Het is tijd voor de laatste ronde
'De ga liever een lekker hapje eten'
Horeca en politiek na 20 jaar nog even ver uit elkaar
REFERENDUM
Referendum geldig als 27,1
procent zijn stem uitbrengt
Amsterdam lieeft t:
geen referendum
'Het initiatief moet bij de bevolking liggen'
Walenkamp zakt door tot ver na sluitingstijd
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1991
Het was lange tijd niet zo rustig in de
stad als op de avond van zaterdag 17
mei 1980. Uit protest tegen het voort
durende geëmmer in de gemeente
raad over de sluitingstijden bleven
alle cafe's die avond dicht.
De discussie over de cafe's duurde
Van onze redacteur
Gert Visser
LEIDEN - Het verhaal van de slui
tingstijden begint in 1971 wanneer
burgemeester Mr. Gerrit Cornelis
Van der Willigen plaats maakt voor
Dr. Adriaan Vis. Eerstgenoemde
voerde een tamelijk liberaal horeca-
beleid waarbij studentensociëteiten
en enkele cafe's in het weekend lan
ger mochten openblijven. Vis had
daar andere ideëen over. Na vier
jaar de kat uit de boom te hebben
gekeken, stelde hij voor om alle ca
fe's om twee uur te sluiten. De so
ciëteiten mochten hun uitzonde
ringspositie behouden, dat was Lei
den als studentenstad aan zichzelf
verplicht, vond Vis.
Het voorstel was tegen het zere
been van de horeca die de oude
tweedeling tussen Leidenaren en
studenten weer eens aan den lijve
mocht ervaren. Ook de gemeente
raad vond de bevoordeling van de
studenten maar niets.
Het geschil sudderde jarenlang
voort zonder dat er ook maar iets
van een oplossing in zicht kwam.
Ondertussen hield de horecabond
een enquête onder de cafébezoe
kers waaruit bleek - en wie had an
ders verwacht - dat er grote behoef
te bestond aan verlenging van de
sluitingstijd. Tot woede van de ge
meenteraad plaatste Vis op eigen
houtje een advertentie in de plaatse
lijke dagbladen waarin Leidenaren
werden uitgenodigd de steekproef
te weerleggen.
Monniken
In '79 barstte de bom toen Vis bleef
weigeren het horecaprobleem op te
lossen. Hij wachtte liever het stand
punt van de raad af, in het midden
latend of hij dat ook zou uitvoeren.
Enkele weken voor Kerstmis kreeg
Vis een motie van treurnis uitge
reikt en kort daarna vertrok hij naar
Den Haag om secretaris generaal op
het ministerie van binnenlandse za
ken te worden. Een nieuw hoofd
stuk in deze never ending story brak
aan waarin hoofdrolspeler Cees
Goekoop de klucht tot een happy
end mocht brengen.
Al in '76 had de horeca het idee
van nachtcafe's gelanceerd, spe
ciaal aangewezen kroegen die lan-
toen al tien jaar. De meeste betrokke
nen kregen er wel genoeg van. 'Einde
van de kwestie sluitingstijden in
zicht' had het Leidsch Dagblad in au
gustus '79 al hoopvol vastgesteld. Nog
geen half jaar later stond de redactie
weer met beide benen op de grond:
'Het laatste woord over de horeca is
nog niet gesproken'. Het duurde nog
tien jaar duren voordat de politiek
met een referendum de knoop door
zou hakken.
In die jaren zeventig en tachtig
hoopten de Leidse kroegbazen nog
ger open zouden mogen blijven. Dat
was het moment waarop zich in de
gemeenteraad een tweedeling afte
kende. Links wilde het wonen in de
binnenstad bevorderen en verzette
zich tegen het langer openblijven
van cafe's en de overlast die dat zou
veroorzaken. Rechts (CDA, VVD)
en D66 - in de wandelgangen de ho-
reca-coalitie genoemd - stond een li
beraal beleid voor.
Onder het tijdelijk burgemees
tersschap van loco Cees Waal
(PvdA) haalde het CDA de nachtca
fe's van stal. De huidige wethouder
Joop Walenkamp pleitte er voor om
vijf kroegen buiten de binnenstad
een nachtvergunning te geven. De
horeca-coalitie sleepte het binnen
met een nipte meerderheid.
De cafébazen reageerden furieus
op deze nieuwe vorm van ongelijk
heid. 'Gelijke monniken, gelijke
kappen' vonden zij en het eind van
het liedje was dat er geen enkele
nachtvergunning werd aange
vraagd. De zaak zat opnieuw op een
dood spoor. De cafe's bleven uit
protest een avond dicht maar daar
lag de politiek niet echt wakker van.
Diplomaat
In september 1980 trad de huidige
burgemeester Cees Goekoop aan.
Een liberaal die zijn studententijd
in Leiden had doorgebracht, de ca
fe's van binnen kende en (mis
schien daardoor) wat plooibaarder
bleek. Goekoop haalde de nachtca
fe's maar weer eens uit de kast maar
nam zich voor - hij had het dossier
Vis kennelijk goed gelezen - de zaak
uiterst behoedzaam aan te pakken.
Het bewind van Goekoop ken
merkte zich door een groot aantal
experimenten. De burgemeester
ging van start met een proef met
drie nachtcafe's. "Dat kan niet uit
de klauwen lopen. En mocht het
mislopen dan kunnen we altijd nog
zeggen: stoppen maar", benadrukte
Goekoop ten overvloede. Een nipte
meerderheid van de gemeenteraad
(links was tegen) ging akkooord.
Die stemverhouding zou zich de ja
ren daarna nagenoeg niet wijzigen.
Goekoops tweede proef met 15
nachtcafe's zorgde voor de nodige
rumoer. Het bestuur van de horeca
bond ging van harte akkoord maar
vurig dat ze 's nachts een uurtje lan
ger mochten openblijven. De politiek
voelde daar niets voor. Inmiddels is
de politiek 'om' maar er is nu vrijwel
geen kroegbaas meer te vinden die
een uur langer dan nodig achter de
tapkast wil doorbrengen.
toen bleek dat twee van de vijftien
uitverkoren cafe's eigendom waren
van bestuursleden van de bond
spatte de plaatselijke afdeling uit el
kaar.
Goekoop. schijnbaar ongehin
derd dat hij de steun van de machti
ge PvdA moet missen, ging onver
droten verder. In '86 lanceerde hij
het idee om alle cafe's vergunning
te geven tot drie uur 's nachts. De
gemeenteraad, na de verkiezngen
van dat jaar voor het laatst bijeen,
gaat in meerderheid akkoord. Maar
in het programma van het nieuwe
college dat een maand later werd
vastgesteld, weet de PvdA de hore-
cacoalitie te breken door de WD
vast te pinnen op de afspraak dat er
de volgende vier jaar niets veran
dert aan de sluitingstijden.
Drankmisbruik
Bernard Stöxen van 'Leiden weer
Gezellig' is inmiddels toegetreden
tot de raad. Hij beweegt zijn colle
ga's tot een uitstapje naar Utrecht
waar een experiment is gestart met
vrije sluitingstijden. De zaak is in
beweging als D66 pleit voor een re
ferendum. bij voorbeeld over de
sluitingstijden.
De jaren '80 lopen ten einde wan
neer de PvdA in haar nieuwe ver
kiezingsprogramma (na twee de
cennia) dé grote ommezwaai maakt:
vrije sluitingstijden zijn mogelijk
mist overlast streng wordt bestraft.
Lijsttrekker Van Dongen spreekt in
arren moede van 'het voordeel van
de twijfel. Het pleidooi van een par
tijgenoot dat het in de PvdA 'een
goede traditie is om drankmisbruik
tegen te gaan' mag niet meer baten.
De nieuwe koers wordt vastgelegd
in een met overgrote meerderheid
genomen raadsbesluit waarmee de
deur voor de nachtcafe's wagenwijd
wordt opengezet.
Uiteindelijk hebben de cafébazen
dan toch hun zin gekregen. Al
thans... Enkele maanden geleden
sprak de nieuw leven ingeblazen
horecabond zich tot ieders verras
sing ondubbelzinnig uit tégen het
vrijgeven van de sluitingstijden.
Zo staan de politiek en de horeca
ondernemers weer lijnrecht tegen
over elkaar. Alsof er twintig jaar
lang niets gebeurde.
(wordt vervolgd)
LEIDEN Het Leidse referen
dum is alleen geldig als 27,1 pro
cent van de kiezers zijn stem uit
brengt. De gemeenteraad heeft
afgesproken zich aan de uit
spraak te houden als het aantal
uitgebrachte stemmen minstens
de helft is van het aantal dat bij de
gemeenteraadsverkiezingen van
vorig jaar werd uitgebracht. Toen
bedroeg het opkomstpercentage
55,1 procent.
Officieel kan de raad de uitslag
van de volksraadpleging naast
zich neer leggen. Alle fracties
hebben echter gezegd dat ze dat
niet zullen doen.
De vraag die de Leidenaars op 6
maart krijgen voorgelegd, luidt
als volgt:
'In Leiden moeten de horeca
zaken (cafés, restaurants, koffie
shops. cafetaria's en dergelijke)
nu op een door de gemeente vast
gesteld tijdstip sluiten. De ge
meente is van plan om dit te ver
anderen en wil horecaonderne
mers toestemming geven zelf te
beslissen hoe laat zij hun zaak
sluiten. Dat geldt niet voor terras
sen: daarvoor komt een aparte re
geling. De gemeente zal klachten
over geluidsoverlast en ordever-
strogin registreren en onderzoe
ken of de klachten terecht zijn.
Op grond hiervan kan de gemeen
te een verleende toestemming in
trekken. Bent u voor of tegen dit
plan?'
LEIDEN/AMSTERDAM - Am
sterdam heeft het grootste budget,
het meest ambitieuze onderwerp en
de meeste publiciteit. Alleen een re
ferendum heeft Amsterdam voorlo
pig nog niet: op zijn vroegst pas
over een jaar. "We hebben ons een
beetje vertild aan het referendum",
zegt voorlichtster S. Ruitenbeek.
Net als in Leiden moest de Am
sterdamse bevolking worden ge
raadpleegd op 6 maart 1991 tegelijk
met de verkiezingen voor de provin
ciale staten. Dat wil zeggen de eer
ste keer, want de gemeenteraad be
sliste vorig jaar. dat er ook nog een
tweede referendum moet komen.
En bovendien mocht het niet zo
maar een referendum zijn. "Het
moet ook nog ergens over gaan.
Geen referendum om het referen
dum, maar een controversieel (om
streden) onderwerp dat echt alle
Amsterdammers interesseert", zegt
Ruitenbeek.
Dat werden dus de auto's in de
binnenstad, waaraan vrijwel alle
Amsterdammers zich ergeren. "Het
Geen Steeds
De rubriek Steeds is vandaag in
verband met de diverse artike
len over het referendum komen
te vervallen.
Prof. J.Th.J. van den Berg tegenstander van Leids referendum
LEIDEN De Leidse gemeente
raad besluit om 20 miljoen te steken
in de ondertunneling van het Sta
tionsplein. Veel Leidenaars zijn het
niet eens met deze belissing van de
raad. Enkelen van hen besluiten ac
tie te ondernemen. Zij verzamelen
voldoende handtekeningen om een
referendum te houden over deze
zaak. Zij willen de gemeenteraad
corrigeren.
Zoals hierboven beschreven zal
het niet gaan. Maar volgens prof.
J.Th.J. van den Berg, hoogleraar
Nederlandse politiek en parlemen
taire geschiedenis aan de Leidse
universiteit, is een dergelijk correc
tief referendum, een vetorecht voor
de bevolking, wel de manier waarop
een volksraadpleging eigenlijk
moet worden gehouden.
"Het initiatief voor een referen
dum moet bij de bevolking liggen.
Wat ik tegen het Leids referendum
heb. is dat de gemeenteraad bepaalt
wat geschikt is om aan de bewoners
voor te leggen. Van de echt belang
rijke zaken zegt de politiek dat het
niet aan de kiezer kan worden over
gelaten. Daarbij komt nog dat een
volksraadpleging de gemeenteraad
de mogelijkheid geeft om verant
woordelijkheid af te schuiven. De
raadsleden durfven of willen zelf de
beslissing niet nemen. Dit nu lijkt
me in Leiden het geval".
De Nederlandse grondwet biedt
de mogelijkheid van zo'n correctief
referendum niet. Wetgeving is in
ons staatsbestel voorbehouden aan
de volksvertegenwoordigers en niet
aan de bevolking. Toch is er volgens
Van den Berg veel voor te zeggen.
"De totstandkoming van wetten is
vaak een politiek compromis. Zo
kan wetgeving vormen aannemen
die voor de bevolking onaanvaard
baar is. Daarbij komt dat politieke
partijen zich over alle zaken uitspre
ken. Iemand kan wel op een partij
stemmen, maar dat wil nog niet zeg
gen dat-ie ook al haar standpunten
deelt".
Noodgedwongen hebben de refe
renda die in maart in verschillende
steden in Nederland worden gehou
den, dus een raadgevend karakter.
In Leiden heeft de gemeenteraad
echter al toegezegd zich aan de uit
komst te houden. Van den Berg
heeft daar niet zonder meer vertrou
wen in. "In andere plaatsen waar de
sluitingstijden werden vrijgegeven,
heeft dat problemen opgeleverd.
Het zou me niet verbazen als zo'n
besluit weer moet worden terugge
draaid. En als een gemeentebestuur
een keer de uitslag van een referen
dum naast zich neerlegt, hoeft het
de volgende keer niet meer bij de
bevolking aan te komen met een re
ferendum".
Het houden van een volksraad
pleging om de bevolking meer te in
teresseren voor de democratie, is
volgens Van den Berg niet nodig.
"Er wordt vaak op een klagerige
manier gesteld dat de interesse van
de Nederlander om deel te nemen
aan het democratisch proces gering
is. Maar waar leidt men dat uit af?
Uit de opkomstcijfers bij verkiezin
gen. Die zijn in ons land helemaal
niet zo slecht vergeleken met bij
voorbeeld Engeland en de Verenig
de Staten. En bovendien: een lage
opkomst is niet zonder meer een te
ken van ontevredenheid, het kan
ook op tevredenheid duiden. In lan
den als Oostenrijk, Duitsland en Ita
lië zijn de opkomstcijfers altijd
hoog, ook bij de gemeenteraadsver
kiezingen. maar die landen staan
toch niet bekend als traditionele de
mocratieën".
Van den Berg denkt juist dat in
ons land de animo om deel te ne
men aan democratische processen
groot is. "Kijk eens hoeveel mensen
zich richten tot het gemeentebe
stuur als ze iets dwars zit, om te pro
testeren tegen het verlenen van een
bouwvergunning of om te vragen of
de bus een straatje om kan maken.
Om die reden hoef je dus geen refe
rendum te houden. De denkfout is'
dat democratische participatie ge
lijk wordt gesteld aan deelname aan
politieke partijen. Maar hun belang
is voor de gemeentepolitiek minder
groot als die partijen graag zouden
willen. In het algemeen zijn bur
gers, blijkens onderzoek, redelijk
tevreden met hun lokaal bestuur.
Daar draagt een referendum niet
aan bij".
is een heel moeilijk onderwerp,
waarover niet met een 'auto's ja' of'
'auto's nee' valt te beslissen", zegt
Ruitenbeek. De verkeersambtena-
ren zijn op dit moment druk bezig
om 4 scenario's uit te werken: alle!
ruimte voor de auto's; beperking j
door een streng parkeerbeheer; het;
afsluiten van een aantal straten of
een geheel autovrije binnenstad.
De autovrije binnenstad werd als!
onderwerp gekozen uit 700 sugges
ties die de Amsterdamse burgers
deden aan de gemeente-raad. De
'politiek op straat' moet zich wat
veel burgers betreft vooral bezig
houden met de 'hondepoep op
straat'.
Er weerklonken klaagzangen
over vuilniszakken die te vroeg bui-
ten worden gezet, burenherrie en
een slechte behuizing. "Kan de bur-
gemeester nog wel aanblijven ge
zien de proletarisering, verloede
ring en criminalisering van de
stad", schreef een lezer die de posi
tie van Van Thijn tot onderwerp wil-
de maken. Bussen en trams moeten j
maar eens op tijd gaan rijden, vin- j
den veel Amsterdammers. "Tram-
en buschauffeurs moeten verplicht
worden een cursus klokkijken te
volgen", stelde iemand voor.
Gezien de stroom van klachten
over de auto's in de binnenstad, is
het onderwerp waarschijnlijk in
goede aarde gevallen. Minder te
spreken was een aantal mensen
over wat de gemeente-raad uitein
delijk doet met de uitslag van het
stemfeest. "Oorspronkelijk zei de
gemeenteraad zich te gebonden te
achten aan de uitslag. Later werd
dat: de raad neemt een beslissing
die zoveel mogelijk recht doet aan
de uitslag. Daarmee houdt de raad
de handen natuurlijk behoorlijk
vrij", zegt Ruitenbeek. Te vrijblij
vend, vonden de journalist G. Mak
en de jurist P. Gilhuis, die uit de j
Commissie Referendum stapten.
De breuk werd met veel moeite ge
lijmd, toen de gemeenteraad de he
ren bezwoer dat er heel zwaarwe-
gende redenenen moeten zijn om af 1
te wijken van de uitslag.
Zo'n reden zou het geld kunnen
zijn. weet Ruitenbeek. "Pas als één
van de scenario's is gekozen, kijkt
de gemeente of de plannen finan
cieel haalbaar zijn. Het kan best zijn
dat er geen geld is en de plannen
met de binnenstad uitgesteld moe
ten worden".
En dat is dan nog maar het eerste
onderwerp, want het tweede onder
werp van wat de 'proefreferenda'
heet moet nog worden gekozen.
Misschien nu maar eens een makke
lijk onderwerp. Afgelopen week j
hing de gemeente Amsterdam aan
de lijn bij Leidse gemeente-voor
lichting: sluitingstijden, is dat mis
schien niet een leuk onderwerp.
Van onze redacteur
Janet van Dijk
LEIDEN Hij had het nog
aan zijn vrouw gevraagd.
"Wat zijn nou toch mijn fa
voriete kroegen in Leiden?"
Ze kwam niet verder dan de
namen van een paar restau
rants waar Joop Walenkamp
graag vertoeft. Stamkroegen
heeft hij niet meer, besefte
de wethouder nog eens. "Ik
ga liever een lekker hapje
eten en daarna flink natafel-
en. En in speeltuinen kom ik
ook veel", grapt hij.
Als wethouder voor bestuurlijke
vernieuwing is de CDA'er eerstver
antwoordelijke voor het referen
dum dat op 6 maart wordt gehou
den. Leidenaars kunnen dan hun
mening geven over het vrijlaten van
de sluitingstijden van de horeca in
Leiden.
Het privé-leven van Walenkamp
zelf zal nauwelijks veranderen, wat
de uitslag ook is. Hij komt hoog
stens weieens in De Burcht, na een
gemeentelijke vergadering. Weet
dus ook helemaal niet dat het op
donderdag best druk kan zijn in de
stad. Verwondert zich over het aan
tal mensen dat doordeweeks een
biertje gaat drinken. "Ik loop ach
ter", constateert hij tijdens een door
hemzelf uitgestippeld kroegen
tochtje,
Vroeger was dat anders. In zijn
studententijd ging hij geregeld
stappen. "Als ik tot laat wilde uit
gaan, dan ging ik naar een andere
stad". In 1978 werd hij raadslid en
toen 'werd er ontzettend veel naver-
gaderd in cafés'. "We gingen
meestal naar Pardoeza. Daar kon je
nog wel tot een uur of drie, vier te
recht. Het was echt de kroeg voor de
burgers. Verder walen alleen de
studentensociëteiten lang open".
Ook in In de Bonte Koe kwamen
de raadsleden vaak. "Dat was heel
erg gezellig". De borrelcultuur ver
dween halverwege de jaren tachtig
een beetje. "De verhoudingen zijn
een tijd lang wat minder plezierig
geweest in de raad. Tegenwoordig
gaat iedereen weer wat leuker met
elkaar om".
Tegenstander
De uurtjes na de commissie- en
raadsvergaderingen worden nu dus
doorgebracht in De Burcht. Het is
dan ook jaren geleden dat Walen
kamp bij In de Bonte Koe is ge
weest. Maar hij heeft nauwelijks
een slok van zijn biertje genomen of
eigenaar Frans Bik stapt al op hem
af. "Joop! Hoe is het met je. Wan
neer komen die vrije sluitingstijden
De ondernemer blijkt, net als de
meeste van zijn collega's, een fer
vent tegenstander. Kroegbazen
hebben net als andere middenstan
ders 'recht op regels', vindt Bik. "Ik
heb zelf een goedlopende tent dus
ik maak me niet zoveel zorgen. Maar
ik weet dat er collega's zijn die wel
langer open móeten blijven omdat
hun klanten anders naar een andere
kroeg zullen gaan". De overlast zal
toenemen omdat mensen zich meer
verspreiden door de stad. op zoek
naar een tap die nog niet dicht is,
voorspelt hij.
Walenkamp denkt dat de nieuwe
situatie het eerste half jaar inder
daad wel problemen zal opleveren.
"Maar daarna weet iedereen welke
cafés langer openblijven". Hij wijst
er tijdens de discussie met Bik ook
op dat de politie al jaren pleit voor
vrijere sluitingstijden. Dan is er niet
meer een piek van kroeglopers die
naar huis gaan en overlast veroorza
ken, zegt Walenkamp. Bovendien is
er een 'pakket maatregelen' dat pro
blemen voor omwonenden moet
voorkomen, vertelt hij.
Gek
Het is een uur. "De tap is toe", gilt
het tweetal achter de bar. "Kijk nou
eens", zegt Bik ironisch. "Mijn zaak
is nog vol. Je zou toch gek zijn als
ondernemer om nu al die mensen
weg te sturen". Hij doet het wel.
zegt hij. Hoewel hij al jarenlang
geen last meer heeft van de politie
die komt controleren of In de Bonte
Koe wel op tijd dicht gaat.
Walenkamp weet dat de meeste
kroegen zich niet meer zoveel van
de regels aantrekken. Dat past vol
gens hem precies in het Leidse ho-
recabeleid, dat de laatste jaren
steeds soepeler is geworden. "Het
besluit om de sluitingstijden vrij te
geven is eigenlijk alleen een forme
le stap", constateert hy.
De wethouder vindt niet dat de
regels weer strenger moeten wor
den toegepast als een meerderheid
van de stemmers niet kiest voor het
vrijgeven van de sluitingstijden. "Ik
beschouw dat dan meer zo. dat de
mensen de bestaande situatie niet
willen veranderen".
Aan voorspellingen over de uit
slag durft Walenkamp zich nauwe
lijks te wagen. "Ik heb er veel over
nagedacht, ik ben geneigd te zeggen
dat er meer voor- dan tegenstanders
zullen zijn. Maar ik zou er niks op
dun'en zetten".
Het is kwart over een, officieel
tijd om naar huis te gaan. Walen
kamp wil nog helemaal niet. "Even
kijken of er in die steegjes nog wat
open is". Hij fietst langs 'Hotel de
Ville' op de Breestraat, en vertelt
dat hij daar nog nooit is geweest. Hij
heeft best zin om er eens een kijkje
te nemen. "Daar komt de burge
meester", roept de portier als hij
Walenkamp in zijn donkere pak en
in zijn lange, ook al zo donkere jas
ziet aankomen.
Ogen dicht
Het doet de wethouder niets. In de
discotheek is het donker, maar
Walenkamp vindt het 'wel leuk'.
"De sfeer is wel relaxed. Helemaal
niet agressief of zo". En dat dansen
gaat nog precies hetzelfde als in
'zijn' tijd, vindt hij. De wethouder
ziet wat dat betreft weinig verschil
tussen de muziek uit de jaren zeven
tig en de moderne 'house' en 'hip
hop'. "Als je je ogen dicht doet hoor
je precies hetzelfde ritme".
Ook de eigenaar van Hotel de Vil
le is een goede bekende van Walen
kamp. Roel van Akkeren is de zoon
van een oud-KVP-raadslid. "En,
blijf je langer open als dat straks
mag", snijdt Walenkamp nu zelf het
onderwerp aan. "Misschien een
uurtje of zo", antwoordt Van Akke
ren.
Piet Krekelaar wacht niet tot na 6
maart. De Leidenaar heeft die dag
juist zijn nieuwe café 'De Kreek' aan
de Turfmarkt geopend. De receptie
begon om 18.00 uur en als Walen
kamp tegen tweeën binnenstapt is
er niemand meer nuchter. De wet
houder wordt meteen aangeklampt
door alweer een bekende. Een on
dernemer, die wil dat Walenkamp
eens bij hem komt kijken.
Walenkamp belooft het, drinkt
nog een biertje en kijkt tevreden om
zich heen. "De helft van de mensen
ken ik wel". Het interieur, een don
kerrood bloemetjesachtig behang,
vindt hij prachtig. Huiskamerach
tig, en zo moet een kroeg zijn, vindt
de wethouder. "Een café is het ver
lengstuk van de huiskamer. Het leu
ke is dat niemand verplicht is con
tact te zoeken. Het is allemaal heel
vrijblijvend".
Om kwart over twee, een uur en
een kwartier na de officiële slui
tingstijd. stapt wethouder Joop
Walenkamp op de fiets om naar huis
te gaan.
Joop Walenkamp in De Burcht, waar nog weieens wordt 'navergaderd'
dOOT raadsleden. (foto Henk Bouwman)
In 1980 liep de publieke tribune van de raadszaal vol met kroegbazen toen er een proef werd genomen met drie
nachtcafés. (archieffoto)
