Handjeklap op de wereldmarkt Brussel even economisch centrum van de wereld T op-functionaris Rome afgetreden I REPORTAGE i Landbouwsubsidies YS en EG heetste hangijzer bij slot GATT-ronde Latino's en Amerikanen steeds intiemer met elkaar MAANDAG 3 DECEMBER 1990 BRUSSEL - Brussel is deze week het economische centrum van de wereld. Ruim honderd ministers. Meer dan tweeduizend diplomaten en ambtenaren en duizend journalisten zijn dan in het congrescentrum op de Heizei bijeen voor de beslissende onderhandelingsronde over het vrijmaken van de wereldhandel. Na vier jaar moet hier een eind komen aan de zogenaamde Uruguayronde van de GATT, de wereldorganisatie voor handel en tarieven. Het wordt zo genoemd, omdat deze onderhandelingen in 1986 begonnen in Punta del Este in Uruguay. Wat de omvang betreft kunnen alleen bijeenkomsten van de VN zich met deze GATT-bijeenkomst meten. In Brussel is geen hotelkamer meer te krijgen. Het conferentie te kunnen herbergen. Met zoveel buitenlandse gasten in huis nemen de Belgische autoriteiten geen enkel risico. Voor een demonstratie van 20.000 Europese boeren in de Brusselse binnenstad, tien kilometer van de conferentie vandaan, zijn ruim tweeduizend politiemensen paraat. De GATT (General Agreement on Trade and Tariffs) werd in 1947 opgericht, als uitvloeisel van de conferentie van Bretton Woods, waarbij de geallieerden in 1944 de basis legden voor het economische herstel na de Tweede Wereldoorlog. In Bretton Woods werden het IMF (Internationaal Monetair Fonds) en de Wereldbank opgericht. De GATT moest het sluitstuk van het herstelprogramma vormen. Begonnen werd met slechts 23 landen. Nu zijn het er precies honderd. Daaronder alle rijke westerse landen en een grote reeks ontwikkelingslanden, waarvan de meeste in de jaren '70 toetraden. De landen van Oost-Europa zijn allemaal lid, maar de Sovjetunie is bij de GATT-conferentie vooralsnog alleen als waarnemer aanwezig. De GATT-landen hebben een aantal principes voor de wereldhandel onderschreven. Zij handelen niet- discriminerend, een voordeeltje voor een bepaalde handelspartner moet automatisch ook voor alle andere gelden. En als een land van een ander een gunst vraagt, dan moet het die zelf natuurlijk ook verlenen. In de ruim veertig jaar van haar bestaan is de GATT redelijk succesvol geweest. De invoerheffingen op industriële produkten daalden van 40 procent in 1947, via tien procent in 1970 tot vijf procent nu. Dat heeft de economische groei zeker bevorderd. Toch wordt 35 procent van de wereldhandel nog altijd getroffen door een of andere vorm van beperking. In Brussel zal worden geprobeerd dat verder omlaag te krijgen. Speciale 'panels' van de GATT kunnen uitspraken doen over klachten van lidstaten over ongeoorloofde handelspraktijken van andere. Zo heeft de GATT zich herhaaldelijk uitgesproken tegen dumping van goederen, dat is het ver beneden de normale prijs op de markt brengen. Vooral Japan heeft zich daaraan schuldig gemaakt. Tot deze Uruguayronde hield de GATT zich alleen bezig met de handel in industriële produkten, tarieven en handelsbeperkingen. Maar sinds 1986 is het werkgebied uitgebreid met landbouw, de diensten (banken, verzekeringen, verkeer, toerisme etc.) en de 'intellectuele eigendommen' (octrooien, patenten, merken). Er zijn plannen om van de GATT een Wereldhandelsorganisatie te maken, met meer bevoegdheden dan de organisatie nu heeft. Vooral de derde-wereldlanden zijn steeds meer belang gaan hechten aan de GATT, omdat zij daardoor hun produkten makkelijker op de wereldmarkt kwijt kunnen. Zij vrezen echter toch overheerst te worden door de westerse landen. Actiegroepen zullen dan ook rond de conferentie in Brussel aandacht vragen voor de speciale belangen van de derde wereld. De organisatoren waren daar aanvankelijk niet zo gelukkig mee. Door de actiegroepen gereserveerde zalen en hotelruimte werden ineens op gezag van het Belgische ministerie van buitenlandse zaken, dat de conferentie organiseert, afgezegd. Pas na protesten konden deze groepen, alsook milieuorganisaties, de conferentie op een normale r volgen. Va BRUSSEL - In de handel tussen alle landen van de wereld gaat dit jaar zo'n tien duizend miljard gulden om. Als al die landen hun han delsbeperkingen zouden af schaffen, dan zou de wereld handel met pakweg zo'n dui zend miljard per jaar toene men. Nederland zou daar, als handelsland bij uitstek, toch al gauw een graantje van enkele tientallen miljar den guldens van meepikken. Kassa! Zo simplistisch als deze cijfers is de harde werkelijkheid van de we reldhandel natuurlijk niet. Maar zij geven een idee van de enorme be langen die op het spel staan als van daag in Brussel ministers van hon derd landen aan vijf dagen onder handelen over het vrijmaken van de wereldhandel beginnen. Die landen zijn aangesloten bij de GATT, de wereldorganisatie voor handel en tarieven. Vier jaar geleden begonnen zij in Punta del Este in Uruguay aan deze onderhandelingen. Na de Kennedy- ronde uit de jareen '60 en de Tokio- ronde uit de jaren '70, gaat deze dan ook de geschiedenis in als de Uruguayronde. Vier jaar lang is in Genève op het GATT-hoofdkwar- tier de conferentie van Brussel voorbereid. Nu is het tijd om spij kers met koppen te slaan. Aan het eind van de week moeten akkoorden zijn gesloten over het verlagen van landbouwsubsidies en van invoerheffingen, iedereen moet overal vrij diensten kunnen aanbie den, het investeren in andere lan den mag niet worden gehinderd, pa tenten en octrooien moeten overal worden gerespecteerd en goedkope textielprodukten mogen de hele wereld over. Mislukking De wereldeconomie zal er door groeien, kijk maar naar de cijfers. Niet alleen onze welvaart neemt toe, maar ook die van de landen in de derde wereld. Zij zullen makkelij ker hun goedkoper produkten op onze westerse markten kwijt kun nen. Omdat er geen heffingen meer zijn, worden produkten goedkoper voor de consument. Handelsoorlo- gen behoren tot het verleden. Dat is tenminste het ideaalbeeld. De werkelijkheid is anders. De hon derd landen zijn het op zoveel ter reinen nog oneens, dat rekening wordt gehouden met een falikante mislukking van de onderhandelin gen in het Brusselse Heizelcom- plex. Over wat daar het gevolg van zal zijn laten de betrokkenen zich al leen uit in termen die de indruk wekken dat ons een ramp te wach ten staat. De wereldeconomie zal versplin teren in economische machtsblok ken die elkaar zullen bestrijden, zo heet het. Protectionisme zal de kop opsteken, vrijhandel wordt be perkt, de boeren krijgen minder voor hun landbouwprodukten, de Nederlandse handel zal instorten, de economische groei en dus de welvaart nemen af en de derde we reld wordt er alleen maar armer op. Misschien een wat te somber beeld, maar kennelijk is dat nodig om het belang van de onderhande- De Rotterdamse haven is de grootst bracht. Het afschaffen van invoertar lang. De boeren bijvoorbeeld hebben lingen te onderstrepen. Vooral de discussie over de vermindering van de landbouwsubsidies zal bepalen of deze conferentie slaagt of mis lukt. Daarom zullen de eerste dagen van deze week vooral gebruikt wor den om daarover een akkoord te be reiken. LandbouwdiseuSsie Tot nog toe is het uitzicht daarop minimaal. Het 400 bladzijden dikke pak papier met alle conferentie- voorstellen, bevat op diverse plaat sen blanco pagina's, omdat de amb telijke onderhandelaars het de afge lopen vier jaar in Genève niet eens konden worden. Dat betreft niet al leen de landbouw, maar ook zaken als het dienstenverkeer, de 'dum ping' en de vrijheid van investeren. De felle landbouwdiscussie tus sen de Verenigde Staten en de EG heeft de afgelopen weken de sfeer danig vertroebeld. De Amerikanen eisen een verlaging van de land bouwsubsidies met 75 procent en van de exportsteun voor de boeren met zelfs 90 procent. De EG wil niet verder gaan dan een verlaging van de interne steun met 30 procent. Ook over de termijn zijn de VS en de EG het Ier wereld dankzij de vrije internationale handel, die Nederland welvaart ven, export-subsidies en andere handelsdrempels is echter niet in ieders be- r de nodige problemen mee. Vooral de Fransen en Duitsers verzetten zich hevig tegen een ver dere verlaging van de landbouw subsidies. De Amerikanen hebben zich al boos gemaakt over de oproep van de Franse landbouwminister Mermaz aan de Europese boeren om in Brussel te komen demonstre ren tegen de Amerikaanse eisen. Vandaag worden in Brussel twin tigduizend boze boeren verwacht. De Amerikanen weten zich ge steund door de zogenaamde Cairns- groep, waarin landen als Australië, Canada, India, Brazilië en Argenti nië zitten. Ook de derde wereld heeft kritiek op het subsidiebeleid van de EG, dat leidt tot oneerlijke concurrentie. De GATT-onderhan- delingen zullen dan ook vooral neerkomen op een massale aanval van de rest van de wereld op het landbouwbeleid van de EG. EG-commissaris voor handel, mr. Frans Andriessen, mag voor de EG- landen de kastanjes uit het vuur ha len. Hij zit in een moeilijk parket: ei genlijk is hij het eens met de Ameri kanen, maar zijn handen zijn gebon den door de EG-ministerraad, die het pas na veel moeite eens werd over beperking van de landbouw subsidies. Veel onderhandelings ruimte heeft Andriessen dan ook niet. Maar er zijn meer problemen. Zo liggen de Amerikanen dwars als het gaat om het opengooien van hun markt voor buitenlandse diensten, zoals banken, toerisme, verzekerin gen en telecommunicatie. Zeventig procent van het bruto-nationaal produkt van de VS wordt geleverd door de dienstensector, en men wil niet teveel buitenlandse tie. De Amerikanen vrezen vooral dat zij de bescherming van hun eigen lucht- en scheepvaart en telecom- municatie-sector moeten opgeven, terwijl de Japanners hun bankwe zen buiten schot willen houden. Maar ook de ontwikkelingslanden zijn bang overstroomd te worden door bedrijven uit de rijke landen. Dan zijn er problemen over het af schaffen van de invoerbeperkingen aan de grenzen. Zowel invoerquota als hoge in voerheffingen belemmeren de vrije handel. Sinds het oprichten van de GATT in 1948 zijn de tarieven al ge daald van 40 procent tot nog maar vijf procent nu. Er liggen voorstel len op tafel o'm ze nog eens met een derde te verminderen. Ook de be perking van de omvang van de in voer (zoals invoerquota) zal geld op leveren. Samen gaat het om 750 mil jard gulden. Het schrappen van de landbouw steun steekt daar met 175 miljard gulden mager bij af. De landbouw zorgt bovendien slechts voor acht procent van de EG-export, tegen diensten 25 procent en de handel in industriële goederen 60 procent. De laatste dagen klinkt daarom steeds vaker de waarschuwing dat de land bouwproblemen de GATT-onder- handelingen niet mogen domine- Ingegraven Onderhandelen is handjeklap spe len. Je mag verwachten dat een con cessie op landbouwgebied beant woord zal worden met een conces sie van een ander op het punt van de diensten. Maar juist doordat vooral de EG en de VS zich zo hebben in gegraven achter hun landbouwdos siers is het de vraag of niet eerst de landbouwdiscussie moet zijn afge rond, voordat op andere terreinen iets bereikt kan worden. Vooral de derde wereld ziet dat met argusogen aan. De VS hebben al gedreigd met handelsoorlogen. Er ligt in Washington een lijst klaar met produkten uit Europa, waarvan de invoer beperkt zal worden als men het deze week niet eens wordt. Maar aan EG-kant zegt men dat de Amerikanen zelf ook boter op hun hoofd hebben, omdat zij hun boe ren net zo hard subsidiëren als de Gemeenschap. Ook de textiel vormt een pro bleem. Al jaren beperkt het westen de invoer van textiel uit 'goedkope' landen in vooral Azië. Het enige doel is de eigen textielindustrie te beschermen. Het Multivezel-ak- koord (MVA) op grond waarvan dit gebeurt loopt in 1992 af. In de GATT. moet nu overeenstemming worden bereikt over het tempo waarin de invoerbepekringen zul len worden afgebouwd. De ontwikkelingslanden kan dat niet snel genoeg gaan, maar landen als Portugal en Italië met een grote textielindustrie, willen een zo lang mogelijke termijn. De verwachting is dat het ergens tussen tien en vijf tienjaar zal worden. Dan zal de wes terse textielindustrie zo aangepast en gemoderniseerd zijn dat zij van de concurrentie uit de derde wereld minder te vrezen zallen hebben. Octrooien Een laatste struikelblok is de be scherming van de 'intellectuele ei gendom', zoals patenten, octrooien en handelsmerken. Iedereen kent de verhalen over de vervalste Rol- ex-horloges in Hongkong of nep- Lacoste-truitjes. Men wil deze deze landen nu dwingen daar nu iets te gen te doen. Maar die zien zo een lu cratieve industrie teloor gaan. Van hen komt dan ook het meeste ver zet. Dan zijn er nog problemen over kleinere onderwerpen. Het is echter duidelijk dat de doorbraak zal moe ten komen van de landbouwdiscus sie tussen de VS en de EG. Woens dag weten we of deze ronde gaat lukken, is de verwachting. Als de Amerikanen en Europeanen dan nog met rode hoofden tegenover el kaar staan, mogen we aannemen dat dit jaar geen besluit meer zal vallen over een vrijere wereldhan del. RIO DE JANEIRO - De crisis in de Golf wordt de komende week vanuit diverse Latijnsamerikaanse hoofdsteden geregisseerd. Want ter wijl de Amerikaanse minister Ja mes Baker zich voorbereidt op een eventueel bezoek aan Baghdad is president George Bush gisteravond afgereisd naar Latijns-Amerika. In minder dan een week zal de Ameri kaanse president vijf landen bezoe ken. Vandaag wordt in ruim 24 uur Brazilië afgewerkt. Dinsdagoch tend vliegt de president door naar buurland Uruguay. Woensdag is Ar gentinië aan de beurt. Donderdag wipt hij de Andes over naar Chili om vrijdag nog een korte stop in Ve nezuela te maken alvorens zaterdag huiswaarts te keren. Een bezoek aan de regio, waar mee de Verenigde Staten van ouds her, nauwe banden onderhoudt, stond allang op het programma. Bush is daar in zijn hoedanigheid als president nog niet geweest. Nu de oorlog met Irak is "uitgesteld" tot 16 januari kon een trip over het continent er wel tussendoor. Zij het dat het programma flink is inge kort. Handel - of liever gezegd vrije handel - de buitenlandse schuld en Amerikaanse investeringen in de regio zullen de belangrijkste ge spreksonderwerpen zijn. In het licht van de Golfoorlog zullen de Amerikanen zeker ook de ambities van de weinig kieskeurige Latijn samerikaanse wapenfabrikanten onder de loep nemen. In Brazilië en Argentinië zullen de nucleaire pro gramma's van beide landen aan de orde komen. De betrekkingen tussen Washing ton en de buren in het zuiden zijn lange tijd niet zo goed geweest. De ontspanning in de wereld helpt daarbij. Maar de verbetering hééft volgens diplomaten uit de regio vooral te maken met een verande ring van beleid en stijl, zowel als in de diverse hoofdsteden in Latijns- Amerika als in Washington. In Latijns-Amerika liet men het confrontatiebeleid varen. In de ja ren zestig en zeventig draaide alles om de eigen souvereiniteit en waren de „Yanquis" een vijandige kolo niale macht. Sommige landen na tionaliseerden buitenlandse (meest Amerikaanse) bedrijven. Het stre ven naar een eigen sterke industrie betekende dat de grenzen praktisch werden gesloten voor produkten van buiten. De laatste oprisping van het con frontatiebeleid was het plan voor een kartel van schuldenlanden in de tweede helft van de jaren tachtig. Maar de koers is nu verlegd. De (ge nationaliseerde) bedrijven worden nu geprivatiseerd; de grenzen gaan geleidelijk open; de Amerikanen zijn koopkrachtige klanten; met de schuldeisers wordt onderhandeld en geen enkele Latijnsamerikaanse diplomaat neemt nog het woord 'imperialisme' in de mond onder werktijd. Argentinië is nu zelfs militair bondgenoot. Het land zond twee oorlogsbodems naar de Golf. Ook het nucleair verdrag dat Argentinië en Brazilië afgelopen week sloten, tekent de nieuwe welwillendheid. Het eigenzinnig kernbeleid en de dreiging van een Latijnsamerikaan se atoombom stoorden de Amerika nen. In grote haast, om het Ameri kaanse bezoek voor te zijn, hebben beide ianden nu besloten interna tionale controle op hun kerninstal laties toe te laten. Ook in Washington is het een en ander veranderd. Er waren in de ja ren zestig en zeventig handels-en wapenembargo's en door de Ameri kanen geregisseerde manipulaties in de binnenlandse politiek. Mede dankzij het vertrek van de militaire machthebbers de afgelopen jaren kwam de dialoog met de zuiderbu ren weer op gang. Mexico, Chili, Bolivia i Ar gentinië en Brazilië krijgen applaus uit Washington voor de rigoureuze herinrichting van de economie. De discussie over de schulden is in een nieuwe fase aangeland. Dit mede dankzij een Amerikaanse minister van financiën (Nicholas Brady) die als eerste van de kant van de schuldeisers reductie van de bui tenlandse schuld voorstelde. De belangstelling van Japan voor de Latijnse markt wordt in Was hington kritisch gevolgd. Niet voor niets kwam president Bush begin juli met een plan voor vrije handel en vergaande politieke samenwer king tussen de twee continenten, het Initiatief voor de Amerika's ge heten. De Amerikanen wensen nau were banden met Latijns-Amerika, een belangrijke afzetmarkt voor de toekomst. De Golfcrisis heeft het plan even naar de achtergrond ge drongen, maar het wordt zeker weer te berde gebracht in Brasilia, Mon tevideo, Buenos Aires, Santiago en Caracas. GEESTELIJK LEVEN Casaroli architect van 'Ostpolitik' Van onze correspondent Eeleo van der Linden ROME (GPD) Kardinaal Agostino Casaroli, de 'premier' van het Vaticaan is zaterdag met pensioen gegaan. Een geëmotio neerde Paus Johannes Paulus II sprak tijdens een officiële plechtigheid van 'een groot verlies'. Casaroli was verantwoor delijk voor de politieke en diplomatieke successen van de Hei lige Stoel. Opvolger van Casaroli is de 63-jarige Italiaanse Monseigneur Sodano, tot voor kort de 'minister van Buiten landse Zaken' van het Vaticaan. Casaroli had vorig jaar al, bij het bereiken van zijn 75-jarige leeftijd en overeenkomstig de regels van het kerkelijk recht, zijn ontslag ingediend als secretaris van staat, in de hiërarchie van het Vaticaan de hoogste functionaris na de paus. Maar Paus Woityla "kon niet zonder een zo wijs en des kundig man op een moment dat in Oost-Europa de veranderingen niet waren bij te houden", zoals deze zelf zaterdag verklaarde. Casaroli was dan ook de archi tect van wat wel de Vaticaanse 'Ostpolitik' wordt genoemd. Meer dan 25 jaar heeft de kardinaal zich, met eindeloos geduld, inge zet voor de dialoog met Oost-Eu ropa en voor een verbetering van de positie van de katholieke Kerk achter het voormalige IJzeren Gordijn. Het bezoek vorig jaar' van president Gorbatsjov aan de paus was de kroon op zijn werk. In 1963 gaf paus Johannes XXI- II Casaroli opdracht in Budapest te bemiddelen in de problemen rond de Hongaarse kardinaal Mindszenty. Vanaf dat moment ontwikkelde de kleine en fragiel ogende Casaroli zich tot de 'ster diplomaat' van het Vaticaan. Paus Paulus VI zond hem de hele wereld over om de politiek van dialoog en ontspanning te stimu leren. In 1971 tekende Casaroli in Casaroli. o EPA) Leslie Newbigin: Leren van islam OEGSTGEEST - Moslims zien veel scherper hoe hun kinderen op school worden geïndoctri neerd. Met dit voorbeeld maakte de Engelse oud-bisschop Leslie Newbigin, voor velen een autori teit op het gebied van de zending, vrijdag in Oegstgeest duidelijk dat westerse christenen kunnen leren van de islam. Tijdens een studiedag van het Hendrik Kraemer Instituut bena drukte de anglicaan dat christe nen open moeten staan voor de kritiek die hun islamitische bu ren op de westerse samenleving hebben. Newbigin wilde hiermee het belang van de dialoog tussen de godsdiensten duidelijk ma ken. Het onderwijs probeert volgens Newbigin kinderen wijs te maken dat ze de wereld kunnen begrij pen zonder God. "God is een pri- vézaak geworden en heeft geen enkele betekenis meer voor het publieke leven van de samenle ving". Hij vroeg zich af waarom christenen al niet veel eerder zich tegen deze ontwikkeling hebben verzet. De voormalige missionaris in India pleitte in Oegstgeest ook voor duidelijkheid in de dialoog. Hij illustreerde dit met persoon lijke ervaringen uit een achter buurt in Birmingham, waar hij na zijn Indiase periode parttime-pas tor was. Als hij moslims, hindoes en sikhs bezocht, had hij altijd zijn priesterkleding aan, "zodat ik goed herkenbaar was". Hij werd bij deze andere gelovi gen altijd als "een man van God" ontvangen. Door het wederzijdse respect en de herkenbaarheid was het vaak heel gemakkelijk om aan de praat te komen "over serieuze aangèlegenheden, over geloof en de grote levensproble men". Zonder zijn ervaring als missionaris was dat overigens moeilijker geweest en zou sowie so het werken in een multireli gieuze binnenstad veel moeiza mer zijn geweest. De hervormde theoloog prof. dr. L.A. Hoedemaker pleitte er voor de secularisatie hoog op de agenda van de interreligieuze dia loog en de oecumenische bewe ging te plaatsen. Dit probleem dat aanvankelijk het westerse chris tendom plaagde, heeft inmiddels door de westerse expansiedrang een wereldwijde omvang gekre gen. Moskou namens het Vaticaan het non-proliferatieverdrag inzake kernwapens. Dat was de eerste keer dat een functionaris van het Vaticaan voet zette in de Russi sche hoofdstad sinds de Oktober revolutie. Vier jaar later werd het Verdrag van Helsinki onderte kend, een gebeurtenis waaraan Casaroli geen kleine bijdrage had geleverd. Tot zover onze correspondent. Het ANP meldt verder dat Casaroli's beleid in het begin door velen binnen de RK Kerk, ook in de Curie, met argusogen gevolgd. Zij verweten hem "een verbond met de duivel" te zijn aangegaan. Maar de huidige paus bracht alle kritiek tot zwijgen toen hij Casaroli in 1979 tot weede man van de RK Kerk benoemde. De paus gaf hem zelfs bevoegdheden die nog nooit aan het staatssecre tariaat waren toevertrouwd, waardoor Casaroli een soort 'vice- paus' werd. De nieuwe 'premier', aartsbis schop Sodano (63) wordt gezien als een geduldige onderhande laar. Het succes van de Vaticaan se bemiddeling tussen Argentinië en Chili in verband met het con flict over het Beagle-kanaal is voor een belangrijk deel aan toe te schrijven aan Sodano, die van 1978 tot 1988 apostolische nun tius in Chili was. Twee jaar geleden benoemde de paus Sodano tot secretaris voor de betrekkingen met de an dere staten. Daarmee werd Soda no in feite de minister van buiten landse zaken van het Vaticaan. Sodano leidde onder meer de on derhandelingen met de Russisch- Orthodoxe Kerk over de terugga ve van kerken aan de Oekrains- Katholiek Kerk en wist te berei ken, dat Roemenië de diplomatie ke betrekkingen met het Vati caan herstelde. Geschorst. Een leerlinge van een rk MDGO-school in Box meer, de 17-jarige Tressy Ebbers, is, door haar school tijdelijk ge schorst omdat ze weigert deel te nemen aan de kerstviering. Direc teur F. H. van Lierop betreurt de situatie, maar de kerstviering is ook onderdeel van een lessenpro- ject. "Het onderdeel dramatische expressie is een eindexamenvak en'kan derhalve niet gemist wor den". Vluchtelingen. De Raad van Kerken in Nederland zal zich gaan bezinnen op de vraag aan welke voorwaarden een beper kend toelatingsbeleid van vluch telingen moet voldoen. "Een zorgvuldig allochtonenbeleid vraagt om een zorgvuldig toela tingsbeleid. De kerken kunnen daar niet om heen", erkende se cretaris ds. W. R. van der Zee za terdag na afloop van het overleg tussen de raad en de PvdA in Driebergen. Het besloten overleg op initiatief van het hervormde vormingscentrum Kerk en We reld had volgens beide partijen "in een ontspannen sfeer en in grote openheid" plaats. Van de zijde waren onder andere aanwe zig voorzitter Sint en de ministers Pronk en Dales. De bewindslie den Kok, D'Ancona en Simons woonden een deel van de bijeen komst bij. Beroepingswerk Hervormde Kerk: aangenomen naar Groningen (toez.) als studentenpredi kant mw. drs. A. Diesemer kand. Hattem, naar Schiedam H. Onderstal Den Haag-Loosduinen; bedankt voor Boskoop H. Nap Ede. Gereformeerde Kerken: aangeno men naar Arnemuiden drs. J. Bakker kand aldaar, aangenomen naar Den Haag-W. A. L. van den Dries Apel-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2