Utrechts poëziefestival:
laser en waxinelichtjes
PODIUMBLIK
Projectie op Dom door Jenny Holzer (VS)
Chansons en cabaret in één bundel
Matt Mullican werkt aan verwarrend wereldbeeld
Grote negers en
glorieus verval
DINSDAG 5 MAART 1991
KUNST
PAGINA 25
Archibald en Carola
Het Gezelschap Mevrouw Smit
viert op woensdag 6 maart in de
Leidse Schouwburg aan de Oude
Vest haar tien-jarige jubileum
met De Papegaaiejas. een kome
die voor kinderen vanaf 6 jaar.
De meeste mensen doen normaal,
maar Archibald en Carola niet!
Zodra die ergens binnenkomen,
staat de wereld op z'n kop. Archi
bald is op zoek naar zijn verleden
en Carola is regelmatig t
of een been kwijt, maar ze hebben
zoveel plezier, dat dat niet geeft.
Aanvang 20.15 uur.
Orgie
De Theatergroep 'Effecten in Ont
wikkeling' brengt op woensdag 6
en donderdag 7 maart Orgie t
Pier Paolo Pasolini. Een man en
een vrouw zoeken de ultieme exta
se en bereiken de grens van hun
relatie i?i extreme sexuele spelle
tjes. Het stuk is zwaar en extreem,
maar is door regisseur Peter Ever-
steyn licht geënsceneerd met veel
vaart en humor. Er is zelfs plaats
voor een Jules Deelder-persiflage.
Te zien in het LAK-theater aan de
Cleveringaplaats 1 in Leiden,
aanvang 20.30 uur.
Filmmuziek
The Magnificent Seven is een
groep van zeven door de wol ge
verfde muzikanten: Henny Vrien-
ten. Fay Lovski, Jakob Klaasse,
Jan Pijnenburg, Jan de Hont,
Joost Belinfante en Ronald Brunt,
zij maken een bijzondere combi
natie van filmmuziek, Duitse lief-
deskomdie en Steven Spielbërg-ef-
fecten. Te zien in de Leidse
Schouwburg op donderdag 7
maart om 20.15 uur.
Rendez-vous
In de eerste produktie van Riet
Verhelst zijn vier mensen op weg
In 'Orgie'
naar een rendez-vous. Hoe berei
den zij zich daarop voor? Dat is
de rode draad in het bewegings
theater Cuzco. dat is geregisseerd
door de ex-artisitiek leider van
Perspekt, Michael Helmerhorst.
Op vrijdag 8 en zaterdag 9 maart
in het LAK-thater om 20.30 uur.
Mes, zout en deken
In de jaren '50 trok een 16-jarige
Engelsman, Adrian Boschier, het
oerwoud in, naar het land van de
Zoeloes, de Sotho's, en de Leso
tho's, met enkel een mes. een zakje
zout en een deken. Omdat hij aan
epilepsie lijdt, een heilige ziekte in
Afrika, geldt Boschier als De Re
genmaker, de enige die een einde
kan maken aan de grote droogte
die de Matala-stam al maanden
kwelt. Deze familievoorstelling
van Johannes Kemkens is op za
terdag 9 maart te zien in het
Parktheater in Alphen aan den
Rijn. Aanvang 20.30 uur.
'Into each Life Some Teardrops
Must Fall', maar niet op vrijdag 8
maart in Cultureel Centrum 'De
Rank' in Noordwijk aan Zee.
Vanaf 20.15 uur is daar het Deep
River Quartet te zien en te horen.
Het onverwoestbare repertoire
van de groep strekt zich uit van de
jaren '20 tot en met de jaren '50.
Van Negro Spirituals tot swing,
van ragtime tot R&B, het Quartet
zingt en speelt het allemaal.
Shakespeare
In de Leidse Schouwburg is op
vrijdag 8 en zaterdag 9 maart om
20.15 uur Shakespeares Henry V
te zien. Het stuk, dat in Nederland
nog nooit is opgevoerd, gaat over
de losbol Hal, die als Henry V een
voorbeeldige koning blijkt te zijn.
Toch wordt hij gedwongen om met
een klein, zwak leger oorlog te voe
ren tegen het machtige Frankrijk.
Liedjes
Het nieuwste programma i
theatergroep Purper heet Opus 8
en wordt gespeeld op zaterdag 8
maart in de Muzenhof in Leider
dorp. Een programma, geschre
ven en gespeeld door alleen man
nen, dat gaat natuurlijk over
vrouwen. Maar ook over schepen
en verre horizonten. Over kroe
gen, kerken, katers en... borduren.
In liedjes en conferences geven de
heren van Purper u een blik in het
mannenhart, waar woede en ka
meraadschap elkaar afwisselen
en waar grove taal vermengd
wordt met poëzie. Aanvang 20.15
Karei Dikkens
De zanger en verteller Martin
Adèle Blocmendaal als 'wereldreizigster' in 'Adèle op de Orino-
Mens vertelt zondag 10 maart in
het LAK-theater het verhaal Mor
genster, dat is ontleend aan 'A
Christmas Carol' van Charles
Dickens. De spijkerharde deur
waarder Karei Dikkens, die een
hekel heeft aan verhalen en zeker
aan die van zijn naamgenoot,
moet beslag leggen op de inboedel
van het reizend theatergezelschap
De Morgenster. Maar dat weet
Marie de Morgenster te voorko
men! Voor kinderen vanaf acht
jaar in het LAK-theater, aanvang
13.00 uur.
Adèle
De ster, die zingt zoals niemand
anders kan zingen. En ook de ron
de volksvrouw, die zeven Amster
damse dialecten beheerst. Maar
in Adèle op de Orinoco maken
we kennis met een derde kant van
Adèle Bloemendaal: de wereldrei
zigster, die op de rug van een
struisvogel de woestijn in moet
vluchten, gevolgd door Arabie
ren. Op dinsdag 12 maart om
20.15 uur in de Leidse Schouw
burg aan de Oude Vest.
UTRECHT (GPD) - De
laatste obstakels voor de
beeldende kunst-manifesta
tie Nachtregels deze zomer
in de Utrechtse binnenstad
lijken nagenoeg uit de weg
geruimd. De financiële hob
bels zijn in elk geval glad ge
streken, nu vorige week een
bank zich met 110.000 gul
den als hoofdsponsor heeft
gemeld.
Wat rest is de toestemming van het
college van B"en W om de fameuze
Amerikaanse kunstenares Jenny
Holzer met laserstralen teksten op
de Domtoren te laten projecteren.
Jenny Holzer - op de jongste Biën
nale van Venetië als een van de
tneest interessante deelnemers ge
prezen - heeft al eerder pogingen ge
daan om een dergelijk laserproject
te realiseren in de Verenigde Staten
en in Venetië. Deze zijn toen niet ge
lukt. De Domtoren beschouwt zij
als een ideaal projectiepunt.
'Nachtregels' speelt in op de her-
Tiener vervangt
concertmeester
Residentie Orkest
DEN HAAG (ANP) - De 17-jari-
ge Armeense violist Nikolai Ma-
dayan zal de eerste concert
meester van het Residentie Or
kest, Zino Vinnikov, tijdens ko
mende concerten vervangen.
Dat heeft artistiek directeur
Theo Muller meegedeeld.
Vinnikov liep onlangs een
armblessure op. Daardoor kan
hij niet, zoals de bedoeling was,
soleren in het vioolconcert van
Tsjaikovski. Maydonan doet dat
nu op 7 maart in De Vereeniging
in Nijmegen en op 10 maart in
de Dr. Anton Philipszaal in Den
Haag. De virtuoze tiener maakte
al furore in Nederland door zijn
recital-debuurt in het Concert
gebouw in Amsterdam, nu drie
weken geleden.
leefde belangstelling van beeldend
kunstenaars voor letters en teksten
als beeldend medium. Die had zich
in feite voor het eerst gemanifes
teerd aan het begin van deze eeuw
toen de abstracte kunst ontstond.
Later - in de jaren zestig - kreeg deze
belangstelling opnieuw vorm in de
zogeheten 'concrete poëzie', waarin
de visuele kwaliteit van letters werd
gecombineerd met de letterlijke be
tekenis van het woord. Sinds de ja
ren tachtig heeft zich een nieuwe
generatie kunstenaars verdiept in
de manieren waarop aan betekenis
sen en visuele aspecten van letters
en woorden kan worden vorm gege
ven. Dat geschiedt doorgaans jn de
vorm van schilderijen en objecten,
incidenteel in de driedimensionale
ruimte. 'Nachtregels' wil aan de dis
cussie over de zin daarvan (en in het
verlengde over de betekenis van
kunst in de openbare ruimte) een
bijdrage leveren.
Dat doet het evenement door tek
sten, woorden en letters als lichtob-
jecten in de stad te plaatsen.
Utrecht is daarvoor, in de visie van
initiatiefnemer Sjarel Ex, de ideale
plaats: de stad is bepaald niet over
spoeld met lichtreclames, waardoor
de lichtobjecten maximaal tot hun
recht kunnen komen. Bovendien
kent de stad een internationaal be
kend poëziefestival (de Nacht van
de Poëzie in Muziekcentrum Vre-
denburg). 'Nachtregels' begint dan
ook op de avond van De Nacht: vrij
dag 26 april.
Aan 'Nachtregels' doen 21 bin
nen- en buitenlandse kunstenaars
mee. Onder hen de Nederlanders
Lucebert, Korrie Besems, Carel
Blotkamp, Titus Nolte, Pieter Lau
rens Mol en buitenlanders als Ram-
mellzee, Ruppersberg, Nancy
Dwyer, Jenny Holzer, Les Levine,
Patrick Corillon, Ian Hamilton Fin-
lay, Ilya Kabakov. In de vorm van
neon, lichtbakken, billboards, fak
kels, waxinelichtjes, laserstralen
zullen zij in de Utrechtse binnen
stad op 21 verschillende plaatsen
hun interpretatie van tekst en beeld
presenteren. De kunstwerken staan
op en voor panden op loopafstand
van elkaar. Er is dan ook een route
ontworpen, die de belangstellende
langs de objecten voert. Op sommi
ge plaatsen is een concentratie van
werken te zien.
De kunstwerken zijn zodanig ge
construeerd, dat ze jarenlang op
hun plaats kunnen blijven. Of daar
aanleiding toe is zal in de loop van
het evenement worden beoordeeld:
de ontwerpen die thans beschik
baar zijn geven slechts een beperkte
indruk van het uiteindelijk resul
taat. Het fonds Stadsverfraaiing
sluit de mogelijkheid in ieder geval
niet uit. Overigens heeft een aantal
kunstenaars al laten weten hun
werk als een eenmalig gegeven te
beschouwen.
Tegelijkertijd met Nachtregels
wordt in het Centraal Museum (van
27 april t/m 8 september) een ten
toonstelling gehouden, waarop oud
en nieuw werk van de deelnemende
kunstenaars is te zien. Het motto
van deze tentoonstelling is 'Words
without thoughts never to heaven
go'. Aan deze expositie nemen als
gasten deel Bruce Nauman, Sarkis
en Maurizio Nannucci. Tentoonstel
ling en buitenproject gaan verge
zeld van een catalogus. Bovendien
verschijnt een boek ('De woorden
en de beelden, tekst en beeld in de
kunst van de twintigste eeuw').
Nachtregels duurt van 26 april t/m
15 oktober.
AMSTERDAM (GPD) - Als
startpunt van de geschiede
nis van het Nederlandse lied
wordt als regel 1895 aange
houden, het jaar dat Eduard
Jacobs in een Amsterdamse
buitenwijk voor het eerst
liedjes uit de Parijse wijk
Montmarte presenteerde
aan een Nederlands publiek.
In een bloemlezing heeft
Jacques Klöters nu chan
sons en cabaretliederen van
veel bekende en minder be
kende opvolgers gebundeld.
Het eerste exemplaar van 'Omdat ik
zoveel van je hou' werd gisteren in
het Amsterdamse theater Bellevue
overhandigd aan Toon Hermans,
zelf met onder meer het door Jaspe-
rina de Jong gezongen 'De wandel
club' in de bundel vertegenwoor
digd. De presentatie was aange
kleed met korte optredens van Jan
de Cler (zijn 'Hup Holland, hup'
klinkt nog altijd op de voetbalvel
den, maar hij schreef in totaal rond
de 700 teksten) en Jules de Corte
('Ik zou wel eens willen weten' is
nog altijd een klassieker). Drs. P.
zong verder vol briljant venijn zijn
'Zusters Karamazov' en Martie Ver-
denius (produktief tekschrijfster en
cabaretière bij Fien de la Mar en
Wim Kan) droeg het lied 'De angst
om ouder te worden' voor.
Klöters begint zijn bundel 'Om
dat ik zoveel van je hou' in 1895 en
eindigt in 1958. Dat is het startpunt
van zijn eerder met Kick van der
Veer gepubliceerde bloemlezing 'Ik
zou je het liefste in een doosje wil
len doen'. Het is niet precies op dat
jaar vast te pinnen, maar in die pe
riode brak nu eenmaal een nieuw
Overzichtstentoonstelling Amerikaan in Kröller-Müller
E*positie aquarellen van Eis en Frans de
Haas. ie zien bij Ars Aemula Naturae. Pieters
kerkgracht 9. te Leiden Tot 19 maart geopend
van maandag tot en met donderdag van 19.00-
22 00 uur. dinsdag en donderdag ochtend van
9.00-12.00 uur, zaterdag en zondag van
13.00-16 00 uur
Wie bij aquarellen denkt aan wateri
ge kleurvlakken heeft vaak gelijk.
Bij Ars hangt nu een ijzersterke se
rie werken om aan te tonen dat het
ook anders kan. Bruinen, rood,
blauw en wit bepalen hier de sfeer,
de kleuren zijn stevig opgezet in
deels abstracte figuren. 'Samen in
Venetie, werkend zij aan zij, schep
pend uit een verfdoos, cultuur van
eeuwen her', zo ontstaan de schilde
ringen van het gevestigde kunste
naarsechtpaar de Haas. Toch zijn de
werken van de twee heel verschil
lend, alleen het kleurpalet is hetzelf
de. Bruinen, rood, groen en wit.
Frans de Haas is ingesteld op een
paar vierkante meter muur, hij ziet
er de teloorgang, de schoonheid en
de dynamiek, in prachtige kleuren
en een onverwachte ritmiek. 'Ge
mengde Berichten, en een 'Blootge
legde Wand' schildert hij in optima
le kleuren en met een zalige rust.
Aan de andere kant van de verfdoos
zit Els de Haas heel anders, zij schil
dert hele gevels en kijkt wat om zich
heen, verwonderd over het leven,
de mensen en zichzelf. Zij laat zich
inspireren door gegevens uit kran-
teberichten zoals bijvoorbeeld: Chi
nese activisten gaan de straat op en
Columbia is arm, sommige vrou
wen daar verkopen de 'vrucht uit
hunner schoot'. Dit laatste werk gaf
zij de titel: 'Les Fruits de vos En-
trailles', naar het katholiek weesge
groetje. Het toont een mooi beeld
van handen op zwangere buiken in
welvende bewegingen. Ze probeert
door middel van de wit gebleven
vlakjes een ritme over te houden dat
past bij de sfeer. Grote negers met
enorme damborden sieren twee van
haar werken, ze gaan over N'Diaye
bij het WK. een man die tot haar ver
bazing 'helemaal uit Senegal komt
om hier te dammen'. Deze werken
verraden nog de vroegere naïeve
schilderstijl die zijn beoefende
naast grafiek: de opstelling is houte
rig en origineel. Twee aquarellisten
die samen exposeren, de een zou
het liefst een hele stad zien in glori
eus verval en tekent dat op in een
groot aantal partituur-achtige wer
ken, waarvan de Italiaanse schoon
heid ook het uitbundig bewerkte
Barok-plafond van Ars helemaal
laat uit komen. De ander ziet de hele
wereld, op een afstand weliswaar,
en maakt er muziek van. Het is on
gelooflijk hoe twee zo verschillende
stijlen dank zij een gezamenlijk
kleurpalet zo in elkaar over kunnen
gaan. En dan zegt Els de Haas: "Is er
nou niet één werk waaruit blijkt dat
we op dezelfde plekjes waren?"
EDWINE FELSER
tijdvak aan in de geschiedenis
het amusement. Er trad
generatie cabaretiers aan en het pu
bliek kon genieten van de eerste
musicals. Het belangrijkste was
echter dat een nieuwe jeugdcultuur
in de amusementswereld begon
door te dringen.
De periode 1895-1958 is onderver
deeld in hoofdstukken met teksten
die verwantschap in thematiek ver
tonen. De lezer vindt in het onder
deel 'Eenentwintig aanklachten' bij
voorbeeld teksten terug van Louis
Davids, Lou Bandy en Wim Kan. In
'Vijftien verlangens' komen we Hel-
la Haasse en Rinus Ferdinandusse,
maar ook Dirk Witte en Jack Bulter-
man tegen. Zo is 'Omdat ik zoveel
van je hou' een unieke 'parade' van
chansons en cabaretteksten gewor
den, waarvan er veel bij lezing nog
steeds een glimlach van herkenning
zullen opwekken. De bundel is uit
gegeven bij Nijgh Van Ditmar en
kost f 39,50.
Componist van
'Dikkertje Dap'
overleden
ZANDVOORT (ANP) - De com
ponist P. C. van Westering is
zondag in zijn woonplaats Zand-
voort overleden. Dat heeft zijn
zoon meegedeeld. Van Weste
ring werd 79 jaar.
Hij genoot vooral bekendheid
als componist van muziek voor
kinderliedjes van Annie M. G.
Schmidt. Zo zette hij onder
meer het al door generaties ge
zongen 'Dikkertje Dap' op mu
ziek. Behalve lichte muziek
schreef hij ook kerkmelodieen.
Van Westering studeerde
compositie bij Jan Mul en Henk
Badings en orgel bij Marcel Du-
prés in Parijs. Hij was organist
in Haarlem en ook eerste bespe
ler van het 31-tonen-orgel in het
Teylersmuseum. Van 1957 tot
1969 was hij muziekredacteur
bij de Haagse Post.
Balletuitvoering
OEGSTGEEST - De Balletschool
van Zynaïda Viddeleer-Dalen Gil-
huys viert op zaterdag 9 maart haar
15-jarig bestaan met een leerlingen-
uitvoering in het Rijnlands Lyceum
in Oegstgeest.
Aan deze uitvoering doen ook en
kele oud-leerlingen mee, die inmid
dels toneeldans en danspedagogie
studeren aan het Koninklijk Con
servatorium in Den Haag en aan de
Rotterdamse Dansacademie.
Op het programma staan behalve
enkele sprookjesachtige taferelen
ook klassieke, caractère-, tap- en
Spaanse dansen.
Kaarten zijn op de datum van de
uitvoering vanaf 19.30 uur verkrijg
baar aan de kassa van het Rijnlands
Lyceum, Apollolaan 1 te Oegst
geest. De voorstelling begint om
20.00 uur.
OTTERLO (GPD) Aan een wand
van het Kröller-Müller Museum op
de Hoge Veluwe hangt een vergeeld
getypt lijstje. Bovenaan dat lijstje
staat 'haar geboorte' en onderaan
'haar dood'. Het leven daartussen is
in tientallen korte zinnen samenge
vat, van kleine banaliteiten tot be
langrijkere gebeurtenissen. Aan
een andere wand ook al lijstjes, dit
maal met korte beschrijvingen van
onder andere de bloedsomloop en
spijsvertering. Elders staat een gro
te kast waarin een deel van de in
boedel van iemand lijkt opgebor
gen. En verderop is een enorm grote
betonnen 'plattegrond' van een
denkbeeldige stad opgesteld.
Als bezoeker merk je het: hier is
iemand aan het werk die probeert
greep te krijgen op allerlei ver
schijnselen, misschien het leven
zelf, en die onder te brengen in een
nieuw, allesomvattend systeem.
Die iemand is de Amerikaan Matt
Mullican, die een grote over
zichtstentoonstelling in het muse
um heeft.
De expositie op de Hoge Veluwe
laat in een aantal zalen min of meer
chronologisch zien hoe Mullican
zijn systeem, beter zijn 'idee', door
de jaren heeft opgebouwd. Culmi
nerend in het model van zijn stad,
dat in de grote beeldenzaal in de
nieuwbouw is opgesteld. Twee
maal: in beton, de 'buitenkant' van
de stad, en in beschilderd hout, de
'binnenkant'. Zo'n indeling van een
expositie suggereert een zekere hel
derheid, maar Mullicans werk blijft
desondanks op deze expositie toch
vooral een in zichzelf gekeerd mys
terie.
Pictogrammen
Het werk van Mullican, en vooral
zijn zoeken naar een ideaal systeem,
heeft bijna iets middeleeuws mys
tieks. Zoals destijds alle verschijn
selen op aarde en daarboven wer
den verklaard vanuit een samen
hangend goddelijk plan. bouwt de
Amerikaan aan zijn wereld en ge
bruikt daarbij, bijna paradoxaal en
daarom juist zo verwarrend, beeld
middelen die onder andere stam
men uit de designwereld. Zo heeft
hij een eigen taal van pictogram
men, die zeer dicht aanligt tegen de
bewegwijzering die we dagelijks
aantreffen in bijvoorbeeld grote ge
bouwen of luchthavens.
Om enigszins een structuur aan te
brengen in zijn steeds uitdijende
universum gebruikt Mullican vijf
kleuren die weer gelijklopen met
vijf begrippen, die op hun beurt
weer staan voor zaken als 'objectief
en 'subjectief. De kleuren zijn on
der andere te vinden op een aantal
groot uitgevoerde pictogrammen,
die staan voor zaken als 'theater',
'batterij' en, jawel, 'God' zelf.
Op de tentoonstelling blijft wat
onduidelijk hoe Mullican gekomen
is vanaf zijn eerste verzamelingen
van bijvoorbeeld stripplaatjes en
tijdschriftfoto's uit de Tweede We
reldoorlog tot het model voor zijn
stad. Die verzamelingen lijken een
soort oerbron te zijn waaruit hij
naar believen kan putten, maar zij
staan inmiddels wat ver af van zijn
huidige bezigheden. Hetzelfde kan
gezegd worden van de enkele grote
tekeningen die hij onder hypnose
maakte tijdens een performance en
van zilverkleurige drukplaten van
bijvoorbeeld negentiende-eeuwse
machines. En aan die verzamelwoe
de is ook nog geen eind gekomen.
Een reclamefoldertje van een Ne
derlandse textielfirma, een grote
hoeveelheid opgezette beesten, be
drukte stoffen en plastic flessen, ze
spelen alle een rol in Mullicans zelf-
geconstrueerde wereld. Die laatste
voorwerpen, voor een deel meege
bracht door het museumpersoneel,
liggen in een enorme kast in een
zaal waarin zich ook een gedeelte
lijk ontmantelde elektromotor be
vindt.
Verwijt
Een verwijt dat Mullican in het ver
leden wel eens gemaakt is. is dat
zijn kunst fascistoïde trekjes zou
vertonen. Zijn fascinatie voor sym
bolen en banieren, om alles onder
geschikt te maken aan een streng
ordenend systeem, hebben omge-
twyfeld te maken met zo'n karakte
risering. "Kunst beschrijft een fic
tieve realiteit", zei Mullican in een
interview. En elders doet hij er een
modern, platgetreden schepje bo
venop met de mededeling dat te
genwoordig "alles teken, symbool.
reflectie van iets anders is gewor
den", (de vergelijking met de mid
deleeuwse mystici dringt zich op
nieuw op). Met de laatste uitspraak
lijkt hij ook te bevestigen dat alles
wat hij doet; het verzamelen, het
ontwerpen van een ordenend sys
teem en zelfs een hele stad, in wezen
los van kritiek, misschien zelfs van
inhoud, zou kunnen staan. Onder
iedere dubbele bodem bevindt zich
•r een nieuwe.
Tegelijkertijd brengt de expositie
nog iets anders met zich mee. Mulli
can bedient zich van een aanspre
kende (ook door zyn keus van
beeldmiddelen als pictogrammen
die zo vertrouwd overkomen) esthe
tiek. Wie door de tentoonstellings
zalen loopt wordt er bijna door over
rompeld. Intuïtief voel je dat alles
op zijn plaats past. maar nergens
raak je als toeschouwer echt ge
raakt.
Matt Mullican. Tot 5 mei in bet
Rijksmuseum Kröller-Muller,
Hoge Veluwe. Tot 31 maart is bij
de Stichting De Appel in Amster
dam zijn 'City Project' te zien.
T enorsaxofonist
Sal Nistico
overleden
ENSCHEDE (GPD) - De Ameri
kaanse tenorsaxofonist Sal Nistico
is zondag in zijn woonplaats Bern
aan de gevolgen van een hersen
bloeding overleden. Hij werd 50
jaar. Nistico werd vooral bekend als
solist in de Thad Jones-Mel Lewis
Orchestra en in orkesten van
Woody Herman, Count Basie, Geor
ge Coleman en Buddy Rich. Hij was
een avontuurlijke solist, wiens stijl
was beïnvloed door Charlie Parker.
Sonny Rollins en Gene Ammons.
Zijn techniek leek weliswaar ge
brekkig. maar niettemin zag Nistico
kans om een heel krachtige, in alle
registers gelijkmatige toon uit zijn
tenorsax te halen.
Vanaf 1956 was Nistico professio
neel musicus, aanvankelyk in aller
lei rhythm and blues-bands in de
omgeving van New York. Als jazz
musicus begon hg z'n carrière in
1960 toen hu toetrad tot het kwintet
van de gebroeders Chuck en Gap
Mangione. Vervolgens was Nistico
een van de meest spraakmakende
solisten in de band van Woody Her
man. In 1965 en '67 verruilde hu zun
Herman-baan voor een plek in de
saxsectie van het Count Basie Or
chestra.
Aan het eind van de jaren zeven
tig vestigde Sal Nistico zich in Euro
pa waar hij met diverse eigen forma
ties in het clubcircuit was te vinden.
Hij was een regelmatig terugkerend
gastdocent op diverse conservato
ria.
