TAD LEIDEN Kapper Hans van Bellen heeft het licht gezien Magazijn Agu verhuist van Zoeterwoude naar Leiden fiwj LEIDSCH DAGBLAD Voorstraat wordt woonerf Gemakkelijke ommezwaai van het CDA bij verhuizing Koets-o-theek s DONDERDAG 3 JANUARI 1991 Zaait aan Stationsweg 'van 7 tot 7' geopend De directie van 'van 7 tot 7'; v.l.n.r. Irma Zwaan, Hans van Bellen en Thomas van Bellen. (foto Jan Holvast) LEIDEN De haren zijn om één uur net gewassen. Door de firma 'van 7'. Of de klant nu even aan de andere kant van de glazen scheidingswand wil gaan zitten. Daar maakt de fir ma 'tot 7' het karwei af. Bij het afrekenen belooft 'tot 7' de kosten van het haren wassen aan 'van 7' over te maken. De voormalige Kapsalon Van Bellen is al ruim twee weken van zeven uur 's ochtends tot zeven uur s'avonds open. Daarvoor moest wel een slimme construc tie worden bedacht, want volgens de Winkelsluitingswet mag een zaak maar 52 uur in de week open zijn. Het pand aan de Stationsweg werd in tweeën gedeeld. Aan de ene kant is de vennootschap met de naam 'van 7' gevestigd, aan de andere zijde zetelt de eenmans zaak 'tot 7'. Hans van Bellen en zijn zoon Thomas zijn de venno ten in 'van 7', Irma Zwaan runt 'tot 7'. Het resultaat: een kappers zaak die twaalf uur per dag is ge opend. Behoefte 'De constructie is een idee van Hans van Bellen, die al jaren eige naar was van de gelijknamige on derneming aan de Stationsweg. "De zaak moest worden ver bouwd. Dat zou een investering van tonnen vergen. Ik zag er te gen op om er zoveel geld in te ste ken en dan na afloop van de werk zaamheden weer in de kranten te gaan roepen datje beter bent dan de andere kapperszaken". Van Bellen liep al lange tijd rond met het idee om zijn zaak, langer open te houden. "In Ame rika had ik de 'seven-eleven' win kels gezien, zaken die van zeven uur 's ochtends tot elf uur 's avonds open zijn. Als ik infor meerde of dat hier ook mogelijk LEIDEN De Zoeterwoud- se vestiging van Agu BV ver huist naar het Leidse bedrij venterrein Roomburg. De groothandel in sport- en fietskleding en fietsonder delen investeert 2,8 miljoen gulden in het nieuwe onder komen, waar twintig men sen zullen gaan werken. Directeur P. van den Kommer ver telt dat voor Leiden is gekozen om dat de meeste personeelsleden daar wonen. "We hadden de keuze uit drie locaties, waaronder Zoeter- meer. Dat we uiteindelijk voor Lei den hebben gekozen ligt zeker niet aan de opstelling van de gemeente. Ik vind het een heel slome gemeen te en dat mag je in de krant zetten, ook". "We hebben totaal zes vestigin gen in Nederland en met alle ge meenten hebben we een perfect contact, tot op het hoogste niveau. Maar in Leiden is dat heel anders. We zijn heel erg lang aan het lijntje gehouden. Ondernemers die wat willen, worden heel slecht opgevan gen. Alsof je blij mag zijn datje een stukje grond kan krijgen". Van den Kommer zegt dat ook an dere firma's kritiek hebben: "Er zijn heel wat bedrijven afgehaakt die be langstelling hadden voor Room burg". Kluisje met twee mille verdwenen LEIDEN Medewerkers van het Bureau voor Scholing en Nascho ling van de universiteit aan de Was- senaarseweg ontdekten gisteroch tend dat er een kluisje met tweedui zend gulden en een pot met twintig gulden waren verdwenen. Er zijn geen braaksporen aangetroffen. De sleutel van de kluis was uit een bak je gehaald. Het bedrijf Centocor aan de Ein- steinweg heeft aangifte gedaan van diefstal van een computer ter waar de van 8000 gulden. Het is niet be kend hoe de daders zijn binnenge komen. was, kreeg ik altijd te horen dat dat niet ging door de bepalingen in de Winkelsuitingswet. Ik weet zeker dat er hier behoefte aan is. Mensen krijgen steeds minder tijd, zijn daarom op de zaterdagen aangewezen om naar de kapper te gaan. Omdat het voor velen een vrije dag is, komen de klanten hier met flinke tegenzin aanzet ten". Volgens hem is het feit dat bedrij ven geen grond kunnen kopen maar een erfpachtcontract moeten afslui ten 'ook een handicap'. Het Zoeter- woudse bedrijf JVC kon de erf pacht voor eeuwig afkopen op voor waarde dat bij de aanname van per soneel eerst wordt geworven onder allochtonen, gehandicapten, vrou wen en langdurig werklozen. Van den Kommer: "Wij hebben geïnformeerd naar die JVC-con- structie. Na vier maanden kregen we te horen dat het niet kon. Maar die hele afspraak met JVC is na tuurlijk flauwekul. Ze konden die erfpacht afkopen maar wat zich zal afspelen in de arbeidssfeer is over vijf of tien jaar natuurlijk niet te controleren". Agu krijgt in Leiden een stuk grond van 4000 vierkante meter. Daarvan wordt ruim de helft be bouwd. Op het terrein komen een magazijn met kantoor en kantine en een kleine reparatie-afdeling. Vanuit de vestiging in Leiden wor den sportzaken en fietsenhandels in de provincies Zuid-Holland en Zee land bevoorraad. In Zoeterwoude werken 15 men sen, Van den Kommer verwacht dat dat er in Leiden 20 zullen worden. De kapper kreeg toen wat hij noemt 'een moment van licht'. Hij bedacht een plan om zijn pand te splitsen. "Begin 1990 ben ik er echt aan gaan werken. Ben ik tal van instanties afgelopen. Ik ben bij het ministerie van economi sche zaken geweest, bij de ge meente Leiden, bij de Kamer van Koophandel, bij de vakbonden en bij de politie. Elk hol van de "We kunnen nog steeds flink groei en maar in Zoeterwoude hebben we daar geen capaciteit voor. Nu we in een moderner en beter gestroom lijnd gebouw komen, kunnen we gaan uitbreiden". Het gebouw aan de Industrieweg in Zoeterwoude werd niet alleen te klein. Agu was ook niet meer te spreken over de opzet ervan. "En kelejaren geleden zette Pinguin een sportdistributiecentrum op. Daar pastten onze activiteiten prima in. Maar het is geen succes geworden. Toen Pinguin besloot om te verhui zen naar Zoetermeer, zijn wij ook andere objecten gaan bekijken". Ook de ligging is een reden ge weest om te gaan verhuizen, aldus Van den Kommer. "De ontsluiting van het industriegebied in Zoeter woude is echt een rampenplan, één brok ergernis. Ik begrijp niet dat daar niet wat aan kan worden ge daan". Van den Kommer verwacht dat in april kan worden begonnen met de bouw. Het bedrijf kan dan in no vember of december verhuizen. "Het leuke is dat we tegen de wie lerbaan van Swift aan komen te lig gen. Omdat wij fiets- en regenkle ding distribueren is dat een leuke combinatie". leeuw ben ik binnengegaan dat tegen zou kunnen zijn. Overal krijg je in eerste instantie 'nee' te horen. Als je dan doorvraagt, blijkt er uiteindelijk niets tegen in te brengen". Toen Van Bellen ook van twee advócatenkantoren te horen kreeg dat er tegen zijn plan juri disch niets in te brengen was, be sloot hij tot uitvoering. Het pand kreeg een flinke op knapbeurt en bestaat nu uit twee fraaie gedeeltes, slechts geschei den door een glazen wand. Beide delen hebben voor het publiek gescheiden ingangen. Om één uur wordt van 'van 7' de kas opge maakt en worden klanten naar de andere zaak geloodst. De twee be drijven hebben elk eigen perso neel. Beide gedragen zich als goe de collega's. Bij de ene zaak kun je wel een afspraak maken voor bij de andere. Bang voor juridische stappen van het openbaar ministerie is Van Bellen niet. "Laat ze maar komen, we doen hier niets ver keerd. Wat we hier doen is niet in strijd met de wet. Van Economi sche Zaken kreeg ik te horen dat dit niet de bedoeling van de wet is en dat dit op het randje balan ceert. Zolang het de goede rand van de wet is, is er niets aan de hand". Zoon Thomas van Bellen trekt een vergelijking met Babyion. "Dat gebouw heeft een gemeen schappelijke ingang en een aantal zaken die ook door een glaswand zijn gescheiden. In de wet staat dat verschillende winkels door een wand gescheiden moeten zijn. Daaraan voldoen we dus". De drie ondernemers zien de toekomst met vertrouwen tege moet. "Bij ons kunnen de mensen voor en na kantoortijd zonder af spraak binnen komen. De maat schappij heeft behoefte aan lan gere openstelling van winkels. Door onze constructie is dat mo gelijk. Ik denk dat wij de eersten zijn in Nederland die het zo doen. Ons idee opent bovendien tal van mogelijkheden voor andere bran ches. Albert Heijn kan toch op de supermarkten met alleen begane grond een etage zetten en dat ge deelte andere openingstijden ge- f LEIDEN - De gemeente heeft de Voorstraat inmiddels officieel ver klaard tot woonerf. Hiermee is ze gedeeltelijk tegemoet gekomen aan de eis van de bewoners dat iets moet gebeuren aan de onveilige ver keerssituatie in de straat. Onlangs legden enkele ouders in de straat op eigen initiatief drem pels in het wegdek. Die werden vrij wel onmiddellijk weer verwijderd door civiele werken. De omwonen den eisten dat de gemeente wel iets zou doen om een einde te maken aan het te harde rijden dat volgens hen gebeurt. Inmiddels staan aan het begin van de straat verkeersborden die aangeven dat een woonerf wordt betreden. Woordvoerder S. van der Vos van de bewoners is blij met deze ingreep. "Kinderen hebben nu altijd voorrang op de auto's. Als er iets gebeurt, is de automobilist Lezers Schrijven Leidse meid 'Leidse meid nieuw doelwit ge meente' kreeg de bijdrage van Janet van Dijk d.d. 28 december tot titel. Zij beschrijft een gemeentelijk rap port over meidenbeleid, een 'nota vol van wollig taalgebruik en maat regelen van niks'. Over de doel groep zegt ze: "Vroeger werden ze meisjes genoemd, maar dat roept het beeld op van lief, bescheiden en terughoudend. Het weerbaar ma ken begint volgens de nota met een vlotte naam: meiden". Geheel los van de inhoud of de wenselijkheid van meidenbeleid moet mij over die benaming iets van het hart. Ook al gaat het woord meid terug op maagd, doorgaans associë ren wij het met dienstbaar of van laag allooi en niet met vlot. Koenen (26ste druk) geeft als eerste beteke nis 'dienstmeid, dienstbede, in Nieuw Nederlands thans veelal als vernederende benaming gevoeld' en als derde betekenis 'slechte v schuldig. Dat was in het verleden wel anders". Maar de juridische verandering is volgens Van der Vos dan ook de eni ge verbetering. Ze meent dat in de Voorstraat nog net zo hard wordt gereden als voorheen. "En ook door enkele bewoners zelf'. De verontruste ouders hebben geen afspraak met de gemeente ge maakt over aanvullende maatrege len. Ze willen de directie verkeer even de tijd geven. "Als over enige maanden nog niets is veranderd, gaan we wel weer eens aan de bel hangen". In een eerder stadium lieten de omwonenden weten dat het hen niet zo veel uitmaakt wat er gebeurt. "Drempels, bloembakken of andere ingrepen, de gemeente ziet maar. Als ze maar niet zo hard meer kun nen rijden", aldus B. Heetveld, een van de verantwoordelijken voor de aanleg van de 'illegale' drempels. Eind jaren '60 weerden Dolle Mi- na's zich met de ludieke kreet: "Een rebelse meid is een parel in de klas senstrijd". Sindsdien is meid eerst geannexeerd en vervolgens uitge dragen door een incrowd van Rooie Vrouwen, welzijnswerkers en les bo's. Gebruik je het maar vaak ge noeg als vlotte benaming, dan wordt het dat vanzelf, dachten die. Het lijdt geen twijfel dat beteke nis en gevoelswaarde van woorden zich kunnen wijzigen. In zestiende- eeuwse liedboeken kuste een jon gen zijn meisje voor haar backhuus of op haar muul. Met het gebruik van die woorden zou hij tegenwoor dig een klap op zijn bakkes riskeren of op zijn smoel. Wil men af van de verbinding van meisjes met geringe weerbaarheid, dan ligt het voor de hand te kiezen voor meis en niet voor meid, dat in dezelfde sfeer ligt als wijf of knecht. Ons woord meisje komt al in de Middeleeuwen voor als meis of mei- sen met de verkleinwoorden meis- kijn en meskijn. De behoefte aan een ander woord berust evenwel op twee misvattin gen. Niet het woord meisje wekt as sociaties met weerloosheid, maar een vermeende maatschappelij ke realiteit die je door een ander woord te gebruiken niet verandert, maar hoogstens verhult. Bovendien laat het taalgevoel van een volk zich niet van hogerhand dicteren. In de Pruikentijd kreeg je niet alleen een reeks geïmporteerde etiketteregels, ook introduceerden de taal- en spellingsregenten toen een reeks voorschriften die niet aan de taal maar aan hun logica ontspro ten en die dan ook geen wortel scho ten. De gemeenschap van taalgebrui kers volgt vanzelf - in een ommezien soms - de levende maatschappelijke werkelijkheid. Kwam de aanspre king met mevrouw veertig jaar te rug slechts aan een gehuwde vrouw uit bevoorrechte kringen toe, vijf entwintigjaar geleden mocht iedere gehuwde vrouw er al op rekenen en vandaag de dag is iedere vrouw bo ven een bepaalde leeftijd mevrouw. Sinds aan het huwelijk voor een vrouw de status ontviel, ontviel aan de spraak het als discriminerend er varen woord juffrouw. Daar hielp geen moedertje lief aan. Moedertje kijkt ook - na het weg vallen van seksuele taboe's - niet eens meer op als haar kindje bij het stoten van een elleboog uitroept: kut! Een woord dat we vijftien jaar terug nog in geen enkele huiskamer hoorden. Met meid wil het echter nog steeds niet lukken. Meer dan kring taal wil het niet worden. Dichters noch dichteressen zullen het de eer ste decennia als onbelast woord ge bruiken. De meisjes die ik ernaar vroeg, voelden er niets voor zich te laten knechten. Een lieve, leuke, frisse, fijne meid wordt toch ook wel gezegd, zal men mij tegenwerpen. Benader ik het woord niet te negatief? Het past - juist als het zou gaan om een groep met een achterstands situatie - mijns inziens niet om deze meisjes ongevraagd een beduimeld etiket op te plakken. O. Roefs Hooglandse Kergracht 8 Leiden Uitstel Al Mizan LEIDEN Het Marokkaans-Ne derlands maandblad Al Mizan zal aan het eind van deze maand ge woon verschijnen. De gemeente Leiden geeft het blad een maand respijt. Vorig jaar kondigde de gemeente aan de subsidie aan het landelijk blad stop te zetten. Al Mizan dient nu bij het Bedrijfsfonds een aan vraag om financiële steun in. Bingo De Stichting Ouderenwerk Kooi- en Zee heldenbuurt houdt dinsdag 8 januari een bingo in de Zijloever aan de Lage Rijndijk 129. Aanvang 14.00 uur. De kosten be dragen een gulden per ronde. Directeur: 'Leiden slome gemeente' LEIDEN - De firma Hoogduin aan de Haarlemmertrekvaart is gistermiddag begonnen met het versnipperen van de kerstbomen die in Leiden zijn ingezameld. Omdat het verbranden van de bomen slecht is voor het milieu, heeft de gemeente besloten vanavond op het Groenoordhallenterren slechts ongeveer vierhonderd bomen in vlam men op te laten gaan. Tot nu toe zijn er 7000 bomen naar de inzamelpunten gebracht, verwacht wordt dat dat aantal vanavond nog iets hoger is. Andere jaren werden tussen de duizend en vijftienhonderd bomen verbrand op het Groenoordhallen- terrein, de rest werd vernietigd in de vuilverbranding. Vorig jaar is de gemeente al begonnen met het versnipperen van een aantal bomen. "Maar toen hadden we er geen afzet voor", vertelt G. Rasser van de reinigingsdienst. Vandaar dat is besloten dit jaar de firma Hoogduin in te schakelen, die ook zorgt voor de afvoer van de snippers. Een gedeelte ervan zal worden gebruikt worden voor verharding van paden in Leidse plantsoenen. De rest wordt elders in het land gebruikt voor verharding van bos paden en dergelijke. <foto Lock zuyderduin) LEIDEN - De Leidse CDA- fractie heeft een rare ommezwaai gemaakt door in te stemmen met de vestiging van de Koets-o-theek aan de Lammermarkt. Zes maan den geleden werd door een grote meerderheid de nieuwbouw van de disco op die plek nog afgewe zen omdat de overlast te groot zou zijn. Nieuwe informatie, die al leen de CD A-fractie van PvdA- wethouder Van Rij heeft gekre gen, hebben de tegenstribbelen de christendemocraten van me ning doen veranderen. Tenmin ste, dat is de verklaring. De nieuwe informatie is vol gens het CDA-raadslid Corrie Kramp niet meer dan een lijstje met plekken die door de gemeen te zijn bekeken om de Koets-o- theek te vestigen. En een briefje waarop staat hoe duur het wel niet is om het pand aan de Lam mermarkt, de laatste Leidse tex tielfabriek, te behoeden voor sloop. Maar nieuw is die informatie ze ker niet. Behoud van het pand en verbouw tot woningen zou de ge meente zeker drie miljoen gulden kosten, vertelde oud-wethouder Tesselaar al voor de verkiezingen vorig jaar. En dat er andere plek ken waren bekeken en afgeval len, wist ook iedereen. Er wordt al jaren met de Koets-o-theek ge sproken over vertrek uit de Kruis straat vanwege de overlast in die buurt. Allerlei plekken gingen de laatste jaren over tafel en vielen af: of omdat er weer te veel pro blemen werden verwacht, of om dat de plek onaanvaardbaar was voor de eigenaar die nieuwbouw wil in of aan de rand van het cen trum. Al die informatie had het CDA- raadslid Kramp toen ze zes maan den geleden het nieuwbouwplan aan de Lammermarkt afwees. Zij schaarde zich, evenals andere raadsleden, tegen de komst om dat er te veel overlast werd ver wacht. Zij steunde het verzet van de omwonenden en voegde zelfs nog een extra argument toe: de onbetrouwbaarheid van de on dernemer. "De hinderwetvergun ning voor de huidige locatie is ge weigerd onder meer omdat het moeilijk was afspraken te maken over de overlast op straat met de ondernemer. Ik heb er geen ver trouwen in dat het op de nieuwe locatie wel lukt", sprak zij in juli vorig jaar. Nu klinkt er een heel ander ge luid uit haar mond. "We vinden het nog steeds geen gelukkige plaats", zo verklaarde ze vlak voor de kerstdagen de omme zwaai van het CDA. "Maar ik zou op dit moment geen andere plaats weten''. Wat is er toch gebeurd met de zes CD A'ers die eerst fel tegen het voorstel waren? Zijn zij bezwe ken onder druk van de twee eigen wethouders die het Koets-plan wel steunden? Of heeft PvdA- wethouder Van Rij de duim schroeven aangehaald? Op dit moment is dat allemaal onduidelijk. Voor een deel omdat de politiek weer eens in achterka mertjes zaken heeft gedaan. En omdat de 'nieuwe informatie' voorlopig alleen naar één partij in de gemeenteraad is gegaan. En dat is het CDA, de partij die zich altijd keerde tegen het geven van informatie alleen aan collegepar tijen toen zij nog in de oppositie zat. Eenmaal op de bestuurders stoel gezeten, wordt dat soort kri tiek meestal snel vergeten. Het Leidse CDA zal in de ko mende discussie over het Koets plan duidelijk moeten maken waarom het zo radicaal van me ning is veranderd, wil de fractie enigszins geloofwaardig blijven. Het is makkelijk om tijdens een openbare vergadering te roepen dat je een voorstel afwijst als die vergadering wordt bezocht door een kleine honderd tegenstan ders. Die afwijzing overeind te hou den in de beslotenheid van het achterkamertje is voor het CDA kennelijk nog te moeilijk. STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1991 | | pagina 9