rn es
Vrijmoedige 'Beer' Schwartzkopf
werd 'uil' na trauma in Vietnam
Saddam sterft liever dan
dat hij wordt vernederd
1
Strijdkrachten
in het Golfgebied
PAGINA 6
EXTRA EDITIE
DONDERDAG 17 JANUARI 1991
Amerikaanse opperbevelhebber neemt geen blad voor de mond
WASHINGTON (AFP) - De
56 jaar oude generaal Nor
man Schwarzkopf, die een
34-jarige militaire loopbaan
achter de rug heeft en be
kend staat onder de bij
namen "de beer" of "Norm
de storm", heeft de opdracht
de meer dan 400.000 Ameri
kaanse soldaten in het ge
vecht te leiden in het geval
van een gewapend conflict
met Irak.
Wat zijn verschijning betreft draagt
de bevelhebber van de Amerikaan
se troepen in de Golf de eerste bijn
aam met ere: hij meet 1.95 mtr, wil
het qua gewicht op 120 kg houden
en bezit een gezetheid waarmee
men zich in zijn fitheid zou kunnen
vergissen. Psychisch gezien is de
tweede bijnaam op zijn plaats: Nor
man Schwarzkopf staat bekend als
een man die zijn woorden niet op
een gouden schaaltje weegt en zijn
stoutmoedig karakter blijkt uit zijn
onderscheidingen. Hij draagt twee
maal de onderscheiding "Purple
heart" wegens verwondingen die
hij in Vietnam opliep, drie "Silver
stars", drie "Bronzen sterren" en de
"Distinguished service medal", alle
hem uitgereikt voor bijzondere
prestaties in de strijd.
Het vrijmoedige spreken van
deze infanterie-officier is legenda
risch. Hij herinnert er graag aan dat
tijdens het conflict in Vietnam, toen
hij nog maar de rang van kapitein
had, hij besloot een missie die zijn
manschappen was opgedragen, af
te gelasten na te hebben vernomen
dat de lucht- en artilleriesteun die
was beloofd niet beschikbaar was.
Bij zijn superieuren geroepen, die
van hem verontschuldigingen ver
wachtten, had hij kalm uitgelegd
niet van plan te zijn zijn soldaten uit
te sturen voor slecht voorbereide
operaties.
Traumatisch conflict
Op aandringen van zijn collega's in
het Amerikaanse opperbevel heeft
generaal Schwarzkopf minutieus
de gegevens en ervaringen van het
voor de VS nog steeds traumatische
conflict in Vietnam bestudeerd. In
plaats van de lokale veldslagen in
Vietnam heeft hij de Amerikaanse
regering kennelijk overtuigd van de
noodzaak in het geval van vijande
lijkheden met Irak, een massieve
aanval uit te voeren met inzet van
alle beschikbare middelen. "Ik hou
van mijn soldaten, en wil ze er niet
op uit sturen om zich te laten doden.
Als wij aan een oorlog moeten deel
nemen, wil ik die zo snel mogelijk
afmaken. Ik houd niets in reserve",
zei hij onlangs in een interview.
De generaal wil niets weten van
een omschrijving al "duif' of "ha
vik", hij beschouwt zich meer als
een "uil", het symbool van de wijs
heid: "Voldoende wijs om te begrij
pen dat alles moet worden gedaan
om oorlog te voorkomen, maar ook
vastbesloten om het te doen, vol
doende fel om zo snel mogelijk de
overwinning te bereiken". In het ge
val van een conflict, voegde hij er
aan toe, "zal ik al het mogelijke
doen om de vijand grondig en in
kortst mogelijke tijd te vernieti
gen".
Voorzien van een legendarische
intelligentie spreekt generaal
Schwarzkopf vloeiend Frans en
Duits, en hij heeft een voorraad
scheldwoorden in het Perzisch pa
raat die een marinier zouden doen
blozen. Schwarzkopf studeerde in
1956 af aan de prestigieuze militaire
academie van West Point, als lid van
het beste peloton van de opleiding.
Schwartzkopf staat letterlijk en figuurlijk voor zijn troepen in Saudiarabië, die nu vechten met het Iraakse
leger. (ïoto AP*
lang gecreeerd en olierijkdommen President Saddam Hussein eiste
in handen van een Arabische min- van Kuwayt en de Verenigde Arabi-
derheid gegeven. sche Emiraten dat zij de door de
Na de acht jaar durende Golfoor- OPEC vastgestelde produktiequota
log met Iran, die in 1988 eindigde, niet meer zou overschrijden, zodat
was de Iraakse economie een puin- de olieprijs zou kunnen stijgen naar
hoop. De buitenlandse schuld be- het streefbedrag van 18 dollar per
droeg 114 miljard gulden en de kos- vat. De Iraakse leider zei in mei van
ten voor wederopbouw werden ge- het vorig jaar tegen de olieministers
schat op 340 miljard gulden. De olie- dat de overproduktie onderdeel
inkomsten werden teniet gedaan was van een samenwzwering tegen
door de import en de aflossingen Irak.
van de buitenlandse schuld. De 'Als woorden niet genoeg zijn om
Iraakse bevolking, die was voorge- ons bescherming te bieden, zien wij
houden dat de oorlog was gewon- ons genoodzaakt over te gaan tot ef-
nen, verwachtte tastbare resultaten fectieve actie om de dingen recht te
die haar levensstandaard zouden zetten en onze rechten te verzeke-
verbeteren. ren", verklaarde Saddam Hussein.
HISTORISCH OVERZICHT
Van AP-correspondent
Ruth Sinai
WASHINGTON (AP) - De Iraakse
president Saddam Hussein wist
heel goed wat er op het spel stond
bij een confrontaie in de Golf. Dat
zeggen Arabische en Amerikaanse
deskundigen die hem kennen. De
Amerikaanse president George
Bush echter, zo zeggen zij, heeft
Saddam nooit begrepen. Saddam
heeft volgens deze deskundigen lie
ver deze oorlog dan zich over te ge
ven aan een regering die naar zijn
gevoel heeft geprobeerd hem te ver
nederen.
Marshall Wiley zegt dat Bush
door het conflict in de persoonlijke
sfeer te trekken, door bijvoorbeeld
Saddam te vergelijken met Adolf
Hitler, de Iraakse president alleen
maar vastbeslotener heeft gemaakt
om in Kuwayt te blijven. Wiley is
een voormalige afgezant van de VS
in Baghdad en een van de weinige
Amerikanen die Saddam hebben
ontmoet.
Volgens Clovis Maksoud, sinds
jaar en dag ambassadeur van de
Arabische Liga in Washington, is
Saddam meer op zoek naar respect
en erkenning dan naar goedkeuring
en acceptatie. "Dat zit ingebakken
in de Arabische psyche", zegt hij.
"Elk woord van Bush dat kan wor
den opgevat als een belediging voor
president Saddam Hussein werkt
diens ombuigzaamheid in de
hand", aldus Maksoud.
Saddam, zo zeggen Arabische
deskundigen, zou veel eerder ak
koord gaan met een vredesvoorstel
van bijvoorbeeld Algerije, dan van
de VS of een van hun westerse
bondgenoten. Het westen vertegen
woordigt de rijkdom en macht
waarover de leiders van Derde-We
reldlanden, die nog altijd zitten met
een koloniale erfenis, niet beschik
ken.
Beleefd
Saddam heeft wel degelijk laten
zien dat hij flexibel kan zijn. Afgelo
pen september gaf hij, in een poging
om mogelijke dreiging uit Teheran
weg te nemen, 1800 vierkante kilo
meter in de Golfoorlog veroverd ge
bied terug aan Iran. De Iraakse pre
sident is echter alleen flexibel als hij
het gevoel heeft dat hij op gelijke
voet staat met zijn tegenstander.
Saddams gevoeligheid bleek dui
delijk, toen minister van buiten
landse zaken Tariq Aziz aan verslag
gevers in Geneve uit de doeken
deed waarom hij had geweigerd een
brief van Bush aan zijn baas in ont
vangst te nemen. "De in de brief ge
bezigde taal stemt niet overeen met
de tradities die staatshoofden in de
onderlinge communicatie in acht
dienen te nemen", zei Aziz. "Als hij
echt vrede wil, dan zal hij zich in be
leefde bewoordingen moeten uit
drukken."
Bush ontkende dat de toon van de
brief onbeleefd was, maar sprak van
een "directe" stijl.
Vernedering
Personen die bekend zijn met de
Arabische wereld wijzen erop dat
de manier waarop mensen elkaar
aanspreken soms net zo belangrijk
is als hetgeen ze zeggen. Het is bij
voorbeeld een belediging om de
Iraakse leider "Saddam" te noe
men, in plaats van "president Sad
dam", of "president Hussein", zo
zeggen Amerikanen van Arabische
afkomst.
"Bush maakt een grote fout door
een Arabische leider ten overstaan
van zijn eigen mensen naar bene
den te halen", zegt de uit Irak af
komstige zakenman Fouad Taima,
die vorig jaar in Baghdad met Sad
dam heeft gesproken. Bush, zo zegt
Taima, behandelt Saddam als het
hoofd van een tweederangs macht
en de Iraakse leider "gaat nog liever
dood dan zo'n vernedering te accep
teren".
De Iraakse
rechtvaardiging voor de
bezetting van Kuwayt is
volgens twee stadia
verlopen: vlak voor de
inval gooide Baghdad het
op territoriale claims en op
een economische
samenzwering tegen Irak,
nu zegt Baghdad te
strijden voor de
Palestijnse en islamitische
zaak.
Van AP-correspondent
Nick Ludington
NICOSIA Toen Kuwayt in 1961
onafhankelijk werd van Groot-Brit-
tannie, claimde Baghdad dat het
land deel uitmaakte van Irak. Hier
op vertrokken Britse troepen naar
het emiraat om het te beschermen
tegen een mogelijke Iraakse inval.
In 1963 erkende Irak de soevereini
teit van Kuwayt, maar de grens tus
sen beide landen werd nooit vastge
steld.
Ondanks de Iraakse historische
aanspraken op Kuwayt, verklaarde
Saddam Hussein in 1988 in Bag
hdad tegenover Arabische minis
ters dat het Arabisch nationalisme
"een grote tent" moest zijn, die alle
Arabische staten overkoepelt.
"Deze grote tent mag geen schade
toebrengen aan onze nationale ten
ten, noch in Irak, Kuwayt, de Ver
enigde Arabische Emiraten (VAE),
noch in de grootste of de kleinste
Arabische staat", verklaarde hij
destijds.
Kolonisten
Maar op 2 augustus marcheerde
Saddam Hussein de tent van Ku
wayt binnen. Hij blies nieuw leven
in de Iraakse claim, die is gebaseerd
op het argument dat Kuwayt kunst
matig is gecreerd door de Britse ko
lonisten. Irak zegt dat Kuwayt vroe
ger, tijdens de Ottomaanse periode,
deel uitmaakte van de provincie
Basra, voordat Groot-Brittannie na
de Eerste Wereldoorlog de controle
kreeg over Irak en Kuwayt.
"Het is een kristalhelder histo
risch feit dat Kuwayt deel uitmaakt
van Irak", verklaarde Baghdad op 6
augustus by de bekendmaking van
de annexatie van Kuwayt. Volgens
Saddam hebben de kolonisten de
kleine oliestaten uit puur eigenbe-
In de zestiende eeuw wordt Kuwayt een
onderdeel van het Ottomaanse Rijk In
de latere jaren van het Ottomaanse tijd
perk wordt het land een semi-autonome
Arabische monarchie, onder de familie
Sabah.
In 1899 sluit de heerser van Kuwayt
een protectieverdrag met Groot-Brittan
nie, uit vrees voor uitbreiding van de
Turkse overheersing.
Na 1918, het einde van de Eerste We
reldoorlog, wordt het land een Brits pro
tectoraat met zelfbestuur.
19 juni 1961: Het protectoraat-verdrag
wordt met wederzijdse instemming op
gezegd. Kuwayt wordt een onafhankelij
ke staat.
Juli 1961: Kuwayt treedt toe tot de
Arabische Liga, ondanks verzet van Irak.
Meteen na de onafhankelijkheid wordt
de hulp van Britse troepen ingeroepen,
nadat Irak territoriale aanspraken heeft
laten gelden. De Britten worden vervan
gen door een strijdmacht van de Arabi
sche Liga, die tot 1963 in het land blijft.
1973: Iraakse troepen bezetten een
grenspost, maar moeten deze weer ont-
1980: Irak valt na maanden van scher
mutselingen Iran binnen, en eist de
grensrivier Shatt-al-Arab op. Het gevolg
is de Golfoorlog tussen Irak en Iran, die
acht jaar zal duren.
1981: Israel bombardeert de Iraakse
Osirak-reactor, omdat deze voor de ont
wikkeling van kernwapens zou worden
gebruikt.
1982: Na Iraakse militaire tegenslagen
in de Golfoorlog normaliseren de Ver
enigde Staten de betrekkingen met Bag
hdad. Later worden voor een periode van
acht jaar handels- en voedselkredieten
ter waarde van miljarden dollar ter be
schikking gesteld.
Februari 1990: President Saddam
Husayn houdt andere Arabische leiders
voor dat de Verenigde Staten na de te
rugtrekking van de Sovjetunie probeert
in het Golfgebied een overwicht te krg-
gen.
April 1990: Saddam Husayn waar
schuwt voor een nieuwe oorlog in het
Midden-Oosten met Israel. De adviseur
voor het Midden-Oosten van president
Bush raadt het Congres af economische
sancties tegen Baghdad af te kondigen.
Mei 1990: Irak hekelt niet by name ge
noemde Opec-landen wegens het over
schrijven van de produktiequota, waar
door de Iraakse economie ondermijnd
zou worden.
17 juli 1990: Irak beschuldigt Kuwayt
van het „stelen" van Iraakse olie ter
waarde van 2,4 miljard dollar uit het olie
veld bij Rumalia, dat langs de grens tus
sen beide landen ligt. Kuwayt wordt ook
beschuldigd van het samenspannen met
de Verenigde Arabische Emiraten om de
Iraakse economie te vernietigen door
systematische overproduktie.
23 juli 1990: Massale Iraakse troepen
concentraties langs de grens met Ku-
27 juli 1990: De Opec wyst het Iraakse
verzoek tot verhoging van de olieprijs tot
25 dollar af, maar gaat akkoord met een
verhoging tot 21 dollar.
1 augustus 1990: Onderhandelingen
tussen Irak en Kuwayt, na bemiddeling
van Saudi-Arabie, mislukken.
2 augustus 1990: inval
Kuwayt en de VAE verklaarden
op 10 juli zich voortaan te zullen
houden aan de vastgestelde pro
duktiequota..Dat bleek niet genoeg.
Irak beweerde dat Kuwayt voor 2,4
miljard dollar olie had gestolen uit
het gezamenlijke Rumailah-olie-
veld op de grens tussen beide lan
den. Saddam Hussein eiste op 18 ju
li dat alle oorlogsschulden van Irak
zouden worden kwijtgescholden,
dat Kuwayt de 2,4 miljard dollar zou
terugbetalen en dat er een "Mars
hallplan" voor de wederopbouw
van Irak zou komen. Hij eiste dat de
andere Golfstaten dit plan moesten
betalen ter compensatie van de
Iraakse opofferingen, die waren ge
daan om hen te beschermen tegen
de Iraanse Islamitische revolutie.
Het officiële Kuwaytse antwoord
luidde dat het land niet zou toege
ven aan "dreigementen en afper
sing".
'Heilige Oorlog'
Volgens Ephraim Karsh, een Mid
den-Oostendeskundige van het
King's College in Londen, was Sad
dam Hussein woedend vanwege het
gebrek aan respect van een kleine
staat. Het besluit om Kuwayt te be
zetten werd daarna gevoed door het
vooruitzicht dat hij bij het thuis
front zou worden bejubeld als de
bevrijder van gestolen Iraaks
grondgebied. Met de Kuwaytse
olierijkdommen zou bovendien
niets het leiderschap van de Arabi
sche wereld nog in de weg staan.
Sinds de invasie tracht de Iraakse
leider bredere Arabische steun te
krijgen door de Palestijnse en isla
mitische zaak er bij te betrekken.
Hij stelde op 10 augustus voor dat
"oplossingen voor Kuwayt" gekop
peld dienen te worden aan de Israë
lische terugtrekking uit de bezette
gebieden en het vertrek van de Syri
sche troepen uit Libanon. Verder
stelde hij voor dat de door de Ame
rikanen geleide internationale troe
penmacht in het Golfgebied zou
worden vervangen door een Ara
bisch leger en dat de VN-sancties te
gen Irak zouden worden opgehe
ven. Toen de internationale troe
penmacht in de Golf zich uitbreid
de, riep de Iraakse leider op tot een
"heilige oorlog", ondanks het feit
dat Irak een seculiere staat is en dat
Saddam Hussein persoonlijk niet
bekend staat om zijn toewijding tot
de islamitische leer.
Manschappen: 150.000; kan uitgroeien tot 250.000
Schepen: 12 in de Perzische Golf, 18 in de Arabische Zee en de Golf van Oman,
5 in de Golf van Aden, 8 in de Rode Zee, meer dan 15 in de Middellandse Zee
Vliegtuigen: diverse types waaronder 22 Stealth gevechtsbommenwerpers
Gr. Brittannië
Manschappen: 6.000
onderweg
Schepen: 6, kan aan
gevuld worden tot 10
Vliegtuigen: 39-51
(3 squadrons)
Tanks: 120 onderweg
Canada
Manschappen: 1.250 ond.
Schepen3 onderweg
Vliegtuigen: 12 onderweg
Italië
Schepen:4
Vliegtuigen: 8 onderweg
(één squadron)
I Australië
Schepen: 3 onderweg
Spanje
Schepen: 3 onderweg
Egypte
Manschappen: 4.000,
11.000 onderweg
Griekenland
Marokko
Manschappen: 1.200
Manschappen: 6.000 ond.
Schepen:9
Vliegtuigen: 30
Tanks: 48 onderweg
Syrië
Manschappen: 4.000,
11.000 onderweg
Tanks: 300 onderweg
België
Nederland
Schepen:2
Leger van de gezamenlijke
Golfstaten
Manschappen: 10.000
Vliegtuigen: 150
Bahrayn Oman
V.A.E. Qatar Kuwayt
Saudiarabië
|FT"a Manschappen: 55.000
ÜSSM Vliegtuigen: 200
Tanks:500
verder zijn er van de
Sovjetunie: 2 schepen,
Argentinië: 2 schepen onderweg,
Bangladesh: 1.200 manschappen
en 3.000 onderweg
Afghanistan: 2.000 manschappen
onderweg
leger van Irak
Manschappen: 555.000
paraat en 480.000 reserve
Tanks: 5.500
Schepen:15
Vliegtuigen: 500
SOVJETUNIE
SOVJETUNIE
TURKIJE
/-«V
LIBANON
SYRIË
ISRAEL
'KUWAYT
JORDANIË
BAHRAYN
QATAR
EGYPTE
SAUDI-ARABIE
SUDAN
YEMEN
Arabische
Zee
ETHIOPIE
