or elk paar spionnen' Wetsovertre werving inform? iqen ■Waarom de glasnost maar zo kort was bij de BVD EE Het moest even, al die publiciteit rond de Binnenlandse Veilig- leidsdienst (BVD). Volgens sommigen, omdat de BVD het nodig rand de Nederlandse burger nog eens te overtuigen van het be- itaansrecht van de dienst. Een camera mocht in een deel de dienst-keuken' kijken; veel gleufhoeden en lange regenjassen Jus. 'Geholpen' door het bekend worden van enkele ontsporin- jen van BVD'ers mocht de campagne geslaagd worden ge roemd: Nederland wist weer dat de dienst bestond en over ons jlijft waken. Maar daarna gingen de deuren van het gebouw aan Je president Kennedylaan in Den Haag onherroepelijk dicht, lammer, want mr. Arthur Docters van Leeuwen, hoofd van de iienst, heeft nog een en ander uit te leggen. Maar een interview :it er nu, na de aanvankelijk ten toon gespreide openheid, 'he- aas' niet in. Jammer, omdat Docters van Leeuwen een goede jrater blijkt te zijn. Uit een interview met 'Het Spionnetje', het 3VD-personeelsblad dat onder het 'dienstgeheim' valt, blijkt dat de man zijn gedachten mooi kan verwoorden. "Ons produkt is niet neer helemaal bij de tijd. door Cees Keizer en Wilfred Scholten Mr. Docters van Leeuwen, luisterend in de Tweede Kamer. "Kernachtig gezegd: er zijn een heleboel lei dinggevende personen en er is nog te weinig leiderschap". (foto GPU) 5lij de BVD loopt een weddenschap tus- en mr. Arthur Docters van Leeuwen en Mijn secondant Kievits, twee jaar geleden og zijn directe plaatsvervanger. Inzet: :n fles whisky. Die is Kievits kwijt als j er niet in slaagt twee spionnen per aar te vangen. De weddenschap werd kort na het aan- 0 reden van Docters van Leeuwen in naart 1988 gesloten. Het strijdtoneel lag r in die tijd nog overzichtelijk bij. De pionnen kwamen bijna zonder uitzon ering uit het communistische oosten en un werkwijze was meer dan bekend, üevits droomde van veel liters whisky. Maar met het vallen van De Muur en iet officieel ten grave dragen van de W (oude Oorlog sloeg voor Kievits de mal- leur onverbiddelijk toe. Het slagveld iiedt sindsdien een andere aanblik, de ipionnen richten zich op andere doelen Jn hun handboeken zijn plotseling ver ouderd. Het wordt er niet eenvoudiger ip: Kievits vreest voor zijn whisky. Docters van Leeuwen is het grimla- g :hen al lang vergaan. De eerste maanden ia zijn aanstelling (in mei 1988) wandel- le de nieuwe directeur door het pand om ijn dienst goed te leren kennen. Als 1 ilaatsvervangend directeur-generaal op iet ministerie van binnenlandse zaken as hij weliswaar belast geweest met openbare orde en veiligheid', maar de BVD bleef in die tijd voor hem redelijk 0 inbekend terrein. Zelf meent hij dan ook door de toen malige minister Van Dijk 'in het diepe' te lijn gegooid. Niet dat Docters van Leeu- ven daarover klaagde. Het was wel noodzaak de medewerkers snel te leren kennen en de informele circuits in kaart te brengen. Hij hoefde weinig wandelin gen te ondernemen om er achter te ko- men dat het flink rommelde in de dienst. De sfeer was verziekt. 1 Schone schijn van Leeuwen zingt een heel ander lied in het vraaggesprek met 'Het Spionnetje' (een extra editie nog wel). Eerst verge lijkt de nieuwbakken directeur de dienst met een duikboot. Zitje in zo'n duikboot, dan "moet je wel zorgen dat je ademha- lingsapparatuur in orde is, anders ko men allerlei schadelijke stoffen binnen. Dat is bij ons niet helemaal in orde en daarom hangen er kwalijke dampen in het schip". De reorganisatie is daarom noodzaak: "In frisse lucht kun je harder en beter werken dan in de mist". Voor zijn eigen personeel spreekt Doc ters van Leeuwen heel andere taal dan in het reorganisatie-rapport valt te lezen. In 'Het Spionnetje' meldt hij onomwonden dat "een aanzienlijke groep mensen ge demotiveerd is". Het is maar "een aan zienlijke minderheid die een heel goed stuk werk levert". Tijdens zijn wandelin gen is het Docters van Leeuwen verder opgevallen dat het personeel niet weet waar het aan toe is en dat medewerkers verwoede pogingen doen elkaar het werk in de schoenen te schuiven. Hij formuleert het zo fraai, het is zo jammer dat hij interviews moet weige ren. Er zijn te veel 'muren' binnen de dienst opgetrokken, analyseert Docters van Leeuwen. "We gooien er allemaal pakjes overheen of juist niet, omdat we bang zijn dat ze niet opgevangen zullen worden aan de andere kant. (Jt we doen het juist wel op een moment dat we zeker weten dat er niemand aan de andere kant staat". Leiderschap De structuur van de organisatie heeft de vorm van een omgekeerde pyramide: breed van boven (de leiding) en smal van onderen (het uitvoerend personeel). Te veel opperhoofden en te weinig india nen, dus. Eerlijk is eerlijk, ook in de rap portage aan de Kamer wordt van die krakkemikkige structuur melding ge maakt. Maar onder de bescherming van het aan 'Het Spionnetje' opgelegde dienstge heim wil Docters van Leeuwen wel ver der gaan. "Normaal is het zo dat een dienstleiding iets te maken heeft met personeel. Dat is hier zwak ontwikkeld". En: "Kernachtig gezegd: er zijn een hele boel leidinggevende personen en er is nog te weinig leiderschap". Op deze ma nier kan nooit een slagvaardige organisa tie worden opgebouwd, is de conclusie die de Tweede Kamer werd onthouden. De rest van het veertien getypte velle tjes tellende interview ademt dezelfde sfeer: gebrek aan flexibiliteit, geen plan ning, ontslag voor (zwangere) vrouwen Wie de lijnen van deze teke ning volgt ziet dat ze allemaal uitkomen bij de BVD. Het zijn de informatie stromen die over vrijwel al les en iedereen bij de dienst te recht kunnen komen. Vraagt u een verhoging van Uw hypo theek? Gega randeerd dat de BVD het kayi weten. Beoefent u een beroep dat interessant is voor de BVD?. Dan is het vrijwel ze ker dat de dienst u in uw loopbaan volgt. Betaalt u op eens meer belas ting dan ge woon? De BVD wil dan wel graag weten hoe u zo opeens aan zoveel ex tra inkomsten komt. Informa tie die dan weer wordt opgesla gen in een van de vijf archie ven van de BVD. die tijdelijk liever in deeltijd wilden wer ken. Het wordt er niet vrolijker op. Maar zelfs dat is niet alles. In 'Het Spionnetje' ontbreken ook elementen die hebben bijgedragen tot de verziekte sfeer bij de BVD. Zo heeft de top, waar over Docters van Leeuwen schande spreekt, nog meer op het collectieve ge weten. Vijf hooggeplaatsten, onder wie het plaatsvervangend hoofd, hebben el kaar 'schaarste-toeslagen' toegekend. Een extra verhoging van het salaris, om te voorkomen dat het bedrijfsleven de heren wegkoopt. Een heuse vertrou wenscommissie moet de zaak uitzoeken, de vijf 'bevoordeelden' zitten nog stevig in het zadel. Ook de baas zelf, Docters van Leeu wen dus, blijkt allesbehalve brand schoon. Tijdens zijn rondgang langs de medewerkers nodigde hij hen uit uitge breid te praten. Bij Docters van Leeuwen konden ze alles kwijt. "Men is zeer open hartig geweest en ik ben daar heel dank baar voor", vertelt hij in 'Het Spionnetje'. Dat blijkt. Wie in vertrouwen (te) veel had gezegd, werd daarna als een uitge perste citroen beschouwd, en de dienst uitgewerkt. Met achterlating van een handtekening onder een tekst die de ver trekkers geheimhouding oplegt. Noodklok De directeur van de BVD luidt in het 'ge heime' interview de noodklok. "Ons pro dukt is niet helemaal meer bij de tijd" zegt hij. De BVD slaagt er niet meer in "onze clienten, en dat zijn de mensen die de democratie in Nederland daadwerke lijk realiseren (politici, mensen uit de we tenschap, mensen die een dreigingsana lyse nodig hebben), te bieden wat ze no dig hebben". Zelfs de politiek morrelt aan de deur. "De minister heeft mij ook gevraagd of de Dienst wel bij de tijd is. Die vraag moet niet te lang open blijven staan, dat is niet goed". Te meer niet, omdat Doc ters van Leeuwen zich er erg over ver baast dat de BVD bij de politiek nog zo goed ligt. Dat ze zo makkelijk doen over zijn 'aanwijzingsbevoegdheid' en de 'ver schoningsplicht'. "Er is maar één organi satie in Nederland die dat heeft en dat zijn wij. Artsen hebben dat nog niet eens, die hebben een verschoningsrecht dat door de rechter getoetst wordt". Het hoofd van de dienst kijkt er van op dat er zoveel krediet is voor zijn bedrijf. Maar over het afgeleverde produkt moet geen twijfel komen. Vandaar ook dat korte, maar krachtige publiciteitsoffen sief. "Alle andere problemen zijn minder belangrijk. Het is een probleem dat de andere problemen negatief beïnvloedt". En dan zijn er nog de gretig gepubli ceerde verhalen over blunderende BV D'ers en ontmaskerde gleufhoeden. Doc ters van Leeuwen kreeg zelfs de rijksre cherche op bezoek. In opdracht van de Tweede Kamer stuurde minister Hirsch Ballin (Justitie) zijn 'eigen speurneuzen' van de rijksrecherche op onderzoek uit, omdat vraagtekens bestaan over het op treden van een BVD-informant die infil treerde in een vredesclub. In maart van dit jaar zou de BVD'er de handen hebben laten wapperen tijdens een actie bij het kamp Lunetten. De BV D'er bleek er flink op losgeramd te heb ben. Maar werd daar niet voor vervolgd, terwijl anderen, die zich een dag eerder aan precies hetzelfde hadden schuldig gemaakt, de justitie wel op de stoep von den. Vragen genoeg voor een openhartig in terview. Ook het feit dat de BVD over vijf verschillende archieven beschikt lijkt om nadere explicatie te schreeuwen. De Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) overtreedt met grote regel maat de wet bij het inzetten van in formanten. Gedetineerden die voor de BVD werken, worden uit de ge vangenis gehaald om hun werkzaam heden voor de veiligheidsdienst te kunnen voortzetten. Ook worden misdrijven van informanten, zoals handel in drugs, met de mantel der liefde bedekt om de informant aan het werk te houden. Dat schrijft voormalig medewer ker Bos van de BVD in het weekblad Nieuwe Revu. Bos is chef geweest van een politie-inlichtingendienst (PID). Elk gemeentelijk politiekorps kent een PID, die belast is met het werven van informanten cn het ver zamelen van gegevens ten behoeve van de BVD. Volgens de vroegere BVD-baas De Haan maakt de dienst daarbij geen gebruik van middelen als intimidatie, grof geld en wets overtredingen. Bos ontkent dat. De auteur verhaalt van een BVD- informant, die op de hoogte was van een geplande wapentransactie. De informant was echter net opgepakt wegens handel in verdovende midde len en kon dus niet meer inlichtingen verzamelen. Na tussenkomst van de BVD werd de man vrijgelaten, zodat hij aan de wapentransactie kon deel nemen. Voor de handel in drugs is hij nooit meer vervolgd. Het komt ook voor dat gedetineer den uit gevangenissen worden ge haald om hun werk voor de BVD te doen. Een jongen die wegens inbra ken was veroordeeld, mocht de ge vangenis regelmatig verlaten om ver gaderingen van de actiegroep On- kruit bij te wonen. Na afloop mocht de jongen op kosten van de dienst naar de kroeg en naar de hoeren. Daarna werd hij weer bij de gevange nis afgeleverd. Volgens ex-BVD-baas De Haan krijgen informanten niet meer dan 'een paaT tientjes' en is geld niet de drijfveer om voor de BVD te werken. Maar Bos'zegt dat BVD'ers-in-oplei- ding worden getraind om te achter halen of een beoogde informant in geldproblemen zit door informatie in te winnen bij kennissen en familiele den en banken en hypotheekinstel lingen. Geld speelt een grote rol. Voor be langrijke informatie worden niet zel den bedragen van duizenden guldens betaald. Na de gijzelingsacties kreeg een informant in de Molukse ge meenschap een auto tot zijn beschik king en een volledig betaalde vakan tie. Bovendien werd zijn huurschuld betaald en investeerde de BVD nog eens 40.000 gulden om de informant de dekmantel van een zakenman te geven. Ook intimidatie is een veel ge bruikt middel om informanten te werven. Asielzoekers zijn een geliefd doelwit van de BVD, weet Bos. Bui tenlanders worden benaderd met de mededeling dat ze geen schijn van kans hebben op een verblijfsvergun ning, maar dat daar wel iets aan kan worden gedaan als ze bereid zijn voor de BVD inlichtingen te verzamelen. Hapt de asielzoeker toe, dan wordt hem een verblijfsvergunning gega randeerd. Want wat is het belang van de medede ling, door Docters van Leeuwen bij de KRO gedaan, dat 100.000 van de 300.000 persoonlijke dossiers wordeij vernie tigd? Ontkomt een aantal archieven dan aan die opschoning? Een infiltratie als bij Het Ziedende Bintje in Wageningen is klein spul, ver geleken bij de belangrijker activiteiten van de BVD. De dienst kan*uit een groot aantal bronnen zonder beperkingen in formatie putten. Vrijwel elke Nederlan der of hier verblijvende vreemdeling kan, via de computer of anderszins, in de smiezen worden gehouden. Via de plaat selijke politie, de bank, de .rijksdienst voor het wegverkeer, de belastingdienst, het kadaster of de werkgever. Hoe zit het met de contacten die som mige BVD'ers er op na houden met de Politie Informatie Dienst (PID)? BV D'ers mogen alleen informatie vergaren, PID'ers zijn politiefunctionarissen die tot aanhouding van verdachten kunnen overgaan. Bovendien heeft een PID'er geen dagtaak aan zijn werk, zodat hij nog iets anders ernaast doet. Vaak is hij dan ook werkzaam voor de Vreemdelingen Dienst (VD). Zo kan het voorkomen dat een PID'er in contact komt met buiten landers die volgens BVD-maatstaven 'verdacht' zijn. Het is dan een koud kunstje om de druk op bepaalde minder heidsgroepen iets op te voeren door met het intrekken van verblijfsvergunningen te dreigen. Ook de relatie tussen BVD en Centrale Recherche Informatiedienst (CRI) laat te wensen over, weet een informant van deze krant. Er woedt een hevige compe tentiestrijd tussen beide diensten, meldt hij. Maar minister Dales (Binnenlandse Zaken) reageert als altijd: er is niets aan de hand, het is allemaal "kwaadspreke rij". Verrassend Kortom, meer dan voldoende stof voor een prettig, openhartig gesprek met mr. Docters van Leeuwen. Maar hij mag niet van zijn minister; na al die publiciteit moet hij het voorlopig kalmpjes aan doen. Het orakelen over 'glasnost bij de BVD' is verstomd. Dales en Docters van Leeuwen zwijgen. Jammer, we hadden zo graag willen weten hoe het is afgelopen met de wed denschap. Dan hadden we meteen ook kunnen vragen hoeveel spionnen er ei genlijk worden gevangen op basis van BVD-informatie en hoeveel door tips van plichtsgetrouwe burgers. Volgens onze informant zou het antwoord wel eens heel verrassend kunnen zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 25