Nominaties AKO-prijs:
voor 't eerst jeugdboek
Residentieorkest komt meer
tegemoet aan wens publiek
Erotisch' werk Leidse literator J. Knuttel ontsloten
Bij Strijards verstikken
de verhalen Het Verhaal
Nieuw Sinfoniëtta in streek
en klank als één instrument
Afrikanen stelen kunst voor
Europese verzamelaars
DONDERDAG 28 MAART 1991
der Grijn, Trudy de Jong, Han
Kerckhoffs, Margreet Kooistra en Diane
Lensink. Gezien op 27 maart in het LAK. Al
daar nog
LEIDEN - 'Stel: je bent afkomstig
van waar ik vandaan kom...' Zo
begint het nieuwste toneelstuk
'Toeval. Voorval' van regisseur en
schrijver Frans Strijards. Dat
klinkt nog naar vertrouwde ver
haalstructuren: bij een theater
maker als Strijards is dat echter
maar val héél korte duur. De ver-
telmachinerie draait al vrij snel
op volle toeren. Je dient wel bij
zonder alert te blijven om de snel
le informatiestroom te kunnen
verwerken. En zelfs dan is het al
lemaal vergeefse moeite. Bij Strij
ards verstikken de vele, vele ver
haalfragmenten in de vorm van
flarden van gesprekken en mono
logen Het Verhaal.
Over het wie, wat, waar en
waarom van gebeurtenissen en
personages komen we namelijk
in concreto erg weinig te weten.
Ongetwijfeld is dat de 'bedoeling'
van de vooraanstaande en veelge
roemde theatermaker Strijards.
In een hoog tempo storten de vijf
(na de pauze: zes) acteurs hun met
filosofische denkbeelden door
spekte teksten over de toeschou
wers uit. Iedere speler kiest bij
het uitspreken daarvan voor een
bepaalde karakteristieke eigen
aardigheid. Eén van de dames bij
voorbeeld gedraagt zich dan
nogal neurotisch - hetgeen op
zichzelf al een problematische
omschrijving is. Haar optreden
als 'neurotisch' kwalificeren bete
kent immers een psychologise
rende verklaring ervoor proberen
te vipden. En het is maar zéér de
vraag, of dat de bedoeling is. Met
andere woorden: het bijwonen
van een voorstelling als 'Toeval.
Voorval', is in wezen een hoogst
merkwaardig ritueel. Het is mis
schien nog maar het beste om een
'ik-stond-erbij-en-keek-ernaar-
houding' aan te nemen. Want
waarom personage A 'dit' zegt en
'dat' doet, en waarom personage
B daarop 'zo' reageert, onttrekt
zich aan een manier van kijken
die en logische samenhang voor
onderstelt.
Is 'Toevel. Voorval' leuk, span
nend, saai, tragisch, aangrijpend,
helder, vaag, triviaal, geniaal?!
Het oordeel is aan de gezagheb
bende kringen van Strijards-des-
kundigen, door wiens toedoen
deze regisseur/auteur in hoog
aanzien staat en bijvoorbeeld
steevast tot de kwaliteitsselectie
bij het jaarlijks Theaterfestival
behoort. Wie echter niet tot de
discipelen van deze vooraan
staande theatermaker behoort,
zal zich door 'Toeval.Voorval'
vast en zeker niet laten bekeren.
WIJNAND ZEILSTRA
Nieuw Sinfoniötta Amsterdam o.l.v. Lev
Markiz: Haydn en Sjostakovitsj. Solist Ro
nald Brautigam piano, in het Concert in Es
K.V. 449 van Mozart. Gehoord op 27 maart
in de Stadsgehoorzaal, Leiden.
LEIDEN Zonder twijfel profi
leert Nieuw Sinfoniëtta Amster
dam zich zo langzamerhand als
een van de meest vooraanstaande
kamerorkesten van Nederland
sen huize. En evenzeer leidt het
geen twijfel dat het aan Lev Mar
kiz' inspirerende leiding te dan
ken is dat deze groep jonge geta
lenteerde musici tot een zo hechte
eenheid gesmeed zijn. Want er
zijn weinig orkesten te vinden
waarin de homogeniteit in streek
en klank van de strijkers zo groot
is, dat het geheel inderdaad als
één instrument klinkt.
Talent, orkestdiscipline, maar
ook een open oor voor elkaar en
de wil om steeds het beste te ge
ven zijn de ingrediënten die de
concerten van dit ensemble tot
nogtoe steeds tot een muzikale
belevenis gemaakt hebben. Zo'n
opgewekte symfonie van Haydn,
no. 93 met de bijnaam La Poule,
wordt nergens oppervlakkig,
maar is van het begin met zijn rag
fijne voorslag-kakeltjes tot en
met de spirituele finale een ver
fijnd genoegen. Ronald Brau
tigam als pianist en dit orkest als
begeleider, het kan haast niet an
ders dan borg staan voor een
prachtige uitvoering.
Mozarts Concert in Es K.V. 449
wordt jammer genoeg weinig ge
speeld. Waarom dat zo is is eigen
lijk niet duidelijk. Hoewel het
niet zo diepgravend is als de late
re grote concerten heeft het toch
een grote rijkdom aan melodi
sche en harmonische invallen.
Zoals te verwachten was het bij
Brautigam en zijn begeleiders in
de best denkbare handen. Brau
tigam behoort tot die pianisten
die nooit 'in de weg' zitten: zijn
pianistische en muzikale gaven
staan in dienst van wat hij speelt
zodat je in de eerste plaats Mozart
hoort, en dan pas Brautigam.
De Kammersinfonie op. 118a
van Sjostakovitsj, een bewerking
van diens strijkkwartet voor
strijkorkest, besloot dit concert
op indrukwekkende wijze. Hoe
wel het in wezen een voor
Sjostakovitsj eenvoudig stuk is,
is het indrukwekkend door de
grote intensiteit die alle delen
kenmerkt. Het Andante is in mat
te tinten gehouden, met om
floerste harmonieën die soms ou
derwets in elkaar vloeien. Het Al
legro contrasteert met een fel ge
prononceerd ritme en een groei
ende verbetenheid, zoals die in
veel van Sjostakovitsj' werken in
veel sterkere mate te vinden is.
Het Adagio heeft een peinzend
karakter, met brede uitgespon
nen, soms slavisch-achtige, melo
dieën, in vaak tegen de stilte aan
leunende fluistertoon. Vanuit een
klein ritmisch motiefje ontspint
zich dan het laatste deel. Een ui
termate boeiend, en zeer toegan
kelijk werk, perfect gespeeld
door Nieuw Sinfoniëtta Amster
dam dat. naar nu al bekend is. ook
volgend jaar weer in de Meester-
serie zal terugkeren.
MIES ALBARDA
'aas-speurtocht in Leidse museum
LEIDEN - In het Nationaal Natuurhistorisch Museum aan de Hooglandse
Kerkgracht wordt in de Paasvakantie (van 2 tot en met 7 april) een speciale
vakantie-speurtocht voor kinderen gehouden.
De speurtocht heeft te maken met de lente, maar gaat niet over crocus-
sen of lammetjes. Het gaat om planten en dieren die anderhalf miljoen, 65
miljoen, of zelfs 200 miljoen jaar geleden leefden. In die laatstgenoemde
tijd leefde aan het strand (dat toen in de buurt van Winterswijk lag) een rep
tiel dat ongeveer een meter lang kon worden, de Nothosayrus. Dit dier ko
men de deelnemers aan de speurtocht tegen.
In het museum kunnen nog veertien andere speurtochten worden ge
maakt: langs mineralen, vulkanen en edelstenen, voorbij rivieren, gletsjers
;n grotten; langs fossielen uit Nederland en vele andere landen.
De speurtochten in het Nationaal Natuurhistorisch Museum kunnen
worden gemaakt van maandag tot en met vrijdag, van 10.00 tot 17.00 uur en
op zondag van 14.00 tot 17.00 uur. Op zaterdagen en feestdagen is het muse-
i gesloten.
LEIDEN De Leidse historicus
Jaak Slangen heeft in de bundel
'Verzen aan N. de J.' vijfentwintig
onbekende erotische gedichten ge
publiceerd van J.A.N. Knuttel
(1875-1965), gevreesd literair criti
cus en schrijver van het standaard
werk 'Onze letteren in de Middel
eeuwen'. Knuttel, die als gedreven
communist voor en na de Tweede
Wereldoorlog lange tijd voor de
CPN in de Leidse gemeenteraad
zat, schreef deze verzen voor Nyza
de Jongh, een leerlinge van het Rot
terdamse Gymnasium Erasmia-
num. In 1902 aanvaardde Knuttel
na zijn studie een baan als leraar bij
dit gymnasium. Tijdens zijn werk
daar werd hij verliefd op zijn leerlin
ge Nyza de Jong.
Twee jaar geleden, in 1989, pre
senteerde de Leidse historicus Jaak
Slangen Knuttels autobiografie 'Le
vensloop', tesamen met een indrin
gend biografisch portret van deze
belangrijke letterkundige. Bij het
ten doop houden van dit boek
kwam Slangen ter ore dat Knuttel
in 1961 een schriftje met liefdesver
zen aan De Waarheid-redacteur
Joop Morriën had overhandigd.
Knuttel drukte hem op het hart
deze verzen goed te bewaren, want
het ging om "een emotionele perio
de uit zijn leven". In zijn autobio
grafie 'Levensloop' gaat Knuttel
wel in op een onstuimige liefdesaf
faire in 1902 met een leerling, maar
de naam van de aanbedene wordt
angstvallig door hem verzwegen.
In zijn nawoord bij de bundel
doet Slangen verslag van zijn zoek
tocht naar de identiteit van dit meis
je. Op het schutblad van het schrift
je met liefdesverzen trof hij de tekst
'Verzen aan N. de J.' aan. Naspeu
ringen in archieven brachten aan
het licht dat het moest gaan om
Nyza de Jongh, geboren in
Leeuwarden op 25 mei 1988, oudste
dochter van Gerrit Tammo Jan de
Jongh en Anna Catharina van Val
kenburg. Het gezin verhuisde op 7
december 1899 naar Rotterdam,
waar Mr. G.T.J, de Jongh officieel
werd geïnstalleerd als rechter bij de
arrondissementsrechtbank.
Toen Knuttel in september 1902
op het gymnasium Erasmianum
kennismaakte met Nyza de Jongh
werd hij op slag verliefd op "de into
natie en warme klankrijkheid" van
Nyza's stem. "Dit meisje moet mijn
vrouw worden", schreef hij in zijn
autobiografie.
Nyza zag niet zoveel in Knuttel,
maar voelde wel een warme vriend
schap voor hem. Knuttel schreef de
We lagen lief, in 't zongestoofde zand.
Dicht aan elkaar de weeldewarme lijven.
Mijn vingers grepen je vertoornde hand -
Eén heet verlangen voelden we ons beiden drijven.
Ik zag van al de dingen öm mij heen
Maar jouw gelaat en 't lachen van je oogen -
Was het de zon, die goud je haar doorscheen.
Of lichtte' er weer mijn liefde's groot vermogen?
Ik liet mijn handen in 't welig gouddons duiken.
Bracht zacht mijn lippen naar jouw rooden mond.
Nog even zag 'k je zalig de oogen luiken.
Eer 'k zelfbedwelming in je kussen vond.
Een l
x de erotische verzen van Knuttel.
vader van het meisje een brief, haar leraar elkaar in het geheim
waarin hij hem vroeg of hij zijn brieven te schrijven. Als 'postillon
dochter regelmatig thuis mocht be- d'amour', zo schrijft Slangen in zijn
zoeken. Dit weigerde de man. Hij nawoord, fungeerde onder meer de
wilde zelfs niet meer dat zijn doch- letterkundige Annie Salomons. Af
ter les zou krijgen van Knuttel. Van- en toe bracht Nyza een bezoek aan
af dat moment beginnen Nyza en Knuttels kamer. "Meestal vier keer
Leidenaars in finale Kleinloinstfestival
AMSTERDAM - De Leidse cabaretgroep 'Basterd' heeft een finaleplaats
bereikt bij het Amsterdams Kleinkunstfestival dat dezer dagen wordt ge
houden. Op maandag 1 april zullen Bart Leijnse en Onno Innemee (samen
de groep 'Basterdvormend) in de eindstrijd om de Wim Sonneveldprijs het
moeten opnemen tegen twee solisten: Marc Linsen en Ron Boszhard. De fi
nale van dit concours is in het Nieuwe de la Martheater in Amsterdam.
in de week kwam zij na schooltijd,
haastig, want er gingen meer leer
lingen dezelfde weg. En de bezoe
ken konden niet lang duren, want
zij moest op tijd thuis zijn", schrijft
Knuttel daarover in 'Levensloop'.
De verhouding tussen de twee
nam een fatale wending toen Knut
tel op 25 mei 1905 met een grote bos
rozen naar Nyza's ouders toestapte.
Een en ander had tot resultaat dat
Mr. De Jongh zijn dochter van
school nam. Knuttel moest zich te
genover dc leiding van het gymnasi
um verantwoorden en kreeg het
dwingende advies zelf ontslag te ne
men, wat hij na rijp beraad deed.
Jaak Slangen is zeer tevreden dat
de uitgave er nu eindelijk is. Slan
gen: "Voor die tijd zijn het zeker ge
waagde gedichten, erotische verzen
eigenlijk. Knuttel moet het behoor
lijk te pakken hebben gehad van dat
meisje. Hij doorbrak natuurlijk een
enorm taboe door zelf op de ouders
van dat meisje af te stappen. Dat
was enorm gedurfd, zoiets deed je
niet in die tijd. Ik heb de identiteit
van Nyza dan wel achterhaald, maar
hoe ze er uit heeft gezien weet ik
niet. Ze is kinderloos gebleven en
foto's van haar heb ik niet kunnen
achterhalen. Het zou mooi zijn als er
naar aanleiding van deze publikatie
nog wat boven water kwam".
AMSTERDAM (GPD) - Ju-
ry-voorzitter Frits Bolkes-
tein heeft gisteren in de Eg-
gertzaal van de Nieuwe Kerk
in Amsterdam de zes nomi
naties bekendgemaakt voor
de AKO Literatuur Prijs van
dit jaar. Alle betrokkenen
die zeker wisten dat in elk
geval Connie Palmen en
F.B. Hotz tot de gelukkigen
zouden horen, hebben onge
lijk gekregen. Met Adriaan
van Dis, Patricia de Marte-
laere, Geerten Meijsing, Mi
chel van der Plas, P.F.
Thomése en Anne Vegter als
eerste jeugdboekenschrij
ver, maakte de jury opnieuw
de reputatie waar dat over
haar keus nooit een deugde
lijke voorspelling valt te
doen.
Frits Bolkestein, Louis Ferron, M.
Janssens, W.A.M. de Moor en John
Peereboom maakten hun selectie
uit 197 inzendingen van boeken die
werden gepubliceerd in de periode
vanaf april 1990 tot en met 15 febru
ari van dit jaar. De zes auteurs kun
nen dankzij hun nominatie in elk
geval rekenen op hogere verkoopre
sultaten; de winnaar van de AKO-
prijs. gaat traditiegetrouw ook met
een bedrag van 50.000 gulden naar
huis.
Adriaan van Dis verdiende zijn
nominatie met 'Het beloofde land',
een van de vele reisboeken die de
jury onder ogen kreeg. Van Dis doet
daarin verslag over de trektocht die
hij samen met een oude vriendin
langs haar familie in Zuid-Afrika
maakte. In het juryrapport krijgt hij
'veel waardering' toebedeeld voor
de uitmuntende concentratie op het
doel dat de reisbeschrijver zich ge
steld heeft en voor de helderheid,
lichtheid en directheid van de stijl.
'Van Dis maakt op concrete wijze en
zonder in clichématige tegenstellin
gen te vervallen voelbaar hoe groot
de kloof tussen zwart en blank in
feite is'.
In 'Littekens' beschrijft de
Vlaamse auteur Patricia de Marte-
laere het uitzichtloze verhaal van de
briljante medische studente Eva en
de hopeloze eerstejaars in de rech
ten Vincent. Zij wonen af en toe sa
men, maar 'kunnen zich niet be
schikbaar stellen voor elkaar'. De
jury noemt het opmerkelijk dat on
dervindingen en gedragingen die
ons 'ongeveer vertrouwd waren' zo
levend worden uitgebeeld, dat ze
voor het eerst onontkoombaar lij
ken te worden. Het boek laat herin
neringen na aan de personen en wat
zij zeiden lang nadat de meeste ro
mans in de nevels van het geheugen
zoekgeraakt zijn, aldus de jury.
Geerten Meijsing, winnaar in
1988 met 'Veranderlijk en wisselval
lig', is dit jaar genomineerd met 'Al
tijd de vrouw'. Daarin beschrijft hij
de ingewikkelde verhouding van de
intellectuele schrijver Erik met de
aardse en wispelturige Eefje Wijn
berg. De jury prijst Meijsing als 'een
nauwgezet constructeur, maar ook,
een sensitief schilder met taal en
tenslotte een romanticus, die met
pijnlijke objectiviteit een blik in
zichzelf durft te slaan'.
Michel van der Plas verdiende
zijn nominatie met 'Mijnheer Gezel-
Ie', een biografie van de priester
dichter Guido Gezelle. Het is geen
verhaal van een filoloog voor spe-
cialisten-vakgenpten geworden
maar een meeslepend verslag van
een 'essayist die een persoonlijke,
haast intieme betrokkenheid van
tientallen jaren bij de figuur van Ge
zelle hiermee bekroont'. De jury
meent dat deze biografie voor velen
een uitnodiging kan zijn de poëzie
van 'Mijnheer Gezelle' zelf te gaan
lezen.
'Zuidland' van P.F. Thomése is
samengesteld uit twee verhalen die
zich afspelen in respectievelijk het
17e-eeuwse Noordwijk en Middel
burg. Voor het derde verhaal heeft
de schrijver als lokatie het Tunis
van de 18e eeuw gekozen. Hij 'be
schrijft mensen dié verdwaald zijn
geraakt in een uithoek van het le
ven, die elke greep op hun omge
ving kwijt zijn en die als kleine
scheepjes voortdobberen op de
stroom van de tijd'. Volgens de jury
ligt de kracht van deze verhalen in
zijn verbeelding en in zijn stijl: "Het
beeldende en filosofisch getinte
proza is ongewoon, trefzeker en
sierlijk".
Jeugboekenschrijver Anne Veg
ter is geselecteerd voor haar boek
'Verse bekken!' waarin in achttien
kleine verhalen een wereld wordt
geschapen "waarin de gebeurtenis
sen niet samenvallen met wat er
voor het oog gebeurt, maar met de
verrassende gedachte of houding
daarachter". Vegter stelde met de
klankkleuren van de absurde taal
van Koolhaas' dieren, de dartelheid
van Vromans poëzie, de dialogen
uit Herenleed en de wereld waar de
dieren hun eigen maat bezitten van
Teilegen een heel persoonlijk ak
koord samen, zo complimenteert
haar de jury. "Haar werk betekent
een aanzienlijke verrijking van onze
prozaliteratuur".
Op 21 mei weten we wie van deze
auteurs naar huis gaat met de AKO-
prijs 1991. De bekendmaking van
de winnaar gebeurt tijdens een di
ner voor genodigden in Hotel
Krasnapolsky, maar de rest van Ne
derland kan daar getuige van zijn
tijdens een rechtstreekse uitzen
ding van NOS-Laat.
Günther Herbig vaste gastdirigent
MONACO - De Franse kunstenaar Arman komt met deze opeenstapeling
van auto's naar de derde Biennale van Beeldhouwwerken die in de tuinen
van het casino van Monte Carlo wordt gehouden. (toto afp»
DEN HAAG (ANP) - De Duitser
Günther Herbig wordt met ingang
van 1992 voor een periode van twee
jaar de vaste gastdirigent van het
Residentieorkest, met daaropvol
gend een optie van nog eens twee
jaar. Het komende seizoen zal Her
big reeds enkele malen het Residen
tieorkest dirigeren, te beginnen met
Symfonie nr.8 'Unvollendete' van
Schubert en Symfonie nr. 5 van Ma
hler op 21 februari 1992.
Chef-dirigent Hans Vonk zal na
elf jaar het Residentieorkest aan het
einde van het huidige seizoen verla
ten. Naar verwachting zal mei 1992
de nieuwe chef-dirigent bekend ge
maakt worden, zo kondigde alge
meen directeur H. van den Akker
gisteren tijdens de presentatie van
het nieuwe programma voor het sei
zoen 1991/1992 aan.
Die programmering is volgens ar
tistiek directeur T. Muller het ko
mende seizoen meer afgestemd op
de wensen van de bezoekers. Vorig
seizoen bleek het aantal abonne
menthouders in Den Haag met 2700
te zijn teruggelopen. Uit een pu
blieksonderzoek kwamen daarvoor
twee oorzaken naar voren; de be
perkte foyerruimte en de program
mering, die te verwarrend zou zijn.
Aan de eerstgenoemde klacht zal
het muziektheater tegemoet komen
door een nieuwe doorschijnende
glasgevel voor de huidige blauwe
gevel te plaatsen. Daardoor ontstaat
700 vierkante meter foyer en 225
vierkante meter entree extra. In de
gecreëerde ruimte zullen op de be
gane grond een café, kassa's en een
foyerruimte worden gemaakt. Op
de twee etages daarboven komen
restaurants. De verbouwing ge
beurt met medewerking van archi
tect Vermeulen, ontwerper van de
Dr Anton Philpszaal.
In de programmering komt de ar
tistieke leiding het publiek tege
moet door de concertseries eendui
diger samen te stellen dan vorig
jaar. Geen onverwachte vreemde
elementen meer in de series, maar
een duidelijke klassieke serie met
onder anderen Mozart, Dvorak en
Beethoven, twee iets gevarieerdere
series, een Promenade-concertserie
met lichtere muziek zoals van
Gershwin en Tqaikovski, een ro
mantische pianoconcertserie en een
trio-concert met zes Nederlandse
componisten, onder wie Badings,
H. Andriessen en Verbey van wie de
Fandango (1992) de wereldpremière
zal beleven.
Behalve in de Dr. Anton Philips-
zaal zal het Residentieorkest het ko
mende seizoen optreden in Amster
dam, waar de Aida zal worden uitge
voerd, Lille, Orleans en Brussel. In
1992 zal eveneens in het kader van
Europa 1992 in Londen worden op
getreden met de negende symfonie
van Beethoven. In de Dr. Anton
Philpszaal zullen het komende sei
zoen weer lunch- en familieconcer
ten worden gegeven. Eind 1992 zal
een driedaags slagwerkfestival wor
den gehouden, dat zal worden afge
sloten door het Residentieorkest en
de Slagwerkgroep Den Haag.
LAGOS (AP) - Afrikanen sluipen
dorpen binnen om er bronzen pla
quettes en terracotta beeldjes te ste
len en die later illegaal te verkopen
aan kunsthandelaren. Koloniale
overheersers hebben tientallen ja
ren kunst weggehaald uit Afrika, en
in sommige gevallen zijn die kunst
schatten later teruggegeven, maar
tot op de dag van vandaag is er voor
al sprake van eenrichtingsverkeer
en verdwijnen honderden Afrikaan
se kostbaarheden naar het westen.
Na de drugshandel vormt de ille
gale kunsthandel de grootste tak
van internationale misdaad waar
mee Afrika wordt geconfronteerd.
Ade Obayemi. directeur van musea
en monumenten in Nigeria, zegt dat
de situatie in zijn land het ergst is.
Sinds ongeveer 20 jaar zijn Nige-
riaanse terracotta beeldjes zeer in
trek op de internationale kunst
markt. Ze zijn vergeleken met be
roemd beeldhouwwerk uit de Mes
opotamische oudheid en uit oude
culturen in Zuid-Amerika en er
worden gigantische bedragen voor
geboden, soms tot een miljoen dol
lar.
Volgens Obayemi bestaan er
goed georganiseerde kartels die ge
bruik maken van Afrikaanse tus
senhandelaren, die op hun beurt
dievenbendes in dienst hebben om
de kunstschatten te verzamelen. Er
zijn banden met politiediensten en
de douane. Buurlanden van Nigeria
worden gebruikt als doorvoerha
ven, maar de uiteindelijke afzet
markt ligt in de Verenigde Staten.
Japan, Groot-Brittannie en andere
Europese landen, als Frankrijk en
Duitsland.
Een bordje op de internationale
luchthaven van Lagos waarschuwt
dat „export van antiquiteiten" ver
boden is, maar er is altijd wel een
corrupte functionaris te vinden die
in ruil voor de prijs van een flag bier
een oog dicht wil kngpen.
De UNESCO heeft een internatio
nale conventie opgesteld tegen het
uitvoeren van kunstschatten en be
veelt onderhandelingen adn over
weggevoerde kunstwerken. In het
kader van die conventie heeft Bel
gië kunstschatten teruggegeven
aan zijn voormalige kolonie Zaïre.
Enige belemmeringen werpt de
conventie wel op voor de internatio
nale kunsthandel, maar de twee
grootste koloniale machten in Afri
ka. Groot-Brittannie en Frankrijk,
hebben de conventie niet onderte
kend.
Pogingen om aan de diefstal een
einde te maken lopen vast vanwege
gebrek aan geld en mankracht en
door een weinig zelfbewuste menta
liteit. "Heel weinig zwarte Afrikaan
se landen nemen hun cultun- n.
nis serieus. Dat is een tragedie in
West-Afrika. die tot in de regerin
gen is terug te vinden", aldus Obay-
