Verpleging 'De selectie deugt niet' 'Drop-outs niet zo'n probleem' De Brink verzorgt het theoretische deel van de opleiding tot A-ver pleegkundige voor alle algemene ziekenhuizen in kennemerland. Om toegelaten te worden moeten kandidaten minimaal mavo op D-niveau hebben. „De ziekenhuizen selecte ren de leerlingen en wij hebben die selectie maar te accepteren Tijdens die beroepsvoorbe reidende penode blijkt vaak al dat de leerlingen niet kunnen voldoen aan de eisen die wij stellen aan kennis en inzicht. Ze halen dan de toets niet en moeten eruit. Anderen haken af als ze na die zeven maanden de praktijk in gaan. Als de zie kenhuizen beter zouden selecteren zou het aan tal leerlingen dat vroegtijdig stopt zeker vermin deren meent Stigter ..Maar ja. er is al een groot personeelstekort, dus dan neemt men het wat minder nauw." Andere oorzaken zijn volgens de stafdocent ook dat voor sommige verpleegkundigen in spe de combinatie van leren en werken te zwaar is. Ook de honorenng is geen stimulans om te blij ven. „Gelukkig zitten er ook leuke kanten aan het beroep, zodat mensen er toch voor kiezen. Niet alleen uit idealisme, maar gewoon omdat ze lekker praktisch met mensen bezig kunnen zijn." De opleiding tot de A-verpleegkundige duurt drie jaar en negen maanden. Na de BVP gaan de leerlingen in het ziekenhuis aan de slag en moe ten ze elk half jaar weer een aantal weken naar school. Sinds enige tijd heeft De Brink ook oplei dingen voor de zogenaamde herintreders. Dat zijn gediplomeerde verpleegkundigen die een aantal jaren het vak niet meer hebben uitgeoe fend. Stigter. ..Ze volgen dan een bijscholings cursus van ongeveer drie maanden. Daarna zijn ze weer helemaal up to date en kunnen ze aan de slag." De Brink overweegt in de toekomst ook de A-opleiding in deeltijd te gaan doen. „Het is een soort noodverband omdat er steeds minder Zevenhonderd leerlingen lelt de Regionale Opleiding Ver pleegkundigen De Brink in limuiden. Een derde haakt vroegtijdig af. Het aantal dat het tijdens de z.g. beroeps voorbereidende periode (BVP) van zeven maanden al voor gezien houdt, stijgt schrikbarend. Een zorgelijke situatie, vindt Bert Stigter. stafdocent ver pleegkunde bij De Brink. full timers op de opteidine afkomen Om mensen weer bij bosje* te interesseren voor een baan in de gezondheidszorg zal het I imago behoorlijk moeten worden opgepoetst De voorwaarden moeten worden verbeterd een betere betaling en verlaging van de werkdruk zijn daarhi) essentieel Stigter „Ook de verpleegkundigen zelf kun nen er een steentje aan bijdragen /e moeten zich verenigen in de Verpleegkundigen en er zorgenden in Opstand en de Nederlandse Maat schappij VTx»r Verpleegkundigen en dan een vuist maken. Alleen dan kunnen omstandighe den verbeteren. Ook binnenskamers moet er wat veranderen. Vaak zijn er tussen verpleeg kondigen en artsen nog te veel misverstanden De een zegt: die taak ooe Ik wel. en de ander zegt: dat doe ik niet want dat is het werk van de arts Daar moet duidelijkheid in komen en dan kan er eensgezind worden grwerk! Michaela lansen is 17 jaar en volgt de oplei ding voor A-verpleegkundige bi| De Bnnk /jj zit in de beroepsvoorbereidende penodr n vmilt het allemaal hartstikke leuk Aan het ziekenhuis heeft ze al heel even geroken Een weekje heb ben de leerlingen er mogen rondkijken Afhaken is er voor haar niet bij „Ik zie bet echt zitten Voor mij is het een roeping. Wat is er nou mooi er dan mensen te helpen weer beter te worden?" I en van de oudste leerlingen van De Bnnk is Wlm Baay (40). Hij begon zo laat omdat hij eerst een opleiding volgde in de psychiatrie. ..Dat was een verkeerde keus. want het was geestelijk ge woon een te zware belasting voor me De A-op leiding zie ik als veel positiever. Het overgrote deel van de patiënten in een ziekenhuis gaai weer gezond naar huis. In de psychiatrie duurt I het aenezingsproces veel langer En sommigen worden nooit beter Leida Wierda, herintreedster 'Je bent ouder en hebt meer levenservaring' Al jong wist ze wat ze later wilde worden. Sterker nog: op haar derde jaar speelde ze al ziekenhuis je. Leida Wierda (41) is verpleegkundige en werkt in het Spaameziekenhuis in Heemstede. Na vijf jaar in het buitenland te hebben vertoefd is zij teruggekeerd in haar lievelingsberoep. „Ik ben zoals ze dat noemen een herintreedster." Leida volgde haar opleiding in het lulianazie- kenhuis in Amsterdam. In 1972 was ze klaar. Zij trouwde en verhuisde naar Haarlem. Als gedi plomeerd verpleegster wilde ze vier dagen gaan werken. Nu zou ze met open armen zijn ontvan gen. maar toen kwam ze niet aan de bak. Om het contact met mensen niet te verliezen ging z in een juwelierszaak werken. „Op zich leuk. en leerzaam ook, maar altijd die dollartekens in de ogen van de mensen. Nou nee." Uiteindelijk kreeg ze een baan in het Elisabeth Gasthuis. Na anderhalf jaar kondigde zich de ge boorte van het eerste kind aan en Leida stopte met werken. Na twee jaar kwam er een tweeling bij. „Na anderhalf jaar was ik dat full time ge- moeder zat en ben ik oproepkracht geworden het EG. Dat heb ik twee jaar gedaan daarna zijn we voor vijf jaar naar het buitenland vertrokken." In 1986 keerde de familie terug naar Neder land. Leida wilde graag terug in de verpleging, r durfde niet. „Ik verzon allerlei uitvluchten maar niet te hoeven. Wel volgde ik allerlei op paramedisch gebied, maar toch." In 1987 trok ze de stoute schoenen aan ei ging een herintrederscursus volgen. Twee maanden, waarvan twee weken stage. „Die c s heeft heel verhelderend gewerkt. Ie merkt of weer kan meedraaien en of het vak je hart nog wel heeft. En dat had het." Na het examen ging Leida enthousiast als her intreedster aan de slag in het Spaamezieken huis. „Ik had ook weer oproepkracht kunnen worden, maar dan werk je op verschillende af delingen. Ik heb gekozen voor een vaste afdeling i draai alle diensten mee. je hebt je eigen team dat is leuk. Ie gaat nog eens een avondje stappen met je vaste collega's, en dat heb je niet als je oproepluacht bent." Wat Leida vooral opviel, na een aantal jaren ertussenuit te zijn geweest, is dat de patiënten el mondiger zijn geworden. „Zelf ben je tuurlijk ook veranderd. Je bent ouder geworden hebt meer levenservaring. De relatie met c patiënt is nu makkelijker dan toen ik 19 jaar was." De techniek vond zij in al die jaren wel wat veranderd, maar in de praktijk had Leida dat gauw onder de knie. Hoe dan ook. van die aan- ankelijke onzekerheid is bij Leida niets meer te merken. Drie jaar werkt alweer als vaste kracht in het Spaamezie kenhuis. En met veel plezier, of zoals zij het zelf zegt: „Het is ver schrikkelijk dankbaar werk Leida Wierda. fOTO United Photo de Boer Hifi S VAM HOUT5 Irmgard Koolhaas, uitzendkracht 'Je kunt in dit beroep de boel niet platgooien Sinds een jaar is ze gedi plomeerd ziekenverzorg- ster. Irmgard Koolhaas (22), een vrolijke meid met hart voor haar werk. Via uitzendbureau Rand stad werkt ze in het kloosterbejaardenoord Alverna in Aerdenhout. Haar voorkeur gaat uit het verplegen Haar simpele hebben het Irmgard Koolhaas. FOTO United Photo de Boer ROB HENDRIKS stage ellingen gewerkt met ouderen en demente bejaarden. „Dat beviel me zo goed, dus ben ik daarin blij ven hangen." Na het behalen van haar diploma kreeg ze meteen een vaste baan in een verpleeg huis. „Noem maar geen naam. want het was niks daar." Irmgard kapte ermee en stapte vrijdags naar het uitzendbureau, s Maandags kon ze aan de slag. Na twee dagen in een verpleeghuis te heb ben gewerkt kwam ze bij Alverna terecht. Daar kan ze tot juni blijven, maar het bevalt van beide kanten zo goed dat ze met ingang van 1 mei i vast dienstverband krijgt. In Alverna werken veel uitzendkrachten, met name in de weekeinden. De werkdruk is ook hier groot, en het is moeilijk om aan personeel te komen. Irmgard snapt er niets van. „Het f toch een schitterend vak." De verzorging in Alverna staat op een hoog peil. „De mensen gaan hier bij voorbeeld iedere dag onder de douche. In een verpleeghuis beurt dat één keer per week. Er is altijd tijd v een babbel of een wandelingetje. Maar omdat peil zo te houden heb je wel uitzendkrachten nodig." De leegloop onder het personeel is Irmgard een doom in het oog. Zij wijt dat vooral aan een verkeerde voorstelling van zaken. „Veel leerlin gen denken te gemakkelijk over het werk en de opleiding. Van een groep van vijftien leerling- zieken verzorgersters slagen er de laatste tijd ge middeld maar vier. Je moet echt keihard werken wil je het halen." Dat het salaris te wensen laat. vindt ook Irm gard. .Als leerling weet je dat je weinig geld krijgt. Als je eenmaal je diploma hebt vermen je wat beter Niettemin heen ook zij vorig jaar ac tie gevoerd voor verbetering van werkomstan digheden en meer salaris. Binnenshuis, want er was te weinig personeel. „Ik vind het prima dat er actie wordt ge voerd", verklaart zij zjch solidair met collega's. „Het is jammer dat je niet allemaal tegelijk de barricaden op kunt. Dan zou je nog sterkeT staan. Maar ja. je kunt in dit beroep de boel r eenmaal niet platgooien. Of we dit jaar ook we actie gaan voeren is afhankelijk van de afloop van de cao:onderhandelingen. En of er voldoen de personeel is. Aan de andere kant vind ik dat ik redelijk verdien, hoe tegenstrijdig dat mis schien ook klinkt. Daar komt nog bij dat ik dit vak niet heb gekozen voor het geld -y 7- DE DAG VAN DE Eenderde van leerling-verpleegkundigen De Brink haakt vroegtijdig af Bert Stigter, stafdocent verpleegkunde bij De Brink (rechts): „Eenderde van de leerlingen houdt het vroegtijdig voor gezien." foro UmtedPtMo de Soer POPH 0£ 80£ In ziekenhuis De Heel in Zaandam ligt het percentage leerling-ver pleegkundigen dat voortijdig afhaakt een stuk lager dan het landelijk gemid delde van onge veer 25 procent. „Waar dat aan ligt weet ik niet. Feit is gewoon dat de drop-outs voor ons niet zo'n probleem vormen", zegt Nel Vrees, hoofd Verpleeg kundige Oplei dingen in De Heel. Nel Vrees, hoofd Ver pleegkundige Oplei dingen: „Ik heb nog nooit gehoord dat ie mand gestopt is om dat hij of zij het voor dat geld niet wilde doen." FOTO RONALD PEETERS ÏÏiiEföïÜZ,H2T' ,n De Heel wordl 7 b'.f'j' er nie'snel b'j neer gegooid i Martha op den Velde (rechts): „Het beeld van een drukke verpleegkundige die van hot naar her rent zonder menselijk contact klopt niet FOTO RONALD POTERS In De Heel stopte In 1989 slechts 14 procent tijdens de beroepsvoorbereidende periode. In 1990 was dat ongeveer 10 procent In de klini sche periode brak In de afgelopen twee jaar respectievelijk 9 en 7 procent de opleiding voortijdig af. Volgens Nel Vrees haken leerlingen om allerlei redenen af. „Een enkeling gaat verhuizen en zet de opleiding in een ander ziekenhuis voort Sommigen zakken te vaak voor examens, en wéér anderen krijgen lichamelijke klachten. De leerlingen die In de eerste zeven maanden stop pen, hebben meestal de theorie niet gehaald. Degenen die er tijdens de klinische periode mee stoppen hebben daar uiteenlopende redenen voor." De salariëring is volgens haar zelden of nooit een reden voor leerlingen om er voortijdig de brui aan te geven. „Ik heb tenminste nog nooit gehoord dat iemand gestopt is omdat hij of zij het voor dat geld niet wilde doen. Een school verlater krijgt in de eerste zeven maanden een zakgeld van 495. In de eerste leerperiode ver dienen ze 1330 netto, in de tweede periode 1550 en in de laatste 1926. Ouderen krijgen 1 aanvulling op hun loon tot het minimum loon voor hun leeftijd. Als iemand eerst een an dere baan in de gezondheidszorg heeft gehad en daarna de opleiding tot verpleegkundige gaat doen. krijgt die persoon vanaf de eerste dag het salaris van de vorige baan betaald Alles liep anders Hoe verschillend de redenen om af te haken zijn. blijkt uit het relaas van iohan van Akkeren. Hij stopte in het derde leenaar. „Ik was torn net vader geworden. Ons kinaje bleek meervoudig gehandicapt en moest in de eerste maanden vaak worden geopereerd. In die periode kon ik de zorg voor mijn kind en de verantwoordelijk heid voor de patiënten niet combineren. Het werd me gewoon te veel. Mijn kind was en blijft Timer één. Daarvoor laat ik al het andere wij ken." „Daarnaast had ik ook wel het nodige aan te merken op de opleiding. In de theorie hebben ze het voortdurend over patiëntgerichte zorg. maar in de praktijk kwam daar mijns inziens niet veel van terecht. Ondanks die kritiek was ik wd doorgegaan als mijn kind gezond was geweest. Maar nu liep alles gewoon anders „Dat ik gestopt ben heeft voor mij trouwens met zo veel consequenties gehad Ik had mijn diploma ziekenverzorging al op zak Daardoor vond ik ook vrij gemakkelijk een haan Ik werk nu in een revalidatieklinick Daar had ik toch naartoe grwild als ik verpleegkundige was gr worden. Nu werk ik er gewoon als ziekrnverror gendr Zoals het nu is gelopen ben ik ctgrnli|k ook heel tevreden." Te jong begonnen De 20-jarige Erica Clijnk kan zich wel voorstri len dat sommigen het voortijdig voor groen houden. ..Soms ts het inderdaad hed moeilijk de opleiding vol te houden." Zij verwacht in juni haar diploma te halen Erica begon haar opleiding in Eindhoven en is na verhuizing naar de Zaanstreek in De lire! doorgegaan Ook zij heeft perioden grkend waarin ze erover dacht het hi|lije erbij neer te gooien. .Als ik er op terugkijk heb ik rr geen spijl van dat ik de opleiding heb gedaan Wel vind ik dat ik te jong oen begonnen Ik was am per 17 en kwam net van de havo af Ik was nog zo jong en onbezonnen Vrij snel na het begin van de klinische penode begon ik in Eindhoven op de afdeling oncologie, waar kankerpatiënten liggen Daar stierven zo veel mensen in korte tijd. dat ik helemaal afknapte Ik blerf een paar weken thuis en gelukkig lukte bet me daar weer tot mezelf te komen Toen had ik weer de kracht om door te gaan Martha op den Velde (41) beeft haar opleiding in december vorig jaar afgerond. Voordal zr er mee begon werkte zr jaren als ziekrn\trznrgsier in een verpleeghuis „Vanwege mijn vooropiri ding heb ik de beroepsvoorbereidende periode in vierenecnhalvr maand grdaan in plaats van zeven maanden. Ofschoon ik bet een zware op leiding vond. ben Ik et toch vrij soepel doorheen gerold !k heb drie kinderen van 18, 17 en 15 jaar I oud. Tijdens mijn opleiding heb ik todl tijd ge noeg grvondrn \t>ot mijn grzjn. Hel is grwT*»n heel belangrijk dat je de theorie goed bijhoudt, alles goed organiseert Ie moet niets laten liggen tot morgen als het vandaag etgmlijk af moet zijn Dan lukt het best Werkdruk l.nca Clijnk weer .Als mensen over verpleeg kundigen spreien komt vaak de werkdruk ter sprake Ik vind dat die heel erg per aldeiing ver schilt. Op een kraamafdrüng bij voorbeeld ts het hollen of stilstaan Soms ren je je rot en daarna is het weer even heel rustig Al met al vind ik het fijn werk. Voor miin eigrn ontwikkeling heb ik ook veel aan de opleiding gehad Ik leerde steeds beter vroor mezen opkomen en deed veel men senkennis op Het omgaan met patiënten is vroor mij een van de leukstr kanten aan dit vak Het is natuurlijk steeds weer afschuwelijk als je men I sen ziet «erven, maar het vertrouwen «lat een ernstig zieke patiënt je «vft kan heerlt|k zijn Ook bet opvangen van tie familie is vaak een heel dankbarr taak Ook Martha op den Velde vindt het contact mei de patiënten hel leukste aan dit beroep „Soms heb je niet genoeg tijd vroor rr Een andr re keer kun je re wel veel aandacht grvrn. maar ►:"t: patiënt niet aan dat hij er behoefte aan Kerft Maar meestal is dal contact rr wel drgr lijk Het breid van ren drukke verpleegkundige dir van hot naar her rent zonder menselijk con- tact. klopt niet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 35