Gemoederen in Amman oververhit
FS tussen hoop en vrees
Wereldraad eist
staakt-het-vuren
Jordanië tussen angst en onzekerheid
'CNN hoofdpersoon verhaal van decennium'
'Kerstboom'
CIDX: Joodse
gemeenschap
diep geschokt
VRIJDAG 18 JANUARI 1991
^OORLOG IN DE GOLF t
Seksuele revolutie
Uit kranterecensies heb ik kunnen
concluderen dat 'Lulu'ook in
Nederland furore maakt. De
correspondente van het dagblad El
Pais wist tenminste onlangs te
melden, dat 'Lulu tin de
Nederlanders verleidt'. Bij
navraag bleek dat 'verleiden' nogal
mee te vallen. 'Lulu' is weliswaar in
Nederland aan een tweede druk
toe, maar daar is alles mee gezegd.
De dame waar het om draait, is de
hoofdpersoon van het boek 'Las
edades de Lulu' (in het Nederlands
vertaald onder de titel 'Episoden
uit het leven van Lulu') van de
Spaanse schrijfster Almudena
Grandes. Het boek veroorzaakte
twee jaar geleden in Spanje voor de
nodige opschudding, maar werd
tegelijk een 'literaire sensatie van
de eerste orde' genoemd, met als
gevolg dat het er een van de
weinige goedverkopeude boeken is
geworden.
Ook de Italiaanse vertaling is een
bestseller, terwijl de Duitse editie
op de laatste boekenbeurs in
Frankfurt de aandacht trok, omdat
de 'eigenzinnige roman' het
predikaat 'porno' kreeg.
Of 'Lulu' inderdaad 'porno' of toch
allereerst 'literatuur' is. hangt
natuurlijk af van persoonlijke
opvattingen, maar ik was na lezing
met verbaasd dat sommigen er
alleen maar een
'sadomasochistische veldslag' in
zagen. De roman heeft namelijk
niets meer (of minder!) om het lijf
dan een lange reeks van sexuele
kwellingen en erotische
gebeurtenissen van de
hoofdpersoon Marisa. die echter
door iedereen Lulu wordt genoemd.
Ik zelflos 'Lulu' een halfjaar
geleden. Bij mij hebben de rode
oortjes en de opgewonden koontjes
dus al lang weer hun gewone,
dagelijkse kleur teruggekregen.
Voor mij was het meest opvallende
aan de roman, dat de aandacht
ervoor in Spanje en Italië vooral
werd opgeëist door de
vrouwenbeweging, die er een
'bevrijdende doorbraak m de door
mannen gedomineerde erotische
literatuur' in wenste te zien.
Verder drong zich de vergelijking
op aan de Nederlandse opwinding,
ruim twintig jaar geleden, bi j de
verschijning van romans als 'Ik
Jan Cremer', of'Turks Fruit'. Niet
meer, maar ook niet minder.
Nu is vorige maand in Spanje ook
'Lulu's film' in premiere gegaan.
En de Spaanse pers liet zich
opnieuw niet onbetuigd. Interviews
met de cineast Bigas Luna,
waarvan iedereen zich plotseling
herinnert dat hij al eerder veel
erotiek in zijn films had verwerkt.
Ook waren er de onvermijdelijke
naaktfoto's van hoofdrolspeelster
Francesco Neri, die zich bij
voorkeur in goedkope en
slechtzittende lingerie lijkt te
hullen.
Belangrijk vonden de media verder
dat de beoogde hoofdrolspeelster
Angela Molina reeds tijdens de
eerste opnamesessie haar kleren
weer aantrok en dat regisseur
Bigas Luna noodgedwongen naar
Italië moest afreizen om daar in
Francesca Neri een weinig
geslaagde invalster te vinden.
Ondanks het feit. dat de
recensenten de film unaniem
afkraakten, waren de
voorstellingen overal in het land
wekenlang uitverkocht en werd de
film de best bezochte tijdens de
feestrijke decembermaand. Want
heel Spanje mag dan wel van Lulu
gehoord hebben, het boek is
uiteindelijk maar door weinigen
gelezen.
Ik heb zelf ook nog tot twee keer toe
meer dan en uur in de kou gestaan,
voordat ik een kaartje op de eerste
rij wist te bemachtigen Het enige
wat me van de film is bijgebleven is
een pijnlijk stijve nek. Maar dat de
sexuele revolutie twee decennia
na de Nederlandse 'Blue Movie'
nu ook echt tot Spanje is
doorgedrongen, valt niet langer
meer te ontkennen.
AMMAN Er hangt een onwezenlijke sfeer in de stad. De
bewoners in de Jordaanse hoofdstad Amman zijn uit hun doen.
Dat is merkbaar, overal. Geen grote opwinding, eerder apathie of
ingehouden woede. Maar ook onzekerheid en apgst over wat de
komende 24 uur zal brengen. Na één dag oorlog moet iedereen
nog aan de afschuwelijke werkelijkheid wennen.
Twee vragen houden de pro-Iraakse Jordanièrs bezig: raken we
alsnog bij het conflict betrokken en: moeten de Arabieren het
opnieuw afleggen tegen het imperialistische Westen.
Wie er oog voor heeft, merkt dat de grimmigheid toeneemt. Het is
moeilijk verteerbaar dat de eerste klap van de Amerikaanse
strijdkrachten en hun bondgenoten een daalder waard was.
Tenminste als de berichten uit Baghdad betrouwbaar zijn.
Hoewel de meeste Jordanièrs het na de eerste oorlogsdag
ontkennen, twijfelen ze aanvankelijk geen seconde aan het
waarheidsgehalte van het schaarse nieuws over de
gevechtshandelingen in Irak.
f; J- fp
Tot het middaguur is iedereen in
Jordanië aangewezen op de wester
se buitenlandse persbureaus en de
BBC, die op hun beurt het Ameri
kaanse televisiesation CNN als
voornaamste bron gebruiken. Het is
een radio- en televisieoorlog. En al
leen degenen die over een korte-
golfradio of een op een satelliet ge
richte schotelantenne beschikken,
kunnen die gunstige berichten -
geredeneerd vanuit de westerse op
tiek tot zich nemen. Want één
ding is duidelijk: de Jordaanse
staatsradio en televisie voelen er
niets voor in eerste instantie de
boodschappers te zijn van slechte
tijdingen bekeken vanuit het
Arabische gezichtspunt.
Trots gewond
De euforie in de westerse media
over de Amerikaanse suècessen
met de bombardementen op Bag
hdad en daarbuiten, wondt de Ara
bische trots diep. En zeker bij de
Palestijnen in Jordanië, voor wie
Saddam Hussein de onbetwistbare
Messias is van het Palestijnse ideaal
sinds de dagen van de legendari
sche leider Abdul Nasser. Gretig
klampen ze zich vast aan het bericht
van de Iraakse staatsradio dat Ame
rikaanse gevechtsvliegtuigen zijn
neergehaald. Waar of.niet waar, op
gelucht halen ze adem.
Maar die extra zuurstof gebrui
ken de Palestijnen niet om er gerus
ter op te worden, maar wenden ze
aan om er hun anti-westerse gevoe
lens mee te voeden. Hierdoor wordt
het gedurende de dag steeds moei
lijker voor tv-ploegen in het cen
trum van Amman opnamen te ma
ken. Obscene gebaren of flitsende
handbewegingen langs de kelen
zijn de minst gewelddadige uitin
gen van gefrustreerde Palestijnen
en Jordanièrs die in elke westerling
een representant zien van hun vij
and.
Daar blijft het niet bij. Cameralie-
den die even iets te lang de lens in-
zoemen op groepjes jonge mannen
die bij een kiosk naar een draagbaar
radiootje luisteren of samenscholen
op pleinen, worden aangevallen.
Verwensingen in voor Arabieren de
grofste bewoordingen begeleiden
hun vuistslagen.
Het zijn allemaal nog incidenten
van onbetekenende omvang. Wie
blond is en blauwe ogen heeft,
wordt nu nog niet ter plekke in el
kaar getimmerd, zoals de westerse
sensatiepers zijn verontruste anti-
Arabische lezers wil doen geloven.
Maar de gevolgen van anti-westerse
sentimenten zijn wel een voorbode
van wat er kan gaan gebeuren als de
Amerikanen deze week opeenvol
gende militaire successen blijven
boeken.
Verboden
Nu al is het journalisten verboden
Palestijnse vluchtelingenkampen
te bezoeken. Voor de eigen veilig-
De kranten in Amman gaan als warme broodjes over de toonbank, nu de Jordaanse regering slechts spaarzaam
informatie geeft op radio en tv over het verloop van de Golfoorlog. <foto EPA)
heid, zo luidt de reden van het mi- van westerse vertegenwoordigers
nisterie van informatie. Niettemin van media in de buurt van Pale-
blijft iedere nieuwsjager proberen stijnse vluchtelingenkampen rellen
zo'n kamp te bereiken. Maar politie zullen uitlokken die nauwelijks
en legereenheden langs de wegen meer in de hand zijn te houden,
die naar deze Palestijnse woonoor- Vandaar ook dat noch de Jordaanse
den leiden, houden de met taxi s radio en de staatstelevisie iets laten
aanstormende journalisten tegen, horen of zien van de verhitte gevoe-
Voor vandaag heeft het ministerie iens van Palestijnen. Ervaringen in
zelfs een gebod uitgevaardigd dat de Arabische wereld hebben ge-
de media verplicht toestemming te leerd dat er weinig voor nodig is om
vragen om Amman te mogen veria- een overhitte geest tot ontploffing
ten. Alleen onder begeleiding van te brengen,
een veiligheidsfunctionaris mag er
buiten de hoofdstad worden ge
werkt.
Het is duidelijk dat de Jordaanse
autoriteiten niet alleen bezorgd zijn
voor het welzijn van hun 'buiten
landse gasten'. Hoewel koning Hus
sein eerder deze week zijn volk
heeft opgeroepen buitenlanders in
het koninkrijk met respect te be
handelen, vrezen de vorst en zijn re
gering dat alleen al de aanwezigheid
Korste eind
Ook in Jordanië ontkomt niemand
aan de realiteit dat Irak uiteindelijk
aan het kortste eind zal trekken. Bo
vendien weet niemand op dit mo
ment of Saddam Hussein nog de
mogelijkheid heeft met zijn Scud-
raketten gifgas boven Tel Aviv uit te
sproeien. De gevoelens over zo'n
eventuele aanval zijn tegenstrijdig.
Enerzijds hopen de Palestijnen dat
Israël op die manier mores wordt
geleerd en geeft hen dat het gevoel
dat nog niet alles is verloren. Ander
zijds zit de angst er diep in dat Jor
danië langs deze weg alsnog bij de
oorlog wordt betrokken. Israël kan
een wraakactie niet anders dan via
Jordaans territorium verwezenlij
ken.
Hoe dan ook lijkt Jordanië niet
aan gewelddadigheden te ontko
men. Het explosiegevaar nadert de
rode streep. Of het zijn de Palestij
nen die van woede en frustratie ont
ploffen, of de gasbommen boven
Tel Aviv, of het zijn de uit elkaar
knallende Jordaanse en Israëlische
gevechtsjagers boven de oostelijke
woestijn van het koninkrijk, als Is
raël door Iraaks gifgas in de oorlog
wordt gezogen. Bij al deze gebeurte
nissen zal dat de Golf-oorlog nog
een extra dramatischer dimensie
geven.
WASHINGTON - Bij de oprij
laan van het Witte Huis, enige minu
ten nadat hij met president Bush
had gesproken, gaf de Republikein
se fractieleider in de Senaat, Bob
Dole, een stukje bravour ten beste.
"Waar was die kerel? Waar was Sad
dam Husayn? Misschien was hij wel
op vakantie. Of misschien sliep hij".
Nee, hij kon er niet over uit dat de
Amerikaanse luchtaanval op Irak
zo soepel was gelopen, en dat de
Irakezen zo weinig hadden terugge
daan.
Immers, maandenlang was het
Amerikaanse publiek bestormd
door sombere berichten in de me
dia. Berichten over Saddams che
mische wapens, zijn biologische
wapens en de van Kuwayt gestolen
Hawk-luchtdoelraketten. Over de
laatste hadden hoge Amerikaanse
militairen nog vorige week gezegd
"Als hij die inzet, hebben we er ei
genlijk geen verweer tegen".
Geen wonder dat de stemming in
Amerika woensdagnacht er een van
onversneden euforie was. Maar
donderdag kreeg de realiteit weer
de overhand en was het woord aan
de militaire specialisten. Zij ver
kondigden drie theorieen. Eén: mis
schien hebben we Saddam echt ver
rast, en was hij niet voorbereid.
Twee: misschien hebben onze high
tech wapens het nog beter gedaan
dan we dachten.
En de derde theorie: misschien
onderschatten we hem. Misschien
heeft hij z'n meest dodelijk wapens
verstopt, onder de grond, in bun
kers. Misschien slaat hij wel terug
op een moment dat we denken dat
hij al zo goed als verslagen is. Hij
heeft zich tenslotte lang genoeg
kunnen voorbereiden.
Dagen
De derde theorie had niet veel aan
hangers, want Amerika's hoog- ge
voelige ogen en oren boven Irak's
grondgebied, de satellieten, zouden
dat gemerkt moeten hebben. Maar
toch. De hoop van woensdagavond
werd wat getemperd door de vrees
van gisteren.
Bush waarschuwde voor te grote
blijdschap. Minister Cheney (defen
sie) waarschuwde voor te grote
blijdschap. De voorzitter van de
DAHRAN (DPA) "Ik zag het mooi
ste vuurwerk sinds jaren. Baghdad
lichtte op als een kerstboom". Zo
omschreef de Amerikaanse bom
menwerper-piloot kapitein John
Walten zijn indruk van de luchtaan
vallen op de Iraakse hoofdstad en
het luchtafweergeschut. "Het was
precies als in de bioscoop", meende
zijn eveneens 20-jarige mede-'top
gun' nadat zij gisteren waren terug
gekeerd op de luchtmachtbasis
Dahran in het noorden van de
Saudische woestijn.
Alle piloten verklaarden verrast
te zijn hoe weinig tegenstand de
Iraakse luchtafweer-eenheden had
den geboden, maar zij waarschuw
den ook voor al te veel optimisme.
"Dit was in de nachtelijke uren", zei
luchtmacht-kapitein Dave Kline na
de eerste missies, en "de Irakezen
vliegen niet graag in de nacht. De
Amerikaanse vliegers mogen niet te
zelfbewust worden".
'Of zij zijn helemaal niet de lucht
ingegaan, of ze zijn.... naar het noor
den weggedraaid" toen de Ameri
kaanse eenheden naderden, meen
de zijn „top gun"-kameraad. Ook de
artillerie was geen werkelijk gevaar
geweest. "Je zit in je jet... en ziet hoe
luchtafweer-schoten op je afkomen,
en je voelt ergens nog goed ook".
chefs van staven, Colin Powell, be
nadrukte tijdens een persconferen
tie steeds weer: dit is pas de eerste
dag. Niettemin zei een alom geres
pecteerde defensie-expert als de
Democratische senator Sam Nunn,
die eind vorige week inhet Congres
nog voor de hoogst ernstige gevol
gen van een Golf-oorlog had ge
waarschuwd, donderdag: "Ik denk
dat de oorlog niet langer dan enkele
dagen of weken zal duren".
De Amerikanen hoorden het don
derdag allemaal via hun tv's en ra
dio's aan. en trokken hun eigen kon-
klusies. Sommigen bleven bang,
niet alleen voor het strijdverloop.
maar vooral ook voor andere, on
voorziene gevolgen van de oorlog.
Terrorisme bijvoorbeeld. In Was
hington werd gisteren de bewaking
van ministeries, vliegvelden, de na
tionale monumenten, het Kapitool,
het Witte Huis en de metro opnieuw
verscherpt. De lokale omroepen in
terviewden mensen op straat die
bijna allemaal zeiden aanslagen te
vrezen. Anderen waren vooral boos.
Ze waren boos op hun president
omdat die het sein tot de oorlog had
gegeven. In tal van steden werden
protest-demonstraties gehouden,
maar meestal trokken die niet meer
dan enkele honderden betogers.
Maar hoe gevarieerd de Amerika
nen gisteren ook dachten, over een
ding zal iedereen het wel eens zijn
geweest: niemand gaf het zich
10.000 kilometer verderop afspelen
de drama zo duidelijk gestalte als
het drietal CNN-journalisten in het
Al Rashid Hotel in Baghdad.
Vanaf het moment dat de eerste
bommen op Baghdad waren geval
len, woensdagnacht om half een tot
donderdag rond vijf uur 's middags
gaven Peter Arnett, John Holliman
en Bernard Shaw hun sensationele
ooggetuigenverslag.
Zeer persoonlijk, altijd informa
tief, soms een tikje theatraal (Shaw:
"Wat ik maar niet kan vergeten is
dat kind dat ik wel eens hoorde zeg
gen: zo had het niet moeten gebeu
ren") waren zij niet alleen ooggetui
gen van, maar ook hoofdpersonen
in "het verhaal van het decennium",
zoals een concurrerende omroep,
ABC. al gauw zei.
Het was verbazingwekkend dat
de CNN-ploeg, die met een eigen,
bijzonder soort telefoon waren uit
gerust, zo lang van de Iraki's hun
verhaal mochten vertellen. Maar
gisteren kwamen de Iraakse autori
teiten tot de slotsom dat ze er eigen
lijk niet bij gebaat waren dat de hele
wereld uit de eerste hand wist, hoe
effectief de geallieerde bombarde
menten wel niet waren. De lijn ging
dicht. Irak was op slot.
zie ook pagina 9; CNN' mag toch weer
uitzenden uit Baghdad
GEESTELIJK LEVEN
NEW YORK - Een orthodoxe jood uit het Newyorkse Brooklyn in de
synagoge in gebed, nadat het nieuws van de aanval op Te Aviv bekend
was geworden. (toto ap>
Engelse primaat: rechtvaardige zaak
GENEVE (ANP) - De We
reldraad van Kerken heeft op
geroepen tot een inmiddellijk
staakt-het-vuren en beëindi
ging van alle vijandelijkhe
den in het Midden-Oosten.
De raad, waarbij 311 protestantse,
orthodoxe en anglicaanse kerken
zijn aangesloten, spreekt bij mon
de van secretaris-generaal dr.
Emilio Castro van een "droevig
moment in de geschiedenis". De
Wereldraad roept de lidkerken op
te bidden voor een snelle afloop
van de oorlog en hun pastorale
bezorgdheid te tonen voor alle
slachtoffers.
Paus Johannes Paulus II heeft
het uitbreken van de vijandelijk
heden in de Golf een "zware ne
derlaag voor het internationale
recht en de volkerengemeen
schap" genoemd. "Ik bid dat de
ervaringen van deze eerste oor
logsdag voldoende zijn om de om
vang van de verschrikkingen te
begrijpen", zei de paus.
Het gaat om een rechtvaardige
zaak. Zo reageerde de primaat
van de wereldwijde Anglicaanse
Kerk. dr. Robert Runcie, op het
uitbreken van de oorlog. "Ik bid
in de eerste plaats voor onze eigen
mannen en vrouwen in de Golf.
Zij hebben recht op onze steun".
Wel hoopt hij dat Kuwayt met een
minimum aan militaire middelen
wordt bevrijd.
Volgens de secretaris van de
Nedeerlandse Raad van Kerken,
ds. W. van der Zee, is de Raad erg
bezorgd over de onvermijdelijke
gevolgen van de oorlog. De
brand kan misschien wel kort du
ren, maar deze zal nog heel lang
nasmeulen". Naar de mening van
de Raad moeten er zo spoedig
mogelijk besprekingen worden
begonnen om vrede in het hele
gebied te bereiken.
Ook kardinaal Simonis, voor
zitter van de Nederlandse bis
schoppenconferentie, hoopt dat
"evenwichtige verhoudingen in
de Arabische en islamitische we
reld zullen ontstaan opdat aan
een oplossing van het Israëlisch-
Paelstijns conflict kan worden
gewerkt".
De Hervormde Kerk wil dat
president Bush een adempauze
inlast, zodat er gelegenheid be
staat voor herbezinning. Hussein
zou deze tijd moeten benutten om
alsnog zijn strijdkrachten uit Ku
wayt terug te trekken. Het her
vormd synodebestuur vreest dat
door de vijandelijkheden de ge
sprekken tussen islam en chris
tendom voor tientallen jaren ge
blokkeerd zullen raken.
De oorlog tegen Irak is volgens
de katholieke.patriarch van Irak,
Raphaël I Bidawid, "een waan
zinnige daad". De patriarch is "te
leurgesteld over de houding van
de Verenigde Staten en hun
bondgenoten", want hij heeft tot
het laatste moment geloofd dat
een oorlog door onderhandelin
gen zou kunnen worden voorko
men. Bidawid, die geldt als aan
hanger van het bewind van Sad
dam Husayn, is in Rome waar hij
morgen de paus hoopt te spreken.
Moslimkoepels
bepleiten rust
en waardigheid
AMSTERDAM (ANP/GPD) - De
islamitische organisaties in Ne
derland hebben de moslims opge
roepen zich rustig en waardig te
gedragen nu de oorlog in de Golf
is uitgebroken. Ook hebben zij de
overheid gevraagd alert te zijn op
eventuele agressie van de au
tochtone bevolking tegen de mos
lims in ons land.
Minister Dales (binnenlandse
zaken) zou vanmiddag praten met
de islamitische organisaties in
ons land naar aanleiding van de
Golfoorlog. Het gaat daarbij om
de Marokkaanse organisatie
UMMSN. het Turkse TICF en het
Surinaamse WIM. Uit contact
met deze organisaties heeft Dales
de indruk gekregen dat er onder
Islamieten in ons land enige on
gerustheid bestaat en gevoelens
van onveiligheid.
Dinsdagavond is er al ambtelijk
overleg geweest tussen deze orga
nisaties en Binnenlandse Zaken.
De organisaties hebben toege
zegd er alles aan te doen om de ge
moederen in eigen kring kalm te
houden. Bahadir acht de kans op
demonstraties erg klein. Het is
niet uitgesloten dat er net als
ten tijde van de Rushdie-affaire
toch enkele groepen de straat op
gaan, maar deze zullen het zonder
steun van de officiële organisaties
moeten doen.
De islamitische organisaties,
die in het weekeinde met een ge
zamenlijke verklaring zullen ko
men, wijzen erop dat de oorlog in
de Golf niets met de islam te ma
ken heeft. "De islam staat hier
buiten", aldus A. El Boujoufi van
de UMMOM. Kasiem zegt over de
aanval op Irak: "Het gaat hier om
een aanval op Irak, meer niet".
LEIDEN De heer L. Levie, se
cretaris van de joodse gemeente
in Leiden, kan zijn emoties nau
welijks de baas wanneer hij naar
de aanval van Irak op Israël wordt
gevraagd. Hij is ontzet door deze
ontwikkeling. "Ik ben nu enorm
bang dat de zaak gaat escaleren".
Levie had persoonlijk de raket-
aanval niet verwacht. "Zeker niet
na de euforie van gisteren dat alle
.raketten vernietigd zouden zijn".
Daaruit blijkt volgens hem toch
dat de informatie die de Amerika
nen hebben gegeven "niet water
dicht is". Levie is bevreesd dat
deze actie "niet zo maar onbeant
woord zal blijven".
De leden van de joodse ge
meente in Leiden, ongeveer hon
derd in getal, zullen dezer dagen
elkaar opzoeken "om elkaar
moed in te spreken". Levie had
eerder deze week familie uit Is
raël aan de lijn. "De mensen in het
buitenland zijn veel meer be
zorgd dan wijzelf, zeiden ze. Maar
ik denk dat de angst daar nu ook
is toegenomen".
Volgens directeur R. Naftaniel
van het Centrum voor Informatie
en Documentatie Israel (CIDI) is
de hele joodse gemeenschap
"diep geschokt". Diverse verte
genwoordigers van de joodse ge
meenschap zijn onmiddellijk bij
elkaar gekomen voor spoedover
leg. We beraden ons nu of we ons
speciale actieplan in werking
moeten zetten", aldus Naftaniel.
Wat het actieplan precies in
houdt wilde hij niet zeggen. "Dat
maken we pas bekend als het in
werking treedt." Hij sprak de
vrees uit dat de situatie in het
Midden-Oosten nu verder gaat es
caleren. "We hopen en bidden dat
dit met een zo gering mogelijk
aantal slachtoffers gepaard zal
gaan".
De rabbijn van de Joodse ge
meente in Den Haag (waaronder
ook de gemeente in Leiden valt)
en lid van het opperrabbinaat Ne
derland, P. Meyers, noemde de
aanval "een uiterst laffe en abso
luut onvergeeflijke oorlogsmis
daad van het Irakese bewind te
gen Israël en de hele Joodse be
volking". Hij zei de hoop uit te
spreken dat Israel "op de meest
passende wijze" zal reageren op
de aanval.
STANDPLAATS:
Madrid
Ruud de Wit
Bush belt in gezelschap van Sununu, stafchef van het Witte Huis. en veiligheidsadviseur Scowcroft. De Ameri
kaanse president is optimistisch maar niet al te vrolijk. (folo AP)
