan moet je
in minder dan geen tijd je bul
len op de planken zien te krij
gen. Ik wil uitsluitend in een ge
organiseerde omgeving optre
den."
„Mijn opvatting van wat per
fect is komt niet overeen met de
werkwijze zoals je die bij jazz
festivals aantreft. Ik wil een ab
soluut goed geprepareerde
band achter me hebben en de
sfeer tijdens een concert zelf
opbouwen. Als alles dan samen
werkt en het publiek zich ver
maakt, dan heb ik een perfecte
avond."
Connick zingt live alsof hij zijn
publiek moet vertroetelen. „Ik
geloof dat jazz in eerste instan
tie entertainment moet bieden.
Ik kom uit New Orleans en daar
denken ze er zo over. Als je uit
sluitend voor jezelf wilt experi
menten, ga je gang, maar ver
moei je publiek er niet mee. 95
procent begrijpt niks van de
moeilijkheidsgraad van een so
lo."
Jazz-entertainment. Voor
Connick gaat die stelling erg
ver. Als een schuchtere kopie
van de jonge Elvis zingt hij eer.
gedragen versie van Oh Danny
Boy alleen voor het Engelse
publiek. Het suikergoed na de
pauze bevat een pure, bijna in
smachtende strijkers verdrin
kende ballade; Drifting. Een
song die door zijn dirigent Mare
Shaimen zo wordt gearrangeerd
dat je je terugwaant in de dagen
waarin Frank Sinatra samen
werkte met Nelson Riddle. Op
andere momenten swingt het
geheel als een perfecte, lang
zaam rood aanlopende snel
vuurkanon.
Hoofdrol
„Ik zing, ik dans, ik leid de
band. ik speel piano, ik geef de
soli aan, hang de entertainer
uit. Ik doe het allemaal", zegt
Connick. „Dat mag een hoofd-
Harry Connick Jr.: „Ik weet niet beter, snap je wat ik bedoel? Al sinds mijn vijfde treed ik voor publiek op, al
sinds mijn negende maak ik platen. Ik vind het niks bijzonders." foto michfle vngfp
rol heten, maar eigenlijk valt het
wel mee. lk weet niet beter;
snap je wat ik bedoel? Al sinds
mijn vijfde treed ik voor publiek
op, al sinds mijn negende maak
ik platen. Ik vind het niks bij
zonders."
„Toen Harry James zijn big
band leidde en de trompetsoli
voor zijn rekening nam, was dat
alles wat hij deed, maar hij
bracht het er zo veel beter af
dan ik. Dat stelt wat voor, vind
ik. Frank Sinatra zingt zelfs nu
nog veel beter dan ik. Misschien
moet je dan de conclusie trek
ken dat je je beter op een of
twee terreinen kunt concentre
ren. Ik kan niets loslaten; dus
kost het me meer tijd om me te
ontwikkelen."
Als ik vraag of het nog moge
lijk is het concept van de big
band te vernieuwen, en of Con
nick de big bands van Taback-
in/Akiyoshi en Thad Jones/Mei
Lewis kent, zwijgt hij even. „Ja,
het is mogelijk, en nee, ik ken
die nieuwe big bands niet. Ik
luister naar de jaren veertig en
vijftig: Lunceford, Kenton, El
lington en Basie. Als je op basis
daarvan iets zou kunnen toe
voegen, prachtig. De vraag is of
wij dat ooit bereiken. Ik weet
het niet, eerlijk niet. We zijn
jong, zeer enthousiast, en ons
zeer bewust van wat er in het
verleden gebeurd is. We hoeven
enkel te groeien en de tijd daar
voor te krijgen. Jazz draait om
wijsheid; die krijg je met de ja
ren. Als ik dat proces zou kun
nen versnellen, dan zou ik het
doen. Maar ik weet wel beter."
Trots
De keurige, verzorgde en gedis
ciplineerde Connick Jr. is een
echte inwoner van New Or
leans. Hij kucht en schraapt zijn
keel alsof hij is aangedaan als je
zegt dat hij niks weg heeft van
Dr. John, Art Blakey en de Ne
ville Brothers die nu in de we
reld het imago van muzikaal
Louisiana bepalen. „Iedereen
loopt er in New Orleans zo bij
als ik. Mooi shirt, goed ge
poetste schoenen. Je komt van
New Orleans, man! Toon je
trots. Kijk naar de foto's van
Louis Armstrong. Weet je hoe
hij er uitziet? Zó. Ik ben nor
maal, mensen als Professor
Longhair zijn de uitzondering
op de regel. Je hoeft geen beat-
nick te zijn om muzikant te we
zen, niet zwart en moddervet
om jazz te kunnen spelen."
Het French Quarter bestaat
nog steeds in New Orleans, ook
al is het een folkloristisch uit
gaanscentrum geworden dat
horden toeristen uit de hele we
reld trekt. Connick: „Het is er
nog steeds moerasachtig heet.
Ook al is er niet meer zo veel
dixieland als vroeger in Bour
bon Street dat verander je
met de beste wil van de wereld
niet. Nu hoor je in de meeste
kroegen rock 'n' roll. Daar druk
je dixieland mee weg. Pas diep
in de nacht hoor je dixieland als
de rock er het zwijgen toe doet.
Het is nog steeds een unieke
plaats."
„Louisiana noemen ze bij ons
het Diepe Zuiden, the Deep
South. Er bestaan daar veel
vooroordelen tussen de rassen
onderling. Vele zwarten haten
de blanken, veel witten kunnen
die negers wel... dat is een gege
ven. Maar in de artistieke hoek
waarin ik ben opgegroeid telde
dat helemaal niet. Toen ik voor
het eerst in New York kwam
werd ik gediscrimineerd omdat
ik jazz speelde in een zwarte
kroeg. In New Orleans telt
slechts de vraag of je kunt spe
len."
Alexandra Potvin, presentatrice Nova Zembla:
STARDOM
r In dit vak vooral op aan Je eigen beperkingen te leren ken-
me. het is de enige manier om voor de camera's jezelf te
FOTOGFO
CORRESPONDENT. GPD
De Vlaamse Alexan
dra Potvin heeft
zich na Tofsport als
een vakbekwame presentatrice
van Nova Zembla, een vlotte
toeristische kwis van de BRT,
ontpopt. Ze lijkt een behoed
zaam type, iemand die alles
keurig wikt en weegt alvorens
ze haar mening kenbaar
maakt. Maar bouwt ze ook be
hoedzaam aan een tv-carrière?
„Ik weet niet of ik mijn carriè
re volgens een bepaald schema
plan. Ik vind niet dat je je als
presentatrice zo maar in een
programma moet storten, voor
al als je weet dat je een bepaal
de verantwoordelijkheid draagt.
Ik wil niet dat mijn persoonlijk
heid aan een bepaald program
ma wordt opgeofferd. Het is
veel beter om alles langzaam op
te bouwen, je lekker te voelen
voor de camera's en je als pre
sentatrice te profileren. Het
komt er in dit vak vooral op aan
je eigen beperkingen te leren
kennen. Geloof me, het is de
enige manier om voor de came
ra's jezelf te zijn."
„Ik ben niet tevreden over de
huidige vorm van Nova Zembla.
Het lag in de bedoeling van de
BRT om na Van Pool tot Eve
naar met een totaal nieuwe toe
ristische kwis te beginnen. De
vragen moesten minder moei
lijk zijn, zodat het programma
vlot en aantrekkelijk de huiska
mer zou binnen komen. De ma
nier waarop de punten van de
kandidaten worden berekend is-
bijzonder ingewikkeld voor de
kijkers.Alles wordt door een
computer geregistreerd. Wie
juist en zo snel mogelijk weet te
antwoorden kan de meeste
punten verzamelen. Het heeft
ruim vijf afleveringen geduurd
alvorens ik dat systeem van
punten berekenen kon begrij
pen. Ik was zo intens met die
computer bezig dat mijn pre
sentatie er onder begon te lij
den."
Rustig
De meeste kandidaten voelen
zich in haar gezelschap uitste
kend op hun gemak. Dat straalt
de huiskamer in. „Ik heb daar
geen speciale techniek voor
ontwikkeld. Misschien heeft het
met mijn rustige natuur te ma
ken of merken de kandidaten
dat ik een zekere rust uitstraal.
Een andere uitleg heb ik echt
niet."
Een goede
tv-regisseur
heeft daar
oog voor
Achter ieder programma en
iedere presnetator staat een re
gisseur. Hoe groot is zijn of haar
invloed? ..Waar sta je zonder
feedback als presentatrice? In
een programma zoals Tofsport
is vooral de eerste reactie
enorm belangrijk. Als je met een
parachute hebt gesprongen
moet de camera vooral je reac
tie onmiddellijk na de val regi
streren. Als je dan begint te stot
teren is dat niet eens hinderlijk
voor de kijkers. Het heeft eent
geen zin een sprong over te
doen omwille van een vlotte
presentatie, fn zo n geval ga je
acteren en merken de kijkers
niets meer van de kick die je
hebt beleefd. Een goeie tv-regis
seur heeft oog voor zulke za
ken."
Potvin rekent zichzelf niet tot
het clubje bekende tv-presen-
tatrices. Sterker nog: Ze wil dat
zelfs niet „Ik streef er alleen
naar om goeie programma's te
maken. Dat is al een hele op
dracht. Wat heb je aan bekend
heid als je een programma
moet presenteren dat inhoude
lijk niets voorstelt?"
Wildste geruchten
Volgens insiders bestaat de kans
dat de BRT een punt zet achter
het programma Tofsport. Wat
vindt Potvin daarvan? „Ik hoor
de wildste geruchten over het
programma. Officieel weet ik
van niets. Er kan bij de BRT te
genwoordig van alles gebeuren,
vooral bij de dienst Vrije Tijd. Er
zijn bij de BRT nog mogelijkhe
den zat om goeie programma's
te maken. Het komt er op aan
dat je op zoek gaat. Ik hoop dat
het programma in het najaar
weer wordt uitgezonden. Er is
beslist een publiek voor. Het
concept kan worden aangepast.
Er kan zelfs een avonturenpro-
gramma van worden gemaakt.
Birgit (de co-presentatrice red.)
en ik zullen echt niet bij de pak
ken neerzitten. We willen horen
wat de BRT ons te bieden heeft.
We hebben nog een boel plan
nen. Reken maar..."
„Kijk, ik heb respect voor be
paalde mensen die bij de com
merciële omroep werken. Het
enige waar ik me aan erger is
dat alles zo leeg overkomt. Het
ene spel program ma vólgt op
het andere, het is allemaal zo
oppervlakkig. Nou ja, het com
merciële VTM is als je met de
kijkcijfers rekening houdt ge
slaagd. Als je die cijfers inter
preteert mag je de doelgroep
van VTM uiteraard nooit uit het
oog verliezen."
Uitzending: zondag, BRT 1,
18.05 uur.
Christine Applegate. Keily uit
de serie Married with Children,
kan kort zijn over het feit dat
veel Amerikanen zich ergeren
aan de losbolligheid van de se
rie. „De mensen hoeven niet
naar ons te kijken. We vermoor
den ook niemand. Behalve dan
die keer dat we de kerstman om
zeep hielpen. Maar dat was per
ongeluk."
Kinno, de mascotte van Kinder-
Net, moet zondag samen met
KinderNet-programma-direc-
teur Hesseling. kinderarts War-
mink en de Duinrell-kikker be
palen wat de meest originele
knuffel is. De bezoekers aan de
ze knuffeldag kunnen tussen
10.00 en 14.30 uur hun lieve-
lings-knuffel inleveren bij het
NMB-theater op het Wasse-
naarse pretpark Duinrell. De ei
genaars van de meest originele
knuffels mogen een kijkje ne
men in de KinderNet-studio in
Amsterdam en gratis een dagje
in Duinrell doorbrengen. Alle
deelnemers krijgen aan het eind
van de dag hun knuffels terug.
Volgens ons kun je dan ook pro
bleemloos je vriend of vriendin
als favoriete knuffel inleveren.
STRIPS
BOLLEBOOM
"AIS HET umenDÉiuaeAu
stuurt dus een vrouw?! J
fél w~
--vjeet u, HET \merk bestaat
nogal uit leidinggeven j^~
en delegeren!
ry SOEN&MÊ OE AGENCY
CEN HAAL KOFFIE! 1 J
r-
- - f
v I
1 <sfc? /j
BOES
