De zwetsende dj's van Radio 3 Een Sovjet-onderzeeër voor Den Helder Platvoers taalgebruik en flauwe grappen doorn in oog collega's ZATERDAG 30 MAART 1991 De disc-jockeys van Radio 3. Door collega's bij de omroepen soms wat meewarig bekeken. Sommigen zijn waanzinnig populair bij de schoolgaande jeugd. Ondanks of misschien wel dank zij hun flauwe grappen, kromme zinnen, platvoerse taalgebruik en gebrekkige woordkeus. "Ik moet toegeven dat er veel kaf onder het koren zit", zegt TROS-man Ferry Maat. "Er zitten veel zwakke broeders op Radio 3", stelt KRO's Peter van Bruggen vast. Onlangs kregen twee disc-jockeys, Rob Stenders (Veronica) en Rick van Velthuijsen (AVRO), van hun bazen een 'etherpauze' opgelegd. Vanwege enkele misplaatste grappen. Want de dj's van Radio 3 mogen wel veel, maar toch ook weer niet alles zeggen. door Ed Blaauw Met uitgelaten, bijna overslaande stem schreeuwt disc-jockey Rick van Velt huijsen tegen zijn luisteraars: "Nou, er gaat mij geen licht op, komt misschien, omdat ik geen licht ben, ha, ha, ha". Weer een plaatje. "Oei, die superstrakke mars dreun". Het plaatje is nog lang niet afge lopen of daar is de wauwelende dj weer, hijgend als een paard. Een onsamenhan gende oproep volgt. "Sturen jullie mijn collega Robin Albers, verongelukt met zijn motor, maar veel zieke kaartjes naar het ziekenhuis". Van Velthuijsen zwamt zijn uurtjes vol op Radio 3. Veel gegil dat als enthousias me moet overkomen. Rick van Velthuij sen, op het eerste gehoor een schreeuw lelijk zonder enige diepgang. Toch stem men één miljoen luisteraars af op het programma Discovery van de platen- draaier. Blijkbaar beleven ze plezier aan zijn kant noch wal rakende aan- en af kondigingen. Apart slag Zoals Van Velthuijsen zijn er velen op Radio 3. De dj's van Radio 3, een apart slag. Ze worden omringd door platen- pluggers en rijden in het weekeinde van disco naar disco. Veel dj's bezitten ver voermiddelen die niet bij hun salaris pas sen. Velen ontlenen hun status aan hun bekendheid. Merkwaardig: als de microfoon uit het zicht verdwenen is, blijken de dj's stuk voor stuk verstandige mannen en vrou wen, die goed uit hun woorden kunnen komen..Maar o wee als ze in de studio zit ten. Dan converseren de meeste (vaak free-lance) platendraaiers op infantiele wijze met hun jeudige luisteraars, kra men ze onzin uit en 'amuseren' ze hun publiek met stompzinnige spelletjes. De meeste disc-jockeys lijken ook op elkaar. "Tot straks, aan de andere kant van de klok van vijf uur", roepen negen van de tien dj's weinig origineel. Eenheidswor sten zijn het, uitzonderingen daargela ten. maakte jarenlang voor VPRO-radio pop- programma's. "Veel van die jongens we ten totaal niet waarover ze het hebben". Soms lijkt het er op dat dj's ongehin derd hun gang kunnen gaan. Maar dat is toch niet helemaal waar. Rob Stenders (Veronica) stond enige tijd buitenspel vanwege een 'opmerking' over Jezus en onlangs werd Rick van Velthuijsen 'be trapt' op een voor vrouwen discrimine rende grap, waarna de AVRO-dj van zijn baas, Lex de Rooij, manager amusement twee weken 'etherpauze' kreeg opge legd. Lex de Rooij zei te zijn geschrokken van het bedenkelijke niveau en zich in toenemende mate te storen aan de flau we grappen en het beperkte woordge bruik van de Radio 3 disc-jockeys. "Ze roepen maar wat. Ik wil gaan snoeien in al die onzin. Ik wil werken aan een kwali teitszender. We draaien nu veel meer cd- werk. We pretenderen kwaliteitsmuziek te brengen en ik ben van mening dat de Ferry Maat: "Is een dj slecht als er wekelijks een miljoen mensen naar hem luisteren?" presentatie ook moet meegaan naar dat Voorlopig lijkt dat 'gewenste niveau' nog ver weg. Kromme zinnen en onbeholpen woordspelingen, het is schering en in slag. Talloze dj's blijven, zo leert een weekje verplicht Radio 3 luisteren, onge hinderd hun gezwets door de ether slin geren. "Vroeger liep ik wel eens langs een groepje opgeschoten jongens met brommers op de hoek van de straat. De bedenkelijke taal die deze jongens bezig den, hoor je nu vaak terug op Radio 3", zegt disc-jockey Peter van Bruggen van de KRO. De kwaliteit van de disc-jockeys heeft regelrecht te maken met het Hilversum- se systeem, vindt Ferry Maat, hoofd Ra dio 2 en 3 van de TROS. Hij zweert bij horziontale programmering. "Want dan blijven de besten over. Van de circa 85 dj's op Radio 3 zijn er slechts een stuk of vijftien capabel, onder wie mijn mede werkers". Peter van Bruggen beaamt: "Er zitten veel zwakke broeders onder de dj's". Henk Mouwe, plaatsvervangend hoofd gevarieerde programma's NCRV- radio: "Ik presenteer op zaterdagmiddag het programma Popstation. Dat probeer ik behoudend en ingetogen te doen. Na iedere plaat terugkomen met onzinnige informatie, zoals velen doen, lijkt me nou niet bepaald een bijdrage aan je pro gramma". Beroerd "Afgezien van een aantal echt goede dj's, is de gemiddelde kwaliteit vandaag de dag tamelijk beroerd", meent Co de Kloet. Tot enkele jaren geleden was hij bij de VARA hoofd amusement Radio 3. De Kloet, nu wethouder van de gemeen te 's-Graveland was in 1959 al producer van 'Tijd voor Teenagers', het eerste pop programma op de Hilversumse radio. "Ik kan me niet aan de indruk onttrek ken dat er in Hilversum een neiging be staat almaar lollig te wezen", vindt De Kloet. "Dat almaar grappig willen zijn, sorry, zelf pas ik daar voor", zegt Henk Mouwe. "Ik wil radio maken waar veel i met plezier naar luisteren en nog wat van opsteken", zegt dj Karei van Co- oten van het TROS-programma 'Vijftig Pop of een Envelop'. Grondig Popstation (NCRV, Mouwe), Weeshuis van de Hits (KRO, Peter van Bruggen) en Vijftig Pop of een Envelop (TROS, Van Cooten) lijken weinig op elkaar, maar hebben gemeen dat er grondig over is na gedacht. Er wordt niet 'zo maar wat' ge daan. Peter van Bruggen, ooit journalist voor de Haagse Post, muziekblad Oor en Panorama zegt: "Ik doe vier uur radio in de week. Mijn programma Het Weeshuis kost me heel wat uren aan voorberei ding. Ik schrijf zelf mijn teksten, kies zelf mijn platen. Ik werk met thema's en vol gens een vast stramien. Veel program ma's op tv en radio staan van de eerste tot de laatste minuut vast. Alleen op Radio 3 komt het voor dat mensen zo maar wat aan het doen zijn. Onvoorbereid een uit zending gaan doen". Ferry Maat: "Dat programma van Pe ter is perfect geproduceerd. Kwalitatief erg goed en leuk om naar te luisteren. Wij werken anders, onze doelstelling is an ders. Onze platenkeuze is ook gebaseerd op een vaste basis. Maar dj's van de TROS improviseren ook veel. Zijn ook afhankelijk van de vorm van de dag. Dat maakt het spannend. De één doet het zus, de ander zo. Maar dan kom je toch bij de vraag: wat is kwaliteit? Een pro gramma dat goed in elkaar steekt, maar waar geen hond naar luistert, is dat kwa liteit? De luisteraar spreekt door de luis tercijfers een oordeel uit. De TROS staat er voor om grote groepen luisteraars te bevredigen. Veel muziek, weinig gespro ken woord. Dat is onze keuze. Als bij ons luistercijfers dramatisch zouden zakken, dan volgt er meteen een kritisch beraad, want dan doen we blijkbaar iets ver keerd". Als de TROS zijn donderdagse om- roepbeurt heeft gehad, wil Ferry Maat het werk van zijn dj's nog wel eens be spreken. "Het gaat dan vooral om zaken van technische aard. Of iemand net even teveel of precies op het verkeerde mo ment heeft gesproken". Bijna nooit gaat het om inhoud en woordkeus. "Je kunt over de vorm en de inhoud van inzicht verschillen. Kwestie van smaak. Zonder nu de taalpurist te willen uithangen, kan ik me dus wel mateloos ergeren aan plat of onjuist taalgebruik. Maar bij een be kende dj als Jeroen van Inkel van Vero nica is dat platte taalgebruik net weer zijn handelsmerk". Alle dj's willen bekend worden. Dus proberen ze ook een beetje op Jeroen van Inkel te lijken. Peter van Bruggen "Zo van: ik heb de kapper van Jeroen van In kel en de kleren van Adam Curry, nou moet het lukken". De NCRV wordt, net als alle andere omroepen, wekelijks overstelpt met mensen die als dj aan de slag willen. "We luisteren al die bandjes af op zoek naar talent. Na een jaar of twee nodigen we 20 a 25 mensen uit voor een gesprek en ze mogen dan tien minuten door ons uitge kozen plaatjes draaien. We proberen er zo achter te komen of iemand deskundig is en of hij in onze bedrijfscultuur past. En als we dan mensen hebben uitgeko zen duurt het nog een lange tijd voor ie mand echt zelfstandig de radio op mag", zegt Fred de Graaf, de baas van Henk Mouwe. "Sommige beginnende dj's zijn ge woon klonen van bekende dj's. Je hoort meteen hoe ze zijn beïnvloed door Ferry Maat, Felix Meurders en noem maar op. De imitaties leggen we meteen ter zijde", zegt Mouwe. "En van kretologie moeten we ook niets hebben. Toch, er wordt dan door sommigen laatdunkend over dj's gedaan, de meesten van onze medewer kers hebben wel een hbo- of een acade mische opleiding", zegt De Graaf. Paul van de Lugt, chef Radio 3 van de KRO: "Is bij ons ook zo. Afgezien van hun opleiding en algemene ontwikke ling moeten mijn dj's vooral verstand van muziek hebben. Ik kies mensen van wege hun journalistieke vaardigheden of vanwege hun innemende persoonlijk heid. Je kunt onze dj's niet vergelijken met die van de TROS of AVRO. Wij be steden meer aandacht aan het gesproken woord. Ik kies mijn mensen nog wel eens uit de cabaretwereld of het toneel. Meestal niet uit discotheken". Beleg De meeste dj's hebben slechts drie a vier uur radio in de week. waar ze gemiddeld 300 gulden per uur voor krijgen. Met hun naamsbekendheid moeten ze het beleg op hun boterham verdienen. "Ze zgn daardoor weinig met hun vak bezig. Er moet brood op de plank komen. Dus hebben vele freelancers er andere banen bij. Ze werken in dnve-in-disco's, spre ken reclamespotjes in. Dj's kunnen door ons huidige bestel nauwelijks uren ma ken. En wie goed wil worden, moet nou eenmaal veel op de radio te horen zijn. Maar als de uren ontbreken, wordt het verdomde moeilijk", zegt Ferry Maat. Naamsbekendheid uitbuiten in het schnabbelcircuit. Karei van Cooten, die 'Vijftig Pop of een Envelop' presenteert, weet er alles van. "Ik heb naast mijn werk voor de TROS mijn computerbe drijf. Dat slokt veel tijd op. Ik ben sinds kort vader, dan ga je niet meer het land in. Ik heb na twintig jaar al die disco's wel gezien. Maar radio vind ik nog steeds erg leuk om te doen". "Vijftig Pop. een programma zonder diepgang? Het is maar hoe je het bekijkt. Er wordt erg veel zorg aan besteed. Dat programma is bestemd voor een heel groot publiek. Vijftig Pop kent een goed uitgedachte formule, die al vele jaren aanslaat. Ik probeer het binnen die for mule steeds aantrekkelijk te maken. Door mensen in de uitzending te halen die iets te vertellen hebben. Als ik dan hoor dat mensen in hun auto blijven zit ten om een deel van het programma af te luisteren, dat vind ik dan een groot com pliment". "Het hoogst bereikbare voor een disc- jockey is dat luisteraars je niet afzetten", zegt Jan Steeman, eindredacteur van AVRO Radio 3. Hij heeft Rick van Velt huijsen onder zijn hoede. "De dj's aan wie ouderen zich storen, daar lopen veel jongeren mee weg. De kerngroep waar de AVRO zich tussen vier en zes uur op richt op maandag, zijn jongelui tussen de 12 en 25 jaar. De schoolgaande jeugd die net thuis komt. Maar we willen de groep tot 48 jaar toch ook aan ons binden. En dat is moeilijk. Je mag hoge eisen aan dj's stellen en ook ik weet dat er niet al tijd even zorgvuldige kreten worden ge slaakt. Maar die huidige enthousiaste wijze van presenteren zou ik 's middags toch niet willen inruilen voor die onder koelde manier van aankondigen, zoals ouderen meer op prijs stellen". Non stop Sommige zenders, zoals Sky-radio, ge bruiken helemaal geen dj's meer. Die zenden non-stop popmuziek uit. Sky is vooral geliefd bij dertigers en veertigers. Ferry Maat: "Voorziet Sky in een behoef te? Die paar honderdduizend luiste raars? Als er straks horizontale program mering komt, blijven in Hilversum de beste dj's over. De rest? Ja, vul zelf maar in. Ik blijf me afvragen, is een dj slecht als er wekelijks een miljoen mensen naar hem luisteren? Het heeft zo te maken met leeftijd en persoonlijke voorkeur". Programma's van de VPRO. zoals No zems Gogo op woensdagmiddag, wor den door het grote publiek nauwelijks beluisterd, maar door muziekjournalis- ten zeer gewaardeerd. Bram van Splun- teren: "Er was een tijd dat het bg de VPRO alleen om kwaliteit ging. Maar we kijken nu ook veel meer naar luistercij fers. Zonder concessies te doen aan de kwaliteit. Maar wat collega's luisteraars soms voorschotelen. Ach, waar maken we ons druk om, misschien vindt het pu bliek het allemaal wel best". Drie ondernemers uit Den Helder azen op een afgedankte Russische onderzeeër. Dat zou een mooie attractie zijn voor dagjesmensen die de nationale marinehaven aandoen. Het drietal reisde naar de Sovjetunie en bekeek de ene occasion na de andere. De komende weken beslissen ze. Wordt het een Whiskey of een Foxtrot? door Peter Hovestad De lange rit in de Lada's eindigt ver bui ten de stad. Daar verschijnt Vladimir, ge wapend met zaklantaarns en werkjassen. De koopwaar mag toch op zondag wor den bekeken. Althans, nadat de camera's zijn ingeleverd, en mits er achterom wordt gelopen, waar de wachten in hun bouwvallige houten keet een oogje dichtknijpen. Langs de spoorbaan, over de schrootplaats, door een massieve open loods vol roestige rupsbanden en vermalen machineparken lopen drie Russen en vier Hollanders. Ze stappen een voor een om het prikkeldraad, be hoedzaam, om niet van de kade te glij den. Dan zien ze waar ze voor gekomen zijn: in het ijs ligt de '364', een 35 jaar oude Sovjet-onderzeeboot van de Whiskey- klasse. Drie Helderse ondernemers (uit vaartverzorging, pr en horeca), verdwij nen langs een smal trappetje in het don ker. "De Whiskey-klasse vaart niet meer", vertellen de begeleiders. "Dat is maar goed ook!", is de eerste Hollandse reactie. "Hoe konden meer dan zestig mensen maandenlang leven in zulke nauwe ruimten?" De drie ondernemers zgn niet van plan de proef op de som te nemen. Zij willen zo snel mogelijk een Russische onder zeeboot kopen. Een toeristische topat tractie uit Rusland. Die krijg je niet zo Acht maanden geleden hoorde Jan Dop, directeur van een uitvaartvereni ging en in zijn vrije tijd als gemeente raadslid zoekend naar mogelijkheden om het imago van Den Helder op te poet sen, dat flinke aantallen schepen van de Whiskey-klasse naar de schroothoop gaan. "Onderzeeboten zijn al sinds jaar en dag een topattractie tijdens de Natio nale Vlootdagen in Den Helder. Een exemplaar uit die grote, mysterieuze Russische vloot zal het als permanente attractie nog veel beter doen", redeneer de Dop. Samen met pr-man Alex Oosten dorp en horeca-ondememer Cees Schoemaker'zette hg een onderneming op. 'Klaar Voor Onder Water' luidde de eerste werknaam. Sindsdien lijkt het op een avontuur uit een jongensboek. Een dag na hun eerste, clandestiene bezoekje aan de Whiskey-boot, lopen de drie mannen als eerste Westeuropea nen - de onderzeebootbasis in de Letse T J t *TV, - I Een Foxtrot-onderzeeër in volle glorie. hoofdstad Riga op. Twee opdrachten geeft contactman Dimitri: "Camera's in de auto achterlaten. Vooral niet praten als we voorbij de wachten lopen". De mi litairen mogen niet weten dat dit gezel schap 'van buiten' komt. De contacten zgn te danken aan een ander Helders gemeenteraadslid, Frans Klut. Over zijn functie bij de Koninklijke Marine is Klut doorgaans niet zo duide lijk, maar hij heeft in zijn telefoonklap per nummers van Russische rederijen. Die wgzen hem op Riga, waar de onder zeeboot ligt die het voor een museale functie goed zou doen. Klut stond op de nominatie het gezelschap te vergezellen naar Riga. Zijn technische kennis en zijn Russisch zouden goed van pas komen. Defensie kreeg er echter lucht van en het reisje werd de marineman verboden. Letland binnenkomen bleek trouwens ook voor de anderen buitengewoon las tig te zgn. Een enthousiaste brief van de Helderse burgemeester Gmelich Meij- ling, tekst en uitleg aan employés van de Sovjet-ambassade in Den Haag en aan vragen voor een gesprek met de ambas sadeur veranderden niet veel aan de be langrijkste spelregel die de Russen han teren voor 'business-trips'. Er moet een officiële uitnodiging van bepaalde in stanties in de Sovjetunie worden gere geld. Dat voorschrift maakte de eerste po gingen kansloos, waar nog bg kwam dat in navolging van Litouwen ook in Let land de spanning hoog opliep. Niettemin wilden de drie snel zaken doen. 'Te vaak al zijn in Den Helder plannen gestrand op jarenlang voortslepende procedures. Snel doorzetten of helemaal afblazen is daarom nog steeds ons uitgangspunt", vertelt Oostendorp nu. Het eerste contact met het Russische staatsbedrijf liep stuk op de visumvoor schriften en de haast van dé Nederlandse kopers. Meermalen werden afspraken gemaakt met het kantoor van 'Sovchart' in het Zwitserse Genève, maar die liepen na weken onderhandelen op niets uit. De tweede contactlijn, via de jaren geleden nog als KGB-nest betitelde cargadoor Transworld in Rotterdam, bleek echter een gouden greep. De Nederlanders in Rotterdam legden via Sovchart in Ham burg snel contact met Riga. Binnen de kortste keren spuwde de fax een aanbie ding uit. Gevolgd door een uitnodiging. Op een zaterdagavond arriveerde het Helderse groepje in Riga, waar be tonnen barricaden, prikkeldraad versperringen en afgesloten straten ge tuigden van de spanningen. Zondagmid dag gaf de contactman groen licht ver koper. bemiddelaar, een oude onderzee boot-commandant en een havenofficier brachten het groepje naar de haven. In een Tatort-decor - kruip door, sluip door - liepen ze naar de Whiskey-onder zeeboot. Na dit bezoek leek een kijkje in een boot van de veel grotere Foxtrot-klasse geboden en op maandagmorgen wordt alsnog een Foxtrot bezocht. De voor zorgsmaatregelen zijn zo mogelijk nog scherper. Camera's in de auto, niet pra ten op het terrein. Het blijkt te gaan om een een kolossale Foxtrot die recentelijk de actieve dienst moet hebben beëindigd als de '492'. De gigantische torpedokamer met zes bui zen. automatische laders en een aantal kooien vormen op zich al een attractie. De centrale commandoruimte is nog gro tendeels intact en dus een museumstuk. Het manschappenverblijf, hoe klein en ontmanteld ook, stelt elke poging elders een cafe of restaurantje met Hu r rh in terieur te beginnen bg voorbaat in de schaduw. Voor het eerst wordt een zo zware Rus sische onderzeeboot te koop aangebo den aan een niet-Russische koper. De vraagprijs is hoog, maar de Helderse on dernemers hebben er wel oren naar. "Als u koopt is de boot in drie dagen klaar voor transport", verzekeren de Russen. Rob Stenders: 'etherpauze' na misplaatste opmerking.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 35